Rumlar ή Έλληνες;

Στήλη “Ειρήσθω“, του Λάζαρου Μαύρου

Στο σημείο ελέγχου της Αστυνομίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, εκεί κοντά στη δίοδο επίδειξης νομιμοφροσύνης στα όργανα του Αττίλα, στο Λήδρα Πάλας, είναι κάποιες πινακίδες για τους χρήστες της διόδου. Επίσημες. Των υπηρεσιών της Κ.Δ. Μια γράφει «Ελληνοκύπριοι» και έχει δίπλα μετάφραση «Kibris-Rumlar»! Ήτοι «Κυπριο-ρωμιοί»! Όχι Έλληνες. Το θέμα άπτεται του περιλάλητου «αλληλο-σεβασμού» της διαφορετικής εθνικής ταυτότητας και της «καλλιέργειας κουλτούρας» που ανέλαβε για τους «ακαλλιέργητους» η «Παιδεία» της νυν κυβερνήσεως. Ακόμα και στην επίσημη μετάφραση του «Ελληνοκύπριος» στην τουρκική γλώσσα, επιβλήθηκε παλαιόθεν η τουρκική αντίληψη «Pουμ - Pουμλάρ» για την εξαφάνιση της λέξης «Έλληνας» και της πιστής της μετάφρασης «Υunan». Τόσος ακριβώς κι o… αυτοσεβασμός. Επισήμως, μάλιστα. Ποια η διαφορά του «Rum» από το «Υunan»;


Ο συγγραφέας Γιώργος Αγγελετόπουλος, στη μελέτη του «Από τις Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ στο Μάθημα Εθνικής Ασφαλείας - Παράμετροι της Τουρκικής Στοχοθεσίας για την Κύπρο 1956-2006», αναφέρει για την επιβληθείσα τουρκική αντίληψη:

«Οι Τουρκοκύπριοι είναι ‘Τούρκοι’ (Turk), έχουν σαφή και δεδηλωμένη εθνοτική καταγωγή, ενώ οι Ελληνοκύπριοι είναι ‘Ρωμιοί’ (Rum) και όχι ‘Έλληνες’ (Yunan). Η σημασία -συμβολική και ουσιαστική- της εν λόγω διαφοροποίησης έγκειται στο γεγονός ότι ο όρος ‘Ρωμιός’ παραπέμπει στην προνεωτερική, προεθνική κατηγοριοποίηση των υπηκόων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σε Μουσουλμάνους και Χριστιανούς, κατηγοριοποίηση στην οποία το κυρίαρχο κριτήριο διαφοροποίησης είναι θρησκευτικό. Αποτέλεσμα τούτου είναι ότι η δεδομένη χρήση αυτών των όρων υποβάλλει την ιδέα ότι οι Τ/κ είναι ουσιαστικά ‘Τούρκοι’, ενώ οι Ε/κ δεν είναι τίποτε άλλο από πρώην υπήκοοι μιας παλαιάς ένδοξης μουσουλμανικής αυτοκρατορίας, η εθνική ταυτότητα των οποίων στην καλύτερη περίπτωση αγνοείται και στη χειρότερη αμφισβητείται».

Για τη διάκριση των «Ρωμιών» από τους «Έλληνες» βλέπε και Νεοκλής Σαρρής: «Η Άλλη Πλευρά», τόμος 1, σελ. λκ΄.

Επίσης:

«Εις σύσκεψιν της 17ης και 18ης Μαρτίου [1960] της Επιτροπής προς σύγκρισιν του Ελληνικού και Τουρκικού κειμένου του Συντάγματος [της Κ.Δ.] διεπιστώθη εμμονή της Τουρκικής αντιπροσωπείας εις την χρησιμοποίησιν της λέξεως “RUΜ” διά τους Έλληνας της Κύπρου αντί της λέξεως “YUNAN”. Η εμμονή αύτη των Τούρκων δηλοί την πρόθεσιν συνταγματικής αμφισβητήσεως του Ελληνικού εθνικού χαρακτήρα του Ορθόδοξου Χριστιανικού πληθυσμού της νήσου, δοθέντος ότι η λέξις “RUM” αναφέρεται μόνον εις τους Ελληνορθοδόξους Τούρκους υπηκόους, τους τελούντας υπό τουρκικήν κυριαρχίαν, ως αύτη καθιερώθη διά της συνθήκης της Λωζάνης, ομού μετά της λέξεως “MUSLIM” διά τους εν Ελλάδι Τούρκους» (Μάνος Ηλιάδης: «Το Απόρρητο Ημερολόγιο της Κ.Υ.Π. για την Κύπρο», σελ. 237).