Για τον Τάσσο...

του Λάζαρου Μαύρου

Β Ρ Α Δ Υ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 13ης Αυγούστου 2004. Η πλατεία ενός από τα ομορφότερα χωριά στον κόσμο, της Χώρας Αστυπαλαίας, πλάι στους οκτώ παρατεταγμένους παμπάλαιους μύλους, ήταν γεμάτη κόσμο. Καφενεία, ταβέρνες, σουβλατζίδικα, δεν τους έμεινε άδεια καρέκλα. Όρθιοι, πολλαπλάσιοι. Δύο γιγαντοοθόνες πρόβαλαν από την τηλεόραση, σε απευθείας μετάδοση, τα καθέκαστα της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Κάποια στιγμή το πλήθος στην πλατεία της Αστυπάλαιας, ξεσπά σε ένα ενθουσιώδες παρατεταμένο χειροκρότημα. Κι οι καθήμενοι σηκώθηκαν όρθιοι χειροκροτώντας. Ήταν η στιγμή που η οθόνη, δείχνοντας τους επισήμους στο Καλλιμάρμαρο, σταμάτησε για λίγο, γεμάτη από το πρόσωπο του προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου σε κοντινό πλάνο. Στο πλήθος που χειροκροτούσε δεν υπήρχε κανένας Δηκοϊκός, Ακελιστής, Συναγερμικός, Εδεκίτης ή άλλος Κύπριος. Ελλαδίτες ήσαν όλοι. Παραθεριστές. Και το αυθόρμητο χειροκρότημά τους ήταν ο κότινος που ο όπου γης Ελληνισμός απένειμε ενστικτωδώς και εξ αποστάσεως στον αθλοφόρο της εθνικής ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ των Ελλήνων. Όλων των Ελλήνων.

Τ Ο Ν ΑΝΘΡΩΠΟ που, μόλις τέσσερις μήνες νωρίτερα, Απρίλη του 2004, ως Πρόεδρος της Κύπρου, ενσάρκωσε το ΟΧΙ της παλλαϊκής, πανελλήνιας ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, απέναντι στην φοβερή απειλή του Σχεδίου Ανάν: Την απειλή διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και μετατροπής της Κύπρου σε τουρκο-βρετανικό προτεκτοράτο.

Τ Ω Ν ΕΛΛΗΝΩΝ η τεράστια πλειοψηφία, στην Κύπρο, στην Ελλάδα, στη Διασπορά, έχει καταγράψει αθλοφόρο στη συλλογική μνήμη και συνείδηση του έθνους, τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Σ' αυτή την ατελείωτη Ιστορία που μετριέται διά μέσου των αιώνων με τα ΟΧΙ της εθνικής αξιοπρέπειας και του ελευθερίης γλιχόμενοι. Από τον Ονήσιλο του 499π.Χ., τον Μαραθώνα του 490, τις Θερμοπύλες του 480, τον Παλαιολόγο του 1453, την Πίνδο του 1940, τον Μαχαιρά του 1957, την Αντίσταση του 1963-64, του 1974, ως τη Δερύνεια του 1996 και το Δημοψήφισμα του 2004. Χάραξαν ανεξίτηλα εκείνο που αυθόρμητα ένιωσαν χρέος να χειροκροτήσουν, έστω και σε άσχετη (;) στιγμή οι Έλληνες, στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών της Αθήνας, όταν ο φακός της τηλεόρασης στάθηκε για λίγα δευτερόλεπτα στο πρόσωπο του Τάσσου.

Μ Α Ζ Ι ΜΕ των οικείων του, αυτές τις δύσκολες ώρες στον θάλαμο της εντατικής του νοσοκομείου, όπου βρίσκεται ο Τάσσος Παπαδόπουλος, προστίθενται οι ευχές κι οι προσευχές των όπου γης Ελλήνων: Έρρωσο αθλοφόρε κι ο Θεός μαζί σου.

(σημ enkripto : το κείμενο δημοσιέυτηκε στην Σημερινή με τίτλο " Αθλοφόρε, έρρωσο!".. Τάσσο ,προσευχόμαστε για εσένα ,ο Θεός μαζί σου)