Αποβατικά δεξαμενόπλοια κλάσης Whidbey Island για το ΠΝ;
Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011
Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στον ιστότοπο Defence-point.gr, το Αμερικανικό Ναυτικό αναμένεται να αποσύρει σύντομα μεγάλο αριθμό κύριων μονάδων από τη δύναμή του, και συγκεκριμένα εννέα καταδρομικά κλάσης Ticonderoga και τρία αποβατικά δεξαμενόπλοια (Landing Ship Dock, LSD) κλάσης Whidbey Island.
Οι μειώσεις των πλοίων γίνονται στα πλαίσια των περικοπών στον αμυντικό προϋπολογισμό και θα επικυρωθούν με τη δημοσίευση του οικονομικού σχεδιασμού του Πενταγώνου στις αρχές του 2012. Τα αποβατικά δεξαμενόπλοια (LSD) που θα τεθούν εκτός υπηρεσίας (το 2013 και 2014) θα είναι τα USS Whidbey Island (LSD 41), USS Fort McHenry (LSD 43) και USS Tortuga (LSD 46), τα οποία είχαν τεθεί σε υπηρεσία to 1985, 1987 και 1990 αντίστοιχα.
Όπως σωστά αναφέρεται στο δημοσίευμα, η απόσυρση των τριών αποβατικών δεξαμενόπλοιων από το US Navy δίνει στο ΠΝ την ευκαιρία να ζητήσει τη δωρεάν παραχώρηση ενός ή δύο σκαφών σε κατάσταση πλήρους λειτουργίας (hot transfer) και έτσι να καλύψει το κενό που άφησε στη Διοίκηση Αποβάσεων του ΠΝ ο παροπλισμός της "Ναυκρατούσας" (2000). Όμως πρέπει να σημειωθεί ότι το εγχείρημα δεν είναι απλό: ο σχεδιασμός και η λειτουργία αυτών των πλοίων ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένο δόγμα επιχειρήσεων, και είναι εξεταστέο κατά πόσον αυτό (α) ταιριάζει στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και (β) μπορεί να υλοποιηθεί από αυτές. Ακολουθεί μια πρώτη προσέγγιση του θέματος: 
Το USS Tortuga (LSD 46), ένα από τα αποσυρόμενα πλοία
Η κλάση αποβατικών δεξαμενοπλοίων (LSD) Whidbey Island προορίζεται για τη μεταφορά και αποβίβαση ενός τάγματος πεζοναυτών από κάθε πλοίο. Τα συγκεκριμένα πλοία σχεδιάστηκαν εξ αρχής για τη χρήση χόβερκραφτ, ελληνιστί αερόστρωμνων (Landing Craft Air Cushion - LCAC). Τα LCAC μεταφέρουν ωφέλιμο βάρος 60 τόνων με ταχύτητες άνω των 40 κόμβων σε ήρεμη θάλασσα, επιτρέποντας αμφίβια έφοδο από μεγαλύτερες αποστάσεις και σε μεγαλύτερη ποικιλία ακτών από τις "παραδοσιακές" μεθόδους. Η εσωτερική δεξαμενή (μήκους 134,1 μέτρων και πλάτους 15,2 μέτρων) μπορεί να εξυπηρετήσει συνολικά τέσσερα αερόστρωμνα LCAC, ενώ εναλλακτικά για την αποβίβαση των πεζοναυτών μπορούν να χρησιμοποιηθούν 21 μεσαία αποβατικά σκάφη (Landing Craft Medium - LCM) ή 36 οχήματα αμφίβιας εφόδου AAV7A1. Εδώ αρχίζει και η σύνδεση με την ελληνική πρόθεση προμήθειας αμφίβιων AAV7A1 - αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Όπως έχει ήδη αναφερθεί εδώ οι αμερικανικές αμφίβιες δυνάμεις λειτουργούν με βάση το δόγμα της απόβασης “Πέραν του Ορίζοντος”, κατά το οποίο τα αποβατικά πλοία παραμένουν σε μεγάλη απόσταση από την ακτή αποβάσεως, και από εκεί εξαπολύουν τις δυνάμεις αποβάσεως χρησιμοποιώντας τα αερόστρωμνα (LCAC), τα ελικόπτερα (CH-46, MV-22) και τα οχήματα αμφίβιας εφόδου AAV-7, καθώς τα υπόλοιπα μέσα υποστήριξης. Η “Πέραν του Ορίζοντος” απόσταση καθορίστηκε (κατά τη δεκαετία του '80) στα 25 ναυτικά μίλια, κυρίως με βάση τους υπολογισμούς για τα βεληνεκή των απειλών εδάφους-επιφανείας της εποχής. Το AAV-7 κάλυπτε οριακά αυτή την απαίτηση από άποψη ακτίνας πλεύσης, και λόγω της χαμηλής του ταχύτητας (5-8 κόμβοι αναλόγως κατάστασης θάλασσας) έχει αναγκαίο χρόνο πλεύσης 4 ώρες για την απόσταση αυτή, ενώ η εμπειρία έχει δείξει ότι η παραμονή πεζοναυτών πάνω από 1 ώρα εντός του οχήματος σε συνθήκες πλεύσης είναι περίπου αδύνατη.
Αερόστρωμνο τύπου LCAC
Τα αερόστρωμνα (LCAC) ανταποκρίνονται καλύτερα στην απαίτηση απόβασης "Πέραν του Ορίζοντος", καθώς επιτρέπουν τη μεταφορά 24 στρατιωτών ή ενός άρματος μάχης με ταχύτητα 35 κόμβων σε απόσταση 300 ν. μιλίων (550 χλμ) ή με ταχύτητα 40 κόμβων σε απόσταση 200 ν. μιλίων (370 χλμ). Όμως, αυτές είναι αποστάσεις που στην Ελλάδα επιτρέπουν γενικά την εκκίνηση των αερόστρωμνων από χερσαίες βάσεις, χωρίς να χρειάζεται αποβατικό δεξαμενόπλοιο που θα τα μεταφέρει. Επιπλέον, τα αερόστρωμνα Zubr που ήδη διαθέτει το ΠΝ, αναπτύσσουν ίδια ή μεγαλύτερη ταχύτητα (40-55 κόμβων) σε ίδια ή μεγαλύτερη απόσταση (330 ν.μ.) μεταφέροντας σαφώς μεγαλύτερο φορτίο (3 άρματα μάχης, ή δέκα ΤΟΜΠ ή 500 στρατιώτες) και με καλύτερη αντοχή στον κυματισμό λόγω διπλάσιου μεγέθους.
Αερόστρωμνα Zubr: Πολυτιμότατα αλλά απαξιωμένα...
Επομένως τίθεται το ερώτημα, για ποιο σκοπό προορίζει το ΠΝ τα συγκεκριμένα σκάφη.
Αν μεν στόχος είναι η "Απόβαση Πέραν του Ορίζοντος" μέσω αερόστρωμνων και ελικοπτέρων κατά τα αμερικανικά πρότυπα, τότε αυτός εξυπηρετείται μάλλον καλύτερα από τα υπάρχοντα αερόστρωμνα Zubr του ΠΝ, τα οποία έχουν καλύτερα χαρακτηριστικά πλεύσης και ακτίνας δράσης από τα LCAC. (Γενικότερα - δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε - τα Zubr έχουν ανεκτίμητη αξία και κακώς απαξιώνονται, γιατί η προσβολή τους από υποβρύχια ή πυραύλους είναι εξαιρετικά δύσκολη).
Αν πάλι στόχος είναι η εξαπόλυση των AAV-7 (που ελπίζουμε να αποκτήσουμε) σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από κάποια ακτή, αυτό συνεπάγεται απομάκρυνση από το δόγμα της "Απόβασης Πέραν του Ορίζοντος" (βάσει του οποίου όμως φτιάχτηκαν αυτά τα σκάφη) και χρήση των Whidbey Island περίπου εν είδει "Ναυκρατούσας". Όμως οι τακτικές του 1970 ή 1980 δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι είναι κατάλληλες για το 2011, καθώς από την εποχή της "Ναυκρατούσας" το περιβάλλον μιας αεροναυτικής αντιπαράθεσης Ελλάδας - Τουρκίας έχει γίνει πολύ πιο επικίνδυνο (από άποψη επιδόσεων αισθητήρων και φονικότητας οπλικών συστημάτων) για ένα πλοίο με τέτοια χαρακτηριστικά.
Η ιστορική "Ναυκρατούσα" (L-153)
Η αλήθεια είναι ότι τα πλοία της κλάσης Whidbey Island φέρουν πλούσιο αμυντικό εξοπλισμό, ο οποίος μάλιστα δοκιμάστηκε στο πρώτο πλοίο της κλάσης (LSD 41 Whidbey Island) μετά το τραυματικό, για το US Navy πλήγμα που υπέστη η φρεγάτα USS Stark στις 17 Μαϊου 1987 από ιρακινό Exocet. Ο ενεργητικός αμυντικός εξοπλισμός περιλαμβάνει δύο CIWS Phalanx, ένα ή δύο RAM, δύο πυροβόλα Mk 38 των 25 χλστ και έξι πολυβόλα Μ2ΗΒ. Πέραν αυτών τα πλοία διαθέτουν σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου τύπου AN/SLQ-32(V) της Raytheon συνεργαζόμενο με σύστημα αντιμέτρων Super RBOC, ενώ για υποβρύχιες απειλές διατίθενται αντίμετρα τύπου Nixie.
Παρ' όλα αυτά, το ερώτημα παραμένει κατά πόσον μπορεί να επιζήσει στο περιβάλλον απειλής του Αιγαίου ένα τέτοιο σκάφος, που σημειωτέον έχει εκτόπισμα 16.100 τόνων, μήκος 186 μέτρα και μέγιστη ταχύτητα 20 κόμβους. Ας μην ξεχνάμε ότι τα LSD κλάσης Whidbey Island έχουν πλήρωμα άνω των 400 ατόμων και ετήσιο κόστος λειτουργίας της τάξης των 20 εκατομμυρίων δολλαρίων, ενώ σε περίπτωση βύθισης ενός τέτοιου πλοίου χάνεται μαζί του ένα ολόκληρο τάγμα πεζοναυτών.
Ερωτάται λοιπόν, αν η προμήθεια αμφίβιων τεθωρακισμένων οχημάτων για τους Έλληνες Πεζοναύτες συνεπάγεται απαραίτητα και και την υιοθέτηση του μοντέλου της εξαπόλυσής τους από ένα τέτοιου μεγέθους σκάφους, ή αν θα ήταν σκοπιμότερο να υιοθετηθούν πιο ευέλικτες λύσεις. Ερωτάται επίσης, αν η προμήθεια αμφίβιων τεθωρακισμένων έχει τελικά νόημα, και υπό ποιες συνθήκες.
Στο δεύτερο μέρος της ανάλυσης για την προμήθεια AAV7A1 από τους Έλληνες Πεζοναύτες θα δοθεί η συνέχεια της συζήτησης αυτής.
12 σχόλια:
Τα ΠΤΜ οδεύουν προς ολοκληρωτική απόσυρση. Ο λόγος είναι ότι τα σκάφη αυτά δεν είναι και τόσο κατάλληλα για το αιγαίο όσο κάποιοι διαφήμιζαν. Το ΠΝ είχε ως απαίτηση την αγορά ακόμη 10 μικρών ΠΤΜ όπως αυτά που χρησιμοποιούν οι άγγλοι πεζοναύτες αλλά μετά από την εμπειρία με τα ρώσικα σκάφη, το πρόγραμμα σταμάτησε. Όσον αφορά την επιβιωσιμότητα των ΠΤΜ, αυτή δεν είναι και τόσο μεγάλη όσο την εμφανίζετε. Οι τούρκοι έχουν μια πλειάδα από αισθητήρες που σαρώνουν το αιγαίο και σε περίοδο επιχειρήσεων τα σκάφη αυτά θα αποτελέσουν στόχο πρώτης προτεραιότητας. Ο τρόπος προσβολής τους είναι πολύ εύκολος από την στιγμή που τα σκάφη αυτά στερούνται κάποιου ΑΑ συστήματος εκτός από δυο εξάκαννα πυροβόλα των 30mm. Τα AAV7A1 μπορούν να επιχειρήσουν και από τα υφιστάμενα LST όπως έχει αποδειχθεί σε πάρα πολλές ελληνοαμερικανικές ασκήσεις.
Το αμερικανικό LSD αν παραδοθεί στο ΠΝ, θα έρθει χωρίς LCAC και πιθανόν χωρίς LCU. Το σκάφος αυτό έχει αποδειχτεί πολυεργαλείο στα χεριά του USN. Μπορεί να γίνει το ίδιο και με το ελληνικό ΠΝ. Το θέμα είναι ότι το κόστος του είναι αρκετά μεγάλο για το ΠΝ αυτήν την περίοδο.
Ωραιότατο το άρθρο. Επίσης θα έπρεπε να γραφεί και ένα άρθρο για το αν μας είναι χρήσιμο επιχειρησιακά το USS Enterprise που επίσης αποσύρεται. Εγώ πιστέυω πως θα μας πήγαινε ασορτί με τα τσιμεντολιθένια κοτέτσια που έχουμε για στρατόπεδα. Δεν μου λέτε; λεφτά για καφέ έχετε ή να σας δανείσω; Το ξέρετε οτι σε λίγους μήνες η Ελλάδα δεν θα μπορεί να αγοράζει ούτε στυλούς για τις ΕΔ;
Μπορείς να ειρωνεύεσαι όσο θέλεις, αλλά οι επιχειρησιακές ανάγκες δεν εξαφανίζονται επειδή η χώρα αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα.
Αντίθετα μάλιστα, όπως κάποτε είπε ένας Βρετανός στρατιωτικός, "τώρα που τέλειωσαν τα λεφτά, είναι ώρα να χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας".
Σε αυτόν εδώ τον ιστότοπο, ακριβώς επειδή λαμβάνουμε υπόψη το θέμα "κόστος", εξετάζουμε πάντα τις ενδιαφέρουσες περιπτώσεις δωρεάν παραχώρησης οπλικών συστημάτων που αποσύρουν άλλες χώρες. Και αν καταλάβαινες τι διαβάζεις, θα έβλεπες ότι το άρθρο βλέπει με κριτικό μάτι τη χρησιμότητα της απόκτησης του συγκεκριμένου πλοίου, και ένας από τους προβληματισμούς είναι και το κόστος χρήσης.
Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα αμα θέλεις να πετάξεις την εξυπνακίστικη ατάκα για το Entreprise...
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΤΑ ΛΕΣ ΟΔΥΣΣΕΑ,Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΙΣΗ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΔΑΝΙΚΑ ΘΑ ΜΕΙΝΗ ΟΡΘΙΟΣ.
@ προβοκάτορα 26 Οκτωβρίου 2011 6:25:00 μ.μ. EEST
Μάλλον δε διάβασες πέρα από την πρώτη παράγραφο, πράγμα που σημαίνει ότι είσαι ανίκανος να φέρεις σε πέρας την αποστολή σου.
Λέτε ότι τα ΠΤΜ έχουν ανεκτίμητη αξία στο ελληνικό περιβάλλον γιατί η προσβολή τους από υποβρύχια ή πυραύλους είναι εξαιρετικά δύσκολη. Αυτό το βασίζετε που; σε κάποιο άρθρο που έγραψαν κάποια ΜΜΕ ή το γνωρίζετε με βασισμένοι σε συμπεράσματα που εξήχθησαν από εθνικές ασκήσεις; Διότι τα ΠΤΜ από την μέρα που παραδόθηκαν μέχρι σήμερα, έχουν ελάχιστη συμμέτοχη σε ασκήσεις και πολλές συμμετοχές σε ατυχήματα εντός και εκτός ναυστάθμου.
Κάποιοι λένε ότι το ελληνικό δημόσιο δεν έχει υπογράψει FOS με τους κατασκευαστές, κάποιοι ότι τα σκάφη αυτά δεν είναι κατάλληλα για το ελληνικό περιβάλλον. Το ότι το ΠΝ αποσύρει 2 και από ότι φαίνεται ακολουθούν και τα υπόλοιπα 2 δείχνει ότι το ΠΝ και η στρατιωτική ηγεσία γενικότερα, θεωρούν ότι τα σκάφη αυτά δεν είναι και τόσο σημαντικά όσο διατείνεστε.
Τελικά με βάση ποια μελέτη αγοράστηκαν τα ΠΤΜ; Ελήφθησαν υπόψη όλοι οι παράμετροι ή η αγορά ήταν ακόμη ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα που βασικό του κριτήριο ήταν η μίζα που εξασφάλισαν κάποιοι; Κάτι σαν τα Hummer;
@ Ανώνυμο 11.16:
1. Υπάρχουν και σχετικές αναφορές στον τύπο, αλλά δε θέλει και πολλή φιλοσοφία για να καταλάβει κανείς ότι
(α) ένα σκάφος χωρίς κινητά μέρη μέσα στο νερό παρουσιάζει πολύ μικρότερη ακουστική υπογραφή από ένα κλασικό πλοίο,
(β) ένα σκάφος χωρίς καρίνα ή οποιοδήποτε αλλο μέρος μέσα στο νερό, προσβάλλεται πολύ δυσκολότερα από τορπίλη, αφού άλλωστε έχει ταχύτητα μεγαλύτερη της τορπίλης, και
(γ) ένα σκάφος περιβαλλόμενο από νέφος σταγονιδίων δημιουργεί μεγάλες δυσκολίες στοχοποίησης για πυραύλους κατευθυνόμενους με υπέρυθρη ακτινοβολία ή με στόχευση λέιζερ.
2. Οι επιλογές της ηγεσίας του ΠΝ (και όχι μόνο) δεν είναι πάντα ορθολογικές, ούτε υπαγορεύονται πάντα από επιχειρησιακά κριτήρια. Π.χ. το να εδρεύουν τα Zubr σε απόσταση 100 ή 300 χλμ. από τις μονάδες που θα μεταφέρουν και να πρέπει (με τη δεδομένη δυσκολία χειρισμού τους) να περνούν το δίαυλο του Σαρωνικού, είναι ανορθολογική επιλογή, που μάλλον έγινε με γνώμονα τη γνωστή αλλεργία των στελεχών του ΠΝ για οποιαδήποτε έδρα εκτός Σαλαμίνας. Ίσως λοιπόν η αρνητική στάση να έχει να κάνει και με "ξεβόλεμα", ίσως και με έλλειψη εξοικείωσης.
3. Το ότι ενδεχομένως δόθηκε μίζα δε σημαίνει απαραίτητα ότι το οπλικό σύστημα στερείται αξίας. Η σύγκριση των Zubr με τα Hummer είναι άτοπη, γιατί το πρώτο μας προσφέρει ικανότητες που δεν είχαμε, ενώ τα δεύτερα δεν προσέθεσαν κάτι καινούριιο και μάλιστα εκτόπισαν τα οικονομικότερα, καταλληλότερα και κατασκευαζόμενα στην Ελλάδα τζιπάκια ΕΛΒΟ/Μερσεντές.
Επίσης να ευχαριστήσουμε θερμά το defencepoint.gr για τα καλά λόγια που επιφύλαξε για το συγκεκριμένο άρθρο, παρά την κάποια απόκλιση απόψεων ως προς τη χρησιμότητα των LSD για το ΠΝ. Αυτού του είδους η νηφάλια ανάλυση και ανταλλαγή απόψεων είναι αυτό που λείπει περισσότερο απ' όλα στην Ελλάδα.
Και βέβαια να επισημάνουμε ότι η ανάλυση προϋποθέτει κατ' αρχήν ακριβή και έγκαιρη πληροφόρηση - και το defencepoint.gr αναμφίβολα συνδυάζει ταχύτητα και πληρότητα ενημέρωσης με εγκυρότητα, κατά τρόπο μοναδικό στον ελληνικό αμυντικό χώρο.
Αν μας αφήσουν οι γερμανοί τότε να τα πάρουμε παιδιά. Αλλά μπορεί να έχουν πρόβλημα όπως και με τα Abrams βλέπετε τα Leopard είναι λεφτά στην τσέπη των γερμαναραίων. Να δούμε τι θα πει ο ραϊχενμπαχ;;; Τι να πω.... Κλείδωσε η συμφωνία για κούρεμα χρέους -50% με τους τραπεζίτες και έτσι όπως πάει -50% και στις συντάξεις και στους μισθούς... οι αμυντικές δαπάνες θα γλιτώσουν;;; Δε νομίζω.
@ Ανώνυμο 26 Οκτωβρίου 2011 11:16:00 μ.μ.
Επειδή το συγκεκριμένο ζήτημα είναι σημαντικό, και κατά τη γνώμη μου έχει αξία ο διάλογος για το θέμα αυτό:
Γιατί χρειάζονται εθνικές ασκήσεις για να εξαχθούν συμπεράσματα για την τρωτότητα και τα χαρακτηριστικά των Zubr; Αρκούν απλές επιχειρησιακές δοκιμές, στο μέτρο που μπορώ να γνωρίζω τέτοιες έγιναν, και τα αποτελέσματα υπήρξαν πολύ θετικά. Και σε κάθε περίπτωση, επειδή η αμφισβήτησή σου διατυπώνεται με μισόλογα, γνωρίζεις να έχουν οι ΕΔ διαφορετική αξιολογήση για τα Zubr σε ότι αφορά την επιχειρησιακή τους αξία; Ο Οδυσσέας έδωσε πιο πάνω ορισμένες προφανείς απαντήσεις: Τα Zubr εγκλωβίζονται δύσκολα στο υπέρυθρο φάσμα - που είναι αυτό που βασικά ενδιαφέρει, μιας και τα τουρκικά α/φη που θα είναι διαθέσιμα στον αέρα θα είναι κατά βάσιν οπλισμένα με Maverick. Ο εγκλωβισμός από βλήματα αέρος-επιφανείας υποθέτω είναι εφικτός, αλλά η ταχύτητα του σκάφους, και το γεγονός ότι θα κάνει έναν ταχύ πλου μέχρι το νησί στόχο με σημαντικό μέρος της διαδρομής μασκαρισμένο πίσω από άλλους χερσαίους όγκους σημαίνει ότι το σκάφος θα εντοπιστεί στην περιοχή του νησιού για χρονικό διάστημα στο οποίο δεν προλαβαίνει να ετοιμαστεί αποστολή με όπλα αέρος-επιφανείας RF καθοδήγησης.
Είναι επίσης προφανές ότι το Zubr είναι πολύ λιγότερο τρωτό σε υποβρύχια απ΄ότι ένα συμβατικό σκάφος, και πάλι για τους λόγους που γενικά ανέφερε ο Οδυσσέας. Μικρότερο ακουστικό ίχνος, και, κυρίως, μεγάλος περιορισμός στις παραμέτρους εμπλοκής των τορπιλών, λόγω της υψηλής ταχύτητας του σκάφους. Αν με κάποιο τρόπο εξασφαλιστεί ο ανεφοδιασμός του σκάφους στη εσωτερική γραμμή των νησιών, στο κεντρικό Αιγαίο, και επιλυθεί το κρίσιμο πρόβλημα της ακτίνας δράσης του σκάφους (το οποίο όμως ΕΙΝΑΙ επιλύσιμο), τότε το τακτικό πλεονέκτημα που προσφέρει το σκάφος είναι ασύγκριτο.
Αν κάποιοι λένε ότι το ελληνικό δημόσιο δεν έχει υπογράψει FOS με τους κατασκευαστές, τότε αυτό προφανώς δεν αφορά το σκάφος αλλά τους χειριστές της προμήθειας - και μπορεί να συμβεί για οποιοδήποτε σκάφος. Το ότι το ΠΝ αποσύρει (αν αποσύρει) 2 σκάφη και ετοιμάζονται να ακολουθήσουν κι άλλα 2, δε σημαίνει κατ' ανάγκην κάτι για το ίδιο το σκάφος. Σημαίνει ότι υπάρχουν προβλήματα με την υποστήριξή του για λόγους που έχουν σχέση με τη διάθεση του ΠΝ να ασχοληθεί σοβαρά με την υποστήριξη του σκάφους, δηλαδή να ασχοληθεί σοβαρά με την εξοικείωση με ένα διαφορετικό από το αμερικάνικο σύστημα υποστήριξης ανταλλακτικών. Να θυμίσω ότι η ΠΑ μετά από σαράντα χρόνια εξακολουθεί να θεωρεί προβληματικό το σύστημα και τις διαδικασίες υποστήριξης των Μιράζ (επειδή δεν είναι αμερικάνικο), ενώ ακόμη και για τα Apache γύρω στο 2000 είχε δημιουργηθεί θέμα σχετικά με την υποστήριξή τους (ο τύπος έγραφε ακόμη και για άτυπο αμερικανικό εμπάργκο), τη στιγμή που ο ΕΣ δεν είχε χειριστεί σωστά τις διαδικασίες υποστήριξής τους. Προφανώς το σύστημα υποστήριξης των Zubr είναι δύσκαμπτο και προβληματικό, αλλά μιλάμε για 4 σκάφη ενός τύπου που παρέχει ένα κρίσιμο πλεονέκτημα. Με λίγη καλή διάθεση μπορεί να αντιμετωπιστεί.
Αλλά εδώ είναι το βασικό πρόβλημα με τα Zubr. Η εχθρική διάθεση με την οποία αντιμετωπίστηκαν εξ αρχής, για διαφόρους λόγους. Και δεν είναι η πρώτη φορά που ένα σύστημα απαξιώνεται από την εχθρική διάθεση των στελεχών - όχι κατ΄ανάγκην για επιχειρησιακούς λόγους ή λόγους υποστήριξης. Να θυμίσω έναν βασικό λόγο για τον οποίον απερρίφθη η προσφορά των Kidd στο παρελθόν;
Το δε επιχείρημα για τη μίζα είναι απλώς άστοχο. Οι λεβέντες που διαχειρίζονται τις εξοπλιστικές δαπάνες έχουν δοκιμασμένους τρόπους και τεχνογνωσία για να αποσπούν παχυλές μίζες για ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ σύστημα προμηθεύονται οι ΕΔ. Μερικά πράγματα χαλάνε τη σούπα λίγο περισσότερο, αλλά μέχρι εκεί. Όχι, τα Zubr δεν επελέγησαν γιατί έδιναν καλή μίζα.
Imho, το ζήτημα είναι πολύ πολύ απλό, τα αποβατικά δεξαμενόπλοια δεν θα αποκτηθούν για τον ίδιο λόγο που απαξιώνονται και τα Zubr: Δει δη χρημάτων, ω άνδρες Αθηναίοι. Αν δεν έχεις λεφτά για να κρατήσεις την Μπουμπουλίνα σε υπηρεσία, τι Zubr και LSD και κολοκύθια για την όρεξη λέμε τώρα. Καλά θα κάνουμε να σκεφτούμε έναν άλλο τρόπο μεταφοράς ενισχύσεων στα νησιά, γιατί το ΠΝ απλώς δεν έχει λεφτά για να συντηρεί τέτοια μέσα.
Φιλικά,
Advo
να πω κατι? αν θελουμε σκαφη τετοιου τυπου, που πιστευω πως θελουμε, γιατι δεν κοιταμε προς σιγκαπουρη μερια? εχει 4 LPDH endurance τα οποια αντικαθηστα με νεοτερα. γιατι να μην το εξετασουμε? με κοντα 10.000 τον. εκτοπισμα, ελικοδρομιο για σινουκ, οτο μελαρα στην πλωρη και πληρωμα 86 ατομα τα θεωρω αν οχι ευκαιρια, αριστη περιπτωση
Δημοσίευση σχολίου