Μια άλλη άποψη για τη Δομή Δυνάμεων του Στρατού Ξηράς

Γράφει ο Αρματιστής

Τα τελευταία χρόνια παριστάμεθα ως μάρτυρες σε ένα «παιχνίδι» που παίζετε από διάφορους «κύκλους», αναφορικά με την ανάγκη μείωσης και αναδιάρθρωσης της δομής διοίκησης και δυνάμεων των Ε.Δ.. Το παιχνίδι αυτό παίζεται σε πολλά επίπεδα και σε αυτό θέλουν να έχουν το βασικό λόγο, οι άσχετοι. Το κανόνα δεν τον απέφυγε και ο πρώην ΥΕΘΑ, ο οποίος ύστερα από την απόπειρα κατάργησης της ιεραρχίας, έβγαλε το κοστούμι του, θέλησε να «αναλάβει» αρχιστράτηγος και να αποφασίσει αυτός και μόνο αυτός, για τη δομή διοίκησης και δυνάμεων των ΕΔ. Υπερβαίνοντας λοιπόν κάθε όριο, απαίτησε από το ΣΑΓΕ (έτσι διέρρευσε) την κατάργηση συγκεκριμένων διοικήσεων και σχηματισμών, του Στρατού. Η άρνηση, ή ο προβληματισμός του ΣΑΓΕ, φαίνετε ότι αποτέλεσε την αφορμή για τον αποκεφαλισμό από το ΚΥΣΕΑ, κατόπιν εισήγησης του πρώην ΥΕΘΑ, όλων των αρχηγών καθώς και των Ανωτάτων Συμβουλίων και των τριών κλάδων.

Πολιτική Εθνικής Άμυνας (ΠΕΑ), Εθνική Στρατιωτική Στρατηγική και Δομή Δυνάμεων

Η κυβέρνηση, είναι θεσμικά η μόνη υπεύθυνη για το καθορισμό της Εθνικής Στρατηγικής. Με βάση το κείμενο της Εθνικής Στρατηγικής, συντάσσονται από το ΥΕΘΑ, με την υποστήριξη των υπουργείων, των επιτελείων των ΕΔ, διάφορων κρατικών υπηρεσιών, καθώς και ειδικών επιστημόνων, τα κείμενα της Πολιτικής Εθνικής Άμυνας της χώρας και της Εθνικής Στρατιωτικής Στρατηγικής, που εγκρίνονται από το ΚΥΣΕΑ. Το ΣΑΓΕ, με βάση τα υπόψη κείμενα, καταρτίζει τη δομή δυνάμεων, η οποία λαμβάνει τη τελική της μορφή στο Συμβούλιο Άμυνας (ΣΑΜ) και εγκρίνεται από το ΚΥΣΕΑ. Πάντοτε όμως, υπήρχε αναντιστοιχία μεταξύ των στόχων και αποστολών που προβλέπονταν στα κείμενα και των μέσων που διατίθεντο στις Ε.Δ. για να υλοποιήσουν τις καθοριζόμενες αποστολές, με αποτέλεσμα τις γνωστές αδυναμίες που παρουσιάστηκαν στις μεγάλες κρίσεις.

Κατόπιν των ανωτέρω, μειώσεις και καταργήσεις διοικήσεων και δυνάμεων, χωρίς μάλιστα να έχουν μειωθεί ή εκλείψει οι απειλές (οι οποίες αντιθέτως αναβαθμίζονται και προστίθενται νέες) και χωρίς να έχουν καταρτιστεί νέα κείμενα Εθνικής Στρατηγικής, ΠΕΑ και Εθνικής Στρατιωτικής Στρατηγικής, θα πρέπει να θεωρούνται αδιανόητες, ειδικά μάλιστα αν επιβάλλονται μόνο με την εντολή του ΥΕΘΑ (αν βεβαίως έτσι έχει συμβεί).

Είναι εύκολο να υποστηρίζει κάποιος ότι ο στρατός πρέπει να μειωθεί και ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να διατηρεί μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις, όταν μάλιστα όλες οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες μειώνουν δραστικά τις δικές τους. Όμως η αμυντική μας ισχύς, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να εξαρτάται από αυτό που κάνουν οι άλλες χώρες, που μάλιστα δεν αντιμετωπίζουν απειλές, αλλά θα πρέπει να καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από τα προβλήματα ασφάλειας που υπάρχουν στην εύφλεκτη γειτονιά μας και από τις απειλές που αντιμετωπίζουμε.

Πιστεύω ότι πολλά είναι αυτά που θα πρέπει να αλλάξουν και πολλά θα πρέπει να καταργηθούν στο Στρατό. Ποια όμως; Είναι πολύ εύκολο κάποιος, αδαής, να υποστηρίζει ότι πρέπει να καταργηθούν η 1η Στρατιά στη Λάρισα, το Α’ ΣΣ στη Κοζάνη, το Β’ ΣΣ στη Βέροια, η IVη Μεραρχία στη Τρίπολη, η Vη Μεραρχία στη Κρήτη, η VIIIη Μεραρχία στα Ιωάννινα και η XXη Τεθωρακισμένη Μεραρχία στη Καβάλα. Πρέπει όμως; Εξετάστηκε ποτέ ποια είναι η αποστολή τους και ο ρόλος τους;

Οι απειλές

Ασφαλώς η ενεργή απειλή που αντιμετωπίζουμε, προέρχεται από την Τουρκία. Σε περίπτωση όμως που δημιουργηθεί μεγάλη ένταση που θα απαιτήσει πλήρη κινητοποίηση, ή οδηγηθούμε σε σύρραξη, οι ανάγκες εσωτερικής ασφάλειας και προστασίας, θα είναι τεράστιες. Κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει την προσβολή σημαντικών ζωτικών κέντρων, εγκαταστάσεων και έργων υποδομής, από ανορθόδοξες ενέργειες που θα εκδηλωθούν από τις δυνάμεις ειδικού πολέμου του αντιπάλου, ή από άτομα, ή και ομάδες ατόμων που έχουν στρατολογηθεί ή συνεργάζονται με τον αντίπαλο (πχ παράνομοι μετανάστες). Ασφαλώς κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι τη προσβολή μιας κρίσιμης εγκατάστασης στο εσωτερικό της χώρας, μπορεί να τη κάνει καλύτερα η ΠΑ του αντιπάλου. Βεβαίως. Πλην όμως, η αεροπορία πολλές φορές χρειάζεται κατάδειξη των στόχων από το έδαφος. Το σημαντικότερο όμως είναι, ότι η χρησιμοποίηση της αεροπορίας για τη προσβολή κρίσιμων εγκαταστάσεων και ειδικά εγκαταστάσεων κοινής ωφελείας υπό ενός εκ των δύο αντιπάλων στο εσωτερικό του άλλου, θα ανοίξει τις πύλες της κολάσεως, που κανένας δεν επιθυμεί. Είναι προτιμότερο το «έργο» να αναληφθεί από άλλους, προκειμένου να είναι αδύνατος ο προσδιορισμός και καταλογισμός ευθυνών, που θα είχε σαν αποτέλεσμα ανταποδοτικές ενέργειες. Ακόμη, σε περίπτωση πολέμου με την Τουρκία, επιβάλλεται να κλείσουν, να σφραγιστούν και να ελέγχονται σε όλο το μήκος τους (και κατά βάθος), τα βόρεια σύνορα μας. Βεβαίως κανένας από τους βόρειους γείτονές μας δεν αποτελεί στρατιωτική απειλή. Αλλά «ασύμμετρες απειλές» από την Αλβανία, τα Σκόπια και το Τουρκικό στοιχείο της Βουλγαρίας (που ενδεχομένως θα κατευθύνονται από την Τουρκία), μπορούν να προέλθουν και είναι δυνατές.

Οι Ζωτικοί Χώροι (ΖΧ) της Ελλάδας

Οι σημαντικότεροι (ΖΧ) της πατρίδας μας, είναι οι περιοχές της Αττικοβοιωτίας, το ενεργειακό πεδίο της Κοζάνης, η Θεσσαλονίκη και η Κρήτη. Πέρα από τις κρίσιμες εγκαταστάσεις και υποδομές που βρίσκονται στους παραπάνω (ΖΧ), θα πρέπει να προσθέσουμε και ένα μεγάλο αριθμό γεφυρών, σηράγγων, φραγμάτων, πολεμικών αεροδρομίων, εργοστασίων, διυλιστηρίων, δεξαμενών καυσίμων, αποθηκών πυρομαχικών και πρώτων υλών, καθώς και πολλά άλλα κρίσιμα έργα, που βρίσκονται σε όλη τη χώρα και χρήζουν προστασίας. Ως εκ τούτου οι δυνάμεις που απαιτούνται για τη φρούρηση, τη προστασία και την ευρεία εξασφάλιση των υπόψη περιοχών, των εγκαταστάσεων και των υποδομών, είναι σημαντικές.

Οι αποστολές των προς κατάργηση Σχηματισμών:

• Η διοίκηση και η προς πόλεμο προετοιμασία των υπ’ αυτών δυνάμεων.
• Η κάλυψη των βορείων συνόρων.
• Η εσωτερική ασφάλεια της χώρας σε περίοδο πολέμου.
• Η κάλυψη των σημαντικότερων (ΖΧ)
• Η εξασφάλιση και προστασία νευραλγικών εγκαταστάσεων και υποδομών, που είναι κρίσιμες για την εθνική οικονομία, την επιβίωση του πληθυσμού και την διεξαγωγή των επιχειρήσεων.
• Η διοίκηση και η προς πόλεμο προπαρασκευή των δυνάμεων αμέσου αντιδράσεως.
• Η επιστράτευση των ενεργών και επιστρατευομένων μονάδων τους και η προώθηση των προβλεπομένων ενισχύσεων όπου προβλέπεται από τα σχέδια.

Κατόπιν των ανωτέρω, έχω την άποψη ότι:

1)Η IVη Μεραρχία
Δεν πρέπει να καταργηθεί, αλλά να μεταφερθεί στην Αθήνα, με αποστολή σε περίοδο πολέμου την εσωτερική ασφάλεια του (ΖΧ) της Αττικοβοιωτίας και της Πελοποννήσου και των κρίσιμων εγκαταστάσεων και υποδομών που υπάρχουν στον υπόψη χώρο, με δυνάμεις που θα επιστρατεύονται από τα ΚΕΝ Θήβας, Αυλώνας, Μεγάλου Πεύκου και Πελοποννήσου (όσα διατηρηθούν).

2)Η VIIIη Μεραρχία
Θα πρέπει να διατηρηθεί για όσο χρόνο θα παραμένει ενεργός ο Αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός και οι ένοπλες οργανώσεις του. Για τον ίδιο λόγο θα πρέπει να διατηρηθεί και η 15η Ταξιαρχία πεζικού στη Καστοριά, που θα μπορούσε να είναι οργανική της VIIIης Μεραρχίας.

3)Η Vη Μεραρχία
Η Vη μεραρχία έχει συνδεθεί με τη Κρήτη, με δεσμούς αίματος. Αλλά πέρα από τους ιστορικούς λόγους, η διατήρηση της Μεραρχίας επιβάλλεται από τις κρίσιμες ανάγκες ασφάλειας της μεγαλονήσου, η οποία με τα λιμάνια της, τους ναυστάθμους της και τα 4 πολεμικά αεροδρόμια της, αποτελεί το σημαντικότερο Ζωτικό Χώρο της Μεσογείου. Μπορεί να μείνει η Κρήτη χωρίς στρατιωτική δύναμη; Ποιος θα αναλάβει την ασφάλεια της αν καταργηθεί η Vη Μεραρχία; Ο 6ος στόλος;

4)Η ΧΧη Τεθωρακισμένη Μεραρχία (ΤΘΜ)

Πολλοί υποστηρίζουν ότι πρέπει να καταργηθεί και ότι η ύπαρξή της αποτελεί αναχρονισμό. Το υποστηρίζουν κυρίως οι μη τεθωρακισμένοι, επειδή αδυνατούν να αντιληφθούν τις δυνατότητες και τα αποτελέσματα των επιθετικών επιχειρήσεων μεγάλων ΤΘ σχηματισμών. Για να δοθεί μια αξιόπιστη απάντηση στο ερώτημα αν είναι απαραίτητη η διατήρηση της ΧΧης ΤΘΜ, είναι ανάγκη να γίνει κατανοητός ο ρόλος και οι αποστολές που μπορεί να αναλάβει ο υπόψη σχηματισμός σε περίπτωση πολέμου. Δύο είναι κατά βάση οι κρίσιμες αποστολές που θα κληθεί να αναλάβει η ΧΧ ΤΘΜ και για αυτές και μόνο υφίσταται:

Πρώτη αποστολή
Σε περίπτωση αποτυχίας κάποιων εκ των εμπρός διοικήσεων και δημιουργίας κρίσιμης κατάστασης που δημιουργεί μεγάλους κινδύνους απώλειας εθνικού εδάφους και καταστροφής των φιλίων δυνάμεων, η ΧΧ ΤΘΜ θα αναλάβει υπό διοίκηση 2-4 ΤΘ και Μ/Κ Ταξιαρχίες, κατά τεκμήριο ανέπαφες, καθώς και άλλες δυνάμεις και θα αντεπιτεθεί προκειμένου να εξαλείψει το ευρύ προγεφύρωμα που θα έχει δημιουργηθεί, να αποκαταστήσει το εθνικό έδαφος, να καταστρέψει τις εχθρικές δυνάμεις εντός του προγεφυρώματος και σε περίπτωση ευνοϊκών συνθηκών να συνεχίσει ανατολικά του Έβρου. Εννοείται ότι την υπόψη αποστολή, θα αδυνατούν να την αναλάβουν οι εμπρός διοικήσεις που απέτυχαν στον αμυντικό αγώνα και οι οποίες θα βρίσκονται σε μεγίστη σύγχυση.

Δεύτερη αποστολή
Σε περίπτωση δημιουργίας ευνοϊκών συνθηκών, η ΧΧ ΤΘΜ να αναλάβει ΥΔ 3-5 ΤΘ και Μ/Κ Ταξιαρχίες και να ενεργήσει επιθετικά ανατολικά του Έβρου, βάσει των αποστολών που θα της ανατεθούν.

Υπόψη ότι όλοι οι παραπάνω σχηματισμοί, καθώς και οι Ταξιαρχίες πεζικού κατά μήκος των βορείων συνόρων, αποτελούν στρατηγεία χαμηλής επάνδρωσης, που διαθέτουν ελάχιστες ενεργές δυνάμεις, τις περισσότερες τις έχουν σε επιστράτευση και το εκπαιδευτικό τους έργο είναι περιορισμένο. Δηλαδή σχηματισμοί με πολύ μικρό λειτουργικό κόστος. Κλάσμα του ποσού που διατίθεται ετησίως για τις ΜΚΟ, τα μυστικά κονδύλια των υπουργείων, το κανάλι της βουλής, το ραδιόφωνο του δήμου της Αθήνας, τα τροφεία των παπαγάλων των ΜΜΕ (κατά Μπεγλίτη) και άλλες άχρηστες δραστηριότητες που η ανίκανη διοίκηση και η ανίσχυρη βουλή, αδυνατούν να ελέγξουν.

Οι εκφρασθείσες προθέσεις για τη κατάργηση της Στρατιάς και των Α’ και Β’ ΣΣ, το λιγότερο θα πρέπει να χαρακτηριστούν ανόητες. Αν όμως αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ότι μπορούμε να καταργήσουμε «ελαφρά τη καρδία» Μείζονες Σχηματισμούς που διαθέτουν μεγάλη ιστορία και τεράστια γνώση και εμπειρία του επιχειρησιακού περιβάλλοντος, είναι πλέον ή βέβαιο ότι θα βρεθούν κάποιοι άλλοι, με απύθμενη ανοησία, που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τη κατάργηση του Δ’ ΣΣ και της ΑΣΔΕΝ και την υπαγωγή όλων των Ταξιαρχιών στο ΓΕΣ. Τη μόνη κατάργηση που βλέπω εγώ ως λογική και δυνατή και η οποία θα μπορούσε να υλοποιηθεί χωρίς σοβαρά προβλήματα, είναι η κατάργηση του Α’ ΣΣ. Όχι όμως και των δύο Σωμάτων. Και αυτό επειδή το μεν Α’ ΣΣ έχει ως αποστολή την εσωτερική ασφάλεια και τη κάλυψη των βορείων συνόρων, το δε Β’ ΣΣ αποτελεί τη δεξαμενή των στρατηγικών εφεδρειών. Θα ήταν σχετικά εύκολο την αποστολή του Α’ ΣΣ να την αναλάβει το Β’ ΣΣ, απαλλασσόμενο όμως από κάποιες άλλες, όπως θα γίνει κατανοητό παρακάτω.

Κατόπιν των ανωτέρω (και κατά την άποψη μου), η δομή διοικήσεως και δυνάμεων του Στρατού, θα μπορούσε να διαμορφωθεί (σε γενικές γραμμές) ως εξής:


1.ΓΕΣ
1η Στρατιά
ΑΣΔΕΝ
ΑΣΔΥΣ (Ανωτάτη Στρατιωτική Διοίκηση Υποστήριξης Στρατού)
Ιη Μεραρχία Ειδικών Δυνάμεων (πληροφορίες παρακάτω)

2.1η Στρατιά
Β’, Γ’ και Δ’ ΣΣ, 1η Ταξιαρχία Αεροπορίας Στρατού και οι απ’ ευθείας στη Στρατιά υπαγόμενες μονάδες ΠΒ, ΜΧ και ΔΒ.

3.Β’ ΣΣ
VIIIη Μεραρχία στα Ιωάννινα με το 15ο Σύνταγμα ΠΖ στην Ήπειρο και τη 15η Ταξιαρχία στη Καστοριά.
9η Ταξιαρχία στη Κοζάνη.
IIη Μ/Κ Μεραρχία στη περιοχή του Αξιού, με τις 33, 34 Μ/Κ Ταξιαρχίες και την XXIV ΤΘΤ.
1η Ταξιαρχία Καταδρομών στη Ρεντίνα (όχι Αλεξιπτωτιστών).
Επιστρατευόμενες δυνάμεις διαφόρων όπλων και σωμάτων για το Δ’ ΣΣ και την ΑΣΔΕΝ.

4.Γ’ ΣΣ (Νατοϊκό Στρατηγείο)
4η Ταξιαρχία στο πεδινό διάδρομο του Αξιού μέχρι και το Στρυμόνα
10η Ταξιαρχία στις Σέρρες (από το Στρυμόνα μέχρι το Νέστο)
Σύνταγμα Ασφαλείας Μετόπισθεν (ΕΜ) για την προστασία του (ΖΧ) της Θεσσαλονίκης.

5.Δ’ ΣΣ
Ως έχει

6.ΑΣΔΕΝ
Ως έχει, συν την Vη Μεραρχία

7.ΑΣΔΥΣ (Ανωτάτη Στρατιωτική Διοίκηση Υποστήριξης Στρατού)
IVη Μεραρχία

Οι στρατηγικές εφεδρείες

Με την αναδιοργάνωση της δεκαετίας του 1990, προέκυψε το Β’ ΣΣ ως ο Μείζων Σχηματισμός που θα διέθετε τις δυνάμεις της στρατηγικής εφεδρείας. Ήταν η εποχή των μεγάλων πειραματισμών και της δημιουργίας των πολλών διακλαδικών στρατηγείων. Το περίπου σκεπτικό ήταν, ότι το Β’ ΣΣ με τις δυνάμεις του, θα ανελάμβανε να καθαρίσει τη κατάσταση, αν κάπου κάτι στράβωνε. Αργότερα εμφανίστηκαν σενάρια με το Β’ ΣΣ να μεταφέρεται στο Διδυμότειχο στη θέση της XVIης Μ/Κ Μεραρχίας. Κάτι δηλαδή σαν το Α’ ΣΣ, που την 13η Αυγούστου του 1922, την ημέρα έναρξης της μεγάλης Τουρκικής επίθεσης που οδήγησε στη καταστροφή, είχε το στρατηγείο του μέσα στο Αφιόν Καραχισάρ σε απόσταση 4 χλμ από τη γραμμή του πυρός!!! Μόνο που το Διδυμότειχο βρίσκεται στο ΠΟΤ. Ευτυχώς, προς το παρόν, το σενάριο αυτό δεν περπάτησε.

Με βάση το παραπάνω σκεπτικό το Β’ ΣΣ απαλλάχθηκε από τις όποιες αποστολές εδαφικής άμυνας είχε προηγουμένως και ανέλαβε υπό την διοίκησή του όλες τις Ειδικές Δυνάμεις (ΚΔ, Αλεξιπτωτιστών, Πεζοναυτών και Αμφιβίων Καταδρομών), την 71 Α/Μ Ταξιαρχία, τη 1η Ταξιαρχία Αεροπορίας Στρατού και τη ΙΙη Μ/Κ Μεραρχία.

Επιπλέον συγκροτήθηκε υπό το Β’ ΣΣ, το επιχειρησιακό στρατηγείο της Ιης Μεραρχίας, που θα αναλάμβανε να εκτελέσει όποιες αποστολές του ανατίθεντο!!! Στην ουσία, το Β’ ΣΣ είναι η δεξαμενή των στρατηγικών εφεδρειών του Αρχιστρατήγου, για την πολεμική προπαρασκευή των οποίων έχει την ευθύνη και τις οποίες θα διαθέτει στους εμπρός μείζονες σχηματισμούς, ανάλογα με τις ανάγκες των επιχειρήσεων. Από τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, καθίσταται σαφές ότι το Β’ ΣΣ διαθέτει δυνάμεις με διαφορετικούς προορισμούς και αποστολές.

Ειδικότερα:

Η ΙΙη Μ/Κ Μεραρχία και το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεων Καταδρομών, έχουν σαφή προσανατολισμό προς το Δ’ ΣΣ.

Η 71η Α/Μ Ταξιαρχία, η 32η Ταξιαρχία Πεζοναυτών, η 13η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων και οι δυνάμεις Αλεξιπτωτιστών, έχουν σαφή προσανατολισμό προς το Αιγαίο, χωρίς βεβαίως να αποκλείεται η διάθεση κάποιων εξ αυτών και στο Δ’ ΣΣ.

Η προτεινόμενη κατάργηση του Α’ ΣΣ και η ανάληψη της αποστολής του από το Β’ ΣΣ και η ως εκ τούτου συνεπαγόμενη αδυναμία του Β’ ΣΣ να διοικεί το σύνολο των στρατηγικών εφεδρειών, σε συνάρτηση με την διασπορά αυτών σε όλη την επικράτεια και τον προσανατολισμό τους για εμπλοκή στις επιχειρήσεις, επιβάλει μια διαφορετική διοικητική υπαγωγή των υπόψη δυνάμεων, που θα είναι συμβατή και με το μείζον μέρος των αποστολών τους.

Κατόπιν των ανωτέρω, έχω την άποψη, ότι πρέπει:

Το Β’ ΣΣ να διατηρήσει τη διοίκηση της ΙΙης Μ/Κ Μεραρχίας και της 1ης Ταξιαρχίας ΚΔ.
Η Ιη Μεραρχία να τεθεί υπό το διοικητικό έλεγχο του ΓΕΣ και ταυτόχρονα υπό την επιχειρησιακή διοίκηση του Αρχιστρατήγου, να αναλάβει ΥΔ (ως οργανικές) όλες τις Ειδικές Δυνάμεις και να μεταφερθεί σε κεντρικότερη θέση (Βόλος, Χαλκίδα, Αθήνα) για καλύτερη ενάσκηση της διοίκησης στις δυνάμεις της. Συγκρότηση της Ιης Μεραρχίας ως ακολούθως:

Ιη Μεραρχία Ειδικών Δυνάμεων
32η Ταξιαρχία Πεζοναυτών
71η Α/Μ Ταξιαρχία
13η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων (ΔΕΕ)
1ο Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών (επανασυγκρότηση)
2η Ταξιαρχία Αεροπορίας Στρατού (2η ΤΑΞ ΑΣ)

Πολλά είναι αυτά που μπορούν και πρέπει να καταργηθούν και πολλά στρατόπεδα πρέπει να κλείσουν. Και οπωσδήποτε, επιβάλλεται να καταργηθούν κάποια από τα ΚΕΝ. Ειδικά αυτά που διεξάγουν μόνο τη βασική εκπαίδευση των τριών εβδομάδων. Πριν όμως αρχίσουμε να κλείνουμε στρατόπεδα και μονάδες, ας καταργήσουμε τους 2 ΑΝΥΕΘΑ και τον 1 ΥΦΕΘΑ, που θα έχουν και καμιά 50ρια παρατρεχάμενους ο καθένας. Τέσσερις (4) πολιτικοί προϊστάμενοι για τις ΕΔ, είναι πάρα πολλοί; Ένας φθάνει και περισσεύει. Και ακόμη ας ελαφρώσουν το υδροκέφαλο «ΠΕΝΤΑΓΩΝΟ» και ας στείλουν στα σύνορα τα «καλόπαιδα» που υπηρετούν εκεί. Ας αρχίσουν πρώτα από το κεφάλι.

Ειδική παρατήρηση

Καλό είναι να μη διαφεύγει της προσοχής μας, ότι κάτω από τις διαχρονικά επαναλαμβανόμενες προσπάθειες για τη κατάργηση σχηματισμών, μονάδων και στρατοπέδων, που προωθούνται από πολλούς παράγοντες, φαινομενικά αθώους και καλής πίστης και πάντοτε βεβαίως για το «καλώς εννοούμενο συμφέρον της οικονομίας και της εθνικής άμυνας», κρύβονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Οι σχηματισμοί των οποίων μετά μανίας προωθείται η κατάργηση, διαθέτουν στρατόπεδα που τα περισσότερα από αυτά είναι μεγάλης εκτάσεως και πανάκριβα φιλέτα.