Το Ελληνικό Επιχειρησιακό Συγκρότημα/Greek Operational Group

Η Ελληνική σημαία κυματίζει δίπλα στην Αμερικανική κατά την παρέλαση του 122ου Ελληνοαμερικανικού Τάγματος στο στρατόπεδο Carson Colorado μπροστά από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Φράνκλιν Ρούσβελτ και τον Στρατηγό Τζόρτζ Μάρσαλ, αρχές του1943. Είναι η μοναδική φορά που επετράπη σε ξένη σημαία να παρελαύνει με αμερικανικό στρατιωτικό τμήμα, δίπλα στην αμερικανική. Οι στρατιώτες ήταν Αμερικανοί υπήκοοι ελληνικής καταγωγής και Έλληνες μετανάστες που δεν είχαν αποκτήσει ακόμη την αμερικανική υπηκοότητα. This photo, taken in Camp Carson, Colorado in early 1943, pictures the first and only time a foreign flag was allowed to fly next to the American flag leading a United States Armed Forces group on American soil. Passing in review for President Franklin Delano Roosevelt and US Army Chief General George C. Marshall, the soldiers were Greek-American and Greek Immigrants, many of whom were not yet American citizens.



Όπως φαίνεται από τις διηγήσεις των βετεράνων Eλληνοαμερικανών κομάντος, ή άφιξή τους στην πατρίδα Ελλάδα, τους γέμισε από αισθήματα χαράς και με μεγάλο ενθουσιασμό πολέμησαν τον κατακτητή. Παράλληλα όμως είχαν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι η υπόθεση της αντίστασης στην Ελλάδα δεν θα είχε καλό τέλος, βλέποντας την έντονη πολιτικοποίηση των ανταρτών. Οι σχέσεις των τελευταίων με τους Βρετανούς, αν και αγωνίζονταν 3 χρόνια μαζί, δεν ήταν και τόσο εγκάρδιες, γιατί τους έβλεπαν να υποστηρίζουν την μοναρχία και δεν προσεταιρίζονταν τις ιδέες της αριστερής παράταξης. Και οι ίδιοι δεν είχαν πολύ στενές σχέσεις με τους αντάρτες οι οποίοι έδειχναν πολύ κουρασμένοι και ανήσυχοι, μετά από 4 χρόνια στο βουνό!

Η διοίκηση του OSS, για να επιτύχει την απόλυτη ουδετερότητα και την αποφυγή ανάμειξης των τμημάτων της στις εσωτερικές διαμάχες, αλλά και για λόγους ασφαλείας πληροφοριών, είχε δώσει ρητή εντολή να μην μιλούν ελληνικά και να επιδιώκουν να συνεννοούνται μέσω των Βρετανών συνδέσμων. Αυτό το μέτρο αν και φάνηκε υπερβολικό και δύσκολο για τους νεαρούς ομογενείς, που πρώτη φορά βρίσκονταν στην ελληνική γη, τηρήθηκε σε μεγάλο βαθμό. Υπήρξαν όμως και  περιπτώσεις που δεν άντεξαν στο πειρασμό. Ειδικότερα τους φάνηκε πολύ σκληρό το ότι δεν τους επιτράπηκε να επισκεφθούν την Αθήνα, λίγο πριν αναχωρήσουν αεροπορικώς από Ελλάδα για Ιταλία από το Τατόι, για λόγους ασφαλείας, όπως τους είπαν τότε. Δεν είχαν βέβαια σχέση με τις απώτερες επιδιώξεις της αμερικανικής πολιτικής. Ήταν απλοί καταδρομείς μαχητές.

Η Αμερικανική διοίκηση, διαβλέποντας τις άσχημες πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και για να αποφύγει την περίπτωση αιχμαλωσίας των στρατιωτών της από τους αντάρτες αν τα πράγματα έπαιρναν άσχημη τροπή, ή το αντίθετο, να διαθέσει αυτούς τους άνδρες να στραφούν εναντίον των ανταρτών, με τους οποίους είχαν πολεμήσει σχεδόν μισό χρόνο μαζί τους Γερμανούς, τους απέσυρε εσπευσμένα το τελευταίο 10ήμερο του Νοεμβρίου του 1944 και τους μετέφερε στην Ιταλία.Το Ελληνικό Επιχειρησιακό Συγκρότημα διαλύθηκε και το προσωπικό του μοιράστηκε σε άλλες ειδικές μονάδες. H δράση αυτού του Συγκροτήματος τηρήθηκε μυστική με διαβάθμιση "Άκρως Απόρρητη" από τις αμερικανικές αρχές, ακόμη και μετά τον πόλεμο. Λεπτομέρειες για τη δράση του αποδεσμεύτηκαν και ήλθαν στο φως το 1988.

Κατά τις επιχειρήσεις στην Ελλάδα, σύμφωνα με έγγραφα του Αμερικανικού Υπουργείου Πολέμου εκείνης της εποχής, έδρασαν 12 Ελληνοαμερικανοί αξιωματικοί και 130 υπαξιωματικοί, καταδρομείς. Φονεύθηκαν 3 και τραυματίσθηκαν 23, κατά την διάρκεια 76 καταδρομικών ενεργειών. Συνολικά εκτελέσθηκαν: 14 προσβολές σιδηροδρομικών συρμών εκ των οποίων 11 μηχανές και 32 βαγόνια καταστράφηκαν ολοσχερώς. 25 Ενεδρευτικές προσβολές σε 5 φάλαγγες οχημάτων εφοδιασμού και 61 φορτηγά αυτοκίνητα καταστράφηκαν. Καταστροφές σε 15 γέφυρες διαφόρων τύπων και σε 9 χιλιόμετρα σιδηροδρομικών γραμμών.

Οι απώλειες του εχθρού σε προσωπικό, εκτιμήθηκαν σε 2000 νεκρούς και τραυματίες.

Σε ένδειξη αναγνώρισης του αγώνα των Ελληνοαμερικανών πολεμιστών καταδρομέων, η Ελληνική πολιτεία, σε ειδική τελετή με την παρουσία ζώντων βετεράνων και της τότε ηγεσίας του ΥΕΘΑ, εγκαινίασε τον Μάιο του 2005 ένα μνημείο προς τιμήν τους, που βρίσκεται  στο Πάρκο των Ενόπλων Δυνάμεων επί της λεωφόρο Κατεχάκη.

Επίσης με μέριμνα της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού, έχει εκδοθεί ένα βιβλίο με τον τίτλο "Οι Ελληνοαμερικανοί Εθελοντές στην Εθνική Αντίσταση : Ιστορικό των Επιχειρήσεων στην Ελλάδα του 2671 Ανεξάρτητου Ειδικού Τάγματος Αναγνωρίσεων (23 Απριλίου - 20 Νοεμβρίου 1944)( Γενικό Επιτελείο Στρατού, Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, Αθήνα, 2005), συγγραφέας του οποίου, είναι ο  Ιερολοχίτης Στρατηγός Κ. Κόρκας.

Ο Τότε ΥΕΘΑ στα αποκαλυπτηρια του Μνημείου για τους Εθελοντές του 122ου Τάγματος στο Άλσος Στρατόύ στην Κατεχάκη το 2005.

Φωτογραφίες Άγγελος Τσουλούφας.



Πηγές:tolmwnnika.blogspot.gr, http://www.pahh.com/oss/toc.html

Ευχαριστούμε τον φίλο Aviationlive για την επισήμανση της εκπομπής του Σκάϊ