Περί Πεζικού: Σύνθεση και οπλισμός μικρών κλιμακίων

Oπλίτες με σύγχρονο ιματισμό, στην ημερίδα με θέμα
«Ο Ρόλος και οι Προοπτικές του Πεζικού, στο Σύγχρονο
Επιχειρησιακό Περιβάλλον», που έλαβε χώρα στην ΣΠΖ.

Γράφει ο Ευστάθιος Παλαιολόγος

Συνέχεια του σημειώματος  Αναβαθμίζοντας το G-3

Στις Μονάδες Ελαφρού Επίλεκτου Πεζικού-Καταδρομών ισχύς σημαίνει Ομάδα-Διμοιρία. Αυτό ισχύει εν μέρει και για τις κλασσικές Μονάδες Πεζικού και Μηχανοκίνητου Πεζικού, αλλά εκεί η ισχύς πυρός προσδιορίζεται περισσότερο από τα βαρέα όπλα τους, τα πολυβόλα γενικής χρήσης και βαρέα, τους όλμους και τα αντιαρματικά καθώς επίσης και τον οπλισμό των ΤΟΜΠ και ΤΟΜΑ. Χωρίς να υποβαθμίζεται ο ρόλος του απλού τυφεκιοφόρου της Ομάδας Πεζικού τα βαρέα όπλα επιφέρουν την μέγιστη καταστροφή στον εχθρό είτε σε αμυντικές είτε σε επιθετικές επιχειρήσεις(πάντα στο επίπεδο του Πεζικού-δεν εξετάζονται οι αποστολές των έτερων Όπλων και Κλάδων) και οι τυφεκιοφόροι κάνουν αυτό για το οποίο προορίζονται που είναι να πλησιάσουν τον εναπομείνατα αντίπαλο και να τον εξουδετερώσουν σε αγώνα εκ του συστάδιν, δηλαδή η κύρια δουλεία τους είναι αρχίζει στα τελευταία μέτρα, με την υποστήριξη των βαρέων όπλων, ενώ μέχρι τότε τον αγώνα διεξάγουν κυρίως τα βαρέα όπλα με την υποστήριξη των τυφεκιοφόρων.

Οι Μονάδες Ελαφρού Επίλεκτου Πεζικού-Καταδρομών αντίθετα, δεν προορίζονται για τακτικό αγώνα παρά μόνο υπό προυποθέσεις(μικρή απειλή, κυρίως αρματική και πυροβολικού, δράση σε περιορισμένο τόπο και χρόνο, ευνοϊκοί εδαφικοί και κλιματολογικοί παράγοντες κλπ). Εκεί που οι εν λόγω Μονάδες αποδίδουν τα μέγιστα είναι σε αποστολές περιπολιακού χαρακτήρα και καταδρομών, με αναξάρτητη ή ημιανεξάρτητη και συνήθως αυτόνομη δράση των Διμοιριών ή και των Ομάδων. Σε αυτούς τους είδους τις επιχειρήσεις τεράστια σημασία παίζει η σύνθεση και ο οπλισμός των μικρών κλιμακίων. Τον μεγαλύτερο ρόλο όμως παίζει η ατομική ικανότητα και εκπαίδευση των χαμηλόβαθμων στελεχών και γενικά του στρατιώτη. Εδώ όμως θα περιοριστώ στην κατάθεση της δικής μου άποψης όσον αφορά την σύνθεση και τον οπλισμό.

Όπως εύκολα μπορεί να αντιληφθεί όποιος έχει εκπαιδευτεί σε τέτοιους είδους Μονάδες καθοριστικός παράγοντας είναι το βάρος του φόρτου κάθε στρατιώτη. Γι αυτό και για τέτοιου είδους Μονάδες η εισαγωγή οπλισμού μικρού διαμετρήματος, 5,56 ΝΑΤΟ εν προκειμένω, είναι άκρως απαραίτητη. Αυτό που συνήθως δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν όταν αναφερόμαστε σε συγκρίσεις διαμετρημάτων είναι το βάρος των πυρομαχικών. Με ένα δεδομένο βάρος πυρομαχικών 5 κιλών(που είναι συνήθως το μέγιστο που μπορεί να μεταφερθεί από τον τυφεκιοφόρο δεδομένων και των λοιπών υλικών του φόρτου του) έχουμε για το 5,56χ45 περίπου 300 φυσίγγια σε γεμιστήρες(4,86 κιλά) ενώ για το 7,62χ51 140 φυσίγγια σε γεμιστήρες(5,20 κιλά). Περισσότερα πυρομαχικά σημαίνει περισσότερος χρόνος προς απόκτηση και διατήρηση της υπεροχής πυρός, είτε προς απομάκρυνση από την επαφή είτε προς προσέγγιση. Το ότι το 7,62 είναι πιο ισχυρό διαμέτρημα στις πλείστες των περιπτώσεων δεν έχει καμία απολύτως σημασία διότι την ουσιαστική υπεροχή του την εκδηλώνει πέραν των 300 μέτρων, απόσταση η οποία είναι πέραν των δυνατοτήτων των περισσότερων στρατιωτών την ώρα της μάχης. Οπότε, ξεκινώντας από το διαμέτρημα κρίνω το 5,56 ως απόλυτα ικανοποιητικό διαμέτρημα για την συντριπτική πλειοψηφία των εμπλοκών, δεδομένων των πλεονεκτημάτων του όσον αφορά το βάρος και την ευκολία χρήσης.

Αφού έχούμε καθορίσει το διαμέτρημα ας ασχοληθούμε με τα όπλα. Πολλές φορές υπερεκτιμούμε την αξία της μακριάς κάννης έναντι μια πιο βραχείας. Όσον αφορά το 5,56 μία κάννη 20 ιντσών(508χιλ) ουσιαστικά υπερέχει έναντι μια 14,5 ιντσών(370χιλ) σε ταχύτητα βολίδας σε δεδομένο βεληνεκές μόνο 50 μέτρα. Αν αυτά τα 50 μέτρα είναι τόσο σημαντικά στην αποστολή μας τότε ας εξετάσουμε μια μακρυά κάννη, αν όχι τότε ας εκμεταλευτούμε τα πλεονεκτήματα ενός πιο μαζεμένου όπλου και ας χρησιμοποιήσουμε μια αραβίδα. Το ίδιο ισχύει και για τα ελαφρά πολυβόλα που είναι και ένας από τους δύο συντελεστές ισχύος της Ομάδας.

Ο άλλος είναι τα βομβιδοβόλα. Ενσωματώνοντας ένα βομβιδοβόλο 40χ46 χιλ σε τυφέκιο ή αραβίδα, μπορεί να του προσθέτουμε βάρος και να το καθιστούμε πιο άβολο στην μεταφορά και την χρήση αλλά έχουμε άμεσα διαθέσιμη μια τρομερή ισχύ πυρός. Τέτοια όπλα πρέπει να έχουν επάρκεια πυρομαχικών για «να ρίχνουν συνέχεια» ακόμα και αν αυτή η επάρκεια είναι εις βάρος των φυσιγγίων του κυρίου οπλισμού.

Αναφερθήκαμε πιο πάνω στην υστέρηση του 5,56χ45 σε μεγαλύτερα βεληνεκή. Αυτό το κενό θα έρθει να καλύψει ένα ημιαυτόματο τυφέκιο ακροβολιστού, σε διαμέτρημα 7,62χ51. Ο χειριστής του, με την εξειδικευμένη εκπαίδευση και τα οπτικά του τυφεκίου του θα μπορεί να εμπλέξει με ακρίβεια στόχους σε μεγαλύτερα βεληνεκή, ενώ, καθότι ημιαυτόματο, θα συμβάλει την Ομάδα και στις πιο κοντινές εμπλοκές.

Απαραίτητη προυπόθεση για την μέγιστη εκμετάλευση των δυνατοτήτων του φορητού οπλισμού είναι η πληρότητα των παρελκομένων του. Όλος ο οπλισμός πρέπει να έχει ένα μέσο ημερήσιας σκόπευσης(πέραν των σταθερών σκοπευτικών) και ένα μέσο νυχτερινής σκόπευσης. Τέτοια είναι τα σκοπευτικά ερυθρής κουκίδας, με ή χωρίς την χρήση προσαρτημάτων χ3, όπως οι Aimpoint και EOTech, οι διόπτρες γενικής χρήσης όπως η ACOG και η Spectre DR, και διόπτρες για όπλα ακριβείας όπως η PM της Schmidt & Bender. Για νυχτερινή σκόπευση πιστεύω η μίξη λύσεων υπέρυθρου LASER, διοπτρών νυχτερινής όρασης και θερμικών διοπτρών σε συνδιασμό με διόπτρες νυχτερινής όρασης για το σύνολο των στρατιωτών μεγιστοποιεί τα πλεονεκτήματα ελαχιστοποιώντας τα μειονεκτήματα του κάθε είδους.

Επίσης, για την φύση του αγώνα που πιθανόν να διεξάγουν τέτοιες Μονάδες παρελκόμενα όπως εμπρόσθιες χειρολαβές και αορτήρες μάχης δεν πρέπει να παραγνωρίζονται.

Βαρύτερα όπλα όπως πολυβόλα γενικής χρήσης ή ελαφρά πολυβόλα 7,62χ51χιλ, αντιαρματικοί εκτοξευτές, όλμοι 60χιλ τύπου Commando και άλλα, όπως ίσως τυφέκια Ελευθερου Σκοπευτή 0,338’ και 0,50, πολλαπλά βομβιδοβόλα, κατευθυνόμενα αντιαρμαρτιά βλήματα κλπ πρέπει να κρατούνται σε επίπεδο Διμοιρίας ή Λόχου για να μην βαραίνουν την Ομάδα.

Και τώρα στην σύνθεση, όπως την φαντάζομαι. Λαμβάνω υπ’ όψιν ότι ο αριθμός των στρατιωτών στην Ομάδα είναι καθοριστικός παράγοντας ισχύος αλλά επίσης ότι μεγάλος αριθμός σημαίνει και δυσχερέστερη διοίκηση και έλεγχος.

Μια Ομάδα δέκα αντρών, αποτελούμενη από ένα στοιχείο διοίκησης με τον Ομαδάρχη και των Ακροβολιστή(υπό τον άμεσο έλεγχο του Ομαδάρχη) και δύο ισοδύναμες ημιομάδες αποτελούμενες έκαστη από έναν επικεφαλή(ημιομαδάρχη), ένα βομβιστή(με συνδιασμό τυφεκίου-βομβιδοβόλου), ένα οπλοπολυβολητή(με ελαφρύ πολυβόλο) και ένα τυφεκιοφόρο(πιθανόν βοηθός οπλοπολυβολητή ή σκοπευτής ακριβείας με πχ ACOG).

Επίσης, σε επίπεδο Διμοιρίας, μια Ομάδα Υποστήριξης με δύο ελαφρά πολυβόλα 7,62χιλ και δύο ελαφρούς αντιαρματικούς εκτοξευτές(σύνολο 8 άντρες) και ένα στοιχείο διοίκησης Διμοιρίας με τον Διμοιρήτη, το Βοηθό Διμοιρήτη και τον Διαβιβαστή.

Πρέπει σε επίπεδο Ομάδας να υπάρχει τουλάχιστον ένας άριστα εκπαιδευμένος στην κλήση, παρατήρηση και διόρθωση πυρών υποστήριξης(όλμοι, πυροβολικό και αεροπορία), ιδανικά ο Ακροβολιστής και ένας ή δύο άντρες εκπαιδευμένοι στις Α’ Βοήθειες μάχης(Combat Life Saver). Στην Διμοιρία πρέπει να υπάρχει στοιχείο ΠΑΠ και στοιχείο Νοσοκόμων Μάχης(όχι τραυματιοφορέων...). Η Διμοιρία ενισχύεται κατά περίπτωση από τον Λόχο με βαρύτερα όπλα αν αναγκαιούν.

Με την παραπάνω σύνθεση έχουμε κλιμάκια ικανά για ανεξάρτητη ή ημιανεξάρτητη δράση σε ποικιλία σεναρίων επιχειρήσεων. Σκοπός της ανάρτησης, που ασφαλώς δεν διεκδικεί το αλάθητο, είναι η πρόσκληση-πρόκληση σε συζήτηση και κατάθεση διαφορετικών απόψεων.

Σχετικά άρθρα:

Αναβαθμίζοντας το G-3
Μάχη της Κύπρου : Τακτική μικρών κλιμακίων
Περί Πεζικού..
Περί Ελαφρού Πεζικού