Πράσινο φώς για 15 Super Puma

απο την χθεσινή "Α"

Διαβάστε περισσότερα...

1974 : Η εκκένωση της Αλικαρνασσού

απόσπασμα απο το βιβλίο του Ν.Σαρρή "Η άλλη πλευρά" που αποτελεί μια πολιτική χρονογραφία της εισβολής στην Κύπρο με βάση Τουρκικές πηγές

Η ανάγνωση του παρόντος περιστατικού φέρνει στην μνήμη Πλαστήρα ,5/41 ,Μικρασιατική εκστρατεία και μια κραυγή που ακουγόταν απο άκρη σ'ακρη στο μέτωπο: "Seytanlar geliyor!" Οι σατανάδες έρχονται!

Το αντιτορπιλικό D-354 Kocatepe ,θύμα της αποφασιστικότητας του Πλωτάρχη Χανδρινού και του ...φαροφύλακα της Αλικαρνασσού

Οι διαδόσεις περί νηοπομπής είχαν και τα κωμικοτραγικά αποτελέσματα τους στην Τουρκία και μάλιστα στις εγγύτερα στην Ελλάδα περιοχές . Κυρίως στην Αλικαρνασσό . Οι ξένοι τουρίστες που έφταναν απο τα νησιά διηγούνταν ότι είχαν δεί στρατιώτες να κινούνται,οι ψαράδες που ψάρευαν κοντά στα ελληνικά νησιά ανέφεραν πάλι ότι είχαν γίνει μάρτυρες "πολυάριθμων αεροπορικών πτήσεων".Οι διαδόσεις αυτές συνεχίζονταν με ένταση ,απο την πρώτη μέρα που ο φαροφύλακας μιας απο τις ακραίες περιοχές της χερσονήσου της Αλικαρνασσού τον Ακάργια (απέχει 4 περίπου μίλια απο την Κώ) ο οποίος πάλι ισχυριζόταν ότι ξυπνούσε το πρωί με τα λαλήματα των ελληνικών κοκκοριών (sic) ,είχε δώσει την πρώτη και καλύτερη πληροφορία .Μόλις είχε παρατηρήσει με τα στρατιωτικά κιάλια να κινούνται στρατιωτικά φορτηγά αμέσως είχε ειδοποιήσει έντρομος την Νομαρχία.

Έτσι ανεστάλησαν τα δρομολόγια των πλοιαρίων .Στην Αλικαρνασσό απο το βράδυ της 20ης Ιουλίου βοούσε η είδηση κατά την οποία οι Έλληνες ετοιμάζονταν για απόβαση ...(312)
Άλλωστε και η είδηση της περίφημης νηοπομπής δεν προερχόταν μήπως απο την Αλικαρνασσό? Οι διαδόσεις αυτές μεταξύ του λαού ελάμβαναν διαφορετική μορφή , νέο σχήμα και διογκώνονταν και έπαιρναν τεράστιες διαστάσεις

"Στις 21 Ιουλίου,όταν οι τουρκικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί μετέδωσαν την είδηση για μια σύγκρουση με την ελληνική νηοπομπή ,άρχισε να εργάζεται το ράδιο αρβύλα (sic) : "Άν δεν είναι σήμερα την νύχτα ,αύριο το πρωί οι Έλληνες θα επιτεθούν ...Έρχονται οι Έλληνες,οι Έλληνες θα είναι εδώ!!! Έτσι δίχως να αναμένουν κανενός οδηγίες απο την Άγκυρα ,οι Αρχές προχωρούν σε προειδοποίηση του λαού "

Ο Μπιράντ που δίνει τις πληροφορίες συνεχίζει: " Ποιός το έκανε ,γιατί το έκανε ,ακόμα δεν έχει εξακριβωθεί.Μερικοί αρμόδιοι επιρρίπτουν το βάρος στην Αλικαρνασσό ,άλλοι στα Σόκια"

Στις 22 Ιουλίου ,στις 4 το πρωί, όλοι οι κάτοικοι της Αλικαρνασσού ξύπνησαν με μια ανακοίνωση που εκκωφαντικά μετέδιδαν τα μεγάφωνα προφανώς απο το τζαμί της πλατείας.Όι άνθρωποι τινάχτηκαν έντρομοι απο τα κρεβάτια τους και δεν ήξεραν τι έκαναν απο τον πανικό που επακολούθησε.Κανείς δεν θυμάται το ακριβές κείμενο της αναγγελίας.Ορισμένουν λένε οτι ανέφερε : Άλλοι πάλι πιο μετριοπαθείς : "Πρόκειται να αποβιβαστούν απο στιγμή σε στιγμή ελληνικές δυνάμεις στην Αλικαρνασσό.Εγκαταλείψατε αμέσως την πόλη.""Επίκειται βομβαρδισμός της Αλικαρνασσού απο την ελληνική αεροπορία . Να λάβετε τα προβλεπόμενα απο την πολιτική αεράμυνα μέτρα"

Ο δημοσιογράφος Οζτζέρ Ατζάρ , ο οποίος ήταν αυτόπτης μάρτυς του περιστατικού λεει :

" Βρισκόμουν στην Αλικαρνασσό.Έμενα σε μια πανσιόν. Όταν ρώτησα τι συνέβη μου απάντησαν "Αναμένεται αεροπορική επιδρομή.Φεύγουμε απο την Αλικαρνασσό.Την εγκαταλείπουμε." Έτσι και εμείς επιβιβαστήκαμε σε ένα μικρό φορτηγό και εγκατασταθήκαμε σε μια κοιλάδα 2 χιλιόμετρα έξω απο την Αλικαρνασσό.Μόλις ξημέρωσε επιστρέψαμε πίσω.Στο μεταξύ είχε διακοπεί η μετάδοση της αναγγελίας απο τα μεγάφωνα.Το μεγάφωνο είχε σιγήσει ,γιαυτό δεν είχα καταλάβει και καλά τι συνέβαινε -ίσως και λόγο του πανικού και του φόβου που επικρατούσε στην πανσιόν μου .Έπρεπε να έβλεπες εκείνο το πρωί τον δρόμο .Κυριαρχούσε ένας φοβερός πανικός .Οι ντόπιοι και οι ξένοι τουρίστες είτε με τα δικά τους μέσα είτε με αμάξια που τα είχανε νοικιάσει πανάκριβα ,απομακρύνονταν απο την Αλικαρνασσό.Η ίδια κατάσταση επικράτησε και στις άλλες παράλιες πόλεις.Παράδειγμα η Σόκια όπου με την είδηση της αεροπορικής επιδρομής εκκενώθηκαν όλα τα σπίτια της πεδιάδας .Σήμερα στην Αλικαρνασσό άλλος κατηγορεί τον Καιμακάμη(έπαρχο,περιφερειακό διοικητή) ,άλλος τον δασονόμο"

Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε ότι ο δασονόμος με τον ασύρματο που διέθετε,μετέδωσε την αναγγελία που άκουσε απο τα μεγάφωνα στην Άγκυρα ,κάπως βελτιωμένη και επαυξημένη.Είπε δηλαδή ότι ήδη έχει πραγματοποιηθεί απόβαση ελληνικών δυνάμεων στην Αλικαρνασσό και ότι η πόλη έχει εκκενωθεί.Το υπουργικό συμβούλιο το οποίο συνεδρίαζε εκείνη την στιγμή ενημερώθηκε αμέσως.Φαντάζεται κανείς τι σύγχυση επακολούθησε.Και άρχισαν αμέσως οι έρευνες για την αντιμετώπιση του θέματος (313)

Οι ντόπιοι στην Αλικαρνασσό προτίμησαν να παραμείνουν στην πόλη.Μόνο την επόμενη νύχτα παρόλο που δεν είχε γίνει καμιά σύσταση η κανένας νέος συναγερμός ,ο πληθυσμός εγκατέλειψε και πάλι την πόλη ,εφοδιασμένος αυτή την φορά με τρόφιμα και ρουχισμό.Πήρε τα βουνά και παρέμεινε εκεί μέχρι το πρωί.Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε 2 μέρες. (314)

Άποψη του φλεγόμενου Kocatepe

311 Μεχμέτ Αλί Μπιράντ (30 Sicak Gun -30 Καυτές μέρες- ) σελ 130
312 Μεχμέτ Αλί μπιράντ (30 Sicak Gun -30 Καυτές μέρες- ) σελ 130
313 Μεχμέτ Αλί Μπιράντ (30 Sicak Gun -30 Καυτές μέρες- ) σελ 130
314 Μεχμέτ ΑΛί Μπιράντ (30 Sicak Gun -30 Καυτές μέρες- ) σελ 130

Ο Πλωτάρχης Χανδρινός και το Κοτζατεπε
http://egolpio.wordpress.com/2008/06/12/xadrinos/

Διαβάστε περισσότερα...

Εν τάχει..

• Την Ελλάδα θα επισκεφτεί την ερχόμενη Τρίτη ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ Εχούντ Μπαράκ..ενδεχόμενη συνάντηση με τον ομολογό του σίγουρα θα κρατηθεί εκτός δημοσιότητας..
• Συνεχίζεται η ανάπτυξη του σονάρ της κορβέτας MILGEM απο το τεχνολογικό ινστιτούτο TUBITAK και το κέντρο έρευνας του ΤΝ.Σύμφωνα με πληροφορίες θα βασίζεται στο αμερικανικό SQS-56 το οποίο χρησιμοποιείται ήδη στις φρεγάτες ΜΕΚΟ ΤΝ Ι/ΜΕΚΟ ΤΝ ΙΙ/Ο.Η Perry.Η εγκατάσταση στο πρώτο πλοίο υπολογίζεται για τις αρχές του 2009
• 2 ακόμα ναρκοθυρευτικά Osprey θα λάβει το Πολεμικό Ναυτικό απο το USN -OSPREY (MHC-51) και ROBIN (MHC-54)- ,σύμφνωνα με το Naval Vessels Transfer Act 2008 ,το οποίο περνάει αυτή την εποχή απο το Κονγκρέσο
• Εξετάζεται παλαιότερη γερμανική πρόταση για την εγκατάληψη του εκσυγχρονισμού των 2 τελευταίων υ/β κλάσης U209/1200 υπέρ της κατασκευής 2 νέων U214.Το πρώτο εκσυχρονισμένο U209 AIP "Ωκεανός" αυτή την περίοδο εκτελεί θαλάσσιες δοκιμές
• Πρώτη πτήση για το ρωσικό ραντάρ AESA Zhuk-AE ,με φορέα ένα αεροσκάφος Μig-35

Διαβάστε περισσότερα...

Εν τάχει..

• Την Θράκη επισκέπτεται αυτές τις μέρες ο Τούρκος πρέσβης Oguz Cellikiol στα πλαίσια τριήμερης περιοδείας κατα την διάρκεια της οποίας θα συναντηθεί με τους γνωστούς "παράγοντες" της μειονότητας .Σήμερα βρίσκεται στην Ξάνθη και την Παρασκευή θα μεταβεί στον Έβρο...μάλιστα εχθές ετοιμάζονταν και για φιέστα σε περίπτωση νίκης της εθνικής Τουρκίας,αλλά το γκόλ του Λάμ ήρθε να αλλάξει τα σχέδια..

• Την ΑΣΔΕΝ επισκέφτηκε χθές ο ΥΠΕΘΑ Β.Μειμαράκης συνοδευόμενος απο τον Α/ΓΕΣ και τους δυο ΥΦΕΘΑ ,όπου και ενημερώθηκαν για τις επιχειρησιακές δραστηριότητες των σχηματισμών της

Διαβάστε περισσότερα...

Ανατολικός Παρατηρητής

• Θα συμμετέχει και φέτος η Τουρκική Αεροπορία στην άσκηση Red Flag 2008 ,με α/φ F-16 της 141ης Μοίρας.Θυμίζουμε ότι οι γείτονες είχαν λάβει μέρος και στην προηγούμενη Red Flag με την 132 Μοίρα
• Με τις γνωστές τουρκο-μπαρόκ επισημότητες εορτάστηκε η έναρξη του προγράμματος ΑΤΑΚ στις εγκαταστάσεις τις ΤΑΙ με την παρουσία πολλών επισήμων μεταξύ των οποίων ο Τ.Ερντογάν και ο Ιταλός ΥΠΕΞ όπως είχαμε αναφέρει σε προηγούμενη ανάρτηση.Πλήρες φωτογραφικό ρεπορτάζ θα βρείτε εδώ. *Το πρώτο Τ-129 θα πιστοποιηθεί τον Απρίλιο του 2013 με το πρωτότυπο ελικόπτερο, το οποίο δεν θα παραδοθεί στον Τουρκικό Στρατό. Το αρχικό ελικόπτερο παραγωγής θα παραδοθεί δύο μήνες αργότερα, τον Ιούνιο του 2013, ενώ τα επόμενα 7 Τ-129 θα παραδίδονται ανά δίμηνο μέχρι τον Αύγουστο του 2014. Καθένα από τα υπόλοιπα ελικόπτερα θα παραδίδεται ανά μήνα, με το τελευταίο τον Δεκέμβριο του 2017.

*Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Τα οχυρά της Γραμμής Μεταξά

απόσπασμα απο το άρθρο του Σχη (ΠΖ) Γεώργιου Καραμπατσόλη για το Οχυρό Νυμφαίας

Γενικά

Βρισκόμαστε στο έτος 1935. Δεκαπέντε χρόνια μετά την απελευθέρωση της Δυτικής Θράκης.

Στις αρχές του 1935, η κυβέρνηση έθεσε στο ΓΕΣ ερώτημα σχετικά με την οχύρωση των βορείων συνόρων της χώρας.

Να σημειωθεί εδώ ότι, μετά τη συνθήκη της Λοζάννης και μέχρι του έτους 1933, οι εκάστοτε κυβερνήσεις της χώρας και η ανώτατη στρατιωτική ηγεσία δεν είχαν αντιμε­τωπίσει σοβαρά το θέμα της οχύρωσης της παραμεθόριας ζώνης, διότι υπολόγιζαν ότι βρίσκονται μπροστά σε μία μακρά ειρηνική περίοδο. Αλλά και τα διατιθέμενα κάθε φορά κονδύλια του προϋπολογισμού για τη στρατιωτική προπαρασκευή της χώρας ήταν πάντοτε περιορισμένα, λόγω του πλήθους των αναγκών που είχαν προκύψει από τη μικρασιατική καταστροφή.

Ως εκ τούτου, καμία άξια λόγου εργασία οχύρωσης δεν είχε γίνει μετά τη μικρασιατική καταστροφή, εκτός από κάποια ατελέστατη απλή τακτική μελέτη οχύρωσης με ενισχυμένα έργα εκστρατείας των περιοχών βορείως της Ξάνθης, Κάτω Νέστου, Πόρτο Λαγός και της βορείως Κομοτηνής περιοχής της Νυμφαίας, κατά τα έτη 1924 και 1925.

Μετά το σχετικό ερώτημα λοιπόν της κυβέρνησης, το ΓΕΣ συγκρότησε επιτροπή, η οποία υπέβαλλε το από 21 Ιανουαρίου 1935 πρακτικό της, με το οποίο υπολόγισε την απαι­τούμενη δαπάνη για την ολοκλήρωση της οχύρωσης (από Αξιό ποταμό μέχρι και Δυτική Θράκη) στο ποσό άνω των 4.000.000.000 δρχ. Για την οχύρωση της Δυτικής Θράκης η δαπάνη είχε υπολογισθεί χονδρικά στο ποσό των 100 εκατομμυρίων δρχ.

Τσιμεντένια εμπόδια τύπου πυραμίδας.

(Φωτογρ. Σχης Γ. Καραμπατσόλης).

Το ΓΕΣ υπέβαλλε στη συνέχεια υπόμνημα προς την κυβέρνηση και τους πολιτικούς ηγέτες, με το οποίο ζητούσε τη διάθεση 200 εκατομμυρίων δρχ ως πρώτη δόση για την οχύρωση της ζώνης προκαλύψεως προς Βουλγαρία, έναντι του χονδρικώς προϋπολογισθέντος ποσού των 4 δις δρχ. Στο υπόμνημα αυτό, αρχικά, δε δόθηκε συνέχεια.

Μετά όμως την Ιταλοαιθιοπική ρήξη, στις 2 Οκτωβρίου 1935, και με την εμφάνιση νε­φών στο διεθνή ορίζοντα, η στρατιωτική ηγεσία εισηγήθηκε στην κυβέρνηση τη λήψη των ενδεδειγμένων μέτρων προς εξασφάλιση των στοιχειωδών συνθηκών στο σπουδαιότερο τούτο κεφάλαιο της άμυνας της χώρας.

Σε ό,τι αφορά στην περίπτωση ελληνοβουλγαρικού πολέμου, η στρατιωτική ηγεσία πρότεινε όπως η οχύρωση υπεισέλθει κυρίως στην ενίσχυση της προκαλύψεως, με σκοπό την εξασφάλιση της συγκέντρωσης του στρατού εκστρατείας στην επιθυμητή ζώνη και τη διευκόλυνση έτσι της ανάπτυξης του επιθυμητού ελιγμού ή και τη διεξα­γωγή αρχικά αμυντικών επιχειρήσεων.

Μετά την πρόταση αυτή της στρατιωτικής ηγεσίας, το Υπουργείο των Στρατιωτικών εξέδωσε τις απαραίτητες διαταγές για την υλοποίηση των αναφερθέντων.

Σχετικά με την οχύρωση, από τον καιρό της ειρήνης οι απόψεις είναι διισταμένες, διότι άλλοι μεν από τους στρατιωτικούς ηγέτες κρίνουν μια τέτοια ενέργεια απαραίτητη για να δύναται η χώρα να εκτελέσει τις πολεμικές αποστολές και άλλοι αποφαίνονται ότι δεν είναι ούτε σκόπιμη ούτε απαραίτητη.

Και στην περίπτωση της οχύρωσης των βορείων περιοχών της Ελλάδας υπήρχαν αυτές οι διισταμένες γνώμες, αν και αυτοί που υποστήριζαν τη μη οχύρωση αποτε­λούσαν μειοψηφία.

Στην Ευρώπη, όλες σχεδόν οι χώρες αυτής, μεγάλες και μικρές, θεώρησαν ανέκαθεν επιτακτική την ανάγκη της οχύρωσης των συνόρων τους με μόνιμα έργα.

Μετά δε τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, άπαντα σχεδόν τα κράτη, τα ευρισκόμενα στο χοίρο του ευρωπαϊκού θεάτρου επιχειρήσεων, θεώρησαν την ανάγκη αυτή ως επιτακτική.

Άπαντες σχεδόν, οι από του 1924 μέχρι το 1935 Αρχηγοί του Γενικού Επιτελείου Στρατού, υποστηρίζουν την ανάγκη της οχύρωσης της χώρας προς τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις, χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Σε ό,τι αφορά τον ελληνικό χοίρο, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι σχέσεις της Ελλά­δας με τη Βουλγαρία ήταν πάντοτε τεταμένες. Η κατάσταση αυτή υπήρχε όχι μόνο από το 1935 αλλά από το 1923 και μετά, όταν η Βουλγαρία είχε αναλάβει δυνάμεις από την ήττα του Α' Παγκόσμιου Πολέμου και η Ελλάδα ήταν ακόμη εξασθενημένη από την ατυχή μικρασιατική εκστρατεία.

Ορθότατα λοιπόν οι ελληνικές κυβερνήσεις και το ΓΕΣ, κατά το 1935 και μετά, ελάμβαναν υπόψη τους τη δυσμενέστερη περίπτωση εμπλοκής σε πόλεμο της Ελλάδας μόνης κατά της Βουλγαρίας μόνης ή και κατά της Αλβανίας, η οποία θα ενεργούσε ταυτόχρονα με τη Βουλγαρία.

Το ΓΕΣ, διαβλέπον ότι η κυβέρνηση θα διέθετε τα απαιτούμενα κονδύλια για την οχύρωση της χώρας και με δεδομένη την έλλειψη συστηματικών μελετών, ως πρώτο βήμα συγκρότησε, στις 2 Αυγούστου 1935 επιτροπή υπό την προεδρία του τότε συ­νταγματάρχη Μηχανικού Στρίμπερ Ι, η οποία αργότερα έλαβε τον τίτλο επιτροπή μελετών οχύρωσης (ΕΜΟ).

Το Σεπτέμβριο δε του 1935, το ΓΕΣ συγκρότησε στο 3° γραφείο αυτού, το τμήμα III, το οποίο μετονομάσθηκε αργότερα σε ΙΙΙ/β ως αρμόδιο γραφείο οχυρωτικής. Η διεύθυνση ΙΙΙ/β ανατέθηκε στον τότε αντισυνταγματάρχη Μηχανικού Κανελόπουλο Κωνσταντίνο, ο οποίος διατήρησε συνεχώς τη διεύθυνση του τμήματος τούτου μέχρι τον Οκτώβριο του 1940.

Η αναφερθείσα επιτροπή είχε εντολή, αφού λάβει υπόψη τα ισχύοντα σχέδια ενεργείας

προς Βουλγαρία όπως και διάφορα άλλα στοιχεία που θα έπαιρνε από το ΓΕΣ, να υπο­βάλλει πρακτικό στο οποίο να καθορίζεται η μορφή οχύρωσης, η γενική γραμμή χάραξης των έργων, η δαπάνη που θα απαιτηθεί και ο τρόπος οργάνωσης της εργασίας.

Η ανατεθείσα στην επιτροπή μελέτη έγινε σε χάρτη κλίμακας 1:100.000, τα δε πορίσματα αυτής υποβλήθηκαν από την ΕΜΟ στο ΓΕΣ με το υπ' αριθμόν 1 της 1^ης Οκτωβρίου 1935 πρακτικό της.

Είσοδος του οχυρού Νυμφαίας. Στο βάθος n προτομή του ταγματάρχη Αναγνωστού.

Διακρίνεται η θυρίδα προστασίας της εισόδου και ίχνη εχθρικών πυρών.

(Φωτογρ. Σχης Γ. Καραμπατσόλης).

Για την περιοχή της Κομοτηνής, πρότεινε την κατασκευή στη Νυμφαία οχυρού αντοχής σε βολή των 155 για την απαγόρευση της οδού Κίρτζαλι - Νυμφαία - Κομο­τηνή, καθώς και πολυβολείων αντοχής των 105 στο ύψος της γραμμής Γιοβά Χαλίλ (Μαχαίρας) - Νυμφαία - Κάτω Μεγάλη Αδα - Δράνια για την απαγόρευση των ορεινών οδεύσεων. Γενικά η μελέτη της ΕΜΟ παρείχε την εντύπωση ότι κρινόταν όχι απαραίτητη η οχύρωση της ζώνης αυτής και επαφιόταν στην κρίση του ΓΕΣ η λήψη απόφασης για την κατασκευή των προτεινομένων έργων.

Αναφορικά με τη δαπάνη που θα απαιτείτο, η επιτροπή αυτή (ΕΜΟ) υπέβαλλε ,στις 21 Οκτωβρίου 1935, το υπ' αριθμ. 2 πρακτικό, με το οποίο ανάφερε ότι ,κατά χονδρική προσέγγιση, η δαπάνη οχύρωσης των προς Βουλγαρία συνόρων θα ανέλθει στο ποσό των 550 εκατομμυρίων δραχμών. Τελικώς, δαπανήθηκαν 1322 εκατομμύρια δραχμές. Σε τούτο συντέλεσε τόσο η υποτίμηση της δραχμής όσο και η εξέλιξη των ιδεών επί της μορφής της οχύρωσης κατά την πρόοδο των εργασιών. Το ποσό τούτο υπήρξε εκπληκτικά μικρό, συγκρινόμενο προς την έκταση, την αρτιότητα και την απο­τελεσματικότητα του εκτελεσθέντος έργου.

Το φθινόπωρο του 1935 και μετά την έγκριση των μελετών από τον τότε αρχηγό του ΓΕΣ αντιστράτηγο Χασαπίδη Α., εκδόθηκαν από το ΓΕΣ γενικές οδηγίες οχύρωσης βά­σει των οποίων συγκροτούνταν μία κεντρική επιτροπή οχύρωσης (ΚΕΟ) στο ΓΕΣ και τέσσερις υποεπιτροπές ανά μία για τις περιοχές προκάλυψης των μεραρχιών XI (περιοχή της κοιλάδας του Αξιού Π.), VI (περιοχή της κοιλάδας του Στρυμόνα Π.), VII (περιοχή υψιπέδου Κ. Νευροκοπίου - Νέστου Π.) και XII (περιοχές Ξάνθης - Κομοτηνής).

Η Κεντρική Επιτροπή Οχύρωσης (ΚΕΟ) στη Νυμφαία.

[Από αριστερά προς τα δεξιά:

Ανχης (ΠΖ) Δημόπουλος Σπ.,

Σχης (ΠΖ) Στεργιόπουλος Σ.,

Ανχης (MX) Παχουλής Αν.,

Ανχης (MX) Κουμανόκος Κ.,

Σχης (MX) Γιαννακόπουλος Π.,

Σχης (ΠΖ) Μπενέτης Ιω.,

Σχης (MX) Μινωτάκης].

(Πηγή: Οχύρωση παραμεθορίου ζώνης 1937-1940 ΔΙΣ/ΓΕΣ 1956).

Κάθε υποεπιτροπή αποτελείτο από τρεις ανώτερους αξιωματικούς (ένας του Πεζικού ως πρόεδρος και ανά ένας του Πυροβολικού και Μηχανικού ως μέλη).

Από τα μέσα του 1936, όταν την αρχηγία του ΓΕΣ ανέλαβε ο αντιστράτηγος Παπάγος Αλέξανδρος, επήλθαν σημαντικές τροποποιήσεις και προσθήκες στο πρόγραμμα των υπό μελέτη και κατασκευή έργων οχύρωσης της προκάλυψης, μετά την αναγνώριση των αμυντικών τοποθεσιών και των έργων οχύρωσης από το Στρυμόνα μέχρι την Κομοτηνή και Αλεξανδρού­πολη στην οποία προέβη το Σεπτέμβριο του 1936 (19 Σεπ - 3 Οκτ), συνοδευμένος από αρμόδιους επιτελείς του ΓΕΣ.

ΚΑΤΟΨΗ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΟΥ ΠΛΑΓΙΟΦΥΛΑΞΗΣ (Κλίμ.1:150)

1.θάλαμος βολής,

2. Φάτνωμα βολής,

3. Προθάλαμος,

4. Κάθο­δος προς καταφύγια,

5. Βοηθητική έξοδος,

6. Σηκός φωτισμού,

7. Τυφεκίθρα,

8. Παρατηρητήριο.

(Πηγή: Αγώνες στην ανατ. Μακεδ. και Θράκη 1941, ΓΕΣ/ΔΙΣ 1956).

Οι πρώτες σε μεγάλη έκταση εργασίες έργον εκστρατείας σημειώθηκαν κατά το έτος 1937. Το 1938, συνεχίσθηκαν οι εργασίες που είχαν αρχίσει το προηγούμενο έτος.

Γενικά, κατά το έτος 1939, σημειώθηκε σημαντική πρόοδος στα έργα εκστρατείας, ιδίως στις περιοχές του Δ' και Ε' (Θράκη) Σωμάτων Στρατού.

Κατά το έτος 1940. τα Δ' και Ε Σώματα Στρατού, μετά από διαταγές του ΓΕΣ, περιορίσθη­καν στην αποπεράτωση του προγράμματος έργων εκστρατείας, του προηγουμένου έτους.

Κατά την εκτέλεση των εργασιών μπορούσε κανείς να διακρίνει δυο χρονικές περιόδους: την εντατική (Μάιος - Οκτώβριος), στην οποία επιζητείτο η εκτέ­λεση του ετήσιου προγράμματος και τη χειμερινή (Νοέμβριος - Απρίλιος), στην οποία οι εργασίες απέ­βλεπαν κυρίως στην προώθηση των υπόγειων κατασκευών, σε περιορισμένη πάντως κλίμακα.

Η Κατασκευή των Οχυρών

Τα οχυρά της "Γραμμής Μεταξά", αποτελούσαν μία μέση οδό μεταξύ του γαλλικού τρό­που οχύρωσης και του συστήματος οχύρωσης άλλων Κρατών. Χαρακτηριστικό της γαλλικής οχύρωσης ήταν η υπερβολική κάλυψη και φροντίδα ευζωίας του προσωπικού, ενώ δυσανάλογα μικρή ήταν η ποσότητα οπλισμού σε σχέση με το μέγεθος των εγκαταστάσεων. Τα αντίθετα χαρακτήριζαν τον τρόπο οχύρωσης άλλων κρατών. Τα ελληνικά οχυρά παρείχαν ικανοποιητική κάλυψη και πυκνότητα οπλισμού, ανάλογη με την πυκνότητα των έργων.

θυρίδα πολυβολείου.

(Φωτογρ. Σχης Γ. Καραμπατσόλης).

Η παραλλαγή τους (καμουφλάζ) ήταν πλήρης και άριστη από κάθε πλευρά και ακόμα και σήμερα δύσκολα, και μόνο από πολύ κοντινή απόσταση, διακρίνονται από τον περι­βάλλοντα χώρο. Κάθε οχυρό περιβαλλόταν από απαγορευμένη ζώνη πλάτους 5 - 10χμ. με διάφορα φυλάκια επιτήρησης εντός αυτής που απαγόρευαν την είσοδο στη ζώνη χωρίς ειδική άδεια. Όσο πλησίαζε κανείς το οχυρό, συναντούσε σειρές συρματοπλεγμάτων, πα­γίδες με χειροβομβίδες και όπου το έδαφος το επέτρεπε, αντιαρματικά εμπόδια ή αντιαρ­ματική τάφρο βάθους 4μ., πολύ καλά καμουφλαρισμένη.

Τα οχυρά σκάβονταν από την πίσω) (νότια) πλευρά, με την ίδια μέθοδο που χρησιμο­ποιείτο για τη διάνοιξη στοών σε ορυχεία. Η εκσκαφή άρχιζε από ένα κεντρικό διάδρομο οριζόντια και από ένα σημείο και μετά συνεχιζόταν κάθετα σε κυμαινόμενο ύψος 15-45μ., ανάλογα με την κλίση του εδάφους. Από εκεί διάφοροι μικρότεροι διάδρομοι διακλαδώνο­νταν σε μεγάλη έκταση. Αυτοί οι υπόγειοι διάδρομοι συνδέουν και συνδέονται με θαλάμους οπλιτών, γραφεία διοίκησης, αποθήκες πυρομαχικών, νερού, εφοδίων, παρατηρητήρια, πυροβολεία και πολυβολεία.

Όλες οι εγκαταστάσεις προστατεύονται από μπετόν αρμέ πάχους 1-2μ., ανάλογα με τη θέση. Η κεντρική υπόγεια στοά έχει την είσοδο της στο επάνω μέρος του οχυρού και διακόπτεται από πλευρικές στοές που χρησιμεύουν για την εξυπηρέτηση του προ­σωπικού. Μέσα στις στοές είχαν κατασκευαστεί αρκετές παγίδες (''τυφλοί" διάδρομοι μήκους 20μ. περίπου, χωρίς πλευρικές πόρτες, ώστε να μη προσφέρουν κάλυψη στον εισβολέα, στο τέλος των οποίων υπήρχε θυρίδα - φάτνωμα - με πολυβόλο από την εσωτερική πλευρά κλπ.) προκειμένου ο εισβολέας να εξοντωθεί στα σημεία αυτά.

Σε ειδικές υποδοχές στους τοίχους των διαδρόμων, ειδικοί λαμπτήρες φώτιζαν το χώρο, ενώ μηχανήματα εξαερισμού και χαλύβδινα "σαλιγγάρια" εξασφάλιζαν τον αερισμό του οχυρού. Χαλύβδινες πλάκες κάλυπταν τα φατνώματα των πολυβολείων και των πυροβο­λείων ώστε να προστατεύουν το προσωπικό που τα χειριζόταν.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι, όταν άρχισαν να σχε­διάζονται οι εγκατα­στάσεις, στρατηγικός αντίπαλος της Ελλάδας ήταν η Βουλγαρία, που διέθετε ένα στρατό πε­ρίπου των ελληνικών δυνατοτήτων και προ­διαγραφών. Κανένας δεν φανταζόταν ότι στατικές γραμμές άμυ­νας, όπως είναι τα οχυρά, θα καλούνταν ν" αντιμετωπίσουν ένα σύγχρονο, μηχανοκίνητο στρατό, όπως ο γερμανικός, ο οποίος διέθετε την ταυτόχρονη υποστήριξη της αεροπορίας, ιδιαίτερα του "ιπτάμενου πυροβολικού", των αεροσκαφών Ju - 87 πιο γνωστών ως "Stuka". Γιατί, στην περίπτωση αυτή, όλοι, όσοι είχαν έστω και ελάχιστες στρατιωτικές γνώσεις, δεν αμφέβαλλαν για το αποτέλεσμα.

Στο σημείο αυτό άλ­λωστε έγκειται και το μεγαλείο της ελληνικής αντίστασης έναντι της γερμανικής εισβολής. Στο ότι οι υπερασπιστές των οχυρών πολέμησαν μέ­χρι τέλους, γνωρίζοντας το μάταιο τους αγώνα έναντι της γερμανικής πολεμικής μηχανής. Το γεγονός δε ότι τα περισσότερα οχυρά δεν κατελήφθησαν αλλά υπερκεράστηκαν από τον δευτερεύοντα γερμανικό ελιγμό, μέσω Γιουγκοσλα­βίας, που δεν προέβαλλε αντίσταση, αποδεικνύουν την αξία των υπερασπι­στών των οχυρών.

Μέρος της στοάς.

(Φωτογρ. Σχης Γ. Καραμπατσόλης).

Διάδρομος.

Στο βάθος θυρίδα πολυβόλου προστασίας του διαδρόμου.

Διακρίνονται ίχνη εχθρικών πυρών.

(Φωτογρ. Σχης Γ. Καραμπατσόλης).

Διαβάστε περισσότερα...

Καταδίκη της Τουρκίας για τις δολοφονίες Ισαάκ-Σολωμού

Καταδικάστηκε τελικά απο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) η Τουρκία για τις δολοφονίες των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού τον Αύγουστο του 1996 κοντά στην κατεχόμενη Αμμόχωστο.

Το ΕΔΑΔ έκρινε την Τουρκία ένοχη για παραβίαση του άρθρου 2 της Συνθήκης για τα ανθρώπινα δικαιώματα (το δικαίωμα στην ζωή) καθώς και για την παράλειψη διεξαγωγής αποτελεσματικής έρευνας για τις συνθήκες θανάτου των Ισαάκ και Σολωμού ,επιδικαζοντας συνολικά 157000 ευρώ ως αποζημίωση για της οικογένειες των δυο Ελλήνων μαρτύρων που δολοφονήθηκαν άνανδρα απο εγκάθετους του κεμαλικού καθεστώτος της Άγκυρας

ΕΔΩ ολόκληρη η απόφαση στα αγγλικά και η είδηση όπως μεταδόθηκε από το Ρόιτερς και την International Herald Tribune

Ίσως πρίν αρχίσουμε να πανυγηρίζουμε για την καινούργια καταδίκη της Τουρκίας στο ΕΔΑΔ θα έπρεπε να αναλογιστούμε το μέγεθος της ηθικής (και όχι μόνο ) μας κατρακύλας ..

Πρίν αρχίσουμε να νοιώθουμε "δικαιωμένοι" που κάποιοι ξένοι δικαστές στο Στρασβούγο "εκδικούνται" τις βάρβαρες δολοφονίες 2 Ελλήνων ,με ένα πρόστιμο μερικών χιλιάδων ευρώ ..ίσως θα έπρεπε να συνειδητοποιήσουμε το πόσο πολύ τονίζει την γύμνια μας αυτή η απόφαση

Δεν περιμένει κανείς φυσικά επιχειρήσεις τύπου "Μόναχο" ή Εντέμπε , δεν περάσαν δα και τόσα χρόνια από το 1996 και το 1999 -τα τραγούδια των "μεγάλων τραγουδιστών" αντηχούν ακόμα...-

Εάν όμως το Ελληνικό κράτος είχε στοιχειώδη αξιοπρέπεια θα είχε προσπαθήσει να φέρει ενώπιον της δικαιοσύνης τους δολοφόνους των Ισαάκ και Σολωμού (μετά την έκδοση εντάλματος σύλληψης της INTERPOL) ή τουλάχιστον θα απαιτούσε την σύλληψη τους σαν προυπόθεση για την συγκατάβαση της Ελλάδος στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας.

Το χρωστάμε σε αυτά τα παλικάρια..και στην χαμένη μας αξιοπρέπεια

Διαβάστε περισσότερα...

Εμφύλιος Ψυχολογικός Πόλεμος στην Τουρκία

αναδημοσιεύουμε απο infognomon.politics

Παραθέτουμε μέρος ενός πολύ ενδιαφέροντος άρθρου του διευθυντή της "προοδευτικής" εφημερίδας Ραντικάλ (Radikal), Ισμέτ Μπερκάν (Ιsmet Berkan), το οποίο αναφέρεται στην εσωτερική διαμάχη που έχει ξεσπάσει και βρίσκεται σε εξέλιξη στην Τουρκία, μεταξύ των δυνάμεων του βαθέως κράτους (κεμαλιστές) και της κυβέρνησης Ενρτογάν.
Ακολουθεί η μετάφραση....

Τίτλος άρθρου: Διεύθυνση Σχέσεων με την Κοινωνία......

...Στην ουσία αυτό που διαδραματίζεται είναι ένας ψυχολογικός πόλεμος εναντίον του τουρκικού λαού. Μάλιστα, γνωρίζαμε ότι υπάρχει από παλία το "Τμήμα Ψυχολογικού Πολέμου" του ΓΕΕΘΑ (Psikolojik Harp Dairesi), όμως γνωρίζαμε επίσης ότι τον ψυχολογικό πόλεμο εναντίον του ίδιου του τουρκικού λαού αλλά και της ίδιας της τουρκικής κυβέρνησης την διεξήγαγε η Διεύθυνση Σχέσεων με την Κοινωνία (Toplumla İlişkiler Başkanlığı) που υπήγετο στη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας (Γ.Γ. ΣΕΑ - Milli Güvenlik Kurulu Genel Sekreterliği).
Η εφημερίδα Ραντικάλ, κατά το παρελθόν, έφερε στο φως της δημοσιότητας το μυστικό κανονισμό λειτουργίας της Γ.Γ. του ΣΕΑ, τους τομείς ενασχόλησής της καθώς και ορισμένες ψυχολογικές επιχειρήσεις που είχαν διεξαχθεί εναντίον του ίδιου του τουρκικού λαού.

Όταν πολιτικοποιήθηκε η Γ.Γ. του ΣΕΑ (2005), η περιβόητη Διεύθυνση Σχέσεων με την Κοινωνία δυστυχώς δεν διαλύθηκε. Το προσωπικό της συγκεκριμένης διεύθυνσης και το αρχείο με όλους τους φακέλους της δράσης της μεταφέρθηκαν με φορτηγά από το ΣΕΑ στο ΓΕΕΘΑ.

Στη χθεσινή Ραντικάλ ο Αχμέτ Ινσέλ (Ahmet İnsel) μας υπενθύμιζε ότι τη στιγμή που η Διεύθυνση Σχέσεων με την Κοινωνία μεταφερόταν στο ΓΕΕΘΑ, ο τότε υπουργός εσωτερικών Αμπντουλκαντίρ Άκσου (Abdülkadir Aksu), με εγκύκλιο του υπουργείου του ίδρυε τη δική του Διεύθυνση Σχέσεων με την Κοινωνία, που ήταν στην ουσία η πολιτική πτέρυγα του ψυχολογικού πολέμου, με αρμόδιο τμήμα σε κάθε νομό της τουρκικής επικράτειας.
Είναι δύσκολο να το εξακριβώσουμε, αλλά αναρωτιέται κανείς μήπως ο πόλεμος χαρακωμάτων μεταξύ της πλευράς της οργάνωσης ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ ή όπως θέλετε ονομάστε την πλευρά που επιθυμεί την ανατροπή της κυβέρνησης και της επίσημης κυβέρνησης από την άλλη, πόλεμος που έχει λάβει σοβαρές διαστάσεις, μήπως τελικά είναι πόλεμος μεταξύ των δυο αυτών οργάνων;

(σημ blog: Παράλληλα οι New York Times σε ένα ενδιαφέρον άρθρο σχολιάζουν τις εξελίξεις στην γειτονική χώρα..τονίζοντας ότι ο Κεμάλ και ο Κεμαλισμός έχουν δημιουργήσει βαθύ τραύμα στην τουρκική κοινωνία...)

Διαβάστε περισσότερα...

H Επική Μάχη Κιλκίς-Λαχανά

Μετά την απροειδοποίητη επίθεση του Βουλγαρικού Στρατού την νύχτα της 16-17ης Ιουνίου 1913 χωρίς να έχει προηγηθεί κήρυξη πολέμου , κατελήφθει η Γευγελή ,αποκόπτοντας την επικοινωνία μεταξύ Ελληνικού και Σερβικού Στρατού.

Οι Βούλγαροι στρατηγοί φαινόταν σίγουροι για τη νίκη γεγονός που έκανε τον Βούλγαρο Στρατηγό Σαρόφ να κομπάζει : ¨Η Θεσσαλονίκη θα καταληφθεί σε 9 ώρες και το Βελιγράδι σε 5 ημέρες. Οι Έλληνες έχουν ένα στρατό πλασιέ και εμπόρων και οι Σέρβοι ηττήθηκαν κατα κράτος το 1885".
Τα 2 βουλγαρικά τάγματα στη Θεσσαλονίκη περίμεναν να ενωθούν με τους συντρόφους τους εντός μιας ημέρας.

Ο Υποστράτηγος Καλλάρης , διοικητής της ΙΙ Μεραρχίας του Ελληνικού Στρατού ,απέστειλε στον διοικητή των Βουλγαρικών δυνάμεων που βρίσκονταν εντός της πόλης της Θεσσαλονίκης το ακόλουθο μήνυμα :





(Κρής Χωροφύλακας 1913)

  "Αξιότιμε κκ Διοικητά

Δεδομένου ότι τα βουλγαρικά στρατεύματα άρχισαν τις εχθροπραξίες στην ύπαιθρο εναντίον τους Ελληνικού Στρατού, έχω την τιμή να σας ζητήσω να αποχωρήσετε από την πόλη της Θεσσαλονίκης εντός μιας ώρας μετά την παράδοση αυτού του μηνύματος.

Τα όπλα των ανδρών σας πρέπει να παραδοθούν στους αξιωματικούς μας, ενώ οι δικοί σας αξιωματικοί μπορούν να διατηρήσουν τους ξίφη τους. Ένα τρένο θα μεταφέρει εσάς και τους άνδρες σας στο μέτωπο και θα ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα που θα τους επιτρέψουν να περάσουν με ασφάλεια στην πρώτη γραμμή. Μετά το πέρας της προθεσμίας αυτής, με μεγάλη θλίψη, τα στρατεύματα σας θα θεωρηθούν εχθρικά.

Θεσσαλονίκη,
17 Ιουν 1913 "

Όπως ήταν αναμενόμενο, οι Βούλγαροι αρνήθηκαν το τελεσίγραφο και από το απόγευματης 17ης Ιουνίου, δέχθηκαν επίθεση από την ελληνική ΙΙ Μεραρχία & τους Κρήτες της Κρητικής Χωροφυλακής και αναγκάστηκαν να παραδοθούν.
Την 18η Ιουνίου, ο ελληνικός στρατός κινήθηκε εναντίον των Βουλγάρων επι της γραμμής Κιλκίς-Λαχανά της οποία ο Ιβανόφ είχε ενισχύσει σημαντικά τους τελευταίους 9 μήνες.

Η περιοχή προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα, αφού το πεδίο είναι εντελώς ανοικτό και προσφέρει τέλεια παρατήρηση και τομείς πυρός. Κρατώντας αυτή τη γραμμή, οι Βούλγαροι, ήταν σε θέση να εξασφαλίσουν τις Σέρρες ,το Σιδηρόκαστρο , Δοιράνη και καθώς και να ελέγχουν τις γέφυρες του ποταμού Στρυμόνα, γεογονός σημαντικό για τον περαιτέρω ανεφοδιασμό, ενώ παράλληλα εξασφάλιζαν την απόσυρσή τους σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

Οι Βούλγαροι ανέπτυξαν 32 τάγματα Πεζικού, 1 Συνταγμα Ιππικού και 62 πυροβόλα (ΙΙΙ Μεραρχία Πεζικού Division, 1/Χ Ταξιαρχία Πεζικού, 2 Ανεξάρτητες Ταξιαρχίες Πεζικού, ΧΙ Ταξιαρχία Πεζικού ως εφεδρεία, 5 Τάγμα Συνόριοφυλακής, 10ο Τάγμα Συνόριοφυλακής, 10ο Σύνταγμα Ιππικού). Στρατάρχης ήταν Στρατηγός Ιβάνοφ.

Οι συνολικές δυνάμεις του Ελληνικού Στρατού ήταν 73 τάγματα Πεζικού, 33 τάγματα Πυροβολικόυ , 9 τάγματα Ορεινού Πυροβολικού, 8 Μοίρες Ιππικού (Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, IV, V, VI, VII, X Μεραρχίες Πεζικού, Ταξιαρχία Ιππικού). Επικεφαλής των ανωτέρω δυνάμεων ήταν ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος
Κατά τη διάρκεια της νύχτας της 19ης Ιουνίου 1913, 4 ελληνικές Μεραρχίες (II, III, IV, V) και η Ταξιαρχία Ιππικού κινήθηκαν για να καταλάβουν την πόλη του Κιλκίς. Η δύναμη των Βουλγαρικών φυλακίων που συνάντησαν πολέμησε πεισματικά. Μια σκληρή και αιματηρή μάχη διεξήχθη και οι ελληνικές δυνάμεις κατέλαβαν τη γη σπιθαμή με σπιθαμή.

Το 1ο Σύνταγμα Πεζικού έλαβε θέση στα υψώματα πέριξ του χωριού Μάντρες και το το 16ο Σύνταγμα Πεζικού ανατολικά της Πικρολήμνης . Καθώς πέρναγε η ημέρα η επίθεση γενικευόταν . Οι Μεραρχίες αντιμετώπησαν σοβαρές απώλειες, αλλά στο τέλος οι Βούλγαροι αναγκαστηκαν να υποχωρήσουν προς τη γραμμή Λειψύδριον-Ύψωμα Μαυρονέρι-Γυναικόκαστρο .Κατά τη διάρκεια της ημέρας που ακολούθησε οι Βούλγαροι υποχώρησαν, αλλά ο πόλεμος δεν είχε ακόμα τελειώσει.

Νωρίς το πρωί τις 20ης Ιουνίου 1913, τα Συντάγματα της V Μεραρχίας (16ο-22ο-23ο) μετά από μια σκληρή και αιματηρή μάχη κατέλαβαν το σιδηροδρομικό σταθμό Κρυστώνης, το νότιο τμήμα του χωριού και τα γύρω υψώματα. Ωστόσο, παρά τις γενναίες προσπάθειες δεν μπορούσαν να προχωρήσουν προς το Κιλκίς λόγω του συνεχούς βομβαρδισμού του εδάφους απο τα Βουλγαρικά πυροβόλα.Η IV Μεραρχία πολέμησε με θάρρος και μέχρι το μεσημέρι κατέλαβε το ανατολικά υψώματα του χωριού Κρυστώνη και ήρθε σε επαφή με την κύρια γραμμή άμυνας του εχθρού. Οι απώλειες ήταν τεράστιες. Η ΙΙ Μεραρχία βάδισε υπό το πύρ του βουλγαρικού πυροβολικού, κατέβαλε τον εχθρό και κατέλαβε τα ανατολικά υψώματα πέριξ του χωριού Ποταμιά. Η ΙΙΙ Μεραρχία, μετά από μια σκληρή μάχη, διέλυσε τις Βουλγαρικές γραμμές και κατέλαβε το Λεβεντοχώρι, τη Μεγάλη Βρύση και το χωριό Βαπτιστής.

Η Ταξιαρχία Ιππικού βάδισε προς τα χωριά Μεγ. Βρύση και Καστανιές , αλλά εξαιτίας της άφιξης ενισχύσεων του εχθρού(τμήματα της ΧΙ Μεραρχίας Πεζικού) αναγκάστηκε να υποχωρήσει με μεγάλες απώλειες.

Παρά τις νίκες του Ελληνικού Στρατού, η πόλη του Κιλκίς ήταν ακόμα σε βουλγαρική χέρια. . Ωστόσο έπρεπε καταληφθεί πάση θυσία. Γεμάτος αγωνία, ο διοικητής του Ελληνικού Στρατού αποστέλει σε όλα τα τμήματα την ιστορική εντολή , η οποία έδειξε την αδάμαστη θέληση για την τελική νίκη.

"Αύριο, απαιτώ την πτώση του Κιλκίς".

Νωρίς το πρωί της 21ης Ιουνίου 1913, στις 03:30 η επίθεση στο Κιλκίς ξεκινά. Τα ηρωικά Συντάγματα της ΙΙης Μεραρχίας (1 ο και 7 ο) προελαύνουν εναντίον των Βουλγάρων. Εντός 15 λεπτών προσεγγίζουν την πρώτη γραμμή άμυνας του εχθρού.

(Ανδρες του 5 ου Τάγματος του 1 ου Συντάγματος, προχωρούν εναντίον των Βουλγαρικών χαρακωμάτων .Κατά την διάρκεια της μάχης, την ο 2ος Λόχος, χάνει τον διοικητή του (Παπασπύρου) και τα & 2 / 3 της δύναμης του)

Οι Βούλγαροι πυροβόλούν εναντίον των προελαύνοντων Ελλήνων . Στη 04:10 το πρωί η αμυντική γραμμή του εχθρού καταλαμβάνεται μετά από μια σκληρή μάχη.. Πίσω από την πρώτη γραμμή, ωστόσο, ήταν η δεύτερη εχθρική αμυντική γραμμή, εναντίον της οποίας επιτέθηκαν τα ελληνικά στρατεύματα. Στη 05:00 το πρωί, η δεύτερη γραμμή κατελήφθει και οι ελληνικές δυνάμεις προχώρησαν προς την τρίτη και σημαντικότερη αμυντική γραμμή. Μια άνιση μάχη διεξάγεται. Οι Έλληνες προχωρούν υπο το καταιγιστικό πύρ.Οι Βούλγαροι υπερασπίζουν τις θέσεις τους με πείσμα.

Το 3 ο Σύνταγμα ρίχνεται στην μάχη ,υπο τις συνεχής ισχυρές αντεπιθέσεις των Βουλγάρων. Τα Συντάγματα συνεχώς κερδίζουν έδαφος, καταλαμβάνοντας και την 3η γραμμή άμυνας απωθώντας τους Βουλγάρους

Οι άλλες Μεραρχίες (IV, V και III) αναπτύσονται γύρω από το Κιλκίς και συνέχιζουν την μάχη εναντίων των Βουλγάρων απο τις πρώτες πρωινές ώρες . Στις 11:00 το Κιλκίς καταλαμβάνεται και στις 11:15 και η ελληνική σημαία κυματίζει υπερήφανη στο ύψωμα του Αγ.Γεωργίου Οι Βούλγαροι αποσύρονται απο όλο το μήκος του μετώπου.

- Ο διάσημος Γάλλος Στρατηγός Debeney, (Διοικητής της γαλλικής Première Armée-1ης Στρατιάς -στος 1ο ΠΠ), όταν το 1913 επισκέφθηκε το πεδίο της μάχης Κιλκίς-Λαχανά, δήλωσε έκπληκτος απο την ανάπτυξη των 8 Ελληνικών Μεραρχιών σε ένα τόσο μικρό πεδίο χωρίς εφεδρείες και χωρίς την δυνατότητα εκτέλεσης οποιουδήποτε τακτικού ελιγμού

Δήλωσε: "Αυτή η τακτική δεν ήταν ούτε γαλλική, γερμανική ... ήταν απλά ελληνική".

Ο Στρατηγός Ivanov, Γενικός Στρατάρχης των βουλγαρικών δυνάμεων, γράφει στα απομνημονεύματά του: "Ήμασταν σε θέση να αντισταθούμε για τόσο καιρό, γιατί ο εχθρός ήταν αδέξιος, δεν μπορούσαν να εκτιμήσουν πόσο σοβαρή ήταν η κατάσταση, δεν μπορούσαν να αξιοποιήσουν τις αδυναμίες μας .... Νόμιζα ότι είχα προβλέψει τα πάντα, ότι είχα μαντέψει τα πάντα, τα πάντα, εκτός απο την ελληνική τρέλα " .

Η τριήμερη μάχη του Κιλκίς είχε τελειώσει. Η νίκη αποδείχτηκε σημαντική και προδίκασε το αποτέλεσμα του 2 ου Βαλκανικού Πολέμου. Από το Κιλκίς, ο Ελληνικός Στρατός βάδισε προς την Δοϊράνη, Κερκίνη, Στρούμνιτσα, Ντελί Ρισάρ και τα στενά της Κρέσσνας. Η νίκη ήταν πολύ μεγάλη, το ίδιο όμως και οι απώλειες: 8652 άνδρες νεκροί και τραυματίες (37 αξιωματικοί νεκροί, 85 τραυματίες). Δεν υπάρχουν επίσημα αρχεία για τις βουλγαρικές απώλειες. Οι Βούλγαροι αιχμάλωτοι πολέμου ανήλθαν σε 2.500 άνδρες.


(Ο Γεράσιμος Ραφτόπουλος (αριστερά) είναι ο νεότερος υπαξιωματικός στην ιστορία των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Γεννήθηκε στο Φισκάρδο της Κεφαλονίας το 1900. Κατά το 1 ο Βαλκανικό Πόλεμο, εναντίον των Οθωμανών, κατατάχθηκε εθελοντικά στην ηλικία των 12 και έγινε δεκτός ώς οπλίτης του 18 ου Συντάγματος Πεζικού της IV Μεραρχίας . Για το θάρρος του στη μάχη του Σαραντάπορου έλαβε ενα Manlicher-Schonauer ως δώρο. Στην μάχη του Κιλκίς-Λαχανά, το 1913, κατάφερε να ξεφύγει από αιχμαλωσία, σκοτώνοντας 3 από τους 5 βούλγαρους που τον είχαν αιχμαλωτήσει.Επιστρέφοντα στις Ελληνικές γραμμές, βρήκε ένα τραυματισμένο Εύζονα και τον μετέφερε σώζοντας τον απο βέβαιο θάνατο . Για την ανδρεία του, προήχθη στο βαθμό του δεκανέα την 28η Αυγ 1913 σε ηλικία 13 ετών)

Διαβάστε περισσότερα...

Κουτσούφλιανη : το ηρωϊκότερο Βλαχοχώρι της Θεσσαλίας

Τον Μάρτιο-Απρίλιο του 1897 η Κουτσούφλιανη έγινε το ορμητήριο και το καταφύγιο των 2600 αγωνιστών της Εθνικής Εταιρείας οι οποίοι εισέβαλαν στην Τουρκοκρατούμενη τότε Μακεδονία και έδωσαν σκληρές μάχες με τους Τούρκους.
Το γεγονός αυτό ήταν η αφορμή (αιτία ήταν η Κρητική επανάσταση) να επιτεθούν και να καταλάβουν οι Τούρκοι ολόκληρη τη Θεσσαλία τον Απρίλιο του 1897. Κατά την διάρκεια του πολέμου αυτού η Κουτσούφλιανη δεν καταλήφθηκε από τους Τούρκους. Έγιναν βέβαια επιθέσεις τουρκικών στρατιωτικών αποσπασμάτων το καλοκαίρι του 1897 με σκοπό να καταλάβουν το χωριό αλλά οι κάτοικοι αντιστάθηκαν πολεμώντας γενναία διατηρώντας την ελευθερία τους.

Με την συνθήκη της Κωνσταντινούπολης τον Νοέμβριο του 1897 και την νέα διαρρύθμιση των Ελληνοτουρκικών συνόρων, η Ευρωπαϊκή διπλωματία τιμωρεί την Κουτσούφλιανη και την ρίχνει πάλι στην Τούρκικη σκλαβιά. Σ' αυτό συνέβαλε και η στρατηγική θέση του χωριού αλλά και η Ρουμάνικη προπαγάνδα που οργίαζε την εποχή εκείνη αμφισβητώντας την ελληνικότητα των Βλάχων της Πίνδου.

Όμως οι ηρωικοί Κουτσουφλιανιώτες (700 ψυχές) στις 13 Μαΐου 1898, παρουσία της διεθνούς επιτροπής για την οριοθέτηση των συνόρων, πυρπόλησαν τις πατρογονικές εστίες, έκαψαν τις σορούς των πρόσφατα ταφέντων για να μη βεβηλωθούν από τους Τούρκους, πήραν τα οστά των προγόνων, τις ιερές εικόνες, τα ζωντανά και ότι άλλο πολύτιμο, και αφήνοντας πίσω ερείπια και στάχτες, πήραν το δρόμο της Ελευθερίας δίνοντας μάθημα φιλοπατρίας, ηρωισμού και αυταπάρνησης. Αναπτέρωσαν έτσι το ηθικό όλων των Ελλήνων και προσέφεραν στην Πατρίδα μας την μεγαλύτερη των αποδείξεων για την Ελληνικότητα των Βλάχων.

Έφυγαν οι "Hρωες της Κουτσούφλιανης", όπως σύσσωμος ο Τύπος της εποχής εκείνης τους χαρακτήρισε, και εγκαταστάθηκαν γύρω από την Ιστορική Μονή Λιμποχόβου (Γέννησης της Θεοτόκου) μόλις 8 χιλιόμετρα από το πυρπολημένο χωριό στην ελεύθερη Ελλάδα, ιδρύοντας την Νέα Κουτσούφλιανη (σημερινή Παναγία Καλαμπάκας).

"Σ' όλο τον κόσμο ξαστεριά, σ' όλο τον κόσμο ήλιος
στη δόλια την Κουτσούφλιανη, καπνός κι αντάρα βγαίνει.
Παίρνουν και τα 'κονίσματα, βαγγέλια και καμπάνες
κατέβκαν στο Λιμπόχοβο, έξω απ' το μοναστήρι.
Εμείς ήμαστε Έλληνες, Τούρκο δεν προσκυνάμε
στη θάλασσα πηγαίνουμε και πίσω δεν γυρνάμε."


* εξαιρετικά χρήσιμο το παράδειγμα για τους διάφορους παρατρεχάμενους του Αμερικανικού προξενείου που έχουν επιδωθεί τελευταία σε αγώνα δρόμου για να ανακαλύψουν καταπιεσμένες Βλαχικές και αρβανίτικες μειονότητες

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Ανατολικός Παρατηρητής

• Το πρόγραμμα ATAK θα ξεκινήσει και επίσημα αύριο σε τελετή στις εγκαταστάσεις της ΤΑΙ στην οποία θα παραβρεθεί ο Τούρκος πρωθυπουργός ,ο Τούρκος ΥΠΕΘΑ και ο Ιταλός υπουργός των Εξωτερικών
• Σε ομιλία του Τούρκου υπουργού Άμυνας Βετζντί Γκιονούλ στην Τουρκική εθνοσυνέλευση για το θέμα του μαχητικού JSF αναφέρθηκαν τα εξής:

1) Ο συνολικός αριθμός των F-35 που θα παραγγείλει η Τουρκία θα ανέρχεται σε 100+16
2) Οι παραγγελίες θα λάβουν χώρα το 2010
3) το εκτιμόμενο κόστος του προγράμματος (και τα διαθέσιμα κονδύλια) ανέρχονται στα 11 δις δολλάρια
4) η τιμή ανα μονάδα (fly-away) εκτιμάται στα 70-75 εκ δολλάρια (όνειρα θερινής νυκτός προσθέτουμε εμείς ,το κόστος μονάδος σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις θα ξεπεράσει τα 100 εκ δολλάρια)
5) διεξάγονται συνομιλίες για την ενσωμάτωση τουρκικών συστημάτων
6) Γίνονται προσπάθειες για να επιτευχθεί κάποιος εθνικός έλεγχος στον υπολογιστή αποστολής/συστήματα ηλ.πολέμου
7) Το μερίδιο της τοπικής συμπαραγωγής εκτιμάται στα 5 δίς δολλάρια και γίνονται προσπάθειες να αυξηθεί ακόμα περισσότερο
8) Η Τουρκία δεν θα αγοράσει Eurofighter η ελικόπτερα της Eurocopter εάν δεν γίνει μέλος του European Defence Agency την είσοδο της οποίας εμποδίζει κάποιο άλλο μέλος....(sic σημblog ξύδι,ξύδι)

Διαβάστε περισσότερα...