Συσσωρευτές υποβρυχίων : Έξι χρόνια απραξίας

Παραθέτουμε απόσπασμα της αμυντικής στήλης της κυριακάτικης εφημερίδας Παρόν,αρ.φ 1058, σελίδα 7.

"Ένα πλείον τεξιδεύον με ιπέροχον κερόν, εφνιδίος εξοκύλει στ'ανοιχτά των Αζορών". Αυτά, από ένα σατιρικό ποιήμα του αξέχαστου Μποστ, με δική του ορθογραφία, που το έχει στολίσει με νότες ο Μίκης. Αν επιχειρήσω μια επικαιροποίηση, θα έγραφα: Ένα υποβρύχιο ταξιδεύον με υπέροχον καιρόν αιφνιδίως πιάνει πάτο στ'ανοιχτά των..Ψαρών.

Έχουν περάσει έξι (6) χρόνια από τότε που το καρτερικό ΠΝ υπέβαλε αίτημα αλλαγής συσσωρευτών υποβρυχίων, των οποίων το όριο ζωής ΕΛΗΓΕ. Έξι χρόνια Μειμαράκης,Μπένι,Μπεγλίτης....Ουδείς απεφάσιζε. Το αναποφάσιστο, ιδιαίτερο χαρακτηριστικό σύγχρονων πολιτικών. Η αποφυγή ευθυνών. Και οι τρεις έγραφαν στα καττύματα των υποδημάτων τους την επιχειρησιακή ανάγκη, αλλά και τις ζωές των πληρωμάτων.

Πέρυσι, τον Μάιο 2012, ο τότε υπηρεσιακός υπουργός στρατηγός Φραγκούλης Φράγκος, βρήκε λεφτά και υπέγραψε απόφαση προμήθειας 3 συσσωρευτών. Για τα επόμενα δεν χρειάζονταν παρα 1-2 μήνες.

Σήμερα προσεγγίζουμε, με μηχανές πρόσω ολοταχώς, τον Μάιο 2013 και απόφαση δεν λαμβάνεται για τα περαιτέρω. Μάταια ο Α/ΓΕΝ διαμαρτύρεται(σσ Ναύαρχε μου, μια οι μπαταρίες, άλλη μια η συνέντευξή σου, και μια τρίτη που δεν σε πάει κάποιος προβληματικός υφυπουργός, σε βλέπω..αρόδου στις κρίσεις)

Έξι χρόνια απραξίας.

Τα πράγματα είναι απλά: εφόσον οι προσφερόμενες από εταιρίες μπαταρίες χρησιμοποιούνται ήδη στο ΠΝ και αποδίδουν το ίδιο, δεν χρειάζεται τεχνική αξιολόγηση. Απομένουν οι λοιποί όροι (χρόνος παράδοσης, υποστήριξη κτλ) εργασία το πολύ 3 ημερών. Τελικά τον λόγο έχει το κόστος. Η επιλογή του φθηνότερου, αφού εκλείψουν φυσικά αλατοπίπερα εθνικών εξάρσεων.

Αν κάποιο υποβρύχιο ευρεθεί προ "μπαταριακού" προβλήματος, το οποίο ενδέχεται να είναι και μοιραίο, τι θα έχει να απολογηθεί η ηγεσία του υπουργείου άμυνας; Ότι η λήψη απόφασης είναι, όπως η σωτηρία της ψυχής, πολύ μεγάλο πράγμα;