Καταδρομικά Ticonderoga για το ΠΝ; (ΙΙ)

Ο ιστότοπος hellenicdefence.gr ("παιδί" του περιοδικού "Ελληνική Άμυνα & Τεχνολογία") σχολίασε σήμερα το άρθρο μας για την πιθανότητα απόκτησης καταδρομικών της κλάσης Ticonderoga από το ΠΝ, κρίνοντάς το "Εκτός πραγματικότητας, δυστυχώς". Επανερχόμαστε, γιατί επιμένουμε στην άποψή μας και θεωρούμε ότι μόνο καλό μπορεί να κάνει ο τεκμηριωμένος δημόσιος διάλογος.

Το βασικό επιχείρημα του hellenicdefence.gr είναι το υψηλό κόστος λειτουργίας των εν λόγω καταδρομικών: το σχετικό άρθρο υποστηρίζει ότι το κόστος λειτουργίας δύο τέτοιων καταδρομικών θα ήταν ίσο με το κόστος λειτουργίας όλων μαζί των φρεγατών του ΠΝ (και όχι μόνο δύο φρεγατών, όπως υποστηρίξαμε εμείς), ενώ το κόστος λειτουργίας τεσσάρων τέτοιων καταδρομικών θα ήταν ίσο με το κόστος λειτουργίας ολόκληρου του στόλου του ΠΝ.

Για να τεκμηριώσει αυτή τη θέση, το hellenicdefence.gr αντιπαραβάλλει τα στοιχεία κόστους λειτουργίας των καταδρομικών Ticonderoga που είχαμε χρησιμοποιήσει με στοιχεία κόστους λειτουργίας των πλοίων του ΠΝ που κατέθεσε το ΥΕΘΑ στη Βουλή τον Αύγουστο του 2011, απαντώντας σε κοινοβουλευτική ερώτηση.

Η αντίρρησή μας είναι ότι το hellenicdefence.gr συγκρίνει ανόμοια πράγματα:

Από τη μία μεριά, το μέσο κόστος λειτουργίας και συντήρησης (O&S) καθενός από τα 22 καταδρομικά κλάσης TICONDEROGA κατά το Δημοσιονομικό Έτος 2010 (FY10) αναφέρεται ως 60 εκατομμύρια δολλάρια περίπου, "από τα οποία $25 εκατ. για το προσωπικό, $9,2 εκατ. για καύσιμα και λιπαντικά με 3.000 ώρες πλεύσης, $13,5 εκατ. για συντήρηση, $3 εκατ. για εκσυγχρονισμό και τα υπόλοιπα να καλύπτουν δαπάνες εφοδίων, αντικατάστασης πυρομαχικών, αναλώσιμων εκπαίδευσης κλπ". Το hellenicdfence.gr υποθέτει ότι το κόστος προσωπικού στο ΠΝ είναι το 50% αυτού του USN, κι έτσι κατεβάζει το μέσο ετήσιο κόστος στα 47,5 εκ. δολλάρια ανά πλοίο, το οποίο μετατρέπεται σε 36 εκ. Ευρώ. Ως εδώ καλά.
Το κρίσιμο όμως είναι η τονισμένη φράση: "με 3.000 ώρες πλεύσης", που σημαίνει 125 πλήρη 24ωρα εν πλω (ή 250 ημερήσιους πλόες) ανά πλοίο. Αυτός ο τεράστιος αριθμός ωρών πλεύσης αντικατοπτρίζει τις αποστάσεις που διανύουν τα καταδρομικά αυτού του τύπου σε αμερικανική υπηρεσία, αναπτυγμένα σε όλους τους ωκεανούς. Και ο αριθμός ωρών πλεύσης δεν επηρεάζει μόνο τα κονδύλια των καυσίμων και των λιπαντικών, αλλά και αυτό της συντήρησης, ακόμα και αυτά των αναλώσιμων εκπαίδευσης και των πυρομαχικών (λόγω περισσότερων ασκήσεων).

Είναι ίδιος ο αριθμός ωρών πλεύσης που "βάζουν" κάθε χρόνο τα πλοία του ΠΝ; Πολύ αμφιβάλλουμε.
Τα στοιχεία που παρατίθενται στη συγκεκριμένη κοινοβουλευτική απάντηση του ΥΕΘΑ, δεν διευκρινίζουν πόσες ώρες πλεύσης ανά πλοίο αφορούν. Αναφέρεται ότι το μέσο ετήσιο κόστος λειτουργίας ήταν €10,2 εκατ. για μια φρεγάτα τύπου “S”, €11,2 εκατ. για μια φρεγάτα τύπου ΜΕΚΟ 200ΗΝ, €2,7 εκατ. για ένα Ταχύ Περιπολικό Κατευθυνόμενων βλημάτων (ΤΠΚ) τύπου Super Vita, κλπ. Τα στοιχεία "αφορούν σε μεσοσταθμικές ετήσιες προσεγγίσεις με στοιχεία κόστους 2010". Σύμφωνοι, αλλά σε πόσες ετήσιες ώρες πλεύσης ανά πλοίο αναφέρονται τα κόστη αυτά; Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα, γιατί μόνο όταν συγκριθεί το κόστος λειτουργίας δύο πλοίων για ίσες ώρες πλεύσης, έχουμε κοινό παρονομαστή και μπορούμε να κάνουμε σύγκριση. Αλλιώς τα συμπεράσματα είναι αυθαίρετα.

Π.χ. τα 10,6 εκατομμύρια Ευρώ που αναφέρονται ως μέσο ετήσιο κόστος λειτουργίας μιας ελληνικής φρεγάτας Standard θα μπορούσαν να προκύπτουν πράγματι από 3.000 ώρες πλεύσης ετησίως όπως τα στοιχεία των Ticonderoga, οπότε θα υπήρχε βάση σύγκρισης και θα ίσχυαν τα συμπεράσματα που βγάζει το hellenicdefence.gr. Aλλά θα μπορούσαν να προκύπτουν και από 883 ώρες πλεύσης ετησίως, οπότε το κόστος λειτουργίας των δύο πλοίων ανά ώρα πλεύσης (12.000 Ευρώ) θα προέκυπτε ίδιο (36.000.000/3.000 = 12.000 = 10.600.000/883) Άρα, ελλείψει του στοιχείου των ωρών πλεύσης, οι συγκρίσεις είναι αυθαίρετες.

Ακόμα και χωρίς απτά στοιχεία όμως, αυτό που μπορεί να υποθέσει κανείς με ασφάλεια είναι ότι οι ετήσιες ώρες πλεύσης μιας φρεγάτας του ΠΝ είναι αρκετά λιγότερες από 3.000:
Κατ' αρχάς, (εξαιρουμένων των λίγων συμμετοχών στην επιχείρηση Atalanta) τα πλοία του ΠΝ δεν κινούνται ανά τους ωκεανούς του κόσμου, όπως τα πλοία του USN, αλλά στο Αιγαίο, όπου οι αποστάσεις είναι ένα ελάχιστο κλάσμα των αποστάσεων που διανύουν διεθνώς τα καταδρομικά του USN. Υπάρχουν καθήκοντα περιπολίας (σκοπούντος πλοίου κλπ.), αλλά σε αυτά εναλλάσσονται τα πλοία του στόλου, και όσα είναι εν όρμω είναι περισσότερα από όσα είναι εν πλω. Υπάρχουν και οι ασκήσεις (νατοϊκές και εθνικές), αλλά αυτές δεν είναι τόσο συχνές ώστε να δικαιολογούν 125 εικοσιτετράωρα εν πλω ή 250 ημερήσιους πλόες για ένα μέσο πολεμικό του ΠΝ.
Επιπλέον, το έτος 2010 από το οποίο προφανώς προέρχονται τα στοιχεία, είναι έτος κατά το οποίο οι αμυντικές δαπάνες είχαν ήδη επηρεαστεί από τις περικοπές του Μνημονίου: άλλες ήταν οι ώρες πλεύσης όταν ο "Παρμενίων" ήταν "πόλεμος" και γινόταν στο Αν. Αιγαίο και εντελώς άλλες όταν γινόταν με λιγότερα πλοία στο Μυρτώο...

Άρα η δική μας υπόθεση, χωρίς να διαθέτουμε απτά στοιχεία, είναι ότι οι ετήσιες ώρες πλεύσης των φρεγατών του ΠΝ είναι σαφώς χαμηλότερες των 3.000, βάσει των οποίων προκύπτει το ετήσιο κόστος λειτουργίας των Ticonderoga που επικαλείται το hellenicdefence.gr. Άρα η σύγκριση πάσχει. Και αν πάρουμε ως υπόθεση εργασίας ότι τα καταδρομικά Ticonderoga του USN διανύουν 1,8 φορές περισσότερες ώρες πλεύσης από τις φρεγάτες του ΠΝ (υπόθεση αρκετά συντηρητική), τότε το κόστος λειτουργίας τους για ίδιες ώρες πλεύσης (36.000.000 δια 1,8= 20.000.000) προκύπτει απλώς διπλάσιο από το αντίστοιχο κόστος μιας φρεγάτας του ΠΝ, όπως ακριβώς είχαμε εκθέσει στο αρχικό μας άρθρο, όπου προτείναμε την αντικατάσταση των τεσσάρων μη εκσυγχρονισμένων φρεγατών Standard από τα προς απόσυρση Ticonderoga του USN.

Επιπλέον, επειδή κατηγορηθήκαμε για "ευφάνταστες σκέψεις", θα επαναλάβουμε το ρητό από το αρχικό μας κείμενο: "Τώρα που τελείωσαν τα λεφτά, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας" - και τη φαντασία μας, προσθέτουμε εμείς. Γιατί αν αποκλείσουμε τέτοιες "ευφάνταστες λύσεις", τι ακριβώς θα κάνει το ΠΝ;
- Θα ξοδέψει άμεσα ένα μυθικό ποσό για νέες φρεγάτες; Από ποια κονδύλια;
- Θα περιμένει να ανακάμψει η οικονομία για να παραγγείλει νέες φρεγάτες, που συν τοις άλλοις θα παραδοθούν 7 χρόνια μετά την παραγγελία τους; Και μέχρι τότε πώς θα κρατήσει σε υπηρεσία τις μη εκσυγχρονισμένες Standard;
- Ή μήπως θα προσαρμόσει για άλλη μια φορά το επιθυμητό στο υπάρχον, δηλαδή τη "Δομή Δυνάμεων" στο υπάρχον υλικό, και θα δούμε ένα "σεμνό και ταπεινό" ΠΝ των 9-10 μεγάλων μονάδων;
Πολύ φοβόμαστε ότι, χωρίς "ευφάνταστες λύσεις", οδεύουμε προς την τρίτη επιλογή.

ΥΓ: Όχι, δεν έχουμε προτείνει την προμήθεια μεταχειρισμένων F-15 και Α-10 από τις ΗΠΑ - αυτό ας το υποστηρίξει όποιος το πρότεινε. Ναι, έχουμε προτείνει την προμήθεια των μεταχειρισμένων Mirage 2000-9 των ΗΑΕ, και όποιος διαφωνεί με αυτή την εξαιρετική πρόταση ας το τεκμηριώσει...