H κωμωδία στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης συνεχίζεται..

..αλλα η κατάσταση μόνο για γέλια δεν είναι

Αντιγράφουμε από το χθεσινό ΤΟ ΒΗΜΑ (09/07/2009) με αφορμή την προχθεσινή συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ (08/07/2009:
"Την ομαλή εξέλιξη των εξοπλιστικών προγραμμάτων που έχουν καθοριστεί από το σχετικό πενταετές πρόγραμμα του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, αποφάσισε χθες η κυβέρνηση παρά τα δημοσιονομικά αδιέξοδα που έχει προκαλέσει η διεθνής κρίση. Όπως διευκρίνισε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Ευ Μεϊμαράκης, μετά την συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας, όλες οι αμυντικές δαπάνες που έχουν προγραμματιστεί θα εκτελεστούν κανονικά, αλλά σε χρονοδιάγραμμα που θα αποφασίσει η κυβέρνηση συνεκτιμώντας τις οικονομικές δυνατότητές της".

Όπως πληροφορείται ΤΟ ΒΗΜΑ, η κυβέρνηση έχει προτείνει στους ευρωπαίους εταίρους οι στρατιωτικές δαπάνες για συμμετοχή σε ειρηνευτικές αποστολές να μην συνυπολογίζονται στο έλλειμμα, αλλά και οι αμυντικές δαπάνες να εγγράφονται σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου, ώστε να καταστούν πιο μακροπρόθεσμες οι επιπτώσεις τους στον προϋπολογισμό. Αν το επιτύχει αυτό, θα προχωρήσει και σε νέα εξοπλιστικά προγράμματα, ενώ σε αντίθετη περίπτωση τα προγράμματα θα παραμείνουν "παγωμένα" τουλάχιστον έως τις εκλογές.

Η σύγχυση που ηθελημένα προκαλεί η κυβέρνηση στον τομέα της εθνικής άμυνας, σκοπό έχει να παραπληροφορήσει και να αποπροσανατολίσει την ελληνική κοινή γνώμη, επιθυμώντας να της δώσει την ψευδή εντύπωση ότι σε αυτόν παράγεται έργο. Δυστυχώς με τις επιλογές συγκεκριμένων προσώπων ως πολιτικών προϊσταμένων το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, έχει στην κυριολεξία όχι μόνο παραλύσει, αλλά έχει πάρει και την κατιούσα. Ιδέες περί μείωσης της στρατιωτικής θητείας σε 9 μήνες, δίχως την λήψη αντίμετρων για την κάλυψη των κενών που θα δημιουργήσει (παρά τις ψευδείς διαβεβαιώσεις του κ. Μεϊμαράκη), δεν αφήνουν αμφιβολία ότι το καταστροφικό έργο που συντελούν οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών, στον αμυντικό μηχανισμό της χώρας θα γνωρίσει μια προτώγνωρη επιτάχυνση απο την παρούσα πολιτική ηγεσία. Την ίδια ώρα που η τουρκική επιθετικότητα κλιμακώνεται επικίνδυνα...

ΕΜΠΑΕ
Σε σχέση με τα εξοπλιστικά, σημειώνουμε ότι το 5ετές εξοπλιστικό πρόγραμμα 2006-2010, μετά από την παρέλευση 3 1/2 ετών, είναι εκ των πραγμάτων ανεκτέλεστο. Από τις τουλάχιστον 150 επιχειρησιακές απαιτήσεις που περιελάμβανε, ζήτημα είναι αν έχουν προχωρήσει 15-20 από αυτές. Αν μέσα σε 3 1/2 χρόνια (δηλαδή το 70% του συνολικού χρόνου διάρκειας του ΕΜΠΑΕ) δεν έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες με υπογραφή σύμβασης ούτε για το 15% αυτών, τότε είναι προφανές ότι μόνο για ομαλή εξέλιξη, δεν μπορεί να γίνεται λόγος. Η μόνη σοβαρή επιχειρησιακή απαίτηση του ΕΜΠΑΕ που έχει υλοποιήσει η κυβέρνηση είναι η αδιαφανής απόφαση αγοράς 30 μαχητικών αεροσκαφών F-16 Block 52+ Adv (η οποία καί κάλυπτε το μισό της απαίτησης του ΕΜΠΑΕ για 60 μαχητικά αεροσκάφη) και η παραγγελία στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, 2 πυραυλακάτων Super Vita βρετανικής σχεδίασης. Οι δύο αυτές παραγγελίες αντιπροσωπεύουν το 70% του συνολικού κόστους των 15-20 επιχειρησιακών απαιτήσεων για τις οποίες έχουν υπογραφεί συμβάσεις, κάτι που δηλώνει την ήσσονος σημασία φύση τους. Από αυτό το γεγονός συμπεραίνεται ότι οι μείζονος σημασίας επιχειρησιακές απαιτήσεις των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που έχουν καταγραφεί στο ΕΜΠΑΕ, εξακολουθούν και υφίστανται ως επιχειρησιακό κενό/εκκρεμότητα έως σήμερα. Εξυπακούεται ότι από την ακινησία στον εξοπλιστικό χώρο, πλήττονται ευθέως οι ελληνικές πολεμικές βιομηχανίες, οι οποίες είναι σε θέση (και επρόκειτο σύμφωνα με το ΕΜΠΑΕ) να αναλάβουν πληθώρα συμβάσεων. Πολύ απλά αντιμετωπίζουν την απάθεια και αδιαφορία των προϊσταμένων του ΥΠΕΘΑ που ιδίως τα τελευταία 2 έτη απαξιούν να αναθέσουν παραγγελίες. Ο υπουργός Μεϊμαράκης αναφερόμενος σε 5ετές εξοπλιστικό πρόγραμμα, πιθανόν να έχει υπ’ όψιν του την μετακύλιση του ΕΜΠΑΕ 2006-2010, στην περίοδο 2009-2013, αλλά δυστυχώς γι’ αυτόν, η μηδενιστική τακτική που ακολουθεί, πιστεύει ότι αποδίδει ως προς την παραπλάνηση της κοινής γνώμης και δεν χρειάζεται να λογοδοτήσει.

Δαπάνες για Ειρηνευτικές αποστολές
Οι δηλώσεις του κ. Μεϊμαράκη περί ανάγκης εγγραφής των στρατιωτικών δαπανών σε ειρηνευτικές αποστολές, είναι απλά άλλη μια φθηνή κίνηση εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης. Στον προϋπολογισμό του ΥΠΕΘΑ και βεβαίως σε ολόκληρο τον κρατικό προϋπολογισμό, το σύνολο των δαπανών που εγγράφονται για ειρηνευτικές αποστολές, δεν ξεπερνούν τα 100-150 εκατομμύρια ευρώ ετησίως (περίπου το 0,05% του ΑΕΠ). Κατά συνέπεια είναι ευνόητο ότι η μη καταγραφή τους στο έλλειμμα, δεν πρόκειται να συνεισφέρει αποφασιστικά στην βελτίωση του κρίσιμου αυτού δείκτη. Η ανάλαφρη διάθεση με την οποία χειρίζεται όποιες υποθέσεις δεήσει να χειριστεί ο "τουρίστας" υπουργός άμυνας (όταν δεν ασχολείται με τα εκλογικά και κομματικά του κύρια ενδιαφέροντα) είναι ιδιαίτερα έκδηλη σε αυτήν την περίπτωση.

Άκοπα, προωθεί μια πολιτική, η οποία βέβαια δεν έχει κόστος στο να επιχειρήσει να πείσει την ΕΕ, αλλά από την άλλη, είτε γίνει αποδεκτή δεν έχει και κανένα ουσιαστικό όφελος για την χώρα, είτε δεν γίνει αποδεκτή και πάλι δεν σημαίνει τίποτα αφού διατηρείται η υφιστάμενη κατάσταση. Φυσικά είναι ευνόητο, ότι η κίνηση αυτή δεν έχει κανέναν αντίκτυπο στην επαύξηση της επιχειρησιακής ικανότητας των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Το ανύπαρκτα σχεδόν οφέλη που τυχόν μπορεί να επιφέρει, αφορούν τον τομέα της δημοσιονομικής πολιτικής της χώρας και μόνον. Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής το γεγονός ότι ο μόνος υπουργός της κυβέρνησης ο οποίος προέτρεξε ασθμαίνοντας και δημόσια να προβεί σε μειώσεις των δαπανών του υπουργείου του, ήταν ο ανεκδιήγητος κ. Μεϊμαράκης.

Στερνή μου γνώση...
Άλλη μια κουτοπονηριά του κ. Μεϊμαράκη είναι το σκέλος των δηλώσεών του που αναφέρει ότι έχει ζητηθεί από τους Ευρωπαίους εταίρους, οι αμυντικές δαπάνες να εγγράφονται σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου, ώστε να καταστούν πιο μακροπρόθεσμες οι επιπτώσεις τους στον προϋπολογισμό. Ο υπουργός βέβαια δεν φροντίζει να διευκρινίσει ότι άλλο οι εξοπλιστικές δαπάνες (ύψους 1,7 – 2,6 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως τα τελευταία 5 έτη) και άλλο οι δαπάνες του ΥΠΕΘΑ (μισθοδοσία, λειτουργικές δαπάνες, κλπ που ανέρχονται σε περίπου 4 δισεκατομμύρια ετησίως). Πρέπει να σημειωθεί ότι το θέμα που ενδιαφέρει την ΕΕ, είναι αυτό της εγγραφής των εξοπλιστικών δαπανών στο έλλειμμα και έχει λυθεί από την ΕΕ από το 2006. Συγκεκριμένα σύμφωνα με την επιστήμη της λογιστικής, μία δαπάνη μπορεί να καταγραφεί λογιστικά, είτε σύμφωνα με την καταβολή των χρηματικών δόσεων από τον αγοραστή, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής που προβλέπει η σύμβαση, είτε με την ολοκλήρωση της παραλαβής του "έργου". Η σημερινή κυβέρνηση, κατηγορούσε την προηγούμενη, ότι εφήρμοζε την μέθοδο υπολογισμού στο έλλειμμα όταν παρελάμβανε τα οπλικά συστήματα, ενώ εκείνη τόνιζε ότι ο ορθός τρόπος υπολογισμού ήταν αυτός, σύμφωνα με την ετήσιες δόσης που πλήρωνε, βάσει της σύμβασης. Το θέμα διευκρίνισε η ΕΕ το 2006, όταν έδωσε οδηγία στις χώρες-μέλη να χρησιμοποιούν την μέθοδο που συνδέεται με την παραλαβή των οπλικών συστημάτων. Η κυβέρνηση πολύ άνετα εφήρμοσε έως σήμερα, μια πολιτική τεχνητής καθυστέρησης της παραλαβής οπλικών συστημάτων, βασιζόμενη σε τεχνικές αποκλίσεις που παρατηρούνταν με τις πρώτες δοκιμές των υπό παραλαβή συστημάτων. Έτσι η παραλαβή των μαχητικών αεροσκαφών Mirage 2000-5 εκκρεμούσε για 3 έτη, ενώ ήταν δυνατή η επίλυση των προβλημάτων μέσα σε λιγότερο από 1 έτος. Η παραλαβή των πρώτων μεταφορικών ελικοπτέρων ΝΗ-90 εκκρεμεί για 2 έτη, ενώ η αποκορύφωση ήλθε με την υπόθεση των υποβρυχίων, που ενώ τελικά αποδεικνύεται ότι τα οποία προβλήματα υπήρξαν έχουν λυθεί, η παραλαβή τους εκκρεμεί επί 4 έτη. Φυσικά η χρονική περίοδος που το Πολεμικό Ναυτικό θα απολάμβανε ποιοτική υπεροχή έναντι του Τουρκικού Ναυτικού, με την παραγγελία που δόθηκε το 2000, έχει εξανεμιστεί.

Μόλις πριν λίγες μέρες, ενώ το ΥΠΕΘΑ εξακολουθεί να λειτουργεί σε μία νιρβάνα, η Τουρκία παρήγγειλε ακριβώς τα ίδια υποβρύχια, ενώ το Πολεμικό Ναυτικό θα μπορούσε από το 2006 ή 2007 να έχει σε υπηρεσία στο Αιγαίο τα υποβρύχια αυτά. Δυστυχώς για την κυβέρνηση, η μη παραλαβή οπλικών συστημάτων όχι μόνο αποστέρησε τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις από την εισαγωγή στο οπλοστάσιό τους νέων οπλοσυστημάτων, αλλά τελικά δεν ωφέλησε και τον δείκτη του ελλείμματος, ο οποίος εξαιτίας της κρατικής σπατάλης σε άλλους τομείς, έχει και πάλι εκτιναχθεί.

Το ερώτημα είναι, τι ζήτημα έχει θέσει η κυβέρνηση στους ευρωπαίους εταίρους; Ζήτησε την αλλαγή τρόπου εγγραφής των αμυντικών δαπανών στο έλλειμμα, με επιστροφή στην μέθοδο υπολογισμού βάσει της αποπληρωμής; Μάλλον είναι πολύ δύσκολο να αναθεωρήσει την μόλις πρόσφατα ληφθείσα απόφασή της η ΕΕ.

Η δήλωση ότι αν η κυβέρνηση επιτύχει να πείσει τους εταίρους πάνω σε αυτό το θέμα, τότε «θα προχωρήσει και σε νέα εξοπλιστικά προγράμματα, ενώ σε αντίθετη περίπτωση τα προγράμματα θα παραμείνουν "παγωμένα" τουλάχιστον έως τις εκλογές», μοιάζει μάλλον με «εκβιασμό» για να λάβει την υποστήριξή τους. Πάντως όπως έχει αποδείξει η κυβέρνηση, όχι μόνο από την έως τώρα πρακτική (γιατί περί πολιτικής δεν μπορεί να γίνει λόγος) που ακολουθεί στα θέματα εθνικής άμυνας, αλλά ιδίως με την ανάθεση του χαρτοφυλακίου του Υπουργείου Άμυνας στον αδιάφορο κ. Μεϊμαράκη, η υπόθεση ενίσχυσης των επιχειρησιακών ικανοτήτων των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, την περίοδο 2004-2010, θα παραμείνει ως στίγμα, στην νεότερη ιστορία του Ελληνικού Κράτους.

Απόδειξη, η τελευταία διευκρίνιση τουΥπουργού Εθνικής Άμυνας (να λέμε και κανα καλαμπούρι..), σύμφωνα με την οποία, «όλες οι αμυντικές δαπάνες που έχουν προγραμματιστεί θα εκτελεστούν κανονικά, αλλά σε χρονοδιάγραμμα που θα αποφασίσει η κυβέρνηση συνεκτιμώντας τις οικονομικές δυνατότητές της». Πως το 5ετές ΕΜΠΑΕ 2006-2010 θα υλοποιηθεί κανονικά (με έως τώρα κάλυψη του 10-15% αυτού) αλλά σε χρονοδιάγραμμα διαφορετικό από το κανονικό δεδομένης της άσχημης οικονομικής κατάστασης της χώρας, μόνο οι φωστήρες του ΥΠΕΘΑ μπορούν να το συλλάβουν.