9/8/1955 - ΣΒΕΑ 1..

Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

Ξεχωριστή η προηγούμενη Πέμπτη για τους Έλληνες Αλεξιπτωτιστές. Όπως πολύ σωστά μας θυμίζει ο Μanolis :

"Μια μικρή , αλλά όχι ασήμαντη επέτειος των ημερών : Στις 9 Αυγούστου 1955, έγινε το 1ο άλμα της 1ης εκπαιδευτικής σειράς της νεοσύστατης Σχολής Αλεξιπτωτιστών (ΣΧΑΛ) , ΣΒΕΑ 1 θα λέγαμε σήμερα. Η σειρά αυτή, αποτελούνταν από περίπου 40 εθελοντές. Είχαν βέβαια προηγηθεί, κατά τη διάρκεια του Β' Π.Π., η εκπαίδευση και τα άλματα του Ιερού Λόχου. Ο στρατηγός Καλίνσκης, φέρεται να είπε: ''Τώρα που είδα τους πρώτους αλεξιπτωτιστές να πέφτουν σε Ελληνική ζώνη ρίψεων -ΖΡ- , ας πεθάνω..

'Αλλοι καιροί, άλλα ήθη."

7 σχόλια:

Ανώνυμος 11 Αυγούστου 2012 στις 10:25:00 μ.μ. EEST  

Μεγάλος δρόμος από το 1ο ΣΒΕΑ έως το 255!

Ανώνυμος 12 Αυγούστου 2012 στις 4:48:00 π.μ. EEST  

Από τον Τσιγάντε φίλε μου, από τον Τσιγάντε!

Ανώνυμος 12 Αυγούστου 2012 στις 8:17:00 π.μ. EEST  

Αχ τι μου θυμήσατε.....Αξέχαστη εμπειρία να βγεις απο το αεροπλάνο την 1ή φορά!!!!!.

Unknown 12 Αυγούστου 2012 στις 7:10:00 μ.μ. EEST  

Η πρώτη φορά είναι αξέχαστη ,ακόμη υπαρχη πόνος στα οπίσθια .

Καλο το C 130 αλλα δεν είναι CH 47 να έρχονται τα Αντερα στο κεφάλι

GSF 1985

Μanolis 13 Αυγούστου 2012 στις 9:21:00 π.μ. EEST  

Οντως, το πρωτο άλμα , απο το βομβο των 4 στροβιλοκινητηρων του Ηρακλη στην απολυτη ησυχια του αερα, θα μου μεινει αξεχαστο , οπως και σε καθε αλεξιπτωτιστη. Οπως και τα πριονίδια, δεν κατορθωσα να τα εξαλειψω εντελως απο τα ρουχα μου εως την απολυση (18 μηνο)! Κατι που δεν γνωριζα το 1990 οταν εκανα αλματα και απο Σινουκ - ουτε τωρα: Υπηρχαν επιχειρησιακα σχεδια για αλματα απο ... ελικοπτερο (το οποιο παντα μπορει να προσγειωθει ή και και να προσθαλασσωθει ενιοτε) ή απλα δεν υπηρχαν διαθεσιμα ''Σε'' (C-130)? Διοτι με τα ελικοπτερα να προσγειωνονται , δεν υπαρχει η αναγκη του βαρους των 2 αλεξιπτωτων, αρα αυτοματως γινεται διαθεσιμο μεγαλυτερο βαρος εξοπλισμου αποστολης. Αληθεια, τι εκπαιδευση περαν της ΣΧΑΛ κανουν τωρα στο 9μηνο? Ουτε την συντηρηση 6μηνου δεν προλαβαινουν να κανουν!

Ανώνυμος 13 Αυγούστου 2012 στις 8:09:00 μ.μ. EEST  

Φίλε Μανόλη (συνονόματε) το πριονίδι δεν φεύγει ποτε!!!!! Οσο και αν προσπαθησεις!!!! Με το sc 47 δυστυχώς δεν είχα την εμπειρία μια και ήταν στην Γαλλια (1993-94) για μετασκευές!!!! Αυτό πάντως που μου έμεινε αξέχαστο στην σχολή ήταν το σκούπισμα απο τα φύλλα και την γύρη των ευκαλύπτων....απίστευτη ποσότητα!!!!

Ανώνυμος 13 Αυγούστου 2012 στις 9:24:00 μ.μ. EEST  

Τα CH-47 βοηθάν για ταχεία εκτέλεση συνεχομένων αλμάτων μιας μονάδας, σε μικρό χρονικό διάστημα (επιχειρησιακή ευελιξία κατά την εκπαίδευση) ενώ ελαφρώνουν και το έργο των C-130. Όχι ότι δεν μπορείς να κάνεις συνεχόμενα άλματα με το C-130 αλλά είναι και φθηνότερα τα Chinook.
Τα CH-47 το 93-94 εκσυγχρονίστηκαν στις ΗΠΑ.
Οι ευκάλυπτοι τραβούν την υγρασία άπό την θάλασα στην ΣΧΑΛ.
Αντί για πριονίδι νομίζω τώρα έχουν σε μερικές εγκαταστάσεςι (τραινάκι) άμμο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP