Εφ' όπλου... λόγχη!
Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011
Σε αυτόν εδώ τον ιστότοπο έχει επανειλημμένα τονιστεί η ανάγκη βελτίωσης της εκπαίδευσης του ΕΣ, τόσο στο επίπεδο του "basic soldiering", όσο και στο επίπεδο της ατομικής και ομαδικής τακτικής.
Ένας τομέας ατομικής εκπαίδευσης είναι και η λογχομαχία, δηλαδή η εξάσκηση στη μάχη εκ του συστάδην, με ξιφολόγχη επί του όπλου. Το συγκεκριμένο είδος εκπαίδευσης καταργήθηκε στον ΕΣ περί τα μέσα της δεκαετίας του '90, και θα ήταν σκόπιμο να επαναφερθεί, τουλάχιστον στο Πεζικό. Γνωρίζουμε ότι η επαναφορά της εκπαίδευσης λογχομαχίας φαντάζει εκ πρώτης όψεως αναχρονιστική: "δεν είμαστε στο 1940 για να κάνουμε εφόδους με εφ' όπλου λόγχη φωνάζοντας Αέρα", θα πουν ορισμένοι.
Κι όμως: η πρόσφατη διεθνής πολεμική εμπειρία αποδεικνύει ότι η ξιφολόγχη δεν έχει χάσει τη χρησιμότητά της στη μάχη. Ειδικά ο βρετανικός στρατός έχει επανειλημμένα χρησιμοποιήσει ξιφολόγχη σε πρόσφατες συγκρούσεις. Το 2004 στη μάχη του Danny Boy στο Ιράκ, μια βρετανική περίπολος από το σύνταγμα Argyll and Sutherland Highlanders που έπεσε σε ενέδρα, καθώς και μια δύναμη από το Princess of Wales's Royal Regiment που στάλθηκε προς βοήθειά της, βρέθηκαν αντιμέτωποι με περίπου 100 αντάρτες Mahdi του Μουκτάντα Αλ Σαντρ. Ακολούθησε μάχη σώμα με σώμα, στην οποία σκοτώθηκαν περισσότεροι από 40 αντάρτες, ενώ συνελήφθησαν 9 αιχμάλωτοι.
Επίσης ο βρετανός υπολοχαγός James Adamson, του Royal Regiment of Scotland παρασημοφορήθηκε επειδή, το 2009 στο Αφγανιστάν, χρησιμοποίησε την ξιφολόγχη του για να σκοτώσει έναν αντίπαλο όταν, στη διάρκεια μιας ανταλλαγής πυροβολισμών με μαχητές Ταλιμπάν, τελείωσαν τα πυρομαχικά του. Άλλωστε και στην Κύπρο το 1974 αναφέρθηκαν περιστατικά χρήσης της ξιφολόγχης.
Βρετανοί πεζοναύτες με εφ' όπλου λόγχη, κάπου στο Αφγανιστάν
Στις σημερινές ελληνικές συνθήκες, η πιθανότητα μάχης εκ του συστάδην είναι λιγότερο απομακρυσμένη απ' όσο φαίνεται. Ειδικά στα νησιά, οι αποστάσεις σε σχέση με το μέτωπο του Έβρου είναι μικρότερες και οι εμπλεκόμενες δυνάμεις ελαφρότερες (με μικρότερη αναλογία τεθωρακισμένων). Επιπλέον, η (εξαιρετικά πιθανή) χρήση αερομεταφερόμενων δυνάμεων από τουρκικής πλευράς σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει σαφής γραμμή μετώπου και, τουλάχιστον στα αρχικά στάδια της μάχης, θα υπάρχει σύγχυση και αιφνιδιαστικές μικροσυμπλοκές. Σε αυτές τις συνθήκες, η μάχη εκ του συστάδην όχι μόνο δεν μπορεί να αποκλειστεί, αλλά θα πρέπει και να αναμένεται. Γι' αυτό και είναι χρήσιμη η εκπαίδευση στη χρήση της ξιφολόγχης, αλλά και της χειροβομβίδας, που εξίσου παραμελείται.
Επιπλέον, πέρα από την επιχειρησιακή της χρησιμότητα, η εκπαίδευση στη λογχομαχία έχει και ψυχολογική αξία, καθώς καλλιεργεί το επιθετικό πνεύμα και βοηθά τον πεζικάριο να συνειδητοποιήσει ότι προετοιμάζεται για πόλεμο, δηλαδή μια ακραία δοκιμασία σώματος και ψυχής, όπου ισχύει ο κανόνας "ο θάνατός σου η ζωή μου", ακόμα και σε μάχη σώμα με σώμα. Το "εκπαιδεύσου όπως θα πολεμήσεις" δεν μπορεί ποτέ να είναι κυριολεκτικό, καθώς τίποτα δεν συγκρίνεται με την πίεση της μάχης και την εικόνα του θανάτου - όμως είναι ευθύνη της ηγεσίας και των εκπαιδευτών να προετοιμάσουν τον εκπαιδευόμενο όσο το δυνατόν καλύτερα. Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω βίντεο από την εκπαίδευση του βρετανικού στρατού:
Εκτός από το βρετανικό στρατό, η χρήση της ξιφολόγχης διδάσκεται και στους αμερικανούς και αυστραλούς πεζοναύτες και σε πολλούς άλλους στρατούς διεθνώς.
Εκπαίδευση αμερικανών πεζοναυτών στη λογχομαχία
Εκπαίδευση αυστραλών πεζοναυτών στη λογχομαχία
Εκπαίδευση Ελλήνων στρατιωτών στη λογχομαχία περί το 1970
Βέβαια θα μπορούσε κανείς να παρατηρήσει ότι τα ελλείμματα στην εκπαίδευση του ελληνικού πεζικού είναι τόσο μεγάλα, ώστε η εκπαίδευση στη λογχομαχία να φαντάζει πολυτέλεια. Ότι θα έπρεπε πρώτα να επανέλθει ένα στοιχειώδες επίπεδο ρεαλισμού στην ατομική εκπαίδευση, (π.χ. σωματική αντοχή, πορείες με πλήρη φόρτο, ικανότητα ρεαλιστικού χειρισμού όπλων, προσανατολισμός, Α’ Βοήθειες, επικοινωνία, κατάδειξη στόχων, υπαίθρια διαβίωση -χωρίς νάυλον στο σκηνάκι...-), πριν ασχοληθούμε με την επαναφορά της εκπαίδευσης λογχομαχίας.
Όμως: το βασικό πρόβλημα που βρίσκεται πίσω από την έλλειψη ρεαλισμού στην εκπαίδευση του Έλληνα πεζικάριου, είναι πρόβλημα νοοτροπίας. Είναι ο συνδυασμός της πλαδαρότητας της κοινωνίας με τη δημοσιοϋπαλληλίστικη διάθεση πολλών στελεχών του ΕΣ, που πασπαλίζονται με τη βολική ψευδαίσθηση ότι στο "ψηφιακό πεδίο μάχης του μέλλοντος" οι μάχες θα διεξάγονται πατώντας κουμπιά σε κλιματιζόμενα κοντέινερς. Αυτός ο συνδυασμός είναι που παράγει τη νοοτροπία ότι "έχουμε τόσα άλλα όπλα που αν φτάσουν σε απόσταση βολής G3, έχουμε ήδη χάσει", και τη διάχυτη εντύπωση ότι η ατομική εκπαίδευση είναι περιττή ταλαιπωρία. Αυτή ακριβώς η νοοτροπία είναι που πρέπει να ξεριζωθεί, ώστε να ανακτήσει το νόημά της η ατομική εκπαίδευση του πεζικού. Ίσως η επαναφορά της εκπαίδευσης λογχομαχίας να είναι το κατάλληλο "κλικ", το συμβολικό πρώτο βήμα για αυτή την αλλαγή νοοτροπίας...
ΥΓ:Στα παρακάτω βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε άλλο ένα απόσπασμα από την εκπαίδευση του βρετανικού πεζικού (διανθισμένο με δόσεις βρετανικού χιούμορ), καθώς και μια σπάνια αναπαράσταση ασκήσεων λογχομαχίας στον Ελληνικό Στρατό του 1971 στο στρατόπεδο "Καραϊσκάκη" του Χαϊδαρίου από την ταινία Ευδοκία του Αλέξη Δαμιανού:
42 σχόλια:
ΑΣ ΜΑΣ ΚΟΨΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΛΕΦΤΑ.... ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΤΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ...
ΣΠΕΣΙΑΛ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ!!!!\ΑΣ ΕΡΘΟΥΝ ΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΛΟΓΧΟΜΑΧΙΑ ΚΑΙ 12ΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΡΙΝΕΣ...
ΠΙΝΑΜΕ ΡΕ!!!
ΞΥΠΝΑΤΕ!!!
Αγαπητέ 12 Οκτωβρίου 2011 2:50:00 μ.μ. GMT+03:00. Το σχόλιο σου είναι επιεικώς απαράδεκτον. Απ' ότι φαίνεται είσαι μόνιμος. Αλλά γιατί κατετάγης;; επειδή το πίστευες ή για "βιοποριστικούς" λόγους;;; Αν ισχύει το πρώτο είναι ανεπίτρεπτα τέτοια σχόλια. Αν ισχύει το δεύτερο, γιατί δεν αλλάζεις δουλειά;;;; Σε υποχρέωσε κάποιος να είσαι στον στρατό;;;
Παραφράζοντας το "αν θες ειρήνη προετοιμάσου για πόλεμο" λέω πως αν θες να επιβιώσεις μάθε να μάχεσαι. Σε χαιρετώ. 'Ενας παλιός 103.
καμία αντίρρηση για ουσιαστική εκπαίδευση και στην λογχομαχία αλλά με τα σωστά όπλα. Τα bullpup διαμόρφωσης SΑ80 και AUG, Aγγλων και Αυστραλών δεν είναι και τα καλύτερα για ξιφολόγχη.
@ mas 12 Οκτωβρίου 2011 3:34:00
Ενώ το G3 ε;
Σε προκαλώ να πάς σε οποιαδήποτε μονάδα του ΕΣ και να προσπαθήσεις να ταιριάξεις τυχαία κάποιες ξιφολόγχες σε κάποια G3. Σε 7 περιπτώσεις απ'τις 10, δε γίνεται (είτε δεν μπαίνει καθόλου ή αντίθετα δε στέκεται).
Βέβαια θα μου πεις ότι είναι φθαρμένα τα όπλα, έχουν φάει εκατοντάδες κτυπήματα - πτώσεις - κακομεταχειρίσεις από χιλιάδες οπλίτες. Καμμία αντίρρηση. Αλλά έτσι δεν μπορεί να γίνει καμιά εκπαίδευση!
Ένας έφεδρος του ΠΖ
Η λογχομαχία ουσιαστικά έπεσε στην ''ανυποληψία'' για τους παρακάτω λόγους κατά την προσωπική μου γνώμη;
Κακογραμμένο εγχειρίδιο εκστρατείας με πολλές ουσιαστικές ελλείψεις, σε αντίθεση με αυτό που αντικατέστησε.
Η αντίληψη - ''μόδα'' όπως αναγράφηκε στο άρθρο περί''ψηφιακών επιχειρήσεων''.
Η ανυπαρξία ενός στοίβου μάχης - λογχομαχίας, για πρακτική εξάσκηση και όχι λογχίζοντας τον αέρα φωνάζοντας ντο - εν.
Ο φόβος πιθανού ατυχήματος κατά τη διάρκεια της λογχομαχίας δύο ανδρών.
Η απουσία στελεχών πραγματικά εκπαιδευμένων στο αντικείμενο.
Επίσης, θα ήθελα να επισημάνω, αν και σχετίζεται έμμεσα με την εκαπίδευση, την ακαταλληλότητα της ξιφολόγχης του G3 για οτιδήποτε, ούτε καν ακονισμένη δεν είναι.
αληθεια καταργησανε τις λογχομαχιες;η ασκησεις ακριβειας; δηλαδη παει το κτυπω επανακτυπω σπαθιζω λογχιζω ντο;χαζομαρα αλλα και τι δεν ειναι αυτες τις μερες
παλιοπαιδα μην παιζετε με τα μαχαιρια θα κοπητε!
ΣΟΒΑΡΑ ΤΩΡΑ ΑΜΑ ΠΙΝΑΜΕ ΑΣ ΠΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΦΑΜΕ ΕΙΔΑΛΛΩΣ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΜΕ
ΣΩΣΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΟΦΟΒΗ ΗΓΕΣΙΑ...
Αρχαία Σπάρτη δηλαδή, μάλιστα...
Αγαπητέ Οδυσσέα καλησπέρα
Εξαιρετικό άρθρο. Αλλά ας μη γελιόμαστε. Η λογχομαχία στο στρατό, έχει πάψει να διδάσκεται πολύ πριν από το 1990. Εδώ δεν διδασκόταν στο ΣΣΕ όταν εγώ ήμουν μαθητής. Βεβαίως κάποιες τυπικές κινήσεις διδάσκονταν στις μονάδες (για τις διοικητικές επιθεωρήσεις), αλλά μέχρι εκεί. Τίποτε το ουσιαστικό το έντονο, το μαχητικό. Ποτέ με κίνηση και ορμητικότητα. Στατικές κινήσεις. Και δεν μιλώ για τις μονάδες των ΤΘ που ίσως «δικαιολογημένα» δεν διδασκόταν, αλλά για τις μονάδες ΠΖ. Και πάντοτε σχεδόν υπηρέτησα σε στρατόπεδα που στρατωνίζονταν μονάδες ΠΖ. Άλλωστε ποτέ και πουθενά δεν συνάντησα στίβο λογχομαχίας.
Και αν ήταν μόνο αυτό, πάλι καλά. Εδώ δεν είχα δει ποτέ μονάδα να ασκείται στο στίβο μάχης, στις μακρές πορείες και στη σωματική προπόνηση. Πριν λίγο καιρό, μόνιμο στέλεχος μονάδας των ειδικών μονάδων (κάποιας) μου έλεγε ότι στη μονάδα του δεν κάνουν σωματική προπόνηση και δεν διέρχονται το στίβο μάχης. Το γενικό πνεύμα ήταν και είναι: (αποφυγή της καταπόνησης των μωρών, μαλακά, χαλαρά, όχι στρίμωγμα, όχι δύσκολα, σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες εκπαίδευση στην αίθουσα κλπ). Στις μέρες μου, αν κάποιος πίεζε παραπάνω στην εκπαίδευση τον καταχωρούσαν στην ελευθεροτυπία, ως σκληρό και απάνθρωπο.
Ας βάλουμε μια απλή διόπτρα της πλακας εστω σε καθε G3, μπας και ο μέσος έφεδρος καταφέρει να πετύχει κανα στόχο και ας αφήσουμε την ξυφολόγχη για μετά. Πολλαπλασιαστής ισχύος δεν ειναι η ξιφολόγχη αλλά μια διόπτρα πιστεύω.
Βάλτους (τους εφέδρους) να παίξουν και να paintball να δουν τι θα πεί κάλυψη, να πάρουν το βάφτισμα του πυρός (σόρυ της μπογιάς εννοούσα).
@ Ανώνυμος 12 Οκτωβρίου 2011 3:28:00 μ.μ.
Αγαπητέ φίλε. Οπωσδήποτε το σχόλιο του Ανώνυμου 12 Οκτωβρίου 2011 2:50:00 μ.μ. είναι τραβηγμένο. Έτσι θα το πω εγώ και όχι απαράδεκτο. Αλλά θα πρέπει να το δεις με επιείκεια. Οι στρατιωτικοί έχουν υποστεί ήδη μεγάλες μειώσεις και θα υποστούν και άλλες με το νέο ειδικό μισθολόγιο που ετοιμάζουν. Έχω μιλήσει με αρκετούς συναδέλφους ε.ε. και αυτό που διαπίστωσα, είναι βαθειά απογοήτευση, ανησυχία και αγωνία. Αν είσαι καλοπροαίρετος, δεν μπορείς να λες στους στρατιωτικούς «το διαλέξατε και καλά να πάθετε». Κάπως έτσι άκουσα τα λόγια σου. Δηλαδή αφού διάλεξαν το στρατιωτικό επάγγελμα, θα μπορούσε η πολιτεία να τους κόψει και εντελώς το μισθό και δεν θα πρέπει να έχουν κανένα δικαίωμα να διαμαρτυρηθούν, έστω και ανώνυμα από το διαδίκτυο. Και καλά αυτοί, οι οικογένειές τους; Πως θα ζήσουν;
Θα πρέπει να γνωρίζεις ότι οι στρατιωτικοί, οι περισσότεροι, εργάζονται υπό τις πλέον δυσμενείς συνθήκες. Μόνο οι μεταθέσεις και τα εξ αυτών προβλήματα, καθώς και η μη πληρωμή υπερωριών και υπερεργασίας, αρκούν. Και οι στρατιωτικοί, είναι οι μόνοι ίσως ΔΥ (λειτουργοί του κράτους στη πραγματικότητα), που δεν έχουν τη δυνατότητα να συμπληρώσουν το εισόδημά τους κάνοντας και κάποια άλλη εργασία, όπως κάνουν οι περισσότεροι δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι. Και ακόμη ας μη ξεχνάς, ότι οι ε.ε. στρατιωτικοί, στερούνται φωνής και δυνατοτήτων για να διαμαρτυρηθούν και να διεκδικήσουν. Και σε αυτούς που στερούνται φωνής, χρειάζεται περισσότερη ευαισθησία.
Το άρθρο σας είναι πολύ σωστό όχι μόνο για τη πρακτική αξία τέτοιας εκπαίδευσης αλλά κατα τη γνώμη μου πολύ περισσότερο για τη ψυχολογική προετοιμασία. Πολλοί άνθρωποι απλά δεν μπορούν να το κάνουν και δεν αναφέρομαι στη δύναμη και τη τεχνική. Ο τρόπος ζωής και η αποστειρωμένη εικόνα του πολέμου έχουν αποβάλει τέτοια στοιχεία "basic soldiering", κατάσταση που δεν είναι άσχετη με τον ψηλο αριθμό στρατιωτικών στους "προηγμένους" στρατούς της δύσης που γυρναν με ψυχολογικά προβλήματα από επιχειρήσεις κ@
Μήπως ήρθε η ώρα να εξετάσουμε σοβαρά τι γίνεται στον ΕΣ; 18 μήνες όπλο δεν έπιασα - σχεδόν -, γιατί δεν μπορούσα. Στην πρώτη βολή, λίγο έλειψε να χάσω το χέρι μου.
Αλλά ουδείς βέβαια σεβάστηκε το πρόβλημα, γιατί έχουν μάθει από τα "βύσματα". Πάντως, 18 μήνες, τα όπλα των υπολοίπων της σειράς, απλά σκούριασαν....
Μήπως ήρθε η ώρα της 6μηνης πραγματικής θητείας με ανανέωση κάθε 2 χρόνια (10 μέρες ασκήσεις, πραγματικές όμως, όπως στην Ελβετία).
Μήπως ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα σωστά κι όχι Νεοελληνικά;
"6μηνη πραγματικη θητεια" ...!!!
Ηρθε και ο σοβαρος ειδικος να μας μιλησει για την θητεια.
Στρατιωτική εκπαίδευση στο πεζικό που ξέρω εγώ δεν υπάρχει.Μόνο στις ειδικές δυνάμεις του το βλέπεις.
Ο φαντάρος σε καιρό ειρήνης εκεί είναι φτηνός δούλος για αγκαρίες και σε καιρό πολέμου φτηνό κρέας για τα κανόνια του εχθρού.
Για το επίπεδο των αξιωματικών που συνάντησα καλύτερα να μην μιλήσω γιατί θα διαγραφεί το σχόλιο.
Φίλε 12 Οκτωβρίου 2011 2:50:00 μ.μ. GMT+03:00 (πρῶτο σχόλιο τῆς δημοσιεύσεως)
1) Μὴν φωνάζεις (μὴν γράφης μὲ κεφαλαῖα), σὲ ἀκοῦμε.
2) Μὴν εἶσαι μίζερος καὶ νὰ ἀποφεύγης τὰ ψεύδη, δὲν θὰ σὲ βοηθήσουν στὴν προσωπική σου ζωή.
Ὁ στρατὸς εἶναι μία ἀντανάκλαση τῆς κοινωνίας μας. Δυστυχῶς ἡ θητεία τῶν 9 μηνῶν δὲν φθάνει γιὰ πολλά πράγματα. ὡς πρῶτο μήνυμα χρειάζεται αὔξηση τῆς θητείας στοὺς 12 μῆνες στὸ πεζικό, 14 μῆνες στὴν ἀεροπορία καὶ 16 μῆνες στὸ ναυτικό. Ἐὰν ὑπάρξη καὶ μία στοιχειώδη ἀξιοκρατία στὸν στρατό, τότε πιστεύω ὅτι ὁ στρατὸς καλὰ θὰ πάη.
Ἑνα ἄλλο πρόβλημα στὸν στρατὸ εἶναι ἡ ἔλλειψις ἐμπειρογνωμόνων καθῶς καὶ ὁ σεβασμὸς πρὸς τὶς προτάσεις ποὺ ἀπορρίπτονται.
Τὶ ἐννοῶ: Ὁταν γίνεται π.χ. μία πρότασις γιὰ ἐκπαίδευσι τοῦ στρατοῦ, πρέπει ἕνας ἱκανὸς ἀριθμὸς ἀξιωματικῶν ποὺ ἀσχολοῦνται μὲ τὸ θέμα νὰ κάνη μελέτες-προτάσεις. Κάποια θὰ ἐγκριθῆ καὶ οἱ ὑπόλοιπες θὰ ἀπορριφθοῦν. Δὲν μπορεῖ αὐτῶν ποὺ ἀπορρίφθησαν οἱ προτάσεις νὰ λοιδοροῦνται μὲ τὸν ἕνα ἢ μὲ τὸν ἀλλο τρόπο, ἔτσι δὲν πᾶμε μπροστὰ ἀλλὰ κλεινόμαστε στὸν ἑαυτό μας.
Με αφορμή το άρθρο που αφορά στον Ελληνικό Στρατό, αρκετοί εμφανίζουν τα όποια απωθημένα έχουν, συγκεκριμένα:
''18 μήνες όπλο δεν έπιασα - σχεδόν -, γιατί δεν μπορούσα. Στην πρώτη βολή, λίγο έλειψε να χάσω το χέρι μου.''
Θα ήθελα να ρωτήσω με ποιό τύπο τυφεκίου έβαλε; με G3 ή FN αν κρίνω από τη διάρκεια της θητείας που αναφέρει.Επίσης κανένας από τους εκπαιδευτές του δεν του έκανε την στοιχειώδη εκπαίδευση;
Πως πήγε να χάσει το χέρι του;;;
Στη συνέχεια αναφέρει ότι ''Αλλά ουδείς βέβαια σεβάστηκε το πρόβλημα, γιατί έχουν μάθει από τα "βύσματα". Πάντως, 18 μήνες, τα όπλα των υπολοίπων της σειράς, απλά σκούριασαν....'', αν σωστά αντιλήφθηκα, ουδείς από τους στρατεύσιμους της ''σειράς'' του δεν παραβρέθηκε σε καμία βολή επί δεκαοκταμήνου.Απορώ και πάλι σε ποιά Μονάδα υπηρέτησε.
Άλλος κύριος αναφέρει την αναγκαιότητα προμήθειας διόπτρας για το G3 ''μπας και ο μέσος έφεδρος καταφέρει να πετύχει κανα στόχο'', αν δεν είσαι σε θέση να φέρεις έστω παραδεκτό αποτέλεσμα σε απόσταση τριακοσίων μέτρων, στον τεράστιο στόχο που χρησιμοποιούμαι, τα αίτια είναι:
Πρόβλημα οράσεως.
Προβληματικά σκοπευτικά (διορθώνονται επιτόπου από τον οπλουργό, υπάρχει μηχάνημα).
Άγνοια του τρόπου σκοπεύσεως(ή δεν παρακολουθούσες κατά τη διαρκεια της εκπαιδεύσεως ή οι εκπαιδευτές σου ήταν τελείως άσχετοι με το αντικείμενο!!!).
Επιπλέον ένας άλλος κύριος αναφέρει περί μη γενόμενης εκπαίδευσης στο Πεζικό παρά μόνο στις Ειδικές Δυνάμεις, έχει ιδίαν εμπειρία και στις δύο των περιπτώσεων, ώστε να υπάρχει μέτρο σύγκρισης;
Όλοι οι Αξκοι και υπξκοι των Μονάδων που υπηρέτησε ήταν τόσοι ανίκανοι και τέτοιου ήθους που είναι προτιμότερο να μη τ΄ύχουν σχολιασμού;
Θεωρώ ότι κάθε άποψη είναι σεβαστή αρκεί να μην ισοπεδώνουμε τα πάντα.
στις ειδ. δυνάμεις υπηρέτησα, η παρεχόμενη εκπαίδευση ήταν σκέτη άρπα κόλα.
Προς ΟΠΛΙΤΗ, (13 Οκτωβρίου 2011 5:14:00) και άλλους.
είμαι μία σπάνια περίπτωση που υπηρέτησα και στον ΕΣ (ΜΧ)και σε στρατό άλλης χώρας της ΕΕ (Ανιχνευτής). Επίσης είμαι (ήμουν) αθλητής της σκοποβολής με 22άρι τυφέκιο, ορειβάτης και δρομέας μέσων αποστάσεων.
Επιβεβαιώνω τους λοιπούς:
Σε σχέση με ότι ειδα και βίωσα έξω, η εκπαίδευση που είδα στον ΕΣ σε θέματα χρήσης ατομικού οπλισμού, τακτικών ομάδος και επιβίωσης στο πεδίο της μάχης ήταν στην καλύτερη περίπτωση αστεία.
Το επίπεδο των αξιωματικών στο Κέντρο ήταν μηδενικό τόσο από κατάρτιση όσο και ηθικά. Υπήρχε μια φωτεινή εξαίρεση που έφυγε από το ΜΧ και μάλλον πήγε στις Ειδικές Δυνάμεις.
Στην Μονάδα οι ΕΠΟΠ και οι ΥΠΑΞ εκινούντο στο όριο του Ποινικού Κώδικα, οι δε αξιωματικοί ήσαν απόντες. Μοναδική εξαίρεση οι ΔΕΑ και ένας ΕΠΥ Λοχίας.
Σε περίπτωση πολέμου σε καμία περίπτωση δεν θα εμπιστεύομουν τους ηγήτορες μου και θα ευχόμουν την καλύτερη τύχη στους συμπολεμιστές μου, διότι από τύχη και μόνο θα επιζήσουν.
Στην διάρκεια της θητείας μου δεν μου επιβλήθη καμία ποινή και εν γένει εκτέλεσα επιμελώς τα καθήκοντα μου, αποσπώντας σπανίως τον έπαινο και συχνότερα την μη ενασχόληση με το άτομο μου (και αυτή ευπρόσδεκτη). Δεν είμαι μάλλον το άτομο που αντιδρά στην στρατιωτική πειθαρχία, ούτε και δημιουργώ προβλήματα. Οπωσδήποτε οι εμπειρίες μου είναι υποκειμενικές, πλην όμως ενδεικτικές.
Προς Ανώνυμο (13 Οκτωβρίου 2011 6:46:00 μ.μ.)
Δεν κατάφερα να εντοπίσω πια είναι η προηγούμενη αναφορά σου που προφανώς σχολίασα.
Από περιέργεια θα ρωτήσω σε ποιό στρατό υπηρέτησες και για ποιό λόγο (αν δεν κάνω λάθος η στράτευση δεν είναι υποχρεωτική).
Για την βασική στρατιωτική εκπαίδευση, με βρίσκεις σύμφωνο.
Επανέρχομαι όμως στην αρνητική άποψη για τα στελέχη, τι εννοείς '' στα όρια του ποινικού κώδικα'' και '' οι Αξκοι ήταν απόντες'' και ερωτώ σε τι;
Επίσης ''μοναδική εξαίρεση οι ΔΕΑ και ένας ΕΠΥ Λοχίας'' σε τι;
Ολοκληρώνοντας μία ερώτηση ακόμη που υπηρέτησες (όχι Μονάδα ή Υπομονάδα) και με ποιό βαθμό;
Οι ερωτήσεις, όχι κακοπροαίρετα, και τα σχόλια γίνονται από ΕΜΘ υπξκο ( με στρατιωτική υπηρεσία ως στρατεύσιμου) με δεκαεννιά χρόνια, τα δεκαεπτά σε Μ/Κ Μονάδες,Ανεξάρτητες Υπομονάδες, χωρίς αποσπάσεις σε πρατήρια, λέσχες, κλπ.
Λογχομαχία ισχύει και τώρα... απλά δεν υλοποιείται....
Κυριοι ηρεμειστε με τη "λογχομαχία"!
Κατά τον Α Π.Π. γινοταν εντατική εκπαίδευση στη λογχομαχία σε όλους τους ευρωπαϊκούς στρατούς. Σε τι χρησιμευσε τελικώς η λόγχη στους στρατιώτες; Σύμφωνα με τις μαρτυρίες τους, "για να ανοίγουν κονσέρβες και να κόβουν το ψωμί!" Όταν εν τέλει έρχονταν σε επαφή με τον εχθρό κατά την εκκαθάριση χαρακωμάτων , τον εξουδετέρωναν χρησιμοποιώντας χειροβομβίδες, πιστόλια, ή ακόμη και τα πτυοσκάπανα (φτυάρια)ως ρόπαλα!. Οι εμμένοντες στη λογχομαχία μου θυμίζουν λίγο τον δεκανέα Himmelstoss στην ταινία "Ουδέν νεότερον από το Δυτικό Μέτωπο"!. Δείτε τη σχετική σκηνή όπου εκπαιδεύει τους νεοσύλλεκτους. Το blog είναι σοβαρό, το ίδιο και οι μετέχοντες σε αυτό , δε χρειάζονται γραφικότητες περί λογχομαχίας. Χρειάζονται απλούστερα πράγματα. Φανταστείτε εναν στρατιώτη με ειδικότητα T/Φ, αγράμματο, αγύμναστο και ελαφρώς υπέρβαρο ο οποίος όμως:
α) Ξέρει να σκοπεύσει και να πυροβολήσει καλά με το G3 από όλες τις θέσεις (πρηνηδόν, γονυπετής, όρθιος, εν κινήσει. Επίσης ξέρει να βάλλει οπλοβομβίδα με το G3, και έχει διδαχθεί τη χρήση διόπτρας.
β)Ξέρει να χρησιμοποιήσει και να προσαρμόσει κατάλληλα το υλικό του(εξαρτύσεις, κράνη, σακκίδια, αντίσκηνα, πτύα κλπ)
γ) Ξέρει πολύ καλά 5-6 απλούστατες τακτικές: Πυρ και κίνηση, κίνηση ομάδος και διμοιρίας, κάλυψη, απόκρυψη, παραλλαγή, σωστή κατασκευή ορύγματος κλπ.
δ) Ξέρει να ρίξει χειροβομβίδα.
ε) Ξέρει τη βασική χρήση (γέμιση, απογέμιση,βολή, λύση, αρμολόγηση, καθαρισμός) των πολύ βασικών όπλων ομάδος και διμοιρίας Τ/Φ, δηλαδή τυφέκιο G3 , οπλοπολυβόλο ΗΚ11, βομβιδοβόλο,G3, πολυβόλο MG3 , πολυβόλο Browning 0,5', και M72LAW.
στ)Πάνω από όλα έχει πειθαρχία και πνεύμα ομάδος.
Ένας τέτοιος στρατιώτης είναι ήδη ΚΑΛΟΣ μαχητής! Και όλα αυτά μπορούν να διδαχθούν μέσα σε 3 εβδομάδες πραγματικής εκπαίδευσης! Όλα τα παραπάνω δεν απαιτούν υψηλό μορφωτικό επίπεδο ή καλή φυσική κατάσταση, ΟΛΟΙ μπορούν να τα μάθουν εύκολα και γρήγορα. Το μόνο που απαιτείται είναι σοβαρότητα και ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ, αυστηρότατη ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ. Στρατιώτες που φθείρουν το υλικό τους , ατημέλητοι, οκνηροί, αυθάδεις, προκλητικοί, "παρτάλια", "χυμεία" κλπ να υφίστανται συνέπεις και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ποινές. Όταν υπάρξει πειθαρχία των εκπαιδευόμενων και όρεξη των εκπαιδευτών όλα γίνονται!
Και βέβαια κάποια στοιχειώδη μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Είναι δυνατον να υφίστανται στρατιώτες τραύμα ακουστικού νεύρου κατά τη βολή; Γιατί να μη λαμβάνονται στοιχειώδη μέτρα πρόληψης ;(πχ προφύλαξη αυτιών).
Αντικείμενα που απαιτούν καλύτερη φυσική κατάσταση (πχ πορεία 50 χλμ με φόρτο 30 κιλών) ή υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο, (χρήση χάρτη με πυξίδα) ας αφεθούν για αργότερα, και ας επικεντρωθούν όλοι στα απολύτως βασικά, αλλά τόσο χρήσιμα! Η λογχομαχία μας μάρανε; Όλα τα είχε η Μαριωρή....
Οι εμπειρίες που έχει αποκομίσει ο καθένας στη θητεία του δεν αντικατοπτρίζει παρα μερικώς την γενικότερη εικόνα αφού αλλάζουν κρίσιμοι παράγοντες όπως η ειδικότητα, το όπλο, η μονάδα, οι αξ/κοι, ο δ/της κι ακόμα και ο χρόνος στους προηγούμενους παράγοντες. Αν δηλαδή θεωρεί κάποιος αν εκπαιδεύτηκε το δυνατόν καλύτερα κι αποτελεσματικά. Ο κρισιμότερος παράγοντας είναι η νοοτροπία όλων μας. Απο το γενικότερο της κοινωνίας και της στρατιωτικής δ/σης μέχρι το ειδικότερο που είναι ο καθένας μας.
Η κοινωνική τάση τύπου "τα βλαστάρια μας μην τα ταλαιπωρείτε με πολύμηνη θητεία/ασκήσεις/σκοπιές" κλπ ή η χρήση "βύσματος" για να σιγουρευτεί η μαμάκα να μην ταλαιπωρηθεί το βλαστάρι είναι δεδομένη. Η νοοτροπία αυτή είναι πέρα των δυνάμεων της εκάστοτε στρατιωτικής θέλησης για ορθή εκπαίδευση που θα κάνει πράξη το "εκπαιδεύσου όπως θα πολεμήσεις".
Γιατί πολύ απλά γνωρίζουμε ότι τα ...βλαστάρια με το που θα φάνε "εμπλοκή" (συνήθως αναφέρονται για κάποιες μέρες, άντε ελάχιστες βδομάδες) ή με το που ιδρώσουν/κρυώσουν/κουραστούν/πεινάσουν έστω κι ελάχιστα βαράνε τα τηλέφωνα και κάνουν δ/τες και στρατηγούς να χτυπάνε προσοχή στο "βύσμα".
Απο την άλλη τα βλαστάρια αποτελούν την "κρίσιμη μάζα" που χαλάνε την έτσι κι αλλιώς χαλαρή νοοτροπία των υπολοίπων οι οποίοι χάνουν στο φινάλε και την διάθεση. Ετσι οι ανώτεροι γίνονται χαλαρότεροι, οι υπαξ/κοι το ίδιο και όλοι σκέφτονται να τελειώνουν την ημέρα/θητεία/σειρα να πάνε παρακάτω "καθαρά και ήσυχα".
Έτσι προσέχεται λόγω κακής νοοτροπίας όλων οι ασκήσεις κατα κανόνα να είναι με συνθήκες και θερμοκρασίες, η χρήση στίβου μάχης, οι σκοπιές κλπ να είναι ανάλογες των ...βλασταριών μας. Κάνουν και σκοπιές δυο-δυό μην τυχών και τους στείλει καμια γκόμενα το λάθος sms ή μην τυχών έχουν παραπιεστεί...
Η χρησιμότητα της εξάσκησης στην λογχομαχία είναι ίδια όλων των τακτικών που επιβάλλεται να εκπαιδευτεί ένας στρατιώτης. Όπως του τρόπου χρήσης όπλων, των τακτικών κίνησης, κάλυψης κλπ. Όταν θα μάθουν οι στρατεύσιμοι να μην επιθυμούν να αντιμετωπίζονται ως βλαστάρια απο τον εαυτό τους πρώτα, ως αξιοπρεπείς προσωπικότητες τότε θα μπορέσουμε να κατηγορήσουμε τους αξ/κους, δ/τες κλπ κλπ.
Ανώνυμε 5.52:
Ξαναδιάβασε τις δύο τελευταίες παραγράφους του άρθρου και θα δεις ότι τα περί γραφικότητας που λες δεν ισχύουν.
Σαφώς υπάρχουν πολλά αντικείμενα ατομικής εκπαίδευσης που διδάσκονται πλημμελώς ή καθόλου στον ΕΣ, και σαφώς είναι μεγαλύτερη προτεραιότητα αυτά, παρά η λογχομαχία.
Αλλά μιλήσαμε και για αλλαγή νοοτροπίας, που είναι η βάση για όλες τις αλλαγές. Και είπαμε ότι ίσως η εισαγωγή ενός "επιθετικού" αντικειμένου όπως η λογχομαχία μπορεί να βοηθήσει στην αλλαγή νοοτροπίας. Αν διαφωνείς, δικαίωμά σου.
@ Ανώνυμο 3.32:
Σαφώς η κατάσταση με τα "βλαστάρια" και τις μαμάδες τους αντανακλά την πλαδαρότητα της κοινωνίας και δημιουργεί πρόβλημα, αλλά φταίνε και τα στελέχη, γιατί είναι στο χέρι τους. Ήμουν παρών σε περιστατικό όπου διοικητής μονάδας δέχτηκε "τηλέφωνο". Στην αρχή αρνήθηκε ευγενικά και στη συνέχεια, επειδή ο "ενδιαφερόμενος" επέμεινε, οι τόνοι ανέβηκαν. Η συζήτηση κατέληξε με το διοικητή να φωνάζει στο ακουστικό "όχι ρε, δε θα το κάνω, όχι ρε, δε σε φοβάμαι, όταν κάνω σωστά τη δουλειά μου δε φοβάμαι κανέναν" και να του κλείνει το τηλέφωνο στα μούτρα. Αν περισσότεροι Έλληνες αξιωματικοί είχαν τέτοια στάση, τα πράγματα θα ήταν αλλιώς.
@ Ανώνυμος 14 Οκτωβρίου 2011 5:52:00 π.μ. GMT+03:00
Αγαπητέ ανώνυμε,
Θα διαφωνήσω, και μάλιστα κατηγορηματικά, στα εξής δύο σημεία:
1. Τα πράγματα που περιγράφεις - ας πούμε μια εκδοχή "βασικής εκπαίδευσης" - ούτε κατά διάνοια δε μπορούν να γίνουν, και μάλιστα με στοιχειώδη επάρκεια, από κάποιον "αγύμναστο και ελαφρώς υπέρβαρο". Δυστυχώς, είναι πρακτικό θέμα, κι είναι σημαντικό. Ένας αγύμναστος κι ελαφρώς υπέρβαρος δε μπορεί να εκτελέσει στοιχειωδώς πυρ και κίνηση για 100 μέτρα, κι αν εκτελέσει (κάπως - όπως, όπως) η αναπνοή του και ο μυικός του έλεγχος δε θα του επιτρέπουν στοιχειώδη έλεγχο των πυρών του. Και φυσικά, δε θα μπορεί να το επαναλάβει για πάρα πολλώ ώρα. Το ίδιο ισχύει για το σύνολο των δραστηριοτήτων που περιγράφεις.
Και κάτι ακόμη σχετικά με τη φυσική κατάσταση. Υπάρχει μια σχετική σύγχυση σχετικά με τη σημασία της και, κυρίως, με τη λειτουργία της: Υπάρχει η εντύπωση ότι είναι κάτι που παίζει ρόλο σε πολύ συγκεκριμένες περιστάσεις (πχ, πορεία, και μάλιστα με φόρτο, ή σώμα-με σώμα). Κι όμως, δεν είναι έτσι. Ακόμη και για τα πιο "τεχνικά" όπλα ή σώματα (ΔΒ, ΤΧ κλπ) οποιαδήποτε περίοδος επιχειρήσεων είναι μια μακρά περίοδος εξαιρετικά έντονης (σε σύγκριση με τα δεδομένα της καθημερινότητας στην πόλη) σωματικής δραστηριότητας. Και μόνον η συνεχής εμπλοκή με τελειώς διαδικαστικές ενέργειες του περιβάλλοντος του κάθε σώματος, και μάλιστια υπό τις συνθήκες εκστρατείας, απαιτούν πολύ καλή φυσική κατάσταση. Για να μη μιλήσουμε για τα όπλα ελιγμού.... Επίσης, πρέπει να έχει κανείς πάντοτε υπ 'οψιν την κεντρική σημασία που έχει η φυσική κατάσταση για το ηθικό μιας μονάδας (κι ενός ατόμου): Ακόμη και μέτρια καταπόνηση (ελλείψει φυσικής καταστάσεως) δεν οδηγεί απλώς σε αδυναμία, ικανοποιητικής, έστω, εκτέλεσης καθηκόντων, αλλά, κυρίως, σε απογοήτευση κι εκνευρισμό, με εμφανή αποτελέσματα. Δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν πάντα, μονάδες με χαρακτηριστικά καλή φυσική κατάσταση διατηρούν το ηθικό τους για μεγαλύτερο χρόνο από ότι οι απλές μονάδες.
2. Ο χρόνος των 3 εβδομάδων που αναφέρεις είναι μη ρεαλιστικός, και μάλιστα υπερβολικά. Ακόμη και υπό ιδιανικές συνθήκες εκπαίδευσης (πληθώρα εκπαιδευτών, εκπαίδευση σε μικρές ομάδες με κάθε είδους απαραίτητο μέσον), και μόνον τα αντικείμενα που αναφέρεις απαιτούν τόσο χρόνο επαναλήψεων, πρακτικής εξάσκησης κι εμπέδωσης, που σε 3 εβδομάδες δεν προλαβαίνει ούτε εγκυκλοπαιδική αναφορά να γίνει σε αυτά, πόσο μάλλον εκπαίδευση. Και αυτό, υπό συνθήκες που κανείς πραγματικός στρατός (πολύ μάλλον ο ελληνικός) δε μπορεί να εξασφαλίσει. Και, φυσικά, αυτά αποτελούν μικρό μόνον μέρος της εκπαίδευσης στα αντικείμενα των υπομονάδων και των μονάδων, που ενώ δεν αποτελούν ατομική εκπαίδευση, απαιτούν την εξεοικείωση των ατόμων με αυτά. Ας μην υπάρχει η ψευδαίσθηση ότι μπορεί να υπάρξει "εξπρές" αξιόπιστη εκπαίδευση.
η λάθος νοοτροπία του Αξιωματικού καλλιεργείται πρώτα απ'όλα στη ΣΣΕ όταν ο άσσος ζητάει άδεια απο το δυάρι για να πάρει το αλάτι στο τραπέζι, την ίδια νοοτροπία θα έχει όταν θα γίνει Αν/χης και τον παίρνει τηλέφωνο ο Ταξίαρχος...
Βελισάριε με κάλυψες απόλυτα.
Η ζόρικη σωματική προπόνηση που θα συνοδεύεται με δρόμο τουλάχιστο 1,5 χλμ καθημερινά, οι μακριές πορείες με πλήρη φόρτο, ο στίβος μάχης, η ασκήσεις πυκνής τάξεως και λογχομαχίας, η ατομική εκπαίδευση, είναι αντικείμενα που βελτιώνουν τη φυσική κατάσταση του υποψήφιου μαχητή, αυξάνουν τις αντοχές του και ανεβάζουν την αυτοπεποίθησή του στις σωματικές και ψυχικές δυνάμεις του.
Και αν τα παραπάνω δεν ήταν αναγκαία, τότε θα τα είχαν καταργήσει όλοι οι σύγχρονοι στρατοί.
Και ο πόλεμος, δοκιμάζει στο έπακρο τις αντοχές του ανθρώπου.
Η στρατιωτική θητεία δεν θα μπορούσε με μια ταχύρυθμη κι εντατική εκπαίδευση σε κάποια βασικά αντικείμενα να παράγει ικανούς μαχητές, στα πλαίσια ενός τακτικού στρατού. Αντίθετα απαιτείται χρόνος για να εκπαιδεύσει άτομα διαφορετικής ηλικίας, παιδείας, νοοτροπίας, σωματικής και ψυχικής αντοχής στο να ανταπεξέρχονται και να λειτουργούν πειθαρχημένα ατομικά και ομαδικά σε "πολεμικές" συνθήκες πίεσης. Για πόλεμο εκπαιδεύονται κι όχι για εκδρομή.
Η δε πειθαρχία θα ήταν ωφελιμότερο να αποκτιέται μέσω του σεβασμού παρά του φόβου. Κι αυτό θέλει προσαρμογή, δηλαδή χρόνο, περισσότερο από το να μάθει απλά να χειρίζεται κάποια όπλα ή πέντε θεωρίες. Η πειθαρχία μέσω του σεβασμού του σκοπού και του ρόλου, κι όχι του καταναγκασμού και του φόβου, επιταχύνει την εκπαίδευση, αφομοιώνει γρηγορότερα θεωρία και την εφαρμόζει αποτελεσματικότερα.
Για αυτό στάθηκα στη κακή νοοτροπία αυτή του "βλασταριού" που ξεκινάει προ και εκτός του στρατού, απο το οικογενειακό και το κοινωνικό περιβάλλον.
Διαβασα καποια σχολια, τα οποια και εμενα, που δεν ετυχα καποιας ιδιαιτερης εκπαιδευσης, μου εκαναν εντυπωση: τι διοπτρα να βαλεις στο G3, απο την στιγμη που ειναι λογω διαμετρηματος οπλο για αμυνα και οχι για να πετυχεις στοχο ακριβειας? Πως δηλαδη η σειρα μου πετυχαινε τους μισους στοχους και 2 εξ' αυτων ειχαν το απολυτο? Κομμαντο ηταν?
Οσον αφορα την λογχομαχια, σαφως και θα ηταν χρησιμη η γνωση της,( (οι ιδιοι οι αμερικανοι ξαναγυρισαν στην εκμαθηση της, μιας και ειδαν οτι τα κουμπακια δεν σταματουν τους Ταλιμπαν) γιατι οχι και την τακτικη του ανταρτοπολεμου (που νομιζω διδασκοταν παλια), αλλα οπως αναφερθηκε νωριτερα, τα παντα ειναι θεμα νοοτροπιας, τοσο απο την πλευρα των μονιμων οσο και των εφεδρων. Και επιτελους ας σταματησουν οι μπαμιες με το συντομο χρονικο διαστημα εκπαιδευσης: ο στρατος πρεπει να γινει 18μηνος με υποχρεωτικη καταταξη στα 18. και αυτο το λεει καποιος που υπηρετησε στα 27 του, και στην βασικη εκπαιδευση εφτυσε αιμα, λογω περιττων κιλων και μηδενικης φυσικης καταστασης. Ας παρει καποιος την ευθυνη να το περασει ως νομο: ολοι μας θα ειμαστε κερδισμενοι.
Εδώ δεν ξέρουν οι σκοποί πώς να προφυλάξουν τον εαυτό τους και το πόστο τους και εσείς ασχολείστε με λογχομαχίες και δε συμμαζεύεται. Καμιά ενημέρωση θα έχουμε; Τουλάχιστον οι άλλοι το ενημερώνουν.
Μάλλον δεν έχεις καταλάβει ότι το περιστατικό με το σκοπό στην Αλίαρτο επιβεβαιώνει την ανάγκη εκπαίδευσης στη χρήση της ξιφολόγχης.
Καλύτερα άοπλοι σκοποί και να χτυπάνε συναγερμό. Για όπλο οι περισσότεροι είναι ακατάλληλοι. Υπάρχει η σκοτούρα να προφυλάξεις το όπλο από το σκοπό και το σκοπό από το όπλο. Σε λίγο θα παίρνουν όπλο μιλώντας απότομα.
@ Ανώνυμο 4.31:
(Α) Αυτό ακριβώς που σου είπε ο ανώνυμος 5.01. Μάλλον δε σου πέρασε από το μυαλό η χρησιμότητα της ξιφολόγχης για το σκοπό.
(Β) Εχουμε ξαναπεί ότι εδώ δεν είμαστε δημοσιογράφοι. Το κέφι μας κάνουμε, κι έχουμε και δουλειές. Ενημέρωση θα κάνουμε όποτε μπορούμε, και σ' όποιον αρέσει.
@ Ανώνυμο 4.31:
Καλύτερα να διαβάζουμε έγκυρη πληροφόρηση, έστω και με καθυστέρηση, από ερασιτέχνες, παρά ταχύτατη παραπληροφόρηση από δήθεν επαγγελματίες
Αυτό το blog το είχα στα αγαπημένα αν και δεν το επισκεπτόμουν καθημερινά γιατί ήξερα ότι δεν έχει την ροή νέων δημοσιευμάτων που έχουν άλλες ιστοσελίδες. Αν και δεν είναι δίκαιο να συγκρίνεται με portals ή άλλα blog που προφανώς ασχολούνται περισσότερα άτομα. Όμως ποτέ δεν μετάνιωσα που το είχα στα αγαπημένα, έχει συνέπεια στο ύφος και την στάση που κρατάει στην επικαιρότητα ακόμα και την τελευταία δύσκολη περίοδο.
@Οδυσσέας
Μην αγανακτάς συμπατριώτη. Εμείς που σας διαβάζουμε, με την συμμετοχή μας και τα σχόλια δίνουμε νόημα στο μεράκι σας, που είναι και δικό μας. Ο προβληματισμός και η έγνοια για την πατρίδα μας, δηλαδή για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Εχω διαβάσει απο εσάς άρθρα που θα ζήλευαν πολλοί επαγγελματίες του είδους, εξάλλου ο επαγγελματισμός χαλάει την αγνότητα και την αθωότητα τις περισσότερες φορές. Συνεχίστε έτσι και καλό κουράγιο.
@17 Οκτωβρίου 2011 5:01:00
Σωστά το θέτεις κι έτσι. Είναι ένα πάθημα που πρέπει να γίνει μάθημα σε όλους όσους εκτελούν καθήκοντα σκοπού. Η επανάπαυση απαγορεύεται. Η επαγρύπνηση είναι επιβεβλημένη. Στη θητεία μου προσωπικά με προβλημάτιζε συνεχώς ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Το ενδεχόμενο να χρειαστεί να αμυνθώ, να χρειαστεί να χρησιμοποιήσω άμεσα το όπλο μου. Βρήκα λύσεις. Ειδικά ως σκοπός πύλης επιβάλλεται να είσαι πάντα έτοιμος, αλλιώς δεν έχει νόημα.
όπως μας είχε πει μια αρχιλοχίας σε έφοδο σε σκοπιά, "η αποθήκη δεν έχει πρόβλημα, έχει περιφραξη, συναγερμο, θωρακιση στην πόρτα, δεν μπαινουν. Εσείς είστε ο στόχος που κουβαλάτε το όπλο πάνω σας..."
Στόχο κάνουν το σκοπό με τις φοβίες που επικρατούν στις ΕΔ και τις (μη) οδηγίες που του δίνουν. Αμα είναι η τελαμώνα ραμμένη και η γεμιστήρα έχει τα δύο πρώτα αβολίδωτα, και γενικά η βασική μέριμνα είναι πώς να μη γίνει ατύχημα, βράσε ρύζι.
Περισσότερη εκπαίδευση => λιγότερες φοβίες => μεγαλύτερη άνεση με το όπλο => πραγματική ασφάλεια για το σκοπό και τη φυλασσόμενη εγκατάσταση.
Εγω εγραψα το σχολιο
" Ανώνυμος 14 Οκτωβρίου 2011 5:52:00 π.μ. GMT+03:00 "
Προς Οδυσσέα:
Οταν μιλαω για γραφικες εμμονες στη λογχομαχία, ασφαλως δεν σκοπευα να θιξω το συντακτη του αρθρου, αλλωστε ξεκαθαρίζω ότι "το blog είναι σοβαρό το ίδιο και οι μετέχοντες σε αυτό".
Αν δημιουργήθηκε αυτή η εντύπωση, απολογούμαι. Σέβομαι το ειλικρινές ενδιαφέρον σου για την Ασφάλεια της χώρας.
Προς Βελισαριο: Ας είμαστε ρεαλιστες , σε ενα στρατο κληρωτων οι περισσοτεροι θα εχουν μετρια φυσικη κατασταση κατα την καταταξη, και σε περιπτωση πολεμου μεγα μερος του στρατου θα αποτελειται απο μεσηλικες επιστρατους, οι οποιοι πιθανον θα εχουν και κοιλιτσα! Ασφαλως και πρεπει να βελτιωνεται διαρκως η φυσικη κατασταση κατα τη διαρκεια της θητειας με αναλογη σωματικη καταπονηση. Ομως δεν ειναι εντελως απαραιτητη για τη βασικη εκμαθηση των οπλων. Εγω ειδα εντελως αγυμναστους Κρητικους στρατιωτες να εκτελουν εκπληκτικες βολές, πολυ καλυτερα και απο τους ΑΞΚΟΥΣ τους ή τους ανδρες των ΛΟΚ, μιλαμε για ευστοχιες 10/50, δηλαδή 100 % επιτυχια ! Πως τα κατάφερναν;Απλουστατα ηταν εξοικειομενοι με τα οπλα απο την πολιτικη ζωή, καθοτι ερασιτεχνες κυνηγοι..... Οταν λεω οτι τα στοιχειωδη μπορουν να διδαχθουν σε 3-4 εβδομάδες , αυτο δε σημαινει βεβαια οτι ολα τελειωνουν εκει! Και η θητεια πρεπει να ειναι 16-18 μηνες! Οι αποψεις περι θητειας 6 μηνών στερουνται σοβαροτητας.
Εκφραζω και παλι την εκτιμηση μου προς ολους τους αρθρογραφους της ιστοσελιδας, και ειδικα προς τους προαναφερθέντες.
Από τις τοποθετήσεις των συντακτών φαίνεται ότι δέχονται σιωπηρά ότι ο στρατός στη σημερινή του κατάσταση είναι θέατρο του παραλόγου. Απλά δεν το λέτε ανοιχτά γιατί πιστεύετε στην ιδέα και στο θεσμό της άμυνας της χώρας. Η διαφορά μας έγκειται στο ότι παρόλο που και εγώ πιστεύω στο θεσμό, θεωρώ ότι ο στρατός θα γίνει καλύτερος όταν μειωθεί η διαφθορά και όχι όταν θα επανέλθει η λογχομαχία ή όταν αυξηθεί η διάρκεια της θητείας.
αν δεν υπήρχε η διαφθορά και η απαξίωση του κληρωτού απο τον στρατό, η θητεία θα ήταν 1000% καλύτερη.
Κατετάγην τον Απρίλιο του 1963 .... στο ΚΕΝ Κορίνθου στον 10ο Λόχο, ο οποίος εθεωρείτο από τους καλύτερους του ΚΕΝΚ.
Στην βασική εκπαίδευση, η οποία έγινε από Έφεδρους Λοχίες Πεζικού τους Βασίλη Βελέντζα που ασκούσε καθήκοντα Επιλοχία είχε υπηρετήσει και στην ΕΛΔΥΚ, Μποζάρη, Κωσταντόπουλο, Παλαιογιάννη (λυπούμαι αλλά δεν έχω πρόχειρα τα υπόλοιπα ονόματα), νέους Έλληνες με υπομονή και πολύ καρδιά, με τυφέκια Μ1 ή με Νο 4 Αγγλικά Enfield (Στην Κύπρο τα ονόμασαν νομίζω Μαρτίνια, δεν γνωρίζω γιατί!). Υπήρχε στίβος λογχομαχίας και μας εξεπαίδευαν στην λογχομαχία καθημερινά σχεδόν.
Εντος, Εκτός, Ντο ή Ντο, Ντο, Ντο, ήταν η κραυγή που χρησιμοποιούσαμε!
Καλλίτερος λογχομάχος όλων μας ήταν ο συνάδελφος Στρατιώτης ΥΕΑ Δερεγιάν Δικράν, όπως φαίνεται από το όνομά του Αρμενικής Καταγωγής και .... Προελεύσεως (...όπως π.χ. το Τόμσον, των Τομ και Σον, αυτόματο όπλο "αμερικανικής κατασκευής και προελεύσεως"), καλός συνάδελφος, που πικράθηκε διότι έμεινε τυφεκιοφόρος και δεν πήγε όπως ανέμενε σε Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών!
Τότε υπηρετούσε μαζί μας και ο σπουδαίος σκηνοθέτης Σπύρος Ευαγγελάτος, ο οποίος, κατά παράκληση του Διοικητού του Κέντρου Συνταγματάρχη Καραχάλιου, οργάνωσε μια ωραία βραδιά με μουσική!
Αργότερα, άκουσα από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό Ενόπλων Δυνάμεων, ένα δραματικό σκετς του ίδιου του Ευαγγελάτου, εμπνευσμένο από την λογχομαχία, για έναν πολύ ευαίσθητο νεοσύλλεκτο που ψυχολογικά δεν μπορούσε να ξεπεράσει το σοκ του Εντός Εκτός Ντο ...... και έπαθε νευρικό κλονισμό!
Στο Εγχειρίδιο Ομάδας του Αυστριακού Στρατού το οποίο έχω, υπάρχει και εκπαίδευση στην Αρματομαχία με οδηγίες κατασκευής και χρήσης μέσων καταστροφής τους, όπως κοκταίηλ Μολότωφ, εκρηκτικά και νάρκες κ.α....!!
Αυτή γινόταν σε ειδικό Στίβο Αρματομαχίας .... (υπάρχει σχετικό σκαρίφημα της διάταξης του Στίβου Αρματομαχίας με τα σημεία που γινόταν η εκπαίδευση στην χρήση των μέσων καταστροφής του άρματος).
Εκτός από το βάπτισμα του πυρός, αυτοί είχαν και το "βάπτισμα των τεθωρακισμένων", κατά το οποίο επάνω από τον στρατιώτη χωμένο σε ένα ειδικό όρυγμα, κατασκευασμένο από ισχυρό οπλισμένο σκυρόδεμα, περνούσε ένα τεθωρακισμένο ....!
Στα Βάφεν Ες Ες (Waffen SS) στην Σχολή Βάφεν Ες Ες του Bad Toelz (εκεί που τώρα υπάρχει μεγάλη αμερικανική βάση....!), δεν υπήρχε όρυγμα, αλλά ο στρατιώτης όφειλε να σκάψει ένα, μέσα σε είκοσι λεπτά, μετά από αυτό το χρονικό διάστημα θα περνούσε από επάνω του ένα θωρακισμένο όχημα, αδιαφορώντας αν το όρυγμα ήταν αρκετά βαθύ για να καλύψει τον στρατιώτη!
So much so good!
Από την καλή εκπαίδευση, μου έχουν μείνει ορισμένα πολύ χρήσιμα πράγματα που με έχουν βοηθήσει, π.χ. το ΑΣΣΕ , ήγουν Αναπνοή-Σκόπευση-Σκάλα-Ερκπυσοκρότηση, στην σκοποβολή ή στην φωτογράφηση ....
Ημέτερος
Ευμένης Καρδιανός
Δημοσίευση σχολίου