Αλλάζει το στρατηγικό δόγμα των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας;

Του Χρήστου Μηνάγια

Οι εξελίξεις στη Συρία, οι πολυάριθμες επιχειρήσεις του ΡΚΚ στη νοτιοανατολική Τουρκία και η αστάθεια που δημιουργήθηκε στη Μέση Ανατολή μετά τις εξεγέρσεις της Αραβικής Άνοιξης οδήγησαν την τουρκική κυβέρνηση στην επαναξιολόγηση της καταστάσεως ασφαλείας της χώρας, στον καθορισμό των νέων απειλών και στην εφαρμογή μιας νέας στρατηγικής για την αντιμετώπισή τους. Στις 12-11-2012 η τουρκική εφημερίδα Zaman δημοσίευσε άρθρο με τίτλο: «Το νέο στρατηγικό δόγμα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων» αναγράφοντας τα εξής: «Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις προχωρούν σε ριζικές αλλαγές προκειμένου να εναρμονισθούν με το νέο περιβάλλον ασφαλείας. Ο κύριος σκοπός των αλλαγών αυτών εστιάζεται στη δημιουργία μιας νέας δομής δυνάμεων που θα μπορεί να αντιμετωπίζει επιτυχώς όλες τις εξωτερικές απειλές της χώρας. Στο νέο στρατηγικό δόγμα δεν γίνεται αναφορά στην εσωτερική απειλή παρά μόνο στην εξωτερική απειλή. Η νέα δομή αποσκοπεί στη δυναμικότερη και λειτουργικότερη αλυσίδα διοικήσεως μέσω του εκσυγχρονισμού των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. Οι υπεύθυνοι διοικητές, όταν απαιτηθεί, θα διοικούν και θα διευθύνουν τις επιχειρήσεις από μόνοι τους. Ειδικά δε, για τη νοτιοανατολική Τουρκία, παραχωρείται πρωτοβουλία στους διοικητές να σχεδιάζουν και να διεξάγουν τις επιχειρήσεις χωρίς την έγκριση από την κεντρική διοίκηση για να μην χάνεται πολύτιμος χρόνος. Επίσης, θα μειωθούν τα κλιμάκια διοικήσεως των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, ενώ ταυτόχρονα θα αυξηθεί η ισχύς πυρός με την εξασφάλιση επιπλέον χρηματοδότησης για την υλοποίηση προγραμμάτων εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης οπλικών συστημάτων. Θα επιταχυνθούν τα εξοπλιστικά προγράμματα για τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, το εθνικό άρμα, τα υποβρύχια, τα ελικόπτερα, τις φρεγάτες και το τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος. Θα καλλιεργηθεί έτι περαιτέρω το διακλαδικό πνεύμα συνεργασίας μεταξύ των διοικήσεων του στρατού ξηράς, του πολεμικού ναυτικού και της πολεμικής αεροπορίας. Σε ότι αφορά στα θέματα εθνικής ασφάλειας θα αναπτυχθεί ένας αποτελεσματικότερος τρόπος συντονισμού των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων με τους υπόλοιπους φορείς ασφαλείας. Όλες οι χερσαίες, ναυτικές και αεροπορικές διοικήσεις θα εξοπλισθούν με τα αναγκαία υλικά προκειμένου να διεξάγουν ηλεκτρονικό πόλεμο, κυβερνοπόλεμο και συμβατικό πόλεμο υπό οποιεσδήποτε συνθήκες στη ξηρά, στη θάλασσα και στον αέρα. Οι κύριες αποστολές θα ανατίθενται σε μηχανοκίνητες και μηχανοποιημένες μονάδες οι οποίες έχουν τη δυνατότητα να μετασταθμεύουν ταχέως στις περιοχές επιχειρήσεων. Επίσης, θα δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στο δόγμα των μη πολεμικών επιχειρήσεων προσλαμβάνοντας εξειδικευμένο προσωπικό για την εξασφάλιση ανθρωπιστικής βοήθειας και της ενεργειακής-θαλάσσιας ασφάλειας. Τέλος, αναφορικά με τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας (σ.σ. συμπεριλαμβάνεται και το ΡΚΚ) άνοιξε μια νέα παρένθεση, βάσει της οποίας θα χρησιμοποιηθούν με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο οι τεχνολογικές εξελίξεις. Συγκεκριμένα: σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα γίνει η προμήθεια, τόσο από το εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό, του αναγκαίου εξοπλισμού προκειμένου να αντιμετωπισθούν επιτυχώς όλες οι χρησιμοποιούμενες από τους «τρομοκράτες» τακτικές. Ειδικότερα δε, στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και στα λοιπά ιπτάμενα μέσα θα τοποθετηθούν οπλικά συστήματα προκειμένου να είναι πιο αποτελεσματικά κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων».

Όμως τι σημαίνουν όλα αυτά και ποιες είναι οι ενδεχόμενες αλλαγές στην τουρκική στρατηγική; Όπως προκύπτει ευχερώς από δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Cumhuriyet/12-10-2012, όλα τα παραπάνω αφορούν στην πρόσφατη απόφαση της Άγκυρας για αναθεώρηση του Δόγματος της Εθνικής Στρατιωτικής Στρατηγικής [Μilli Askeri Stratejik Κonsepti (MASK)] και συγκεκριμένα την επιστροφή στο δόγμα των 2,5 πολέμων από το δόγμα του 1,5 πολέμου. Για τους Τούρκους, τα θέατρα επιχειρήσεων των δύο πολέμων εστιάζονται, το πρώτο στη Συρία και το δεύτερο στην Ελλάδα, ενώ το αντίστοιχο δόγμα του μισού πολέμου αφορά στο κουρδικό κίνημα και το ΡΚΚ. Σημειωτέον ότι, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Αμπντουλάχ Γκιούλ ήταν ο πρώτος Τούρκος αξιωματούχος που εξέφρασε την άποψη ότι το στρατηγικό δόγμα της χώρας του χρήζει επαναξιολόγησης. Συγκεκριμένα, στις 5-4-2012, κατά την διάλεξη που πραγματοποίησε στους σπουδαστές των Ακαδημιών Πολέμου, παρουσία των αρχηγών Γενικών Επιτελείων, ο Γκιούλ είχε αναφέρει τα εξής: «Για την Τουρκία, ο διπλωματικός ακτιβισμός και η στρατιωτική προετοιμασία δεν αποτελεί μια επιλογή, αλλά αποτελεί υποχρέωση. Οι απειλές και οι κίνδυνοι που υφίστανται στην περιοχή μας καθιστούν αναπόφευκτη την εκ νέου διατύπωση των στρατηγικών ασφαλείας της χώρας μας. Για το λόγο αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να αποκτήσουμε ικανότητες και στρατηγικές που θα εστιάζονται στις εξελίξεις που διαδραματίζονται απέναντι από τα σύνορά μας.»

Είναι προφανές ότι, η τροποποίηση του εν λόγω δόγματος αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της χρεωκοπίας της πολιτικής του υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου και της θεωρίας του περί στρατηγικού βάθους και μηδενικών προβλημάτων. Η άποψη αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι, πριν από 2 χρόνια, στις 27-10-2010, κατά τη συνεδρίαση του τουρκικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας εγκρίθηκε η αναθεώρηση του Εγγράφου Πολιτικής Εθνικής Ασφαλείας (Κόκκινη Βίβλος) το οποίο, σύμφωνα με τουρκικά δημοσιεύματα:

• Αφαιρούσε από τον πίνακα κυρίων απειλών τη Συρία, το Ιράν, τη Ρωσία, την Ελλάδα και το Ιράκ και οι χώρες αυτές ορίζονταν ως νέοι σύμμαχοι με τις οποίες δημιουργείται συνεργασία και κοινό όραμα.
• Δεν υπήρχε καμία μεταβολή στις θέσεις της Τουρκίας για το κυπριακό.
• Υπήρχε αναφορά στην κουρδική οντότητα του βορείου Ιράκ, στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, και στην αστάθεια που προκάλεσε το Ισραήλ στη Μέση Ανατολή λόγω της κρίσης που δημιουργήθηκε με το πλοίο Mavi Marmara.
• Αφαιρέθηκε εντελώς από το κείμενο η λέξη irtica (θρησκευτική οπισθοδρόμηση) και αντί αυτής αναγράφηκε «ακραία θρησκευτική οργάνωση.

Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η τότε στρατιωτική ηγεσία, είχε ενδοιασμούς για την τροποποίηση των απειλών της Τουρκίας και ειδικά για τη πρόθεση της κυβέρνησης Ερντογάν να μειώσει τη στρατιωτική θητεία. Για το θέμα αυτό, στις 28-10-2010, ο συντάκτης του παρόντος, σε άρθρο του με τίτλο Η νέα «Κόκκινη Βίβλος» και η αναβάθμιση της τουρκικής στρατιωτικής απειλής (www.geostrategy.gr), είχε αναφέρει τα εξής: «Στις 21-10-2010, το τουρκικό Γενικό Επιτελείο, ύστερα από αίτημα του Τούρκου πρωθυπουργού για εξέταση των παραγόντων προκειμένου να μειωθεί η θητεία των κληρωτών οπλιτών, παρουσίασε τις απόψεις του σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στην πρωθυπουργία. Στη σύσκεψη αυτή συμμετείχαν ο πρωθυπουργός, ο τότε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγός Κοσανέρ, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Τζεμίλ Τσιτσέκ, ο υπουργός Άμυνας, ο υπουργός Εξωτερικών, ο υπουργός Εσωτερικών και μία τεχνική επιτροπή αποτελούμενη από εμπειρογνώμονες του Γενικού Επιτελείου και του υπουργείου Άμυνας σε νομικά θέματα και θέματα προσωπικού-στράτευσης. Ο Κοσανέρ κατέθεσε την εκτίμηση του για τις εξελίξεις που θα υπάρξουν τα επόμενα 5, 10 και 20 χρόνια αναλύοντας τους εξής παράγοντες: στρατηγικές απειλές, ενδεχόμενοι κίνδυνοι, εχθροί, κατάσταση του αγώνα κατά της τρομοκρατίας (σ.σ. εννοούν το ΡΚΚ), στρατηγικοί στόχοι, διεθνείς υποχρεώσεις, υποχρεώσεις έναντι του ΝΑΤΟ, ταχύτητα αύξησης του πληθυσμού της χώρας, αριθμός αποφοίτων πανεπιστημίου, αριθμός Τούρκων που διαμένουν και εργάζονται στο εξωτερικό κ.λπ. Από την ανάλυση των παραγόντων αυτών ο Κοσανέρ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις θα πρέπει να διαθέτουν μία δύναμη 850.000 ατόμων προκειμένου να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του μέλλοντος σε βάθος 20ετίας, ενώ τώρα διαθέτουν μόνο 736.000…… Ένας άλλος παράγοντας, που θεωρείται επικίνδυνος και δεν πρέπει να δημιουργήσει εσφαλμένες εντυπώσεις στην Ελλάδα από μία ενδεχόμενη μείωση της θητείας στην Τουρκία, είναι ότι οι τουρκικοί εξοπλισμοί εντάσσονται σ’ ένα πλήρως ολοκληρωμένο πρόγραμμα που καλύπτει κάθε πτυχή των επιχειρησιακών αναγκών των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων….. Ένα άλλο στοιχείο που κρίνεται σκόπιμο να τονισθεί είναι ότι μία ενδεχόμενη μείωση της θητείας θα μειώσει τον αριθμό των κληρωτών οπλιτών, ωστόσο αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί ως μείωση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των μάχιμων σχηματισμών και κατά συνέπεια μείωση της εχθρικής απειλής έναντι της Ελλάδος, δεδομένου ότι οι Τούρκοι έχουν ήδη δρομολογήσει τις αναγκαίες διεργασίες όχι μόνο για να μη μειωθούν οι επιχειρησιακές τους δυνατότητες αλλά ταυτόχρονα για να μπορούν να αντιμετωπίσουν τις επιχειρησιακές ανάγκες ενός σύγχρονου συμβατικού πολέμου, καθώς επίσης και των ασύμμετρων απειλών. Άλλωστε η Τουρκία συνεχώς επιδεικνύει τη δυνατότητά της να επιχειρεί ταυτόχρονα στο Αιγαίο και στην Κύπρο, ενώ παράλληλα συνεχίζει τις επιχειρήσεις στη νοτιοανατολική Τουρκία και στο βόρειο Ιράκ εναντίον των Κούρδων ανταρτών.»

Μια άλλη βασική επισήμανση αποτελεί το γεγονός ότι, η αναθεώρηση του Δόγματος της Εθνικής Στρατιωτικής Στρατηγικής [Μilli Askeri Stratejik Κonsepti (MASK)] δεν διαφοροποιεί την τουρκική απειλή έναντι της ελληνικής πλευράς διότι η αριθμητική δύναμη, η διάταξη και οι εξοπλισμοί των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, σε συνδυασμό με τις προκλητικές δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων, καταδεικνύουν ότι η Τουρκία έχει επεκτατικά σχέδια και αναμένει την κατάλληλη χρονική στιγμή για να τα υλοποιήσει. Συγκεκριμένα:

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, η δύναμη των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας το μήνα Ιούνιο 2012 ήταν 720.648 άτομα, ενώ κατά το χρονικό διάστημα Φεβρουάριος-Ιούνιος 2012 δεν υπήρξε καμία αξιόλογη μεταβολή. Εφόσον τα στοιχεία αυτά γίνουν δεκτά ως ακριβή, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί ότι στη δύναμη της στρατοχωροφυλακής θα πρέπει να προστεθούν οι 71.000 Πολιτοφύλακες (Geçici Korucu) από τους οποίους οι 48.000 συμπεριλαμβάνονται στην επίσημη κρατική μισθοδοσία, ενώ οι υπόλοιποι 23.000 είναι εθελοντές. Επομένως, η δύναμη της στρατοχωροφυλακής ανέρχεται σε 274.100 και όχι σε 203.100 άτομα, με αποτέλεσμα να διαφοροποιείται και το γενικό σύνολο των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων από 720.648 σε 791.648 άτομα. Αναλυτικά στοιχεία παρατίθενται στους πίνακες που ακολουθούν:

Σε ότι αφορά στη διάταξη των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, λόγω των εξελίξεων με το κουρδικό και τη Συρία, διαπιστώθηκαν αλλαγές, ωστόσο αυτές δεν επηρεάζουν άμεσα το θέατρο επιχειρήσεων της Ελλάδος και της Κύπρου. Ως σημαντικότερες εξ αυτών μπορεί να θεωρηθούν οι εξής:

• Η ενίσχυση της 2ης τουρκικής Στρατιάς με 43 ελικόπτερα Black Hawk από τις μονάδες αεροπορίας στρατού της Κων/πολης, της Σμύρνης και της Άγκυρας. Οι ανάγκες των εν λόγω περιοχών θα καλύπτονται με τα 83 υπάρχοντα ελικόπτερα UH-1 και τα 27 AS-532 Cougar.
• Η μεταστάθμευση 40 μαχητικών αεροσκαφών στην 8η Κύρια Αεροπορική Βάση του Ντιγιαρμπακίρ.
• Η συνήθης μεταστάθμευση, στην περιοχή ευθύνης της 2ης Στρατιάς, μονάδων της 1ης και 2ης Ταξιαρχίας Καταδρομών και μονάδων πεζικού και τεθωρακισμένων από την 1η Στρατιά και τη Στρατιά Αιγαίου.

Η διάταξη των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων φαίνεται στο χάρτη που ακολουθεί:

Το τελευταίο διάστημα, οι Τούρκοι προέβαλαν ιδιαίτερα τις δυνατότητες των ειδικών δυνάμεων τους, την ικανότητά τους να πραγματοποιούν αεροκίνητες ενέργειες εντός του εχθρικού εδάφους, εν προκειμένω εντός του βορείου Ιράκ, την πλήρη εκμετάλλευση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών και εν γένει τη διακλαδική συνεργασία χερσαίων και αεροπορικών δυνάμεων. Στις επιχειρήσεις αυτές σημαντικός ήταν ο ρόλος των ειδικών δυνάμεων της στρατοχωροφυλακής και της αστυνομίας, παράγοντες οι οποίοι προσδίδουν πολλαπλασιαστικό χαρακτήρα στη στρατιωτική ισχύ της χώρας. Παράλληλα, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθούν δύο στοιχεία: πρώτον, η παρουσία του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, του διοικητού της 2ης Στρατιάς και των διοικητών Σωμάτων Στρατού στις περιοχές των επιχειρήσεων τις πιο κρίσιμες στιγμές της διεξαγωγής τους. Και δεύτερον, η συνεχής ενημέρωση των κυβερνητικών παραγόντων για τις λεπτομέρειες διεξαγωγής των επιχειρήσεων.

Η τουρκική στρατηγική για τους εξοπλισμούς προβλέπει την προώθηση λύσεων για την ανάπτυξη της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, το σταδιακό εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεων της χώρας και την αναβάθμιση της στρατιωτικής ισχύος της. Ενισχυτικό της άποψης αυτής αποτελούν οι πίνακες που ακολουθούν και αφορούν στα χρονοδιαγράμματα έναρξης των κυρίων εξοπλιστικών προγραμμάτων της Τουρκίας, απ όπου διαπιστώνεται ότι τα περισσότερα εξ’ αυτών αποφασίσθηκαν και άρχισαν να υλοποιούνται από την κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν μετά το 2004:

Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι, ενώ οι συνθήκες ζωής στην Τουρκία έχουν υποστεί τις πιο βαθιές αλλαγές που έχουν καταγραφεί στην ιστορίας της χώρας, ο τουρκικός τρόπος σκέψης έχει παραμείνει αναλλοίωτος. Παρά τις διαφορές που χωρίζουν τους πολιτικούς από τους στρατιωτικούς, τους ισλαμιστές από τους κεμαλιστές, τους εθνικιστές από τους συντηρητικούς μουσουλμάνους, τους προοδευτικούς από τους οπαδούς της θρησκευτικής οπισθοδρόμησης, όλοι τους συμμερίζονται την πεποίθηση ότι, εάν όχι τώρα τουλάχιστον στο απώτερο μέλλον, η Τουρκία θα αποκτήσει το πάλαι ποτέ κύρος της πρώην οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Τέλος, θα ήταν μεγάλος πειρασμός να θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι όσοι διαθέτουν μεγαλύτερη στρατιωτική ισχύ θα επικρατήσουν σε μια ένοπλη αντιπαράθεση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, δεδομένου ότι οι παίκτες και οι «προστάτες» της ευρύτερης περιοχής είναι πολλοί. Ειδικά δε η Άγκυρα, η οποία με την αλαζονική συμπεριφορά της προσπαθεί να δημιουργήσει φοβικά σύνδρομα στην ελληνική πλευρά, καλό θα ήταν να διαβάσει προσεκτικά το άρθρο του Τούρκου δημοσιογράφου Fuat Keyman με τίτλο: Τα τρία διλλήματα της Τουρκίας, όπου αναγράφονται τα εξής: «Η Τουρκία εάν δεν επιλύσει τα ακόλουθα διλλήματα θα μετατραπεί σε μια ασταθή και προβληματική χώρα, και τώρα διατρέχουμε αυτόν τον κίνδυνο. Πρώτο Δίλλημα: η Τουρκία αξιώνει την παγκόσμια ευνομία και δημοκρατία στο εξωτερικό, ενώ στο εσωτερικό της χώρας αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα δημοκρατίας και δικαιοσύνης. Η Τουρκία δεν είναι δυνατόν να αποκτήσει ενεργό και αποτελεσματικό ρόλο στο εξωτερικό, όταν στο εσωτερικό της χώρας η δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι ατομικές ελευθερίες, το δίκαιο και η ευνομία βρίσκονται σε άθλιο επίπεδο. Δεύτερο Δίλλημα: η Τουρκία που αυτοπροβάλλεται στο εξωτερικό ως η χώρα πρότυπο, στο εσωτερικό της είναι μια χώρα, όπου υπάρχει κοινωνική και πολιτική πόλωση, αρχής γενομένης από το κουρδικό και διάφορα άλλα προβλήματα αφερεγγυότητας. Στο εξωτερικό είναι ενεργητική, ενώ στο εσωτερικό συνεχώς ενδυναμώνεται η πολωτική και αφερέγγυα εικόνα της χώρας. Το Τρίτο Δίλλημα έχει σχέση με το πρόβλημα της αδύναμης αντιπολίτευσης. Η αδυναμία και η απραξία της αντιπολίτευσης αποτελεί την αιτία δημιουργίας μια σοβαρής ανισορροπίας πολιτικής ισχύος, με αποτέλεσμα στο εξωτερικό να δημιουργείται η αντίληψη ότι το κυβερνόν Κόμμα ΑΚΡ = Τουρκία. Αυτό δεν ωφελεί ούτε την Τουρκία, ούτε το ΑΚΡ και ούτε την αντιπολίτευση.» (Milliyet/14-11-2012)

www.geostrategy.gr

Διαβάστε περισσότερα...

AΟΖ : Τα παρασκηνιακά παιχνίδια της Άγκυρας

Του Χρήστου Μηνάγια

Στο άρθρο του συντάκτη του παρόντος, με τίτλο «Εκβιασμοί, απειλές και αυθαιρεσίες από την Άγκυρα στην Ανατολική Μεσόγειο» είχε αναγραφεί ότι: «Η Άγκυρα επιδιώκει να δημιουργήσει φοβικά σύνδρομα και να αποσπάσει με εκβιασμούς, με την απειλή χρήσεως ισχύος και με πλάγιες μεθόδους ένα σημαντικό μέρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος και της Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο. Εκτός τούτου, δεν θα πρέπει να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο, οι Τούρκοι να επιδιώξουν την αυθαίρετη επιβολή τετελεσμένων στις εν λόγω περιοχές, είτε με τη δημιουργία γκρίζων ζωνών, μετά από μια θερμή συγκρουσιακή κατάσταση, είτε με την ανακήρυξη της δικής τους Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.» Δυστυχώς, μετά την παρέλευση μικρού χρονικού διαστήματος, η εν λόγω εκτίμηση άρχισε να επιβεβαιώνεται πλέον με αρκετή σαφήνεια, λαμβανομένου υπόψη των ακόλουθων τουρκικών ενεργειών:

Πλάγιοι μέθοδοι προσέγγισης της Λιβύης, της Αίγυπτου, του Λιβάνου και του Ισραήλ Οι Τουρκικές Ακαδημίες Πολέμου και τουρκικό think tank (BILGESAM) δημοσίευσαν μελέτες του Dr. πλοιάρχου Cihat Yaycı αναφορικά με την πρόταση οριοθέτησης της Ανατολικής Μεσογείου και το ρόλο-επιρροή της Λιβύης στην οριοθέτηση των θαλασσίων τμημάτων της εν λόγω περιοχής (σ.σ. Το 2000, ο Cihat Yaycı αποφοίτησε 1ος από τη Ναυτική Σχολή Πολέμου. Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι ο Yaycı έχει κατηγορηθεί, διότι το 2005 άσκησε πίεση στα μέλη του πληρώματος της φρεγάτας Turgut Reis, της οποίας ήταν κυβερνήτης, προκειμένου αυτοί να καταθέσουν ότι ο μόνιμος υπαξιωματικός Suat Çakır, που χάθηκε κατά τη διάρκεια επιχειρησιακού πλου, είχε αυτοκτονήσει. Επισημαίνεται ότι υπήρχαν πληροφορίες ότι ο θάνατος του Çakır πιθανόν να οφείλεται σε δολοφονική ενέργεια της οργάνωσης Ergenekon.) Ο Cihat Yaycı στις μελέτες του επιδιώκει να παρουσιάσει τα οφέλη που θα έχουν η Λιβύη, η Αίγυπτος, ο Λίβανος και το Ισραήλ σε περίπτωση που συμφωνήσουν με την Τουρκία για την οριοθέτηση της Α.Ο.Ζ. στην Ανατολική Μεσόγειο, χωρίς να λάβουν υπόψη τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στους χάρτες που ακολουθούν αποτυπώνεται πλήρως το ύπουλο σκεπτικό του Τούρκου πλοιάρχου, το οποίο εκτιμάται ότι τυγχάνει αποδοχής τόσο από την πολιτική όσο και τη στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας εάν ληφθούν υπόψη οι φορείς που το δημοσιεύουν:

• Στο χάρτη Νο 1 παρουσιάζονται οι θέσεις του Τούρκου καθηγητή Sertaç Hami Başeren του πανεπιστημίου της Άγκυρας, ο οποίος θεωρεί ότι με τη χάραξη των ορίων της Α.Ο.Ζ. που προτείνει, αφενός η Τουρκία θα δείξει ότι δεν αστειεύεται, αφετέρου θα αποκοπεί η γεωγραφική σχέση (διασύνδεση, επαφή) μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου. Παράλληλα ο Yaycı τονίζει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία παραβιάζει τα δικαιώματα της Τουρκίας στα οικόπεδα 1, 4, 5, 6 και 7.


• Στο χάρτη Νο 2 αναγράφεται ότι σε περίπτωση που η Αίγυπτος, το Ισραήλ και ο Λίβανος προβούν στην οριοθέτηση της Α.Ο.Ζ. τους απευθείας με την Τουρκία τότε θα κερδίσουν θαλάσσια έκταση 21.500, 4.600 και 3,957 τετραγωνικά χλμ αντίστοιχα.


• Με το χάρτη Νο 3 ο Yaycı παρουσιάζει την πιθανή γραμμή οριοθέτησης της Α.Ο.Ζ. μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, επισημαίνοντας ότι σε περίπτωση υλοποίησης της, ολόκληρο το οικόπεδο 12 και μέρος των οικοπέδων 1, 7, 8, 9, 10 και 11 που ανήκουν στην Κυπριακή Δημοκρατία θα περιέλθουν στην κυριότητα του Ισραήλ.


• Στο χάρτη Νο 4 παρουσιάζεται η μέση γραμμή μεταξύ Ελλάδος-Λιβύης και η μέση γραμμή μεταξύ Τουρκίας-Λιβύης. Ειδικότερα, σε περίπτωση οριοθέτησης της Α.Ο.Ζ. μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, ο πλοίαρχος Cihat Yaycı επισημαίνει ότι η Λιβύη θα αυξήσει τη θαλάσσια περιοχή της κατά 62% κερδίζοντας περίπου 39.000 τετραγωνικά χλμ. Μία άλλη βασική επισήμανση αποτελεί το γεγονός ότι προωθείται η στρατιωτική συνεργασία Τουρκίας-Λιβύης, βάσει της οποίας οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις θα αναλάβουν την ανασυγκρότηση του στόλου και την εκπαίδευση του στρατού ξηράς και του πολεμικού ναυτικού της Λιβύης. Επιπρόσθετα, η Άγκυρα, μέσω του Τουρκικού Οργανισμού Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΤΙΚΑ), χορήγησε δωρεάν στο υπουργείο Εσωτερικών της Λιβύης στολές και εξοπλισμό για 6.000 αστυνομικούς, καθώς επίσης 30 αστυνομικά οχήματα. Τέλος, μέχρι τον Ιούλιο, 1.500 Λίβυοι αστυνομικοί θα μεταβούν σταδιακά στην Τουρκία για εκπαίδευση σε θέματα ασφάλειας και καθηκόντων σε σωφρονιστικά καταστήματα.


• Τέλος, ο Yaycı εκτιμά ότι μια ενδεχόμενη συμφωνία οριοθέτησης της Α.Ο.Ζ. μεταξύ Ελλάδος-Κυπριακής Δημοκρατίας θα αποτελέσει το πιο δυσμενές σενάριο για την Τουρκία, δεδομένου ότι η κατάσταση που θα διαμορφωθεί απεικονίζεται στον χάρτη Νο 5. Επίσης για αποφυγή της κατάστασης αυτής προτείνει την μονομερή ανακήρυξη της Α.Ο.Ζ. από την Τουρκία όπως έγινε και στη Μαύρη Θάλασσα.


Προκλητικές ανακοινώσεις της τουρκικής Υδρογραφικής Υπηρεσίας

Η τουρκική Υδρογραφική Υπηρεσία με ανακοίνωσή της δημοσίευσε τους ακόλουθους χάρτες που περιλαμβάνουν τις περιοχές ασκήσεων και εκτέλεσης πυρών στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο για το έτος 2012 (χάρτες 6 και 7), καθώς επίσης τα όρια της τουρκικής περιοχής έρευνας και διάσωσης (χάρτης 8).




Με τη δημοσίευση των εν λόγω χαρτών και τις ασκήσεις που έχουν προγραμματισθεί, καθίσταται σαφές ότι οι Τούρκοι επιδιώκουν να στρατιωτικοποιήσουν τα θέματα που έχουν σχέση με τους ενεργειακούς πόρους, θεωρώντας ότι η στρατηγική αυτή θα αποτρέψει την Ελλάδα και την Κύπρο να δημιουργήσουν τετελεσμένα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Επίσης, για την υλοποίηση της εν λόγω στρατηγικής σημαντική είναι και η συμβολή των τουρκικών ΜΜΕ μέσω κατευθυνόμενων δημοσιευμάτων. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί το πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδος Milliyet/3-4-2012 σχετικά με την άσκηση Anadolu Kartali/1-2012, σύμφωνα με το οποίο για πρώτη φορά στην άσκηση θα συμμετέχουν ναυτικές μονάδες στην Ανατολική Μεσόγειο. Τούτο είναι ανακριβές διότι από τον Απρίλιο του 2010 στην άσκηση συμμετέχουν μονάδες του στρατού ξηράς, του πολεμικού ναυτικού, της πολεμικής αεροπορίας και των ειδικών δυνάμεων. Μέχρι τότε, τα σενάρια των προηγούμενων ασκήσεων Anadolu Kartali προέβλεπαν τη διεξαγωγή επιχειρήσεων πέραν των συνόρων εντός του βορείου Ιράκ και φυσικά χωρίς τη συμμετοχή του πολεμικού ναυτικού. Όμως το σενάριο της άσκησης του 2010 προέβλεπε τη διεξαγωγή επιχειρήσεων εναντίον τακτικού στρατού, καθώς επίσης και τη συμμετοχή 4 τουρκικών πολεμικών πλοίων που έχουν επιχειρησιακό τομέα ευθύνης στην Ανατολική Μεσόγειο.

Αν κρίνουμε από τις μέχρι τώρα συμπεριφορές της Τουρκίας, διαπιστώνουμε ότι το επόμενο χρονικό διάστημα οι Τούρκοι θα επιδιώξουν να κλιμακώσουν την ένταση για τους ακόλουθους λόγους:

• Η διαπραγματευτική τους ικανότητα, προκειμένου να αποτρέψουν την Κυπριακή Δημοκρατία από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της περιοχής έχει τρωθεί, παρά τους εκβιασμούς και τις απειλές για χρήση της ισχύος τους.

• Λόγω των εξελίξεων στη Συρία και του διαμεσολαβητικού ρόλου που επιθυμεί να αναλάβει με το Ιράν, η Άγκυρα πιθανόν να επιδιώξει την ανοχή των Ηνωμένων Πολιτειών για τη δημιουργία φοβικών συνδρόμων στην ελληνική πλευρά, προκειμένου να αποτραπεί το ενδεχόμενο οριοθέτησης της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και Α.Ο.Ζ.

Τέλος, θα πρέπει να επισημανθεί ότι η Τουρκία πιθανόν να έχει επαφές με την Λιβύη, την Αίγυπτο και το Λίβανο για το θέμα της από κοινού οριοθέτησης της Α.Ο.Ζ. με σκοπό τη δημιουργία τετελεσμένων και αιφνιδιασμό της ελληνικής πλευράς.

www.geostrategy.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Οι μεταρρυθμίσεις και η αριθμητική δύναμη των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων

Του Χρήστου Μηνάγια

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του τουρκικού ΓΕΕΘΑ, η δύναμη των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας τους μήνες Νοέμβριο 2011 και Φεβρουάριο 2012 φαίνεται στον πίνακα που ακολουθεί. Εφόσον τα παραπάνω στοιχεία γίνουν δεκτά ως ακριβή, κρίνεται σκόπιμο να παρατεθούν οι ακόλουθες επισημάνσεις αναφορικά με τη Στρατοχωροφυλακή και τη Διοίκηση Ασφαλείας Ακτών, σύμφωνα με το βιβλίο του συντάκτη του παρόντος άρθρου με τίτλο: «Η Γεωπολιτική Στρατηγική και η Στρατιωτική Ισχύς της Τουρκίας» (σελ. 153, 154, 190 και 191):

• Στη δύναμη της Στρατοχωροφυλακής θα πρέπει να προστεθούν οι 71.000 Πολιτοφύλακες (Geçici Korucu) από τους οποίους οι 48.000 συμπεριλαμβάνονται στην επίσημη κρατική μισθοδοσία, ενώ οι υπόλοιποι 23.000 είναι εθελοντές. Επομένως, η δύναμη της Στρατοχωροφυλακής ανέρχεται σε 279.869 και όχι σε 208.869 άτομα, με αποτέλεσμα να διαφοροποιείται και το γενικό σύνολο των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων από 721.153 σε 792.157 άτομα. Ως γνωστόν οι πολιτοφύλακες αποτελούν αφενός μια σημαντική δύναμη που χρησιμοποιείται από το τουρκικό κράτος στις επιχειρήσεις εναντίον των Κούρδων ανταρτών του ΡΚΚ, αφετέρου έναν ένοπλο μηχανισμό πίεσης σε όσες φυλές και ομάδες της ανατολικής και νοτιοανατολικής Τουρκίας αποστασιοποιούνται από την επίσημη κρατική γραμμή για την αντιμετώπιση του κουρδικού προβλήματος. Επίσης, οι πολιτοφύλακες με τον οπλισμό που διαθέτουν, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στη διεξαγωγή επιχειρήσεων ασφαλείας μετόπισθεν σε περίπτωση μιας ελληνοτουρκικής ένοπλης σύρραξης.

• Η δύναμη της Διοίκησης Ασφαλείας Ακτών το 2014 θα είναι 7.000 άτομα με προοπτική αυτή να ανέλθει στα 10.000.

Ας σημειωθεί ακόμη, ότι η στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας, φυσικά και με τη σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού Ερντογάν, αποφάσισε τις ακόλουθες μεταρρυθμίσεις:

• Το 25% των εξειδικευμένων (επαγγελματιών) οπλιτών, κατόπιν διαγωνισμού, θα εντάσσονται στην κατηγορία των μονίμων υπαξιωματικών.

• Το 2012 θα προσληφθούν 6.500 εξειδικευμένοι (επαγγελματίες) οπλίτες για την κάλυψη των αναγκών του στρατού ξηράς.

• Συνεχίζεται η εκπαίδευση των συμβασιούχων οπλιτών της 1ης Σειράς Κατάταξης, ενώ στις 31-21-2012 έληξε η προθεσμία υποβολής αιτήσεων για τους αντίστοιχους οπλίτες της 2ης Σειράς. Επισημαίνεται ότι το 2012 θα προσληφθούν 10.659 συμβασιούχοι οπλίτες.

• Οι συμβασιούχοι οπλίτες που συμπληρώνουν το 45ο έτος της ηλικίας τους, καταλυτικό όριο αποστρατείας τους, θα επαναπροσλαμβάνονται στις ένοπλες δυνάμεις ως πολιτικοί υπάλληλοι και θα υπηρετούν σε στρατηγεία Σχηματισμών, στις στρατιωτικές φυλακές είτε ως σωφρονιστικοί υπάλληλοι, είτε ως διοικητικοί υπάλληλοι, είτε ως οδηγοί κ.λπ.

• Η ασφάλεια των στρατιωτικών εγκαταστάσεων, όπως λέσχες αξιωματικών, συγκροτήματα οικιών αξιωματικών-υπαξιωματικών, εργοστάσια, σχολές κ.λπ. θα ανατεθεί σε φορείς του ιδιωτικού τομέα.

• Θα αναβαθμισθεί η εκπαίδευση των μονίμων υπαξιωματικών με την υλοποίηση μεταπτυχιακών προγραμμάτων σε συνεργασία με πανεπιστήμια του εσωτερικού και του εξωτερικού στους τομείς μηχανολογίας, ηλεκτρονικών, κατασκευής κτηρίων, δημόσιας διοίκησης, πληροφορικής, κοινωνιολογίας, λογιστικής και οικονομικής διαχείρισης, ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας, επικοινωνιών, αεροναυπηγικής κ.λπ.

• Από το 2012, το προσωπικό της Αεροπορίας Στρατοχωροφυλακής θα είναι απόφοιτοι της Σχολής Ευελπίδων.

Επιπλέον, το τουρκο-ισλαμικό καθεστώς του Ερντογάν έχει σχεδιάσει τις ακόλουθες σημαντικές και ιδιαίτερα χαρακτηριστικές αλλαγές για τη φύλαξη των συνόρων, την ασφάλεια των αστικών κέντρων και τις επιχειρήσεις εναντίον της κουρδικής εξέγερσης:

• Η φύλαξη των συνόρων θα ανατεθεί σε δυνάμεις επαγγελματιών συνοριοφυλάκων που θα συγκροτηθούν, εναρμονιζόμενο παράλληλα και με τις απαιτήσεις της ευρωπαϊκής ένωσης. Παράλληλα, θα γίνεται ευρεία χρησιμοποίηση του μεγάλου αριθμού των μη επανδρωμένων αεροσκαφών που διαθέτουν οι ένοπλες δυνάμεις και που συνεχίζουν να προμηθεύονται. Με το μέτρο αυτό θα μειωθούν οι ανάγκες σε προσωπικό του στρατού ξηράς και της Στρατοχωροφυλακής. Ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη το πρόγραμμα συγκρότησης της Γενικής Διευθύνσεως Συνοριοφυλακής που θα υπάγεται στο υπουργείο Εσωτερικών και θα είναι υπεύθυνη για τα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της χώρας. Το προσωπικό της διεύθυνσης αυτής θα εκπαιδευθεί στην Ακαδημία Συνοριοφυλακής που θα ιδρυθεί και κατόπιν θα επανδρώσει αντίστοιχες μονάδες, αρχικά στα ελληνοτουρκικά σύνορα το 2014 και στη συνέχεια στα τουρκο-συριακά σύνορα το 2015, οπότε και ο έλεγχος-ασφάλεια των περιοχών αυτών θα περάσει στη Γενική Διεύθυνση Συνοριοφυλακής του υπουργείου Εσωτερικών.

• Η ασφάλεια των αστικών κέντρων θα ανατεθεί αποκλειστικά στην αστυνομία, ενώ μέχρι τώρα η ευθύνη ενός μεγάλου αριθμού από αυτά ανήκε στη Στρατοχωροφυλακή. Τονίζεται ιδιαίτερα ότι η αστυνομική δύναμη το 2008 ήταν 209.694 άτομα, το 2009 αυξήθηκε στα 220.954 και το 2010 στα 229.965.

•Οι επιχειρήσεις εναντίον του ΡΚΚ θα διεξάγονται κατά βάση από τη Στρατοχωροφυλακή και την αστυνομία. Ήδη αποφασίσθηκε η ανάθεση περισσότερο ενεργού ρόλου στις μονάδες ειδικών επιχειρήσεων της αστυνομίας με την παράλληλη αύξηση της δύναμής τους από 6.618 άτομα στα 11.000 μέχρι το 2015. Οι μονάδες αυτές θα πραγματοποιούν «επιχειρήσεις σημείου» και θα εκσυγχρονισθούν με σύγχρονα οπλικά συστήματα και μέσα. Επισημαίνεται ότι θα εγκατασταθούν στο Γκιόλμπασι της Άγκυρας, περιοχή όπου εδρεύει και η Διοίκηση Ειδικών Δυνάμεων του ΓΕΕΘΑ (Bordo Bereli). Παράλληλα, συγκροτήθηκε μια μονάδα «Ειδικών Δυνάμεων», αποτελούμενη από 300 άτομα της αστυνομίας και της Στρατοχωροφυλακής, με κύρια αποστολή τη διεξαγωγή επιχειρήσεων τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας όσο και στο εξωτερικό (βόρειο Ιράκ, Συρία, ευρωπαϊκές χώρες κ.λπ.) για τη σύλληψη ηγετικών στελεχών της κουρδικής εξέγερσης και πρώην στελεχών της που έχουν αποστασιοποιηθεί. Ο σκοπός των εν λόγω επιχειρήσεων είναι να δημιουργήσουν στρατιωτικά και ψυχολογικά προβλήματα στους Κούρδους, ενώ το δόγμα διεξαγωγής τους στηρίζεται κατά βάση στην επιχείρηση σύλληψης του Κούρδου Şemdin Sakık από τμήματα των Bordo Bereli στο βόρειο Ιράκ το 1998.

Οι μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιούνται στο προσωπικό, την οργάνωση και τους εξοπλισμούς των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας αποσκοπούν στον πλήρη έλεγχό τους από την κυβέρνηση του Ερντογάν, δεν είναι άμοιρες των γεωστρατηγικών υπολογισμών της Άγκυρας και στηρίζονται στο «Στρατηγικό Όραμα των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων». Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στις 21-10-2010, ο τότε αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Işık Koşaner παρουσίασε σε σύσκεψη, παρουσία του πρωθυπουργού και των υπουργών Άμυνας-Εξωτερικών-Εσωτερικών, την εκτίμηση του για τις εξελίξεις που θα υπάρξουν τα επόμενα 5, 10 και 20 χρόνια, αναλύοντας τους εξής παράγοντες: στρατηγικές απειλές, ενδεχόμενοι κίνδυνοι, εχθροί, κατάσταση του αγώνα κατά της τρομοκρατίας (σ.σ. εννοούν το ΡΚΚ), στρατηγικοί στόχοι, διεθνείς υποχρεώσεις, υποχρεώσεις έναντι του ΝΑΤΟ, ταχύτητα αύξησης του πληθυσμού της χώρας, αριθμός αποφοίτων πανεπιστημίου, αριθμός Τούρκων που διαμένουν και εργάζονται στο εξωτερικό κ.λπ. Από την ανάλυση των παραγόντων αυτών ο Koşaner κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις θα πρέπει να διαθέτουν μία δύναμη 850.000 ατόμων προκειμένου να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του μέλλοντος σε βάθος 20ετίας.

Συνεπώς επιβεβαιώνεται έμμεσα, αλλά με αρκετή σαφήνεια, ότι το αυταρχικό καθεστώς του Ερντογάν για την υλοποίηση των ηγεμονικών και επεκτατικών στόχων του, θα συνεχίσει να αναβαθμίζει τις επιχειρησιακές δυνατότητες των δυνάμεων ασφαλείας της χώρας του, παίρνοντας κάθε ρίσκο και χωρίς να διστάζει να προκαλεί ακόμη και τη Δύση, εφόσον χρειασθεί. Καθίσταται λοιπόν σαφές ότι η κατάσταση που διαμορφώνεται θα πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής από την ελληνική πλευρά, διότι η προάσπιση των εθνικών συμφερόντων από την συνεχώς κλιμακούμενη παραβατική συμπεριφορά της Άγκυρας απαιτεί τη διατήρηση στο ακέραιο της αποτρεπτικής ικανότητας της χώρας.

www.geostrategy.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Η πυραυλική απειλή της Τουρκίας

Του Χρήστου Μηνάγια

Στις 13/1/2012 ο καθηγητής Yücel Altınbaşak, πρόεδρος του Τουρκικού Ιδρύματος Επιστημονικών και Τεχνολογικών Ερευνών (ΤÜBITAK), σε ενημέρωση δημοσιογράφων αναφορικά με τις εξελίξεις στο πυραυλικό πρόγραμμα της Τουρκίας δήλωσε ότι την παρούσα περίοδο πραγματοποιούνται δοκιμές στο βεληνεκές των 300 χλμ, ενώ εντός του 2012 θα αρχίσουν οι δοκιμές για επίτευξη βεληνεκούς 500 χλμ.

Στη συνέχεια, ο Τούρκος καθηγητής ανέφερε ότι θα ακολουθήσουν δοκιμές για επίτευξη βεληνεκούς 1.500 χλμ με τελική επιδίωξη, το 2014, αυτό να φθάσει στα 2.500 χλμ. Επισημαίνεται ότι, το Ινστιτούτο Μελετών και Ανάπτυξης της Αμυντικής Βιομηχανίας (Savunma Sanayii Araştırma ve Geliştirme Enstitüsü/SAGE), που υπάγεται στο ΤÜBITAK, είναι υπεύθυνο για το πυραυλικό πρόγραμμα της Τουρκίας και σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ κατά τις δοκιμαστικές βολές πυραύλων εδάφους-εδάφους προσβάλλονται στόχοι στα 300 χλμ με απόκλιση 5 μέτρων.

Σε ότι αφορά την πληροφορία για το βεληνεκές των 2.500 χλμ. είχε προηγηθεί ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρ. Τ. Ερντογάν, ο οποίος, κατά τη συνεδρίαση του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου στις 15/12/2011, απευθυνόμενος στην ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων ζήτησε να μάθει το βεληνεκές των τουρκικών πυραυλικών συστημάτων. Όταν οι Τούρκοι στρατηγοί ανέφεραν ότι το μέγιστο βεληνεκές είναι 150 χλμ ο Ερντογάν τους είπε τα εξής:
«Αυτό είναι αδύνατο. Πρέπει να βελτιώσουμε το βεληνεκές. Το Ιράν κατασκεύασε πυραύλους με βεληνεκές 2.000!2.500 χλμ. Και εμείς μπορούμε να το επιτύχουμε αυτό. Αυτό ζητάω από εσάς.»

Αυτό που προκύπτει από την ανάλυση του συνόλου των τουρκικών εξοπλιστικών προγραμμάτων είναι ότι αποκαλύπτονται τα στοιχεία μιας χαρακτηριστικής προσπάθειας για παραγωγή στρατιωτικών πληροφοριών μεγάλου βάθους και διεξαγωγή επιχειρήσεων, ημέρα και νύκτα, σε μεγάλες αποστάσεις με την υποστήριξη οπλικών συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς, στηριζόμενες στην αρχή της διακλαδικότητας. Ειδικότερα για τα πυραυλικά
συστήματα εδάφους-εδάφους κρίνεται σκόπιμο να παρατεθεί το ακόλουθο απόσπασμα από το βιβλίο του συντάκτη του παρόντος άρθρου με τίτλο: «Η γεωπολιτική στρατηγική και η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας», απ’ όπου διαπιστώνεται ότι αυτά εντάσσονται σε μια μακροπρόθεσμη εθνική στρατηγική, την οποία όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις αποφάσισαν να κρατήσουν μακριά από τα κόμματα και τις εσωτερικές πολιτικές διενέξεις.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 η Τουρκία υπέγραψε συμφωνία με την Κίνα για την αγορά 19 εκτοξευτών F-302T Kasırga 302 mm, με βεληνεκές 80 χλμ. Στη συμφωνία προβλεπόταν η μεταφορά τεχνογνωσίας στην Τουρκία, η οποία κατασκεύασε στη συνέχεια 35 εκτοξευτές και πέτυχε να αυξήσει το βεληνεκές τους στα 100 χλμ. Πληροφορίες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί κάνουν λόγο για την κατασκευή επιπλέον 6 εκτοξευτών του ιδίου τύπου, βεληνεκούς 150 χλμ, στους οποίους εδόθη η ονομασία Jaguar. Οι Kasırga ανήκουν στην 58 Ταξιαρχία Πυροβολικού που εδρεύει στο Polatli της Άγκυρας. Στις 22-3-2007 η Τουρκία ενημέρωσε, για πρώτη φορά, επίσημα τον Ο.Η.Ε. ότι κατασκεύασε 54 εκτοξευτές Kasırga, οι οποίοι μάλιστα παρουσίασθηκαν στην παρέλαση της 30-08-2006
(Ημέρα Νίκης). Σύμφωνα με το υφιστάμενο οργανόγραμμα, η κάθε πυροβολαρχία
Kasırga διαθέτει 1 όχημα διοικήσεως, 9 οχήματα εκτοξευτές και 9 οχήματα μεταφοράς. Πληροφορίες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί κάνουν λόγο για 100 εκτοξευτές.

Η ενασχόληση της Τουρκίας με την κατασκευή πυραυλικών συστημάτων εδάφους-εδάφους δεν είναι καινούργια υπόθεση. Το πρώτο τουρκικό εθνικό πυραυλικό σύστημα, κατασκευάσθηκε το 1999 από το TÜBİTAK/SAGE (Τουρκικό Ίδρυμα Επιστημονικών Ερευνών/Ινστιτούτο Αμυντικών Ερευνών και Ανάπτυξης) με την ονομασία Toros. Πρόκειται για ένα πυραυλικό σύστημα εδάφους-εδάφους ή θαλάσσης-εδάφους που έχει δύο τύπους. Το Toros-230 (230 mm βεληνεκούς 65 χμ) και το Toros-260 (260 mm βεληνεκούς 110 ή 115 χλμ). Το σύστημα
παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά στην έκθεση IDEF 1999, την οποία είχε επισκεφθεί ο τότε πρόεδρος της ∆ημοκρατίας Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ με τον τότε αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων ∆υνάμεων Χουσεΐν Κιβρίκογλου.

Η Τουρκία, συνεχίζοντας το πυραυλικό της πρόγραμμα, κατασκεύασε εν συνεχεία
τους πυραύλους F600T Yıldırım 607 mm βεληνεκούς 150 χλμ. Πληροφορίες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί αναφέρουν ότι το βεληνεκές τους είναι 250 χλμ. Το πρόγραμμα των Yıldırım άρχισε 7με κάθε μυστικότητα το 2002. Στις 22-3-2007, η Τουρκία ενημέρωσε τον Ο.Η.Ε. για την κατασκευή 6 εκτοξευτών και 97 πυραύλων. Για πρώτη, όμως, φορά, παρουσιάστηκαν στην παρέλαση της 30-8-2007 (Ημέρα Νίκης). Πληροφορίες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί κάνουν λόγο για 36 εκτοξευτές. Στο τουρκικό περιοδικό Savunma ve Havacilik (Άμυνα καιΑεροπορία), τεύχος 124/2007, αναφέρονται τα ακόλουθα τα οποία
αναδημοσιεύθηκαν από τουρκικές εφημερίδες:

«Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, στο βασικό σχεδιασμό που έγινε για τον καθορισμό των μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων αναγκών των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, αποφασίσθηκε να αποκτηθεί τεχνολογία ώστε το βεληνεκές των πυραυλικών συστημάτων να φθάσει στα 500 χλμ το 2008 και στα 1.000 χλμ το 2009. Με την τεχνολογία όμως που διαθέτει η Τουρκία, στην παρούσα φάση, δεν είναι δυνατόν να φθάσει τα 1.000 χλμ και έχει εστιάσει την προσπάθειά της στην επίτευξη βεληνεκούς μεταξύ 300 και 600 χλμμ. Η Τουρκία την πυραυλική τεχνολογία την πήρε αρχικά από την Κίνα, στη συνέχεια όμως ανέπτυξε δική της τεχνολογία και συνεχίζει μόνη της και ανεξάρτητη από το εξωτερικό. ∆ύο είναι οι κύριες αιτίες που η Τουρκία αποφάσισε να δώσει εμφαση στην ανάπτυξη πυραυλικής τεχνολογίας. Το πρώτο κρίσιμο σημείο εστιάζεται στο γεγονός ότι οι γειτονικές χώρες της Τουρκίας διαθέτουν πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς. Συγκεκριμένα το Ιράν απέκτησε μία σημαντική δύναμη κατασκευάζοντας τους πυραύλους Sahab, των οποίων το βεληνεκές φθάνει στα 2.000 χλμ. Γι’ αυτό το λόγο και προκειμένου η Τουρκία να δημιουργήσει τις ισορροπίες που επιθυμεί με τις γειτονικές χώρες επιτάχυνε τις εργασίες ανάπτυξης πυραυλικής τεχνολογίας..»

Σημειώνεται πάντως ότι η ανάπτυξη πυραύλων με τόσο μεγάλα βεληνεκή αποτελεί σοβαρότατη ένδειξη περί αναπτύξεως πυρηνικών όπλων, διότι πύραυλοι συμβατικής γομώσεως με αυτά τα βεληνεκή έχουν περιορισμένη στρατιωτική αξία σε σύγκριση με το κόστος ανάπτυξης και κατασκευής τους. Η ίδια ένδειξη, κατά την άποψή μας, είναι χαρακτηριστική τόσο των προθέσεων του Ιράν όσο και της Τουρκίας. Η άποψη αυτή επιβεβαιώνεται από σχετικό δημοσίευμα στο φύλλο της εφημερίδος Milliyet, 23-11-2009, το οποίο αναγράφει τα ακόλουθα:

«Η Τουρκία είναι μία μουσουλμανική χώρα. Η πρώτη μουσουλμανική χώρα παγκοσμίως που κατασκεύασε εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας είναι το Πακιστάν, το οποίο αμέσως μετά κατασκεύασε ατομική βόμβα. Η δεύτερη μουσουλμανική χώρα που κατασκεύασε εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας είναι το Ιράν, το οποίο εισήλθε στη διαδικασία κατασκευής ατομικής βόμβας. Η Τουρκία, η οποία αποτελεί μία χώρα κλειδί στη Μέση Ανατολή, αν κατασκευάσει εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, είναι σαφές ότι θα επιχειρήσει να κατασκευάσει ατομική βόμβα.»

http://www.geostrategy.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Η όξυνση των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ και οι επόµενες κινήσεις της Άγκυρας

Του Χρήστου Μηνάγια

Τις τελευταίες ηµέρες και ειδικά µετά τη δηµοσιοποίηση της έκθεσης του ΟΗΕ για το Mavi Marmara παρατηρείται µια ραγδαία όξυνση των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ, µε την τουρκική πλευρά να επιδεικνύει µια συµπεριφορά πλούσια σε αλαζονεία, οργή, απειλές και εκβιασµούς, δίδοντας την εντύπωση ότι έχει απολέσει σηµαντικό µέρος της ψυχραιµίας της. στόσο, παρά την αποφασιστικότητα που θέλει να προβάλλει η τουρκική ηγεσία τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό, θεωρείται σκόπιµο να παρουσιασθούν ακολούθως ορισµένα άρθρα έγκριτων Τούρκων αρθρογράφων και ενός ακαδηµαϊκού τα οποία δίδουν µια άλλη διάσταση “αποκωδικοποίησης” της τουρκικής στρατηγικής και των κινήσεων που θα ακολουθήσουν.

Αρθρογράφος Kadri Gürsel, εφηµερίδα Milliyet/ 5-9-2011

Η Τουρκία προκειµένου να εξοµαλύνει τις σχέσεις της µε το Ισραήλ, οι οποίες οξύνθηκαν λόγω του περιστατικού στο Mavi Marmara, αρχικά είχε δύο επίσηµες απαιτήσεις: πρώτον, το Ισραήλ να ζητήσει επίσηµα συγγνώµη λόγω της αιµατηρής επιχείρησης που πραγµατοποίησε στο πλοίο και δεύτερον να αποζηµιώσει τους συγγενείς των θυµάτων .. Αργότερα όµως, στις αρχές του 2011 ο πρωθυπουργός Ερντογάν έθεσε ακόµη ένα θέµα. Την άρση του αποκλεισµού που εφαρµόζει το Ισραήλ στη Γάζα. Τούτο δεν ετέθη ως µια επίσηµη απαίτηση, αλλά ως ένα αίτηµα που είχε πολιτική και ανθρωπιστική διάσταση. Όµως, στις αρχές του Ιουλίου 2011 (σ.σ. λίγες ηµέρες µετά τις εκλογές της 12-6-2011) ο πρωθυπουργός Ερντογάν προέβαλε την άρση του αποκλεισµού της Γάζας ως την κύρια απαίτηση για να οµαλοποιηθούν οι
σχέσεις µε το Ισραήλ .. Η Τουρκία, συνδέοντας την απαίτηση συγγνώµης και αποζηµιώσεων από το Ισραήλ µε το θέµα της Γάζας, υποθήκευσε την εξοµάλυνση των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ σε ελάχιστο επίπεδο µε τη Χαµάς και σε µέγιστο επίπεδο µε την επίλυση του παλαιστινιακού προβλήµατος.

Η τύχη της υπόθεσης της Γάζας και των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων δεν θα χαραχθεί πλέον σε επίπεδο διµερών σχέσεων, αλλά σε ένα πολυδιάστατο επίπεδο που θα µπορούν να παρεµβαίνουν και τρίτοι εξωτερικοί παράγοντες όπως η Χαµάς, η Αίγυπτος, η Χεζµπολάχ, το Ιράν, ακόµη και η Συρία. Η διατήρηση µιας κατάστασης κρίσης και σύγκρουσης, συνδέοντας τις σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ µε τη Γάζα και η αναδιάρθρωση του υφιστάµενου status quo και του µέλλοντος της Μέσης Ανατολής, υπό τη σκέπη των αναταραχών και εξεγέρσεων της «Αραβικής Άνοιξης» αποτελεί µια στρατηγική επιλογή της εξωτερικής πολιτικής του κόµµατος ΑΚΡ.στόσο, η απόφαση αυτή ταυτόχρονα είναι ακρατής και παρακινδυνευµένη.

Αρθρογράφος Aslı Aydıntaşbaş, εφηµερίδα Milliyet/ 5-9-2011

Η ελευθερία της ναυσιπλοΐας στην Ανατολική Μεσόγειο αποτελεί το σηµείο ιδιάζουσας σηµασίας στο πακέτο µέτρων που ανακοίνωσε η Τουρκία αναφορικά µε τις τουρκο-ισραηλινές σχέσεις. Είτε το θέλουµε είτε όχι, η εν λόγω αναφορά προκάλεσε συζητήσεις και αντιδικίες στα εξής ερωτήµατα: Οδηγούµαστε σε πόλεµο µε το Ισραήλ; Από τούδε και στο εξής τα πολεµικά πλοία της Τουρκίας θα µπορούν να συνοδεύουν τους στολίσκους που
µεταφέρουν βοήθεια στη Γάζα; Κατά βάθος η Άγκυρα, στα πλαίσια της έννοιας η οποία στη διπλωµατική γλώσσα ονοµάζεται στρατηγική ασάφεια/αοριστολογία, δεν προτίθεται να συγκεκριµενοποιήσει περισσότερο την πρόθεσή της που εµπεριέχεται στην παραπάνω αναφορά .

Σε συζήτηση που είχα µε υψηλόβαθµο (Τούρκο) διπλωµάτη αναφορικά µε την τουρκο-ισραηλινή ένταση µου ειπώθηκαν τα εξής: «Η έκθεση (των Ηνωµένων Εθνών)
αναγνωρίζει το δικαίωµα της ηγεµονίας του Ισραήλ σε όλη τη Μεσόγειο. Από την πλευρά µας το πιο σηµαντικό θέµα είναι ότι η επίθεση πραγµατοποιήθηκε στο µέσο της Ανατολικής Μεσογείου, περιοχή που είναι για εµάς περιοχή στρατηγικής σηµασίας. Αυτό σηµαίνει ότι το Ισραήλ “θα λύνει και θα δένει” στη Μεσόγειο. Τούτο δεν είναι δυνατόν να το αποδεχθούµε. ∆εν θα αφεθεί στη διάθεση του Ισραήλ η ελευθερία ναυσιπλοΐας στη Μεσόγειο. Το Ισραήλ δεν
µπορεί να κυκλοφορεί στη Μεσόγειο λέγοντας ‘λύνω και δένω”. Σε περίπτωση που δεν το κάνει αυτό δεν υπάρχει λόγος σύγκρουσης.» Εντάξει όλα αυτά. Όµως τι πρέπει να κάνει η Τουρκία για να δηµιουργήσει τη δική της ηγεµονία στην Ανατολική Μεσόγειο; Για να εναντιωθεί στην ισραηλινή συµπεριφορά του “λύνω και δένω”, η Τουρκία θα στείλει πράγµατι τα πολεµικά της πλοία στην περιοχή; Θα εµποδίσει το Ισραήλ να κυκλοφορεί στα διεθνή ύδατα;

Πράγµατι η Τουρκία από τώρα άρχισε µια προσπάθεια αύξησης της διεθνούς της παρουσίας στα διεθνή ύδατα όπως είναι η Ανατολική Μεσόγειος. Αυτή η νέα πολιτική που διαµορφώθηκε µετά τις επαφές που είχαν οι (Τούρκοι) διπλωµάτες µε τις (τουρκικές) ναυτικές δυνάµεις, περιλαµβάνει πολύ συχνές και εµφανείς περιπολίες στην Ανατολική Μεσόγειο. Προς το παρόν υπάρχει µόνο µια τουρκική φρεγάτα στην Ανατολική Μεσόγειο. Όµως η κυβέρνηση
σκέφτεται να αυξήσει σύντοµα τον αριθµό τους σε 3 ή 4.

Η εν λόγω πολιτική της “εµφανούς παρουσίας” στην Ανατολική Μεσόγειο δεν διαφέρει από την πολιτική που εφαρµόζεται στον εναέριο χώρο εναντίον της Ελλάδος σε σχέση µε τη γραµµή του FIR της Άγκυρας. Η Ελλάδα λέει ότι της ανήκει ο εναέριος χώρος του Αιγαίου, όµως υπάρχει µια περιοχή της οποίας η κυριαρχία δεν είναι αποδεκτή από την Τουρκία. Τα τουρκικά αεροσκάφη για να µπορούν να λένε ότι “υπάρχουµε και εµείς στο Αιγαίο” συχνά ίπτανται στον αµφισβητούµενο εναέριο χώρο και δεν δειλιάζουν να λάβουν µέρος σε αεροµαχίες. Με τον ίδιο τρόπο ένα τουρκικό πλοίο θα βρίσκεται απέναντι από ένα πλοίο του ισραηλινού στόλου, θα το πλησιάζει σε απόσταση 100 µέτρων και θα περιµένει εκεί . Αµάν να προσέξουµε. Σε µια περίοδο έντασης µε το Ισραήλ πρέπει να είµαστε ευαίσθητοι, ειδικά, µε τον αντισηµιτισµό. Εάν αρχίσουµε να βλέπουµε τον εβραϊκό δάκτυλο πίσω από κάθε εξέλιξη που δεν µας αρέσει, τότε στην πραγµατικότητα δεν θα έχουµε επαφή µε κανέναν.

Αρθρογράφος Semih İdiz, εφηµερίδα Milliyet/ 5-9-2011

Η απογύµνωση µιας µεγάλης αποστολής, σε µια περιοχή που αποτελεί το πεδίο ενδιαφέροντος όλου του κόσµου και για ένα θέµα, που άλλωστε δεν ενδιαφέρει άµεσα τα εθνικά συµφέροντα, δεν πρέπει να παραλείψει µια πραγµατικότητα, βάσει της οποίας η Τουρκία θα βιώσει την αποθάρρυνση του νέου οράµατος της. Ο Νταβούτογλου είναι ανήσυχος/ενοχληµένος από τη
µετατροπή αυτού του προβλήµατος σε τουρκο-ισραηλινό πρόβληµα. Κατ’ αυτόν, πρόκειται για ένα πρόβληµα διεθνούς δικαίου και διεθνούς συνείδησης µεταξύ του Ισραήλ και της διεθνούς κοινότητας. Όµως οι δηλώσεις/διευκρινήσεις που έρχονται από τη ∆ύση καταδεικνύουν ότι δεν πρόκειται για ένα νοµικό αλλά για ένα πολιτικό πρόβληµα µεταξύ Τουρκιάς και Ισραήλ. Ακόµη και οι χώρες που είχαν υπηκόους τους στο Mavi Marmara αντί
να υποστηρίζουν ανοικτά την Άγκυρα υποδεικνύουν και συµβουλεύουν για άµεση συµφιλίωση µεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ. Ό,τι δηλαδή περιλαµβάνει η τελική σύσταση της έκθεσης Palmer. Η Τουρκία δεν το επιθυµεί αυτό, όµως στο διάλογο της Άγκυρας µε τις Ηνωµένες Πολιτείες και τις χώρες της Ευρώπης, αυτό θα αποτελεί το στερεότυπο επίσηµο λόγο της απέναντι πλευράς.

Αρθρογράφος İhsan Dağı, εφηµερίδα Zaman/6-9-2011

Για όλες τις χώρες, µερικές στιγµές είναι πολύ σηµαντικές. Στην κορυφή αυτών βρίσκεται η “στιγµή της ανόδου”. Η άνοδος πρέπει να διαχειρισθεί σωστά διότι υπάρχουν κράτη και κέντρα εξουσίας τα οποία επιθυµούν να τραβήξουν κάτω και να καθηλώσουν στο έδαφος την χώρα που ανέρχεται. Η Τουρκία βρίσκεται ακριβώς σε ένα τέτοιο σηµείο. Η δηµοκρατία
ενδυναµώνεται, η οικονοµία ακµάζει και το γόητρο αυξάνεται τόσο στην περιοχή όσο και διεθνώς . Εάν ανεβαίνετε ως χώρα, στον περίγυρο σας θα υπάρχουν κάποιοι που αυτό δεν θα τους ικανοποιεί, θα είναι ανήσυχοι και θα στήσουν παγίδες για σας δηµιουργήσουν “οδικό ατύχηµα”. Κατ’ εµέ η Τουρκία βρίσκεται σε µια τέτοια φάση.

Προσφέρεται µια ευκαιρία σε αυτούς που θέλουν να καρφώσουν την ανερχόµενη Τουρκία στο έδαφος για τους εξής λόγους: σε ότι αφορά στο εσωτερικό υπάρχει µια βαθειά κρίση µε το κουρδικό πρόβληµα και τις πολιτικο-στρατιωτικές σχέσεις, ενώ στο εξωτερικό υπάρχει µια σύγκρουση που θα εκραγεί µε το Ιράν, τη Συρία και το Ισραήλ. Σε αυτούς τους επικίνδυνους τοµείς η κυβέρνηση είναι υποχρεωµένη να είναι πολύ προσεκτική. Σε περίπτωση που διολισθήσουµε σε κατάσταση “µέθης της εξουσίας” και οδηγηθούµε σε ένα σηµείο βίαιο και συγκρουσιακό τότε κάποιος από τους προαναφερθέντες λόγους θα σταµατήσει την άνοδο της Τουρκίας. Η κυβέρνηση πρέπει να γνωρίζει το εξής: κάθε είδους “θερµή σύγκρουση” ή οποιαδήποτε παρόµοια κατάσταση θα βλάψει την Τουρκία που ανοίγεται και εξαπλώνεται στην περιοχή και θα αποτραβήξει τις πολιτικές της δυνάµεις και την πολιτική της επιρροή εντός των συνόρων της χώρας. Τα χρήµατα και οι άνθρωποι δραπετεύουν από κάθε χώρα που βρίσκεται στα πρόθυρα µιας “θερµής σύγκρουσης”.

Τούρκος καθηγητής Cenap ÇAKMAK

Η έκθεση των Ηνωµένων Εθνών για το Mavi Marmara έχει διπλή σηµασία: πρώτον, αφενός αποτελεί µια βάση νοµιµοποίησης της υπάρχουσας κατάστασης στη Γάζα (σ.σ. εννοεί τον αποκλεισµό της Γάζας), αφετέρου διαπιστώνεται η νοµιµοποίηση της εφόδου που έγινε στο πλοίο Mavi Marmara. ∆εύτερον, η τουρκική εξωτερική πολιτική απώλεσε τη δυνατότητα
να εξηγήσει στη διεθνή κοινότητα τις επίσηµες θέσεις της, µε αποτέλεσµα να υπάρχουν πλέον πολύ µεγαλύτερες δυσχέρειες για να γίνει αποδεκτή η στάση της Τουρκίας .. Η αναφορά (των Ηνωµένων Εθνών) περιέχει συστάσεις εξ ολοκλήρου αντίθετες µε την επιχειρηµατολογία της Τουρκίας και επικυρώνει τη θέση του Ισραήλ. Ειδικά η αναφορά της έκθεσης στο θέµα της νοµιµότητας του αποκλεισµού της Γάζας, ισχυροποιεί το Ισραήλ.




Επίσης, ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί η ακόλουθη δήλωση του Κemal Κılıçdaroğlu, αρχηγού του κόµµατος της αξιωµατικής αντιπολίτευσης CHP: «Εάν το CHP ήταν στην εξουσία, δεν θα επιτρέπαµε σε ένα πλοίο όπως το Mavi Marmara να εξέλθει των τουρκικών χωρικών υδάτων, διότι δεν θα επιθυµούσαµε να χαλάσουν οι σχέσεις µας µε το Ισραήλ.»

Η κατάσταση που διαµορφώνεται ενόψει όλων των παραπάνω έχει ως ακολούθως:

• H Τουρκία, προσπαθώντας να επιφορτισθεί έναν περιφερειακό και εν µέρει διεθνή ρόλο ώστε να έχει λόγο στο σχεδιασµό του νέου διεθνούς σκηνικού, ενσωµάτωσε στον ήδη βεβαρυµµένο τοµέα εθνικής ασφάλειας της κινδύνους και απειλές που αντιµετωπίζουν τρίτες χώρες. Τούτο αποτυπώνεται πλήρως στη µεταστροφή των µηδενικών προβληµάτων του Νταβούτογλου σε πολλαπλά προβλήµατα µε τη Συρία, το Ιράν, το Ιράκ, την Αρµενία, την Ελλάδα, την Κύπρο ακόµη και το Αζερµπαϊτζάν.
  
• Η Άγκυρα δεν µπορεί ούτε να σηκώσει το ανάστηµα της, ούτε να συναγωνισθεί σε ισχύ το Ισραήλ. Απλώς, επιδεικνύει µια αποτρεπτική στάση ενόψει των ενεργειακών εξελίξεων της Ανατολικής Μεσογείου και του άξονα συνεργασίας Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδος.
  
• Η κυβέρνηση του Ερντογάν βλέποντας ότι δεν µπορεί να αποτρέψει την Κύπρο από τις γεωτρήσεις για εντοπισµό υδρογονανθράκων στον κυπριακό θαλάσσιο χώρο, στις αρχές Ιουλίου προέβαλε την άρση του αποκλεισµού της Γάζας ως κύρια απαίτηση για την οµαλοποίηση των σχέσεων της µε το Ισραήλ, γνωρίζοντας φυσικά ότι αυτό δεν επρόκειτο να γίνει αποδεκτό.
• Η στρατηγική της ισλαµικής κυβέρνησης του ΑΚΡ προσπάθησε να εκµεταλλευθεί το περιστατικό του Mavi Marmara µε σκοπό, αυτό να µετατραπεί σ’ ένα πολυδιάστατο πρόβληµα µε δικαίωµα παρέµβασης τρίτων και εξωτερικών παραγόντων όπως, η Χαµάς, η Αίγυπτος, η Χεζµπολάχ, το Ιράν, ακόµη και η Συρία, και ενώ οι εξεγέρσεις της «Αραβικής Άνοιξης» ευρίσκονται σε εξέλιξη. Άλλωστε, η επίσκεψη του Ερντογάν στην Αίγυπτο (12 και 13-9-2011), στην Τυνησία (14-9-2011) και στη Λιβύη (15-9-2011), συνοδευόµενος από 80 επιχειρηµατίες, µόνο τυχαία δεν είναι και επιβεβαιώνει την παραπάνω εκτίµηση.
  
• Η Τουρκία, προκειµένου να εξασφαλίσει την κυριαρχία της στην Ανατολική Μεσόγειο θα αυξήσει τη ναυτική παρουσία της στην περιοχή και θα αρχίσει προκλητικές ενέργειες µε πολεµικά της πλοία εναντίον του ισραηλινού στόλου, εφαρµόζοντας την ίδια στρατηγική αµφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωµάτων στο Αιγαίο.
  
• Αφενός τα αδιέξοδα της πολιτικής του Νταβούτογλου είναι πασιφανή, αφετέρου ο µηχανισµός του «βαθέος ισλαµικού κράτους» του Φετουλάχ Γκιουλέν προτρέπει τον πρωθυπουργό Ερντογάν να συνέλθει από τη “µέθη της εξουσίας” και να µη βάλει τη χώρα σε µια “θερµή συγκρουσιακή” κατάσταση µε το Ισραήλ. Ειδικά σε µια περίοδο όπου το κουρδικό, η ρήξη του Ερντογάν µε τους στρατηγούς και οι σχέσεις µε τη Συρία αποτελούν πολύ σηµαντικά τρωτά σηµεία. Στα σηµεία αυτά εάν προσδεθεί και το Ιράν, το οποίο ενόψει της εγκατάστασης του νατοϊκού ραντάρ στη Malatya ή στα Άδανα, απειλεί εµµέσως την Τουρκία, τονίζοντας ότι καµία µουσουλµανική χώρα δεν πρέπει να αποτελεί εργαλείο του ΝΑΤΟ, οι απειλές που δηµιουργούνται είναι πολυδιάστατες και πιθανόν µη αντιµετωπίσιµες.

(Ο Χρήστος Μηνάγιας είναι συγγραφέας του βιβλίου «Η γεωπολιτική στρατηγική και η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Τουρίκη. Πρόκειται για µια εµπεριστατωµένη µελέτη η οποία βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε πρωτογενείς τουρκικές πηγές και µπορεί να χαρακτηρισθεί ως ένας χρήσιµος οδηγός για το είδος της απειλής που συνιστούν οι τουρκικές ένοπλες δυνάµεις και τις επιδιώξεις της εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας υπό το µανδύα του νεο-οθωµανισµού. Επίσης, είναι τακτικός αρθρογράφος επί θεµάτων Τουρκίας στην ιστοσελίδα www.geostrategy.gr)



www.geostrategy.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Τουρκική αποβατική άσκηση στο Αιγαίο και «ανατολίτικες προβοκάτσιες»

Του Χρήστου Μηνάγια

Από 26 έως 27 Μαΐου 2011 οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις επρόκειτο να πραγματοποιήσουν την τελική φάση της διακλαδικής αποβατικής ασκήσεως Efes-2011 στην περιοχή του κόλπου Doğanbey/Seferihisar, πλην όμως τόσο αυτή όσο και η αεροναυτική άσκηση Denizkurdu-2011 που διεξαγόταν παράλληλα, ακυρώθηκαν ύστερα από σχετική ανακοίνωση του τουρκικού Γενικού Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων στις 24-5-2011. Η άσκηση Efes άρχισε στις 3-5-2011 και στη συνέχεια ακολούθησε η αεροναυτική άσκηση Denizkurdu-2011 με τον τουρκικό στόλο να εξέρχεται από τις ναυτικές βάσεις στις 16-5-2011 και να πραγματοποιεί θαλάσσια επιχειρησιακή εκπαίδευση και εκπαίδευση αεροναυτικής συνεργασίας στο Αιγαίο.

Επισημαίνεται ότι, ενώ οι εν λόγω ασκήσεις βρισκόταν σε εξέλιξη, παρουσιάσθηκε από τουρκικής πλευράς μια κλιμάκωση προκλητικών δηλώσεων και γεγονότων, τα οποία διαμόρφωσαν ένα αρνητικό κλίμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και κατέδειξαν για μια φορά ακόμη την τουρκική αδιαλλαξία και αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο. Φυσικά, όλα αυτά δεν είναι καινοφανή, δεδομένου ότι περιλαμβάνονται στο Σχέδιο Επιχειρήσεων SUGA της Διοίκησης των Τουρκικών Ναυτικών Δυνάμεων (σ.σ. υπόθεση Ergenekon), πολλά σημεία του οποίου φαίνεται ότι εξακολουθούν να υιοθετούνται από την κυβέρνηση του Ερντογάν χωρίς καμία πρόθεση για αλλαγή τους. Μερικά από αυτά φαίνονται ακολούθως:

• Το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος θα πρέπει να μετατραπούν σε περιβάλλον διεξαγωγής επιχειρήσεων.
• Να δημιουργηθούν καταστάσεις αύξησης της έντασης χωρίς να προκληθεί σύγκρουση με την Ελλάδα κατά τη διάρκεια διεξαγωγής των ασκήσεων στο Αιγαίο.
• Τα σενάρια όλων των ασκήσεων και εκπαιδεύσεων σε θέματα τακτικής θα αναφέρονται στα νησιά.
• Θα ενημερώνεται άμεσα η κοινή γνώμη μέσω της ιστοσελίδας του τουρκικού ΓΕΕΘΑ για κάθε αναχαίτιση ή παρενόχληση που θα πραγματοποιούν οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις στα τουρκικά αεροσκάφη και πλοία.
• Διεξαγωγή επιχειρήσεων αναγνώρισης και επιτήρησης στα νησιά προκειμένου να διαπιστωθούν οι ελληνικές δραστηριότητες στις εν λόγω περιοχές.
• Να αποτραπεί η Ελλάδα να δημιουργήσει τετελεσμένα στα νησιά, σε νησίδες και σε βραχονησίδες που τις παραχωρήθηκαν με συμφωνίες.
• Κατόπιν διαταγής, θα πραγματοποιούνται ενέργειες που κλιμακώνουν την κρίση, λαμβάνοντας αντίστοιχα μέτρα βίας και αποτροπής στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
• Σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα, θα πραγματοποιούνται συνέδρια, σεμινάρια, ημερίδες, συγκεντρώσεις κ.λπ., όπου επιστήμονες θα παρουσιάζουν τα προβλήματα του Αιγαίου, τις τουρκικές θέσεις και το δίκαιο της θάλασσας.

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω κρίνεται σκόπιμο να σας παραθέσουμε στη συνέχεια τη χρονολογική εξέλιξη της κατάστασης που διαμόρφωσαν οι Τούρκοι μέχρι και την ακύρωση των προαναφερθεισών αποβατικών και αεροναυτικών ασκήσεων τους στο Αιγαίο:

3-5 Μαΐου 2011

Από 3 έως 5 Μαΐου 2011 οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις πραγματοποίησαν τη διακλαδική άσκηση έρευνας και διάσωσης Anadolu Yıldızı-2011 μεταξύ Μυτιλήνης και Χίου. Επισημαίνεται ότι στην αρχική ενημέρωση που πραγματοποιήθηκε σε δημοσιογράφους και σε 26 στρατιωτικούς παρατηρητές από 20 χώρες, οι Τούρκοι παρουσίασαν χάρτη, όπου η ελληνική περιοχή έρευνας και διάσωσης απεικονίζεται ως τουρκική. Επίσης, ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκάλεσε σχετικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδος Sabah/5-5-2011 το οποίο ανέφερε τα εξής: «…..Φέτος από τη γείτονα μας δεν υπήρξε καμία αναχαίτιση/παρεμπόδιση κατά την άσκηση Anadolu Yıldızı που διεξήχθη μεταξύ της Μυτιλήνης και της Χίου. Αυτή η ομαλοποίηση στο Αιγαίο ήταν αποτέλεσμα μιας συμφωνίας που υπογράφηκε μεταξύ των δύο χωρών….»

3 Μαΐου 2011

Έναρξη της διακλαδικής αποβατικής ασκήσεως Efes-2011.

7 Μαΐου 2011

Δήλωση του Namık Kemal Zeybek αρχηγού του κόμματος DP (Demokrat Parti) από τη Σμύρνη, αναφέροντας ότι τα νησιά Αγαθονήσι και Φαρμακονήσι ανήκουν στην Τουρκία και ότι τελούν υπό ελληνική κατοχή.

11 Μαΐου 2011

Το τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων στην επίσημη ιστοσελίδα του ανακοίνωσε ότι ένα ελληνικό σκάφος του λιμενικού και ένα αλιευτικό παραβίασαν τα τουρκικά χωρικά ύδατα στα Ίμια.

11-13 Μαΐου 2011

Πραγματοποιήθηκε στην Κων/πολη η διεθνής έκθεση αμυντικής βιομηχανίας IDEF-2011, όπου οι Τούρκοι παρουσίασαν τα νέα τους οπλικά συστήματα πολλά από τα οποία θα χρησιμοποιούντο παρουσία ξένων στρατιωτικών παρατηρητών στην τελική φάση της ασκήσεως Efes-2011.

16 Μαΐου 2011

Έναρξη της αεροναυτικής ασκήσεως Denizkurdu-2011 και έξοδος του τουρκικού στόλου από τις ναυτικές βάσεις Gölcük, Σμύρνης και Aksaz.

18 Μαΐου 2011

Το τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων στην επίσημη ιστοσελίδα του ανακοίνωσε ότι, ελληνικά F-16 και Μιράζ-2000 αναχαίτισαν στο διεθνή εναέριο χώρο του Αιγαίου, βόρεια της Ικαρίας και βορειοδυτικά της Χίου, τουρκικά F-16 που μετείχαν στην άσκηση Denizkurdu-2011.

Σε τηλεγράφημά του ο Αμερικανός πρεσβευτής (αποκαλύφθηκε από τα WikiLeaks και δημοσιεύθηκε στα «Νέα») περιγράφει συνάντησή του με τον Aχμέτ Νταβούτογλου στις 23 Ιουνίου 2009, κατά τη διάρκεια της οποίας απέρριψε τις συστάσεις των Αμερικανών για αποφυγή υπερπτήσεων στο Αγαθονήσι και στο Φαρμακονήσι, υποστηρίζοντας ότι είναι… «γκρίζες ζώνες». Ο Νταβούτογλου είπε ότι η κυριαρχία σε αυτούς τους «βράχους είναι υπό αμφισβήτηση, όπως και στο Κάρντακ» (σ.σ.: η τουρκική ονομασία των Ιμίων) και η «Ελλάδα επιλέγει συγκεκριμένα θέματα για να κινητοποιήσει τις ΗΠΑ αντί να αντιμετωπίσει το σύνολο του Αιγαίου με σφαιρικό τρόπο». Τονίζεται ιδιαίτερα ότι είναι η πρώτη φορά που υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας των δύο νησιών, καθώς μέχρι προσφάτως η τουρκική πλευρά απέδιδε τις υπερπτήσεις σε δήθεν ελιγμούς που υποχρεώνονται να κάνουν τα τουρκικά μαχητικά που «ανακόπτονται παράνομα» από την ελληνική Πολεμική Αεροπορία.

Ο απόστρατος συνταγματάρχης Ümit Yalım, υποψήφιος βουλευτής του τουρκικού κόμματος DP, συνοδευόμενος από 2 Τούρκους δημοσιογράφους μετέβη με σκάφος στο Αγαθονήσι και στο Φαρμακονήσι προσπαθώντας να αποβιβασθεί παράνομα σε αυτά χωρίς αποτέλεσμα. Επιστρέφοντας στην Τουρκία ο Yalım δήλωσε: «Τα νησιά αυτά βρίσκονται υπό ελληνική στρατιωτική κατοχή και οι ελληνικές αρχές δεν του επέτρεψαν να επισκεφθεί τα δικά μας (τουρκικά) νησιά. Στο Αγαθονήσι υπάρχουν δεκάδες σκάφη και ξενοδοχεία στα οποία κυματίζουν οι σημαίες της Ελλάδος και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα στην πλάτη των δικών μας νησιών κερδίζει πολλά χρήματα. Το Φαρμακονήσι αποτελεί εξ’ ολοκλήρου μια στρατιωτική βάση. Υπάρχει στρατιωτική μονάδα, εκκλησία και οχήματα. Σε τοίχο και στο έδαφος χαράχθηκε η ελληνική σημαία…».

22 Μαΐου 2011

Αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του κόμματος DP δημοσίευμα με τίτλο: «Στα Ελληνικά νησιά θα αναρτήσουν Τουρκική Σημαία», γνωστοποιώντας ότι, στις 25 Μαΐου ο αρχηγός του κόμματος Namik Kemal Zeybek θα κάνει απόβαση στα νησιά Αγαθονήσι και Φαρμακονήσι που βρίσκονται υπό τον έλεγχο της Ελλάδος. Στη συνέχεια, ο πρόεδρος του DP νομού Σμύρνης Naşit Birgüvi δήλωσε τα εξής: «Πρώτα θα πραγματοποιήσουμε ένα μεγάλο συλλαλητήριο στο Didim (σ.σ. βρίσκεται απέναντι από το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι). Κατόπιν μαζί με τον Zeybek θα κινηθούμε με σκάφη στο Αγαθονήσι και στο Φαρμακονήσι για να αναρτήσουμε την τουρκική σημαία. Ο σκοπός μας είναι να αφυπνίσουμε την τουρκική κοινή γνώμη. Αυτά τα νησιά σύμφωνα με όλες τις συμφωνίες είναι δικά μας. Θέλουμε να υπενθυμίσουμε ότι τα νησιά βρίσκονται υπό κατοχή. Κανένας δεν θα λησμονήσει τον αγώνα που έγινε για τις βραχονησίδες Ίμια. Ελπίζουμε να μην αντιμετωπίσουμε καμία παρακώλυση.». Επιπρόσθετα δε, οι προθέσεις του Zeybek γνωστοποιήθηκαν και από δημοσίευμα της εφημερίδος Sabah/20-5-2011 με τίτλο: «Ελληνική εκστρατεία από στελέχη του DP».

Προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον το γεγονός ότι η τουρκική κυβέρνηση όχι μόνο δεν προέβη «φανερά» σε καμία κίνηση για να αποτρέψει τον Zeybek από τις παράλογες και προκλητικές του ενέργειες, αλλά την ίδια ημέρα διεύρυνε την προκλητικότητά της και στη Θράκη με τον υπουργό επικρατείας για θέματα Ευρωπαϊκής Ένωσης Egemen Bağış να απευθύνεται σε Έλληνες μουσουλμάνους στην Κομοτηνή, συνοδεύοντας τη σύζυγο του Τούρκου πρωθυπουργού, λέγοντας τα εξής: «Να ξέρετε ότι δεν είστε μόνοι. Η Δυτική Θράκη δεν είναι ορφανή. Στην πραγματικότητα, είμαστε πιο κοντά από κάποιες άλλες περιοχές της Τουρκίας τόσο από θέμα απόστασης όσο και από θέμα καρδιάς».

24 Μαΐου 2011

Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών με την υπ. αριθ. 135 ανακοίνωσή του σχετικά με τις εκδηλώσεις μνήμης που έγιναν στην Ελλάδα για τη γενοκτονία των Ποντίων, ανέφερε ότι αποδοκιμάζει και καταψηφίζει αυτές τις προβληματικές πρωτοβουλίες, οι οποίες στηρίζονται σε παραποιημένους ιστορικούς ισχυρισμούς και δεν έχουν επιστημονική βάση.

Το τουρκικό κόμμα DP στην επίσημη ιστοσελίδα του ανακοίνωσε ότι στις 25-5-2011 την 13.00 ώρα θα πραγματοποιηθεί συλλαλητήριο στο Didim των δυτικών παραλίων με σύνθημα: «Adalara Sahip Çık (Διεκδικήστε τα Νησιά)» με τη συμμετοχή του προέδρου του Zeybek, χωρίς όμως να αναφέρει εάν θα γίνει η «απόβαση» στα νησιά Αγαθονήσι και Φαρμακονήσι.

Τις απογευματινές ώρες το τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων με την υπ. αριθ. BD – 27 /11 ανακοίνωσή του γνωστοποίησε ότι ακυρώνονται οι διακλαδικές ασκήσεις με πραγματικά πυρά Denizkurdu-2011 και Efes-2011 χωρίς να αναφέρει τους λόγους ακύρωσής τους.

25 Μαΐου 2011

Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας από την Αττάλεια όπου βρισκόταν σε σχετική ερώτηση για τους λόγους ακύρωσης των παραπάνω ασκήσεων δήλωσε τα εξής: «Όπως γνωρίζετε επειδή η ιεραρχία (των ενόπλων δυνάμεων) βρισκόταν στην Κων/πολη λόγω μιας άλλης ασκήσεως, δεν είχα μαζί τους καμία προσωπική επαφή. Όμως, απ’ ότι πληροφορήθηκα (η ακύρωση) ήταν αποτέλεσμα εκτίμησης/αξιολόγησης των ενόπλων δυνάμεων. Όπως γνωρίζετε οι ασκήσεις διοργανώνονται από το Γενικό Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων.»

Δημοσίευμα της εφημερίδος Hurriyet ανέφερε ότι, σύμφωνα με πληροφορίες από το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, ο Αχμέτ Νταβούτογλου είχε ενημερωθεί για την ακύρωση της ασκήσεως και ότι αυτό δεν έχει σχέση με αμοιβαία αιτήματα για ακυρώσεις ασκήσεων μεταξύ των υπουργείων Εξωτερικών Ελλάδος και Τουρκίας.

Δημοσίευμα τουρκικής ιστοσελίδας που υποστηρίζει τις ένοπλες δυνάμεις ανέφερε τα εξής: «Οι ασκήσεις δεν ακυρώθηκαν αλλά περατώθηκαν νωρίτερα. Προς απόδειξη αυτού, σύντομα το τουρκικό Γενικό Επιτελείο θα δημοσιεύσει φωτογραφικό υλικό των επιχειρησιακών εκπαιδεύσεων κατά τη διάρκεια των ασκήσεων. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ απέστειλε προσκλήσεις στον πρόεδρο της Δημοκρατίας και στον πρωθυπουργό για την άσκηση, όμως αυτοί του απάντησαν ότι δεν θα παραστούν λόγω βεβαρυμμένου προγράμματος. Η εξέλιξη αυτή λύπησε τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ διότι η απόφαση των δύο πολιτικών ανδρών να μην παραστούν στην άσκηση, ενώ ευρίσκοντο στην Τουρκία, διατάραξε το ηθικό του στρατού. Έτσι ελήφθη η απόφαση για περάτωση των ασκήσεων νωρίτερα του προγραμματισμένου χρόνου.».

Συνεκτιμώντας όλα τα παραπάνω διαπιστώνονται τα εξής:

• Τόσο η τουρκική κυβέρνηση δια στόματος υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου όσο και κύκλοι του στρατιωτικού κατεστημένου (περιθωριακοί και μη) αμφισβητούν την ελληνική κυριαρχία στα νησιά Αγαθονήσι και Φαρμακονήσι.
• Οι προκλητικές ενέργειες του τουρκικού κόμματος DP και οι ανυπόστατες απειλές τους για δήθεν αποβάσεις στα νησιά για ανάρτηση της τουρκικής σημαίας, έτυχαν υπέρ του δέοντος προβολής από ελληνικής «δημοσιογραφικής» πλευράς, χωρίς να αξιολογηθεί σε βάθος η γεωπολιτική και στρατιωτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη Μεσόγειο το τελευταίο διάστημα.
• Ο Ερντογάν και η κυβέρνησή του εκμεταλλευόμενοι μια πρωτοβουλία «περιθωριακών» τουρκικών κύκλων με αμφιλεγόμενες διασυνδέσεις, η οποία ενόχλησε και ανησύχησε έντονα την Ελλάδα, έδωσαν την εντύπωση, τόσο στην τουρκική όσο και στη διεθνή κοινή γνώμη (ιδίως στις Ηνωμένες Πολιτείες), ότι αποτρέπουν τις προβοκάτσιες, προβάλλοντας, εμμέσως, ότι το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι ανήκουν στις «γκρίζες ζώνες».
• Οι ασκήσεις Efes-2011 και Denizkurdu-2011 πραγματοποιήθηκαν κανονικά και αξιολογήθηκε η επιχειρησιακή ετοιμότητα των τουρκικών αποβατικών δυνάμεων (σ.σ. Στρατιά Αιγαίου, ειδικές δυνάμεις, ταξιαρχία πεζοναυτών, πολεμικά πλοία, ελικόπτερα και πολεμικά αεροσκάφη). Απλώς, ακυρώθηκε η τελική φάση αυτών, δηλαδή η επίδειξη στους ξένους παρατηρητές και στους δημοσιογράφους αναφορικά με τις τουρκικές δυνατότητες.
• Η ακύρωση των παραπάνω ασκήσεων ήταν σε γνώση του Τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, ενώ οι απαντήσεις που δόθηκαν από τους επίσημους κρατικούς φορείς για τους λόγους ακύρωσής τους αποτελούν «ανατολίτικα παιχνίδια».
• Όλα αυτά θα πρέπει να τύχουν ιδιαίτερης προσοχής στο μέλλον και ειδικά κατά την ανάλυση των εσωτερικών προβλημάτων της Τουρκίας (σ.σ. κρίση μεταξύ πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας), που παράλληλα επηρεάζουν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και την ασφάλεια πολύ ευαίσθητων εδαφικών μας περιοχών, διότι εσφαλμένες εκτιμήσεις θα έχουν ως αποτέλεσμα να μας οδηγούν σε κινήσεις «καλής θέλησης» προς την τουρκική πλευρά χωρίς να υπάρχει λόγος.

www.geostrategy.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Η μεταστάθμευση της Σχολής Αεροπορίας Στρατού αναβαθμίζει την τουρκική απειλή στο Αιγαίο και την Κύπρο

Του Χρήστου Μηνάγια

Σύμφωνα με δήλωση του προέδρου του Εμπορικού και Τεχνικού Επιμελητηρίου της πόλης Σπάρτη (Isparta) Ηasan Huseyin Kacikoc, το τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ενόπλων ∆υνάμεων, στις 21-1-2011,θα προβεί στη διενέργεια διαγωνισμού για την κατασκευή έργων υποδομής στο αεροδρόμιο Suleyman Demirel της παραπάνω πόλεως, στα πλαίσια του σχεδιασμού μεταστάθμευσης της Σχολής Αεροπορίας Στρατού Etimesgut της Άγκυρας στη Σπάρτη.

Ο διαγωνισμός αυτός περιλαμβάνει την κατασκευή υποστέγων ελικοπτέρων αεροσκαφών, ελικοδρομίων, διαδρόμων προσγείωσης μικρών αεροσκαφών,κέντρου συντήρησης-επισκευών, κοιτώνων προσωπικού, αιθουσών συσκέψεων και διδασκαλίας, σταθμό Α΄ Βοηθειών κ.λπ. Ταυτόχρονα η πληροφορία αυτή επιβεβαιώθηκε και από το βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ Sait Dilek, ο οποίος γνωστοποίησε ότι τα σχετικά πρωτόκολλα παραχώρησης γης είχαν υπογραφεί πριν από 2 χρόνια, ενώ τα έργα υποδομής προβλέπεται να ολοκληρωθούν σε χρονικό διάστημα 2,5 έως 4 ετών.

Για την καλύτερη κατανόηση των κινήσεων της Άγκυρας σχετικά με την αεροπορία στρατού, αλλά και το είδος της διαμορφούμενης τουρκικής απειλής, παρατίθενται τα ακόλουθα στοιχεία όπως αυτά αναγράφονται στο βιβλίο του συντάκτη του παρόντος άρθρου με τίτλο: «Η γεωπολιτική στρατηγική και η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας», εκδόσεις Τουρίκη, (σελ. 164:166)

«Στις 15:8:2003, στα πλαίσια του προγράμματος Kuvvet 2014 (∆ύναμη:2014) που αφορά στην αναδιοργάνωση των τουρκικών χερσαίων δυνάμεων συγκροτήθηκε η τουρκική ∆ιοίκηση Αεροπορίας Στρατού (ΚΗΚ) στην οποία υπήχθησαν τα τέσσερα συντάγματα αεροπορίας στρατού, τα οποία μέχρι τότε υπάγονταν στις τέσσερις στρατιές.

Η ΚΗΚ εδρεύει στην Άγκυρα και ο διοικητής της είναι υποστράτηγος. Συνεπώς, οι δυνάμεις που υπάγονται στη ∆ιοίκηση Αεροπορίας Στρατού είναι: το 1ο Σύνταγμα Αεροπορίας Στρατού με έδρα την Άγκυρα, το 2ο Σύνταγμα Αεροπορίας Στρατού με έδρα τη Μαλάτια (Μalatya) στο οποίο υπάγεται η 7η ∆ιοίκηση Συγκροτήματος Αεροπορίας Στρατού, το 3ο Σύνταγμα Αεροπορίας Στρατού με έδρα το Ιμέριον Σμύρνης (Gaziemir), το 4ο Σύνταγμα Αεροπορίας Στρατού με έδρα την Κωνσταντινούπολη και η Διοίκηση Ομάδος Εναερίων Μεταφορών με έδρα την Άγκυρα. Η διάταξη τους αποτυπώνεται στο παρακάτω χάρτη:


Σημειώνεται ότι η ∆ιοίκηση της Ομάδος Εναέριων Μεταφορών έχει ως αποστολή τη μεταφορά προσώπων VIP, τη μεταφορά προσωπικού και υλικών, τη μεταφορά αλληλογραφίας, τη διακομιδή ασθενών και τραυματιών, τη μεταφορά ιατροφαρμακευτικού υλικού και την εκπαίδευση αλεξιπτωτιστών. Επίσης βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαδικασίες για μεταστάθμευση της Σχολής Αεροπορίας Στρατού από την Άγκυρα στην πόλη Σπάρτη (Isparta)όπου θα ενσωματωθεί με τη Σχολή Ορεινών Καταδρομών που εδρεύει στην ίδια περιοχή και θα δημιουργηθεί μία ενιαία Βάση Εκπαιδεύσεως Ειδικών ∆υνάμεων και Επιθετικών-Μεταφορικών Ελικοπτέρων.

Σύμφωνα με άρθρο του πρακτορείου ειδήσεων Cihan Haber Ajansι της 20-3-2009, ο βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος Sait Dilek δήλωσε ότι οι εργασίες για τη μεταστάθμευση της Σχολής Αεροπορίας Στρατού από την Άγκυρα στη Σπάρτη (Ιsparta) βρίσκονται σε εξέλιξη. Ήδη έγιναν οι απαλλοτριώσεις των εκτάσεων για την κατασκευή των κτηρίων. Σε συνέντευξη τύπου που δόθηκε σε ξενοδοχείο της πόλης Σπάρτη (Isparta) τον Ιανουάριο του 2009, στα πλαίσια της επίσκεψης του Τούρκου πρωθυπουργού στην Σχολή Ορεινών Καταδρομών του Εgirdir του νομού Σπάρτης (Isparta), ο τούρκος αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός İlker Bajbuğ δήλωσε ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα για το εν λόγω θέμα. Η παραπάνω μεταστάθμευση θα συμβάλει τα μέγιστα στην τοπική κοινωνία, διότι στη σχολή υπηρετούν περίπου 2.000 στρατιωτικοί και 15.000 πολιτικοί υπάλληλοι. Επιπλέον στη σχολή εκπαιδεύονται ετησίως 1.000 στρατιωτικοί από τους οποίους οι περισσότεροι είναι αλλοδαποί.

Αυτό που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι οι τουρκικές χερσαίες δυνάμεις σύμφωνα με δήλωση του πρώην αρχηγού τους στρατηγού Isik Kosaner, έχουν την δυνατότητα να μεταφέρουν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μια ταξιαρχία με ελικόπτερα σε μία διαδρομή, ημέρα και νύκτα, σε οποιοδήποτε φυσικό περιβάλλον και με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, καθότι διαθέτουν 282 μεταφορικά ελικόπτερα, ενώ η στρατοχωροφυλακή με τα 60 ελικόπτερα που διαθέτει δύναται να μεταφέρει 2 τάγματα καταδρομών σε μία διαδρομή.


Με την μεταστάθμευση της Σχολής Αεροπορίας Στρατού στη Σπάρτη το αεροδρόμιο Suleyman Demirel θα μετατραπεί σε μία νέα αεροπορική βάση, η οποία αναβαθμίζει την απειλή τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Κύπρο, διότι οι αποστάσεις για μεταστάθμευση ελικοπτέρων, στα πλαίσια μιας επιχείρησης, πλέον μειώνονται στο μισό. Τούτο, σε συνδυασμό με την αναβάθμιση που έγινε στη Σχολή Ορεινών Καταδρομών στο Εgirdir/Isparta την τελευταία διετία, προσδίδει στην περιοχή το χαρακτήρα μίας νέας ενιαίας Βάσης Εκπαιδεύσεως Ειδικών ∆υνάμεων και Επιθετικών-Μεταφορικών Ελικοπτέρων, με αποτέλεσμα η τουρκική απειλή να προσλαμβάνει νέες διαστάσεις.

(Ο Χρήστος Μηνάγιας είναι συγγραφέας του βιβλίου «Η γεωπολιτική στρατηγική και η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας», εκδόσεις Τουρίκη. Πρόκειται για 1ια ε1περιστατω1ένηελέτη η οποία βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε πρωτογενείς τουρκικές πηγές και 1πορεί να χαρακτηρισθεί ως ένας χρήσιμος οδηγός για το είδος της απειλής που συνιστούν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και τις επιδιώξεις της εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας υπό το μανδύα του νεο-οθωμνισμού. Επίσης, είναι τακτικός αρθρογράφος επί θεμάτων Τουρκίας στην ιστοσελίδα www.geostrategy.gr)

www.geostrategy.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Ο επιχειρησιακός σχεδιασμός και η διεξαγωγή των τουρκικών αποβατικών ασκήσεων στο Αιγαίο

Του Χρήστου Μηνάγια

Μετά την εισβολή στην Κύπρο τo 1974, οι Τούρκοι αξιολόγησαν τα προβλήματα διακλαδικότητας που προέκυψαν λόγω έλλειψης συντονισμού στις εν λόγω επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα, το 1976 να αρχίσουν τη διεξαγωγή αποβατικών ασκήσεων με την ονομασία «Gediz-76» προκειμένου να μπορέσουν να φθάσουν στο επίπεδο ξένων συμμαχικών δυνάμεων. Στις ασκήσεις των επομένων ετών δόθηκε η ονομασία «Ilk Hedef (Πρώτος
Στόχος)», η οποία κατέληξε να ονομάζεται «Efes (Έφεσος)». Ως περιοχή ασκήσεως καθορίσθηκε ο κόλπος Doğanbey της επαρχίας Seferihisar του νομού Σμύρνης.

Ο τρόπος διεξαγωγής των αποβατικών ασκήσεων κάθε χρόνο παρουσιάζει καινοτομίες δεδομένου ότι το τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ενόπλων ∆υνάμεων προσαρμόζει το σχεδιασμό του στις νέες εξελίξεις τόσο του επιχειρησιακού σχεδιασμού όσο και των οπλικών συστημάτων που αποκτά η Τουρκία.
Το γενικό δόγμα των ασκήσεων «Efes» αφορά στην εφαρμογή όλων των αρχών μιας αποβατικής επιχείρησης η οποία αποτελεί μία από τις πιο δύσκολες και επικίνδυνες του είδους. Γι’ αυτό το λόγο και η άσκηση «Efes-2010» βασίσθηκε σ’ ένα σενάριο το οποίο, σύμφωνα με τουρκικά δημοσιεύματα, «περιελάμβανε την εφαρμογή των υπαρχόντων σχεδίων, ως
επακόλουθο μίας περιόδου κλιμακούμενης κρίσεως, λόγω του ότι οι χώρες Safir (ζαφείρι) (σ.σ. εννοούν την Τουρκία) και Mercan (σ.σ. η ερμηνεία της παραπέμπει σε σύμπλεγμα κοραλλιογενών νησιών του Ειρηνικού και Ινδικού Ωκεανού με αξιόλογη οικονομική αξία και εννοούν την εχθρική χώρα) δεν μπόρεσαν να επιλύσουν τις διαφορές τους μέσω της ειρηνικής οδού.» Τα εν λόγω σχέδια αφορούσαν σε εκτέλεση αποβατικής ενέργειας, αεροκίνητης
ενέργειας και επιχειρήσεων ανορθόδοξου πολέμου. Αναλυτικά στοιχεία για την άσκηση «Efes-2010», η οποία διεξήχθη από 3 έως 28 Μαΐου 2010, παρατίθενται παρακάτω :

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΣΕΣ ∆ΥΝΑΜΕΙΣ

Η διοίκηση και ο συντονισμός των αποβατικών δυνάμεων ανατέθηκε στο στρατηγείο ΚMÖGK [Kalyon Müşterek Özel Görev Kuvveti (∆ιακλαδική∆ύναμη Ειδικής Αποστολής της θάλασσας Kalyon)]. Ήδη η Στρατιά Αιγαίου από τον καιρό της ειρήνης έχει συγκροτήσει το στρατηγείο ΕMÖGK [(Εge Müşterek Özel Görev Kuvveti (∆ιακλαδική ∆ύναμη Ειδικής Αποστολής της
θάλασσας του Αιγαίου)]. Στο βιβλίο «Η γεωπολιτική στρατηγική και η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας» του Χρήστου Μηνάγια (εκδόσεις Τουρίκη) που κυκλοφόρησε πρόσφατα, στις σελίδες 160-162 υπάρχει εκτενής αναφορά, όπου, σύμφωνα με τους τουρκικούς σχεδιασμούς, η θάλασσα με την κωδική ονομασία Kalyon θα αποτελέσει μία περιοχή «θερμής» ελληνοτουρκικής κρίσης.
Στην άσκηση «Efes-2010» συμμετείχαν 6.963 άτομα τα οποία επάνδρωσαν τις μονάδες και τα ναυτικά-αεροπορικά μέσα που ακολουθούν:

• 2 μηχανοποιημένα τάγματα πεζικού, 1 επιλαρχία αρμάτων, 3 μοίρες
πυροβολικού, 2 τάγματα πεζοναυτών, 3 ομάδες της ∆ιεύθυνσηςΕιδικών ∆υνάμεων του τουρκικού ΓΕΕΘΑ (Bordo Bereli), τμήματα
βατραχανθρώπων SAS και SAT και 1 τάγμα καταδρομών
στρατοχωροφυλακής που χρησιμοποιείται για πρώτη φορά στην
άσκηση.
• Πολεμικά πλοία (φρεγάτες, κορβέτες, υποβρύχια), 47 αποβατικά
σκάφη, 45 ελαστικές λέμβοι και σκάφη της διοίκησης ασφαλείας ακτών.
• 46 πολεμικά αεροσκάφη (F-16 και F-4), 4 μεταγωγικά αεροσκάφη, 1
αεροσκάφος ηλεκτρονικού πολέμου, 33 μεταφορικά και επιθετικά
ελικόπτερα, καθώς επίσης και μη επανδρωμένα αεροσκάφη [τουρκικής
κατασκευής mini UAV’s (Kale Baykar)]. Τα Kale Baykar παραδόθηκαν
πριν 2 χρόνια στον τουρκικό στρατό ξηράς και χρησιμοποιούνται στις
επιχειρήσεις εναντίον του ΡΚΚ στη νοτιοανατολική Τουρκία.

Στην άσκηση «Efes» χρησιμοποιούνται για πρώτη φορά και έχουν τα εξής χαρακτηριστικά: μέγιστο ύψος πτήσης 600 μ., διάρκεια πτήσης 1 ώρα, βεληνεκές 15 χλμ, ταχύτητα 55 χλμ/ώρα, δυνατότητα μεταφοράς βάρους 4,75 κιλών, απόσταση ημερήσιας παρατήρησης 300 μ. και απόσταση νυκτερινής παρατήρησης 200 μ.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟΣ ΣΧΕ∆ΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ∆ΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ

Το 2009, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις κατά το σχεδιασμό της ασκήσεως «Efes» αποφάσισαν την ενοποίηση της αμφίβιας επιχείρησης με νυκτερινές επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα στις 25-5-2010 από την 20.00 έως την 23.00 ώρα να διεξαγάγουν για πρώτη φορά, στα πλαίσια επιχείρησης προκεχωρημένης δύναμης (Ön Kuvvet Harekati), μία συνδεδυασμένη
νυκτερινή αποβατική και αεροκίνητη επιχείρηση παρουσία μόνο Τούρκων δημοσιογράφων και χωρίς να έχουν προσκαλέσει ξένους παρατηρητές, όπως έκαναν κάθε χρόνο. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην εχθρική περιοχή που έλαβε χώρα η εν λόγω επιχείρηση δόθηκε η κωδική ονομασία «Ada (Νησί)».
Σύμφωνα με το σενάριο της Ön Kuvvet Harekati, αλεξιπτωτιστές της ∆ιοίκησης Ειδικών ∆υνάμεων του τουρκικού ΓΕΕΘΑ (Bordo Bereli) πραγματοποίησαν νυκτερινή ρίψη με ελεύθερη πτώση από ύψος 10.000 ποδών προκειμένου να προσβάλλουν στόχους στο εσωτερικό της αμυντικής τοποθεσίας του εχθρού.

Στη συνέχεια, 1 λόχος της 11ης Μηχανοποιημένης Ταξιαρχίας (Denizli) που μεταφέρθηκε με 15 μεταφορικά ελικόπτερα σε 3 κύματα των 5 ελικοπτέρων έκαστο, πραγματοποίησε νυκτερινή αεροκίνητη ενέργεια υποστηριζόμενη από επιθετικά ελικόπτερα Cobra, τα οποία με τα όργανα
νυκτερινής σκόπευσης έπληξαν εχθρικούς στόχους. Τονίζεται ότι οι Τούρκοι με κάθε ελαφρύ μεταφορικό ελικόπτερο που διαθέτουν μεταφέρουν 8 άνδρες σε μία διαδρομή, ενώ με κάθε μεσαίο μεταφορικό ελικόπτερο 16 άνδρες σε μία διαδρομή.
Παράλληλα με την αεροκίνητη ενέργεια πραγματοποιήθηκε αναγνώριση των ακτών και εκκαθάριση των υπαρχουσών ναρκών και κωλυμάτων από βατραχανθρώπους και ναρκαλιευτικά, προκειμένου να δημιουργηθούν θαλάσσιοι διάδρομοι που θα χρησιμοποιηθούν από τα αποβατικά κατά την απόβαση.
Η τελική φάση της συνδεδυασμένης νυκτερινής αποβατικής και αεροκίνητης επιχείρησης ολοκληρώθηκε με αποβατική ενέργεια, αρχικά με ελαστικές λέμβους από τμήματα αναγνωρίσεως πεζοναυτών και στη συνέχεια με αποβατικά σκάφη LCM και LCT που μετέφεραν πεζοναύτες και άρματα Μ-60. Τα αποβατικά σκάφη κατά την προσέγγισή τους στην ακτή αποβάσεως εκτελούσαν πραγματικά πυρά με πυροβόλα 20mm.
Κατά την εξέλιξη της άσκησης φρεγάτες και κορβέτες του τουρκικού πολεμικού ναυτικού παρείχαν υποστήριξη με πυρά, ενώ πολεμικά αεροσκάφη (F-16 και F-4 2020) και υποστήριξη.

Τις πρωινές ώρες της 26-5-2010 άρχισε η διεξαγωγή της κύριας αποβατικής ενέργειας με την επιχειρησιακή πτήση ενός mini UAV’s (Kale Baykar) πάνω από την εχθρική περιοχή, όπου εντόπισε πυροβολαρχίες εχθρικών δυνάμεων. Ο εντοπισμός των στόχων γίνεται με συντεταγμένες οι οποίοι αφού αναλυθούν προσβάλλονται με πυρά. Η διαδικασία εντοπισμού και προσβολής των στόχων που υλοποιήθηκε στην άσκηση φαίνεται στην εικόνα 1.




Παράλληλα 1 αεροσκάφος RF-4E της 113 Μοίρας της 1ης Κύριας Αεροπορικής Βάσης [∆ορύλαιο (Εskişehir)] πραγματοποίησε πτηση αναγνωρίσεως κατόπιν αιτήσεως του Κέντρου Αεροπορικής Υποστήριξης του στρατηγείου ΚMÖGK [ΚMÖGKHDHM (Kalyon Müşterek Özel Görev Kuvveti Hava Destek Ηarekat erkezi)] για αεροφωτογράφιση της εχθρικής τοποθεσίας και εντοπισμό στόχων, προκειμένου η 1η Τακτική Αεροπορική Δύναμη (Δορύλαιο) να απομονώσει την περιοχή και να παράσχει εγγύς αεροπορική υποστήριξη στην αποβατική δύναμη. Μεταξύ των στόχων που εντοπίστηκαν ήταν διάφορες στρατιώτικές μονάδες (μεταξύ των οποίων 1 επιλαρχία), θέσεις αντιαεροπορικών συστημάτων, 2 θέσεις πυροβολικού, 2 αποθήκες πυρομαχικών και 2 αποθήκες καυσίμων οι οποίες επληγησαν με πυρά αεοσκαφών. Αρχικά 2 αεροσκάφη F-4E 2020 της 132 Μοίρας της 3ης Κύριας Αεροπορικής Βάσης (Ικόνιο) προσέβαλαν εχθρικούς στόχους ρίπτοντας από 4 βόμβες γενικής χρήσεως Μκ-84.Στη συνέχεια τμήματα των Βordo Bereli εντόπισαν ενα κινητο κέντρο διοίκησης και ελέγχου του εχθρού το οποίο καταστράφηκε από 2 αεροσκάφη F-16 της 161 Μοίρας της 6ης Κύριας Αεροπορικής [Πάνορμο (Bandirma)] που έρριψαν 2 τηλεκατευθυνόμενες με λέϊζερ βόμβες γενικής χρήσεως ΜΚ-84.Τέλος, 2 αεροσκάφη F-16 της 191 Μοίρας της 9ης Κύριας Αεροπορικής βάσης [Παλαιόκαστρο (Balikesir)]κατέστρεψαν με 4 βόμβες γενικής χρήσεως ΜΚ-84 2 αποθήκες καυσίμων του εχθρού.Μετά το πέρας των παραπάνω προσβολών ένα αεροσκάφος RF-4 της 113 Μοίρας της 1ης Κύριας Αεροπορικής Βάσης [∆ορύλαιο] πραγματοποίησε πτήση αναγνωρίσεως αφενός για να εκτιμηθούν οι ζημιές που υπέστησαν οι εχθρικοί στόχοι, αφετέρου για τον εντοπισμό νέων στόχων οι οποίοι στην συνέχεια επλήγησαν με πυρά της φρεγάτας TCG Barbaros F-244.

Επίσης σημαντική ήταν και η συμμετοχή των επιθετικών ελικοπτέρων AH-1P Cobra του 3ου
Συντάγματος Αεροπορίας Στρατού (Gaziemir Σμύρνης)τα οποία προσέβαλαν με 38 ρουκέτες και 750 βλήματα 20 mm τα εχθρικά τμήματα. Η κύρια αποβατική ενέργεια πραγματοποιήθηκε στις 2 ακτές που φαίνονται στην εικόνα 2.



Στην ακτή με κωδική ονομασία Turuncu-2 η οποία ευρίσκεται στο αριστερό τμήμα της ακτής αποβάσεως αποβιβάστηκαν σε πρώτο κύμα 100 πεζοναύτες με 20 ελαστικές λέμβους των 7 ατόμων έκαστη (2 άτομα πλήρωμα 5 πεζοναύτες) ενώ μτά ακολούθησε το δεύτερο κύμα με με 10 λέμβους (50 πεζοναύτες)



Στη συνέχεια 2 αποβατικά σκάφη LCT αποβίβασαν στην ακτή 1 λόχο πεζοναυτών με άρματα και μηχανοκίνητα μέσα.

Στην ακτή με κωδική ονομασία Turuncu-3 η οποία βρίσκεται στο δεξί τμήμα της περιοχής αποβάσεως 1 αποβατικό σκάφος LCT και 3 αποβατικά σκάφη LCΜ αποβίβασαν αποβίβασαν 1 λόχο πεζοναυτών και 1 ουλαμό αρμάτων. Κατα την προσέγγιση τους τους στην ακτή, τα αποβατικά σκάφη εκτελούσαν πυρά με πυροβόλα 20μμ και πολυβόλα 12,7 χιλ., ενώ οι πεζοναύτες που πεζοναύτες που ευρίσκοντο μέσα σ’ αυτά τραγουδούσαν τραγουδούσαν στρατιωτικά εμβατήρια.

Κατά την εξέλιξη της αποβατικής επιχείρησης 2 ομάδες καταδρομών της στρατοχωροφυλακής
, που μεταφέρθηκαν με ελικόπτερα ενίσχυσαν ένα τμήμα πεζοναυτών που δεχόταν αντεπίθεση απο εχθρικές δυνάμεις, ενώ ομάδα της ∆ιοίκησης Έρευνας-∆ιάσωσης Μάχης [ΜΑΚ (Μuharebe Arama Kurtarma)] των Bordo Bereli πραγματοποίησε επιχείρηση διάσωσης πιλότου του οποίου το αεροσκάφος κατέπεσε στο εσωτερικό της αμυντικής τοποθεσίας του εχθρού. Επίσης μια πυροβολαρχία 11ης Μηχανοποιημένης Ταξιαρχίας (Denizli) κατέστρεψε
εχθρικούς στόχους με ρυμουλκούμενα πυροβόλα Μ114 155 χιλ καταναλώνοντας 64 βλήματα κατά προσωπικού και 24 αντιαρατικά βλήματα, ενω πραγματοποιήθηκαν πυρά απο ελαφ΄ρα αερομεταφερόμενα πυροβόλα 105 χιλ. τουρκικής κατασκευής και όλμους 120χιλ που μεταφέρθηκαν με ελικόπτερα στις ακτές αποβάσεω. Στην συνέχεια μια ομάδα αντιαρματικών TOW κατέστρεψε εχθρικό άρμα σε αποσταση 1625μ ενώ μια ομάδα αντιαρματικών ΜΙLAN κατέστρεψε εχθρικό άρμα σε απόσταση 1200μ.Τέλος, 1 μεταγωγικό αεροσκάφος CN-235 πραγματοποίησε ρίψη εφοδίων με αλεξίπτωτα στην περιοχή των επιχειρήσεων συνοδευόμενο απο 2 αεροσκάφη F-16 της 192 Μοίρας της 9ης Κύριας αεροπορικής βάσης (Παλαιόκαστρο)


Πέραν των παραπάνω παραπάνω κρίνεται σκόπιμο να αναφερθεί η πραγματοποίηση
με πραγματικά πυρά από τυφέκια, πολυβόλα και αντιαρματικές RPG-7 και LAW, καθώς και η χρησιμοποίηση για πρώτη φορά τρισδιάστατων χαρτών που που κατασκευάσθηκαν από Τούρκους επιστήμονες.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί η απουσία της πολιτικής ηγεσίας της χώρας. Τούτο πιθανόν να οφείλεται είτε στο ψυχρό κλίμα που υπάρχει μεταξύ της πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας της Τουρκίας, λόγω των τελευταίων εξελίξεων της υπόθεσης Εργκενεκόν, είτε στο ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός δεν ήθελε λίγες ημέρες μετά την επίσκεψή του στην Ελλάδα να είναι παρών στη διεξαγωγή μίας άσκησης, η οποία αφήνει ελάχιστες αμφιβολίες για τις
πραγματικές προθέσεις των Τούρκων και αφορούν στην κατάληψη ελληνικού νησιού.

Θα πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα η εμμονή και επιμονή των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων να διεξάγουν στα δυτικά παράλια, απέναντι από τα νησιά του Αιγαίου, διακλαδικές επιχειρήσεις με μεγάλο αριθμό χερσαίων δυνάμεων, πολεμικών και αποβατικών σκαφών, ελικοπτέρων, αεροσκαφών, μονάδας καταδρομών της στρατοχωροφυλακής και σκαφών της ακτοφυλακής. Τούτο σε συνδυασμό τόσο με την αποβατική όσο και με την
αεροκίνητη ενέργεια, που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της νύκτας, δίνει μία νέα διάσταση στην μέχρι τώρα τουρκική απειλή. Αυτό που πρέπει ακόμη να σημειωθεί είναι ότι οι τουρκικές χερσαίες δυνάμεις, σύμφωνα με δήλωση του αρχηγού τους στρατηγού Isik Kosaner, έχουν τη δυνατότητα μεταφοράς μίας ταξιαρχίας με ελικόπτερα σε μία διαδρομή, ημέρα και νύκτα, καθότι διαθέτουν 282 μεταφορικά ελικόπτερα, ενώ η στρατοχωροφυλακή με
τα 60 ελικόπτερα που διαθέτει δύναται να μεταφέρει 2 τάγματα καταδρομών σε μία διαδρομή.

Το σενάριο της άσκησης είναι αποκαλυπτικό των προθέσεων της Άγκυρας, δεδομένου ότι γίνεται λόγος για εφαρμογή των υπαρχόντων σχεδίων, που δεν είναι άλλο από την κατάληψη ελληνικού νησιού. Σε αυτό μάλιστα συνάδει και η χρησιμοποίηση αεροσκαφών σχεδόν από όλες τις Κύριες Αεροπορικές Βάσεις της 1ης Τακτικής Αεροπορικής ∆ύναμης, η οποία
είναι υπεύθυνη για το δυτικό εναέριο χώρο της Τουρκίας. Η άποψη αυτή ενισχύεται ακόμη περισσότερο αν συνδυαστεί και με τις κωδικές λέξεις που χρησιμοποιούνται [σ.σ. Θάλασσα Kalyon, εχθρική περιοχή Ada (νησί), στρατηγείο ΚMÖGK κ.λπ.].
Είναι σημαντικό ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις εφαρμόζουν όλες τις αρχές μιας αποβατικής επιχείρησης και προσαρμόζουν κάθε έτος τον τρόπο διεξαγωγής της άσκησης «Efes» στις νέες εξελίξεις τόσο του επιχειρησιακού σχεδιασμού όσο και των νέων οπλικών συστημάτων που αποκτούν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η χρησιμοποίηση για πρώτη φορά σε άσκηση, μη επανδρωμένων αεροσκαφών (τουρκικά mini UAV’s) τα οποία
πραγματοποίησαν τακτική αναγνώριση της περιοχής ασκήσεως. Άλλωστε, με τις συνεχείς ασκήσεις που πραγματοποιούν και τα μέσα που διαθέτουν οι Τούρκοι θεωρούν ότι είναι μία από τις λίγες χώρες παγκοσμίως που μπορούν να διεξάγουν αποβατική επιχείρηση, έχοντας όμως ένα σοβαρότατο πλεονέκτημα: τα νησιά του Αιγαίου -στόχοι- ευρίσκονται απέναντι και πλησίον των τουρκικών ακτών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της εκτίμησης αυτής αποτελεί η επίτευξη του διακλαδικού συντονισμού μεγάλου αριθμού χερσαίων, ναυτικών και αεροπορικών μέσων σε μία πολύ περιορισμένη εδαφική περιοχή όπου εκτελούντο πραγματικά πυρά.

Η νέα τουρκική αντίληψη, ειδικά μετά την άνοδο στην εξουσία του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και την τοποθέτηση του Αχμέτ Νταβούτογλου ως υπουργό Εξωτερικών, εμφανίζεται ως ένα ολοκληρωμένο και πλήρως συγκροτημένο σύνολο στρατηγικών και τακτικών κινήσεων, οι οποίες έχουν αλληλουχία μεταξύ τους και βασίζονται σ’ ένα σοβαρό θεωρητικό πλαίσιο. Για να γίνει περισσότερο κατανοητή η αντίληψη αυτή, παρακάτω παρατίθενται ορισμένα στοιχεία που αναγράφονται στο
βιβλίο «Η γεωπολιτική στρατηγική και η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας» του Χρήστου Μηνάγια (εκδόσεις Τουρίκη) και τα οποία αφορούν στο Έγγραφο Πολιτικής Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας γνωστό ως Kirmizi Kitap (Κόκκινη Βίβλος) και στις θέσεις του Νταβούτογλου για το Αιγαίο και τα γειτονικά κράτη:

Έγγραφο Πολιτικής Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας

«…Η θάλασσα του Αιγαίου είναι πολύ σημαντική για την ασφάλεια και την
οικονομία της Τουρκίας. ∆εν πρόκειται να γίνει αποδεκτή η επέκταση των
ελληνικών χωρικών υδάτων πέραν των 6 ναυτικών μιλίων. Μία ενδεχόμενη
ενέργεια της Ελλάδος προς την κατεύθυνση αυτή θα αποτελέσει αιτία
πολέμου. Επίσης δεν πρέπει να επιτραπεί στην Ελλάδα να δημιουργήσει
δεδομένες καταστάσεις στις νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου…»

Αχμ'έτ Νταβούτογλου

«…Η συγκέντρωση των νησιών του Αιγαίου στα χέρια της Ελλάδος δημιουργεί
το πιο σημαντικό αρνητικό στοιχείο στην πολιτική της Τουρκίας για τον εγγύς
θαλάσσιο χώρο της… Σύμφωνα με διεθνείς συνθήκες, καθορίσθηκε υπέρ της
Ελλάδος η πολιτική κατανομή αυτών, η οποία είναι αντίθετη με τις
γεωπολιτικές αναγκαιότητες που εμφανίζονται. Τα παραπάνω αποτελούν την
κοιτίδα προβλημάτων σχετικών με την υφαλοκρηπίδα, τα χωρικά ύδατα, τον
εναέριο χώρο, τη γραμμή του FIR, τις περιοχές διοικήσεως και ελέγχου και τον
εξοπλισμό των νησιών… Τα νησιά του Αιγαίου επηρεάζουν σημαντικά την
πρόσβαση της Τουρκίας από τη Μαύρη Θάλασσα, στο Μαρμαρά και στη
Μεσόγειο… Η Τουρκία πρέπει να προσέξει να μην κάνει λάθη που θα
επηρεάσουν τις μακροπρόθεσμες πολιτικές της σε ευαίσθητα θέματα όπως το
Αιγαίο…».
«Θα πρέπει να μεταπλάσουμε τις σχέσεις μηδενικών προβλημάτων με τους
γείτονες μας σε σχέσεις απόκτησης μεγίστου οφέλους από αυτούς».

Το πρώτο σκέλος το είδαμε να ολοκληρώνεται τα τελευταία χρόνια με όλα τα γειτονικά κράτη της Τουρκίας (π.χ. με τη Συρία). Το δεύτερο σκέλος που είναι το νέο και οπωσδήποτε το πλέον επικίνδυνο στοιχείο, εκτιμάται ότι θα πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα. Μία τελική επισήμανση που κρίνεται σκόπιμη είναι αυτή που προκύπτει αβίαστα απ’ όλα τα στοιχεία που παρατέθηκαν: η εμμονή των Τούρκων για αύξηση των στρατιωτικών τους δυνατοτήτων συνάδει πλήρως με τις προθέσεις τους, οι οποίες αφενός αναφέρονται από τον αρχιτέκτονα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής Αχμέτ Νταβούτογλου, αφετέρου
αναγράφονται στα επίσημα κείμενα τους. Η επισήμανση αυτή οδηγεί και στο τελικό συμπέρασμα που δεν είναι άλλο παρά η προφανής πλέον ανάγκη για αλλαγή της πολιτικής της Ελλάδος έναντι των Τούρκων.

(Ο Χρήστος Μηνάγιας είναι συγγραφέας του βιβλίου «Η γεωπολιτική
στρατηγική και η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας» που κυκλοφόρησε
πρόσφατα από τις εκδόσεις Τουρίκη και βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε
πρωτογενείς τουρκικές πηγές.)

http://www.geostrategy.gr/

Διαβάστε περισσότερα...