Απεβίωσε η "Κυρά των Μαρασίων"

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Η «Κυρά των Μαρασίων» Βασιλική Λαμπρίδου – Φωτάκη, απεβίωσε χθες, 19 Ιουνίου 2011 σε ηλικία 107 ετών. Για περισσότερα από 50 χρόνια ύψωνε στην αυλή του σπιτιού της, 300 μέτρα από τα τουρκικά φυλάκια, την ελληνική σημαία. Για τους στρατιώτες που υπηρέτησαν στο Τρίγωνο, υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια μια στοργική δεύτερη μάνα.

Η "κυρά Βασιλικούδα", όπως την αποκαλούσαν οι συγχωριανοί της, γυναίκα σύμβολο των Ελλήνων ακριτών, γεννήθηκε το 1904 στο Μεγάλο Ζαλούφι της Ανατολικής Θράκης. Από παιδί γνώρισε την ορφάνια και την πίκρα της προσφυγιάς, καθώς η οικογένειά της μετακινήθηκε κυνηγημένοι από τους Τούρκους στην Αδριανούπολη. Με την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1921
εγκαταστάθηκε προσωρινά στο Ελληνοχώρι Διδυμότειχου και έπειτα στο Σάκο της Νέας Ορεστιάδας. Παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε τέσσερα παιδιά. Και όταν έχασε τα τρία σε νεαρές ηλικίες, άρχισε να αντιμετωπίζει σαν δικά της παιδιά όλα τα Ελληνόπουλα και ιδιαίτερα τα στρατευμένα. Το 1962 εγκαταστάθηκε οριστικά στο χωριό Μαράσια, στο Δήμο Τριγώνου. Το σπίτι της είναι το τελευταίο του οικισμού, δίπλα στο ακριτικό φυλάκιο και 300 μέτρα από τα τουρκικά φυλάκια, με φυσικό σύνορο τον Έβρο.

Για πενήντα χρόνια ήταν εκείνη που ύψωνε καθημερινά την Ελληνική σημαία στην αυλή του σπιτιού της, μερικές εκατοντάδες μέτρα από τα ελληνοτουρκικά σύνορα. Έλεγε ότι ακούγοντας τους Τούρκους από την άλλη πλευρά ένιωθε πάντα την ανάγκη να δηλώνει την παρουσία της και την ελληνικότητα του τόπου. "Για να φαίνεται η σημαία απέναντι, εκεί όπου γεννήθηκα", έλεγε. Όσοι έκαναν τη στρατιωτική θητεία τους στο Β. Έβρο τη θυμούνται με ευγνωμοσύνη. Τους μαγείρευε, τους έπλενε, τους συμβούλευε σαν δικά της παιδιά.

Για την προσφορά της στην πατρίδα και στα στρατευμένα νιάτα είχε τιμηθεί το 2007 από την Ακαδημία Αθηνών, κατόπιν πρότασης του Δήμου Τριγώνου, που εξέφρασε την εκτίμηση και αγάπη όλης της τοπικής κοινωνίας. Το 2010 τιμήθηκε επίσης από τον Στρατό Ξηράς.





Τον τελευταίο καιρό νοσηλευόταν στο στρατιωτικό νοσοκομείο Διδυμοτείχου. H κηδεία της έγινε στο χωριό Μαράσια, παρουσία του Αρχηγού ΓΕΣ Αντιστράτηγου κ. Φραγκούλη Φράγκου, με τιμές εν ενεργεία αξιωματικού.






8 σχόλια:

Ανώνυμος 20 Ιουνίου 2011 στις 7:45:00 μ.μ. EEST  

ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΣ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ

Ανώνυμος 21 Ιουνίου 2011 στις 12:19:00 π.μ. EEST  

Α ρε γιαγιά μας άφησες και εσύ να παλεύουμε εδώ μόνοι μας με τα ανθελληναριά!!!
Ένα ένα τα στηρίγματα από τα οποία παίρναμε ηθικό (ΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ!!) φεύγουν...
Άντε να τα βγάλουμε πέρα με το προξενείο και τους Γιαννακίδηδες.

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ 21 Ιουνίου 2011 στις 2:19:00 π.μ. EEST  

ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΓΙΑΓΙΑΚΑ, Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ.ΤΟ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΑΠΟ ΚΕΙ ΠΑΝΩ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ!!!

Ανώνυμος 21 Ιουνίου 2011 στις 4:20:00 μ.μ. EEST  

Δείτε το βίντεο, στο τέλος τραγουδούν όλοι μαζί (στρατιωτικοί, κάτοικοι, ιερείς) τον Εθνικό Ύμνο.
Είναι συγκλονιστικό.
Ας μας καθοδηγεί το παράδειγμά της.

Ανώνυμος 28 Ιουνίου 2011 στις 1:15:00 π.μ. EEST  

μια ηρωίδα που δεν θα ξεχαστεί ποτέ...αναπαύσου εν ειρήνη γιαγιάκα

Ανώνυμος 2 Ιουλίου 2011 στις 10:43:00 μ.μ. EEST  

Δυστυχως σε δύδκολους καιρούς η ομορφη ελλάδα φευγει.Να μενει στις καρδιές μας..

Ανώνυμος 7 Αυγούστου 2011 στις 10:19:00 μ.μ. EEST  

ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΝΑ ΤΗΝ ΓΝΟΡΗΣΩ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΟΤΑΝ ΥΠΗΡΕΤΟΥΣΑ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΚΥΡΙΕΣ ΟΠΩΣ ΑΥΤΗ Η ΓΙΑΓΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΚΟΝΟΥΝ ΤΗΝ ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ ΣΤΙΣ ΑΚΡΙΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ!

Ανώνυμος 17 Μαΐου 2013 στις 11:32:00 μ.μ. EEST  

Γιαγιά μας κολο πραδεισο να έχεις. ευτυχώς σ'αυτή τη χώρα υπάρχουν ελληνες που μας κρατούν ακόμη περήφανους και φιλοτιμους αλλά φυσικά αυτοί όλοι που μας κυβερνούν εκμεταλευονται αυτα τα στοιχεία και γελάνε κιόλας απο πισω μας. Ξυπνιστε μην κοιμαστε γιατι έτσι μας θέλουν κοιμισμενους.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP