Ζήτω η 25η Μαρτίου!

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

Ψηλά το κεφάλι Συνέλληνες! Ακόμα και στις δυσκολότερες εποχές, το θάρρος και η εφευρετικότητα βοήθησαν τον Ελληνισμό να ανατρέψει τους συσχετισμούς ισχύος... Ζήτω η Ελλάδα!
Ν. Λύτρα, Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη (π. 1866-1870).
Λάδι σε μουσαμά, 143 εκ. x 109 εκ. Πινακοθήκη Αβέρωφ, Μέτσοβο.

27 σχόλια:

Ανώνυμος 25 Μαρτίου 2013 στις 10:49:00 π.μ. EET  

Ζήτω η Ελλάς.

Ανώνυμος 25 Μαρτίου 2013 στις 11:10:00 π.μ. EET  

ΗΕΑ + ΗΘΣ

Δόξα και Τιμή σε όσες και όσους αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν ανά τους αιώνες και ιδιαιτέρως κατά τον τιτάνιο Εθνικοαπελευθερωτικό μας Αγώνα του 1821 υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, για την αναγέννηση και υπεράσπιση της Ελλάδος, εντός και εκτός αυτής, σε όλες και όλους που, οπουδήποτε και οποτεδήποτε, αγωνίστηκαν υπέρ του Ελληνισμού ανιδιοτελώς, και στους λησμονημένους και αγνώστους, που δεν βρέθηκε χέρι να σημειώσει το πέρασμά τους, τις θυσίες και τους αγώνες τους. Αιωνία Ευγνωμοσύνη, Αιωνία Αναγνώριση και Αιωνία τους η Μνήμη.

Σε γνωρίζω από την κόψη
του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη
που με βία μετράει τη γη.

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ

Τόλης Β

Ανώνυμος 25 Μαρτίου 2013 στις 11:22:00 π.μ. EET  

Ζήτω η Ελλάδα μας!!Ζήτω το Έθνος!!

Μέντωρ

Ανώνυμος 25 Μαρτίου 2013 στις 11:32:00 π.μ. EET  

Ωραία η επιλογή της εικόνας.
Επιβάλλεται η τόνωση του ηθικού.
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει!

Alexandros 25 Μαρτίου 2013 στις 11:42:00 π.μ. EET  

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ!

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ!

Χρονια Πολλά παιδιά σε όλους καείς τις οικογενείς σας με υγεία! Άμα είμαστε καλά μπρούμε να τα κάνουμε όλα!

Ανώνυμος 25 Μαρτίου 2013 στις 12:00:00 μ.μ. EET  

Ζήτω η Ελλάς
Ζητω το Εθνος

Κουραγιο ΕΛΛΗΝΕΣ

Ανώνυμος 25 Μαρτίου 2013 στις 12:15:00 μ.μ. EET  

"...Σε θωρώ κι αναθαρρεύω
και τα χέρια μου χτυπώ,
σαν αγία σε λατρεύω,
σα μητέρα σ' αγαπώ."
Χρόνια Πολλά!!!
Καλή λευτεριά!!!

http://www.youtube.com/watch?v=rXnNW0csmYA&feature=share

Ανώνυμος 25 Μαρτίου 2013 στις 12:45:00 μ.μ. EET  

Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει!
http://www.youtube.com/watch?v=Djdiyf_XnuM

Ανώνυμος 25 Μαρτίου 2013 στις 12:54:00 μ.μ. EET  

ΟΠΩΣ ΤΟΤΕ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ,ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΠΟΥ ΕΤΡΕΧΑΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΗΠΤΡΟ ΤΗΣ ΔΟΛΕΡΗΣ ΔΙΧΟΝΟΙΑΣ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η "ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ" ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ (Ο ΑΓΓΛΟΣ ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΑΝΟΙΞΕ ΠΥΡ ΑΦΟΥ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟ-ΑΙΓΥΠΤΙΟΙ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΤΟ ΓΙΟ ΤΟΥ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΣΑΝ ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ ΣΤΗ ΝΑΥΑΡΧΙΔΑ ΤΟΥΣ), ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΟΡΤΑΖΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΗΜΕΡΑ...

Ανώνυμος 25 Μαρτίου 2013 στις 1:20:00 μ.μ. EET  

Μπραβο ρε συ, μιλας για τη ναυμαχια του ναβαρινου και λες οτι οι αγγλοι τσακισαν τον τουρκο-αιγυπτιακο στολο ξεχνωντας τι καταγωγης ηταν τα πληρωματα του στολου που πνιγηκαν...

HBS 25 Μαρτίου 2013 στις 1:57:00 μ.μ. EET  

ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ ωρέ αδέρφια...

Ηλίας Κ. 25 Μαρτίου 2013 στις 2:09:00 μ.μ. EET  

Ζήτω το 'ΕΘνος.
Ζήτω η Έλλάς.
Η Επανάσταση δε τελείωσε ποτε.
Χρόνια Πολλά και καλή λευτεριά.

Φτωχός και μόνος κάου - μπόυ 25 Μαρτίου 2013 στις 2:25:00 μ.μ. EET  

Τζάμπα γιορτάζουμε σήμερα.
Με μια περιδιάβαση στο Fb αλλά και αλλού έμαθα ότι:
1. Δεν υπήρχε κρυφό σχολειό διότι η εκπαίδευση ήταν ελεύθερη και χωρίς εμπόδια συνήθως. Υποθέτω λοιπόν ότι η αγραμματοσύνη θα ήταν αποτέλεσμα της αντίδρασης στο εκπαιδευτικό σύστημα που καταπίεζε με τον αυταρχισμό του τις ευαίσθητες παιδικές ψυχές. Γιατί δεν κάναν τότε καμιά κατάληψη; Βέβαια ίσως να έφταιγε και η φτώχεια. Αλλά από την άλλη γιατί ήταν οι άνθρωποι φτωχοί αφού...
2....η Οθωμανική διοίκηση ήταν ανεκτική και δεν επέβαλε ιδιαίτερη βαριά φορολογία (πέρα από καμιά δεκάδα είδη φόρων συν το χαράτσι ειδικά για χριστιανούς). Επίσης ήταν ανεκτική στις θρησκευτικές ιδιαιτερότητες. Βέβαια εκκλησίες δεν μπορούσες να χτίσεις (μόνο να αναστηλώσεις), καμπαναριά και καμπάνες δεν επιτρέπονταν, οι εκκλησίες είναι όλες χαμηλές στο ύψος των σπιτιών και συχνά μέσα σε αυλές σπιτιών). Οι νεομάρτυρες επίσης είναι ένας άλλος μύθος της εκκλησίας για να καλύψει τις δολοφονίες που έκαναν οι χριστιανοί σε όσους τολμούσαν να γίνουν μουσουλμάνοι. Εξισλαμισμοί δεν υπήρξαν και οι κρυπτοχριστιανοί είναι ένας ακόμη γοητευτικός εθνικός μύθος.
3. Οι γονείς έδιναν οικειοθελώς τα παιδιά τους στους γενίτσαρους για να αναδειχθούν κοινωνικά και οικονομικά. Υποθέτω ότι πολλοί από αυτούς που το γράφουν θα έδιναν σήμερα τα παιδιά τους σε κύκλωμα παιδεραστών, αρκεί αυτοί να αναλάβουν να τα προωθήσουν στο σταρ σύστεμ. Ο γονιός κάνει πάντα κάποιες θυσίες. Αν διαφωνείτε είστε απλώς πουριτανοί.
4. Οι αρχιερείς και οι κοτζαμπάσηδες ήταν όργανα των Τούρκων και πλούτιζαν εις βάρος των ραγιάδων. Οι οπλαρχηγοί ήταν διεφθαρμένοι κλέφτες που λήστευαν όποιον έβρισκαν μπροστά τους. Οι έμποροι και οι Φαναριώτες νοιάζονταν μόνο για την τσέπη τους.
Συμπεράσματα: Ο λαός λοιπόν είχε ελευθερία στην παιδεία και στα θρησκευτικά τους καθήκοντα, χαμηλούς φόρους και του δίνονταν η δυνατότητα να "προωθήσει" τα παιδιά του στο δημόσιο. Η οθωμανική διοίκηση ήταν περίπου σαν την κυβέρνηση της Αυστραλίας. Η ηγεσία του λαού ήταν κάποιοι προνομιούχοι οι οποίοι, εν είδει συγχρόνων πολιτικών και αρχιερέων και στρατιωτικών, διαπλέκονταν με την οθωμανική διοίκηση και έκλεβαν το καλό οθωμανικό δημόσιο. Υπήρχαν βέβαια και λόγιοι, μορφωμένοι άνθρωποι οι οποίοι έγραφαν από τη Γαλλία και αλλού εναντίον αυτής της κατάστασης (από παρεξήγηση κατηγορούσαν και τους Οθωμανούς, δεν ξέραν καλά την κατάσταση του τόπου). Δεν τολμούσαν όμως να έλθουν εδώ μήπως και η ντόπια ολιγαρχία, οργισμένη μαζί τους, τους δολοφονήσει.
Σπάω το κεφάλι μου να καταλάβω ποιοι και γιατί επαναστάτησαν. Και όχι μια και δυο φορές αλλά σχεδόν ανά 20-30 χρόνια. Όλοι είχαν συμφέρον να μείνουν ως έχουν τα πράγματα. Αυτοί που είχαν να χάσουν τα περισσότερα μάλιστα μπήκαν μπροστά κιόλας. Τους εκβίασε κανείς; Μήπως ο λαός ξεσηκώθηκε και τους παρέσυρε το ρέμα; Μα ο λαός δεν είχε λόγο να ξεσηκωθεί και αν το έκανε θα παλούκωνε πρώτα απ'όλους τους αρχιερείς, κοτζαμπάσηδες και οπλαρχηγούς και δεν θα κατέσφαζε τους ανεκτικούς και πολυπολιτισμικούς Οθωμανούς ούτε θα εξαφάνιζε με λύσσα κάθε σημάδι της οθωμανικής εξουσίας, όπως έγινε με τα περισσότερα μνημεία της τουρκοκρατίας. Τείνω να πιστέψω λοιπόν ότι ουδέποτε έγινε η επανάσταση αλλά είναι μια κατασκευή διαφόρων εθνικιστών για να αγοράζουμε όπλα και να κερδίζουν από τις μίζες, ενώ με τα ίδια λεφτά θα μπορούσαμε να φτιάχνουμε νοσοκομεία, σχολεία, γέφυρες και άλλα κοινωφελή έργα. Ο λαός βέβαια με το αλάνθαστο κριτήριό του δεν πιστεύει σε επαναστάσεις και άλλα τέτοια εθνικιστικά. Όλοι μαζί περήφανα παρακολουθούν τον Σουλεϊμάν, δίνοντας ένα μάθημα ενότητας και φιλίας των λαών ενάντια στους πατριδοκάπηλους.

Υ.Γ Να πω χρόνια πολλά, για τον Ευαγγελισμό τουλάχιστον αφού η επανάσταση δεν έγινε; Άσε καλύτερα, και η θρησκεία είναι ξεπερασμένο και επικίνδυνο απολίθωμα της ανθρώπινης σκέψης. Κρίμα μόνο στον Σαραντάκο που τέτοια μέρα και συγκυρία επέλεξε ένα κείμενο του πατέρα του το λιγότερο έωλο. Τον είχα και εγώ για σοβαρό.

TED 25 Μαρτίου 2013 στις 3:41:00 μ.μ. EET  

"Κρίμα μόνο στον Σαραντάκο που τέτοια μέρα και συγκυρία επέλεξε ένα κείμενο του πατέρα του το λιγότερο έωλο"

ΦΚΜΚ με πρόλαβες με διαφορά ολίγων λεπτών!

Δε σε ξέρω, δε με ξέρεις, αλλά είσαι από τους λίγους αριστερούς εκπαιδευτικούς που (αν και "μάλλον δεξιός") ευχαρίστως θα τους ανέθετα την εκπαίδευση των παιδιών μου. Που ξέρεις, μπορεί ν'ανταμώσουμε μια μέρα σε κάποιο σχολικό προαύλιο της Θεσσαλονίκης. Έως τότε θεωρώ τιμή μου να σε διαβάζω εδώ μέσα.

ΚΛΕΑΝΘΗΣ 25 Μαρτίου 2013 στις 3:58:00 μ.μ. EET  

@ Ανώνυμο 12:54:00 μ.μ.
H ανεξαρτησία της Ελλάδας δεν χαρίστηκε από τύχη, από ένα πυροβολισμό στο Ναυαρίνο αλλά από τεράστιες προσπάθειες, αγώνες και ποταμούς ελληνικού αίματος. Οι δύο στόλοι δεν βρέθηκαν τυχαία αντιμέτωποι στο Ναυαρίνο αλλά πήγαν έτοιμοι για μάχη. Είχε προηγηθεί η Συμφωνία του Λονδίνου, κυρίως όμως είχε προηγηθεί πολύχρονος αγώνας μιας εξαιρετικής γενιάς πολεμιστών, χιλιάδων αφανών που υποστήριζαν και παρά πολύ αίμα. Χάρη σε αυτά (αν και όχι μόνο), η συνισταμένη των ΄΄συμμαχικών΄΄ συμφερόντων μεταβλήθηκε και έδειξε Ελλάδα. Η ανεξαρτησία μας δεν χαρίστηκε, κερδήθηκε.

Ανώνυμος 25 Μαρτίου 2013 στις 4:38:00 μ.μ. EET  

Οι γαλανόλευκες κυματίζουν (και)στα μπαλκόνια των Ιωαννίνων, μέσα στην καταιγίδα.

Γιάννης Φ.

Ανώνυμος 25 Μαρτίου 2013 στις 7:27:00 μ.μ. EET  

Υπάρχουν πουθενά φωτογραφίες από την στρατιωτική παρέλαση στο Σύνταγμα???

Οδυσσέας 25 Μαρτίου 2013 στις 8:02:00 μ.μ. EET  

Υπάρχουν αλλά δεν θα τις ανεβάσουμε...
Η εικόνα του αστυνομικού κλοιού και των μονάδων που παρελαύνουν μπροστά σε αδεια πεζοδρόμια είναι θλιβερή.

Ανώνυμος 25 Μαρτίου 2013 στις 8:16:00 μ.μ. EET  

Οι μεγάλες δυνάμεις αναγκάστηκαν να λάβουν θέση μετά το μεγάλο φιλελληνικό κίνημα της Ευρώπης διότι οι συνήθως αναίσθητοι Ευρωπαίοι πολίτες ευαισθητοποιήθηκαν και ώθησαν τις κυβερνήσεις τους. Αυτό έγινε διότι πληροφορήθησαν το μέγεθος της σφαγής του αμάχου πληθυσμού. Οι σφαγές και η αγριοτητα ήταν τετοια που μεταξύ 1821-1829 το 1/3 (και παραπάνω) των αμάχων Ελλήνων είχαν σφαγιασθεί. Είναι γνωστό ότι ο ηγέτης των Μουσουλμάνων κληρικών αντιτάχθηκε στην σφαγή και των υπολοίπων αμάχων Ελλήνων και βέβαια το πλήρωσε με την ζωή του.

Ας δώσουμε λοιπόν τιμή και σε αυτές τις "παράπλευρες" απώλειες που συχνά δεν τις σκεπτόμαστε καθόλου.

Οτι έγινε έγινε, αλλά εάν περίμεναν οι επαναστάτες, οπως τους προέτρεπε ο Καποδίστριας, την κατάληλη στιγμή (τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο) τότε θα είχαν ελευθερωθεί, σχετικά αναίμακτα ολες οι σημερινές Ελληνικές περιοχές ΚΑΙ η Μ.Α. και θα είχαμε αποφύγει την μικρασιατική καταστροφή και την καταστροφική συνθήκη της Λωζάνης και ίσως και την σημερινή ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ συρρίκνωση του Ελληνισμού.

Ανώνυμος 25 Μαρτίου 2013 στις 9:47:00 μ.μ. EET  

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ.

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ.

ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΤΟΙΜΟΙ Ν ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ.

Αρματιστής 25 Μαρτίου 2013 στις 10:08:00 μ.μ. EET  

Συνέλληνες χρόνια πολλά. Ψηλά τις σημαίες. Και μη κάμπτεστε από την επέλαση του Δ' Ράιχ.

Φτωχός και μόνος κάου - μπόυ 25 Μαρτίου 2013 στις 10:40:00 μ.μ. EET  

Νομίζω ότι το φιλελληνικό κίνημα στην Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι μας τιμά ιδιαίτερα, δεν επηρέασε τις αποφάσεις των βασιλιάδων και αυτοκρατόρων που ήταν τα μέλη της Ιερής Συμμαχίας. Ως τα 1823 που ανέλαβε ο Κάνιγκ υπουργός εξωτερικών της Αγγλίας κανείς δεν ήθελε να ακούσει για ελληνική επανάσταση. Παρά το γεγονός ότι ήδη από το 1822 οι κοτζαμπάσηδες και οι οπλαρχηγοί είχαν παραμερίσει τους Φιλικούς και τον Δημήτριο Υψηλάντη (με πρόσχημα το γεγονός ότι η Φιλική Εταιρία ήταν μυστική οργάνωση και οι βασιλιάδες της Ευρώπης θα την θεωρούσαν κοινωνικοανατρεπτική, στο Συνέδριο της Βερόνας ο καγκελάριος της Αυστροουγγαρίας Μέτερνιχ (κύριος εκφραστής του πνεύματος της Ιερής Συμμαχίας)κυριαρχούσε. Οι εκπρόσωποι των Ελλήνων δεν έγιναν δεκτοί - από το λοιμοκαθαρτήριο τους γύρισαν πίσω - και ο τσάρος Αλέξανδρος υπό την επιρροή του Μέτερνιχ είχε ήδη απομακρύνει τον Καποδίστρια από υπουργό εξωτερικών. Η επανάσταση καταδικάστηκε και δεν είχε καμιά δύναμη εξωτερική να την στηρίξει.

Στα 1823 όμως η αγγλική πολιτική άλλαξε χάρις στον υπουργό εξωτερικών Γεώργιο Κάνιγκ. Τα συμφέροντα της Αγγλίας ήταν πια αντίθετα με την Ιερής Συμμαχία. Ο μεγάλος ασθενής, η οθωμανική αυτοκρατορία, πέθαινε. Ο διάδοχος προφανώς θα ήταν, μετά από πόλεμο, η ρώσικη αρκούδα που θα κατέβαινε έτσι στα ζεστά νερά. Έπρεπε να βρεθεί ένα κράτος ελεγχόμενο από την Αγγλία στην περιοχή για να αποφευχθεί μια τέτοια εξέλιξη που θα απειλούσε την ναυτική και εμπορική κυριαρχία της Αγγλίας. Άλλωστε το αγγλικό κεφάλαιο έψαχνε για ευκαιρίες - και με ρίσκο ακόμη - στην ανατολή και τα Βαλκάνια. Οπότε έπρεπε να φτιαχτεί ένα κράτος και η ως τότε επιτυχημένη ελληνική επανάσταση ήταν ό,τι έπρεπε. Όταν μάλιστα ανέλαβε την εξουσία ο τσάρος Νικόλαος Α΄ που είχε πάντα στο νου του τη σύγκρουση με την οθωμανική αυτοκρατορία και τη διάλυσή της, Αγγλία και Ρωσία μπήκαν σε μια διελκυστίνδα για το ποιος θα στηρίξει περισσότερο τους Έλληνες με διαδοχικά πρωτόκολλα. Η Αγγλία είχε στο νου της μια Ελλάδα ως προτεκτοράτο της οθωμανικής αυτοκρατορίας (της οποίας τη διάλυση δεν επιθυμούσε αλλά έπρεπε να έχει και ένα plan B)και υποχείριό της. Η Ρωσία ήθελε ένα όσο γίνεται πιο ανεξάρτητο κράτος ορθόδοξο και φιλορωσικό (επίσης υποχείριό της). Ο Μέτερνιχ αγνοήθηκε, η Ιερή Συμμαχία κατέρρευσε και ο Νικόλαος κατάφερε με απειλή Ρωσοτουρκικού πολέμου να υπογράψει η Αγγλία (και Γαλλία) την Ιουλιανή συνθήκη του Λονδίνου (6 Ιουλίου 1827)που ζητούσε τερματισμό των εχθροπραξιών ανάμεσα σε Τούρκους και Έλληνες (ακόμα και με τη χρήση βίας, όπως προέβλεπε μυστικό άρθρο). Με δεδομένο ότι ο Ιμπραήμ και οι Τούρκοι στρατηγοί αλώνιζαν παντού στην Ελλάδα, ήταν σίγουρο πως δεν θα αποδέχονταν την συμφωνία. Νομοτελειακά φτάσαμε στο Ναυαρίνο και αν δεν ήταν εκεί θα ήταν αλλού.

Οι συνθήκες για την επανάσταση ήταν αντίξοες αλλά όχι αποκαρδιωτικές. Αν περιμέναμε τους Ρώσους, το πολύ να ξανακαταλήγαμε στα Ορλωφικά. Άλλωστε η Αγγλία ουδέποτε έστερξε στην διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας (ουσιαστικά ούτε καν το '22) και ένα γενικευμένος ρωσοτουρκικός πόλεμος θα οδηγούσε σε εμπλοκή της υπέρ της Τουρκίας, όπως έγινε στον κριμαϊκό πόλεμο (1853-1856). Η ελευθερία κερδήθηκε με εκατόμβες νεκρών. Ένας Γάλλος υπουργός είπε μετά τη ναυμαχία του Ναβαρίνου: Οι Έλληνες κέρδισαν μόνοι την ανεξαρτησία τους. Η Ευρώπη επενέβη όταν χόρτασε από αίμα, μετά από εφτά χρόνια ανθρωποσφαγής.

ΑΝΩΝΥΜΟΣ 26 Μαρτίου 2013 στις 12:04:00 π.μ. EET  

Έχει δίκιο ο ΦΚΜΚ ΄΄Τζάμπα γιορτάζουμε σήμερα.΄΄ γιαυτό μπορεί κάποιος να ενημερωθεί Ιστορικά σωστά, από την παρακάτω επιστολή, μόνο που αφορά Original αριστερούς, και όχι ΄΄ μαϊμού΄΄, που τους εμπιστεύονται και ΄΄δεξιοί΄΄.
Επιστολή εκπαιδευτικών! του ΠΑΜΕ προς τους μαθητές εν΄ όψει της επετείου της 25ης Μαρτίου http://www.istorikathemata.com/2013/03/Communists-teachers-and-the-Greek-revolution-of-1821.html

TED 26 Μαρτίου 2013 στις 12:14:00 μ.μ. EET  

Αγαπητοί φίλοι,

βασική αρχή σε διαδικτυακά ιστολόγια και φόρουμ είναι το "don't feed the troll".

Μην ασχολείστε λοιπόν.

Βασίλης Ζορμπάς 27 Μαρτίου 2013 στις 4:44:00 μ.μ. EET  

Φιλτατε ΦΚΜΚ, σωστά και δίκαια αυτά που αναφέρεις, αλλά νομίζω ότι η μομφή για τον Σαραντάκο (πατερα και υιο) είναι άστοχη.
Η κριτική σκέψη ως προς την ιστορία μας δεν πρεπει να λείπει. Διαβάζοντας όλα τα κείμενα και των δύο, δεν διακρίνει διάθεση αμφισβήτησης για το ηρωικόν της επανάστασης. Περισσότερο μια διάθεση εξέτασης των γεγονότων απαλλαγμένων απο τους μύθους και τις προλήψεις των ενδιάμεσων 200 ετών. Η αγιοποίηση των ηρώων του 21 καθώς και των γεγονότων δεν μας κάνει καλύτερους. Είναι προφανές ότι το νέο έθνοος χρειάζονταν απλούς και ξεκάθαρους χαρακτήρες και ιστορίες (ακόμα και μυθικές) ώστε να ατσαλώσει το 'εθνικό' πνεύμα. Μετά απο 200 χρόνια νομίζω ότι μπορούμε να δουμε τα γεγονότα πιο ψύχραιμα. Αξίζει πάντως να διαβάσει κανείς Σαραντάκο, για τα μικρά ανέκδοτα (οχι αστεια)και γραφικές τις λεπτομέρειες της εποχής. Κάνει τους γνωστούς μας ήρωες πολύ πιο ανθρώπινους
με εκτίμηση
Βασίλης Ζορμπάς

Φτωχός και μόνος κάου - μπόυ 28 Μαρτίου 2013 στις 2:04:00 π.μ. EET  

Βασίλη, τα όσα λες είναι σωστά και ορθά για κάποιους που έχουν μεγαλώσει με μια σειρά εθνικών μύθων και, προσκολλημένοι σε αυτούς, αρνούνται να δεχτούν μια περίπλοκη και με πολλές "ενοχλητικές" εθνικά λεπτομέρειες, ιδίως για τη συμπεριφορά ηρώων της επανάστασης στους δυο εμφυλίους πολέμους, για τη διασπάθιση των δανείων, για τη φιλοχρηματία και ιδιοτέλεια κάποιων. Δεν ήταν άγιοι σαφώς. Ακριβώς αυτό τους κάνει όμως ήρωες. Ποιος θυμάται τα λάθη ή και τον τυχοδιωκτισμό του Παπαφλέσσα από τη στιγμή που, υπερβαίνοντας όλα αυτά επέλεξε το δρόμο της θυσίας; Τι κερδίζει κανείς να προβάλλει το ληστρικό παρελθόν πολλών από τους κλέφτες και αρματολούς, όταν για την υπόθεση του έθνους έδωσαν ό,τι είχαν και δεν είχαν μαζί με τη ζωή τους; Ή μήπως οι νησιώτες δε φταίγαν για το ότι ο Ιμπραήμ αποβιβάστηκε στην Πελοπόννησο ανενόχλητος ακριβώς επειδή δεν έβγαλαν τα πλοία περιμένοντας πληρωμές; Είναι λοιπόν προδότες ή απατεώνες μόνο και μόνο γι'αυτό;

Το θέμα είναι αλλού: πού ρίχνει κανείς το βάρος και κατά συνέπεια πώς σημασιοδοτεί τα γεγονότα. Επιμένοντας στις παθογένειες και στα ουκ ολίγα προβλήματα της επανάστασης εξαιτίας των ελαττωμάτων των επαναστατών ουσιαστικά δεν επιχειρείται μια ψύχραιμη εκτίμηση των γεγονότων αλλά το αντίθετο: ως αντίβαρο στην εξιδανικευμένη και εθνικιστική ενίοτε ερμηνεία της επανάστασης παρουσιάζεται μια σκόπιμα αρνητική με υπερτονισμό σκοτεινών και ενοχλητικών σημείων, εξίσου φυσικά μονόπλευρη με την πρώτη.(Με την ευκαιρία, έχω εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια να εξηγήσω σύνθετες ιστορικές καταστάσεις σε άτομα όπως οι "εκπαιδευτικοί" της ανακοίνωσης του ΠΑΜΕ. Όποιοι έμαθαν μαρξισμό από έκδοση για dummies οδηγούνται συχνά σε τέτοιες εκτρωματικές θέσεις). Σε κάθε περίπτωση και οι δυο ερμηνείες έχουν ιδεολογικές χρήσεις οι οποίες με αφήνουν τελείως αδιάφορο και τις οποίες θεωρώ εξίσου κάλπικες. Οι μισοί έχουν ως ευαγγέλιο τον Παπαρηγόπουλο και οι άλλοι μισοί τον Κορδάτο και τον Σκαρίμπα. Επειδή πέρασα και από τα τρία αυτά ευαγγέλια, μπορώ πλέον να δηλώνω θεραπευμένος από κάθε τέτοια μορφή ιστορικής ορθοδοξίας. Μου φτάνει η θρησκευτική, η ιστορία είναι επιστήμη και όχι ομάδα ή θρησκεία.
(συνεχίζεται)

Φτωχός και μόνος κάου - μπόυ 28 Μαρτίου 2013 στις 2:06:00 π.μ. EET  

(συνέχεια)

Πάμε τώρα στον Σαραντάκο. Ανήμερα της 25ης Μαρτίου λοιπόν και μάλιστα μέρα που ο κυπριακός ελληνισμός (μια από της δυο τελευταίες μισοκαμμένες και κουτσουρεμένες εστίες του μείζονος ελληνισμού) περνά από τα καυδιανά δίκρανα του Δ΄Ράιχ και οδηγείται στον οικονομικό Καιάδα, την ίδια ώρα που οι υπερατλαντικοί "σύμμαχοι" κλείνουν τη φάκα για τον ελληνισμό με την συνεργασία Τουρκίας -Ισραήλ , επιλέγει (τι σημειολογία έχει άραγε τέτοια επιλογή;) να ανεβάσει ένα κείμενο που σκοπό έχει να αποδείξει τι; Ότι δεν υπήρξε κρυφό σχολειό όπως το λέγαμε στο δημοτικό; Προφανώς και δεν υπήρξε έτσι, κανείς δεν πιστεύει το αντίθετο όπως και κανείς ενήλικος δεν πιστεύει στον άγιο Βασίλη. Κανείς ωστόσο δεν μπόρεσε ως τώρα να αποδείξει όμως ότι η παιδεία ήταν ελεύθερη όπως και πως δεν υπάρχουν ενδείξεις για το ότι δεν υπήρχαν περιπτώσεις (σε μοναστήρια ή εκκλησιές) όπου η διδασκαλία γινόταν κρυφά. Το κείμενό του στηρίζεται στο βιβλίο του αείμνηστου Άλκη Αγγέλου "Το Κρυφό Σχολειό. Χρονικό ενός μύθου" στο οποίο προσπάθησε να αποδείξει το αυτονόητο, ότι το "φεγγαράκι μου λαμπρό" ήταν ένας μύθος - και η πλάκα είναι ότι τελικά σε πολλά σημεία δεν το πολυκαταφέρνει. Ακολούθησε ως συνήθως μεγάλη κουβέντα. Αλλού ήταν (είναι)ωστόσο το ζητούμενο: Ήταν συνολικά η παιδεία ελεύθερη στην Τουρκοκρατία; Και αν ήταν αυτό σημαίνει ότι οι Τούρκοι ήταν αδιάφοροι ή και ανεκτικοί στην εκπαίδευση των ραγιάδων; Ήταν στην πραγματικότητα το κρυφό σχολειό ένας μύθος της εκκλησίας για να ενισχύσει το γόητρό της - ή κατ'άλλους για να κρύψει τις ενοχές της για την τουρκοφιλία της; Μήπως τελικά η οθωμανική αυτοκρατορία ήταν τελικά ένα ανεκτικό πολυπολιτισμικό κράτος που η νεώτερη ελληνική ιστορία το κατασυκοφάντησε για να δικαιολογήσει την επανάσταση; Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι το θέμα έχει ξεφύγει τελείως από το ίδιο το γεγονός (που μικρή σημασία έχει καθαυτό) και καταλήγει να έχει και πάλι πολύ συγκεκριμένη ιδεολογική χρήση. Για μένα όταν βλέπω να το αναλαμβάνει ο "Ιός" (http://www.iospress.gr/ios1998/ios19980830a.htm)είναι εύκολο να καταλάβω πού πάει το πράγμα. Πίσω από την κουρτίνα το ίδρυμα Σόρος και ο γνωστών κύκλος ιστορικών που μπορεί να δει κανείς συχνά στον Σκάι.

Τελειώνω με το θέμα των "εθνικών μύθων". Είναι ανόητη η συζήτηση για το αν η επανάσταση ξεκίνησε την 25η Μαρτίου. Και στο σχολείο διδάσκουμε ότι ξεκίνησε πολύ νωρίτερα όπως διδάσκουμε ότι δεν υπήρχε το "φεγγαράκι μου λαμπρό". Διδάσκουμε όμως και τα απομνημονεύματα των επαναστατών που περιγράφουν γλαφυρότατα την εξαθλίωση των ραγιάδων και την καταπίεση που τους επέβαλλε η δυναστεία των Οθωμανών, τους εξευτελισμούς και τη φτώχεια των πολλών. Το να πιάνεται κανείς από ασήμαντες και γραφικές λεπτομέρειες ή από τα σκοτεινά σημεία του αγώνα και να επιχειρεί, έμμεσα ή άμεσα, συνολικές εκτιμήσεις είναι όχι μόνο αντιεπιστημονικό αλλά και ύποπτο ιδεολογικά όπως τόνισα παραπάνω. Και επειδή όλα αυτά εκπορεύονται από μια θεώρηση της ιστορίας ως "κατασκευής" )αποτελούμενης από ένα σύνολο υποκειμενικών αληθειών) και μιας θεώρησης του έθνους ως φαντασιακής κοινότητας, ενός μύθου που τον κατασκεύασε η ιστοριογραφία, αρχίζω να βγάζω σπυριά όταν τα ακούω. Έγραφα στον HBS για την απογοήτευσή μου όταν βλέπω νέα παιδιά, μορφωμένα και με ένα μπαούλο πτυχία, να αντιγράφουν τη βουδιστική θεώρηση έθνους και ιστορίας: όλα είναι μια φαντασία, ένα όνειρο, μόνο γνώμες υπάρχουν και όχι αλήθειες. Τι ελπίδες έχει ένας τόπος να σωθεί όταν το αίμα των προγόνων χύθηκε (κατά τις ερμηνείες των απογόνων)για έναν φανταστικό σκοπό και μια ανύπαρκτη κοινότητα;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP