Θα μας διώξουν το 2014 με όχημα το Μνημόνιο 2;

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

του Σταύρου Λυγερού

Για μία ακόμα φορά, ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του (με το Θόδωρο Πάγκαλο να υπερβαίνει κάθε όριο) επιστράτευσαν τους πιο δραματικούς τόνους για να τρομοκρατήσουν την κοινή γνώμη και τους «πράσινους» βουλευτές, ώστε να περάσει από τη Βουλή το Μεσοπρόθεσμο. Για να ανασχέσει, μάλιστα, η κυβέρνηση τις κοινωνικές αντιδράσεις, έχει κλιμακώσει τη χρόνια εκβιαστική τακτική της, αυξάνοντας τη δόση σοκ και φόβου που διοχετεύει συστηματικά στην κοινωνία. Είναι αξιοσημείωτο ότι το «κόμμα του Μνημονίου» χρησιμοποιεί ρητορικά σχήματα πολεμικού και ιατρικού χαρακτήρα, επειδή παραπέμπουν στην επιβίωση και αποτρέπουν τις κοινωνικές αντιδράσεις.

Είναι αξιοσημείωτο ότι απ’ όλες τις κυβερνητικές δηλώσεις έχει λάμψει δια της απουσίας της η οποιαδήποτε αυτοκριτική. Οι κυβερνώντες δεν έκαναν τον κόπο ούτε να δώσουν εξηγήσεις για το ναυάγιο της οικονομικής πολιτικής τους.Μνημόνιο 2;
Είναι κοινός τόπος ότι απέτυχαν να θέσουν τα δημόσια οικονομικά σε τροχιά εξυγίανσης, παρά το γεγονός ότι με την πολιτική τους υποβάθμισαν δραστικά το βιοτικό επίπεδο και έριξαν την πραγματική οικονομία στο φαύλο κύκλο της ύφεσης. Τώρα, με τον πέλεκυ της χρεοκοπίας επιβάλλουν ένα νέο κύμα φοροεπιδρομής, το οποίο στρέφεται κυρίως εναντίον όσων όλα αυτά τα χρόνια πληρώνουν, ενώ σε μεγάλο βαθμό αφήνει στο απυρόβλητο τους συστηματικούς φοροφυγάδες.

Πριν ενάμισυ χρόνο, η απότομη και ανώμαλη προσγείωση στο χείλος της χρεοκοπίας είχε προκαλέσει σοκ στην κοινωνία. Λόγω της βαθιάς ψυχολογικής επίδρασης που της είχε ασκήσει τότε, την είχε μετατρέψει σε «πλαστελίνη». Από πολιτικής απόψεως είχε καταστήσει εφικτό αυτό που μέχρι τότε ήταν ανέφικτο. Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει μοναδική ευκαιρία για την εφαρμογή ενός εθνικού σχεδίου με σκοπό την αντικατάσταση του καταρρέοντος κλεπτοκρατικού, σπάταλου κι ανορθολογικού μοντέλου από ένα υγειές και παραγωγικό.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου, όμως, ούτε καν το προσπάθησε σοβαρά. Ακολούθησε τον εύκολο δρόμο των οριζόντιων περικοπών, αλλά διακρίθηκε στον ψυχολογικό πόλεμο εναντίον της κοινωνίας και στον προπαγανδιστικό διασυρμό της κάθε φορά επαγγελματικής ομάδας-στόχου. Απειλούμενοι ότι δεν θα υπάρχουν χρήματα για μισθούς και συντάξεις κι ότι θα απαξιωθούν οι οικονομίες-καταθέσεις τους, οι Έλληνες ανέχθηκαν τις αλλεπάλληλες δέσμες επώδυνων μέτρων, με την παρηγοριά ότι ίσχυε η διαβεβαίωση πως μόνο η εφαρμογή του Μνημονίου εγγυάται την έξοδο από την κρίση.

Τα γεγονότα, όμως, διέψευσαν το καλοσερβιρισμένο ιδεολόγημα του μονόδρομου προς τη σωτηρία. Αναμφίβολα, η Τρόϊκα επέβαλε ορισμένα μέτρα, που έπρεπε να είχαν προ πολλού ληφθεί. Συνολικά, όμως, η συνταγή της έχει βυθίσει την οικονομία στην ύφεση, προκαλώντας ολοένα και περισσότερα οικονομικά και κοινωνικά ερείπια. Αποδείχθηκε από τα γεγονότα ότι το προβληθέν δίλημμα «Μνημόνιο ή χρεοκοπία» πρέπει να αντικατασταθεί από τη νεόκοπη εκδοχή του «Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία» για να μην καταλήξει στην εξίσωση «Μνημόνιο ίσον χρεοκοπία».

Το πρόβλημα με το Μεσοπρόθεσμο δεν είναι τόσο η ψήφισή του, όσο η απόδοσή του. Η προσπάθεια άντλησης 6,5 δισ από μία στεγνωμένη αγορά θα ρίξει ακόμα πιο βαθειά την πραγματική οικονομία στο φαύλο κύκλο της ύφεσης, πολλαπλασιάζοντας τα οικονομικά και κοινωνικά ερείπια. Ακόμα κι αν δεν εκδηλωθεί κάποιου είδους κοινωνική ανάφλεξη, η βύθιση στην ύφεση θα μειώσει τα έσοδα. Το εγχείρημα θυμίζει το σκύλο που κυνηγάει την ουρά του.

Η αποτροπή της στάσης πληρωμών μέχρι το 2014 είναι πολύ σημαντική, αλλά δεν μπορεί να γίνει πάση θυσία. Υπενθυμίζουμε ότι η ελληνική κρίση δεν είναι η εξαίρεση ενός σωστού κανόνα, αλλά η ακραία εκδήλωση της συστημικής κρίσης του ευρώ. Η Ελλάδα δεν είναι το μαύρο πρόβατο σ’ ένα άσπρο κοπάδι, αλλά ο πιο αδύνατος κρίκος – μίας όχι και τόσο – στέρεης αλυσίδας. Εάν επέστρεφε στη δραχμή, η κρίση θα μεταφερόταν αυτομάτως σ’ άλλους αδύνατους κρίκους. Γι’ αυτό και είναι κοινό ζωτικό συμφέρον η ελληνική κρίση να λυθεί στο ευρωπαϊκό πλαίσιο γρήγορα και με οικονομικοκοινωνικά αποτελεσματικό τρόπο.

Το Μεσοπρόθεσμο δεν προσφέρει τέτοια λύση. Αντιθέτως, καταδικάζει την οικονομία να σέρνεται μέχρι το 2014. Δεν αποκλείεται τότε η Ευρωζώνη, πιο οχυρωμένη από το συστημικό κίνδυνο, να μεθοδεύσει την εκδίωξη της Ελλάδας. Γι’ αυτό, έχουμε ζωτική ανάγκη ένα βιώσιμο πρόγραμμα ανάταξης, που να συνδυάζει τρία στοιχεία:

- Πρώτον, το από μηδενική βάση δημοσιονομικό νοικοκύρεμα (έσοδα και δαπάνες).

- Δεύτερον, την αξιοποίηση των πολλών λιμναζουσών αναπτυξιακών δυνατοτήτων. Η Ευρωζώνη πρέπει να χρηματοδοτήσει τέτοια επενδυτικά προγράμματα.

- Τρίτον, την αναδιάρθρωση του χρέους. Είναι εξώφθαλμο πως το χρέος δεν μπορεί να καταστεί εξυπηρετήσιμο, χωρίς «κούρεμα» και εάν δεν καταστεί εξυπηρετήσιμο οι πόρτες των Αγορών δεν πρόκειται να ξανανοίξουν για την Ελλάδα. Εάν για τους δικούς της λόγους η Ευρωζώνη θέλει να αποφύγει το «κούρεμα» ας βρει εναλλακτική λύση. Τέτοιες λύσεις υπάρχουν, πολιτική συμφωνία για την εφαρμογή τους δεν υπάρχει.

(Από www.aixmi.gr)

17 σχόλια:

Ανώνυμος 30 Ιουνίου 2011 στις 10:44:00 π.μ. EEST  

Εγώ φοβάμαι πως μέχρι τότε θα μας έχουν διαμελίσει ως χώρα.

Ανώνυμος 30 Ιουνίου 2011 στις 5:23:00 μ.μ. EEST  

Άλλος υπερπατριώτης καταστροφολόγος από εδώ.

Ανώνυμος 30 Ιουνίου 2011 στις 9:02:00 μ.μ. EEST  

Σε αυτό το άρθρο,θα συμφωνήσω με τον κύριο Λυγερό.Καταρχήν,στο -φοβερά- σημαντικό σημείο της διαφαινόμενης αναστολής στάσεως πληρωμών,τουλάχιστον μέχρι το 2014.Την οποία πιστεύω πως -μόνο-το Μεσοπρόθεσμο μπορούσε να εξασφαλίσει.Κατά δεύτερο,με τα τρία βήματα-σημεία που πρέπει τώρα να γίνουν.Και ειδικά,με τη χρονική σειρά που προτείνονται.Αφήνοντας τρίτο και τελευταίο την αναδιάρθρωση/κούρεμα του χρέους,που ίσως επιτευχθεί μετά την εφαρμογή και ευόδωση των δυο πρώτων.Ευελπιστώ τώρα σε συναίνεση.Η τεχνητή κρίση και παρεκτροπή ευτυχώς απετεύχθη.
Α.Χ

Ανώνυμος 30 Ιουνίου 2011 στις 9:17:00 μ.μ. EEST  

@30 Ιουνίου 2011 5:23:00 μ.μ.
Σου θίξαμε τα σχέδια, αρβανίτη μου;;;; Τσαμουριές έβλεπες στον ύπνο, σιπετάρι μου;;;; Νταγκεστάν θα λάβεις...

Ανώνυμος 1 Ιουλίου 2011 στις 6:14:00 π.μ. EEST  

Ωραίος ο παίχτης. Ξεκινάει το άρθρο λέγοντας ότι “επιστράτευσαν τους πιο δραματικούς τόνους για να τρομοκρατήσουν την κοινή γνώμη” και κλείνει λέγοντας “Δεν αποκλείεται τότε η Ευρωζώνη, πιο οχυρωμένη από το συστημικό κίνδυνο, να μεθοδεύσει την εκδίωξη της Ελλάδας”. Μας κάνει “μπου” δηλαδή;
Κατάφεραν οι ευρω-τσάκαλοι (με κόπο είναι αλήθεια) να κάνουν την Ελλάδα του χεριού τους, να μετατρέψουν μια χώρα μέλος σε επαρχία τους και θα μας διώξουν; Είναι σαν να λέμε ότι επειδή ο δήμος Φλώρινας έχει χρέη και ελλείμματα θα τον διώξουμε από την Ελλάδα. Και καθόμαστε και τους ακούμε; τους κοιτάμε;
Σ.

Αρματιστής 1 Ιουλίου 2011 στις 2:54:00 μ.μ. EEST  

Ο εκβιασμός εναντίον του λαού το Μάιο του 2010 πέτυχε. Τι δίλημμα μνημόνιο ή χρεοκοπία είχε αποτέλεσμα. Οι πολίτες δέχθηκαν σχεδόν αδιαμαρτύρητα τα επώδυνα μέτρα. Και για να μη ξεχνιόμαστε υπήρξε και η ΜΑΡΦΙΝ με τα αθώα θύματα μιας ανεξιχνίαστης τρομοκρατικής ενέργειας, που από μακριά μυρίζει προβοκάτσια και που παρέλυσε κάθε διάθεση για αντίδραση.

Η κυβέρνηση προχώρησε στη συνέχεια το αντιλαϊκό έργο της με αναρίθμητα εκβιαστικά διλήμματα και συνεχή ψεύδη για τα οποία ουδέποτε αισθάνθηκε την ελάχιστη έστω ανάγκη να απολογηθεί. Η αλαζονεία της εξουσίας σε όλο το μεγαλείο της.

«Δεν θα ληφθούν νέα μέτρα». Μια επαναλαμβανόμενη δήλωση από το πρωθυπουργό και τον υπουργό οικονομικών. Και οι δύο ουδόλως αισθάνθηκαν την ανάγκη να ζητήσουν τουλάχιστο συγνώμη.

Και ήρθε το μεσοπρόθεσμο. Έπρεπε και αυτό να ψηφιστεί μέσα σε λίγες μέρες για να εκταμιευθεί η 5η δόση. Οι εκβιασμοί που ασκήθηκαν για «εθνική συναίνεση» κλπ ατέλειωτοι. Ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά μας από το κάθε εξωτερικό μακάκα. Κανένας πολιτικός δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να τους ανακαλέσει στη τάξη. Σιωπή και αίσχος για τη πολιτική ελίτ, αρχίζοντας από τους πολιτειακούς παράγοντες. Συμβούλια αρχηγών, πιέσεις και εκβιασμοί. Δεν πέρασαν όμως. Και δεν έχουν και καμιά αξία. Τη 5η δόση θα την έδιναν, γιατί το πρόβλημα δεν είναι της Ελλάδας αλλά των Ευρωπαϊκών κρατών και των τραπεζών. Το ντόμινο της καταστροφής θα παρασύρει τους πάντες. Αυτό είναι το μεγάλο ατού της Ελλάδας, αλλά οι πολιτικοί μας είναι μικρόνοες. Ανόητα, φοβισμένα ανθρωπάκια και υπηρέτες ξένων αφεντικών.

Πιέσεις και προς το λαό. Αλλά ο λαός είναι στα κάγκελα εδώ και ένα μήνα. Δεν δέχεται εκβιασμούς και πιέσεις. Γνωρίζει πολύ καλά ότι το δίλημμα ψήφιση του μεσοπρόθεσμου ή χρεοκοπία, είναι απειλή άνευ ουσίας. Κούφια απειλή. Αν δεν δώσουν τη 5η δόση, θα καταρρεύσει η φούσκα του τραπεζικού συστήματος της Ευρώπης και μαζί και το ευρώ.

Ο καθηγητής των οικονομικών κος Βαρουφάκης λέει σχετικά. Κανένας απλός άνθρωπος δεν παίρνει μια πιστωτική κάρτα με επιτόκιο 18% για να πληρώνει τις δόσεις του στεγαστικού του.

Ο μεγαλύτερος μύθος. Αν δεν πάρουμε τη 5η δόση, δεν θα έχουμε μισθούς και συντάξεις. Ψέμα και πάλι ψέμα. Ακόμη και η Ουγκάντα δίνει μισθούς και συντάξεις.

Απειλή, εκβιασμός, εκβιαστικά διλήμματα. Από τη κυβέρνηση, από τους παρατρεχάμενους και από τα γνωστά παπαγαλάκια των ΜΜΕ. Άξιος ο μισθός τους. Ο Γκαίμπελς ωχριά μπροστά στους νέους χειραγωγούς.

Ο λαός όμως δεν μασά. Αρνείται να δεχθεί το μεσοπρόθεσμο. Ο λαός ξέρει. Το μεσοπρόθεσμο είναι ένα ακόμη βήμα προς τη πλήρη καταστροφή. Μετά από λίγους μήνες θα μας πουν ότι δεν πιάσαμε τους στόχους και απαιτούνται νέα μέτρα. Και νέα μέτρα. Και νέα φοροκαταιγίδα. Και νέες περικοπές μισθών. Και νέα ανεργία. Και ακόμη μεγαλύτερη ύφεση. Δεν έχει τέλος ο κατήφορος στον οποίο σπρώχνουν τη πατρίδα ξένοι και οι ντόπιοι υποταχτικοί.

Μάσησαν όμως 155 «εθνικοί αντιπρόσωποι». Κακιά νάναι η ώρα τους.

Ποιος είναι ο στόχος. Μα είναι απλό. Η Ελλάδα θα πρέπει να πέσει στα γόνατα. Να συρθεί στο χώμα. Να μετατραπεί σε ένα υποκείμενο που θα συντηρείται με μηχανική υποστήριξη. Και τότε, όταν οι Ευρωπαίοι θα έχουν σώσει το ευρώ και τις τράπεζες τους, θα κλείσουν το διακόπτη και διαθέσουν το πτώμα προς μελέτη. Περίπου το 2014 μ.Χ.

Μόνο που το πτώμα έχει μεγάλη και παρθένα περιουσία. Το μαγαζί είναι γωνιακό και διαθέτει μεγάλη πλατεία:
15.000 χλμ ακτών. Χιλιάδες νησιά. Ανεξερεύνητο ορυκτό πλούτο. Πολλά βουνά. Νερό, ήλιο, αέρα. Ωραίο κλίμα. Μοναδικούς πολιτιστικούς θησαυρούς. Αναρίθμητα κρατικά ακίνητα. Το Ελληνικό, μοναδικό ελεύθερο χώρο σε όλη την ΕΕ και με θαλάσσιο μέτωπο. Α/Δ, λιμάνια.

Και το πτώμα έχει υπογράψει τη δωρεάν διάθεση της περιουσίας του στα αρπακτικά.

Οι Έλληνες όμως έχουν μάθει να πεθαίνουν όρθιοι και να επιλέγουν οι ίδιοι το θάνατό τους. Αυτό το έχουν ξεχάσει οι 155 της βουλής.

Και ο Σεπτέμβριος δεν είναι μακριά.

ΑΧΕΡΩΝ 2 Ιουλίου 2011 στις 11:51:00 μ.μ. EEST  

@Αρματιστη
Και περυσι τον Σεπτεμβριο περιμεναμε,και μετα τον Νοεμβριο,και τωρα τον ερχομενο Σεπτεμβριο,εν τω μεταξυ οι τερμιτες ροκανιζουν ακαθεκτοι τον εθνικο ιστο.
Και καθε επομενη φαση μας βρισκει σε χειροτερη κατασταση.
Ειλικρινα,δεν βλεπω αλλη λυση απο την ανυπακοη των πολιτων και φορολογουμενων:σταση πληρωμων προς το (ας πουμε)κρατος.Προüποθετει βεβαια αρραγη αλληλεγγυη μεταξυ των πολιτων,οπως δεν την εχουμε γνωρισει ποτε ως σημερα στην Ελλαδα,αλλα δειχνει να ειναι το μονο μεσο που μπορει να λειτουργησει.
Εφοσον ολα γινονται για τα ταλληρα,και μαλιστα για τα ΔΙΚΑ ΜΑΣ ταλληρα,ας μην τους τα δωσουμε...
Καλη δυναμη.

Αρματιστής 4 Ιουλίου 2011 στις 7:58:00 π.μ. EEST  

ΑΧΕΡΩΝ καλημέρα

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
Χρειάζεται ανυπακοή, αντίδραση και αντίσταση. Και όταν ο Γιούνκερ λέει ότι η Ελλάδα πρέπει να αποδεχθεί μείωση της κυριαρχίας της και ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους οι νέοι γκαουλάιτερ που με τη μάσκα του τεχνοκράτη ετοιμάζονται να εγκατασταθούν στα υπουργεία, δεν ξέρω, ειλικρινά, ποια μορφή θα πρέπει να λάβει η ανυπακοή και η αντίδραση. Δηλαδή: "Δεν μπορεί κάποιοι να παραδίδουν τη κυριαρχία της πατρίδας μας και εμείς να λέμε δεν πληρώνω.

Και θα σου πω και κάτι. Απόστρατος αξιωματικός είμαι. Λόγω παιδείας, πιστεύω στη πειθαρχία και στην υποταγή στους νόμους. Ο συχωρεμένος ο πατέρας μου είχε υπηρετήσει στο μηχανοκίνητο των χωροφυλακής τη περίοδο 1945-1950 και είχε πολεμήσει. Είχε τιμηθεί με τρεις πολεμικούς σταυρούς, αριστείο ανδρείας και προαγωγή επ' ανδραγαθεία. Λογικά θα έπρεπε να είμαι με το μέρος της αστυνομίας... Έ, όχι. Δεν είμαι, πλέον. Δεν ανέχομαι την "άλογο" βία εναντίον των πολιτών. 2600 δακρυγόνα έριξαν εναντίον των πολιτών. Σε ένα πόλεμο Ελλάδας Τουρκίας, θα είναι μάλλον απίθανο να βληθούν 2600 βλήματα από τα άρματα τη 1η μέρα του αγώνα. Και ρίφθησαν 2600 δακρυγόνα εναντίον των πολιτών σε λίγες ώρες σε μια πλατεία. Εχθρός για τη κυβέρνηση είναι οι πολίτες! Η αστυνομία λοιπόν είναι οι πραιτωριανοί; Ο πατέρας μου πολέμησε εναντίον Ελλήνων που κρατούσαν όπλα και είχαν χαρακτηριστεί "εχθρός". Εδώ οι πολίτες ήταν άοπλοι. Σε μια προηγούμενη απεργία, τα ΜΑΤ μας απώθησαν με ρίψη δακρυγόνων προς τις στήλες του Ολυμπείου. Χωρίς να γίνεται η παραμικρή φασαρία. Πλησίασα των επικεφαλή μιας ομάδας που σκορόύσε δακρυγόνα, του είπα το βαθμό μου και τον ρώτησα για ποιο λόγο τόση βία. Μου είπε: "Άντε γαμήσου ρε κωλόπαιδο. και συνέχισε... Κάνε στην άκρη ρε μαλάκα μη σου τη βαρέσω". Από εκείνη τη στιγμή, εγώ ο αρματιστής, ο γιός αστυνομικού, φωνάζω "Μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι".

Εγώ όμως είμαι 60 ετών και με αναπηρία. Ας αναλάβουν οι νέοι. Και ειλικρινά δεν με πειράζουν οι 20 τόνοι μάρματο που ξυλώθηκαν από τη πλατεία. Και ευτυχώς που προς το παρόν μένουν στα μάρμαρα. Η άλογος βία εκ μέρους της πολιτείας, θα γεννήσει χειρότερη βία. Και το ξέρουν. Και η κρατική βία δεν είναι μόνο τα ΜΑΤ. Είναι όλα αυτά που διαπράττονται σε βάρος των πολιτών, σε βάρος τη νεολαίας, σε βάρος της κοινωνίας και σε βάρος του έθνους και της πατρίδας.

ΥΓ. Την ευθύνη των γραφομένων την αναλαμβάνω και τα στοιχεία μου είναι γνωστά στο εν κρυπτώ.

ΑΧΕΡΩΝ 4 Ιουλίου 2011 στις 7:40:00 μ.μ. EEST  

Aρματιστη,χαιρε.
Για να ειμαι απολυτως ειλικρινης,αυτοπεριοριζομαι σε επιλογες ας πουμε ''παθητικες'',οπως την φορολογικη ανυπακοη,για να μην αφεθω στην οργη και την λυσσα που με διαποτιζει.Το 1945-50,οι παππουδες μου ηταν αντιπαλοι του πατερα σου,και δεν θα ηθελα για κανενα λογο να επαναληφθουν οι καταστασεις εκεινες.Επειδη υποψιαζομαι οτι προς τα εκει μας σπρωχνουν.
Καλη δυναμη.

Αρματιστής 5 Ιουλίου 2011 στις 8:30:00 π.μ. EEST  

ΑΧΕΡΟΝΤΑ και πάλι καλημέρα

Αν πρόσεξες τη λέξη "εχθρός" την έβαλα εντός εισαγωγικών. Πολλά αναθεωρούνται, και ο συχωρεμένος ο γέρος μου,είχε αναθεωρήσει πολλά. Και εγώ. Εκείνα τα τραγικά, δεν πρέπει να επαναληφθούν.

ΑΧΕΡΩΝ 5 Ιουλίου 2011 στις 11:12:00 μ.μ. EEST  

Aρματιστη,χαιρε.
Καταλαβα σωστα το πνευμα των γραφομενων σου,αλλα ηθελα απλως να επιστησω την προσοχη οσων μας διαβαζουν,στο οτι η οργη ειναι κακος συμβουλος.Ισως δεν ειμαστε σε θεση να διακρινουμε τις παγιδες που μας στηνουν,αυτη ειναι η αγωνια μου.Καποιος Γερμανος οικονομολογος,ονοματι Χανς Βερνερ Σινν,εξεφρασε την ανησυχια αυτη,δεν γνωριζω τις μυχιες σκεψεις του,ομως αν το δεις ψυχρα,εχει την σημασια του.
Και παλι καλη δυναμη.
Σε ολους μας.

Ανώνυμος 6 Ιουλίου 2011 στις 6:30:00 π.μ. EEST  

Καλό είναι να ξορκίζουμε τον εμφύλιο αλλά με τα ΜΑΤ δεν υπάρχει άλλος τρόπος.Η αυτοί καί το καθεστώς ΓΑΠ ή εμείς.Καί οι δύο (Αρματιστής,Αχέρων) νομίζω το καταλαβαίνετε: πάσσαλος πασσάλω εκκρούεται!! Σ` αυτές τις καταστάσεις δεν μετράει ποιός έχει δίκιο (που το έχουμε 1000%) αλλά ποιός είναι πιό αποφασισμένος καί επιδέξιος.Ας εκμεταλλευθούμε πλήρως την μαζικότητά μας ένατι των ΜΑΤ.Δεν μπορουν να διαλύσουν 100.000 κόσμο με ΜΑΤ. Θ` απευθυνθούν αναγκαστικά στον στρατό καί εκεί θα χάσουν το παιχνίδι...

Ανώνυμος 6 Ιουλίου 2011 στις 3:18:00 μ.μ. EEST  

Ένα είναι το σύνθημα του σκλαβωμένου Γένους "Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους"

ΑΧΕΡΩΝ 6 Ιουλίου 2011 στις 5:57:00 μ.μ. EEST  

''Θα απευθυνθουν αναγκαστικα στο στρατο,και εκει θα χασουν το παιχνιδι''...
Αν ειχε ο Στρατος πολιτικη επιρροη,δεν θα ειχε αφησει τον ΓΑΠ να οργιαζει εις βαρος της Χωρας.Ουτε το υπουργειο Μακεδονιας-Θρακης θα τον αφηνε να καταργησει,ουτε το Ναυτιλιας και Αιγαιου,ουτε υπονομευση της δανειοληπτικης ικανοτητος θα του επετρεπε,ουτε την εθνικη ασυλια θα τον αφηνε να εκχωρησει.Και ολα αυτα θα γινοταν χωρις τυμπανοκρουσιες,αν ο Στρατος ειχε οντως κυρος και επιβαλλον,ειτε με ομοβροντια παραιτησεων και συνεπακολουθο ξεβρακωμα ενωπιον του Εθνους,αν δεν γινοταν οπως προανεφερα.
Εαν,λεω,εαν υπαρχουν αξιωματικοι που δεν θα διστασουν να παραμερισουν την ιεραρχια για να συνταχθουν με τον λαο,αυτο θα επεχει θεση κινηματος.Και εκει αρχιζουν τα ολισθηρα μονοπατια,αν καποιοι δεν ειναι αυτοι που θα δειχνουν οτι ειναι.

Ανώνυμος 6 Ιουλίου 2011 στις 8:22:00 μ.μ. EEST  

"Για όλα φταίει η αστυνομία..."

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_06/07/2011_1295713

Ανώνυμος 6 Ιουλίου 2011 στις 8:45:00 μ.μ. EEST  

Αγαπητέ Αρματιστή, οφείλω να ομολογήσω ότι οι απόψεις που εκφέρεις στις αναρτήσεις σου και η ικανότητά σου να εκφράζεσαι δείχνουν άτομο σοβαρό και συγκροτημένο. Το αναφέρω αυτό γιατί πάνω σε άλλα θέματα και ειδικότερα σε θέματα θητείας έχω διαφωνήσει κάθετα μαζί σου. Ίσως να φταίνε τα αίσχη που αντιμετώπισα στη δική μου θητεία και είμαι σφόδρα επικριτικός για τη θητεία ως έχει σήμερα.

Ένας ανώνυμος σχολιαστής

Αρματιστής 7 Ιουλίου 2011 στις 2:23:00 μ.μ. EEST  

Φίλε Ανώνυμε 6 Ιουλίου 2011 8:45:00 μ.μ.

Ευχαριστώ για αυτά που γράφεις για μένα. Θα ήθελα όμως να σου πω, ότι έχω αδυναμία έκφρασης και ότι η γνώση εκ μέρους μου της Ελληνικής γλώσσας, της γλώσσας μου, είναι μάλλον ελλιπής. Έτσι πιστεύω. Και αυτό δεν το λέγω από μετριοφροσύνη, αλλά όταν διαβάζω τα γραπτά άλλων, ή ακούω κάποιους άλλους να ομιλούν, ειλικρινά αισθάνομαι πολύ μειονεκτικά αναφορικά με τις δικές μου δυνατότητες. Τι θέλω να πω. Ότι η γλώσσα μας, αυτό το μοναδικό εκφραστικό εργαλείο του παγκόσμιου πολιτισμού, το DNA της φυλής μας (δεν πειράζει αν ακούγεται λίγο ρατσιστικό), ή αν θέλεις της εθνικής μας αυτογνωσίας, διδάσκεται πολύ σχηματικά και χωρίς κανένα βάθος στα σχολεία μας. Ακόμη, η επιδερμική διδασκαλία της αρχαίας γλώσσας στα γυμνάσια και λύκεια (η οποία όμως διδάσκεται σε πάρα πολλά σχολεία του εξωτερικού), πιστεύω ότι είναι η κύρια αιτία των προβλημάτων έλλειψης παιδείας που διατρέχουν τη σημερινή Ελληνική κοινωνία.

Είναι άλλο πράγμα να διαβάζεις από μετάφραση (όσο καλή και αν είναι αυτή) στον Επιτάφιο λόγο του Περικλή την ακόλουθη πρόταση:

«Γιατί των μεγάλων αντρών τάφος είναι όλη η γη και σηµάδι της ύπαρξής τους δεν είναι μονάχα η επιγραφή µιας στήλης στην πατρίδα τους, αλλά και στις ξένες χώρες, µες στην ψυχή καθενός ζει άγραφη θύµηση, πιο πολύ για την απόφασή τους παρά για το έργο τους. Αυτοί λοιπόν εδώ, αφού σας γίνουν τώρα παράδειγµα και σκεφτείτε πως ευτυχία σηµαίνει ελευθερία και ελευθερία σηµαίνει αντρεία, να µην δειλιάζετε μπροστά στους κινδύνους του πολέµου».

Και άλλο να τη μελετάς στον αρχαίο λόγο:

«ανδρών γαρ επιφανών πάσα γη τάφος, και ού στηλών μόνον εν τη οικεία σημαίνει επιγραφή, αλλά και εν τη μη προσηκούση άγραφος μνήμη παρ' εκάστω της γνώμης μάλλον ή του έργου ενδιαιτάται. ους νυν υμείς ζηλώσαντες και το ευδαίμον το ελεύθερον, το δ' ελεύθερον το εύψυχον κρίναντες μη περιοράσθε τους πολεμικούς κινδύνους.»

Και η μεν φράση «ανδρών γαρ επιφανών πάσα γη τάφος» είναι χαραγμένη στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, ο δε λόγος «ελεύθερον το εύψυχον» είναι αποτυπωμένος στο έμβλημα του ΓΕΣ.

Δυστυχώς όμως και εγώ επειδή φοίτησα σε πρακτικό λύκειο, έχω σπουδάσει πολύ λίγο την αρχαία γλώσσα.

Σχετικά με τη θητεία. Τα έχω ξαναγράψει.

1) Πιστεύω στο στρατό θητείας και όχι στο μισθοφορικό στρατό. Ο στρατός θητείας στηρίζεται στους ελεύθερους πολίτες στρατιώτες που το κύριο χαρακτηριστικό τους θα πρέπει να είναι η ευψυχία. Ακόμη στη θητεία θα πρέπει να ισχύει και να τηρείται με απόλυτο τρόπο η ισότητα, η ισονομία και η ισοπολιτεία. Βασικές αρχές του συντάγματος. Δυστυχώς όμως στη πατρίδα μας αυτά δεν ισχύουν. Ισχύει και τηρείται απόλυτα ο νόμος του πελατειακού κράτους. Ο κάθε στρατιώτης έχει τον βολευτή του. Και ο βολευτής του είναι πρώτα και κύρια ο κάθε πολιτικάντης και στη συνέχεια το χορό τον σέρνουν και τα στελέχη.

2) Η θητεία σήμερα στην Ελλάδα δεν αποδίδει τον απαιτούμενο αριθμό οπλιτών και αυτό σε συνάρτηση με τα βολέματα των βολευτών έχει ολέθριες επιπτώσεις στην εκπαίδευση, στην εφεδρεία και στη προς πόλεμο ετοιμότητα. Ακόμη επιβαρύνει τα μέγιστα την υπηρεσία αυτών που δεν έχουν βολευτές και προστάτες και γιγαντώνει τις αδικίες.

3) Τα όποια προβλήματα υπάρχουν στη θητεία, στην εκπαίδευση, στη τήρηση της ισότητας και της ισονομίας, στην προς πόλεμο ετοιμότητα του στρατεύματος, αποτελούν πρωτίστως πολιτικό πρόβλημα και ευθύνη και δευτερευόντως στρατιωτικό. Το στράτευμα χορεύει με βάση τη μουσική που παίζουν τα πολιτικά όργανα.

Όμως θα τα ξαναπούμε.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP