Προσέγγιση Ελλάδας - Αιγύπτου για την ΑΟΖ, ενώ η Τουρκία στέλνει ερευνητικό σκάφος στην Κύπρο

Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2013

Σημαντικές κινήσεις σημειώνονται στη "σκακιέρα" των υδρογονανθράκων της Αν. Μεσογείου, και ενώ η ευρύτερη περιοχή βρίσκεται επί ποδός πολέμου λόγω του ενδεχομένου δυτικής επίθεσης στη Συρία.

Από τουρκικής πλευράς, το ερευνητικό πλοίο «Μπαρμπαρός Χαϊρεττίν Πασά» αναμένεται τις επόμενες ημέρες να εκτελέσει σεισμικές έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ (πιθανώς στα οικόπεδα 5 και 6), παραβιάζοντας τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου. Το πλοίο δεν αναμενόταν στη Μεσόγειο πριν τα τέλη Σεπτεμβρίου, αλλά το πρόγραμμα ερευνών του επισπεύστηκε και ήδη πλέει στην περιοχή. Το γεγονός ίσως συνδέεται με τις κυπριακές κινήσεις των τελευταίων ημερών, καθώς το "άναμμα" της φλόγας του φυσικού αερίου στο οικόπεδο 12 (δεν έγινε σήμερα λόγω τεχνικού προβλήματος αλλά αναμένεται σύντομα) επιβεβαιώνει τη δέσμευση της Κύπρου να προχωρήσει στην εκμετάλλευση των φυσικών της πόρων. Ο τουρκοκύπριος "πρωθυπουργός" Ερογλου διατύπωσε έμμεσες αλλά σαφείς απειλές λέγοντας ότι "οι περισσότεροι πόλεμοι στη Μ. Ανατολή ξεκίνησαν για το πετρέλαιο και ελπίζουμε να μη συμβεί το ίδιο στην Κύπρο" - και η αποστολή του ερευνητικού σκάφους πιθανώς αποτελεί μια δήλωση της Τουρκίας, ότι εμμένει στις διεκδικήσεις της.

Όμως η τουρκική κίνηση θα μπορούσε να αποτελεί και αντίδραση στην άλλη κρισιμότατη εξέλιξη, που είναι η προσέγγιση των θέσεων Ελλάδας και Αιγύπτου στο ζήτημα της διαδικασίας καθορισμού των θαλασσίων ζωνών, που σημειώθηκε κατά την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Ε. Βενιζέλου στην Αίγυπτο. Υπενθυμίζεται ότι η διαδικασία οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών (συμπεριλαμβανομένων της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου) είχε "παγώσει" λόγω της ανόδου στην εξουσία των ισλαμιστών του Μ. Μόρσι, που επηρεάζονταν καθοριστικά από την ισλαμιστική τουρκική κυβέρνηση του Ρ. Τ. Ερντογάν (χαρακτηριστικά, το Μάρτιο είχε προταθεί στην αιγυπτιακή Βουλή η ακύρωση της συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ που είχε υπογραφεί το 2003 μεταξύ Αιγύπτου και Κύπρου, προκειμένου να ληφθούν υπόψη σε νέα συμφωνία τα τουρκικά συμφέροντα).

Αντιθέτως οι σχέσεις της Τουρκίας με τη νέα αιγυπτιακή κυβέρνηση είναι κάκιστες: στα μέσα Αυγούστου η Αίγυπτος ανακάλεσε τον πρεσβευτή της από την Τουρκία λόγω της ανάμειξης του Ερντογάν στα εσωτερικά της χώρας (με τις επικρίσεις του για την καθαίρεση του Μ. Μόρσι από τον στρατό). Η Τουρκία ανακάλεσε επίσης τον πρέσβη της, ο οποίος επέστρεψε στο Κάιρο μόλις χθες, χωρίς η Αίγυπτος να προβεί σε αντίστοιχη χειρονομία.

Η ελληνική διπλωματία φαίνεται ότι εκμεταλλεύτηκε άμεσα την κατάσταση. Έτσι, κατά τη συνάντησή τους στο Κάιρο (που σημειωτέον ότι διεξήχθη κανονικά παρά την αναστάτωση που προκάλεσε στην Αίγυπτο η απόπειρα δολοφονίας του υπουργού Εσωτερικών με βομβιστική επίθεση), οι υπουργοί Εξωτερικών των δύο χωρών διακήρυξαν τη δέσμευσή τους σε μια διμερή διαδικασία καθορισμού των θαλασσίων ζωνών, στη βάση του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.

"Η Μεσόγειος πρέπει να γίνει ένα πεδίο ειρήνης και ανάπτυξης προς όφελος της Αιγύπτου και της Ελλάδας", τόνισε ο Ευ. Βενιζέλος, ενώ ο αιγύπτιος ομόλογός του Ν. Φάχμι μίλησε για "νέο πνεύμα συνεργασίας Αιγύπτου και Ελλάδας", αφήνοντας ανοιχτή και την πιθανότητα τριμερούς συνεργασίας Ελλάδας - Αιγύπτου - Κύπρου. Ερωτηθείς για το ενδεχόμενο αντιδράσεων τρίτων χωρών, δήλωσε με σαφήνεια πως «στο νέο πνεύμα συνεργασίας Αιγύπτου και Ελλάδας και ενώ αυτή η συνεργασία σταδιακά θα ενισχύεται, πιστεύουμε πως κάθε χώρα έχει τα δικά της συμφέροντα και δεν μας ενδιαφέρει αν τρίτες χώρες ενοχληθούν».

«Η θέση μου είναι ταυτόσημη», απάντησε ο Ευ. Βενιζέλος και πρόσθεσε: «Είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε προς όφελος των δυο χωρών στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου. Αυτό δεν συνιστά εχθρική προδιάθεση προς άλλη χώρα». Πρόσθεσε ότι προωθείται μια ευρύτερη πρωτοβουλία Ελλάδας - Αιγύπτου - Κύπρου επί του θέματος και πως σχεδιάζεται να συγκληθούν το ταχύτερο οι Ομάδες Εμπειρογνωμόνων για τον καθορισμό κοινών κριτηρίων στη σχετική συζήτηση, που πάντως θα βασίζεται στις αρχές του διεθνούς δικαίου και ιδιαίτερα του διεθνούς δικαίου της Θάλασσας.

Ενδεικτικό της σημασίας που απέδωσε η αιγυπτιακή πλευρά στην επίσκεψη είναι επίσης ότι ο κ. Βενιζέλος έγινε δεκτός από τον Πρόεδρο της Αιγύπτου Άντλι Μανσούρ και τον πρωθυπουργό Χ. Ελ Μπέμπλάουι, ενώ παρασημοφορήθηκε από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρο ΙΙ.

Είναι περιττό να τονιστεί η σημασία της διπλωματικής αυτής εξέλιξης. Η Αίγυπτος είναι χώρα με "ειδικό βάρος" στον αραβικό κόσμο, αλλά επιπλέον με ιδιαίτερη σημασία για την οριοθέτηση και εκμετάλλευση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ (δείτε εδώ γιατί). Η επαναπροσέγγιση της Αιγύπτου στις ελληνικές και κυπριακές θέσεις, εφ' όσον παραμείνει σταθερή και κατοχυρωθεί και με διακρατική συμφωνία, θα αποτελέσει σημαντικότατο όπλο στην ελληνική "φαρέτρα". Οι εξελίξεις αναμένονται πολύ ενδιαφέρουσες...

15 σχόλια:

Ανώνυμος 5 Σεπτεμβρίου 2013 στις 11:51:00 μ.μ. EEST  

Ενδιαφέρουσες εξελίξεις αν και κατα τη γνώμη μου οι κινήσεις έγιναν πολύ πρώιμα και φοβάμαι μήπως γυρίσουν μπούμεραγκ. Και εξηγούμαι:
Η κυβέρνηση στην Αίγυπτο είναι πολύ πρόσφατη. Ακόμα δεν έχει σταθεροποιηθεί η κατάσταση και δεν είναι αποδεκτή απο πολλούς ανάμεσά τους και ισχυροι παγκόσμιοι παίκτες. Ας μην ξεχνάμε ότι ο "αγαπημένος" της Δύσης ο Ελ Μπαραντέι αποχώρησε από την κυβέρνηση. Με αυτά τα δεδομένα η έκθεση μας σε υπερβολικά φιλικές καταστάσεις και συμφωνίες με την σημερινή ισχυρή ομάδα ενέχει τον κίνδυνο να ανατραπούν τα πάντα προς το χειρότερο εαν αλλάξει η κατάσταση κάτι το οποίο δεν είναι απίθανο.
Εκτός και εαν υπάρχουν πληροφορίες για σταθεροποίηση και μακροημέρευση της σημερινής κατάστασης. Κατι το οποίο με την λειτουργία και αποτελεσματικότητα της ΕΥΠ φαντάζει τουλάχιστον ανέκδοτο

Ανώνυμος 6 Σεπτεμβρίου 2013 στις 12:07:00 π.μ. EEST  

Σίγουρα αξίζει τον κόπο το μπάσιμο. Ρε μπας κι αρχίσαμε να λειτουργούμε σα σοβαρό κράτος;

Ανώνυμος 6 Σεπτεμβρίου 2013 στις 12:45:00 π.μ. EEST  

1)ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΗΘΗΣΕΙ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΞΥΠΝΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ.
2)ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΑΘΗΜΑ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΕΠΙ ΜΟΡΣΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΓΙΝΕ ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΡΙΑ?
3)"ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΣ" ΑΥΤΟΣ Ο ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ! ΜΗΔΕΝΙΚΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ!
4)Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΗΝ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ "ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΕΤΑΙΡΟΙ" ΜΑΣ Η Η ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ (Η ΚΑΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ) ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΡΙ ΖΩΤΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

Μοντγκόμερυ 6 Σεπτεμβρίου 2013 στις 3:25:00 π.μ. EEST  

Ρε μπας και μας ψεκάζουν τελικά;...

Αναδελφος 6 Σεπτεμβρίου 2013 στις 12:07:00 μ.μ. EEST  

@ Ανωνυμο 1151:00 μμ EEST.
Ο προβληματισμος σου ειναι σωστος, γιατι πραγματι η κατασταση ενεχει καποιο ρισκο.Εχουμε ομως και το δεδομενο της στασης του καθεστωτος Μορσι στο συγκεκριμενο θεμα, οπου κατα την επισκεψη Αβραμοπουλου διαπιστωθηκε η εγγυτητα των αιγυπτιακων θεσεων προς τις αντιστοιχες τουρκικες. Αρα εαν παραμεινουμε αδρανεις, με την λογικη του "βλεποντας και κανοντας", γινομαστε αυτοβουλως κομπαρσοι στα τεκταινομενα. Αντιθετα εφοσον στηριξουμε τωρα την αιγυπτιακη κυβερνηση, που εχει και η ιδια αυτη την αναγκη, θα καταχωρηθουμε στους υποστηρικτες της, επιδιωκοντας την ικανοποιηση των ελληνικων θεσεων, απο την καλυτερη δυνατη θεση.Εχοντας υποψιν και την εξελιξη του ιδιου θεματος με την Αλβανια, αντιλαμβανομαστε την σημασια της ταχυτατης τακτοποιησης του. Στην πολιτικη τιποτε δεν ειναι σιγουρο.Σιγουρη ομως ηταν η αρνητικη πορεια της διαδικασιας καθορισμου ΑΟΖ με το καθεστως Μορσι.

Alexandros 6 Σεπτεμβρίου 2013 στις 12:32:00 μ.μ. EEST  

Δεν βιάζομαι να κρίνω τι γίνεται, γιατί η πρόσκληση έγινε από την Αίγυπτο, αυτοί μας προσέγγισαν, γιατί η Τουρκικη κυβέρνηση στρέφεται εναντίον του καθεστώτος της Αιγύπτου ξεκάθαρα και έμπρακτα! Απαιτείται και η κατάλληλη βούληση από την Ελληνική πλευρά και η αποφασιτικότητα, αλλα και η κατοχύρωση των θέσεων μας σε όλα τα μέτωπα, γιατί δεν έχω και απίθανο ο Μπαίνει μέχρι και να ζητήσει καμια συγγνώμη από την Τουρκια που δεν ζήτησε τη γνώμη τους για να πάει στην Αίγυπτο. Είναι έτοιμη η Ελληνική κυβέρνηση διπλωματικά η θα πάμε πάλι σαν το σκυλί στο αμπέλι όπως με τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη? Μέχρι εδώ καλώς έγιναν τα πράγματα, αλλα από εδώ και πέρα είναι τα σημαντικά, θα δούμε.......

Γεράκι 6 Σεπτεμβρίου 2013 στις 11:50:00 μ.μ. EEST  

To τουρκικό ερευνητικό είναι ήδη αγκυροβολημένο ανοιχτά της Μερσίνης, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε που θα κινηθεί. Η προσέγγιση και η στάση των Αιγυπτίων έχουν το δικό τους ενδιαφέρον από την άποψη της αποτροπής δυσμενών, για την Ελλάδα, διαπραγματευτικών εξελίξεων. Από όσο όμως έχω παρακολουθήσει το θέμα οι Αιγύπτιοι παγίως κρατάνε μια ουδέτερη στάση δείχνοντας πως δεν θέλουν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ελληνοτουρκική διεκδίκηση της έκτασης βορείως της δυνητικής τους υφαλοκρηπίδας η οποία σε κάθε περίπτωση σταματάει ~145νμ από το πλησιέστερο σημείο βάσης τους. Είτε με την Ελλάδα, είτε με την Τουρκία η δική τους υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στην έκταση νοτίως του Καστελορίζου δεν μπορεί να επεκταθεί πιο βόρεια. Δεδομένου ότι διμερής συμφωνία δεν δεσμεύει τρίτο μέρος, δεν μπορεί να δημιουργήσει κανενός είδους τετελεσμένο και δεν μπορεί να μειώσει ή/και να απαγορεύει κανένα δικαίωμα σε κανέναν τότε καταλαβαίνει κανείς πως οι πολιτικές δηλώσεις έχουν περισσότερο αξία επικοινωνιακή παρά ουσίας και η κάθε πλευρά το εκμεταλλεύεται αναλόγως.

Στην έκταση νοτίως του Καστελορίζου μέχρι περίπου το ύψος της προβολής, προς νότο, του ανατολικού άκρου των ακτών της Ρόδου, υπάρχει επικάλυψη δυνητικών ελληνοτουρκικών δικαιωμάτων την οποία δεν μπορεί η Αίγυπτος να λύσει υπέρ ή κατά κάποιας πλευράς ακόμα και να το επιθυμούσε. Είναι δεδομένο πως η Αίγυπτος θα συμφωνήσει το όριο σε εκείνη την έκταση έπειτα από μια ελληνοτουρκική συμφωνία από την οποία θα προκύπτει ποιος θα συνορεύει στα νότια με την αιγυπτιακή πλευρά. Είτε αν η Αίγυπτος αναγνώριζε πλήρες δικαίωμα στο Καστελόριζο και προέβαινε σε απ ευθείας οριοθέτηση μαζί μας, είτε το αντίθετο και συμφωνούσε με την Τουρκία, δεν θα προέκυπτε νόμιμο δικαίωμα εκμετάλλευσης στο δεύτερο μέρος, ούτε θα απομείωνε τη νόμιμη διεκδίκηση του άλλου. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει ως προς την ανατολική πλευρά της συγκεκριμένης έκτασης με την εκκρεμότητα οριοθέτησης της δυτικής πλευράς της κυπριακής ΑΟΖ. Τα δυνητικά όρια είναι δεδομένα, το θέμα είναι ποιον θα γίνει η οριοθέτηση για να παραχθούν νόμιμα δικαιώματα.

Όταν λοιπόν αναφέρεται ότι "οι υπουργοί Εξωτερικών των δύο χωρών διακήρυξαν τη δέσμευσή τους σε μια διμερή διαδικασία καθορισμού των θαλασσίων ζωνών, στη βάση του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας" τι σημαίνει; Στην έκταση εκείνη υπάρχει τετραπλή επικάλυψη και παγίως τέτοιες εκτάσεις απαιτούν συμφωνίες όλων με όλους, με το κύριο πρόβλημα να αποτελεί η ελληνοτουρκική επικάλυψη και η μεταξύ τους συμφωνία σχετικά με την επήρεια του συμπλέγματος Καστελορίζου. Τη μόνη περίπτωση που έχω υπόψη μου στην οποία αγνοήθηκαν τα συμφωνηθέντα και οι ρητές προβλέψεις για τα τριπλά σημεία επαφής είναι της συμφωνίας οριοθέτησης Κύπρου-Ισραήλ στην οποία η κυπριακή πλευρά παρά τα συμφωνηθέντα θεώρησε τα ακρότατα σημεία οριοθέτησης Αιγύπτου και Λιβάνου ως ακρότατα σημεία της δυνητικής τους ΑΟΖ κι ως ακρότατα σημεία του Ισραήλ. Για αυτό και ο Λίβανος δεν την έχει κυρώσει ακόμα τη συμφωνία και η Αίγυπτος επί χρόνια μέχρι πρόσφατα πίεζε για συμφωνία συνεκμετάλλευσης κατά μήκος της οριοθετικής τους γραμμής. Τα προβλήματα από τα λάθη αυτά προβλήθηκαν ως τουρκικός δάκτυλος αλλά είναι άλλο ξεχωριστό θέμα.

Στην περίπτωσή μας λοιπόν νοτίως του Καστελορίζου, μόνο έπειτα από τη σχετική ε/τ συμφωνία θα μπορεί η Αίγυπτος να εμπλακεί για να οριοθετήσει ως προς την νότια πλευρά της έκτασης αυτής, και η Κύπρος ως προς την ανατολική. Κάποιοι φωστήρες ειδικοί, δημοσιογράφοι, πολιτικοί πρώην και νυν, μερικοί και υπουργοί, αλλά κι αρχηγοί κομμάτων, πολλοί αναλυτάδες και συμβουλάτορες ισχυρίζονταν πως το πρόβλημα είναι ανύπαρκτο, μας το λύνει η ΑΟΖ έλεγαν χαρακτηριστικά κι αυτό μεταφέρονταν και στη βουλή και για αυτό πρέπει να την οριοθετήσουμε απ ευθείας με Αίγυπτο και Κύπρο.

Από όσο είμαι σε θέση να καταλαβαίνω το πρόβλημα δεν μας το λύνει καμιά ΑΟΖ και καμιά οριοθέτησή της με Αίγυπτο και Κύπρο. Τέτοιες συμφωνίες δεν ακυρώνουν, ούτε μειώνουν στο ελάχιστο το τουρκικό δικαίωμα, το χειρότερο όλων που απέκρυπταν είναι ότι όχι μόνο δεν μπορεί να αγνοηθεί αυτό, αλλά πως δεν παράγεται νόμιμο δικαίωμα εκμετάλλευσης.

Ανώνυμος 7 Σεπτεμβρίου 2013 στις 8:30:00 μ.μ. EEST  

Γεράκι παραβλέπεις τα εξής:
1) Το διεθνές δίκαιο μιλάει για οριοθέτηση, αλλά πουθενά δε λέει ότι πρέπει αυτή να γίνει με συμφωνία όλων των εμπλεκομένων. Φυσικά και δε δεσμεύεται ένα τρίτο μέρος (Τουρκία) από μια διμερή συμφωνία (Ελλάδας - Αιγύπτου), αλλά η διμερής συμφωνία παραμένει έγκυρη και έχει μεγάλη αξία. Γιατί αν τελικά φτάσουμε σε διαφωνία με την Τουρκία για την οριοθέτηση και πάμε στο διεθνές δικαστήριο, αυτό θα λάβει σοβαρά υπόψη την άποψη των άλλων εμπλεκόμενων κρατών.
2) Κάνεις λάθος όταν λες ότι η αιγυπτιακή οριογραμμή δεν αλλάζει. Το πού θα χαραχθεί η γραμμή μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου εξαρτάται από κάποιες παραδοχές που αμφισβητεί η Τουρκία: συγκεκριμένα αν δικαιούνται υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ τα νησιά μας (όχι μόνο το Καστελλόριζο, αλλά και η Κρήτη, η Κάρπαθος, η Ρόδος οι Τούρκοι θέλουν χάραξη που τα αγνοεί και αυτά). Ακόμα κι αν δεν αλλάζει η απόσταση από τις αιγυπτιακές ακτές (που αλλάζει κι αυτή αλλά τέλος πάντων), και μόνο η γεωμετρία και τα γεωγραφικά σημεία στα οποία θα δεχθεί η Αίγυπτος ότι συνορεύει με ελληνική υφαλοκρηπίδα / ΑΟΖ, συνεπάγονται αποδοχή των ελληνικών θέσεων. Και αν η Αίγυπτος δεχθεί μια χάραξη οριοθετικής γραμμής που βασίζεται στις ελληνικές θέσεις, αυτό θα είναι ένα σημαντικό όπλο στη φαρέτρα της Ελλάδας ενώπιον ενός διεθνούς δικαστηρίου.
3) Την Κύπρο κακώς τη μπλέκεις γιατί στη νότια πλευρά της Κύπρου η Τουρκία δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ δικαίωμα με βάση το διεθνές δίκαιο, η Κύπρος έκανε συμφωνίες με όλους τους εμπλεκόμενους (Αίγυπτο, Ισραήλ, Λίβανο), και η τουρκική εμπλοκή (που πιθανώς προκάλεσε τις υπαναχωρήσεις) ήταν έμμεση. Άρα τα θέματα δεν είναι συγκρίσιμα.

Γεράκι 8 Σεπτεμβρίου 2013 στις 1:42:00 μ.μ. EEST  

@Ανώνυμος 7 Σεπτεμβρίου 2013 8:30:00

"Το διεθνές δίκαιο μιλάει για οριοθέτηση, αλλά πουθενά δε λέει ότι πρέπει αυτή να γίνει με συμφωνία όλων των εμπλεκομένων."

Στα Άρθρα οριοθέτησης της UNCLOS III, 74 και 83 για ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδα αντίστοιχα, αναφέρεται ρητώς πως η οριοθέτηση γίνεται κατόπιν συμφωνίας "μεταξύ κρατών με έναντι ή προσκείμενες ακτές". Στην περίπτωσή μας για την περιοχή που μιλάμε, υπάρχει τετραπλή επικάλυψη που σημαίνει πως για να παραχθεί νόμιμο δικαίωμα εκμετάλλευσης (αυτή είναι η ουσία) απαιτείται συμφωνία μεταξύ των κρατών αυτών, όλων, όχι των μισών, αυτό λένε τα άρθρα οριοθέτησης.

"Την Κύπρο κακώς τη μπλέκεις γιατί στη νότια πλευρά της Κύπρου η Τουρκία δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ δικαίωμα"[...]

Αν διαβάσεις προσεκτικά τι έγραψα θα δεις ότι την Κύπρο την εμπλέκω ως το τέταρτο κράτος που έχει επικάλυψη δικαιώματος στην περιοχή νοτίως του Καστελορίζου και αναφέρθηκα ως προς τις οριοθετήσεις της ως προς τη μη τήρηση της παγκόσμιας πρακτικής που ακολουθείται σε περιπτώσεις τριπλών σημείων επαφής.

Οι οριοθετήσεις της Κύπρου αφορούσαν απέναντι κράτη κι όχι παρακείμενα, χωρίς μάλιστα ειδικές (γεωγραφικές) περιστάσεις που σημαίνει ότι θεωρητικά ήταν εύκολες περιπτώσεις. Το πιο σημαντικό λάθος που έγινε στις κυπριακές οριοθετήσεις ήταν ότι έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τις προβλέψεις των συμφωνιών τους με Αίγυπτο και Λίβανο για να εξυπηρετήσουν το Ισραήλ. Αναφέρομαι στα τριπλά σημεία επαφής.

Παγίως η παγκόσμια και νόμιμη πρακτική η οποία αποτυπώνεται και στις διμερής συμφωνίες οριοθέτησης, αλλά και σε δικαστικές επιλύσεις, είναι να μην οριοθετούνται διμερώς εκτάσεις που επικαλύπτεται από δικαίωμα τρίτου. Η οριοθετικής γραμμή που συμφωνούν διμερώς τα κράτη περιλαμβάνει αυστηρά το όριο που αφορά τα δύο μέρη και μόνο, η δε προέκταση της οριοθετικής γραμμής όπου εμπλέκεται τρίτο κράτος, καταλήγει έπειτα από τριμερή συμφωνία.

Τα σχετικά παραδείγματα είναι πάρα πολλά. Χαρακτηριστικά αναφέρω της οριοθετικής γραμμής Ελλάδας-Ιταλίας τα όρια της οποίας βόρεια ξεκινούν από εκεί που δεν εμπλέκεται Αλβανικό δικαίωμα και νότια σταματάνε εκεί που ξεκινάει η εμπλοκή της Λιβύης. Η γραμμή οριοθέτησης λοιπόν στα ανατολικά μας δεν είναι πλήρης και παραμένει σε εκκρεμότητα η προέκταση της γραμμής προς βορρά και νότο η οποία θα γίνει έπειτα από τριμερή συμφωνία Ελλάδας-Αλβανίας-Ιταλίας στα βόρεια και Ελλάδας-Λιβύης-Ιταλίας στα νότια. Αυτό είναι το ορθό και νόμιμο. Η ίδια πρακτική ακολουθείται σε όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις τριπλών σημείων επαφής. Δεν μπορεί να το αγνοούσε η κυπριακή πλευρά στη τρίτη οριοθέτησή της (Ισραήλ) και δεν μπορεί να το αγνοεί η ελληνική. Προφανώς και δεν το αγνοεί η ελληνική αφού δεν υπέκυψε στις προτροπές για απ ευθείας οριοθέτηση με την Κύπρο αλλά κυρίως διότι πίεσε και προφανώς έπεισε την κυπριακή πλευρά να μετατοπίσει το δυτικότερό της σημείο στην τότε οριοθέτηση με την Αίγυπτο. Πολλοί δήθεν ειδικοί κατηγόρησαν την ελληνική στάση ως προδοτική, φοβική κλπ αλλά στην πραγματικότητα προφύλαξε την κυπριακή πλευρά που εκ του αποτελέσματος φάνηκε ότι έκανε λάθη. Πέραν από αυτά των τριπλών σημείων επαφής, ενώ είχαν υπογράψει την UNCLOS III ανακήρυξαν ΑΟΖ ένα έτος μετά από την οριοθέτησή της που αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, όπως παγκόσμια πρωτοτυπία είναι στις συμφωνίες οριοθέτησης να αναφέρεται μόνο η ΑΟΖ και όχι η Υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ.

Γεράκι 8 Σεπτεμβρίου 2013 στις 1:42:00 μ.μ. EEST  

"Φυσικά και δε δεσμεύεται ένα τρίτο μέρος (Τουρκία) από μια διμερή συμφωνία (Ελλάδας - Αιγύπτου), αλλά η διμερής συμφωνία παραμένει έγκυρη και έχει μεγάλη αξία. Γιατί αν τελικά φτάσουμε σε διαφωνία με την Τουρκία για την οριοθέτηση και πάμε στο διεθνές δικαστήριο, αυτό θα λάβει σοβαρά υπόψη την άποψη των άλλων εμπλεκόμενων κρατών."

Και ποιος σου λέει ότι η Τουρκία θα δεχθεί να πάει στο δικαστήριο; Κι αν δεν πάει ποτέ τι γίνεται; Η Ελλάδα με τη διμερή συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου ή ακόμα και Ελλάδας-Κύπρου αποκτά νόμιμο δικαίωμα εκμετάλλευσης της έκτασης που υπάρχει δυνητική επικάλυψη της Τουρκίας; Όχι. Βάσει διεθνούς δικαίου συμβατικού και εθιμικού έχουμε κάθε δικαίωμα να διεκδικούμε πλήρες δικαίωμα για το σύμπλεγμα Καστελορίζου (εννοώ και της Στρογγύλης για να υπάρχει επαφή με κυπριακή ΑΟΖ), ταυτόχρονα όμως και η Τουρκία έχει κάθε δικαίωμα να το αμφισβητεί, μερικώς ή πλήρως! Δεν μπορούμε να της το απαγορεύσουμε, ούτε να της το μειώσουμε με διμερείς συμφωνίες. Αυτό σου λέει το διεθνές δίκαιο, βρείτε τα. Τα υπόλοιπα είναι κουτοπονηριές.

Από την άλλη ένα διεθνές δικαστήριο είναι δεδομένο πως δεν λαμβάνει υπόψη το τι έχουν συμφωνήσει οι υπόλοιποι αλλά το κατά πόσο νόμιμη βάση έχει η διεκδίκηση κάποιου. Δυστυχώς για εμάς η περίπτωσή μας, δλδ της Στρογγύλης, είναι εξαιρετικά δύσκολη ώστε να της αποδοθεί πλήρες δικαίωμα θαλασσίων ζωνών. Μπορεί όλοι να το επιθυμούμε, να μας συμφέρει, να το επιδιώκουμε αλλά αυτά δεν αρκούν για να πραγματοποιηθεί, θα πρέπει να συμφωνήσει και η Τουρκία, μας αρέσει, δεν μας αρέσει, αυτό λέει το διεθνές δίκαιο και η παγκόσμια πρακτική. Ο τσαμπουκάς μόνο σε λύσεις συνεκμετάλλευσης καταλήγει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο κι αυτό είναι παγκόσμια πρακτική για πολιτικούς λόγους όταν προέχει το οικονομικό. Σε παρόμοιες διαφωνίες καταλήγουν σε τέτοιες λύσεις αφήνοντας σε εκκρεμότητα την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών.

Γεράκι 8 Σεπτεμβρίου 2013 στις 1:42:00 μ.μ. EEST  

"Κάνεις λάθος όταν λες ότι η αιγυπτιακή οριογραμμή δεν αλλάζει. Το πού θα χαραχθεί η γραμμή μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου εξαρτάται από κάποιες παραδοχές που αμφισβητεί η Τουρκία: συγκεκριμένα αν δικαιούνται υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ τα νησιά μας (όχι μόνο το Καστελλόριζο, αλλά και η Κρήτη, η Κάρπαθος, η Ρόδος οι Τούρκοι θέλουν χάραξη που τα αγνοεί και αυτά)

Προφανώς τα σχόλια μου θα ήταν πιο κατανοητά αν συνοδεύονταν με εικόνες για να μη δημιουργούνται παρανοήσεις. Δεν κάνω λάθος διότι αναφέρθηκα αυστηρά στη περιοχή νοτίως του Καστελορίζου και τη βόρεια αιγυπτιακή προέκταση, όχι τη βορειοδυτική που εμπλέκονται οι προβολές των υπολοίπων νησιών που αναφέρεις. Έγραψα μεταξύ άλλων πχ χαρακτηριστικά, "Είτε με την Ελλάδα, είτε με την Τουρκία η δική τους υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στην έκταση νοτίως του Καστελορίζου δεν μπορεί να επεκταθεί πιο βόρεια."

Η αυστηρή, μαθηματική, γραμμή ίσης απόστασης του τόξου των ελληνικών νησιών Ρόδου, Καρπάθου, Κάσου και Κρήτης σε σχέση με τις τουρκικές ακτές δημιουργεί μια οριοθετική γραμμή που ξεκινάει από το μέσο του βορείου άκρου της Ρόδου και των απέναντι τουρκικών ακτών και καταλήγει με ανατολική κλίση νότια στην Αιγυπτιακή δυνητική πλευρά στο ύψος λίγο δυτικά από το σύμπλεγμα Καστελορίζου. Δλδ η προβολή των τουρκικών ακτών μεταξύ Ρόδου-Καστελορίζου δεν αφήνουν την προβολή του ελληνικού τόξου που ανέφερα να πάει την γραμμή ίσης απόστασης ανατολικότερα, νοτίως του Καστελορίζου. Σε εκείνο λοιπόν το κομμάτι, νοτίως του Καστελορίζου, οι μόνες ελληνικές ακτές που παράγουν δικαίωμα και επικάλυψη με το τουρκικό είναι αυτές του συμπλέγματος Καστελορίζου, όχι των υπολοίπων ελληνικών νησιών, και η έκταση αυτή συνορεύει με την αιγυπτιακή σε μήκος ~27νμ και ανατολικά καταλήγει στην κυπριακή. Η γραμμή μέσης απόστασης των αιγυπτιακών ακτών στο κομμάτι των 27νμ που αναφέρομαι (νοτίως του Καστελορίζου που δεν επηρεάζεται από άλλα νησιά παρά μόνο από το σύμπλεγμα του) δεν αλλάζει για την Αίγυπτο είτε αποδεχθεί την ελληνική διεκδίκηση, είτε την τουρκική διότι πολύ απλά το σύμπλεγμα Καστελορίζου απέχει ελάχιστα από τις τουρκικές ακτές.

Έτσι η Αίγυπτος για το συγκεκριμένο κομμάτι δεν έχει να χάσει ή να κερδίσει κάποια έκταση. Ο γόρδιος δεσμός είναι σε αυτό το σημείο κι όχι δυτικότερα που εμπλέκονται οι επήρειες του τόξου των υπόλοιπων ελληνικών νησιών, αυτό είναι δευτερεύον ζήτημα. Το πρωτεύον για εμάς είναι να αποδεχθούν όλοι ότι το σύμπλεγμα Καστελορίζου δικαιούται δικαίωμα θαλάσσιων ζωνών, πλήρες μάλιστα, έναντι κι εις βάρος της τουρκικής επικάλυψης. Είναι κατ αρχήν ελληνοτουρκική πρόβλημα προς επίλυση, αυτό λέω. Οι Αιγύπτιοι δεν μπορεί να καθορίσουν το αποτέλεσμα επί της ουσίας, απλώς αναμένουν μια πιθανή ε/τ λύση ώστε έπειτα ως τρίτοι να συμφωνήσουν τελικώς τα νότια όρια της έκτασης αυτής και οι Κύπριοι ως τέταρτοι τα ανατολικά της. Η αιγυπτιακή στάση είναι περισσότερο επικοινωνιακή και μεσολαβητική κι όχι ουσιώδης, οποιανού μέρος και να πάρει έναντι των προβλέψεων του διεθνούς δικαίου ή μιας δικαστικής λύσης δεν έχει βαρύτητα.

Ανώνυμος 8 Σεπτεμβρίου 2013 στις 2:28:00 μ.μ. EEST  

Σχετικα με την Στρογγυλη, αληθευει η κουβεντα οτι το νησι εχει ανακηρυχθει "αρχαιολογικος χωρος" εδω και μερικες μερες με αποτελεσμα ξαφνικα να επιρεαζει αρνητικα την ΑΟΖ της Ελλαδας μια τετοια κινηση;

Υπαρχουν διαφορα μπλογκ με αυτη την εξελιξη της Στρογγυλης.

Ανώνυμος 8 Σεπτεμβρίου 2013 στις 3:45:00 μ.μ. EEST  

Μην πιστεύετε ό,τι διαβάζετε σε πυροβολημένα μπλογκς..

Ανώνυμος 8 Σεπτεμβρίου 2013 στις 8:30:00 μ.μ. EEST  

@ Ανώνυμο 1:42

Οποιοδήποτε δημοσίευμα, ανάρτηση, είδηση συνοδεύεται από τις λέξεις "προδότες", "σοκ", "αποκάλυψη", "αποκλειστικό", "κρεμάλες", "Γουδί" και άλλα τέτοια "ηχηρά" και "βαρύγδουπα".....είναι μπαρούφα.

Vangelis M. 9 Σεπτεμβρίου 2013 στις 3:25:00 π.μ. EEST  

Εγω νομιζω οτι το νεο καθεστως της Αιγυπτου προσπαθει να βρει στηριξη απο την Ελλαδα απο την μια και να αρει την πιεση της Τουρκιας απο την αλλη.

Δεν πιστευω οτι η Αιγυπτος θα προχωρησει ουσιαστικα σε οριοθετηση ΑΟΖ με την Ελλαδα κλεινοντας το κεφαλαιο που μονο οσο ειναι ανοιχτο εχει να προσφερει σε αυτην την κυβερνηση της Αιγυπτου. Λογικα μονο ως αντιποινα προς την Τουρκια θα το επραττε ή εστω ως ικανοποιηση Ισραηλινων ή περισσοτερο Αμερικανικης βουλησης εαν υπαρξει τετοια.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP