Σύμβαση των Η.Ε. για το δίκαιο της θάλασσας
Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012
Του Ουράνιου Ιωαννίδη
Η τόσο σημαντική για την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ελληνική Δημοκρατία απόφαση του ΔΕΚ δεν προβλήθηκε όσο άξιζε από τα ΜΜΕ
Η προ ολίγων ημερών ληφθείσα απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, σύμφωνα με την οποία η σύμβαση του ΟΗΕ για το δίκαιο της θάλασσας, την οποία ειρήσθω εν παρόδω δεν έχει αποδεχθεί και δεν έχει υπογράψει η Τουρκία και κατ’ επέκταση αρνείται να εφαρμόζει, έχει ήδη καταστεί μέρος του Ευρωπαϊκού Δικαίου.
Η απόφαση λήφθηκε μετά από προσφυγή πολίτη της Ολλανδίας εναντίον πετραλαϊκής εταιρείας της Ολλανδίας.
Η τόσο σημαντική για την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ελληνική Δημοκρατία απόφαση του ΔΕΚ δεν προβλήθηκε όσο άξιζε από τα ΜΜΕ και δεν σχολιάστηκε όπως και όσο έπρεπε και δεν προοιωνίζεται ότι θα αξιοποιηθεί όπως πρέπει από την Κύπρο και την Ελλάδα.
Η απόφαση αυτή του ΔΕΚ υιοθετεί πλήρως τη Σύμβαση των Η.Ε. για το δίκαιο της θάλασσας. Τούτο οδηγεί στο αβίαστο συμπέρασμα ότι η Τουρκία που μέχρι τώρα αρνείται να επικυρώσει τη σύμβαση του ΟΗΕ, θέλοντας και μη είναι υποχρεωμένη, ως χώρα υποψήφια για την ένταξη στην Ε.Ε., να εφαρμόσει τις πρόνοιες της σύμβασης, που είναι ήδη, ως εκ της δικαστικής αποφάσεως, μέρος του Ευρωπαϊκού Δικαίου.
Η απόφαση στερεί από την Τουρκία κάθε επιχείρημα απειλής εναντίον των χωρών που εφαρμόζουν τη σύμβαση. Αφαιρεί το δικαίωμα της Τουρκίας να απειλεί και να παρενοχλεί την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδας.
Η σύμβαση του ΟΗΕ και η απόφαση του ΔΕΚ αναγνωρίζουν τα δικαιώματα των κρατών εντός της αποκλειστικής οικονομικής τους ζώνης.
Το ότι η σύμβαση προβλέπει ρητώς ότι “το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα επί της υφαλοκρηπίδας για τους σκοπούς της εξερευνήσεως και της εκμεταλλεύσεως των φυσικών πόρων της” και ότι “τα δικαιώματα αυτά είναι αποκλειστικά”, αποκλείοντας όποιον άλλο να παρεμβαίνει σ’ αυτά, δίνει νέα διάσταση στις εδαφικές πραγματικότητες, ιδιαίτερα μικρών νησιωτικών κρατών, όπως η Κύπρος, που επεκτείνονται μέχρις εκεί που αρχίζει η ΑΟΖ του γειτονικού ή των γειτονικών κρατών.
Τούτο το γεγονός που κατανόησαν και εφαρμόζουν τα γειτονικά κράτη της Κύπρου όπως το Ισραήλ, ο Λίβανος, η Αίγυπτος, η Συρία, μέχρι τώρα δεν το κατανοεί και δεν το εφαρμόζει η Τουρκία που η επέκτασή της περιορίζεται στον Κόλπο της Λατάκιας. Και δυστυχώς παρά και τις προτροπές του κυρίου Μαρκεζίνη, ούτε η Ελλάδα στέργει να αξιοποιήσει τη σύμβαση του ΟΗΕ για το δίκαιο της θάλασσας και μονομερώς να ανακηρύξει την ΑΟΖ στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο, ώστε να ξεκαθαρίσει οριστικά και αμετάκλητα ότι ο υποθαλάσσιος πλούτος είναι δικός της και δεν τον μοιράζεται με την Τουρκία.
Η σύμβαση του ΟΗΕ και η ένταξή της από το ΔΕΚ ως μέρος του Ευρωπαϊκού Δικαίου, δίνει τούτο το δικαίωμα και στην Κύπρο και στην Ελλάδα.
Στην Κυπριακή Δημοκρατία να ανακηρύξει μονομερώς και στον Βορρά την ΑΟΖ της και στην Ελλάδα να αγνοήσει τις αγεωγράφητες γεωγραφικές αιτιάσεις της Τουρκίας για το Καστελόριζο και να ανακηρύξει τη δική της ΑΟΖ στο Αιγαίο και να οριοθετήσει την ΑΟΖ της με την Κυπριακή Δημοκρατία.
Όμως δικαίωμα που δεν ασκείται, παύει να είναι δικαίωμα. Και αν δεν ανακηρυχθεί μονομερώς η ΑΟΖ της Κύπρου στον Βορρά και της Ελλάδας στο Αιγαίο θα είναι δικαίωμα ανύπαρκτο ή μη δικαίωμα, όπως προ του casus belli της Τουρκίας έπαψε να είναι δικαίωμα η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης της Ελλάδας στα δώδεκα μίλια.
Αναμένεται επιτέλους να ασκηθούν τα κυριαρχικά δικαιώματα και να μη γίνονται διαπραγματεύσιμα, πριν πάψουν να είναι δικαιώματα και οι μεσολαβητές να βρίσκουν μέσες λύσεις. Γιατί έτσι χάνονται τα κράτη και τα έθνη. Ιδιαίτερα τα μικρά, που -όταν δεν ασκούν την κυριαρχία τους- γίνονται πιο μικρά.
Σημερινή
6 σχόλια:
Το ηθικοφιλοσοφικὸ υπὸβαθρο της ομφαλοσκοπὶας:εὰν τα γεγονὸτα δεν συμφωνοὺν με την ὰποψὴ μας,τὸσο το χειρὸτερο για τα γεγονὸτα.
Εμεὶς,με πὶστη στα ιδανικὰ μας,θα επιμεὶνουμε στον ορθὸ δρὸμο του γιουσουφακισμοὺ,διὸτι χωρὶς αυτὸν, δεν υπὰρχει οὺτε νεοοθωμανισμὸς,αναπαλαιωμὲνος,ἢ ανακατασκευασμὲνος,και οι Ρωμηοὶ,πὼς θα αγιὰσουμε,ἂν δεν κὰτσουμε να μας σφὰξουν οι αγὰδες;
Έλεος με τον κάθε βαρεμένο Δωδεκαθειστή.Ο Παγανισμός ήταν μόδα και πέρασε.Τα περισσότερα δωδεκαθειστικά περιοδικά ήδη παραπαίουν.Τώρα οι εξωγήινοι είναι της μόδας...
Ακούς Αχέροντα;
Ως προς το θέμα μας τώρα...
Το ζήτημα πρέπει να λυθεί άμεσα με βάση το Διεθνές Δίκαιο.
Οι πολιτικές διαπραγματεύσεις θα βαίνουν πάντα σε βάρος της Ελλάδας από τη στιγμή που οι διεθνείς πολιτικοί συσχετισμοί ευνοούν διαχρονικά την Τουρκία.
Εδώ η Ελλάς πολιτικά δεν έχει καν κατορθώσει να κατατροπώσει τις Σκοπιανές θέσεις που δεν διαθέτουν ούτε ιστορική, ούτε επιστημονική ούτε νομική βάση και το λέω αυτό όχι διότι είμαι Έλληνας, αλλά επειδή έχω αντικειμενική γνώση επί του θέματος.
Κι όμως οι Σκοπιανοί με την πρώτη ευκαιρία εκμεταλλεύτηκαν την "πατάτα" του Καραμανλή να θέσει βέτο στην εισδοχή τους στο ΝΑΤΟ χωρίς πρώτα να καταγγείλει την ενδιάμεση συμφωνία.
Παράλληλα, ούτε καν αξιοποιήσαμε το διατακτικό της πρόσφατης απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης που καταδίκαζε τα Σκόπια για την παράνομη χρήση του Συμβόλου του Ήλιου της Βεργίνας.
Η Ελλάς έχει νόμιμο δικαίωμα από το Δίκαιο της Θάλασσας και με βάση το Δημόσιο Διεθνές δίκαιο να ανακηρύξει ΑΟΖ χθες!!!
Πολύ το αργήσαμε...
Η Τουρκία νομικά δεν μπορεί να πράξει τίποτα, εκτός από το να διεκδικήσει την κυριότητα των βραχονησίδων Ίμια(Λημνιά) και να ζητήσει να μην αναγνωριστεί η Ζουράφα της Σαμοθράκης ως βράχος, αλλά ως ύφαλος.
Και στις 2 αυτές υποθέσεις τα νομικά της επιχειρήματα είναι απίστευτα αδύναμα και είμαι 100% βέβαιος ότι και οι ίδιοι οι Τούρκοι το γνωρίζουν.
Σε μια πιθανή προσφυγή της Τουρκίας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και η Θρακική Ζουράφα(ή Λαδοξέρα όπως τη λέμε οι Θράκες) θα χαρακτηριστεί ως βράχος, λόγω της ύπαρξης φάρου επ'αυτής για δεκαετίες, και τα Ίμια θα χαρακτηριστούν ως Ελληνικό έδαφος, λόγω της Συνθήκης της Άγκυρας και του Πρωτοκόλλου της Άγκυρας το 1932 σε συνδιασμό με την παραχώρηση της Δωδεκανήσου από την Ιταλία στην Ελλάδα με τη συνθήκη στο Παρίσι το 1947.
Τι μπορεί να χάσουμε;
α.)Την ΑΟΖ της Ζουράφας(Λαδοξερας) που δύσκολα θα αποδείξουμε ότι είναι βραχονησίδα, ωστόσο θα πάρουμε την υφαλοκρηπίδα της λόγω του φάρου που σημαίνει οικονομική δραστηριότητα.
β.)Την υφαλοκρηπίδα από τα Ίμια, λόγω ανυπραξίας οικονομικής δραστηριότητας ήδη πριν το 1996(Η εκτροφή λιγοστών αιγοπροβάτων των Καλυμνίων νομικά δεν αρκεί).
Ούτε στρατιωτικά μπορεί να αντιδράσει η Τουρκία εν έτει 2012, εκτός αν θέλει να αυτοκτονήσει πολιτικά, να απομονωθεί διπλωματικά, να εκδιωχθεί από το ΝΑΤΟ, να σταματήσουν οι διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, να καταστρέψει την εξαγωγική της δραστηριότητα, να υποστεί κυρώσεις από τον ΟΗΕ κλπ.
Έπειτα εν έτει 2012 ξεχάστε τον ολοκληρωτικό πόλεμο ανάμεσα σε κράτη.Εδώ τέτοιοι πόλεμοι δεν γίνονται ούτε στην Αφρική και σας καλώ να δείτε την πρόσφατη εισβολή της Αιθιοπίας στη διαλυμένη Σομαλία(failed state of Somalia).
Το πολύ πολύ να γίνει κάποιο θερμό επεισόδιο ωρών τύπου Ίμια σε κάποια ακατοίκητη βραχονησίδα(πχ Καλόλιμνος, Πίτα) ή σε κάποια νησίδα με μικρή στρατιωτική φρουρά(Φαρμακονήσι,Ρω Καστελόριζου, Στρογγύλη Καστελόριζου) στο Ανατολικό Αιγαίο.
Όλα όμως τα παραπάνω εδάφη είναι κατοχυρωμένα στην Ελλάδα με διεθνείς συνθήκες και δη ακόμη και οι Τούρκοι δεν τα αναγνωρίζουν ως δικά τους, αλλά επιθυμούν να μην ανήκουν στην Ελληνική επικράτεια, γι'αυτό και τα χαρακτηρίζουν ως Γκρίζες Ζώνες.
Γιατί λοιπόν η Ελλάς αδρανεί;Η απάντηση είναι απλή:Το κράτος μας είτε είναι αυτοκαταστροφικό είτε απλά το διοικούν προδότες.
Είμαι 26,5 χρονών και σε όλη μου τη ζωή έχω δει μια Ελλάδα θλιβερή, μια Ελλάδα διεφθαρμένη, μια Ελλάδα πολυδιασπασμένη...
Και σε αυτό Αχέροντα δεν φταίει η Ορθοδοξία, που εδώ και πολλούς αιώνες έχει ταυτιστεί με τον Ελληνισμό και τους αγώνες του!
Το θέμα είναι να αποφασίσουμε επιτέλους να ψηφίσουμε πολιτικούς και κόμματα που σέβονται τον Έλληνα, την Ελληνική οικογένεια και τα δίκαια της πατρίδας μας και στη σημερινή Βουλή δεν υπάρχει κάνενα τέτοιο πολιτικό κόμμα.
Η ανακήρυξη ΑΟΖ από την Ελλάδα δε σημαίνει τίποτα. Αυτό είναι γεγονός αλλά, αφού δε συμφωνεί με τις απόψεις μας, τόσο το χειρότερο για το γεγονός…
Για να αποκτήσει υπόσταση η ελληνική ΑΟΖ πρέπει, μετά την ανακήρυξη, να γίνει και οριοθέτησή της, και αυτό γίνεται είτε με συμφωνία με τα γειτονικά κράτη μετά από διαβουλεύσεις, είτε με προσφυγή σε Διεθνές Δικαστήριο, σύμφωνα με το άρθρο 74 του Ν. 2321/1995 «Κύρωση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας…». Και αυτό είναι γεγονός αλλά, αφού δε συμφωνεί με την άποψή μας πως μπορούμε απλώς να ανακηρύξουμε μονομερώς την ΑΟΖ και μετά να μπουν τα γεωτρύπανα, τόσο το χειρότερο για το γεγονός…
Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έχει στο παρελθόν κρίνει πως υπάρχουν νησιά που δε δικαιούνται ΑΟΖ (υπόθεση Ρουμανίας εναντίον Ουκρανίας, για το νησί των Φιδιών) ή ότι διαθέτουν ΑΟΖ αλλά για κάποιους λόγους αυτή πρέπει να περιοριστεί (υπόθεση Δανίας εναντίον Νορβηγίας για το νησί Γιαν Μάγιεν στο Βόρειο Ατλαντικό). Και αυτό είναι γεγονός, αλλά αφού η άποψή μας είναι ότι το Καστελόριζο δικαιούται οπωσδήποτε ΑΟΖ και μάλιστα με πλήρη σχετικά δικαιώματα (δηλ. οριοθέτηση με τη μέθοδο της μέσης γραμμής) τόσο το χειρότερο για το γεγονός – και για το Διεθνές Δίκαιο και την ερμηνεία του από τα Διεθνή Δικαστήρια επίσης…
Όσο υπάρχουν δημοσιογράφοι, καθηγητές κλπ. που απευθύνονται στην κοινή γνώμη μιλώντας ή γράφοντας για την ΑΟΖ (και για κάθε άλλο μείζον θέμα) χωρίς να έχουν διαβάσει απλώς το τι γράφει το Διεθνές Δίκαιο ή, ακόμα χειρότερα, ενώ ξέρουν την αλήθεια, να λένε στο λαό μόνο ότι αυτός επιθυμεί να ακούσει, οι συνθήκες που έφεραν τη χώρα στη σημερινή κατάσταση θα υφίστανται επ’ αόριστον…
@ Ανώνυμο 4.09:
Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο τα λες. Εντός της εβδομάδας θα ανέβει κείμενο για τα θέματα υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ.
@ Ηλία από Κομοτηνή:
Το κείμενο που θα ανέβει μάλλον θα σε ενδιαφέρει κι εσένα...
Ανὼνυμε 4:09
Μην κρὶνεις εξ ιδὶων τα αλλὸτρια.
Επειδὴ χρησιμοποιὼ ὲνα ψευδὼνυμο σημαὶνει κατὰ την γνὼμη σου ὸτι εὶμαι παγανιστὴς;Μὴπως και ὸσοι Ὲλληνες φὲρουν αρχαὶα ονὸματα εὶναι τὲκνα παγανιστὼν;
Λοιπὸν φὶλε μου,ψὰξε αλλοὺ για γραφικοὺς,πρὸσεξε ὸμως μην ολισθὴσεις και εσὺ στην γραφικὸτητα.
Εγὼ απὸ την πλευρὰ μου θεωρὼ την Ελληνικὴ Μυθολογὶα και τους συμβολισμοὺς της μὲρος της εθνικὴς μας πολιτισμικὴς κληρονομὶας,ὸπως και τους Δελφοὺς,την Ολυμπὶα,την Επιδαυρο,την Βεργὶνα,αλλὰ και την Αγὶα Σοφὶα.
Αρνοὺμαι ὸμως να θεωρὴσω μὲρος της κληρονομὶας μου το ''σφὰξε με αγὰ μου να αγιὰσω'',δεν ξὲρω εσὺ ἂν το ενστερνὶζεσαι.
Στα υπὸλοιπα που γρὰφεις,δεν με βρὶσκεις εκ προοιμὶου αντὶθετο,εκτὸς απὸ την Σημὶτειο τοποθὲτηση ὸτι πὸλεμος μεγὰλης εκτὰσεως αποκλεὶεται.
Εκτὸς ἂν εμεὶς δεν αντιδρὰσουμε στις εχθροπραξὶες.
Σου υπενθυμὶζω ὸτι το 1974,στην Κὺπρο,ο Αττὶλας χρειὰστηκε τρεισὴμισυ εβδομὰδες για να επιτὺχει τους αντικειμενικοὺς του σκοποὺς,και ο χρὸνος αυτὸς του ΔΩΘΗΚΕ.Τὶ σε κὰνει να εὶσαι βὲβαιος ὸτι δεν θα του ξαναδωθεὶ για να κὰνει το ὶδιο και στην Ελλὰδα;
Κλεὶνεις γρὰφοντας ὸτι δεν υπὰρχει κὸμμα στην βουλὴ που να σε αντιπροσωπεὺει. Πὶστεψὲ με,οὺτε εμὲνα με εκφρὰζει κανὲνας τους.
ΗΛΙΑ:διακρὶνω μὶα ειρωνεὶα στο ως συνὴθως καλὰ τεκμηριωμὲνο σχὸλιο σου,πλὴν ὸμως εγὼ δεν αισθὰνομαι θιγὸμενος,επειδὴ απλοὺστατα δεν ανὴκω στους εὺπιστους και αιθεροβὰμμονες που νομὶζουν ὸτι ο κὸσμος περιμὲνει μὶα υπογραφὴ μας για να πὲσει στα πὸδια μας.
Αλλ´ὸμως,δεν ανὴκω οὺτε στους φοβικοὺς,αυτοὺς που ο Σεφὲρης αποκαλοὺσε τετρομαγμὲνους,και κατοικοεδρεὺουνουν στο ΥΠΕΞ.
Σ´αυτοὺς αρμὸζει η ειρωνεὶα σου.
ΑΧΕΡΩΝ,
Έχεις δίκιο. Δανείστηκα τη φράση που χρησιμοποίησες για να δώσω έμφαση στα γραφόμενά μου, κάτι που εκ των υστέρων κρίνω πως ήταν περιττό, αν όχι παρεξηγήσιμο. Η ειρωνεία που αντιλαμβάνεσαι απευθύνεται (όχι ξεκάθαρα και αυτό με δική μου ευθύνη) σε αυτούς ακριβώς που αναφέρεις.
Ανώνυμε 30-1-2012 4:09 μ.μ.,
Α) Αναφορικά με το θέμα των Σκοπίων, είναι δύσκολο να εκτιμηθεί εάν ήταν ορθό το ότι δεν καταγγέλθηκε η Ενδιάμεση Συμφωνία (Ε.Σ.) πριν τεθεί βέτο για την είσοδό τους στο ΝΑΤΟ. Πιθανότατα δεν ήταν. Εκτιμώ όμως ότι υπήρξε τραγικό λάθος το ότι ο Καραμανλής και η Μπακογιάννη βγήκαν στα κανάλια και δήλωσαν ότι «θέσαμε βέτο στην είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ», θέση που αποτυπώθηκε και σε εσωτερική αλληλογραφία της Συμμαχίας. Βάσει των προβλέψεων της Ενδιάμεσης Συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας – ΠΓΔΜ δεν είχαμε δικαίωμα να προβάλλουμε τέτοιου είδους βέτο. Η τότε Ελληνική Κυβέρνηση έπρεπε, έχοντας προετοιμάσει διπλωματικά το έδαφος, να βγει και να δηλώσει ότι ποτέ δεν τέθηκε βέτο από την Ελλάδα και ότι το ΝΑΤΟ προχώρησε στη μη αποδοχή της υποψηφιότητας της ΠΓΔΜ για εσωτερικούς λόγους. Η επιβολή βέτο έπρεπε να είναι ένα, κοινό μεν, ανομολόγητο δε, «μυστικό». Με λίγα λόγια, βγάλαμε μόνοι μας τα μάτια μας.
Β) Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (Δ.Δ.Χ.) στην πρόσφατη απόφασή του διαπιστώνει, απλώς, ότι η ΠΓΔΜ παραβίασε την Ε.Σ. μια μόνο φορά, με τη χρήση σημαίας με τον Ήλιο της Βεργίνας από μια στρατιωτική μονάδα το 2004, πρακτική η οποία σταμάτησε εντός του ιδίου έτους μετά από διαμαρτυρία της Ελλάδας. Συνεπώς η χώρα μας δεν μπορούσε να επικαλεστεί αυτό το περιστατικό για να δικαιολογήσει το βέτο που προέβαλε (το σκεπτικό του Δ.Δ.Χ. αναλύεται στις παραγράφους 160 έως 164 της Απόφασης). Εννοείται πως δεν υπήρξε καμία σχετική καταδίκη της ΠΓΔΜ – και πως θα μπορούσε άλλωστε, μια και η πρακτική αυτή από μέρους της έχει πάψει εδώ και 8 χρόνια.
Γ) Περί ΑΟΖ: τόσο η ΑΟΖ όσο και η υφαλοκρηπίδα μπορούν να έχουν εύρος έως 200 ναυτικά μίλια (η υφαλοκρηπίδα υπό προϋποθέσεις μπορεί να φτάσει και τα 350). Επειδή σε όλη τη Μεσόγειο οι σχετικές αποστάσεις είναι μικρότερες, τα όρια των δύο αυτών ζωνών προφανώς θα συμπίπτουν. Επομένως δε γίνεται να χάσουμε την ΑΟΖ της Ζουράφας και ταυτόχρονα να κερδίσουμε την υφαλοκρηπίδα της. Η Ζουράφα είτε θα διαθέτει ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα ίδιου εύρους, είτε όχι. Επιπλέον, δεν μπορούμε να χάσουμε την ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα των Ιμίων, για τον απλούστατο λόγο πως δεν υπάρχει «χώρος» για τη δημιουργία ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ιμίων και τουρκικής ακτής, μια και η σχετική απόσταση είναι μικρότερη των 12 ν.μ. που είναι το άθροισμα του εύρους των χωρικών υδάτων των δύο χωρών. Και τα Ίμια, όπως κάθε νησί, βραχονησίδα και βράχος, έχουν χωρικά ύδατα στα οποία η χώρα που τα κατέχει ασκεί πλήρη εθνική κυριαρχία.
Δ) Θα σου υπενθύμιζα και εγώ το ζήτημα της Κύπρου, αλλά ο ΑΧΕΡΩΝ επέδειξε γρηγορότερα αντανακλαστικά. Εν πάσει περιπτώσει, ακόμη κι αν θεωρήσουμε πως οι συνθήκες σήμερα δεν ευνοούν μια, έστω σύντομη, πολεμική αναμέτρηση στο Αιγαίο, δε σημαίνει πως η κατάσταση αυτή δε θα μεταβληθεί στο μέλλον. Προσωπικά, δε, θεωρώ ότι ο κυριότερος εκ των στόχων της εξοπλιστικής προσπάθειας της Τουρκίας είναι ακριβώς η πραγματοποίηση παρατεταμένων πολεμικών επιχειρήσεων με απόλυτη αυτάρκεια σε κρίσιμα και αναλώσιμα συστήματα και πυρομαχικά (βλήματα πυροβόλων κάθε είδους, αντιαρματικοί και αντιαεροπορικοί πύραυλοι, ρουκέτες, τορπίλες, UAV κλπ.), αναιρώντας έναν εκ των σημαντικότερων μέσων πίεσης του διεθνούς παράγοντα.
Δημοσίευση σχολίου