Αποκαλύψεις Τούρκου Πανεπιστημιακού για παρεμβάσεις της Άγκυρας σε ακαδημαϊκά ζητήματα

Toυ Κ. Βοσπορίτη

Αναστάτωση προκάλεσαν στον ακαδημαϊκό κόσμο οι αποκαλύψεις του Καθηγητή Τανέρ Ακτσάμ για τις προσπάθειες της Τουρκίας να χρηματοδοτήσει έρευνες που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα αναφορικά με τη γενοκτονία των Αρμενίων. Οι εν λόγω προσπάθειες φέρνουν στο φως το πραγματικό πρόσωπο της Άγκυρας και προκαλούν ανησυχία.

Την εβδομάδα που πέρασε, γνωστός δημοσιογράφος της αρμενικής διασποράς, ο Χαρούτ Σασουνιάν, σε άρθρο του μας πληροφορεί για το περιεχόμενο της ομιλίας του Καθηγητή Τανέρ Ακτσάμ στη Δημοτική Βιβλιοθήκη του Glendale, της πολιτείας της Αριζόνα. Πριν από λίγες εβδομάδες, ο Τανέρ Ακτσάμ, από τους λίγους τούρκους διανοούμενους που έχουν αναγνωρίσει τη γενοκτονία που διαπράχτηκε εις βάρος των Αρμενίων στις αρχές του περασμένου αιώνα από τους Νεότουρκους, επεσήμανε ότι «η Τουρκία ακολουθεί μία συστηματική και άκρως επιθετική πολιτική στις ΗΠΑ, επιχειρώντας να πετύχει την αμφισβήτηση και την υποτίμηση του εύρους της γενοκτονίας που υπέστησαν οι Αρμένιοι». («Ασμπαρέζ», 12/7/2011) Την καταγγελία αυτή ο Ακτσάμ τη στήριξε σε πληροφορίες που συνέλεξε από άτομο με διασυνδέσεις με το τουρκικό κατεστημένο κατά την επίσκεψή του στην Τουρκία τον περασμένο Δεκέμβριο.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Ακτσάμ, στα μέσα της δεκαετίας του 2000 σε συνάντηση που είχε πανεπιστημιακός, ο οποίος εργαζόταν σε αμερικανικό ίδρυμα, με τούρκους αξιωματούχους του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, επεσήμανε ότι «η Άγκυρα δε διέθετε συγκεκριμένο ακαδημαϊκό πρόγραμμα για να αντιμετωπίσει τους ισχυρισμούς των Αρμενίων» και ότι «αυτοί είχαν ήδη επικρατήσει». Ο εν λόγω καθηγητής συνέστησε το τουρκικό κράτος να χρηματοδοτήσει τη διεξαγωγή «έρευνας» και τη συγγραφή βιβλίων τα οποία θα υποστηρίζουν ότι «η γενοκτονία των Αρμενίων στην πραγματικότητα δεν ήταν γενοκτονία, σπέρνοντας έτσι την αμφιβολία και δημιουργώντας σύγχυση στη διεθνή κοινή γνώμη». Οι τουρκικές αρχές, σύμφωνα με τον Ακτσάμ, δέχτηκαν την εισήγηση του Καθηγητή και μετέφεραν σημαντικά χρηματικά ποσά στις ΗΠΑ. Επιπλέον, ο Ακτσάμ αναφέρει ότι σύμφωνα με τις πληροφορίες που απέκτησε, η Άγκυρα διαθέτει έγγραφα και παραστατικά που αποδεικνύουν την χρηματοδότηση καθηγητών, οι οποίοι δέχτηκαν να συγγράψουν βιβλία που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα.

Ως εδώ οι αποκαλύψεις του Ακτσάμ δεν προκαλούν ιδιαίτερη εντύπωση στους παρατηρητικούς αναγνώστες και ειδικούς. Γνωστές είναι, άλλωστε, οι έρευνες που είχε διεξάγει στο θέμα αυτό διαπρεπής έλληνας πανεπιστημιακός στις ΗΠΑ πριν από δύο περίπου δεκαετίες, ο οποίος αποκάλυπτε τα πάρε δώσε πανεπιστημιακών, όπως ο Justin McCarthy, με το τουρκικό κράτος. Το στοιχείο όμως που ανέβασε τους τόνους ετούτη τη φορά και προκάλεσε τον εκνευρισμό στην Τουρκία και στην ακαδημαϊκή κοινότητα των ΗΠΑ, ήταν η αναφορά σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Ο Ακτσάμ τόλμησε να καταγγείλει ορισμένους γνωστούς πανεπιστημιακούς ως συνεργάτες του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, οι οποίοι συμβάλουν στην προώθηση των τουρκικών θέσεων. Σύμφωνα με τον Ακτσάμ στους εν λόγω πανεπιστημιακούς συγκαταλέγονται ερευνητές όπως ο Hakan Yavuz του Πανεπιστημίου της Utah, ο Guenter Lewy του Πανεπιστημίου της Massachussets, ο Jeremy Salt του Πανεπιστημίου Bilkent της Άγκυρας και ο Edward J. Ericson του Ναυτικού Κολεγίου της Virginia, οι οποίοι έπλασαν το εγκώμιο του πρόσφατου βιβλίου του Michael Gunter με τίτλο ‘Armenian History and the Question of Genocide’ (Η Αρμενική Ιστορία και το Ζήτημα της Γενοκτονίας) που κυκλοφορήθηκε από τις εκδόσεις Palgrave Macmillan. Ο Hakan Yavuz σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ημερήσια «Βατάν» απέρριψε την μομφή του Ακτσάμ και δήλωσε ότι «ως γνήσιοι πανεπιστημιακοί τα εισοδήματά τους προέρχονται από τα ακαδημαϊκά ιδρύματα που απασχολούνται» σε αντίθεση με τον Ακτσάμ, ο οποίος, σύμφωνα με τον Yavuz, εργάζεται σε αρμενικών συμφερόντων ίδρυμα. («Βατάν», 14/7/2011) Ο Yavuz συμπλήρωσε ακόμη ότι θα προσφύγουν στη δικαιοσύνη και ότι έχουν έλθει σε συνεννόηση με τους πιο έμπειρους δικηγόρους, οι οποίοι προφανώς θα ισχυριστούν ότι οι εν λόγω καταγγελίες του Ακτσάμ βάλλουν την «ακαδημαϊκή ελευθερία» των καθηγητών κι ας έχουν λειτουργήσει στην προκειμένη περίπτωση αντιδεοντολογικά.

Η γενναία και έντιμη στάση του Ακτσάμ έρχεται να μας επιβεβαιώσει το άμεσο ενδιαφέρον του τουρκικού κατεστημένου για την έρευνα και τις εκδοτικές δραστηριότητες στον τομέα της Ιστορίας, αλλά και των κοινωνικών και πολιτικών επιστημών. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι το εν λόγω ενδιαφέρον του τουρκικού βαθέως κράτους αποσκοπεί στην υπεράσπιση όχι τόσο της επιστημονικής αλήθειας, αλλά μάλλον της διατήρησης της ανυποχώρητης στάσης της Άγκυρας, η οποία είναι απόρροια τόσο των ισχυρών διασυνδέσεών της με τα ισχυρά κέντρα εξουσίας όσο και της προπαγανδιστικής μηχανής που έχει στήσει. Το θέμα μας αφορά άμεσα, καθώς εκκρεμούν πάμπολλες υποθέσεις νομικού και ιστορικού χαρακτήρα που παραμένουν της επίλυσή τους, όπως η εισβολή και παράνομη κατοχή της Κύπρου και τα επακόλουθά της, οι εκβιαστικές και αστήρικτες διεκδικήσεις στο Αιγαίο, οι προκλήσεις στην Ελληνική Θράκη, οι περιουσίες των ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο και τέλος η αποκατάσταση της αλήθειας για τα εκατομμύρια ξεριζωμένων από την Καθ’ ημάς Ανατολή… Όταν η Άγκυρα έχει προσεταιριστεί με τέτοια άνεση ακαδημαϊκούς της «υπερδύναμης», θα πρέπει κανείς να αναρωτηθεί για τις σχέσεις που ενδέχεται να έχει συνάψει με πολιτικο-ακαδημαϊκούς κύκλους χωρών έναντι των οποίων εγείρει διεκδικήσεις…


http://paratiritirio-tourkias.blogspot.com