Εξ οικείων τα βέλη
Σάββατο 15 Ιουνίου 2013
Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο:
Του Γιώργου Αϋφαντή
Το ερώτημα προς την Κ.Ε. είναι απλό: ποιον πείθουμε ότι θ' ακυρώσουμε και θ' ανατρέψουμε το Μνημόνιο, όταν σπεύδουμε να υιοθετήσουμε την εξωτερική πολιτική που εφαρμόζουν οι μνημονιακοί μας αντίπαλοι και υπαγορεύουν οι δανειστές μας;
Πρώτιστος στόχος των 18 σελίδων που συναποτελούν τις θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής για το 1ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ευελπιστώ ότι είναι η διατύπωση μιας συνεκτικής πολιτικής για την ακύρωση και ανατροπή του Μνημονίου. Και θεωρώ εύλογη την παραδοχή ότι η ακύρωση και ανατροπή του Μνημονίου (δηλ. η αποτελεσματική απόκρουση της πολιτικής που σήμερα καταστρέφει την ελληνική κοινωνία) προϋποθέτει την κατάληψη της κυβερνητικής εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Άρα, τολμώ να πιστεύω ότι οι θέσεις της Κ.Ε. οφείλουν να υπηρετούν την απαραίτητη λαϊκή συστράτευση, προκειμένου ν' αντικατασταθεί η παρούσα κυβέρνηση από μια άλλη, είτε κυβέρνηση της Αριστεράς είτε κυβέρνηση σωτηρίας με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ κ.ο.κ., ανάλογα με ποια εκδοχή της λύτρωσης θεωρεί κάθε μέλος της Κ.Ε. εφικτή και πλέον αποτελεσματική.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον (διότι εξ όνυχος τον λέοντα!) είναι να διερευνήσουμε ποια εξωτερική πολιτική περιγράφουν και εισηγούνται οι θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής ώστε να επιτευχθούν οι ανωτέρω στόχοι. Γιατί είναι προφανές ότι η εξωτερική πολιτική που επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να υπηρετεί λειτουργικά τον βασικό του πολιτικό στόχο. Πρόταγμα μιας λειτουργικής εξωτερικής πολιτικής που στοχεύει στην ανατροπή του Μνημονίου οφείλει να είναι η διακρίβωση της πραγματικότητας των διεθνών σχέσεων και του διεθνούς περίγυρου της χώρας. Διότι αυτήν την πραγματικότητα (και όχι τους όποιους ευσεβείς του πόθους) θ' αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, στην προσπάθειά του να συσπειρώσει τις απαραίτητες λαϊκές μάζες που θα του δώσουν τη δύναμη να ανατρέψει το Μνημόνιο.
Ας δούμε, λοιπόν, ποια πραγματικότητα «διαβάζουν» οι θέσεις σε ό,τι αφορά το μείζον ίσως πρόβλημα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, την Τουρκία. Η σύντομη παράγραφος των 70 περίπου λέξεων που αφιερώνουν οι θέσεις της Κ.Ε. τόσο στις εξελίξεις στην Τουρκία όσο και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ιδίως στις τελευταίες, συνοψίζονται στη διαπίστωση: «Η εξωτερική πολιτική που ακολουθεί και η διπλωματία που ασκεί (η Τουρκία), ιδιαίτερα απέναντι στη χώρα μας, τείνει να πολλαπλασιάζει αιτήματα και διεκδικήσεις, συντηρώντας μορφές έντασης που εναλλάσσονται με διακηρύξεις φιλίας. Αλλά ο ελληνικός και o τουρκικός λαός δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν...».
Σύμφωνα με τις θέσεις της Κ.Ε., με την Τουρκία υπάρχει «ένταση», η οποία προκαλείται από «αιτήματα και διεκδικήσεις» της Άγκυρας. Η επιλογή των λέξεων από τους έμπειρους συντάκτες των θέσεων δεν είναι ασφαλώς τυχαία. Τα «αιτήματα και οι διεκδικήσεις» επιδέχονται συνδιαλλαγή και επιλύονται με διαπραγμάτευση. Προκειμένου δε να εκτονώνεται η «ένταση», δεν μπορεί παρά να υπάρξει -κάποια στιγμή και κατά το μέτρο της δυναμικής της διαπραγμάτευσης- ικανοποίηση τουλάχιστον μερικών από τα «αιτήματα και τις διεκδικήσεις». Δεν διευκρινίζεται στις θέσεις της Κ.Ε. κατά πόσον τα «αιτήματα και οι διεκδικήσεις» συνιστούν απειλές κατά της ελληνικής κυριαρχίας, κατά πόσον προσβάλλουν τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα ή κατά πόσον αποτελούν -όπως διατείνονται ορισμένοι- φυσιολογική απάντηση της Τουρκίας στην «ελληνική περικύκλωση» που δομήθηκε κατά τον 20ό αιώνα.
Περιγράφοντας, έστω και συνοπτικά, την τουρκική συμπεριφορά, οι θέσεις της Κ.Ε. επιλέγουν να μην εστιάσουν σε ενέργειες που ο υπόλοιπος, πλην της Κ.Ε., ελληνικός λαός εμπειρικά προσλαμβάνει ως τουρκική επιθετικότητα και απειλές. Αναφέρομαι στα σχέδια Βαριοπούλα, που προ τετραετίας αποκαλύφθηκαν, στις περιπλανήσεις μέχρι Καφηρέα τουρκικών πολεμικών σκαφών (τα υποβρύχια φθάνουν ακόμα κοντύτερα), στις στρατιωτικές ασκήσεις, που σταθερά τα τελευταία 35 χρόνια προσομοιώνουν τους ασκούμενους σε αποβάσεις στα ελληνικά νησιά, στον συστηματικό αεροναυτικό διαχωρισμό του Αιγαίου από τις τουρκικές Ε.Δ. κατά μήκος του 25ου μεσημβρινού κ.ο.κ. Επισημαίνω, ακόμη, ότι οι συντάκτες των θέσεων επέλεξαν να αγνοήσουν επανειλημμένες δηλώσεις των Ερντογάν και Νταβούτογλου (στο τουρκικό Κοινοβούλιο, σε διεθνή fora, αλλά και και σε επίσημες συναντήσεις με Έλληνες ομολόγους τους) ότι τα σύνορα στο Αιγαίο δεν είναι σαφή, καθώς υπάρχουν δεκάδες μικρονήσια και βραχονησίδες αδιευκρίνιστης κυριαρχίας (όπως Αγαθονήσι, Καλόλιμνος, Γαύδος, Καλόγεροι, Αρκιοί, Φούρνοι), που η Οθωμανική Αυτοκρατορία με καμιά συνθήκη δεν είχε εκχωρήσει, αλλά η Ελλάδα τα έχει καταλάβει και εποικίσει.
Είναι, άραγε, αθώα η παράλειψη αυτής της βοώσας πραγματικότητας; Πολύ πριν από τις θέσεις της Κ.Ε., την ίδια λοβοτομική προσπέλαση των Ε/Τ σχέσεων έχουν υιοθετήσει και ασπαστεί οι πρωταθλητές του Μνημονίου: Ο αλήστου μνήμης ΓΑΠ και οι κηπουροί του, ο κ. Παπαχελάς και το ΕΛΙΑΜΕΠ, τα κόμματα του Μνημονίου κατά την εναλλασσόμενη θητεία τους στο ΥΠΕΞ τα τελευταία 17 χρόνια. Επί των «διεκδικήσεων και αιτημάτων» άλλωστε συνομιλούν επιλεγμένοι Έλληνες διπλωμάτες (οι ίδιοι επί ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.,) σε 60 και πλέον γύρους μυστικών διαπραγματεύσεων με το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών από το 1996. Το νήμα αυτής της πολιτικής έρχεται να πάρει σήμερα η Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ με τις προσυνεδριακές της θέσεις.
Ασφαλώς έχει διαφύγει από τα μέλη της Κ.Ε. ότι η επιχειρηματολογία περί τουρκικών «αιτημάτων και διεκδικήσεων» εκπορεύεται επί καθημερινής βάσεως από τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ, εταίρους μας στην Ε.Ε. και μνημονιακούς δανειστές μας. Σε κάθε διεθνές forum και σε κάθε διμερή συνάντηση με τους συμμάχους, εταίρους και δανειστές, οι Έλληνες πολιτικοί, διπλωμάτες και στρατιωτικοί καλούνται να συζητήσουν τις «διεκδικήσεις και τα αιτήματα» της Άγκυρας εποικοδομητικά, μακριά από ψυχώσεις περί απειλών κ.ο.κ.
Το ερώτημα προς την Κ.Ε. είναι απλό: ποιον πείθουμε ότι θ' ακυρώσουμε και θ' ανατρέψουμε το Μνημόνιο, όταν σπεύδουμε να υιοθετήσουμε την εξωτερική πολιτική που εφαρμόζουν οι μνημονιακοί μας αντίπαλοι και υπαγορεύουν οι δανειστές μας;
Μια γαλλική παροιμία λέει ότι «δεν υπάρχει χειρότερος κουφός απ' αυτόν που δεν θέλει ν' ακούσει». Νομίζω ότι περιγράφει άριστα τη θεώρηση της Τουρκίας και των Ε/Τ σχέσεων από τις θέσεις της Κ.Ε. Εάν στο ιδρυτικό συνέδριο δεν καταστρατηγηθεί από οργανωμένες μειοψηφίες η αρχή «ένας σύνεδρος μία ψήφος», η παράγραφος περί Τουρκίας των θέσεων ασφαλώς θα καταψηφισθεί. Όμως αυτό ελάχιστη σημασία έχει για τον κόσμο που παρακολουθεί και κρίνει τον ΣΥΡΙΖΑ. Πώς είναι δυνατόν να τον πείσουμε ότι η Κ.Ε. δεν τελεί υπό την ιδεολογική επιρροή των μνημονιακών της αντιπάλων, όταν δεν τολμάει ν' αρθρώσει το πανθομολογούμενο, αυτό που αποτελεί κοινή συνείδηση στη συντριπτική πλειοψηφία του 27% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και των Ελλήνων: Ότι υπάρχει η τουρκική επιθετικότητα, που συνιστά απειλή για την εδαφική μας ακεραιότητα και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, ότι η άσκηση αυτών των κυριαρχικών δικαιωμάτων είναι απαραίτητη για την αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας, εφόσον τολμήσει ν' ακυρώσει και ανατρέψει το Μνημόνιο;
Η περί Τουρκίας διατύπωση των θέσεων της Κ.Ε. είναι κρίσιμη, τόσο για την αξιοπιστία μας όσο και για την ποιότητα της στρατηγικής μας προς ανατροπήν του Μνημονίου. Ταυτόχρονα, συνιστά και παράδειγμα προς αποφυγήν, εξ αιτίας της λαϊκής αποσυσπείρωσης που προκαλεί. Και δεν είναι η μόνη παράγραφος των θέσεων που αποσυσπειρώνει εν δυνάμει ψηφοφόρους από τον ΣΥΡΙΖΑ! Η αναφορά στην περί ΠΓΔΜ παράγραφο, ότι «οι υπάρχουσες μειονότητες είναι απολύτως σεβαστές», είναι εξίσου προβληματική. Εκτιμά η Κ.Ε. εν προκειμένω ότι υπάρχουν μεταξύ Ελλάδος και ΠΓΔΜ μειονότητες; Υπάρχει σήμερα σλαβομακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα; Αντλεί πρωτογενώς η Κ.Ε. τη σχετική πληροφόρηση ή εμπιστεύεται τις σχετικές διαπιστώσεις των εκθέσεων του State Department; Πόσοι εν Ελλάδι (όχι σε Καναδά και Αυστραλία!) έχουν σλαβομακεδονική εθνική συνείδηση, πέρα από τους τροφίμους του αμερικανικού προξενείου της Θεσσαλονίκης; Δεχόμαστε (όπως κάποια ξένα κέντρα πασχίζουν να καθιερώσουν) ότι κάθε δίγλωσσος της Δυτικής Μακεδονικής έχει, εκών άκων, μη-ελληνική εθνική συνείδηση; Πόσους, τέλος, Έλληνες πολίτες (και συντηρητικούς ψηφοφόρους), θύματα του Μνημονίου, συσπειρώνει στον ΣΥΡΙΖΑ η αναφορά της παραγράφου περί ΠΓΔΜ των θέσεων σε «υπάρχουσες μειονότητες»;
Οι κατά καιρούς «θέσεις» των Κ.Ε. των κομμάτων στην Ελλάδα ουδέποτε υπήρξαν μνημεία ορθολογικής ανάλυσης, ουδέποτε, άλλωστε, στόχευσαν στην προσπέλαση της πραγματικότητας. Ποιες «θέσεις Κ.Ε.» ποιου κόμματος έχουν μείνει στη συνείδηση του μέσου πολίτη; Από το σημείο όμως αυτό μέχρι να βγάζουμε τα μάτια μας μόνοι μας, παραγνωρίζοντας τον βαθύτατο πατριωτικό χαρακτήρα του αριστερού λαϊκού κινήματος στην Ελλάδα, υπάρχει τεράστια απόσταση. Το ιδρυτικό συνέδριο του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ καλείται να διορθώσει τα ημαρτημένα, να πιάσει τον παλμό του ελληνικού λαού, που καταστρέφεται από τη μνημονιακή πολιτική, όπως ακριβώς έπραξε το '41 το ΕΑΜ και όχι τα διάφορα, δήθεν αριστερά, γκρουπούσκουλα που αντί εθνικής αντίστασης πρότειναν την «ταξική συναδέλφωση με τον Γερμανό στρατιώτη»!
Αυγή 6/6/2013
14 σχόλια:
Φέρτε το να υπογράψω με δυο χέρια.
Θλίβομαι για δύο λόγους:
Πρώτον, διότι ο κ. πρέσβης βρίσκεται εν υπηρεσία και άρα θα έπρεπε να τηρεί τις υποχρεώσεις του ως δημόσιος υπάλληλος αντί να ασχολείται με τις εσωτερικές διεργασίες του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Δεύτερον, διότι ο κ. πρέσβης ως πραγματικός πατριώτης και σοβαρός διπλωμάτης που άσκησε κριτική για την επίσκεψη ΓΑΠ στο Ερζερούμ (κάνοντας τότε λόγο για ελλιπή ενημέρωση και συνεισφορά των στελεχών του ΥΠΕΞ στη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής της χώρας) και βρέθηκε στο στόχαστρο του "Ουράνιου Τόξου", απευθύνεται σε ώτα μη ακουόντων από τη στιγμή που αναγκάζεται να συνυπάρξει με άτομα τύπου Νάσου Θεοδωρίδη. Πολύ απλά, ο κ. Αϋφαντής βρίσκεται σε διαφορετικό μήκος κύματος με τον συφερτό των ευρωκομμουνιστών, μαοιστών, τροτσκιστών που απαρτίζουν σε μεγάλο βαθμό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Παρ΄όλα αυτά, η παρέμβαση του κ. Αϋφαντή συμβάλλει εποικοδομητικά στο δημόσιο διάλογο για την Εξωτερική Πολιτική.
αμα αλλαξει ο Συριζα σε αμυντικα θεματα και μεταναστευτικο θα παρει 101%
Δε θα αλλάξει όμως... Στο αίμα τους τον έχουν τον εθνομηδενισμό.
@ Aνώνυμο 6:47:00 μ.μ. EEST
Ο Έλληνας είχε διαχρονικά τάσεις αυτοκαταστροφής.
Πρωην Πασοκος ο πρεσβης; Γνωριζει σε ποιους απευθυνεται; Μηπως κοιμηθηκε καπου εκει το 80 με τον Αντρεα και ξυπνησε το 12 ; Τον μπερδεψε ο Τσιπρας με την "τεχνικη" Παπανδρεου στις ομιλιες του; (του περασε αυτο τωρα τελευταια)
Ειμαι σιγουρος οτι υπαρχουν στελεχη του Συριζα που εχουν εισηγηθει να διαγραφει απο το κομμα ως ακροδεξιος-φασιστας . Το κομμα που ονειρευεται ο πρεσβης , ο οποιος φαινεται σοβαρος και πατριωτης δεν εχει καμια σχεση με τον Συριζα .
Ρε παιδιά αφού δεν έχετε ιδέα ποιοι συνθέτουν τον ΣΥΡΙΖΑ, πώς εκφέρετε έτσι αβασάνιστα γνώμες; Πρώτα απ'όλα οι τροτσκιστές, μαοϊκοί και λοιποί γραφικοί δε συνθέτουν ούτε το 1% του ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι το 3-3,5% που περιλαμβάνεται στον αυθεντικό ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει ένα υπόλοιπο 2 - 2,5% που είναι οι παλιοί ευρωκομμουνιστές αλλά και αυτοί με σοβαρές απώλειες γιατί κάμποσοι λάκισαν για ΔΗΜΑΡ, μερικοί για ΠΑΣΟΚ και ακόμα και στη ΝΔ έφτασαν κάποιοι (τέτοια κατάντια λέμε για αριστερό...). Το υπόλοιπο ποσοστό είναι κεντροαριστεροί πρώην πασόκοι που αλλάξαν καράβι διότι το προηγούμενο βουλιάζει αργά και σταθερά. Όσο για το Θεοδωρίδη, οι απόψεις του είναι ελάχιστα δημοφιλείς ακόμη και σε φίλους του, όπως τυχαίνει να γνωρίζω. Είχαν ακουστεί και φωνές για διαγραφή του αλλά η λέξη αυτή φέρνει αλλεργία στην Κουμουνδούρου.
Επί του θέματος: μια χαρά τα λέει ο πρέσβης και όσο ο ΣΥΡΙΖΑ πασοκοποιείται και μετατρέπεται από αριστερός συνασπισμός και κεντροαριστερό κόμμα (θα πάρει χρόνο για αυτό και δεν καίγονται για εκλογές)τέτοιες θέσεις θα γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς. Ήδη βλέπω ότι οι θέσεις της Ρεπούση προκαλούν τώρα ιδιαίτερη δυσφορία σε άτομα που στο παρελθόν θα την υπερασπίζονταν και ας ανήκει στο κόμμα των προδοτών της αριστεράς. Η πασοκοποίηση προχωρά ταχύτατα και έχει και (λίγες) θετικές πλευρές.
Αυτό που είναι ανησυχητικό είναι το άλλο: η διαρροή ψηφοφόρων της ΝΔ προς την δεξαμενή της ΧΑ και η προσπάθεια του πρωθυπουργού να αντιγράψει μεθόδους και πρακτικές της ΧΑ για να αναχαιτιστεί η κατρακύλα. Τουλάχιστον αν ήμουν δεξιός θα με ένοιαζε περισσότερο μη βρεθώ να χαιρετώ ναζιστικά παρά εάν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί ή θα μπορέσει να πάρει πιστοποιητικό εθνικοφροσύνης.
ΦΚΜΚ . Αυτήν την εντύπωση έχω σχηματίσει από τις αναφορές και δηλώσεις διαφόρων βουλευτών του , την διαδήλωση της νεολαίας στα σκόπια υπέρ των monkeydonians , δηλώσεις τσίπρα ότι το αιγαίο ανήκει στα ψάρια του και άλλα . Ακόμα και στο παρών άρθρο , ο πρέσβης καυτηριάζει την αναφορά σε σεβασμό σε ανύπαρκτη μειονότητα . Ενώ ο Τσίπρας δήλωσε πρόσφατα ότι θα δώσει άμεσα ταξιδιωτικά έγγραφα στους λαθρο-έποικους . Αυτό σημαίνει απευθείας έξοδος από Σέγκεν . Θα μας μείνουν αμανάτι και θα κάνουμε και τόσο έξοδα για τα χαρτιά τους .
Αυτά που γράφεις για Πασοκοποίηση τα βλέπω και εγώ και τα πιστεύω . Θεωρώ όμως ότι γίνεται με την κακή έννοια .
Τέλος πάντων αν κυβερνήσουν εύχομαι να κάνω λάθος . Αν δεν κυβερνήσουν εύχομαι να κάνεις εσύ .
Τα άλλα περί ΧΑ , θα τα πούμε αλλού ευκαιρείας δοθεισης .
"Όσο για το Θεοδωρίδη, οι απόψεις του είναι ελάχιστα δημοφιλείς ακόμη και σε φίλους του, όπως τυχαίνει να γνωρίζω."
Είναι τόσο αντιδημοφιλείς οι απόψεις Θεοδωρίδη που συμμετάσχει κανονικότατα σε εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την Εθνική Άμυνα ("Ένας γιατρός στο Καστελόριζο καλύτερος από ένα F16"). Και φυσικά αποδείχθηκε πόσο ψεύτης είναι ο Τσίπρας που υποτίθεται ότι τον έχει αποπέμψει από το "Τμήμα Δικαιωμάτων" του κόμματος.
http://www.avgi.gr/article/312426/-enas-giatros-sto-kastelorizo-kaluteros-apo-ena-f16-
ο ΣΥΡΙΖΑ πασοκοποιείται και μετατρέπεται από αριστερός συνασπισμός και κεντροαριστερό κόμμα[...]η διαρροή ψηφοφόρων της ΝΔ προς την δεξαμενή της ΧΑ και η προσπάθεια του πρωθυπουργού να αντιγράψει μεθόδους και πρακτικές της ΧΑ για να αναχαιτιστεί η κατρακύλα.
Είναι πολύ σημαντική παρατήρηση που συμφωνώ. Οι ζυμώσεις αυτές θα καταλήξουν κάποια στιγμή σε νέες διασπάσεις, τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της ΝΔ για να εκφραστεί το λεγόμενο κέντρο που δεν μπορεί να εκφράζεται ούτε από ακροαριστερή, ούτε από ακροδεξιά ρητορική. Τα διλήμματα και ο νέος διπολισμός συσπειρώνουν προσωρινά, η ύπαρξη της ΧΑ όμως σπρώχνει παράλληλα τη ΝΔ του Σαμαρά πιο δεξιά. Ο ΣΥΡΙΖΑ εισπράττει φθορά, η ΧΑ εκμεταλλεύεται εκ του ασφαλούς οργή, ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ είναι λίγοι, το όλο ζήτημα είναι που ακριβώς το πάει ο Σαμαράς και τι θέλει η ΝΔ.
ο σαμαράς το πάει για νέος ερντογάν, αφού άδειασε τα άλλα 2 συνεταιράκια, που μαζί είχαν υπογράψει για τις 2000 απολύσεις μέχρι τα τελη ιουνίου. τους στρίμωξε στη γωνία, δείχνοντας αποφασιστικότητα για αλλάγές στα ρετιρέ του δημοσίου, εστω κι αν αποτελούνται από δικά τους παιδιά, λέγοντας βρείτε μου 2000 για απόλυση και οι άλλοι μετα τη σφαλιάρα θυμήθηκαν τη δημοκρατία. κατευνάζει παράλληλα και τη μπλεμπα του ιδιωτ. τομέα με το 1,5 εκατ. ανέργων, αφού όλοι λένε καλά τους έκανε, αιφνιδιάζει και το συριζαίϊκο που μιλάει τη γλώσσα του παπαντρέα και δεν τον πιστευει κανείς.
τι μένει λοιπόν?
ένας σαμαράς που δειχνεί εντός και εκτός ότι δεν αστειεύεται, αυτά που υποστηρίζει τα κάνει πράξη, επιδιώκοντας παράλληλα τόσο την εξωτερική (δανειστές) όσο και την εσωτερική (αρκετά με τα τρωκτικά του δημοσίου)υποστήριξη και άσε τους άλλους να φωνάζουν.
δεν είναι τυχαίο, πως αν οι έξω του δώσουν το πράσινο φως για να συνεχίσει δυναμικά τις μεταρρυθμίσεις που επαγγέλεται θα έχουμε και εκλογάς, πριν συνέλθουν οι υπόλοιποι από τη ζάλη τους.
@Ανώνυμο 17 Ιουνίου 2013 - 3:12:00 μ.μ
Και άμα τον αδειάσουν τα συνεταιράκια που θα σταθεί; Θα πάει σε εκλογές αλλά και να βγει πρώτος αυτοδυναμία δε θα δει. Επιπλέον έχοντας ξεφτιλίσει τους συνεταίρους του δεν υπάρχει περίπτωση να συμπράξουν μαζί του. Ή θα παρακαλά το Μιχαλολιάκο ή θα αράξει αντιπολίτευση έχοντας στείλει τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση μαζί με τους χτεσινούς του εταίρους. Και επειδή όμως και εκεί οριακά βγαίνουν τα κουκιά (εκτός αν συμμετάσχουν και οι ΑΝΕΛ που μακάρι να είχαν υψηλότερα ποσοστά γιατί παρά τις ειρωνείες σε βάρος τους είναι στην πλειοψηφία τους τιμιότατοι άνθρωποι και εξαιρετικών προθέσεων), το πιθανότερο είναι να πάμε σε ακυβερνησία και θα μπει το λουκέτο στον τόπο. Θέλω να δω πάντως ποιον θα βγάλουν για σωτήρα από το χάος τελικά.
@Strategy: Ρίξε μια ματιά (έστειλα πριν ολόκληρη απάντηση αλλά μάλλον τελικά δεν έφτασε γιατί είδα ένα μήνυμα λάθους).
http://pontosandaristera.wordpress.com/2012/10/29/avgi-nasos-theodoridis/
Συμφωνώ απόλυτα με τις αναλύσεις του ΦΚΜΚ αλλά και του ανώνυμου φίλου ακριβώς από πάνω .
Με πρώτη την ΝΔ στις επόμενες εκλογές και με την άσχημη ρίξη που διαφαίνεται στην τρικομματική , δεν βγαίνουν με τίποτα τα κουκιά για κυβέρνηση . Μην ξεχνάτε ότι έχουμε Χρυσή Αυγή και ΚΚΕ που δεν θα πάνε με κανέναν . Μόνη περίπτωση είναι η περίπτωση αυτοδυναμίας της ΝΔ .
φκμκ και λοιποί, απαντώ στα σχόλια σας.
μιλάμε για αυτοδυναμια σαμαρά και νδ. αυτή τη στιγμή πρέπει να αντιληφθείτε ότι ο σαμαράς έχει το πάνω χερι. δεν είναι τυχαία η κίνηση που έκανε. τους άδειασε όλους και ξέρει ότι η σιωπηρή πλειοψηφία του λαού, ξαναγράφω, λέει καλά τους έκανε.
κουράστηκε ο κόσμος από τρικολόρ κυβέρνηση που ο καθείς ζητάει και ερμηνεύει το κάθει τι, όπως του αρέσει και στο κάτω-κάτω δεν βλέπει καμία λύση στα προβλήματά του και η κατρακύλα συνεχίζεται.
από την άλλη μεριά φυλλοροούν πασοκ και δημαρ κι ας κάνει ο μπένυ το λιοντάρι, ας πάμε σε εκλογές δεν φοβόμαστε. άμοιρε ούτε στη βουλή δεν θα μπείτε και το υπογράφω.
δεν είμαστε ακόμη σκανδιναβία, για να βάζουμε τα προσωπικά στην άκρη και να κοιτάξουμε το καλό του τόπου. ο κόσμος θέλει καλώς ή κακώς κυβέρνηση, έστω κι αν τους βρίζει κάθε μέρα, αλλά θέλει να ξέρει ποιός του φταίει και όχι καλαμπούρια με συναντήσεις των τριών αρχηγών με προσμονή για κάτι καλύτερο και στο τέλος αποτελέσματα χειρότερα απ΄ότι ζει.
εκείνες δε οι ανακοινώσεις τους μετά το πέρας των συναντήσεων, του στυλ ναι μεν αλλά, θέλουμε αποκρατικοποιήσεις, αλλά με αυτό κι εκείνο είναι μόνο για θέατρο.
συνεπώς, ας τελειώσει απόψε η κωμωδία και επιτέλους πρέπει να πάμε μπροστά. ας ήταν άξιοι οι λοιποί πολιτ. αρχηγοί να οδηγήσουν τη χώρα στο φως.
γνωρίζετε ότι μεταξύ των τυφλών βασιλεύει ο μονόφθαλμος.
Δημοσίευση σχολίου