Κουτσούφλιανη : το ηρωϊκότερο Βλαχοχώρι της Θεσσαλίας

Τον Μάρτιο-Απρίλιο του 1897 η Κουτσούφλιανη έγινε το ορμητήριο και το καταφύγιο των 2600 αγωνιστών της Εθνικής Εταιρείας οι οποίοι εισέβαλαν στην Τουρκοκρατούμενη τότε Μακεδονία και έδωσαν σκληρές μάχες με τους Τούρκους.
Το γεγονός αυτό ήταν η αφορμή (αιτία ήταν η Κρητική επανάσταση) να επιτεθούν και να καταλάβουν οι Τούρκοι ολόκληρη τη Θεσσαλία τον Απρίλιο του 1897. Κατά την διάρκεια του πολέμου αυτού η Κουτσούφλιανη δεν καταλήφθηκε από τους Τούρκους. Έγιναν βέβαια επιθέσεις τουρκικών στρατιωτικών αποσπασμάτων το καλοκαίρι του 1897 με σκοπό να καταλάβουν το χωριό αλλά οι κάτοικοι αντιστάθηκαν πολεμώντας γενναία διατηρώντας την ελευθερία τους.

Με την συνθήκη της Κωνσταντινούπολης τον Νοέμβριο του 1897 και την νέα διαρρύθμιση των Ελληνοτουρκικών συνόρων, η Ευρωπαϊκή διπλωματία τιμωρεί την Κουτσούφλιανη και την ρίχνει πάλι στην Τούρκικη σκλαβιά. Σ' αυτό συνέβαλε και η στρατηγική θέση του χωριού αλλά και η Ρουμάνικη προπαγάνδα που οργίαζε την εποχή εκείνη αμφισβητώντας την ελληνικότητα των Βλάχων της Πίνδου.

Όμως οι ηρωικοί Κουτσουφλιανιώτες (700 ψυχές) στις 13 Μαΐου 1898, παρουσία της διεθνούς επιτροπής για την οριοθέτηση των συνόρων, πυρπόλησαν τις πατρογονικές εστίες, έκαψαν τις σορούς των πρόσφατα ταφέντων για να μη βεβηλωθούν από τους Τούρκους, πήραν τα οστά των προγόνων, τις ιερές εικόνες, τα ζωντανά και ότι άλλο πολύτιμο, και αφήνοντας πίσω ερείπια και στάχτες, πήραν το δρόμο της Ελευθερίας δίνοντας μάθημα φιλοπατρίας, ηρωισμού και αυταπάρνησης. Αναπτέρωσαν έτσι το ηθικό όλων των Ελλήνων και προσέφεραν στην Πατρίδα μας την μεγαλύτερη των αποδείξεων για την Ελληνικότητα των Βλάχων.

Έφυγαν οι "Hρωες της Κουτσούφλιανης", όπως σύσσωμος ο Τύπος της εποχής εκείνης τους χαρακτήρισε, και εγκαταστάθηκαν γύρω από την Ιστορική Μονή Λιμποχόβου (Γέννησης της Θεοτόκου) μόλις 8 χιλιόμετρα από το πυρπολημένο χωριό στην ελεύθερη Ελλάδα, ιδρύοντας την Νέα Κουτσούφλιανη (σημερινή Παναγία Καλαμπάκας).

"Σ' όλο τον κόσμο ξαστεριά, σ' όλο τον κόσμο ήλιος
στη δόλια την Κουτσούφλιανη, καπνός κι αντάρα βγαίνει.
Παίρνουν και τα 'κονίσματα, βαγγέλια και καμπάνες
κατέβκαν στο Λιμπόχοβο, έξω απ' το μοναστήρι.
Εμείς ήμαστε Έλληνες, Τούρκο δεν προσκυνάμε
στη θάλασσα πηγαίνουμε και πίσω δεν γυρνάμε."


* εξαιρετικά χρήσιμο το παράδειγμα για τους διάφορους παρατρεχάμενους του Αμερικανικού προξενείου που έχουν επιδωθεί τελευταία σε αγώνα δρόμου για να ανακαλύψουν καταπιεσμένες Βλαχικές και αρβανίτικες μειονότητες

Πηγή