Κύπρος, 37 χρόνια μετά: "Τούτη η μάχη δεν παύει"

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Σύμφωνα με την περίφημη φράση του στρατάρχη Foch, "η μάχη χάνεται μόνο όταν πιστέψεις ότι την έχασες".
37 χρόνια μετά την εισβολή, η μάχη της Κύπρου δεν έχει τελειώσει.
Παραμένει μάχη θελήσεων.
Στα όπλα του βάρβαρου εισβολέα, ο Ελληνισμός αντιπαρατάσσει τα δικά του όπλα, πολιτικά και στρατιωτικά.
Η ρημαγμένη Κύπρος του 1974 είναι σήμερα μια χώρα ευημερούσα και εξοπλισμένη. Με τη στήριξη της Ελλάδας εμπόδισε τη νομιμοποίηση του ψευδοκράτους και έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Χάρη στον Τάσσο Παπαδόπουλο απέφυγε την παγίδα του Σχεδίου Ανάν και παραμένει "κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο" και όχι "κοινότητα σε αναζήτηση προστάτη".
Η μάχη συνεχίζεται, σε πείσμα όσων θέλουν να "ξεμπερδεύουν" με το Κυπριακό.
Είναι χρέος όλων μας να τη συνεχίσουμε μέχρι την τελική δικαίωση.
Είναι χρέος απέναντι στους νεκρούς και αγνοούμενους του 1974 που έδωσαν την άνιση μάχη στο νησί.
Και κυρίως είναι χρέος απέναντι στους εαυτούς μας ως Έλληνες.



"Κι αν μικρός είναι ο τόπος και το θέλει και μπορεί
τον ασήκωτο βράχο να τον φάει με το νύχι
Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δεν παύει
χίλια χρόνια αν περάσουν δεν πεθαίνουμε σκλάβοι".

7 σχόλια:

Ανώνυμος 20 Ιουλίου 2011 στις 12:30:00 μ.μ. EEST  

Όχι μόνο για την Κύπρο. Για όλες τις σκλάβες ελληνικές Πατρίδες μας, η μάχη συνεχίζεται και θα συνεχίζεται μέχρι τελικής Νίκης.

ΑΧΕΡΩΝ 20 Ιουλίου 2011 στις 12:33:00 μ.μ. EEST  

Aλλα μηνυματα στελνει ο Ελληνισμος,τοσο του κεντρου,οσο και της Κυπρου.
Ωστοσο,αχνοφαινεται καποια αφυπνιση.
Ειθε.

Ανώνυμος 20 Ιουλίου 2011 στις 5:17:00 μ.μ. EEST  

Αγαπητέ "εν κρυπτώ",

Υπάρχει ένα σχετικό κείμενο, σημερινό, μακροσκελές, αλλά ίσως ενδιαφέρον. Ρίξτου μία ματιά.

http://www.istorikathemata.com/2011/07/1974.html

Σε χαιρετώ

Costas

Ανώνυμος 20 Ιουλίου 2011 στις 10:15:00 μ.μ. EEST  

Όσο κι αν τα αδέρφια μας στη Κύπρο νομίζουν οτι τους ξεχνάμε, η συμπαράσταση των ελλαδιτών σε αυτή τη δύσκολη στιγμή δείχνει οτι η Κύπρος είναι βαθιά στη ψυχή και το μυαλό μας.Πρέπει όλοι οι Έλληνες να βάλουμε στο μυαλό μας για τα καλά τρία πράγματα.Πρώτο, αν χαθεί η Κυπρος, αργά η γρήγορα θα χαθεί και ο Ελληνισμός.Δεύτερο, οτι δεν χωράμε στο νησί και οι δύο, Έλληνες και τούρκοι.Τρίτο, ότι χάθηκε με πόλεμο δεν μπορεί να κερδιθεί με διαπραγματεύσεις, παρά μόνο με πόλεμο.

Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η Κύπρος, ζήτω το Ελληνικό έθνος.

Ανώνυμος 21 Ιουλίου 2011 στις 1:44:00 π.μ. EEST  

Ποιοι ακριβώς πολεμάμε/-νε για την απελευθέρωση της Κύπρου και για όλες τις σκλάβες ελληνικές πατρίδες; Μην έχουμε την ψευδαίσθηση ότι γίνεται και τίποτα. Αυτοί που κάνουν δουλειά είναι ουσιαστικοί αυτοί χάρη στους οποίους κινείται οριακά το ...μη χαρακτηρίσω... κράτος που έχουμε. Απλά να γίνονται οι συναλλαγές μας. Τα παραπάνω τα έχω ξεχάσει έτσι που γίναμε... δυστυχώς.

Ανώνυμος 21 Ιουλίου 2011 στις 6:07:00 π.μ. EEST  

Καρτερούμεν μέραν νύχταν
να φυσήσει ένας αέρας
στουν τον τόπον πο'ν καμένος
τζι' εν θωρεί ποτέ δροσιάν

Για να φέξει καρτερούμεν
το φως τζιήνης της μέρας
πο'ν να φέρει στον καθ' έναν
τζιαι δροσιάν τζαι ποσπασιάν

Ανώνυμος 25 Ιουλίου 2011 στις 1:07:00 μ.μ. EEST  

Αν η Κυπρος ηθελε καποτε να ξαναγινει ελευθερη θα ειχε φροντισει να διατηρει 2 αξιομαχες μοιρες μαχητικων αερ/φων τουλαχιστον.Αντι αυτου φυγοστρατια γιατι καποιοι μπουληδες δεν αντεχουν τον ηλιο και η μαμα διαμαρτυρεται.Καληνυχτα σας και ονειρα γλυκα.Το παραπανω μονο και μονο για το ΕΛΛΗΝΙΚΟ αιμα που χυθηκε στο νησι πριν απο 37 χρονια.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP