9 Ιουλίου 1821: η αυτοπροαίρετη θυσία του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού

Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013

Εθνική επέτειος για τον κυπριακό Ελληνισμό: Το βράδυ της 9ης Ιουλίου 1821 ο Εθνομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός, μαζί με τους Μητροπολίτες Πάφου Χρύσανθο, Κιτίου Μελέτιο και Κυρηνείας Λαυρέντιο, αλλά και πέραν των πεντακοσίων Ελλήνων της Κύπρου, απαγχονίζονται και σφαγιάζονται από τους αιμοδιψείς Τούρκους κατακτητές.

Κλήρος και λαός, πληρώνουν βαρύ φόρο αίματος, για την αρωγή τους στην Ελληνική Επανάσταση και τις βλέψεις τους για ξεσηκωμό στη μαρτυρική Κύπρο. Δολοφονούνται, διότι είναι Έλληνες!

Σε μια πρωτοφανή ένδειξη λεβεντιάς και αυταπάρνησης, ο ηγέτης του Κυπριακού Ελληνισμού, θυσιάζεται αυτοπροαιρέτως, προκειμένου να γλυτώσει ο λαός του απ' το θανατικό. Άραγε, η Ρωμιοσύνη σήμερα, έχει ηγέτες τόσο φωτισμένους να προβλέπουν τα μελλούμενα, αλλά και με ανεπτυγμένο το αίσθημα της αυταπάρνησης, ώστε να προστατεύσουν το λαό τους από τους κινδύνους που ελλοχεύουν;

Εξιστορώντας τα γεγονότα στο ποίημά του "9η Ιουλίου", ο Βασίλης Μιχαηλίδης, παρουσιάζει την αγωνιώδη προσπάθεια του Κιόρ-ογλου να πείσει τον Αρχιεπίσκοπο να εγκαταλείψει την Κύπρο και να γλυτώσει τον εαυτό του απ' τη σφαγή. Η απάντηση που λαμβάνει, αποστομωτική:


"Δεν θέλω, Κκιόρ-ογλου, εγιώ να φύω που την Χώραν,
γιατί αν φύω, το κακόν εν' να γινή περίτου.
Θέλω να μείνω, Κκιόρ-ογλου, τζι' ας πα' να με σκοτώσουν,
ας με σκοτώσουσιν εμέν τζι' οι άλλοι να γλυτώσουν.
Δεν φεύκω, Κκιόρ-ογλου, γιατί, αν φύω, ο φευκός μου
εν' να γενή θανατικόν εις τους Ρωμιούς του τόπου.
Να βάλω την συρτοθηλειάν εις τον λαιμόν του κόσμου;
Παρά το γαίμαν τους πολλούς εν' κάλλιον του Πισκόπου."

"Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου,
κανένας δεν εβρέθηκεν για να την-ι-ξηλείψη,
κανένας, γιατί σιέπει την που τάψη ο Θεός μου.
Η Ρωμιοσύνη εν να χαθή, όντας ο κόσμος λείψη!

Σφάξε μας ούλους τζι' ας γενή το γαίμαν μας αυλάτζιν,
κάμε τον κόσμον ματζιελλειόν τζιαι τους Ρωμιούς τραούλλια,
αμμά ξέρε πως ίλαντρον όντας κοπή καβάτζιν
τριγύρου του πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια.
Το 'νιν αντάν να τρώ' την γην τρώει την γην θαρκέται,
μα πάντα τζιείνον τρώεται τζιαι τζιείνον καταλυέται.

2 σχόλια:

alexeyev 10 Ιουλίου 2013 στις 11:50:00 π.μ. EEST  

Το άγαλμα του οποίου μπροστά στην αρχιεπισκοπή ξήλωσαν για να βάλουν το τερατούργημα του "εθνάρχου". Το οποίο προσφάτως επίσης ξήλωσαν και το πήγαν σε ένα βουνό γιατί οι Κύπριοι ξυπνήσανε και τους γύριζαν τα άντερα όταν το έβλεπαν.

Ανώνυμος 12 Ιουλίου 2013 στις 5:57:00 μ.μ. EEST  

ωρα να βάλουν λοιπόν,το άγαλμα που προϋπήρχε.
Βέβαια,μπορούν να βάλουν και του Νταουνερ ή του Αναν.......

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP