Το παρασκήνιο της αγοράς των «Leopard - 2»

Του Τασου Tελλογλου

Η Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Αθηνών, μετά εννέα χρόνια, ανοίγει πάλι τον φάκελο

Υστερα από εννέα χρόνια η Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Αθηνών ανοίγει και πάλι τον φάκελο της προμήθειας των αρμάτων «Λέοπαρντ - 2», μιας σύμβασης που υπεγράφη τον Μάρτιο του 2003, ανάμεσα στο ελληνικό Δημόσιο και τη γερμανική εταιρεία Krauss Maffei Wehrtechnik (KMW). H νέα έρευνα της ελληνικής δικαιοσύνης ξεκίνησε μετά την κατάθεση στον τότε αντεισαγγελέα Εφετών και νυν οικονομικό εισαγγελέα κ. Γρ. Πεπόνη, του πρώην γενικού γραμματέα Εξοπλισμών κ. Βαγ. Βασιλάκου.

Σημειώνεται ότι ο διενεργήσας την πρώτη έρευνα εισαγγελέας κ. Παν. Αθανασίου είχε επισημάνει ότι δεν προέκυπταν από την υπογραφή της σύμβασης ζητήματα απιστίας, υπήρχαν όμως ισχυρές ενδείξεις τέλεσης πράξεων δωροδοκίας για τη διαλεύκανση των οποίων απαιτείτο η αποστολή αιτημάτων δικαστικής συνδρομής στο Μονακό, την Ελβετία και τη Γερμανία.

Οπως και στη σύμβαση των υποβρυχίων, η σύμβαση των αρμάτων δρομολογήθηκε το 1998, παράλληλα με τις διαπραγματεύσεις της χώρας μας για ένταξη στο ευρώ. Οι βρετανικές αρχές, που παρακολουθούσαν «στενά» τον διαγωνισμό, σημείωναν σε non paper ότι ο τότε πρωθυπουργός Κ. Σημίτης επιθυμούσε να «βοηθήσει» με την παραγγελία τον καγκελάριο Σρέντερ, προκειμένου να βρει με τη σειρά του στήριξη από το Βερολίνο στο θέμα του ευρώ.

Ταυτόχρονα όμως ο κ. Τόνι Μπλερ, τότε πρωθυπουργός της Βρετανίας, ενδιαφερόταν να αναλάβει την παραγγελία η «Βίκερς», καθώς τα άρματα κατασκευάζονταν στην εκλογική του περιφέρεια. Στις τεχνικές προδιαγραφές που καθορίσθηκαν στα μέσα του 1999, αναφερόταν ότι το ποσοστό της εγχώριας προστιθέμενης αξίας θα προσέγγιζε το 25%. Η γερμανική εταιρεία ήταν διατεθειμένη να υπογράψει ένα συμβόλαιο με εταιρεία που κατέβαλε ΦΠΑ «μέσα στην Ε. Ε.» κι έτσι μπήκε στο παιχνίδι και η εταιρεία IBOS. Η συμφωνία αφορούσε την υλοποίηση των αντισταθμιστικών προγραμμάτων αξίας 60 εκατ. ευρώ, ποσό που παρατηρητές θεωρούσαν υπερβολικό. Η εταιρεία IBOS είχε ως διαχειρίστρια την εταιρεία Transat Maritime στο Μονακό.

Γι’ αυτά ακριβώς τα αντισταθμιστικά, μία άλλη εταιρεία, συμφερόντων που φέρεται να έχουν σχέση με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών της Γαλλίς Ρολάν Ντιμά, η Evanston Ltd, με έδρα τις βρετανικές Παρθένους Νήσους, προσέφυγε στο διαιτητικό δικαστήριο στις 7 Φεβρουαρίου του 2003. Η εν λόγω εταιρεία υποστήριζε ότι στις 17 Δεκεμβρίου του 1999, δηλαδή παράλληλα με την προετοιμασία του εδάφους για την υπογραφή της συμφωνίας για τα υποβρύχια, εκπρόσωποί της και εκπρόσωποι της IΒΟS συμφώνησαν ότι η πρώτη θα αναλάμβανε τις «εργασίες» μεσάζοντος έναντι του αναθέτοντος (ελληνικού Δημοσίου) για το 3% του ύψους της σύμβασης (60,6 εκατ. ευρώ). Το συνολικό ύψος της σύμβασης ήταν 2,2 δισ. ευρώ, αλλά στις αρχές του 2003 το ΓΕΣ «αφαίρεσε» τα πυρομαχικά από τη συνολική προμήθεια. Επί έξι χρόνια τα πυρομαχικά αυτά δεν παρελήφθησαν.

Για να καλυφθεί αυτό το κενό, το 2005 συμφωνείται μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας να παραδοθούν 183 μεταχειρισμένα άρματα «Leo 02A 44». Δύο χρόνια αργότερα αρχίζει η παραλαβή των νέων αρμάτων, ενώ το ελληνικό Δημόσιο -όπως και στα υποβρύχια- επικαλείται τεχνικά προβλήματα, ώστε να καθυστερεί τις πληρωμές. Η γερμανική εταιρεία κινδυνεύει να κηρύξει πτώχευση.

Το 2008 ο τότε υπ. Αμύνης κ. Ευ. Μεϊμαράκης παραδέχεται δημόσια ότι στο παραλαμβανόμενο άρμα έχουν παρουσιασθεί... ρωγμές, αλλά αρνείται ότι ο πύργος του ήταν σε θέση να διατρηθεί. Στη διατύπωση των σχετικών επιφυλάξεων για την παραλαβή των αρμάτων έχουν πρωτοστατήσει, όπως και στην περίπτωση των υποβρυχίων, βουλευτές του ΛΑΟΣ. Επί υπουργίας Ευ. Βενιζέλου στο Εθνικής Αμύνης, αποφασίζεται να παραγγελθούν 20.000 βλήματα, όσα αρκούν σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιτελείων για δύο 24ωρα πολέμου στην περιοχή...

http://news.kathimerini.gr