Η Φωτογραφία της εβδομάδας
Σάββατο 4 Αυγούστου 2012
Σκάφος του Πολεμικού Ναυτικού του Ισραήλ δένει στον ναύσταθμο της Σαλαμίνας, μετά το πέρας της άσκησης στο ΠΒ Καράβια. Ακολουθούν περισσότερες φωτογραφίες:
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 σχόλια:
Το μέγιστο θέμα συζήτησης θα πρέπει κατά την άποψη μου να είναι αυτό για την Ελλάδα, όχι βεβαια το ότι άραξε το καράβι στη Σαλαμίνα, αλλα στο πως θα πρέπει να κινηθούμε για να χτίσουμε μια δυνατή στρατηγική συμμαχία με το Israel, τονίζω ιδαίτερα τη λέξη συμμαχία, διότι είναι διαφορετικό πράγμα η συμμαχία και διαφορετικό πράγμα η παράδοση προσκύνημα, όπως επεδίωκε να πράξει πολύ πρόσφατος πρωθυπουργός της χώρας και όπως σκοπεύουν πολλοί από τους υπάρχοντες πολιτικούς μας, για τον απλούστατο λόγο πως μια ζωή έχουν μάθει να είναι μαριονέτες και αδυνατούν να κόψουν τα σχοινάκια. Προσωπική μου άποψη είναι πως πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στην ανάπτυξη της συμμαχίας με το Israel σίγουρα, θα πρέπει όμως να προωθήσουμε μια ισότιμη συμμαχία, κάτι που είναι πολύ δύσκολο, όχι όμως και ακατόρθωτο. Όταν θα έχω λίγο ελεύθερο χρόνο θα προσπαθήσω να γράψω κάπως πιο λεπτομερώς την άποψη μου, αλλα πολύ θα ήθελα να διαβάσω και τις απόψεις των υπολοιπων
Η δική μου επιφύλαξη ως προς το ελπιζόμενο αμφοτεροβαρές της ελληνο'ι'ισραηλινής συμμαχίας,πέρα απο βαθειά ριζωμένες καχυποψίες,όχι πάντως αστήρικτες,έγκειται στην διαφορά "ενηλικιώσεως" και χειραφετήσεως ανάμεσα στα δύο κράτη,στην διαφορά πολιτικής επιρροής των δύο εθνών σε παγκόσμιο επίπεδο,καθώς και στις μή ευνο'ι'κές για την Ελλάδα συγκυρίες αλλά και στις επιρροές τρίτων παραγόντων.
α)Τί εννοώ ως ενηλικίωση.
Απλούστατα,τον βαθμό αυτοπεποιθήσεως,αυτοσεβασμού,και αμυντικής αυτάρκειας,αλλά και πολιτικοδιπλωματικής αντοχής σε πιέσεις.
Επίσης,στον στρατηγικής σημασίας τομέα της συλλογής και αναλύσεως πληροφοριών,το Ισραήλ βρίσκεται πολύ πιό μπροστά.
β)Πολιτική επιρροή των δύο εθνών.
Εννοώ αυτό που επεκράτησε να ονομάζουμε με τον αγγλοσαξωνικό όρο lobby.
Σε ΗΠΑ-ΕΕ,και όχι μόνο,τα εβρα'ι'ικά λόμπυ είναι πανίσχυρα.Για τα δικά μας άς μην πούμε τίποτα καλύτερα.Εδώ σχετικά πρόσφατα,κάποιοι Ελληνοαμερικανοί "λομπίστες"παρουσίασαν τον εκλιπόντα Χόλμπρουκ ως "φιλέλληνα",και τα υπόλοιπα τα αφήνω στην κρίση σας.
Αλλά και μέσα στην Ελλάδα υπάρχει εβρα'ι'ικό λόμπυ.Υπάρχει ελληνικό λομπυ στο Ισραήλ;
γ)Οι δυσμενείς συγκυρίες.
Δεν χρειάζονται πολλές επεξηγήσεις.
Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται,και η συμεριφορά της Ελλάδος,αυτο ακριβώς θυμίζει.
δ)Η επιρροή τρίτων παραγόντων.
Για κάθε χώρα υπάρχουν προτεραιότητες,αλλά και ιεραρχήσεις αυτών,και κάποια μεγέθη,κάποιες σταθερές,λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπ΄όψιν.
Για να μην μακρυγορώ,θα πρέπει να έχουμε πάντοτε προ οφθαλμών το τί προσδοκά το Ισραήλ από την Ελλάδα,και τί από την Τουρκία,στην οποία,σημειωτέον,οι πολιτικές επιρροές του εβρα'ι'κού στοιχείου παραμένουν ισχυρές.
Εν κατακλείδι,πριν κάποιες ημέρες,ο Μπ.Νετανιάχου φέρεται να δήλωσε ότι η προσέγγιση με την Ελλάδα είναι συγκυριακή,και μάλιστα κατά την στιγμή που το ισραηλινό ναυτικό ασκείτο στο
Αιγαίο.
Άς μην επαναπαυόμαστε.
"Εν κατακλείδι,πριν κάποιες ημέρες,ο Μπ.Νετανιάχου φέρεται να δήλωσε ότι η προσέγγιση με την Ελλάδα είναι συγκυριακή,και μάλιστα κατά την στιγμή που το ισραηλινό ναυτικό ασκείτο στο
Αιγαίο." Από αυτό θα ξεκινούσα. Και με δεδομένο οτι η Τουρκία τους συμπεριφέρθηκε λες και είναι οι Κούρδοι της νότιας Τουρκίας, χωρίς καμμιά διάθεση προσέγγισης. Και με δεδομένο οτι έχουν στην Κύπρο τεράστια ενεργειακά συμφέροντα. Αλλά βέβαια πέρασε πριν από το Ισραήλ η Χίλαρυ. Η οποία λέγεται οτι συνέστησε μετ'επιτάσεως στους ισραηλινούς να τα βρουν με την Τουρκία και αν χρειαστεί ας ζητήσουν συγγνώμη για τα γεγονότα στο πλοίο. Βρε ότ,ι και να γίνει η πολιτική των ΗΠΑ και των συμμάχων τους δεν αλλάζει. Μια ζωή θα κανακεύουν την Τουρκία. Και τώρα που πάνε να κάνουν οι Κούρδοι κράτος από που θα δώσουν ανταλλάγματα για την εδαφική ζημιά των πασάδων;
Ο,τι αρπάξουμε από την προσέγγιση με τους ισραηλινούς. Δεν θα κρατήσει πολύ. Μόνο για σπάσιμο στους Τούρκους την κρατάνε.
Να ξεκινήσω από την περίφημη δήλωση Νετανιάχου, τη διάβασα στο defencenet και έψαξα να την βρω και από αλλου, αλλα δυστυχώς δεν την βρήκα πουθενά, εάν έχετε κάποιο άλλο site υπόψη σας μπορείτε να το γράψετε? Όπως και να έχει, η αλήθεια είναι πως το Israel είχε παραδοσιακά πολύ καλές σχέσεις με την Τουρκια και εμείς δεν πρέπει να μπούμε ανάμεσα σε αυτές τις σχέσεις, απλώς πρέπει να "αναπρυξουμε" τη δικη μας συνεργασία με το Israel.
Όντως είμαστε σε πολύ δύσκολη θέση αυτή τη στιγμή, αλλα έχουμε ένα τρομερό πλεονέκτημα, είμαστε η διέξοδος για το φυσικό αέριο του Israel στην Ευρώπη. Αυτή η συναλλαγή είναι μια συναλλαγή που οι Αμερικανοι την θέλουν πάση θυσία για να μειωθεί η ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από την Ρωσία. Επίσης, στην περίπτωση που ανακηρύξουμε AOZ, έχουμε να δώσουμε δουλειά σε Ισραηλινές και Αμερικανικες εταιρείες. Επιπλέον αποτελούμε τη μοναδική φυσική οδό επικοινωνίας του Israel με τον δυτικό κόσμο, που μπορεί να είναι ουσιαστική φιλική, διότι αν οι ισραηλινοί εμπιστεύονται μια πιθανή πανίσχυρη Τουρκια, που θα ελέγχει Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, σε συνεργασία με την Αίγυπτο, τη Syria, τον Λίβανο και τη Λιβύη, τότε αυτό είναι πρόβλημα τους, εκτος και αν πιστεύουν πως οι μελλοντικές αραβικές κυβερνήσεις θα αισθανθούν υποχρέωση προς την Αμερική και το Israel, που τους έδωσαν την εξουσία, το πιο πιθανό είναι να αισθανθούν την υποχρέωση που αισθάνθηκε και η Χαμάς. Οι ισορροπίες που έχουν να κρατήσουν και αυτοί είναι τεράστιες.
Επομένως έχουμε και εμείς να προσφέρουμε, από τη μεριά μας έχουμε να αποκομίσουμε και εμείς οφέλη, αφενός και αρχικά θα έπρεπε να κυνηγήσουμε να αποκομίσουμε οφέλη όσον αφορά την οικονομική κρίση που διανύουμε, το Israel έχει τεραστια επιρροή σε πολλά οικονομικά κέντρα, παράδειγμα οίκους αξιολόγησης, δανειοδοτικούς μηχανισμούς. Θα πρέπει να κερδίσουμε την συμπαράσταση του Israel για το δικαιότατο αίτημα μας όσον αφορά την AOZ, θα πρέπει να μάθουμε από το Israel και να δομήσουμε κατάλληλα τις υπηρεσίες πληροφοριών μας, θα πρέπει να συνεργαστούμε πολύ στο κομμάτι αυτό, αλλα πάντοτε με τη δέουσα προσοχή, διότι νομίζω πως δεν είναι προς όφελος μας να αφήσουμε τους Ισραηλινούς να αλωνίζουν και να γνωρίζουν τα πάντα, για πολλούς και διαφορους λόγους και κυριότερος είναι ο σεβασμός. Σε αυτή τη σχέση θα πρέπει να επιδιώξουμε τον αμοιβαίο σεβασμό πάνω από όλα και θα πρέπει να τους εμποδίσουμε από το να αποκτήσουν τη δυνατότητα να παίζουν διπλό παιχνίδι χρησιμοποιώντας την αντιπαλότητα μας με την Τουρκια κατά το δοκούν. Είναι παρα πολύ σημαντικός ο τομέας των πληροφοριών και το πως πρέπει να γίνει η διαχείριση του για να είναι και επωφελής. Ακόμα, μπορούν οι εταιρίες της πολεμικής μας βιομηχανίας να επωφεληθούν από μια τέτοια συνεργασία, μιας και οι Ισραηλινοί υπερτερούν δραματικά στον τομέα αυτό, ωστόσο και εδώ θα πρέπει να υπάρχει η δέουσα προσοχή.
Kαταλαβαίνω την καχυποψία που διακτεχειτον Αχέροντα και τη μεγάλη δυσπιστία του Φτωχού και μονου cowboy, και είμαι σίγουρος πως η πλειοψηφία των σκεπτόμενων Ελλήνων διακατέχεται από παρόμοια αισθήματα, αλλα για αυτή τη δυσπιστία δεν είναι οι Ισραηλινοί η οι κάθε Ισραηλινοί υπεύθυνοι μονο, είναι και η ελληνική ηγεσία, η οποια εναγωνίως προσπαθεί να βρει κάπου να προσκυνήσει αντί να προσπαθεί να χτίζει ισότιμες συμμαχίες. Δεν ξέρω αν όντως ο Νετανιάχου έκανε την παραπάνω δήλωση, αλλα δεν θεωρώ απίθανο να σκέφτεται περίπου έτσι από τη στιγμή που βλέπει πως η ηγεσία μας δεν έχει καμια πολιτική βούληση για τίποτα. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να στραφούμε εναντίον της Τουρκίας, σημαίνει όμως πως δεν πρέπει να καθόμαστε με σταυρωμένα χερια και να αφήσουμε να μας πατάνε.
Όσο για την ομογένεια στην Αμερική, πάλι η Ελληνική κυβέρνηση φέρνει τεραστια ευθύνη για την αποκοπή της ομογένειας μας ao την Ελλάδα, υπάρχει Ελληνικό lobby στην Αμερική και είναι ισχυρό, αλλα θα πρέπει να το εκμεταλλευτούμε, όπως θα πρέπει να έρθουμε σε επαφή και με τις ξεχασμένες ανά τον κόσμο ομογένειες, όχι όπως ο Νταβούτογλου που τις χρησιμοποιεί εχθρικά και επεκτατικά και μονο να τις βλάψει μπορεί, αλλα για να γίνουν γέφυρα επικοινωνίας με τις χώρες στις οποιες βρίσκονται!
Η προηγούμενη τοποθέτησή μου ήταν γενική-εισαγωγική,επί της αρχής όπως λένε.
Για να εξειδικεύσουμε,θα πρέπει να προχωρήσουμε στις λεπτομέρειες,και όσο προχωρούμε,θα διαπιστώνουμε ότι πολλές λεπτομέρειες μας διαφεύγουν,αφού η δική μας πληροφόρηση είναι από ανοικτές πηγές και όχι εσωτερική.
Πρίν,λοιπόν,αρχίσουμε την ψηλάφηση στο σκοτάδι,και μέχρι να βρεθεί κάποιος που να γνωρίζει κάτι που εμείς αγνοούμε,άς κάνουμε μία επισκόποηση του έως τώρα μετρήσιμου αποτελέσματος του ελληνο'ι'σραηλινού ειδυλλίου.
Στον οικονομικό τομέα,που μας καίει,δεν είδα κάποια κίνηση που να εκφεύγει της στενωπού των μνημονίων,οπότε το ότι το Ισραήλ έχει επιρροή σε οικονομικά κέντρα,μας είναι αδιάφορο επί του παρόντος.
Στον διεθνοπολιτικό τομέα,όπου οι άκρες και δίαυλοι του Ισραήλ θα μπορούσαν να μας διευκολύνουν στην ανακήρυξη ΑΟΖ,αφού μόνοι είμαστε (και γι΄αυτό) ανίκανοι,αποδεικνύεται ότι ούτε εκεί υπάρχει μετρήσιμο αποτέλεσμα.
Παρ΄όλα αυτά,στην Ελλάδα συντηρείται μία φιλολογία,άς πούμε μία εικόνα,ισχυράς στηρίξεως από το Ισραήλ προς την χώρα μας,τονίζοντας κάποιες ασκήσεις των Ε.Δ των δύο κρατών,και κάποιων αγορών,εκ μέρους μας πάντοτε,ισραηλινού υλικού.
Εάν όμως εστιάσουμε σε κάποιες σταθερές,όπως στρατηγική θέση,στρατηγικό βάθος(το πραγματικό,όχι το οραματικό του Νταβούτογλου),μέγεθος αγοράς, στρατιωτική ισχύς και σχέσεις προς τρίτους,π.χ Συρία,Ιράν,Ιράκ,τότε βλέπουμε ότι η Ελλάς δεν είναι υποκατάστατο της Τουρκίας,αλλά,άς μου επιτραπεί η έκφραση,αντίζυγο-όχι αντίβαρο,για να προλάβω ενδεχόμενη παρανόηση-δηλαδή κάτι που επιτρέπει την περαιτέρω λειτουργία του τριγώνου Ισραήλ-Ελλάδος-Τουρκίας,και όχι την αντικατάστασή του από κάποιον άξονα Ελλάδος-Ισραήλ.
Σε ένα πράγμα θα συμφωνήσω με τον Αλέξανδρο,ότι οι δικοί μας "ηγέτες"δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς νήματα,και απλώς διαθέτουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας σε κάποιον ευνοούμενο,αναλόγως υποδείξεως "άνωθεν".
Ένας καλός τρόπος να εξετάσουμε τις προοπτικές μιας πιθανή συμμαχίας (όχι φιλίας) μεταξύ Ελλάδος - Ισραήλ, είναι να κάνουμε μια μικρή αποτίμηση της αντίστοιχης ισραηλινο-τουρκικής συμμαχίας. Πριν από δύο περίπου δεκαετίες το Ισραήλ είχε υπογράψει αμυντικές συμφωνίες και με την Ελλάδα και με την Τουρκία, αλλά η τελευταία ήταν αυτή που την εκμεταλλεύτηκε, με κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και μεγάλες παραγγελίες στρατιωτικού υλικού. Το ελληνικό αντίστοιχο ήταν το σύνηθες: πολλά λόγια, ελάχιστα έργα.
Ο λόγος δημιουργίας της ισραηλινο-τουρκικής συμμαχίας στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 δεν ήταν η αμερικανική ΄΄εντολή΄΄ για στενή προσέγγιση των δύο στρατηγικών εταίρων της στην περιοχή, αλλά ένας άλλος λόγος, ο βασικότερος όλων για την σύμπηξη συμμαχιών: ένας κοινός αντίπαλος, στην περίπτωσή μας η ισχυρή τότε Συρία. Η Συρία, χωρίς την υποστήριξη της ΕΣΣΔ που είχε καταρρεύσει, μπορούσε πλέον να πιεστεί ισχυρά από τους δύο συμμάχους, ώστε αυτοί να πετύχουν:
Α. Η Τουρκία την εκδίωξη από το έδαφος της Συρίας του ίδιου του Οτσαλάν και των στρατοπέδων του PKK από την - υπό συριακό έλεγχο- Κοιλάδα Μπεκάα, και
Β. Το Ισραήλ την ευνοϊκή προς αυτό διευθέτηση του θέματος των ζωτικής σημασίας υψωμάτων του Γκολάν και την διακοπή της συριακής υποστήριξης των φιλοπαλαιστινιακών ΄΄τρομοκρατικών΄΄ οργανώσεων στον Λίβανο.
Η ισραηλινο-τουρκική συμμαχία αποδείχτηκε αρχικά επιτυχημένη ιδίως για την Τουρκία που συνέλαβε (με την βοήθεια και της Μossad) τον εκδιωχθέντα από την Συρία Οτσαλάν και αποδυνάμωσε το PKK που αναζήτησε αλλού χώρους ανάπτυξης. Το Ισραήλ, αν και με πολυπλοκότερα προβλήματα, χάρη και στην αποδυνάμωση της Συρίας μπόρεσε το 2000 να απεμπλακεί από το Νότιο Λίβανο, μετά από 18 χρόνια κατοχής, ενώ η ισραηλινή παράνομη κατοχή του Γκολάν συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Αλλά από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2000, νέες μεταβολές για την Τουρκία και το Ισραήλ έθεσαν σταδιακά εν αμφιβόλω τη συμμαχία τους. Για την πρώτη, η ανάκαμψη του PKK από το ιρακινό Κουρδιστάν έστρεψε τη προσοχή στο Β. Ιράκ, ουσιαστικά αυτόνομο υπό την προστασία των ΗΠΑ. Εδώ, τα τουρκικά και ισραηλινά συμφέροντα αποκλίνουν: οι ισραηλινοί θεωρούν τους Κούρδους σημαντικό μελλοντικό ΄΄παίκτη΄΄ στη νέα Μ. Ανατολή, απ΄ όπου σβήνουν τα παλαιά καθεστώτα. Η έχθρα των Κούρδων με τους Άραβες καθιστά τους πρώτους μάλλον φυσικούς συμμάχους με το Ισραήλ, και πιθανώς πρόθυμους να βοηθήσουν ποικιλοτρόπως στη σύγκρουση με το Ιράν, πρωτεύοντα εχθρό πλέον του Ισραήλ. Από την άλλη μεριά, η εδραίωση στην Τουρκία ενός απροκάλυπτα φιλοϊσλαμικού καθεστώτος (Ερτογάν) δημιούργησε αυξανόμενη υποψία ότι οι δύο ΄΄σύμμαχοι΄΄ αντιλαμβάνονται με διαφορετικό τρόπο το μέλλον της Μ. Ανατολής.
Εδώ και δύο σχεδόν χρόνια -με πρωτοβουλία των Τούρκων- οι δύο πρώην σύμμαχοι βρίσκονται σε τροχιά σύγκρουσης, γιατί τα συμφέροντά τους γενικά αποκλίνουν: Ως παραδείγματα, το θέμα των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων γύρω από την Κύπρο όπου οι Τούρκοι απαιτούν μερίδιο, το μέλλον των Κούρδων στη ευρύτερη περιοχή, η αντικατάσταση των Αράβων δικτατόρων με μετριοπαθή ισλαμικά κόμματα, φίλα προσκείμενα στην Τουρκία. Η διαρκώς ισχυροποιούμενη Τουρκία επιμένει να αντιτίθεται σφόδρα σε κάθε κουρδική πρωτοβουλία σε ολόκληρη Μ. Ανατολή και βλέπει τον εαυτό της στις πρώτες 8 χώρες στον πλανήτη το 2025, με την απαραίτητη σφαίρα επιρροής σε μετριοπαθώς ισλαμικά αραβικά κράτη. Τέτοιος ηγεμονισμός ανησυχεί το Ισραήλ που επιπλέον ΄΄ποντάρει΄΄ στο κουρδικό στοίχημα για το μέλλον της ευρύτερης περιοχής.
Συμπερασματικά, με την υπάρχουσα δυναμική, περισσότερα χωρίζουν παρά ενώνουν Τουρκία και Ισραήλ, λαμβάνοντας πάντα υπ΄ όψιν ότι το μεσανατολικό έχει πολλές μεταβλητές, με κρισιμότερη τώρα την αντιμετώπιση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Υπάρχει λοιπόν χώρος για μια ελληνο-ισραηλινή συμμαχία με σκοπό τον έλεγχο του τουρκικού ηγεμονισμού που ενοχλεί και τις δύο χώρες. Το βασικό πρόβλημα για την Ελλάδα βρίσκεται στη γνωστή ρήση: Οι συμμαχίες προϋποθέτουν ισχύ, δεν δημιουργούν από μόνες τους. Και η ελληνική ισχύς είναι σε επικίνδυνη ύφεση…..
Καταρχάς, να γράψω πως συμφωνώ με τον Αχέροντα, εδώ γράφουμε τις απόψεις μας σύμφωνα με αυτά που βλέπουμε να γίνονται, δεν μπορούμε να δούμε το παρασκήνιο, οπότε ό,τι και αν γράφουμε είναι προσωπικές απόψεις, κι εγώ το μόνο που εκφράζω είναι πως κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να κινηθούμε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι το σωστότερο, ούτε και πως κινείται κάτι προς αυτή τη κατεύθυνση. Όπως πολύ σωστά γράφει ο Αχέροντας, ακόμα δεν έχουμε κάποια στήριξη όσον αφορά τα οικονομικά προβλήματα, ωστόσο ίσως διαφωνήσω ως προς την ΑΟΖ.
Να γράψω και κάτι που ξέχασα πριν, στο πιο πάνω μήνυμα γράφει ο Αχέροντας πως στην Ελλάδα υπάρχει Ισραηλινό "λόμπι", αλλά δεν υπάρχει Ελληνικό στο Ισραήλ, διαφωνώ, το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων θα μπορούσε να θεωρηθεί να παίξει το ρόλο της γέφυρας επικοινωνίας με το Ισραήλ εκ των έσω.
Συμφωνώ απολύτως στο ότι η Ελλάδα δεν θα αντικαταστήσει την Τουρκία, άλλωστε δεν νομίζω ότι θα έπρεπε να επιδιώκουμε κάτι τέτοιο, εμείς δεν πρέπει να επιδιώκουμε πολεμοχαρείς πρακτικές προσέγγισης, έχουμε να προσφέρουμε πολύ περισσότερα πράγματα στον κόσμο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πρέπει να είμαστε πολύ ισχυροί στρατιωτικά, ο Σουν Τσου έλεγε ότι κατά τη διάρκεια της Ειρήνης πρέπει να προετοιμάζεσαι για πόλεμο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως εμείς πρέπει να επιδιώκουμε πολέμους, απλώς σημαίνει πως ο οποιοσδήποτε θα πρέπει να αποκλείει το ενδεχόμενο πολέμου με εμάς.
Ενδιαφέροντα όσα λέτε κύριοι. Να προσθέσω οτι το ισραήλ αναγνωρίζει και σέβεται - όπως και η προστάτιδα ΗΠΑ - την θέσπιση μακροπρόθεσμων στόχων και την διάθεση προς εφαρμογή ωμής βίας για την εκπλήρωση αυτών.
Όταν βλέπουν ένα αδύναμο κράτος το οποίο αναγνωρίζει σαν προτεραιότητα το παρόν -διατήρηση θέσεων στο δημόσιο - και όχι το μέλλον - διςΕ σε πρώτες ύλες, τεράστιο δυναμικό επιστημονικού προσωπικού - δεν θα το σεβαστούν ούτε καν θα το λάβουν υπόψιν.
Έχω ξαναπεί οτι το ισραήλ ήταν τρομακτική ευκαιρία για μας να πάρουμε τα πάνω μας. Η συνεχής επαγγελματική ανικανότητα των κρατικών υπαλλήλων και η απίστευτη προδοτική ικανότητα των κρατικών ηγετών όχι μόνο θα οδηγήσει το ισραήλ μακριά αλλά θα προσφέρει μακροπρόθεσμα την ΚΥΠΡΟ ως δώρο στον ισχυρό της περιοχής είτε στο ισραήλ -που την καλοβλέπει ως μελλοντική πατρίδα λόγω του προβλήματος της υπεργεννητικότητας των ισραηλινών αράβων - είτε στην τουρκία που θα καλύψει τα νώτα της αλλά και θα έχει ένα τεράστιο αεροπλανοφόρο σε ένα απο τα πιο στρατηγικά σημεία του πλανήτη.
Τα κοινά σχέδια ελλαδικών και κυπρίων πολιτικών προς υποβάθμισης την 2 ενόπλων δυνάμεων θιμίζει στιγμές 1970-74...
μηδενιστής
@ΚΛΕΑΝΘΗΣ:
Απολυτα σωστα τα οσα λες.
Να προσθεσω οτι η κυβερνηση Μητσοτακη ηταν η μονη που ειχε ενδιαφερθει ειλικρινα για μια ελληνοϊσραηλινη προσεγγιση. Συναψαμε πληρεις διπλωματικες σχεσεις με το Ισραηλ μολις το 1990! Η ελληνοισραηλινη αμυντικη συμφωνια ηταν ετοιμη ηδη από το 1993, πλην όμως η κυβερνηση Α. Παπανδρεου την εβαλλε στο «ψυγειο» λογω του γνωστου φιλοαραβικου στραβισμου του ΠΑΣΟΚ.
Οι Ισραηλινοι εμπιστευονται τον Αντωνακη, που ηταν τοτε ΥΠΕΞ, πλην ομως αυτος συντομα θα φυγει.
Ας ελπισουμε οτι η ελληνοισραηλινη συνεργασια θα προχωρησει.
Σωστός ο Μηδενιστής σε αυτά που γραφει για την Κύπρο, δεν ξέρω βεβαια αν οι Ισραηλινοί τη βλέπουν σαν μελλοντική πατρίδα η σαν μια προκεχωρημένη γραμμή άμυνας η επίθεσης, αναλόγως, όπως πολύ σωστά έγραψε είναι ένα αεροπλανοφόρο πολύ μεγάλης στρατηγικής αξιας στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο και το καλοβλέπουν όλοι ο καθένας για τους λόγους του, η δικη μας επιρροή είναι δεδομένη στην Κύπρο.
Σήμερα όμως μόλις διάβασα για τις κοινές ασκήσεις του Ελληνικού και του Ισραηλινού Πολεμικού ναυτικού στην Κυπριακή AOZ, το οποιο είναι πολύ θετικό βήμα αφενός, αφετέρου όμως θα συμφωνήσω και με αυτά που γραφει το defencenet, θα πρέπει να ζητήσουμε ενίσχυση του Ναυτικού μας από τις ΗΠΑ, μέσω Israel ίσως και άμεσα και όχι μονο του ναυτικού αλλα και της αεροπορίας. Πρέπει επιτέλους να παραδοθούν άμεσα τα υποβρύχια που είναι στα ναυπηγεία, ενώ πρέπει να ενισχύσουμε τον στόλο μας από την Αμερική οπωσδήποτε.
Ένα άλλο πολύ σημαντικό που διάβασα είναι η επένδυση "αρμενοαμερικανικου" κολοσσού στην Κύπρο, άλλη μια στρατηγική συμμαχία την οποια πρέπει να ενισχύσουμε και ειδικά σε επίπεδο lobby στην Αμερική!
Και επιτέλους θα πρέπει να ανακηρύξουμε AOZ, δυστυχώς βλέπω πως η ΕΕ κρατάει εχθρική στάση απέναντι και σε μας και στην Κύπρο όσον αφορά την Τουρκια, οποτε θα πρέπει και εμείς να λάβουμε τα μετρα μας!
Χαὶρομαι,που ενὼ η συζὴτηση φουντὼνει,δεν ὲχουμε φαλτσοκορναρὶσματα,ὸπως σε πολλὲς ὰλλες αναρτὴσεις.
Επανερχὸμενος στην διαπὶστωση μου ὸτι δεν υπὰρχει ελληνικὸ λὸμπυ στο Ισραὴλ,και στην επισὴμανση του Alexandros σχετικὰ με το Πατριαρχεὶο Ιεροσολὺμων,πρὲπει να ὲχουμε υπ´ὸψιν ὸτι τα Ελληνορθὸδοξα Πατριαρχεὶα δεν εὶναι σαν το Βατικανὸ,με τις πολιτικὲς του δομὲς.Μὸνο ως δὶαυλος επικοινωνὶας μποροὺν να αξιοποιηθοὺν,πολιτικὲς πιὲσεις δεν μποροὺν να ασκὴσουν.
Και επειδὴ η ὸρεξη ὲρχεται τρὼγοντας,μπαὶνω τὼρα στον πειρασμὸ να κὰνω κὰποιες σκὲψεις σχετικὰ με το μὲλλον της(μεταβατικὴς σὴμερα)Μὲσης Ανατολὴς.
Ο θλιβερὰ γνωστὸς μας Χὲνρυ Κὶσσινγκερ,εὶχε κὰποτε πεὶ ὸτι''στην Μὲση Ανατολὴ,δὲν γὶνεται πὸλεμος χωρὶς την Αὶγυπτο,αλλὰ οὺτε ειρὴνη χωρὶς την Συρὶα''.
Απομονὼνοντας αυτὸ,απὸ το ἂν θα εξακολουθὴσει να κυβερνὰ η δυναστεὶα Ὰσσαντ ἢ ὸχι,μποροὺμε με βεβαιὸτητα να ποὺμε ὸτι μὶα Συρὶα με τακτοποιημὲνες τις εκκρεμὸτητες με το Ισραὴλ,κυρὶως το θὲμα του Γκολὰν,θα εὶχε κὰθε λὸγο να θεωρεὶ ως κὺρια απειλὴ την Τουρκὶα,στην πραγματικὸτητα ὴδη αυτὸ βλὲπουμε να συμβαὶνει,αλλὰ δεν γνωρὶζουμε ἂν αυτὸ τυγχὰνει της εγκρὶσεως του Ισραὴλ,και ἂν το Ισραὴλ πρὰγματι επωφελεὶται.
Επὶσης,κομβικὴς σημασὶας εὶναι η στὰση του Ιρὰν.Φαντὰζεστε ὲνα μετεστραμμὲνο Ιρὰν,ὸπως επὶ Σὰχη;
Τὸτε,οι σχὲσεις Ιρὰν-Ισραὴλ ἢσαν προνομιοὺχες.
Μὶα επαναφορὰ σε φιλοδυτικὴ τροχιὰ του Ιρὰν,αυτομὰτως αδειὰζει την Τουρκὶα,ὶσως μὰλιστα,κὰτι τὲτοιο θὲλει η τελευταὶα να προκαταλὰβει,προσπαθὼντας να εξαργυρὼσει το ιδεολὸγημα του νεοοθωμανισμοὺ.
Ἂν θεωρὴσουμε τα ανωτὲρω με (κυνικὴ)ψυχρὸτητα,μπορεὶ ακὸμη και να οδηγηθοὺμε στο συμπὲρασμα ὸτι το ανὰχωμα που θα συναντὴσει η νεοοθωμανικὴ Τουρκὶα,θα αποτελεὶται απο το Ισραὴλ,και το...Ιρὰν!
Τρελλὸ;
Μα μὴπως δεν πρὸκειται για ὲναν τρελλὸ πλανὴτη;
Ὸταν οι ΗΠΑ συμμαχοὺν (ατὺπως) με την Αλ Κὰιντα,γιατὶ ὸχι το Ισραὴλ με το Ιρὰν;
Δημοσίευση σχολίου