"Αιχμάλωτοι των Τούρκων" : 1922

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009


"Το βιβλίο αυτό γράφτηκε το 1923 ,σχεδόν αμέσως μόλις γύρισα απο την αιχμαλωσία.Γράφτηκε σαν προσωπικό ημερολόγιο μιας εποχής που μόλις είχε περάσει και είχε αφήσει αδρές και ανάγλυφες τις σκληρές αναμνήσεις της."

"Το 1932 η εφημερίς Εθνος άρχισε την δημοσίευση στην πρώτη μορφή του ,αλλά διεκόπη η έκδοσις του απο επέμβαση της τουρκικής Πρεσβείας ,χάριν της ελληνοτουρκικής φιλίας που μόλις εγεννάτο.Μετά τα γεγονότα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955 το Έθνος ξανάρχισε και συνεπλήρωσε την δημοσίευσι του.Η εξέλιξη της καταστάσεως που επανέφερε στην επιφάνεια το ημερολόγιο αυτό ,επέβαλε την δημοσίευσι του σε βιβλίο.

Έτσι θα μπορέσουν να το γνωρίσουν περισσότεροι Έλληνες."


Το εξαιρετικό βιβλίο του Σμυρνιού Χρήστου Σπανομανώλη "Αιχμάλωτοι των τούρκων" (Ά Βραβείο Εστίας Νέας Σμύρνης) αφηγείται την εκπληκτική οδύσσεια του ιδίου και χιλιάδων ακόμα Ελλήνων πολεμιστών οι οποίοι μετά την κατάρευση του μετώπου και τις επικές μάχες όπως εκείνης της Κοιλάδας του Θανάτου (κοιλάδα Αλή-Βεράν) είχαν την ατυχία να βρεθούν αιχμάλωτοι των Τούρκων. Μια πολύτιμη αφήγηση απο έναν αυτόπτη μάρτυρα και θύμα του Μικρασιατικού δράματος ,ο οποίος ως Μικρασιάτης* γνώριζε απταίστως την Τουρκική και ως εκτούτου καταλάβαινε τους διαλόγους ανάμεσα στους τούρκους αξιωματικούς και τους υφισταμένους τους.

Το παρόν βιβλίο το συστήνουμε ανεπιφύλακτα σε όσους δεν γνωρίζουν την ιστορία των αγνοουμένων και τα μαρτύρια τα οποία υπέστησαν οι αιχμάλωτοι του 1922. Εξαιρετικά διδακτικό είναι επίσης όχι μόνο το περιεχόμενο του βιβλίου αλλά και το σύνολο το γεγονότων που ακολούθησαν την δημοσίευση του και την πίεση απο την τουρκική πρεσβεία για να αποσυρθεί χάριν της τοτε ελληνοτουρκικής φιλίας (βλέπετε δεν είναι καινούργιο "φρούτο"..),που κατέληξε στο πογκρόμ του 1955 και τον αφανισμό του Ελληνισμού της Πόλης.....

Η ίδια ελληνοτουρκική προσέγγιση οδήγησε σταδιακά στο "θάψιμο" της υπόθεσης των χιλιάδων αγνοουμένων (θα αναφερούμε σε επόμενη ανάρτηση) αλλά και της ανάσυρσης των οστών των Ελλήνων στρατιωτών τα οποία παραμένουν μέχρι σήμερα διασκορπισμένα στο Ουσάκ και σε άλλους τόπου μαρτυρίου (θέμα στρατιωτικού νεκροταφείου σαν το τουρκικό στην Αθήνα δεν ετέθει ΠΟΤΕ απο ελληνικής πλευράς) . Έιναι πραγματικά θαυμαστός ο τρόπος με τον οποίο η ιστορία επαναλαμβάνεται....

Αιχμάλωτοι των Τούρκων ,Χρήστου Σπανομανώλη
Βιβλιοπωλείον της Εστίας,Ι.Δ Κολλάρου

*Ειρήσθω εν παρόδω οι Τούρκοι τουφέκιζαν επιτόπου ειδικά τους Μικρασιάτες στρατιώτες που συλλαμβάνονταν κατα την διάρκεια του πολέμου ,καθότι υπήρχε ρητή διαταγή του ιδιου του Κεμάλ(αναλυτική περιγραφή στο βιβλίο).Την ίδια τύχη επιφύλασαν και για τους Κυπρίους αγωνιστές συμπαθούντες της ΕΟΚΑ και μέλη των ειδικών δυνάμεων που συνελήφθησαν το 1974 .

Παλαιότερη ανάρτηση για το ίδιο θέμα

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP