Πώς μας έκαψαν οι Τούρκοι: Οι τρόποι, οι πρακτικές και μερικά από τα πρόσωπα που χρησιμοποίησε το τουρκικό κράτος

Toy Σάββα Καλεντερίδη

Τη δεκαετία του 1990, το τουρκικό κράτος, για να εξουδετερώσει το κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, μη μπορώντας να αντιμετωπίσει τους Κούρδους αντάρτες, πυρπόλησε και κατέστρεψε περίπου τέσσερις χιλιάδες κουρδικά χωριά και οδήγησε στην προσφυγιά εκατομμύρια ανθρώπους.



Παράλληλα, για να εξουδετερώσει τους Κούρδους διανοούμενους, επιχειρηματίες και πολιτικούς που στήριζαν το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, ανέπτυξε μια σειρά παρακρατικών και παραστρατιωτικών μηχανισμών, που στελεχώθηκαν από νεολαίους που επιλέχτηκαν από τις τάξεις των Γκρίζων Λύκων, μαφιόζους και λαθρέμπορους όπλων και ναρκωτικών, οι οποίοι μχανισμοί χρησιμοποιήθηκαν για τη δολοφονία των Κούρδων επιχειρηματιών, διανοουμένων και πολιτικών. Η όλη διαδικασία έγινε υπό τον απόλυτο έλεγχο του τουρκικού κράτους και με την έγγραφη έγκριση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (ΣΕΑ). Αυτοί οι ίδιοι μηχανισμοί, όπως θα δούμε παρακάτω, χρησιμοποιήθηκαν από το τουρκικό κράτος, για την πυρπόληση των δασών στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.

Αυτούς τους μηχανισμούς χρησιμοποίησε η Τανσού Τσιλέρ, συγκεκριμένα ο άνδρας της Οζέρ Τσιλέρ, εκτός από τους παραπάνω «εθνικούς σκοπούς» και για να ελέγξει τη διακίνηση ναρκωτικών προς την Ευρώπη, δουλειά εξαιρετικά προσοδοφόρα, που εξασφάλιζε στην φιλόδοξη πρωθυπουργό και στο κόμμα της εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια, με τα οποία χρηματοδοτούσε τον κομματικό μηχανισμό, εξασφαλίζοντας πλεονέκτημα έναντι του Μεσούτ Γιλμάζ.

Το Σουσουρλούκ, η Τσιλέρ και ο Γιλμάζ



Στο ατύχημα του Σουσουρλούκ, που έλαβε χώρα στην ομώνυμη κωμόπολη του νομού Μπαλίκεσιρ, τις 3 Νοεμβρίου 1996, σκοτώθηκε ο Αμπντουλλάχ Τσατλί, ο υψηλόβαθμος αξιωματικός της Ασφάλειας, Χουσεΐν Κοτζαντάγ, και το μοντέλο Γκόντζα Ους, ενώ τραυματίστηκε βαριά ο Σεντάτ Εντίπ Μπουτζάκ, βουλευτής, αρχηγός κουρδικής φατρίας που εξαγοράστηκε από το τουρκικό κράτος.

O Mεσούτ Γιλμάζ, μετά το ατύχημα στο Σουσουρλούκ (3-4 Νοεμβρίου 1996), βρήκε την ευκαιρία να χτυπήσει την Τσιλέρ στο δυνατό και ταυτόχρονα αδύνατό της σημείο και εκμεταλλευόμενος τις αποκαλύψεις που ακολούθησαν του ατυχήματος, ζήτησε δημόσια το ξήλωμα του παρακρατικού μηχανισμού. Μετά από λίγες ημέρες (24 Νοεμβρίου 1996), ευρισκόμενος στη Βουδαπέστη, δέχτηκε επίθεση και γρονθοκοπήθηκε από παρακρατικούς της συμμορίας των Γκρίζων Λύκων (φώτο), για να σταματήσει τις ενέργειες αποκάλυψης και αποκαθήλωσης του ελεγχόμενου από την Τσιλέρ βαθέος κράτους.

Γιατί έκανε τη δήλωση ο Γιλμάζ

Ο Αϋχάν Τσαρκίν είναι ένας εκ των σωματοφυλάκων του βουλευτή Σεντάτ Εντίπ Μπουτζάκ, αστυνομικών των Ειδικών Μονάδων της τουρκικής αστυνομίας, που σύμφωνα με τις δικές του ομολογίες συμμετείχε σε εκατοντάδες δολοφονίες απλών Κούρδων πολιτών, ενώ κατηγορήθηκε για συμμετοχή στη δολοφονία του Ομέρ Λιουτφού Τοπάλ, βασιλιά των Καζίνο της Τουρκίας.

Ο Τσαρκίν, τις αρχές του 2011, άρχισε να κάνει αποκαλύψεις για την εμπλοκή των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών σε δολοφονίες απλών πολιτών και προσωπικοτήτων του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος. Ως αποτέλεσμα των αποκαλύψεών του, ο εισαγγελέας διέταξε τη σύλληψη αρκετών πρώην συναδέλφων του, ενώ έχει αρχίσει ένας κύκλος συζητήσεων γύρω από τα λεγόμενα «ανεξιχνίαστα εγκλήματα» και την εμπλοκή σ’ αυτά των μηχανισμών αυτών του τουρκικού κράτους.

Στα πλαίσια των συζητήσεων αυτών, ο δημοσιογράφος της εφημερίδας Μπιργκιούν Ενβέρ Άυσεβερ, πήρε συνέντευξη από τον Μεσούτ Γιλμάζ, ο οποίος προσπάθησε να παρουσιάσει εαυτόν ως πολέμιο τέτοιων μεθόδων και πρακτικών και ως ουδέποτε συμμετέχοντα στο παιχνίδι της παράνομης δράσης του τουρκικού κράτους και των μηχανισμών του, ενώ ανέφερε ότι η έκθεση και η δίκη που έγινε για το Σουσουρλούκ, στην ουσία σκέπασε αντί να αποκαλύψει και εξουδετερώσει τους μηχανισμούς αυτούς. Σε μια αποστροφή του λόγου του, αναφερόμενος στην Έκθεση Σουσουρλούκ, την χαρακτήρισε ανεπαρκή και είπε ότι «υπάρχουν όλα μέσα εκτός από τα κρατικά μυστικά. Αυτά που εμπίπτουν στα κρατικά μυστικά, είναι θέματα όπως η απόπειρα πραξικοπήματος στο Αζερμοπαϊτζάν και τα αντίποινα στα δάση της Ελλάδος».

(Devlet sırrı dışındaki tüm bilgiler raporda var. Devlet sırrı olanlar Azerbaycan’da darbe girişimi, Yunanistan’a orman misillemesi gibi konular.)

Σύμφωνα με τα όσα έχουν δει μέχρι σήμερα το φως της δημοσιότητας, κατά πάσα πιθανότητα ο Μεσούτ Γιλμάζ έκανε την αναφορά στα ελληνικά δάση εκ παραδρομής, και υπό το πρίσμα των ελληνικών αντιδράσεων, υποχρεώθηκε να ανασκευάσει την αρχική του δήλωση.

Η διάρθρωση των μηχανισμών και οι σχέσεις τους με το τουρκικό κράτος

Για να γίνει κατανοητός ο τρόπος με τον οποίο σχετίζονται οι μηχανισμοί της μαφίας και του παρακράτους με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, θα αναφερθούμε σε ορισμένες ενδεικτικές περιπτώσεις, όπου οι πρωταγωνιστές συμμετείχαν σε διάφορες αποστολές που έλαβαν από το τουρκικό κράτος, μεταξύ των οποίων και το κάψιμο ελληνικών δασών, όπως ομολογούν οι ίδιοι.

Ο Μεχμέτ Αγάρ και τα πράσινα διαβατήρια



Ο Μεχμέτ Αγάρ διετέλεσε Γενικός Διευθυντής Ασφάλειας της Τουρκίας και αργότερα Υπουργός Εσωτερικών και Υπουργός Δικαιοσύνης!!! Ήταν δεξί χέρι της Τανσού Τσιλέρ και του άνδρα της Οζέρ Τσιλέρ, ο οποίος συντόνιζε τη δράση των παρακρατικών μηχανισμών. Ο Αγάρ, ως Γενικός Διευθυντής Ασφάλειας της Τουρκίας αλλά και ως Υπουργός Εσωτερικών, χορήγησε περισσότερο από 200 άδειες οπλοφορίας σε στελέχη της μαφίας, ενώ σε ορισμένους εξ αυτών έδωσε Ταυτότητα Εξειδικευμένου Συνεργάτη της Ασφάλειας και πράσινα διαβατήρια, που χορηγούνται σε υψηλόβαθμους δημοσίους υπαλλήλους. Η ειδική ταυτότητα ήταν για να μην μπορεί να τους ελέγξει κανείς σε ολόκληρη την τουρκική επικράτεια και το πράσινο διαβατήριο για να παίρνουν εύκολα βίζα και να μην κινούν υποψίες στις αρχές των χωρών που επισκέπτονται. Την ίδια τακτική ακολουθούσε και η ΜΙΤ αλλά και το ΓΕΕΘΑ, για τους συνεργάτες τους που χρησιμοποιούσαν για μαύρες δουλειές και επιχειρήσεις στο εξωτερικό. Με αυτά τα έγγραφα ήταν εφοδιασμένοι και οι Τούρκοι πράκτορες που τοποθέτησαν βόμβες και έκαψαν τα ελληνικά δάση.

Η περίπτωση του Αμπχάζιου Γιασάρ Οζ



Θα αναφερθούμε στην περίπτωση του Γιασάρ Οζ, γιατί είναι ενδεικτική των μεθόδων που χρησιμοποιεί το τουρκικό κράτος για να στρατολογεί και να αναθέτει αποστολές σε μέλη της μαφίας. Ο Γιασάρ Οζ κατάγεται από την πόλη Ντούζτσε και έχει μητρική γλώσσα τα αμπχαζικά, αφού έλκει την καταγωγή του από την Αμπχαζία. Είναι ένας από τα στελέχη της μαφίας των Γκρίζων Λύκων που χρησιμοποιήθηκαν από το τουρκικό κράτος για τη διακίνηση και εμπορεία ναρκωτικών στις χώρες τις Ευρώπης, τα οποία ναρκωτικά μετέφεραν στην Ευρώπη οι διπλωματικές και στρατιωτικές αποστολές της Τουρκίας, μέσα σε διπλωματικούς σάκους. Ο Γιασάρ Οζ, που ήταν από τα πρωτοπαλίκαρα του Μεχμέτ Αγάρ, αν και καταζητούμενος από τις ίδιες τις τουρκικές αρχές για διακίνηση ναρκωτικών, διέθετε Ταυτότητα Εξειδικευμένου Συνεργάτη της Ασφάλειας, άδεια οπλοφορίας αλλά και πράσινο διαβατήριο.

Τον Ιανουάριο του 1994 ο Γιασάρ Οζ συνελήφθη από την Ασφάλεια Κωνσταντινούπολης για κατοχή όπλων και διαβατηρίων που είχαν εκδοθεί στο όνομά του και στο όνομα του συγχωριανού του μεγαλέμπορου ναρκωτικών και επίσημου συνεργάτη της ΜΙΤ, Ταρίκ Ουμίτ. Το εκπληκτικό είναι ότι στο πράσινο διαβατήριο του Οζ, στη θέση επάγγελμα, έγραφε «Τμηματάρχης» του τουρκικού δημοσίου! Τότε, ο ίδιος ο Μεχμέτ Αγάρ τηλεφώνησε στον υποδιοικητή Ασφάλειας Κωνσταντινούπολης, Μεστάν Σενέρ, και ζήτησε να αφεθεί αμέσως ελεύθερος, γιατί θα του ανατεθούν σημαντικές αποστολές από το κράτος.

Μια από τις αποστολές, ήταν η διοργάνωση της δολοφονίας ενός αντικαθεστωτικού. Ο Γιασάρ Οζ, σύμφωνα με μαρτυρία του συλληφθέντος δράστη, Τζουνεΐτ Σίγντενιζ, που ήταν μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης Τουρκικές Ταξιαρχίες Εκδίκησης (Türk İntikam Tugayı, TİT), του έδωσε διαβατήριο και ήταν ο διοργανωτής της απόπειρας δολοφονίας του Τούρκου αλεβίτη πολιτικού πρόσφυγα Ναζίφ Μποσταντζί, στο Λονδίνο, το Δεκέμβριο του 1994.

Άλλη μια αποστολή ήταν η παρακάτω. Στις 6 Δεκεμβρίου 1995, στις ΗΠΑ, ενώ προσπαθούσε να πουλήσει μεγάλη ποσότητα ηρωίνης σε αγοραστές που ήταν στελέχη της Υπηρεσίας Καταπολέμησης Ναρκωτικών των ΗΠΑ, γνωστή ως DEA, διέφυγε τη σύλληψη, ενώ οι συνεργάτες του Erdal Aydın, Mehmet Ercengiz και Metin Dokur συνελήφθησαν. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, ο Γιασάρ Οζ διέφυγε τη σύλληψη κατόπιν συμφωνίας της ΜΙΤ με τις αμερικανικές αρχές.

Μετά το ατύχημα του Σουσουρλούκ (9 Νοέμβριου 1996), όπου σκοτώθηκε ο Αμπντουλλάχ Τσατλί, εξ αγχιστείας συγγενής του Οζ και επικεφαλής της ομάδας των μαφιόζων, ο οποίος διέθετε ειδικό γραφείο στο κτίριο της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης (!), ο εισαγγελέας εξέδωσε ένταλμα σύλληψης εναντίον του Οζ για «διάπραξη εγκλήματος και συμμετοχή σε συμμορία», για «σύνταξη λαθραίων εγγράφων», «για κατοχή όπλων και εκρηκτικών» και για «λαθρεμπόριο ναρκωτικών».

Τελικά, ο Γιασάρ Οζ παραδόθηκε αυτοβούλως στην Ασφάλεια στις 8 Μαρτίου 1997, αφού προηγουμένως προανήγγειλε την παράδοσή του μέσω τηλεφωνικής παρέμβασης σε τηλεοπτική εκπομπή. Πηγαίνοντας στην Ασφάλεια για να παραδοθεί, έδειξε στους δημοσιογράφους και τις τηλεοπτικές κάμερες την άδεια οπλοφορίας που είχε την υπογραφή του υπουργού Εσωτερικών Μεχμέτ Αγάρ, μια έγκυρη ταυτότητα με τη φωτογραφία του, που είχε βγει στο όνομα Turan Altınörs, μια έγκυρη άδεια οδηγήσεως στο όνομα Cenap Aksan και το πράσινο διαβατήριο που είχε εκδοθεί στο όνομά του. Εκεί ο Οζ δήλωσε το περίφημο «Όταν μας βάζανε να καίμε τα ελληνικά δάση ήμασταν καλοί, τώρα μας βάζουν φυλακή».

Ο Οζ, στο δικαστήριο όπου δικαζόταν για διακίνηση ναρκωτικών στο εξωτερικό, είπε ότι ασχολήθηκε με τη διακίνηση ναρκωτικών για λόγους που δεν μπορεί να αποκαλύψει στο δικαστήριο, ενώ στη δίκη για το σκάνδαλο Σουσουρλούκ ανέφερε ότι ασχολήθηκε με τη διακίνηση ναρκωτικών, για να συλλέγει πληροφορίες για το ΡΚΚ, επ’ ωφελεία του τουρκικού κράτους.

Η περίπτωση του Χαλούκ Κιρτζί



Ο Χαλούκ Κιρτζί, ένας εκ των δολοφόνων των επτά αριστερών φοιτητών στην Κωνσταντινούπολη, το 1978, είναι ένα άλλο «επιφανές» στέλεχος της μαφίας των Γκρίζων Λύκων και εκ των συνεργατών του Τσατλί. Μετά το θάνατο του Τσατλί στο ατύχημα του Σουσουρλούκ, ο Κιρτζί παρενέβη τηλεφωνικά σε τηλεοπτική εκπομπή του σταθμού ΗΒΒ, τις 15 Δεκεμβρίου 1996 και είπε τα εξής: «Τώρα θα ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί, για να υπερασπιστώ τον Τσατλί. Με τον Τσατλί αναλάβαμε να χτίσουμε ως συναιτέροι τα σπίτια των προσφύγων του 1991 (από τη Βουλγαρία, σ.τ.μ.). Αναλάβαμε και εκτελέσαμε μυστικές αποστολές για το κράτος.

Όσοι στρέφονται εναντίον του Τσατλί, δεν ξέρουν για τον άνθρωπο που σκοτώθηκε στη μέση του δρόμου και τις πυρκαγιές που ξέσπασαν το 1994 σε μια χώρα;»

Οι τουρκικές εφημερίδες τότε έγραψαν ότι «ο άνθρωπος που σκοτώθηκε στη μέση του δρόμου» ήταν ο Αγκόπ Αγκοπιάν, που σκοτώθηκε από άγνωστους στην Αθήνα, το 1988, ενώ οι «πυρκαγιές που ξέσπασαν το 1994 σε μια χώρα», ήταν οι πυρκαγιές που κατέκαψαν τα δάση της Ρόδου.

Η περίπτωση του Καχραμάν (Ήρωας)

Ο επί δεκαετίες αρθρογράφος της Χουριέτ και της Μιλλιέτ και εκλεκτό παιδί των μηχανισμών του βαθέος κράτους, Εμίν Τσολασάν (Emin Colasan), στο βιβλίο του «Έτσι έκανα δημοσιογραφία: Όσα έζησα», που εκδόθηκε το 2005 από τις εκδόσεις Ντογάν, στο κεφάλαιο «Καχραμάν», που σημαίνει ήρωας, αναφέρεται στη συζήτηση που είχε με έναν πράκτορα της ΜΙΤ, ο οποίος είχε την κωδική ονομασία Σαμπάχ Κετενέ.

Ο Κετενέ, που ήταν τουρκμενικής καταγωγής, αφού μιλάει για τη συμμετοχή του στον αγώνα εναντίον του Κουρδικού Εθνικοαπελευθερωτικού Κινήματος και στην ομάδα που τοποθέτησε βόμβες στην Ερμπίλ, πρωτεύουσα του αυτόνομου κράτους του Νοτίου Κουρδιστάν (Βορείου Ιράκ), αναφερόμενος στη συμμετοχή του σε τρομοκρατικές ενέργειες που διοργάνωσε και εκτέλεσε η ΜΙΤ στην Ελλάδα, λέει τα εξής στον Τούρκο δημοσιογράφο:

«Αφού στείλαμε ξεχωριστά τα υλικά, περάσαμε στην χώρα αυτή (Ελλάδα). Τοποθετήσαμε μερικές βόμβες σε τουριστικές περιοχές, οι οποίες άδειασαν από τουρίστες αμέσως μετά τις εκρήξεις. Στην πρωτεύουσα εξερράγη μια βόμβα μπροστά από το μετρό και ο κόσμος πανικοβλήθηκε. Μετά, αν προσέξατε, σ’ αυτή τη χώρα ξέσπασαν πολλές πυρκαγιές. Κρίμα στα ωραία μου δάση. Όμως, με όλα αυτά, η γειτονική μας χώρα που μας σαμποτάρει, διαπίστωσε ότι το τίμημα γι’ αυτό είναι ακριβό και ότι θα θερίζει ότι σπέρνει».

Να σημειωθεί ότι ο στρατολογημένος και εκπαιδευμένος από τη ΜΙΤ Κετενέ, που ήταν Τουρκμένιος του Νοτίου Κουρδιστάν, σκοτώθηκε από τους Κούρδους στο Κιρκούκ, το 2006!

Πηγή: infognomonpolitics.blogspot.com