Υπέρπτηση ελληνικών νησίδων από τουρκικά μαχητικά

Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

Σχηματισμός 6 τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών, αποτελούμενος από 4 F-4 και 2 F-16, ο οποίος εισήλθε στις 11:02 στο FIR ΑΘΗΝΩΝ μεταξύ Σάμου και Χίου, πραγματοποίησε στις 11:19 υπέρπτηση άνωθεν ν. Μακρονήσι και Ανθρωποφάγοι του νησιωτικού συμπλέγματος Φούρνων, στα 3000 και 5000 πόδια αντίστοιχα. Ο σχηματισμός εξήλθε του FIR ΑΘΗΝΩΝ στις 11:23.

Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ, το σύνολο των τουρκικών αεροσκαφών αναχαιτίσθηκαν και αναγνωρίσθηκαν, σύμφωνα με τους διεθνούς κανόνες και κατά πάγια πρακτική.

Σημειώνεται ότι το περιστατικό, με αντίστοιχη σύνθεση αεροσκαφών στον τουρκικό σχηματισμό, είχε επαναληφθεί ακριβώς στην ίδια περιοχή στις 16 Απριλίου 2013.

Διαβάστε περισσότερα...

Συνάντηση Δ. Αβραμόπουλου με τον αμερικανό ομόλογό του Τσακ Χέιγκελ


Σε καλό κλίμα πραγματοποιήθηκε χθες το βράδυ η συνάντηση του υπουργού Εθνικής Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλου με τον αμερικανό ομόλογό του, Τσακ Χέιγκελ, στο αμερικανικό Πεντάγωνο.

Κατά τη συνάντηση, συζητήθηκαν θέματα ασφάλειας και συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή και ζητήματα ενόψει της επικείμενης συνάντησης του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά με τον αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, στον Λευκό Οίκο, στις 8 Αυγούστου.

Όπως είπε ο κ. Αβραμόπουλος, κατά κατά τη διάρκεια των συνομιλιών, αναδείχθηκε ο κεντρικός και στρατηγικός ρόλος της χώρας μας στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου, με τις ΗΠΑ να αναγνωρίζουν «η Ελλάδα είναι ένας σημαντικός παράγοντας ασφάλειας, συνεργασίας, συνεννόησης και σταθερότητας».

Η Ελλάδα, τόνισε σε δηλώσεις του ο υπουργός Άμυνας, «παρά και πέρα από την οικονομική κρίση, την οποία αντιμετωπίζει με σθένος, σχέδιο και αποφασιστικότητα, δεν παύει να είναι ένα σταθερός και σταθεροποιητικός παράγοντας. Η περιοχή μας διέρχεται μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο και έχει σημασία σε αυτήν τη γωνιά του πλανήτη, να μπορούν να διαδραματίζουν ρόλο χώρες, όπως η Ελλάδα. Η πατρίδα μας είναι σε ανοικτό διάλογο εδώ και χιλιάδες χρόνια με όλους τους λαούς και τα έθνη της περιοχής. Γι' αυτό και μπορεί να βοηθήσει στις συλλογικές προσπάθειες που γίνονται τον τελευταίο καιρό με σκοπό να εμπεδωθεί και πάλι η ειρήνη, να οδηγηθούν οι χώρες της ευρύτερης γειτονιάς μας στον εκδημοκρατισμό, στην πρόοδο και στην ανάπτυξη».




Επίσκεψη Αβραμόπουλου στην Ουάσιγκτον
Επίσημη συνάντηση στο Πεντάγωνο με τον αμερικανό ομόλογο του, Τσακ Χέιγκελ, είχε την Τρίτη το μεσημέρι ο έλληνας Υπουργός Άμυνας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, που πραγματοποιεί επίσκεψη στην Ουάσιγκτον.
Οι δύο υπουργοί αντήλλαξαν απόψεις για τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, για τη Συρία, την Αίγυπτο και τη Λιβύη. «Είχα την ευκαιρία να του εκθέσω τις θέσεις και τις απόψεις της χώρας μας, μιας και εμείς είμαστε πολύ κοντά στα γεγονότα και τις εξελίξεις στην περιοχή, πάντοτε με σκοπό να καλλιεργηθεί προβληματισμός που θα οδηγήσει σε αυτό που όλοι προσβλέπουμε και προσδοκούμε. Στην εμπέδωση της ειρήνης, της ασφάλειας και της συνεργασίας στην ευρύτερη περιοχή μας», δήλωσε σχετικά ο κ. Αβραμόπουλος.

Αναφερόμενος εξάλλου στην επικείμενη επίσκεψη του έλληνα Πρωθυπουργού στην Ουάσινγκτον και τη συνάντησή του με τον πρόεδρο Ομπάμα, πρόσθεσε ότι εξετάστηκαν θέματα που έχουν να κάνουν με τον τομέα της Άμυνας και θα απασχολήσουν τους δύο ηγέτες στη συνάντησή τους.

«Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, παρά το γεγονός ότι και αυτές έχουν δοκιμαστεί από την οικονομική κρίση, κρατούν σε υψηλότατο επίπεδο το αξιόμαχό τους. Η χώρα μας μπορεί να είναι υπερήφανη ότι διαθέτει ένα από τα πιο αξιόπιστα αμυντικά συστήματα στον κόσμο και η ευθύνη της κυβέρνησης και όλων μας είναι να διατηρήσουμε το υψηλό αυτό επίπεδο, παράλληλα με το "εύψυχον", δηλαδή το υψηλό φρόνημα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων», υπογράμμισε σε αυτό το σημείο ο κ. Αβραμόπουλος.

«Η Ελλάδα», κατέληξε στη δήλωσή του ο υ πουργός Εθνικής Άμυνας, «είναι ένας σημαντικός παράγοντας ασφάλειας, συνεργασίας, συνεννόησης και σταθερότητας. Και αυτό το μήνυμα εκπέμπει προς όλους τους γείτονές μας. Παράλληλα, στους κόλπους της ΕΕ και του ΝΑΤΟ διατηρεί μια ξεχωριστή θέση που την καθιστά έναν αξιόπιστο και ισχυρό σύμμαχο. Αυτό το μήνυμα εξέπεμψε η πατρίδα μας σήμερα εδώ στις ΗΠΑ και με ιδιαίτερη ικανοποίηση σημείωσα ότι αυτό τής το αναγνωρίζει η μεγάλη αυτή χώρα, το αναγνωρίζει συνολικά ο δυτικός κόσμος. Αυτές τις αξίες και τις αρχές, της παγκόσμιας ειρήνης, της ασφάλειας, της συνεργασίας θα συνεχίσουμε να υπηρετούμε παράλληλα με την κύρια αποστολή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, που είναι η διατήρηση της ακεραιότητας της ανεξαρτησίας και της ασφάλειας της πατρίδας μας».

Μετά τη συνάντηση με τον κ. Χέιγκελ, ο κ. Αβραμόπουλος κατέθεσε στεφάνι στο Μνημείο του Πενταγώνου για τα θύματα των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου, ενώ παρέστη και σε τελετή στο Εθνικό Κοιμητήριο του Άρλινγκτον, όπου κατέθεσε στεφάνι στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη.

Σήμερα θα παραστεί σε ειδική τελετή στο αμερικανικό Μουσείο Μνήμης Ολοκαυτώματος, όπου θα υπογραφεί Μνημόνιο Συναντίληψης μεταξύ του Μουσείου και του Γενικού Επιτελείου Στρατού, με σκοπό τη συνεργασία για έρευνα αρχείων από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

www.naftemporiki.gr  , Φωνή της Αμερικής

Διαβάστε περισσότερα...

Φορτίο όπλων και εκρηκτικών σε φουσκωτό ανοιχτά της Χίου

Τρίτη 30 Ιουλίου 2013


Σοβαρή υπόθεση μεταφοράς οπλισμού και εκρηκτικών από δύο Έλληνες και δύο Τούρκους με φουσκωτό σκάφος, που εντοπίσθηκε τα ξημερώματα στη Χίο, απασχολεί την Αντιτρομοκρατική Υπηρασία.

Αναλυτικά, το πρωί σκάφος του Λιμενικού Σώματος-Ελληνικής ακτοφυλακής, που περιπολούσε προληπτικά για παράνομους μετανάστες εντόπισε μεταξύ Χίου και Οινουσών, ένα ταχύπλοο φουσκωτό σκάφος επτά μέτρων και το προσέγγισε για έλεγχο «ρουτίνας».

Οι επιβάτες του φουσκωτού δεν έκαναν προσπάθεια να διαφύγουν και στον έλεγχο που ακολούθησε, διαπιστώθηκε ότι μετέφεραν δύο αντιαρματικούς όλμους (σημ. Εν Κρυπτώ: μάλλον εννοούνται αντιαρματικοί εκτοξευτές), τέσσερις χειροβομβίδες, δύο πιστόλια, σφαίρες και μεγάλο αριθμό έτοιμων εκρηκτικών μηχανισμών.

Το φουσκωτό οδηγήθηκε στο λιμάνι της Χίου, όπου κατασχέθηκε, ενώ οι επιβάινοντες συνελήφθησαν. Όπως έγινε γνωστό, το ταχύπλοο είχε προορισμό την Τουρκία.

Μετά την πρώτη εξέταση των συλληφθέντων, την υπόθεση ανέλαβε η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, η οποία αυτή την ώρα πραγματοποιεί έρευνες σε σπίτια που σχετίζονται με τους συλληφθέντες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Κόρινθο.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ένας από τους Έλληνες, 22 ετών, σπουδαστής στην Σχολή του Εμπορικού Ναυτικού στον Ασπρόπυργο, δήλωσε ότι προσελήφθη με αμοιβή 500 ευρώ για να οδηγήσει το φουσκωτό στην Τουρκία και ότι δεν ήξερε τι μετέφερε.

Κατά τις ίδιες πληροφορίες, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των αξιωματικών της Αντιτρομοκρατικής συγκεντρώνουν οι δύο Τούρκοι , οι οποίοι είναι γνωστοί στις αρχές για ένοπλη δράση στη χώρα τους, αλλά και ο ένας έλληνας συνεργάτης τους.

Εκτιμάται ότι ο οπλισμός και τα εκρηκτικά προορίζονταν για ενέργειες που είχαν σχεδιαστεί να γίνουν στην Τουρκία.

Μετά την ολοκλήρωση της έρευνας, αναμένεται να γίνουν ανακοινώσεις από την ΕΛΑΣ.

naftemporiki.gr με πληροφορίες από ΑΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Συνεχίζονται οι τουρκικές "επιδείξεις κυριαρχίας" στην κυπριακή ΑΟΖ

Η Τουρκία σκληραίνει τη στάση της έναντι της Κύπρου, επιλέγοντας τις συνεχείς παρενοχλήσεις πλοίων στην κυπριακή ΑΟΖ ως μέθοδο πίεσης. Σύμφωνα με δημοσίευμα της κυπριακής εφημερίδας "Πολίτης", την Πέμπτη 25/7 τουρκική πυραυλάκατος παρεμπόδισε την πορεία ιταλικού πλοίου που ενεργούσε για πόντιση καλωδίου για λογαριασμό της κυπριακής τηλεφωνικής εταιρείας CYTA στα όρια των οικοπέδων 7 και 1, στη δυτική κυπριακή ΑΟΖ.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, που δεν έχει επιβεβαιωθεί ούτε διαψευστεί από την κυπριακή κυβέρνηση, το τουρκικό σκάφος πλησίασε και παρεμπόδισε το ιταλικό πλοίο «Odin Finder» με αποτέλεσμα το τελευταίο να ζητήσει οδηγίες και τελικά να αναγκαστεί να επιστρέψει στην Πάφο. Μονάδες του τουρκικού ναυτικού παρέμειναν στην περιοχή επί δύο ημέρες (ως το μεσημέρι του Σαββάτου 27/7) περιμένοντας ενδεχόμενη επιστροφή του ιταλικού πλοίου.

Πρόκειται για το τρίτο περιστατικό (δεύτερο στη δυτική ΑΟΖ) παρενόχλησης εκ μέρους του τουρκικού ναυτικού το τελευταίο δίμηνο και είναι πλέον σαφής ο τρόπος με τον οποίο η Τουρκία προτίθεται να αντιδρά όσον αφορά τις συγκεκριμένες περιοχές της κυπριακής ΑΟΖ.

Χάρτης των "οικοπέδων" της κυπριακής ΑΟΖ, όπου φαίνεται
το όριο μεταξύ των οικοπέδων 1 και 7, όπου συνέβη το περιστατικό. 

Για το περιστατικό συγκλήθηκε έκτακτη σύσκεψη στο ΓΕΕΦ στην οποία παρέστη και ο υπ. Άμυνας ενώ κοινοποιήθηκαν διαβήματα της Δημοκρατίας σε Ιταλία και ΗΠΑ. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι ξένες κυβερνήσεις εμφανίστηκαν καθησυχαστικές, ενώ και οι διεθνείς εταιρείες δεν πτοούνται από τις τουρκικές ενέργειες και θέλουν να αναλάβουν νέα οικόπεδα.

Το ιταλικό πλοίο τώρα διενεργεί εργασίες στα νότια Λεμεσού και Λάρνακας με σκοπό όμως να ολοκληρώσει τις βυθομετρήσεις του στα ανοικτά της Πάφου.

Με στοιχεία από την εφημερίδαΠολίτης

Διαβάστε περισσότερα...

Η μεγάλη αναδίπλωση του Ahmet Davutoglu

Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Του Κώστα Ράπτη

Αιφνιδιαστική αντικατάσταση του υπερφιλόδοξου Εμίρη του Κατάρ από τον γιό του. Ανατροπή του Mohamad Morsi από τον αιγυπτιακό στρατό και καταστολή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, αποστασιοποίηση της Δύσης από τα ριζοσπαστικά (βλ. Τζιχαντιστικά) στοιχεία που έχουν πάρει το πάνω χέρι στο αντάρτικο κατά του καθεστώτος της Συρίας. Παρά τις διακηρύξεις της ότι ασκεί “εξωτερική πολιτική αρχών” και όχι συμφερόντων, η Άγκυρα ήταν υποχρεωμένη να αναπροσαρμοσθεί, καθώς βρισκόταν αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της πλήρους απομόνωσής της στην περιοχή (μετά το τέλος του “άξονα” με το Κατάρ) αλλά και της ταύτισής της στα μάτια της Δύσης με τους λάθος παίκτες στη συριακή σύγκρουση.

Πολύ περισσότερο, σε μία συγκυρία κατά την οποία η διαδικασία εξομάλυνσης του Κουρδικού βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, με αμφίβολη ακόμη έκβαση, η Τουρκία διέτρεχε τον κίνδυνο τα διαδραματιζόμενα εντός της επικράτειάς της να κριθούν εκτός των συνόρων. Οι σφοδρές συγκρούσεις (με δύο νεκρούς από αδέσποτες σφαίρες και από την τουρκική πλευρά των συνόρων) μεταξύ της ισλαμιστικής οργάνωσης al-Nosra και των Κούρδων μαχητών του Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας (PYD), ήτοι της αδελφής οργάνωσης του ΡΚΚ στη Βόρεια Συρία, υπήρξαν ο καταλύτης.

Εξ ου και την αναπροσαρμογή της τουρκικής πολιτικής ανέλαβε να καταστήσει σαφή, ο ίδιος ο εμπνευστής των προηγούμενων (αποτυχημένων) επιλογών: ο υπουργός Εξωτερικών Ahmet Davutoglu, τον οποίο οι φήμες ήθελαν να οδεύει προς καθαίρεση, σε μιαν απέλπιδα προσπάθεια “επανεκκίνησης” της διπλωματίας της Άγκυρας.

“Η δράση των ριζοσπαστικών στοιχείων προδίδει την επανάσταση της Συρίας” διακήρυξε την Πέμπτη ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, υποστηρίζοντας ότι η χώρα του δεν μπορεί να έχει καμία σχέση με τους αυτουργούς των απαγωγών κληρικών, των αποκεφαλισμών και των ωμοτήτων εις βάρος αμάχων – παρότι αποτελεί κοινό μυστικό ότι ακριβώς για αυτά τα ακραία ισλαμιστικά στοιχεία η οδός της τροφοδοσίας από την τουρκική επικράτεια ήταν πάντα ανοιχτή.

Την ίδια ημέρα, προς εμπέδωση της νέας κατεύθυνσης, η τουρκική διπλωματία προέβη σε μία εντυπωσιακή κίνηση: προσκάλεσε στην Κωνσταντινούπολη για συνομιλίες με στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών, αλλά και των επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών Hakan Findan, τον ηγέτη του PYD, Saleh Muslim.

Δημοσίως, ο Τούρκος πρωθυπουργός Tayyip Erdogan διαμήνυε ότι σκοπός των επαφών αυτών ήταν το να προειδοποιηθεί το PYD να μην προχωρήσει στη μονομερή ανακήρυξη στη Βόρεια Συρία αυτόνομης κουρδικής οντότητας (της δεύτερης στα τουρκικά σύνορα μετά από αυτήν του Βόρειου Ιράκ).

Ωστόσο, ο ίδιος ο Muslim με συνεντεύξεις του μετέφερε ένα πολύ θερμότερο κλίμα στις συνομιλίες του με τους Τούρκους ιθύνοντες, οι οποίοι φέρεται να συμφώνησαν στην ιδέα της μελλοντικής ανακήρυξης αυτονομίας, εάν αυτή εξασφαλίζει την εκπροσώπηση όλων των εθνοτικών στοιχείων της περιοχής (Άραβες, Τουρκομάνοι, Ασσύριοι) και έχει τη συναίνεση του φιλοξενούμενου στην Τουρκία εξόριστου Συριακού Εθνικού Συμβουλίου της αντιπολίτευσης. Ο Muslim προανήγγειλε διεξαγωγή εκλογών στην περιοχή σε πρίπου έξι μήνες, ώστε να σχηματισθεί μια τοπική κυβέρνηση η οποία θα αναπληρώσει τις κρατικές λειτουργίες που έμειναν ακάλυπτες μετά την απόσυρση των δυνάμεων της Δαμασκού.

Η παράτολμη αυτή εναλλαγή φίλων και εχθρών της Άγκυρας στην περιοχή έχει ως στόχο αφενός να αποσπάσει το PYD από την επιρροή της Δαμασκού και αφετέρου να ενισχύσει το ειδικό βάρος της Τουρκίας εντός του Συριακού Εθνικού Συμβουλίου. Κινητοποιείται δε από δύο φόβους: ο πρώτος είναι ότι η ανοχή σε τζιχαντιστικά στοιχεία όπως η Nusra κινδυνεύει να εξελιχθεί σε μπούμερανγκ για την Άγκυρα (ήδη στον τουρκικό Τύπο διατυπώνονται υποψίες ότι η αιματηρή τρομοκρατική επίθεση των ισλαμιστών Al Shahab εναντίον της τουρκικής αποστολής στη Σομαλία ήταν ένα “μήνυμα” της αλ Κάιντα για την προσέγγιση της Τουρκίας με το PYD).

Ο δεύτερος φόβος αφορά το μέλλον της ίδιας της διαδικασίας επίλυσης του Κουρδικού εντός της Τουρκίας. Προσπαθώντας να μετατρέψει την αδυναμία της σε δύναμη, η Άγκυρα στρέφεται προς το PYD, ενώ πολλοί παρατηρητές ανακαλούν το μήνυμα του Abdullah Ocalan την 21η Μαρτίου, με το οποίο γνωστοποιούσε την προσχώρησή του στις συνομιλίες με την τουρκική κυβέρνηση. Η “αδελφοσύνη Κούρδων και Τούρκων” στην οποία αναφέρθηκε ο ιδρυτής του ΡΚΚ μπορεί να μην εξαντλείται μόνο εντός των τουρκικών συνόρων.

Πηγή: www.capital.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Ηττημένα μα και Ανόητα Μυαλά…


Με τον Λάζαρο Μαύρο

Λ Ε Ξ Ε Ι Σ , ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, παράγραφοι εκφωνούμενων δημηγοριών, από επισημότατα τής εξουσίας χείλη. Στη συνήθη πρακτική της εκμετάλλευσης των μνημοσύνων των υπέρ ελευθερίας θυσιασθέντων. Για τη συνηθέστατη, γνώριμη ανέκαθεν, δημαγωγία. Λέξεις, προτάσεις, παράγραφοι, όμως, οι οποίες δείχνουν - αλίμονο - πόσο αιχμάλωτη, εγκλωβισμένη, βαλτωμένη, στις προπατορικές ψευδαισθήσεις τής επί 39 χρόνια αποτυχημένης πολιτικής στο Κυπριακό, παραμένει απελπιστικά η ύπατη εξουσία:

Χ Θ Ε Σ ΣΤΗΝ Άρμου της Πάφου, για το μνημόσυνο των θυσιασθέντων στις μάχες της Τηλλυρίας το 1964 εναντίον των Τούρκων, Ανδρέα Χαραλαμπίδη και Ανδρέα Χ’’Θεωρή, εκφώνησε στον επιμνημόσυνό του ο πρόεδρος Αναστασιάδης και τα εξής:

«Οφείλομε να συνεχίσουμε να διεκδικούμε μια συνολική και βιώσιμη λύση, εθνικά έντιμη και αξιοπρεπή, μέσα στα πλαίσια ενός αναπόφευκτου, ιστορικού συμβιβασμού, μια λύση στα πλαίσια των όσων έχουν κατά καιρούς συμφωνηθεί, και που λαμβάνει όμως υπόψη τις νέες ευρωπαϊκές πραγματικότητες»…

Δ Υ Ο ΕΙΝΑΙ τα ουσιαστικότερα των όσων εκφώνησε. Αυτά που συγκροτούν και συνοψίζουν τον εγκλωβισμό τών αδιόρθωτα Ηττημένων Μυαλών, που μετά την εθνική καταστροφή του 1974 τις παρήγαγαν:

(α) «Στα πλαίσια ενός αναπόφευκτου ιστορικού συμβιβασμού» και

(β) «Στα πλαίσια των όσων έχουν κατά καιρούς συμφωνηθεί».

Κ Ι ΕΝΝΟΕΙ ως… αναπόφευκτο, αναπότρεπτο, μη ανατρέψιμο, και ως αδήριτη ανάγκη των ηττημένων, προκειμένου να συνθηκολογήσουν με τον νικητή, τον «ιστορικό συμβιβασμό» και «όσα έχουν συμφωνηθεί», με τους Τούρκους κατακτητές, από το 1977 τής συμφωνίας Μακαρίου - Ντενκτάς, μέχρι τον «Συνεταιρισμό Δύο Συνιστώντων Στέιτς» των Χριστόφια - Ταλάτ της 23ης Μαΐου 2008, στις λεγόμενες «διακοινοτικές» συνομιλίες. Και που δεν άρκεσαν, βεβαίως, μέχρι τώρα, επί 39 συναπτά έτη, για να επιτευχθεί η «αμοιβαία αποδεκτή», «συνολική και βιώσιμη» και τρέχα γύρευε «λύση». Άρκεσαν, όμως, αμφότερα, ως έκτοτε επιτυχίες της Τουρκίας, για να εδραιώσει τα κεκτημένα της κατοχής και βασίμως να προσδοκά και τη νομιμοποίησή τους με τις υπογραφές των προθύμως «ιστορικά συμβιβασθέντων».

Π Ρ Ο Κ Ε Ι Τ Α Ι ΠΕΡΙ της προπατορικής και διαρκούς ψευδαισθήσεως, η οποία επί 39 χρόνια επιμένει ν’ αποσιωπά και να παραγνωρίζει το ασυμβίβαστο των τουρκικών, επίμονων, διαχρονικά αναβαθμιζομένων κι εκπεφρασμένων, στρατηγικών επιδιώξεων, ακόμα και με τις ελαχιστότατες προϋποθέσεις της εν ελευθερία επιβιώσεως του Ελληνισμού στην Κύπρο. Η διάρκεια ζωής της ψευδαίσθησης, φανερώνει ότι δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με Ηττημένα, αλλά και με Ανόητα Μυαλά….
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ
Η καλή μας η ΕΔΟΝ (της εξ απαλών ονύχων παραγωγής Ακελιστών), η ούτω αυτοπροσδιοριζόμενη ως «Προοδευτική» κίνηση φοιτητών κι ο προσκεκλημένος ινστρούχτορας αμφοτέρων κ. Φανής Χριστοδούλου τού Π.Γ. της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, δεν άκουσαν άραγε ότι ο Χριστόφιας τους, όταν για κακή μοίρα τής Κύπρου ανήλθε (δυστυχώς) στο προεδρικό αξίωμα, πήγε στον πρωθυπουργό τής Χερ Μάτζεστι Γκόρντον Μπράουν (1η φορά στην ιστορία… αρθρογράφο της κομματικής ΧΑΡΑΥΓΗΣ της συντρόφισσας Γκιούροβας) και του κκοτσιάνιασε τις Βάσεις των Εγγλέζων εν Κύπρω, άχρι our children and grandchildren;
Λάζ. Α. Μαύρος

Πηγή Σημερινή

Διαβάστε περισσότερα...

H αρνησιπατρία ως καριέρα

Σάββατο 27 Ιουλίου 2013


Του Χρήστου Γιανναρά

H αρνησιπατρία έχει «νόημα», όταν έχει «νόημα» και η φιλοπατρία. Tι θα πει «νόημα»; Kαμία απολύτως σχέση με ιδεολογήματα, «πεποιθήσεις», ψυχολογικές υποβολές. Nόημα στη ζωή δίνουν οι στοχεύσεις, τα δημιουργικά κίνητρα, η αδιάκοπη αναμέτρηση με αιτία και σκοπό της ύπαρξης και της συνύπαρξης. Tελικά το «νόημα» μοιάζει συνώνυμο με την «ποιότητα» της ζωής.

Δύσκολο, σχεδόν αδύνατο να πεισθεί εμπειρικά (όχι με συλλογιστική αποδεικτική) ο άνθρωπος της καταναλωτικής κοινωνίας ότι η «ποιότητα ζωής» δεν μετριέται με το κατά κεφαλήν εισόδημα, αλλά με την κατά κεφαλήν καλλιέργεια. H «καλλιέργεια», στο σημερινό πολιτισμικό μας «παράδειγμα», είναι μάλλον μια έννοια χρηστική, ατομικής ωφέλειας ή ατομικής ευχαρίστησης. Δύσκολα μπορεί να λειτουργήσει σαν δίαυλος για την πρόσβαση στο «νόημα» της πατρίδας, σαν συνάρτηση «ποιότητας» της ζωής. Mιλώντας επομένως για «φιλοπατρία» σήμερα, με δεδομένα και παγιωμένα τόσα ελλείμματα σε προσλαμβάνουσες παραστάσεις, είναι σαν να διεκτραγωδούμε μιαν ερωτική αποτυχία σε άνθρωπο παντελώς ανέραστο.

H φιλοπατρία είχε «νόημα» όσο η πατρίδα ήταν απτή, ψηλαφητή πραγματικότητα ποιότητας της ζωής. Hταν βίωμα δεσμού η πατρίδα, πραγματικών «χειρωνακτικών» σχέσεων (όχι συναισθημάτων και ψυχολογημάτων) με συγκεκριμένη γη. Λειτουργούσε η συγγένεια, η κοινότητα, η εναργής συνείδηση ότι μοιράζεται - κοινωνεί ο άνθρωπος την ανάγκη, τη χαρά, τον πόνο, τον θάνατο, την ελπίδα. Aυτή η κοινωνία της εμπειρίας συνόψιζε βιώματα και πρακτικές, σοφία και εθισμούς αιώνων. Zούσε ο άνθρωπος τη ζωή ως μετοχή και ένταξη, καταγωγή και συνέχεια, είχε αμεσότητα σχέσης με τους προγόνους και τα μνημεία των προγόνων: είχε Iστορία.

H δυτική Nεωτερικότητα, παγκοσμιοποιημένο «παράδειγμα» σήμερα, δημιούργησε καινούργια μορφώματα συλλογικότητας, όχι πατριδοκεντρικά. Kίνητρο μοιάζει να ήταν η φιλοδοξία να μη δεσμεύεται ο άνθρωπος σε τίποτα το δεδομένο, να μπορεί να επιλέγει τα σχήματα συμβίωσης κατά προτίμηση και όχι κατ’ ανάγκη. Mε την επιεικέστερη και εξωραϊσμένη ερμηνευτική θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε τις σκοπεύσεις της Nεωτερικότητας σαν γόνιμη πρόκληση για τη μετάβαση από τη μη επιλεγμένη πατρίδα, τη φυσικά δεδομένη ως αναγκαιότητα, στην ελεύθερα κατορθούμενη και μετοχικά συγκροτούμενη κοινωνία – η πατρίδα είναι δεδομένη, η συγκρότηση κοινωνίας κατόρθωμα.

Aλλά η ιστορική πραγματικότητα δεν δικαιώνει τον εξωραϊσμό: Στη θέση της πατρίδας η Nεωτερικότητα γέννησε την αρνησιπατρία των διεθνισμών: του μαρξιστικού και του διεθνισμού των «Aγορών». Oπως ο Iστορικός Yλισμός της Nεωτερικότητας είναι, ταυτόχρονα, η αυτοσυνειδησία του Kαπιταλισμού και η ταυτότητα του μαρξιστικού «Σοσιαλισμού» (του μαύρου και του κόκκινου ολοκληρωτισμού αχαλίνωτης απανθρωπιάς), έτσι και ο Διεθνισμός είναι μια αμφιπρόσωπη αρνησιπατρία. Kάθε μόρφωμα της συλλογικότητας στη Nεωτερικότητα (κράτος ή ομοσπονδία κρατών, συγκεντρωτικό ή αποκεντρωμένο κράτος) βασίζεται πρωτίστως ή αποκλειστικά στη σύμβαση: στον ορθολογισμό ενός συμβολαίου, ελάχιστα ή καθόλου κοινωνικού – κυρίως στόχος είναι η εξισορρόπηση συμφερόντων, όχι η διακονία των σχέσεων κοινωνίας.

O ατομοκεντρισμός, καταγωγικό δεδομένο της μεταρωμαϊκής Δύσης, έδωσε στη βιωματική εκδοχή του «εθνικού» ή «αστικού» κράτους της Nεωτερικότητας χαρακτήρα αποκλειστικά ψυχολογικό. H λογική της κρατικής συλλογικότητας είναι ωφελιμιστική - ορθολογιστική, η βίωση του ανήκειν στο κράτος επίσης, αλλά (για κάποιο ποσοστό του πληθυσμού) και ψυχολογική – επενδύουν ορισμένοι στην υπηκοότητα ό,τι ακριβώς επενδύουν και ως οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων ή «πολιτικών» κομμάτων: ανάγκες αγέλης, απωθημένα ορμέμφυτα ορδής. Eτσι η άλλοτε φιλοπατρία μετατρέπεται σε εθνικισμό (δηλαδή σε ιδεολόγημα θωράκισης του μειονεκτικού εγώ), με όλες τις ψυχολογικές φορτίσεις που επιδέχεται το ιδεολόγημα: φανατισμό, ναρκισσιστική έπαρση, προσχηματικές αιτιολογήσεις της βίας, πάθη, μίση, επιθετικότητα.

O εθνικισμός είναι η διάστροφη καρικατούρα της φιλοπατρίας, αλλά και βολικό πρόσχημα για την κατασυκοφάντησή της – ο ισ1οπεδωτικός Διεθνισμός των συμφερόντων μεθοδεύει απροσχημάτιστα το ξερίζωμα της φιλοπατρίας από τον ψυχισμό των ανθρώπων. Kάποιοι από τους λαούς που γέννησαν το νεωτερικό «παράδειγμα», διέσωσαν και την αυτοσυνειδησία του γεννήτορα: την καύχηση για την παράδοσή τους, για τα πολιτισμικά επιτεύγματα. Eτσι επένδυσαν στην κρατική τους υπόσταση την ενεργό φροντίδα για τη συνέχεια της γλώσσας τους, της ιστορικής τους συνείδησης, της ιδιοσυγκρασίας τους.

Tο φαινόμενο της αρνησιπατρίας εμφανίζεται συνήθως ως σύμπτωμα υπεραναπλήρωσης της επαρχιώτικης μειονεξίας. Aπαντάται κυρίως σε κράτη της περιφέρειας του «παραδείγματος», κράτη μεταπρατικά, που προσέλαβαν το δυτικό - νεωτερικό μοντέλο μόνο από ξιπασιά, μόνο για μιμητικό «εκσυγχρονισμό», όχι για να εξυπηρετήσουν ανάγκες τους. Kαι εντοπίζεται το φαινόμενο της αρνησιπατρίας στη μεθοδική προσπάθεια να υπονομευθεί η γλώσσα και η επίγνωση ιστορικής συνέχειας της γλώσσας, να αμβλυνθεί, να διαστραφεί ή να εκλείψει η ιστορική αυτοσυνειδησία, να αποξενωθεί το λαϊκό σώμα από τη βίωση της Tέχνης που εξέφρασε την ειδοποιό διαφορά στη νοο-τροπία, την ιδιοπροσωπία του.

Xιλιοπιστοποιημένος, κοινός τόπος, ότι η αρνησιπατρία σήμερα αμείβεται πλουσιοπάροχα. Mε χρήματα, αλλά και με θέσεις εξουσίας, με δημοσιότητα. O Διεθνισμός των συμφερόντων έχει εκπληκτικές μεθόδους στρατολόγησης και ανταμοιβής των αρνησιπάτριδων. Λέξεις όπως προδοσία, ενδοτισμός, μισθαρνία, δεκασμός έχουν σιωπηρά απαλειφθεί από το λεξιλόγιο, αφού ο καταναλωτισμός έφτασε να αποτελεί μοναδικό «νόημα» της ύπαρξής μας. Kαι είναι ατομικό «δικαίωμα» αυτοκαθορισμού να επιλέγεται η αρνησιπατρία ως αμειβόμενο επάγγελμα.

Tο θέμα «αρνησιπατρία» έγινε εμφατικά επίκαιρο με τρεις αφορμές:

Tην εκπλήσσουσα ευκολία των ιδιωτικών MME να αναπληρώσουν την κυβερνητική προπαγάνδα της EPT, τη στήριξη του εξαμβλωματικού «προγράμματος» των δανειστών μας που έχει οδηγήσει τη χώρα στον όλεθρο, κυριολεκτικά. Δημοσιογραφία και φιλοπατρία μοιάζουν πια έννοιες ασύμπτωτες.

Δεύτερη και τρίτη αφορμή, τα κομματικά συνέδρια N.Δ. και ΣYPIZA: Kαι τα δύο αυτά κωμικοτραγικά προϊόντα της εντόπιας παρακμής είχαν μια καίρια ευκαιρία να φανερώσουν πρόθεση ετοιμότητας για την ανάληψη κυβερνητικής ευθύνης: Nα αποτινάξουν την τοξική αρνησιπατρία που τα έχει πολιτικά εξουδετερώσει. Nα αναστήσουν ένα πατριωτικό Λαϊκό Kόμμα ή τον θυσιαστικό ξεσηκωμό ενός πατριωτικού EAM.

Eίναι άραγε επαγγελματίες αρνησιπάτριδες;

www.kathimerini.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Γ. Μανιάτης: το α΄ εξάμηνο του 2014 τα γεωτρύπανα σε Ιόνιο - Κατάκολο

Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

Το πρώτο εξάμηνο του 2014 αναμένεται να πιάσουν δουλειά τα γεωτρύπανα στο Ιόνιο και πιθανόν και στο Κατάκολο, στο πλαίσιο της διαδικασίας για την εξόρυξη υδρογονανθράκων, όπως δήλωσε ο υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννης Μανιάτης.

Σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Mega, ο κ. Μανιάτης εκτίμησε ότι στο τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2014 θα έχει τελειώσει όλη η έρευνα στο Ιόνιο και θα βγουν τα αποτελέσματα για τα 15 οικόπεδα.

Ανέφερε ακόμη ότι σε κάθε γεωτρύπανο απασχολούνται συνολικά 900-1.000 εργαζόμενοι (200 άμεσα και περίπου 600 έμμεσα εργαζόμενοι).

Πάντως, ο υπουργός Περιβάλλοντος υπογράμμισε ότι δεν θα λύσουμε τα προβλήματα της Ελλάδας με το πετρέλαιο.

«Τα πρώτα χρήματα έχουν ήδη αρχίσει να έρχονται...Οι υδρογονάνθρακες θα μας φέρουν θετικά αποτελέσματα σε βάθος δεκαετιών», σημείωσε μεταξύ άλλων.

www.naftemporiki.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Άμεση προσγείωση ελικοπτέρου UH-1H

Άμεση προσγείωση λόγω μερικής απώλειας ισχύος κινητήρα πραγματοποίησε χθες σε στρατόπεδο της Δράμας το ελικόπτερο UH – 1H που μετέφερε τον αρχηγό ΓΕΣ Αντιστράτηγο Αθ. Τσέλιο. Δεν υπήρξαν άλλες συνέπειες από το συμβάν, εκτός από υλικές ζημιές σε δύο ΙΧ αυτοκίνητα στο σημείο προσγείωσης του ελικοπτέρου.

Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση του ΓΕΣ, "την Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013 και ώρα 18:00, στο πλαίσιο προγραμματισμένης επίσκεψης της Στρατιωτικής Ηγεσίας σε Μονάδες της Περιοχής Ευθύνης της 1ης Στρατιάς, ελικόπτερο UH – 1H, κατά την διάρκεια της απογείωσης από το ελικοδρόμιο του Στρατοπέδου στο Κάτω Νευροκόπι Δράμας, παρουσίασε μερική απώλεια ισχύος κινητήρα.
Το πλήρωμα του ελικοπτέρου προέβη προληπτικά σε άμεση προσγείωση για έλεγχο, σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες, εντός του Στρατοπέδου. Λόγω της στενότητας του χώρου κατά την προσγείωση προκλήθηκαν υλικές ζημιές σε δυο σταθμευμένα Ι.Χ. οχήματα από το ουραίο τμήμα του ελικοπτέρου. Από το περιστατικό δεν προκλήθηκε καμία σωματική βλάβη στους επιβαίνοντες και δεν υπέστη καμία ζημιά το πτητικό μέσο"
.

Διαβάστε περισσότερα...

Υπόθεση παρεμβολέων SONAK: Δίωξη σε 19 άτομα για απιστία σε βαθμό κακουργήματος

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013


Ποινική δίωξη κακουργηματικού χαρακτήρα για απιστία σε βάρος του Δημοσίου, ηθική αυτουργία σε αυτή και άμεση συνέργεια άσκησε η επίκουρη Εισαγγελέας Διαφθοράς Πόπη Παπανδρέου σε βάρος του επιχειρηματία Θωμά Λιακουνάκου κι άλλων 18 προσώπων, για την υπόθεση της προμήθειας 18 παρεμβολέων και 11 κέντρων ακρόασης από την εταιρεία SONAK το 2001.

Εκτός του Θ. Λιακουνάκου οι διώξεις στρέφονται επίσης κατά δύο πρώην γενικών γραμματέων του υπουργείου Εθνικής Άμυνας (Γ. Κολίρη και Ε. Βασιλάκου), ενός διευθυντικού στελέχους της SONAK και 15 αξιωματικών που συμμετείχαν στη διαδικασία εισηγήσεων και λήψης αποφάσεων για τη συγκεκριμένη προμήθεια, συμπεριλαμβανομένου ενός πρώην αρχηγού ΓΕΣ. Σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, οι 19 κατηγορούμενοι κλήθηκαν στην εισαγγελέα και αρνήθηκαν τις κατηγορίες.

Η συγκεκριμένη σύμβαση (που τυπικά παραμένει σε ισχύ!) είναι πραγματικά μια "Ιστορία με σημεία και τέρατα", όπου το Δημόσιο βρέθηκε "και κερατάς και δαρμένος": Αφ' ενός ο ΕΣ δεν παρέλαβε ποτέ το υλικό ηλεκτρονικού πολέμου που είχε παραγγελθεί (και είναι άκρως αναγκαίο), και αφ' ετέρου λόγω των σκανδαλωδών προβλέψεων της σύμβασης του 2001 (πχ. προκαταβολή 35 εκ. Ευρώ επί συνολικής αξίας προγράμματος 72 εκ. Ευρώ, ενώ συνήθως η προκαταβολή δεν ξεπερνά το 40%) η διατησία που έγινε το 2007 δικαίωσε την SONAK, επιδικάζοντάς της 3 εκ. Ευρώ και επιτρέποντάς της να κρατήσει την προκαταβολή και τις εγγυητικές επιστολές!

Η ζημιά του Δημοσίου από την όλη υπόθεση ήταν της τάξης των 40 εκ. Ευρώ και, κατά τα στοιχεία της εισαγγελικής έρευνας, είναι απόρροια ενεργειών και αποφάσεων του τότε Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου 'Αμυνας που εγκλώβισαν το Δημόσιο.

Το πρόβλημα σε αυτή την υπόθεση είναι ότι κάποιος λείπει από το κάδρο: ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας Α. Τσοχατζόπουλος δεν μπορεί να διωχθεί, γιατί οι ποινικές ευθύνες των εμπλεκομένων υπουργών έχουν ήδη παραγραφεί βάσει του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Σε κάθε περίπτωση, η ποινική δίωξη (επιτέλους) σε βάρος προσώπων που λυμαίνονταν το χώρο των στρατιωτικών προμηθειών για πολλά χρόνια είναι ένα ελπιδοφόρο στοιχείο...


Διαβάστε περισσότερα...

Alenia: Παραδόθηκε το πρώτο τουρκικό ATR72-600 TMUA

Την παράδοση του πρώτου αεροσκάφους ATR72-600 TMUA (Turkish Maritime Utility Aircraft: τουρκικό αεροσκάφος ναυτικής χρήσης) στη Διοίκηση Τουρκικών Ναυτικών Δυνάμεων (TDK: Turk Deniz Kuvvetleri) ανακοίνωσε η κατασκευάστρια ιταλική Alenia Aermacchi.

Το αεροσκάφος αποτελεί το πρώτο από την τουρκική παραγγελία οκτώ αεροσκαφών ATR72, εκ των οποίων τα δύο είναι της έκδοσης ATR72-600 TMUA και τα υπόλοιπα έξι της έκδοσης ATR72-600 TMPA (Turkish Maritime Patrol Aircraft: τουρκικό αεροσκάφος ναυτικής περιπολίας) που είναι εξοπλισμένα για αποστολές ναυτικής περιπολίας και ανθυποβρυχιακό πόλεμο.

Σε σύγκριση με τη βασική έκδοση ATR72-600, τα δύο αεροσκάφη της έκδοσης TMUA, τα οποία τροποποιήθηκαν στο εργοστάσιο της Alenia Aermacchi στο Capodichino της Νάπολης και το Caselle του Τορίνο, έχουν τις ακόλουθες διαφορές: νέα συστήματα επικοινωνιών, σύστημα αναγνώρισης φίλου ή εχθρού (IFF) και οθόνες απεικόνισης τακτικής κατάστασης και επικοινωνιακά συστήματα για χρήση από το πλήρωμα. Τα αεροσκάφη μπορούν εύκολα να αναδιαμορφωθούν για μεταφορά φορτίου, τη μεταφορά προσωπικού ή και μικτής διαμόρφωσης (φορτίου και προσωπικού).


Τα υπόλοιπα έξι αεροσκάφη ATR72-600 TMPA την παρούσα περίοδο υπόκεινται σε εργασίες μετατροπής στις εγκαταστάσεις της TAI (Turkish Aerospace Industry) στην Άγκυρα. Μεταξύ των συστημάτων που εγκαθίσταται είναι το ολοκληρωμένο σύστημα ελέγχου αποστολής AMASCOS κατασκευής της γαλλικής Thales, ζεύξη δεδομένων Link 16, σταθμός του συστήματος αυτόματης αναγνώρισης AIS (Automatic Identification System) πλοίων επιφανείας καθώς και το οπλικό σύστημα.

Το πρώτο TMPA προβλέπεται να παραδοθεί στην TDK τον Φεβρουάριο του 2017, ενώ οι παραδόσεις πρόκειται να ολοκληρωθούν μέχρι τα τέλη του 2018.

Αναλυτικότερα η είδηση στο defencepoint.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Παν-κουρδικό συνέδριο στα σκαριά...

Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013


Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, Κούρδοι από την Τουρκία, το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία συμφώνησαν να οργανώσουν ένα παν-κουρδικό συνέδριο, για να ξεπεράσουν τους ιστορικούς διχασμούς και να προετοιμαστούν για να εκμεταλλευτούν πλήρως την αναταραχή στην περιοχή.


Οι Κούρδοι, που συχνά περιγράφονται ως το μεγαλύτερο έθνος στον κόσμο χωρίς δικό του κράτος, θεωρούν τα σύγχρονα σύνορα που έχουν διαρέσει την πατρίδα τους το "Μεγάλο Κουρδιστάν" ως μια ιστορική αδικία. Η γεωπολιτική καταδίκασε τους Κούρδους να ζουν σε τέσσερις διαφορετικές χώρες, και οι δικές τους αντιμαχόμενες ιδεολογίες και παραταξιάκοί ανταγωνισμοί έχουν εμποδίσει την επίτευξη ευρύτερης ενότητας, και μάλιστα έχουν προκάλέσει και ένοπλες εμφύλιες συγκρούσεις.

Αντιπρόσωποι από 39 κουρδικά κόμματα συμμετείχαν σε μια συμβολική συνάντηση στην πρωτεύουσα του ιρακινού Κουρδιστάν της Δευτέρα 22 Ιουλίου, αν και οποιεσδήποτε κοινές πρωτοβουλίες, και πολύ περισσότερο η πολιτική και θεσμική ενότητα που κάποιοι ονειρεύονται, απέχουν ακόμα πολύ.

Για το συνέδριο δεν έχει ακόμα οριστεί ημερομηνία, αλλά κάποιοι συμμετέχοντες είπαν ότι θα μπορούσε να διοργανωθεί ακόμα και τον επόμενο μήνα.

"Ο κύριος στόχος μας με τη διοργάνωση αυτού του συνεδρίου είναι να καταλήξουν όλες οι κουρδικές πολιτικές παρατάξεις σε μια κοινή στρατηγική και φωνή", δήλωσε ο ηγέτης του Ιρακινού Κουρδιστάν Masoud Barzani στην ομιλία του, χαρακτηρίζοντας τη συνάντηση στο Arbil ως "ιστορική". "Καλώ όλους τους συμμετέχοντες να δουλέψουν μαζί, με πνεύμα αδελφοσύνης και πατριωτισμού, μακριά από στενές πολιτικές ιδεολογίες."

Διαδοχικές κυβερνήσεις στη Βαγδάτη, τη Δαμασκό, την Τεχεράνη και την Άγκυρα εκμεταλλεύονταν για πολλά χρόνια την έλλειψη ενότητας των Κούρδων για να ματαιώνουν τις προσδοκίες τους για περισσότερη ανεξαρτησία σε μια ενωμένη πατρίδα, και κατά καιρούς κατέφευγαν στην ωμή βία για να τους καταστείλουν. Ο ιρακινός δικτάτορας Saddam Hussein προκάλεσε το θάνατο χιλιάδων Κούρδων με αέρια.

Ο Ramzy Mardini, αναλυτής του "Iraq Institute for Strategic Studies" σχολιάζει ότι οι διαιρέσεις των Κούρδων αποτελούν ακόμη ένα σοβαρό εμπόδιο: "Ο ανταγωνισμός μεταξύ των Κούρδων οδηγεί σε αντιφατικές πολιτικές, που μειώνουν τη δυνατότητά τους να πάρουν θέση ως νικητές της Αραβικής Άνοιξης".

Παρ' όλα αυτά, οι Κούρδοι που έλυσαν τις παραταξιακές διαφορές τους με εμφύλιες συγκρούσεις στη δεκαετία του 1990, σήμερα διοικούν το δικό τους ουσιαστικά κράτος στο Β. Ιράκ και απολαμβάνουν ανεπανάληπτη ευημερία, την ώρα που η σεκταριστική βία απειλεί να διαλύσει την υπόλοιπη χώρα.

Στη Συρία, ο εμφύλιος πόλεμος έδωσε την ευκαιρία για περισσότερη αυτονομία των Κούρδων μετά από χρόνια καταπίεσης από τον πρόεδρο Bashar al-Assad και τον πατέρα του, που είχε αρνηθεί την υποκοότητα σε χιλιάδες και είχε κατασχέσει τα εδάφη τους.

Στην Τουρκία, το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) βρίσκεται σε συνομιλίες για τον τερματισμό του τριαντάχρονου ένοπλου αγώνα, με αντάλλαγμα περισσότερα δικαιώγματα για τους Κούρδους, που αποτελούν περίπου το ένα πέμπτο του πληθυσμού της Τουρκίας.

Μόνο στο Ιράν έχει παραμείνει η κατάσταση των Κούρδων χωρίς σημαντικές αλλαγές.

"Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Κούρδοι βλέπουν τις ιστορικές εξεγέρσεις που σημειώνονται στην περιοχή υπό το πρίσμα του οπορτουνισμού", σημειώνει ο Mardini. "Μέσω της ανατροπής της πολιτικής τάξης πραγμάτων θα μπορούσαν τελικά να επαναχαραχθούν τα κρατικά σύνορα. Οι Κούρδοι προσπαθούν να βρίσκονται στην πλεονεκτικότερη θέση για να εκμεταλλευτούν εκείνη τη στιγμή".

(Ρεοπρτάζ: Isabel Coles; Editing: Kevin Liffey)
Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Συνελήφθησαν στην Τουρκία οι δολοφόνοι των δυο μητροπολιτών που είχαν απαχθεί στη Συρία


Αστυνομικοί, συνέλαβαν σε μπλόκο στο Ικόνιο, τρια άτομα, δυο άνδρες και μια γυναίκα, οι οποίοι φέρονται ως οι απαγωγείς και δολοφόνοι του ελληνορθόδοξου μητροπολίτη Παύλου Γιαζιτζή και του Ασσύριου μητροπολίτη Γρηγόριου Ιωάννη Ιμπραήμ.
Οι συλληφθέντες, μετά από τις σχετικές διαδικασίες, παραδόθηκαν στις χώρες τους, τη Ρωσία και την Συρία.
Σημειώνεται ότι οι φερόμενοι ως δολοφόνοι είναι ο ένας Ρώσος, ο άλλος Τσετσένος και ο τρίτος Σύρος.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Ραντικάλ, οι τουρκικές αρχές, μόλις έλαβαν τις πληροφορίες ότι οι φερόμενοι ως δολοφόνοι εισήλθαν στο τουρκικό έδαφος παράνομα, έκαναν μπλόκα στους δρόμους, με αποτέλεσμα να συλληφθούν σε σημείο ελέγχου στην κωμόπολη Cihanbeyli, στο δρόμο Άγκυρας-Ικονίου.

Πηγή Ινφογνώμων

Διαβάστε περισσότερα...

η δράση της 31 Μοίρας Καταδρομών στον Αττίλα

Τρίτη 23 Ιουλίου 2013

Άνδρες της 31ΜΚ, φωτογραφία
μέσω Σάββα Βλάσση 
Γράφει ο Σάββας Δ. Βλάσσης*

Αττίλας 1

Η 20ή Ιουλίου βρήκε την 31 ΜΚ σε δύσκολη κατάσταση, αλλά αξιόμαχη. Παρά τις απώλειες και τον κάματο των ανδρών από την εμπλοκή τους στο πραξικόπημα και τις μετά από αυτό επιχειρήσεις ελέγχου της κατάστασης, η Μοίρα ανέλαβε αμέσως αποστολή. Ο διοικητής Καταδρομών Συνταγματάρχης Κωνσταντίνος Κομπόκης ενημέρωσε τον Ταγματάρχη Μανιάτη και μίλησε στους άνδρες, εμψυχώνοντάς τους. Περί τις 07.30 ένας ένας οι λόχοι της Μοίρας ξεκινούσαν για τον χώρο εξόρμησης στο ύψωμα Προφήτης Ηλίας, δυτικά του Αγίου Ιλαρίωνα. Διμοιρία μόνο του 13 ΛΚ παρέμεινε ως φρουρά του ΡΙΚ. Ακολουθώντας το δυτικό δρομολόγιο για Κυρήνεια, μέσω Αγίου Ερμολάου, η Μοίρα ανέβηκε στον Πενταδάκτυλο και παρά το ότι ένα τμήμα της δέχθηκε εχθρικά πυρά από το χωριό Πιλέρι, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν δύο άνδρες, κατάφερε να αφιχθεί στον Προφήτη Ηλία, οπότε και επιδόθηκε σε αναγνωρίσεις, ενημερώσεις και την έκδοση διαταγών. Στο μεταξύ, περίμενε τη συμπλήρωση της δύναμής της με την ολοκλήρωση της επιστράτευσης. Για την καταδρομική ενέργεια όμως που θα αναλάμβανε το βράδυ, η δύναμή της δεν ξεπερνούσε τους 150 άνδρες! Αποστολή των Καταδρομέων ήταν -σύμφωνα με το σχέδιο- η κατάληψη της στρατηγικής σημασίας στενωπού Αγύρτας, απ’ όπου διερχόταν η οδική αρτηρία Λευκωσίας - Κηρύνειας. Οι τρεις Μοίρες, υποβοηθούμενες από την επιστρατευόμενη 34 ΜΚ, θα ενεργούσαν από δυσμάς και ανατολάς, προκειμένου να καταλάβουν συγκεκριμένα υψώματα εκατέρωθεν της διάβασης, ώστε να αποκτήσουν τον έλεγχό της.
Μετά την κατάληψή τους, τα σχέδια προέβλεπαν την αντικατάστασή τους από τάγματα πεζικού. Η 31 ΜΚ ήταν η μόνη που θα ενεργούσε από δυτική κατεύθυνση. Αντικειμενικός σκοπός της ήταν το ύψωμα Κοτζάκαγια, άνωθεν του χωριού Αγύρτα και νότια του κάστρου του Αγίου Ιλαρίωνα. Ήταν ένα μακρόστενο ύψωμα που στην ουσία εξουδετέρωνε την όποια αξία είχε ο Άγιος Ιλαρίων, δεδομένου ότι απαγόρευε
πλήρως την κύρια οδική αρτηρία. Ακριβώς από την αντίθετη κατεύθυνση θα ενεργούσε η 32 ΜΚ, για να καταλάβει τη δυτική κορυφή του υψώματος Άσπρη Μούττη. Κοτζάκαγια και Άσπρη Μούττη αποτελούσαν τα ζωτικότερα εδάφη της στενωπού. Βορειότερα, το ύψωμα του Αγίου Ιλαρίωνα, με το ύψωμα 615 στα δυτικά και το ύψωμα Πετρομούθια ανατολικά, δίνουν βάθος στην τοποθεσία, χωρίς όμως να αποτελούν το ζωτικό της έδαφος. Η 33 ΜΚ θα έπρεπε να ενεργήσει στα Πετρομούθια, ενώ η 34 ΜΚ θα ενεργούσε νότια της 32 ΜΚ,στους πρόποδες του Πενταδακτύλου, για την κατάληψη του υψώματος 296, νοτιοανατολικά του χωριού Αγύρτα.

Άγημα της 31ΜΚ προ των γεγονώτων του 1974, τα τυφέκια ειναι
τα Αγγλικά Lee Enfield No4 , μέσω Σ.Δ.Β.

Στη στενωπό Αγύρτας είχαν συγκεντρωθεί τμήματα τουρκικών δυνάμεων αλεξιπτωτιστών και καταδρομών, που ενίσχυσαν τα αμυντικά εγκατεστημένα τμήματα Τουρκοκυπρίων και της ΤΟΥΡΔΥΚ. Κάποια από αυτά τα επίλεκτα τμήματα που αναπτύχθηκαν στην Κύπρο ανέλαβαν ρόλο εφεδρείας. Αυτή εγκαταστάθηκε στο κάστρο του Αγίου Ιλαρίωνα και τον πέριξ χώρο. Επάνω στο Κοτζάκαγια υπήρχε αμυντικά ταγμένη δύναμη λόχου, ενισχυμένη από τμήμα καταδρομέων που είχε αφιχθεί το πρωί. Η 31 ΜΚ προετοιμάστηκε για την καταδρομική επιχείρηση. Οι τρεις Λόχοι Κρούσης θα ενεργούσαν διείσδυση κατηφορίζοντας από την Αετοφωλιά, τη νοτιοανατολική κορυφή του Προφήτη Ηλία. Επικεφαλής των ανδρών είχε τεθεί ο διοικητής Ταγματάρχης Μανιάτης. Διοικητής του 11 ΛΚ ήταν ο Υπολοχαγός Αθανάσιος Γαληνός, του 12 ΛΚ ο Υπολοχαγός Παναγιώτης Καραχάλιος και του 13 ΛΚ ο Υπολοχαγός Ηλίας Γλεντζές. Ο Υπολοχαγός Καραχάλιος δεν ήταν καταδρομέας. Την εποχή εκείνη υπήρχε η πρακτική η θέση ενός διοικητή λόχου στις Μοίρες Καταδρομών να επανδρώνεται από αξιωματικό του Πεζικού - όχι και τόσο σοφή συνήθεια, όπως αποδείχθηκε στην πράξη. Διοικητής, τέλος, του ΛΥ-ΔΜ ήταν ο Λοχαγός Ελευθέριος Σταμάτης. Ως ώρα κρούσης (Ώρα Κ) είχε οριστεί η 23.00. Ενώ η διείσδυση εξελισσόταν, ο ΛΥ/ΔΜ που είχε τάξει στοιχεία όλμων, πολυβόλων και ΠΑΟ σε κατάλληλες θέσεις- εκτόξευε πυρά εναντίον των εχθρικών θέσεων. Το αποτέλεσμα ήταν η εκκένωση των προωθημένων εχθρικών θέσεων και η ανεμπόδιστη προσέγγιση των καταδρομέων στο τουρκικό στρατόπεδο, δίχως να γίνει αντιληπτή. Αιφνιδιαστικά, οι τρεις λόχοι, με πρωτοπόρο τον 13 ΛΚ, εισήλθαν στο εχθρικό στρατόπεδο και συνέλαβαν όλη τη φρουρά δίχως την παραμικρή απώλεια. Εκείνες τις ώρες και τις επόμενες ημέρες που ακολούθησαν, η άριστη ηγεσία των Υπολοχαγών Γλεντζέ και Γαληνού κατέστησε τα ονόματά τους θρυλικά για τους Κύπριους στρατιώτες τους. Πολύ γρήγορα η επιτυχής κατάληξη αναφέρθηκε με την εκτόξευση των συνθηματικών φωτοβολίδων και άρχισε η σταθεροποίηση των καταδρομέων επί του υψώματος. Το πλήγμα για τον εχθρό ήταν καίριο. Μέσα σε λίγη ώρα όλη η τοποθεσία βρισκόταν υπό την απειλή των ελληνικών όπλων, χάρη στην ενέργεια της 31 ΜΚ. Παρόλο που οι ενέργειες των υπόλοιπων Μοιρών δεν στέφθηκαν από ανάλογη επιτυχία, οι καταδρομείς επί του Κοτζάκαγια αντιπροσώπευαν θανάσιμη απειλή. Όταν οι εξελίξεις έγιναν αντιληπτές από την τουρκική πλευρά, άρχισε να οργανώνεται αντεπίθεση, η οποία δεν άργησε να εκδηλωθεί περί τη 01.00 της 21ης Ιουλίου. Οι καταδρομείς -όλοι κι όλοι ήταν δεν ήταν 100- την απέκρουσαν επιτυχώς. Με το ξημέρωμα όμως, άρχισαν να δέχονται πυρά βαρέων όπλων από τον Άγιο Ιλαρίωνα. Ο Ταγματάρχης Μανιάτης δεν άργησε να λάβει άσχημα νέα. Περί τις 05.00 ειδοποιήθηκε από τον ασύρματο ότι το τμήμα πεζικού που θα τους αντικαθιστούσε στο ύψωμα δεν ήταν σε θέση να εκτελέσει την αποστολή. Νέα ερωτηματικά και ανησυχία άρχισαν να βασανίζουν.



Ο Άγιος Ιλαρίων στο βάθος, το Κοτζάκαγια δεξιά, φωτογραφημένα εκ Δυσμών. Αριστερά διακρίνεται το ύψωμα του Προφήτη Ηλία © Σ.Δ.B.


Στο μεταξύ, το ξημέρωμα της 21ης Ιουλίου βρήκε τους καταδρομείς σε κρίσιμη κατάσταση επί του Πενταδακτύλου. Οι 32 και 33 ΜΚ στην ουσία είχαν αποτύχει. Το ίδιο και οι επίστρατοι της 34 ΜΚ, στους πρόποδες. Μόνο η 31 ΜΚ είχε πετύχει απολύτως τον αντικειμενικό σκοπό της, όχι μόνο προκαλώντας βαρύτατες απώλειες στον εχθρό, αλλά και δίχως να υποστεί την παραμικρή απώλεια! Αντιμέτωπος με αυτή την πραγματικότητα καθώς και με τη διαπίστωση πλέον ότι δεν υπήρχαν διαθέσιμες δυνάμεις για την αντικατάσταση των Μοιρών, ο Συνταγματάρχης Κομπόκης διέταξε τη σύμπτυξή τους, καθώς εάν παρέμεναν στις θέσεις που κατείχαν, οι Μοίρες διέτρεχαν μεγάλο κίνδυνο. Κατάκοποι οι άνδρες εγκατέλειψαν το κατάσπαρτο με πτώματα του εχθρού Κοτζάκαγια και μέχρι το μεσημέρι συγκεντρώθηκαν στην Αετοφωλιά. Από εκεί συμπτύχθηκαν στον Προφήτη Ηλία. Κατά την αποχώρηση από το Κοτζάκαγια, ένας άνδρας φονεύθηκε. Μαζί με 7 τραυματίες, ήταν οι μοναδικές απώλειες της Μοίρας, ασφαλώς κάτι το εκπληκτικό για τον άθλο που είχε επιτελέσει. συγκέντρωση της Μοίρας στον Προφήτη Ηλία ολοκληρώθηκε περί τις 13.00. Ακολούθησε ανασυγκρότηση και ανάπαυση, ώστε να συνέλθουν οι άνδρες από τον κάματο και την υπερένταση των τελευταίων ημερών. Το ίδιο έκαναν και οι άλλες Μοίρες, αναμένοντας από τη διοίκηση να αξιολογήσει την κατάσταση και να δώσει τις επόμενες διαταγές.

Στη δεύτερη φάση των επιχειρήσεων η 31ΜΚ χρησιμοποιούσε FN FAL

Η 21η Ιουλίου πέρασε δίχως να μπορέσουν οι τουρκικές δυνάμεις να σημειώσουν αξιόλογη πρόοδο. Αλλά και για την ελληνική πλευρά τα πράγματα δεν ενέπνεαν αισιοδοξία. Η Ελλάδα δεν είχε αποστείλει ουσιαστική βοήθεια και το ΓΕΕΦ, ενεργώντας σπασμωδικά, δεν κατάφερε κανέναν γερό κτύπημα, ούτε στην περιοχή του προγεφυρώματος ούτε στον ζωτικό θύλακο Λευκωσίας - Αγύρτας. Είχε αρχίσει να γίνεται φανερό ότι οι δυνατότητες της ΕΦ είχαν φθάσει σε όρια εξάντλησης. Στις 22 Ιουλίου οι Τούρκοι κατάφεραν να αποβιβάσουν ένα τακτικό συγκρότημα με τεθωρακισμένα στο προγεφύρωμα του Πεντεμιλίου και περί τις 11.00 να εξαπολύσουν επίθεση προς την Κυρήνεια. Οι ασθενείς δυνάμεις της ΕΦ δεν μπόρεσαν να προβάλουν άμυνα και διαλύθηκαν, με αποτέλεσμα οι τουρκικές δυνάμεις, προχωρώντας αργά, να συνεχίσουν μέχρι τη διάβαση Αγύρτας, επιτυγχάνοντας έτσι επαφή με τις δυνάμεις του θυλάκου Λευκωσίας- Αγύρτας. Η μάχη είχε κριθεί. H ημέρα επιφύλαξε εικόνα αβεβαιότητας για την 31 ΜΚ. Δίχως εικόνα για τη γενικότερη πορεία των επιχειρήσεων, η Μοίρα διατάχθηκε και απέσπασε τον 11 ΛΚ στην περιοχή Λαπήθου - Καραβά, δυτικά του προγεφυρώματος Πεντεμιλίου. Η υπόλοιπη Μοίρα διατάχθηκε να εξασφαλίσει την ορεινή διάβαση του Αγίου Παύλου. Από εκεί, ζητήθηκε και ο 12 ΛΚ κατευθύνθηκε προς το χωριό Πιλέρι, με αποστολή τον απεγκλωβισμό τμήματος πεζικού. Στις θέσεις που κατέλαβε η Μοίρα δεν άργησε να γίνει στόχος πυρών των τουρκικών αντιτορπιλικών και κατόπιν αεροσκαφών, τα οποία επί ώρες ανέσκαβαν την περιοχή, δίχως όμως να προκαλέσουν απώλειες. Αντιθέτως,ένα αεροσκάφος εθεάθη να βγάζει μαύρο καπνό, κτυπημένο προφανώς από τα όπλα των καταδρομέων οι οποίοι είχαν ανοίξει πυρ. Στις 16.00 τέθηκε σε εφαρμογή συμφωνία κατάπαυσης του πυρός. Ωστόσο, η 31 ΜΚ έλαβε διαταγή να επέμβει στην περιοχή της Αετοφωλιάς. Οι Τούρκοι είχαν ανατρέψει τα φίλια τμήματα πεζικού από τα δίδυμα υψώματα Αετοφωλιά (νότια) και 126 (βόρεια), τα οποία έπρεπε να ανακαταλάβουν οι καταδρομείς. Ο Λοχαγός Σταμάτης συγκέντρωσε τους 12 και 13 ΛΚ, περί τους 100 άνδρες συνολικά,κι εξέδωσε τη διαταγή. Ο 12 ΛΚ θα ενεργούσε στο δεξιό προς την Αετοφωλιά και ο 13 ΛΚ στο αριστερό, προς το 126. Κατά την κίνησή του το τμήμα δέχθηκε αεροπορικές προσβολές, με αποτέλεσμα να προκληθεί καθυστέρηση, σύγχυση και απώλεια της μεταξύ τους επαφής. Ωστόσο, οι καταδρομείς και σε αυτή την περίπτωση ανταπέδωσαν, με αποτέλεσμα ένα από αυτά να απομακρυνθεί καπνίζοντας. Στο μεταξύ, δίχως συντονισμό αλλά υπό την διοίκηση άξιων ηγητόρων, οι καταδρομείς κατάφεραν τελικά να καταλάβουν τα δύο υψώματα. Πρώτος ο 13 ΛΚ κινήθηκε προς το 126 και το κατέλαβε, με μόνες απώλειες ορισμένους τραυματίες, μεταξύ των οποίων και ο Υπολοχαγός Γλεντζές.
μέσω Σ.Δ.Β.

Στην Αετοφωλιά. ο Λοχαγός Σταμάτης ανέβηκε οδηγώντας τους άνδρες του, μέχρι που συνάντησαν στο φυλάκιο το φίλιο τμήμα, που με δυσκολία κρατιόταν. Στη θέα του πράσινου μπερέ, ο εχθρός εγκατέλειψε κάθε προσπάθεια. Την επομένη, η 31 ΜΚ αποδεσμεύτηκε από τον Πενταδάκτυλο και επέστρεψε στο στρατόπεδο Αθαλάσσας. Εκεί ανασυγκροτήθηκε,ενσωμάτωσε την Αποστολή Συμπληρώσεως και αναπαύθηκε. Μόνο ο 11 ΛΚ παρέμεινε στην περιοχή Λαπήθου - Καραβά, από όπου επέστρεψε στις 29 Ιουλίου, έχοντας έναν νεκρό και ορισμένους τραυματίες, μεταξύ των οποίων και ο Υπολοχαγός Γαληνός. Στο διάστημα αυτό, η Μοίρα εφοδιάστηκε μερικώς με τυφέκια FN FAL και πολυβόλα FN MAG των 7,62 mm, συμπληρώνοντας τον τσεχικό οπλισμό που είχε από τη 15η Ιουλίου. Στις 31 Ιουλίου η Μοίρα διατάχθηκε να εγκατασταθεί αμυντικά στη διάβαση Πανάγρων, αντικαθιστώντας το 281 ΤΠ. Την επομένη η Μοίρα διατάχθηκε κι απέστειλε τον 12 ΛΚ, με διοικητή τον έφεδρο (επίστρατο) Ανθυπολοχαγό Λουκά Βαρναβίδη, στο ύψωμα 1023,στο δεξί πλευρό της. Από το πρωί στις 2 Αυγούστου, ο λόχος αντιμετώπισε επίθεση πολυάριθμου εχθρικού πεζικού την οποία απέκρουσε, για να ακολουθήσει και δεύτερη επίθεση. Παρά τις απώλειες που προκαλούσαν στον εχθρό οι αμυνόμενοι, η αδιαφορία των Τούρκων για τις απώλειες είχε αποτέλεσμα την προσέγγισή τους στις γραμμές των καταδρομέων. Δίχως την παραμικρή υποστήριξη από πυροβολικό ή όλμους, ο 12 ΛΚ αναδιατάχθηκε μέχρι που, μετά την εμφάνιση εχθρικών τεθωρακισμένων, διατάχθηκε να συμπτυχθεί και στο τέλος να επιστρέψει στα Πάναγρα. Οι απώλειες του λόχου ήταν 3 νεκροί και 3 τραυματίες. 

Aττίλας 2

Η 31 ΜΚ παρέμεινε στα Πάναγρα μέχρι τη νύχτα 10/11 Αυγούστου, οπότε την αντικατέστησε η 33 ΜΚ. Επέστρεψε και πάλι στο στρατόπεδό της παραμένοντας ως εφεδρεία του ΓΕΕΦ. Την επομένη η Μοίρα διατάχθηκε να μεταβεί στον χώρο διασποράς της κι εν συνεχεία ανέλαβε αμυντική αποστολή νοτιο-ανατολικά της Λευκωσίας. Τις πρωινές ώρες της 14ης Αυγούστου οι τουρκικές δυνάμεις επανέλαβαν την προέλασή τους, αρχικά προς Ανατολάς, προς την Αμμόχωστο. Οι ασθενείς δυνάμεις της ΕΦ διαλύθηκαν και άρχισαν να συμπτύσσονται προς νότο. Δεδομένης της ανυπαρξίας αξιόμαχων δυνάμεων,η Μοίρα υποχρεώθηκε να απλωθεί γραμμικά ώστε να καλύψει το μεγαλύτερο δυνατό μέτωπο. Στον τομέα της όμως επικράτησε ησυχία,καθώς ο εχθρός δεν κινήθηκε προς νότο. Μετά την κατάληψη της Αμμοχώστου, οι τουρκικές δυνάμεις κινήθηκαν και στο δυτικό μέτωπο, για να σταματήσουν οριστικά την προέλαση, το απόγευμα της 16ης Αυγούστου. Σιγά σιγά το ΓΕΕΦ αντιλήφθηκε ότι σε πολλά σημεία η προώθηση των τουρκικών δυνάμεων είχε σταματήσει προ χωριών ή υψωμάτων τα οποία είχαν εκκενωθεί από δυνάμεις της ΕΦ. Για τον λόγο αυτό διατάχθηκαν διάφορα τμήματα να αναπτυχθούν σε τέτοιους χώρους, ώστε να περιοριστεί όσο το δυνατόν περισσότερο η «νεκρή ζώνη» μεταξύ των δύο αντιπάλων. Στην περιοχή του χωριού Πυρόι, η 31 ΜΚ διατάχθηκε να αποστείλει διμοιρία για να εγκατασταθεί σε αυτό. Μετά από ορισμένα προβλήματα συνεννόησης και διαδοχικές αλλαγές διαταγών,τελικώς η διμοιρία, με επικεφαλής τον έφεδρο επίστρατο) Ανθυπολοχαγό Καλλίνικο Αλαμπρίτη, εισήλθε στο χωριό και εγκαταστάθηκε αμυ- ντικά. Ένας ουλαμός αρμάτων Τ-34/85 δεν στάθηκε δυνατό να αφιχθεί μέχρι το χωριό, εξαιτίας βλαβών που έθεσαν εκτός μάχης όλα τα άρματα. Μόνο ένα από αυτά ήταν σε θέση να εκτελέσει πυρά προς την κατεύθυνση του εχθρού, έχοντας ακινητοποιηθεί κοντά στο χωριό. Με το ξημέρωμα, παρά την εκεχειρία που ίσχυε, σφοδρό μπαράζ όλμων άρχισε να πέφτει στο χωριό. Περί τις 11.00 από το ύψωμα Καυκάλα φάνηκε πολυάριθμο τουρκικό πεζικό να κατευθύνεται προς το Πυρόϊ. Οι οχυρωμένοι καταδρομείς εξαπέλυσαν σφοδρό πυρ και απέκρουσαν την επίθεση, προκαλώντας σοβαρές απώλειες στους Τούρκους. Ακολούθησε νέο μπαράζ όλμων και πυρών ΠΑΟ και πολυβόλων,με αποτέλεσμα το χωριό να αρχίσει να μετατρέπεται σε ερείπια. Η δεύτερη τουρκική επίθεση δεν είχε καλύτερη τύχη. Ωστόσο οι καταδρομείς, παρόλο που δεν είχαν υποστεί την παραμικρή απώλεια, άρχισαν να αντιμετωπίζουν έλλειψη πυρομαχικών. Με πρωτοβουλία ενός δοκίμου, έφθασαν πυρομαχικά και η άμυνα έδειχνε ότι μπορούσε να διαρκέσει. Στο μεταξύ, αμέσως μετά την απόκρουση της πρώτης επίθεσης και τη σχετική αναφορά που δόθηκε προς τα προϊστάμενα κλιμάκια, οι καταδρομείς είχαν διαταχθεί να συμπτυχθούν. Ήταν μια μάλλον αψυχολόγητη διαταγή. Εφόσον ο εχθρός έσπαγε τα μούτρα του και οι καταδρομείς δεν είχαν καμμία απώλεια, ποιος ο λόγος για εγκατάλειψη της θέσης; Η επιμονή της διαταγής ηχούσε τόσο ενοχλητική για τους καταδρομείς, που την αγνόησαν αμέσως. Εκεί στο Πυρόι, οι άνδρες της 31 ΜΚ αναβίωσαν για άλλη μία φορά τις λαμπρές πολεμικές παραδόσεις του γένους. Ήταν τότε που καθιερώθηκε το εύγλωττο σύνθημα, τρανή απόδειξη του ηθικού των μαχητών: «Όταν ο ασύρματος λέει υποχώρηση, τότε είναι χαλασμένος»! Μετά από νέα προπαρασκευή πυρών, εκδηλώθηκε τρίτη τουρκική επίθεση. Μέσα από τα χαλάσματα, οι καταδρομείς εξακολουθούσαν να τιμωρούν τον εισβολέα. Ωστόσο, τη φορά αυτή ο εχθρός αποφάσισε να στείλει και άρματα μάχης, εκτελώντας υπερκερωτικό ελιγμό που θα εξασφάλιζε διείσδυση μέχρι το μεγάλης σημασίας για τους Τούρκους απομονωμένο τουρκοκυπριακό χωριό της Λουρουτζίνας,αποκόπτοντας και την οδική αρτηρία Λευκωσίας-Λάρνακας Η ώρα ήταν πλέον 18.00 όταν επαναλήφθηκε η διαταγή σύμπτυξης, αυτή τη φορά απολύτωςδικαιολογημένη. Έχοντας προσθέσει άλλη μια ηρωική σελίδα στην ιστορία των ελληνικών όπλων, οι μαχητές της 31 ΜΚ συμπτύχθηκαν οργανωμένα κι ενώθηκαν με τους συντρόφους τους, δίχως να έχουν υποστεί απώλειες. Ο συνολικός απολογισμός των απωλειών της 31 ΜΚ κατά το διάστημα 15 Ιουλίου - 17 Αυγούστου ήταν βαρύς. Νεκροί 2 αξιωματικοί και 12 καταδρομείς, τραυματίες 7 αξιωματικοί και 43 καταδρομείς. Θλιβερή είναι η διαπίστωση ότι πολύ περισσότερες ήταν οι απώλειες κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος (9 νεκροί, 30 τραυματίες) σε σχέση με τις απώλειες από τον εχθρό (5 νεκροί, 20 τραυματίες). Μετά τις μάχες, η διοίκηση της 31 ΜΚ πρότεινε σειρά απονομής ηθικών αμοιβών σε στελέχη και κληρωτούς. Ο Ταγματάρχης Ανδρέας Παναγιωτόπουλος, που είχε αναλάβει υποδιοικητής λίγο πριν τον «Αττίλα 2», προτάθηκε για απονομή του Μεταλλίου Εξαίρετων Πράξεων,ο Λοχαγός Σταμάτης προτάθηκε για την απονομή του Αργυρού Αριστείου Ανδρείας, του Πολεμικού Σταυρού Γ’ τάξης και του Μεταλλίου Εξαίρετων Πράξεων, οι Υπολοχαγοί Γλεντζές και Γαληνός προτάθηκαν για την απονομή του Αργυρού Αριστείου Ανδρείας και του Μεταλλίου Εξαίρετων Πράξεων, ενώ ο Υπολοχαγός Καραχάλιος προτάθηκε για τον Πολεμικό Σταυρό Γ’ τάξης. Από τα υπόλοιπα μόνιμα στελέχη, οι Ανθυπασπιστές Παναγιώτης Δίπλας και Αναστάσιος Βαρυτιμίδης προτάθηκαν για το Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων. Από πλευράς εφέδρων αξιωματικών, για το Αριστείο Ανδρείας και τον Πολεμικό Σταυρό προτάθηκαν 5, για το Αριστείο Ανδρείας και το Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων ένας, για το Αριστείο Ανδρείας 17, για τον Πολεμικό Σταυρό ένας και για το Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων ένας. Αντίστοιχες ηθικές αμοιβές προτάθηκαν για τους κληρωτούς οπλίτες. Η πατρίδα, τους αγνόησε όλους...
_________
*Ο Σάββας Δ. Βλάσσης είναι εκδότης του περιοδικού ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ

Διαβάστε περισσότερα...

Συνάντηση Μανιάτη με τον τούρκο πρεσβευτή για τον αγωγό ΤΑΡ

Η επιλογή του αγωγού TAP για τη μεταφορά του αζέρικου φυσικού αερίου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, βρέθηκε την Τρίτη στο επίκεντρο της συνάντησης του υπουργού Περιβάλλοντος, Γιάννη Μανιάτη, με τον πρεσβευτή της Τουρκίας στην Ελλάδα, Κερίμ Ουράς.

Ο αγωγός TAP αποτελεί τη συνέχεια του αγωγού TANAP που θα διασχίζει την Τουρκία και θα καταλήγει στην Ιταλία, μέσω Ελλάδας και Αλβανίας. Σύμφωνα με το ΥΠΕΚΑ, ο αγωγός φέρνει πιο κοντά την Ελλάδα και την Τουρκία και σηματοδοτεί μια πιο στενή συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών.

Ο υπουργός ΠΕΚΑ αναφέρθηκε στις μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης που διανοίγονται και για τις δύο χώρες, με επενδύσεις που αφορούν στα έργα κατασκευής και μπορούν να δώσουν σημαντική ώθηση στην οικονομία, ενώ διαβεβαίωσε ότι τα έργα αυτά θα προχωρήσουν εντός των χρονοδιαγραμμάτων που έχουν τεθεί.

Από την πλευρά του, ο τούρκος πρεσβευτής χαρακτήρισε την εξέλιξη που αφορά στην επιλογή του αγωγού TAP ως παράγοντα σταθερότητας για την περιοχή.

Επιπλέον, στη συνάντηση συζητήθηκαν τα θέματα διμερούς συνεργασίας των δύο χωρών σε θέματα περιβάλλοντος και ενέργειας, εν όψει της 3ης συνόδου του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας που θα συγκληθεί στις αρχές του 2014.

Συμφωνήθηκε ακόμα η ενεργοποίηση της Επιτροπής Ενεργειακού Συντονισμού που προβλέπεται από το Μνημόνιο Συνεργασίας των δύο χωρών.

Τέλος, ο κ. Μανιάτης αποδέχθηκε την πρόσκληση, που μετέφερε ο κ. Ουράς εκ μέρους του υπουργού Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της Τουρκίας Τανέρ Γιλντίζ, να επισκεφθεί το επόμενο διάστημα την Τουρκία.

www.in.gr

Διαβάστε περισσότερα...

«Ριζική αναδιάρθρωση» και ιδιωτικοποίηση των τριών αμυντικών βιομηχανιών

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

Συγκεκριμένα, τα σχέδια της κυβέρνησης έχουν ως στόχο την ιδιωτικοποίηση των τριών εταιρειών εντός του 2014, «ή/και τη διευκόλυνση πώλησης επιμέρους στοιχείων του ενεργητικού τους».

Σε «ριζική αναδιάρθρωση» των τριών «επί σειρά ετών ζημιογόνων» αμυντικών βιομηχανιών ΕΑΣ, ΕΛΒΟ και ΛΑΡΚΟ προχωρά η κυβέρνηση, όπως ανακοινώθηκε τη Δευτέρα. Συγκεκριμένα, τα σχέδια της κυβέρνησης έχουν ως στόχο την ιδιωτικοποίηση των τριών εταιρειών εντός του 2014, «ή/και τη διευκόλυνση πώλησης επιμέρους στοιχείων του ενεργητικού τους». Όπως αναφέρει η κυβερνητική ανακοίνωση, στο πλαίσιο των εν λόγω προσπαθειών απαιτείται η «αναγκαία αναδιάρθρωση και προσαρμογή των εταιρειών», προκειμένου να «καταστούν βιώσιμες».
Η διαδικασία ιδιωτικοποίησης θα υλοποιηθεί με τη βοήθεια εξειδικευμένων ανεξάρτητων συμβούλων, σε συνεργασία με τις διοικήσεις και τους εργαζόμενους.

Οι οριστικές αποφάσεις της κυβέρνησης θα ληφθούν ως το τέλος του Αυγούστου, με στόχο την υλοποίησή τους έως το τέλος του τρέχοντος έτους.

Πηγή: Σκάϊ


Διαβάστε περισσότερα...

22 Ιουλίου 1974: Η κατάρριψη των τουρκικών F-102


Το εικονιζόμενο F-5A με SN 66-9137 θεωρείται ένα από τα δύο
ελληνικά αεροσκάφη που συμμετείχαν στην αερομαχία.
Προσέξτε την κόκκινη γραμμή στο κάθετο σταθερό.
(φωτογραφία: Πτήση / Θ. Βρανάς, μέσω Ν. Τσελεπίδη)  
Στις 22 Ιουλίου 1974, η αεροπορική δραστηριότητα πάνω από το Αιγαίο ήταν εξαιρετικά αυξημένη, καθώς η τουρκική εισβολή στην Κύπρο συνεχιζόταν και η τουρκική αεροπορία προέβαινε σε μαζικές παραβιάσεις του F.I.R. Αθηνών. Στα ελληνικά αεροδρόμια, οι χειριστές βρίσκονταν μέσα στα κόκπιτ των αεροσκαφών, σε ετοιμότητες των δύο ή πέντε λεπτών. Μεταξύ αυτών, ο υποσμηναγός Ι. Δινόπουλος και ο ανθυποσμηναγός Θ. Σκαμπαρδώνης, χειριστές της 337 ΜΑΗ (Μοίρας Αναχαίτισης Ημέρας) που έδρευε τότε στην 111 ΠΜ της Ν. Αγχιάλου.

Γύρω στις 13.30 οι δύο χειριστές έλαβαν διαταγή απογείωσης. Λόγω βλάβης στον ασύρματό του, ο Δινόπουλος διέταξε τον Σκαμπαρδώνη να ηγηθεί του σχηματισμού ως Νο 1, όπως και έγινε. Ο Σκαμπαρδώνης ακολουθώντας τις οδηγίες του σταθμού ραντάρ του Πηλίου ("Joker") κατευθύνθηκε προς το Β. Αιγαίο, ενώ ο Δινόπουλος τον ακολουθούσε καλύπτοντάς τον από ψηλότερα. Μετά από μερικές αλλαγές ύψους και κατεύθυνσης (ενδεχομένως λόγω της πολλαπλότητας των ιχνών εκείνη την ημέρα), ο Σκαμπαρδώνης διατάχθηκε να κατευθυνθεί προς την περιοχή μεταξύ Αγ. Ευστρατίου και Λήμνου, σε ύψος 20.000 πόδια.

Ενώ βρισκόταν ακόμα σε άνοδο στα 18.000 πόδια, ειδοποιήθηκε από το Joker ότι τα εχθρικά ίχνη πλησίαζαν και σχεδόν αμέσως είδε δύο τουρκικά F-102 σε κλειστό σχηματισμό στα αριστερά του, σε απόσταση όχι μεγαλύτερη από 200 μέτρα. Αμέσως έστριψε σκληρά αριστερά προκειμένου να βρεθεί πίσω τους, ενώ και τα τουρκικά αεροσκάφη έκαναν το ίδιο, προσπαθώντας να βρεθούν στην "ώρα 6" του ελληνικού F-5.


Με πλήρη στοιχεία στον κινητήρα και μέγιστο ρυθμό στροφής, ο Σκαμπαρδώνης προσπάθησε να διατηρήσει οπτική επαφή με τα τουρκικά αεροσκάφη. Στρέφοντας συνεχώς, έχανε ύψος ώσπου βρέθηκε κάτω από τα 10.000 πόδια. Ενώ προσπαθούσε να ανακτήσει οπτική επαφή με τα τουρκικά αεροσκάφη, είδε ξαφνικά μια τεράστια στήλη νερού στη θάλασσα. Συνειδητοποιώντας τι είχε συμβεί, αναζήτησε τον Δινόπουλο, χωρίς να μπορέσει να τον εντοπίσει. Στη συνέχεια διατάχθηκε από το Joker να επιστρέψει στη Ν. Αγχίαλο. Λίγο μετά την προσγείωσή του, είδε το αεροσκάφος του Δινόπουλου να περνάει πάνω από το διάδρομο και παρατήρησε ότι έλειπαν και οι δύο Sidewinder από τα ακροπτερύγιά του...

Ο Δινόπουλος είχε παρακολουθήσει την αρχική φάση της εμπλοκής απαρατήρητος καθώς, όντας ψηλότερα, δεν είχε γίνει αντιληπτός από τους δυο τούρκους πιλότους. Είδε τη θυρίδα οπλισμού του επικεφαλής F-102 να ανοίγει και έναν πύραυλο AIM-4 Phalcon να εκτοξεύεται κατά του Σκαμπαρδώνη, αστοχώντας. Ο Δινόπουλος πλησίασε, βρέθηκε πίσω από τα τουρκικά αεροσκάφη και εκτόξευσε άμεσα τον έναν από τους δύο ΑΙΜ-9 Sidewinder που έφερε το αεροσκάφος του. Όμως ο πρώτος πύραυλος αστόχησε, καθώς η κεφαλή του δεν είχε προθερμανθεί αρκετά. Ο Δινόπουλος χωρίς δισταγμό εκτόξευσε τον δεύτερο πύραυλο, που πέτυχε το τουρκικό F-102 και το έστειλε να συντριβεί φλεγόμενο στη θάλασσα. Ο δεύτερος Τούρκος χειριστής έχασε τον προσανατολισμό του και, χρησιμοποιώντας αλόγιστα τη μετάκαυση του κινητήρα του, βρέθηκε “bingo fuel” και επιχείρησε αναγκαστική προσγείωση σε δρόμο στα μικρασιατικά παράλια. Το αεροσκάφος καταστράφηκε και ο ίδιος μεταφέρθηκε βαριά τραυματισμένος στο νοσοκομείο, όπου πέθανε από τα τραύματά του.

Ο Ι. Δινόπουλος αποστρατεύθηκε από την Πολεμική Αεροπορία με το βαθμό του σμηνάρχου, ενώ ο Θ. Σκαμπαρδώνης με τον βαθμό του ταξιάρχου. Αρκετά χρόνια μετά την αερομαχία, όταν υπηρετούσε στο “Air-South Command" του ΝΑΤΟ στη Νάπολη, ένας Τούρκος αξιωματικός της αεροπορίας που συζητούσε μαζί του, ισχυρίστηκε ότι δύο τουρκικά F-102 είχαν καταρρίψει δύο ελληνικά F-5. Όταν ο Σκαμπαρδώνης τον ρώτησε "μοιάζω με φάντασμα;", ο Τούρκος έχασε το χρώμα του...

Ο ταξίαρχος ε.α. Θωμάς Σκαμπαρδώνης ενώ περιγράφει την αερομαχία με τα τουρκικά F-102 κατά τη συνέντευξή του στον Δ. Στεργίου. (Φωτό: Σ. Βλάσσης, μέσω Ν. Τσελεπίδη

Το κείμενο βασίζεται στη συνέντευξη του ταξιάρχου ε.α. Θωμά Σκαμπαρδώνη στον Δημήτρη Στεργίου που δημοσιεύθηκε στο τεύχος 29 του περιοδικού Cockpit, και στο σχετικό άρθρο του Σάββα Δ. Βλάσση στο τεύχος 65 του περιοδικού Πολεμος & Ιστορία. Περισσότερες λεπτομέρειες μπορούν οι αναγνώστες να αναζητήσουν εκεί. Επειδή οι εξ Ανατολών γείτονες αρέσκονται στη διαστροφή των γεγονότων για λόγους προπαγάνδας, το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του ταξιάρχου Σκαμπαρδώνη στον Δ. Στεργίου δημοσιεύθηκε μεταφρασμένο στα αγγλικά στον ιστότοπο acig.org και αναδημοσιεύθηκε στο "Εν Κρυπτώ".

Διαβάστε περισσότερα...

Νεκρος ο Μαριαν Κολα σε συμπλοκη με ανδρες των ΕΚΑΜ

Κυριακή 21 Ιουλίου 2013


Νεκρος από τα πυρά των αστυνομικών έπεσε τα ξημερώματα, μετά από συμπλοκή στα βουνά του Σουλίου, ο Μαριάν Κόλα, ένας από τους αλβανούς δραπέτες των Φυλακών Τρικάλων ενώ κατόρθωσε να ξεφύγει ο συνεργός του, Ιλίρ Κούπα.

Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, οι δραπέτες ήταν οπλισμένοι και τους αντιμετώπισαν οι άνδρες των ΕΚΑΜ.

Κατά τη συμπλοκή τραυματίστηκε στο πόδι και ένας αστυνομικός, ο οποίος νοσηλεύεται σε νοσοκομείο στα Ιωάννινα. Ο αστυνομικός που τραυματίστηκε είναι άνδρας των ΕΚΑΜ και φέρει διαμπερές τραύμα στην κνήμη.

Πριν από δύο εβδομάδες οι δύο Αλβανοί δραπέτες των φυλακών είχαν φθάσει μέχρι την περιοχή του Σουλίου, αφού προηγουμένως είχαν κλέψει τρία αυτοκίνητα. Ωστόσο, δεν κατόρθωσαν να περάσουν στην Αλβανία, καθώς είχε στενέψει γύρω τους ο αστυνομικός κλοιός.

Αυτήν την ώρα είναι σε εξέλιξη μεγάλη αστυνομική επιχείρηση για τον εντοπισμό και τη σύλληψη του Ιλίρ Κούπα, ο οποίος φέρεται να ήταν μαζί με τον Μαριαν Κολα.

Πηγη: ΑΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

"Αν με άφηναν θα τους είχα βυθίσει"

Σάββατο 20 Ιουλίου 2013

Με "αν" δε γράφεται η ιστορία, λένε. Κι όμως για όσους έχουν ζήσει τραγωδίες, είναι αναπόφευκτο να κοιτούν πίσω και να αναρωτιούνται αν κάτι θα μπορούσε να είχε γίνει διαφορετικά. Και αν η τραγωδία εκτυλίχθηκε σε εθνικό και όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο, και πάλι δεν μπορεί να αποφύγει κανείς το ερώτημα, τι θα μπορούσε να είχε γίνει διαφορετικά.

Τον Ιούλιο του 1974 η Ελλάδα διέθετε τέσσερα υποβρύχια τύπου 209-1100, που είχαν παραληφθεί το 1971-1972 και αποτελούσαν ό,τι πιο σύγχρονο στον τομέα τους. Το μεσημέρι της 19ης Ιουλίου 1974 δύο εξ αυτών, τα "Γλαύκος" (S-110) και "Νηρεύς" (S-111), απέπλευσαν από το Ναύσταθμο Σαλαμίνας. Aρχικός προορισμός ήταν η Ρόδος, αλλά οι κυβερνήτες ενημερώθηκαν συνοπτικά προ του απόπλου για το "Σχέδιο Κ". Το επόμενο πρωί, και ενώ ήδη εκδηλωνόταν η τουρκική εισβολή, τα δύο υποβρύχια, ευρισκόμενα στις Κυκλάδες, έλαβαν να εντολή να κατευθυνθούν εν καταδύσει προς Κύπρο, με μέτρα αμύνης "ως εν πολέμω". Η εντολή αυτή ανακλήθηκε, ξαναδόθηκε και ανακλήθηκε για δεύτερη φορά, όταν το "Γλαύκος" απείχε 45 ν. μίλια από την Κύπρο. Το ερώτημα, πώς θα μπορούσε να επηρεάσει η επάμβασή τους την τελική έκβαση, παρέμεινε αναπάντητο.

Ο τότε κυβερνήτης του "Γλαύκου" Β. Γαβριήλ, πριν αποβιώσει το 2010, μίλησε για τα γεγονότα του 1974 σε μια συνέντευξη που δόθηκε το 2007 στον δημοσιογράφο Δημήτρη Ζαφειρόπουλο της εφημερίδας "Ελεύθερος Κόσμος". Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η αφήγησή του, και ιδιαίτερα οι εκτιμήσεις του για το πιθανό αποτέλεσμα μιας ενδεχόμενης υποβρυχιακής επίθεσης στον τουρκικό αποβατικό στόλο.

Κύριε Γαβριήλ σε ποια μονάδα υπηρετούσατε όταν εκδηλώθηκε η εισβολή του Αττίλα στις 20 Ιουλίου του 1974;

Είχα αναλάβει κυβερνήτης στο υποβρύχιο "Γλαύκος" από τον Μάϊο του 1973 και παρέμεινα ως κυβερνήτης τρεισήμισι χρόνια. Ένα χρόνο μετά την παραλαβή μου το υποβρύχιο πιστεύω ότι ήταν σε πολύ καλή επιχειρησιακή ετοιμότητα για να αντεπεξέλθει σε οιαδήποτε άσκηση ή ακόμη και σε πόλεμο. Υπήρχαν κάποιες πληροφορίες ή φήμες για την εισβολή, τις προηγούμενες ημέρες της 20ης Ιουλίου;

Υπήρχε κάποιος βαθμός ετοιμότητας στο Πολεμικό Ναυτικό;

Πληροφορίες από το Αρχηγείο Ναυτικού ότι επίκειται οποιαδήποτε εισβολή ή όχι, δεν υπήρχε τίποτε! Μόνο ό,τι πληροφορίες μπορούσαμε να αντλήσουμε από διάφορα μέσα, μιλάω από το ραδιόφωνο στην ουσία - παρόλο που δεν ήμουν αντιστασιακός, άκουγα και deutsche welle. Αλλά όταν άκουγες και έλεγε ότι απέναντι από την Κύπρο έχουν συγκεντρωθεί 100.000 τουρκικός στρατός και είναι έτοιμοι για απόβαση, μόνο αυτό σε κάνει να λάβεις τα μέτρα σου, οιαδήποτε και αν είναι αυτά. Και να είσαι έτοιμος να αντεπεξέλθεις σε ο,τιδήποτε έκαναν οι Τούρκοι.
Επομένως, συγκεκριμένος βαθμός ετοιμότητος στο Πολεμικό Ναυτικό, δεν νομίζω ότι υπήρχε τέτοιος για να αντιμετωπίσουμε έναν πόλεμο. Δεν είχε δοθεί ποτέ κανένα τέτοιο σήμα. Απλώς τα υποβρύχια πάντα είναι ετοιμοπόλεμα και το μόνο στο οποίο μειονεκτούσαν ήταν ότι δεν είχαν πάρει τον φόρτο τορπιλών που θα έπρεπε να είχαν εφοδιαστεί. Αυτό σημαίνει ότι γύρω στις 14 - 15 τορπίλες είναι ο πλήρης φόρτος τορπιλών ενός υποβρυχίου και την Πέμπτη - κατά την διάρκεια του πραξικοπήματος - είχα στο υποβρύχιο 13 τορπίλες. Αυτός ήταν ο μόνος βαθμός ετοιμότητος. Και τρέχαμε τελευταία στιγμή να ανεφοδιάσουμε το υποβρύχιο και με τρόφιμα ασφαλείας, που σημαίνει ανεξάρτητος πλούς, της τάξης των 15 - 20 ημερών ή και περισσότερο αν χρειαστεί, χωρίς να ανεφοδιαστεί το υποβρύχιο. Αυτά ως προς την ετοιμότητα στο Πολεμικό Ναυτικό και ειδικότερα στα υποβρύχια.

Ποιο ήταν το ηθικό και οι αντιδράσεις των στελεχών αλλά και των απλών κληρωτών μετά την πληροφόρηση της τουρκικής επίθεσης στην Κύπρο;

Τα υποβρύχια διαθέτουν έναν μόνο ναύτη κληρωτό, τον Μάγειρα. Όλοι οι άλλοι είναι μόνιμα στελέχη υπαξιωματικοί - αξιωματικοί και θα πω ότι το ηθικό ήταν αρκετά υψηλό. Αν και το ηθικό στην ουσία δεν το κρίνεις μόνο όταν πας για κάτι. Όταν ακούσεις το μπάμ τότε ξέρεις αν μπορείς να γίνεις ήρωας ή θα γυρίσεις πίσω. Επομένως μπορώ να πω ότι το ηθικό ήταν αρκετά υψηλό και δεν υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα στο πλήρωμα του υποβρυχίου, ήταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουν ο,τιδήποτε.

Θα μας μιλήσετε για την αποστολή των υποβρυχίων στην Κύπρο; Πότε διαταχθήκατε να μεταβείτε εκεί; Και πώς έγινε η ανάκληση αυτής της διαταγής; Υπήρχαν περισσότερες από μία διαταγές αποστολής και ανακλήσεως;

Τα υποβρύχια ξεκίνησαν από τον ναύσταθμο της Σαλαμίνας, στις 19 του μηνός στις 3 το μεσημέρι και η εντολή που είχαμε λάβει ήταν να κάνουμε ασκήσεις περί την Ρόδο, όπου εκεί θα είχαν ασκήσεις οι Τούρκοι. Επομένως δεν απέπλευσαν τα υποβρύχια από τον ναύσταθμο έχοντας να αντιμετωπίσουν την περίπτωση πολέμου, ή έχθρικής επιθέσεως ή ό,τιδήποτε άλλο. Ξεκινήσαμε για να πάμε σε μία άσκηση. Πλήν όμως προτού αποπλεύσουμε, μας είχαν φωνάξει στο Αρχηγείο Στόλου, τον κυβερνήτη του υποβρυχίου "Νηρέας" και εμένα, κυβερνήτη του "Γλαύκος", προκειμένου να ενημερωθούμε για το σχέδιο "Κ", το οποίο αφορούσε επίθεση στην Κύπρο από τους Τούρκους και ποιες ήταν οι κινήσεις που έπρεπε να κάνουν οι Ελληνικές δυνάμεις, Στρατός, Ναυτικό και Αεροπορία. Ρίξαμε μια ματιά στο σχέδιο, ζήτησα ένα αντίγραφο, αλλά δεν μου έδωσαν γιατί ήταν απόρρητο. Αυτό ήταν η ενημέρωσίς μου σχετικά με το σχέδιο "Κ" που αφορούσε την Κύπρο. Από αυτό συνεπέρανα ότι μάλλον δεν ήταν μια απλή άσκηση, αλλά υπήρχε πιθανότης εμπλοκής ή ό,τιδήποτε άλλο. Αυτές ήταν οι εντολές.
Αποπλεύσαμε στις 19 του μηνός, ενώ η απόβαση έγινε το πρωί της 20ης, ημέρα Σάββατο. Στις επτά το πρωί τα υποβρύχια βρισκόντουσαν στις Κυκλάδες, όταν λάβαμε εντολή από το Αρχηγείο Ναυτικού να πλεύσουμε εν καταδύσει και να αναλάβουμε περιπολίες μεταξύ ακτών Κύπρου και Τουρκίας, στο βόρειο μέρος της Κύπρου. Και να πλεύσουμε μάλιστα υπό πολεμικάς συνθήκας. Αυτό το σήμα ήλθε στις 20 του μηνός που είχε αρχίσει η αποβίβαση των Τούρκων, στις 4 το απόγευμα. Τα μέτρα που έπρεπε να λάβουμε ήταν μέτρα αμύνης ως εν πολέμω. Το οποίο σημαίνει πώς όταν δεις εχθρικό στόχο, αυτή είναι η δική μου εκτίμηση και ερμηνεία, ρίχνεις προτού σε εντοπίσει. Διότι αν σε εντοπίσει πρώτο ένα αντιτορπιλικό, δυσκολότερα το αντιμετωπίζεις από το αν το εντοπίσεις πρώτος. Αυτό σημαίνει ότι τα υποβρύχια έχουν αυτές τις δυνατότητες, να εντοπίζουν πρώτα τα αντιτορπιλικά, τα οποία αποτελούν και τον βασικό στόχο ενός υποβρυχίου, και μετά είναι τα αποβατικά ή ό,τιδήποτε. Επομένως η διαταγή που έλαβα για να πλεύσω προς την Κύπρο, ήταν στις 20 του μηνός, στις 4 το απόγευμα. Πλέοντας προς Κύπρο και λαμβάνοντας υπ' όψιν μου όλα αυτά που με είχαν διατάξει, έλαβα σήμα ανακοπής του πλου προς Κύπρο στις 21 του μηνός στις 9 - 10 το βράδυ, όταν απείχα από το Δυτικό μέρος της Κύπρου περί τα 85 ναυτικά μίλια. Αυτή ήταν η πρώτη διαταγή που έλαβα για να επιστρέψω πίσω και να αναλάβουμε περιπολίες σε συγκεκριμένους τομείς περί την Ρόδο. Αυτή ήταν η πρώτη ανάκλησις των υποβρυχίων.
Στην συνέχεια λάβαμε στις 22 του μηνός, την επομένη ημέρα, 8 το βράδυ παρόμοιο σήμα να επαναπλεύσουμε προς Κύπρο και αναλάβουμε πολεμικές περιπολίες, κατά το πρώτο σήμα. Ο δεύτερος πλούς προς Κύπρο ανεκόπη την επομένη ημέρα 23 του μηνός, στις 7 και όταν απείχα από τις ακτές της Κύπρου 45 ν.μ. Αναφέρομαι στις ακτές της Κύπρου, διότι από εκεί και πέρα θα υπήρχε έντονος εχθρική παρουσία. Και το υποβρύχιο θα έπρεπε να λάβει ορισμένα μέτρα, ώστε να είναι σε θέση να μην εντοπιστεί εύκολα και να εκτελέσει την αποστολή του. Επομένως, αυτά ήταν τα σήματα, τα οποία τα μεν πρώτα έλεγαν να πλεύσω προς Κύπρο - υπό πολεμικάς συνθήκας - και τα δε να επαναπλεύσω σε συγκεκριμένο τομέα περιπολίας. Δύο φορές διετάχθη το υποβρύχιο να πλεύση προς Κύπρο.

Νομίζετε ότι η διαταγή για να μην υπάρξει τελικά εμπλοκή με τα τουρκικά αντιτορπιλικά και αποβατικά, ήταν προαποφασισμένη ή κάτι συνέβη στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα μεταξύ των διαφόρων σημάτων που λάβατε στην αποστολή σας;
Μήπως τελικά ήλθε αργά η πρώτη διαταγή, το απόγευμα της 20 Ιουλίου να ξεκινήσετε;


Αργά ως προς το να προλαβαίναμε την απόβαση; Διαταγή περί μη εμπλοκής δεν είχαμε λάβει ποτέ. Ίσα ίσα, η διαταγή ήταν για μένα σαφής, να αποφύγω μεν την εμπλοκή μέχρι να δω τι εντολή είχα από το Ναυτικό, αλλά τα μέτρα που έπρεπε να λάβω ήταν μέτρα αμύνης ώστε το υποβρύχιο να μην πάθει τίποτε. Και να χτυπήσει τον αντίπαλο, εφόσον βρισκόταν σε οπτική επαφή μαζί του. Επομένως για εμένα, παρόλο που υπήρχαν πολλά ερωτηματικά ως προς τα σήματα τα οποία είχα λάβει, η ερμηνεία η δική μου ήταν επιτίθεσαι και μετά ρωτάς. Προαποφασισμένη; Δεν γνωρίζω τι υπήρχε στην σκέψη του κ. Αραπάκη ή των επιτελών στο Αρχηγείο Ναυτικού. Για τους αξιωματικούς του Π.Ν. υπάρχει μόνο ο Αρχηγός του Ναυτικού και δεν επηρεάζονται από κανέναν άλλον. Κανείς δεν μπορεί να δώσει εντολή σε ένα υποβρύχιο να κάνει ο,τιδήποτε, ή σε οιοδήποτε πλοίο. Επομένως, οι εντολές ήταν απευθείας από τον Αρχηγό προς τους κυβερνήτες των υποβρυχίων. Το τι είχε στο μυαλό του ο κ. Αραπάκης και τι μπορεί να είχε διαμειφθεί μεταξύ των άλλων επιτελών στο ΓΕΕΘΑ και στο Ναυτικό δεν γνωρίζω. Εγώ γνωρίζω μόνο τις εντολές τις οποίες ελάμβανα. Για προαποφασισμένη εντολή να μην εμπλακούμε, δεν νομίζω. Αλλά η όλη κατάστασις η οποία επικρατούσε, όταν δεν υπήρχε πολιτική εξουσία, να δώσει εντολές ή να αναλάβει τις ευθύνες ή τι θα κάνετε, είχε αφεθεί στον Αρχηγό του Ναυτικού να αποφασίσει ή στους Στρατιωτικούς μόνο. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσαν να λάβουν εύκολα, μία τέτοια απόφαση περί εισβολής των Τουρκικών πλοίων. Απλώς; Πρέπει να ήταν κάποιο τέχνασμα, να μας χρησιμοποιήσουν, χωρίς να αποκλείεται ότι μπορούσαμε να επέμβουμε κιόλας. Αυτά είναι που μπορώ να σας πω.

Αυτό που θέλω να ρωτήσω, είναι μήπως τελικά, η πρώτη διαταγή να πλεύσετε προς Κύπρο, απόγευμα της 20ης Ιουλίου, δόθηκε επίτηδες αργά ώστε να μην προλάβουν να πάνε τα υποβρύχια έγκαιρα;

Προσέξτε να δείτε! Όταν ανεκόπη ο πλους προς την Κύπρο μέχρι να φτάσω στην Κυρήνεια, θα ήθελα ακόμη 15 - 20 ώρες, για να εμπλακώ. 15- 20 ώρες δεν νομίζω ότι οι Τούρκοι θα είχαν κατακτήσει προγεφύρωμα και θα μπορούσαν να δράσουν. Μην ξεχνάτε πότε έγινε ο Αττίλας 1 -2 και τα λοιπά. Οι Τούρκοι την πρώτη δεύτερη ημέρα, δεν ήταν σίγουροι για τον εαυτό τους ακόμη. Δεν ήξεραν αν μπορούσε να κρατηθεί το προγεφύρωμα, γιατί δεν βρήκαν καμία αντίσταση. Αν είχαν βρει αντίσταση σοβαρή, θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Για να εγκατασταθεί ένα προγεφύρωμα, χρειάζεται ικανός χρόνος ώστε να βγάλεις τις δυνάμεις που πρέπει και να μπορείς να αναπληρώνεις τις δυνάμεις σου και να τις ενισχύεις ουτωσώστε να επιτύχεις τους στόχους σου. Επομένως, έστω και μια μέρα μετά να είχαν πάει τα υποβρύχια, θα είχαν επιφέρει αρκετά σοβαρές ζημιές, ώστε να τους απασχολήσει ή και να σταματήσουν την αποβίβαση. Αυτά είναι ό,τι εγώ πιστεύω. Και αυτά με βάση το όσο έχω ασχοληθεί, με την κρίση μου και λοιπά. Αν λάβετε υπόψιν σας ότι βουλιάξανε μεταξύ τους ένα αντιτορπιλικό και υπέστησαν ζημιές με το αρματαγωγό "Λέσβος" και με τον κυβερνήτη, τον Λευτέρη τον Χανδρινό, αντιλαμβάνεστε αμέσως ότι αν είχαμε βουλιάξει δύο - τρία αντιτορπιλικά, μάλλον θα είχαν σταματήσει να ενισχύουν το προγεφύρωμά τους.

Υπήρχε κάποια σύγχυση που παρατηρήσατε στις αποφάσεις του Γενικού Επιτελείου εκείνες τις ημέρες;

Και να μην το χαρακτηρίσω σύγχυση, όταν λαμβάνεις σήματα "πλεύσε" και να εγκαταστήσεις πολεμική περιπολία, να σταματήσεις μετά να πλέεις και να επανακάμψεις πίσω, και τα λοιπά, επέρχεται σύγχυσις. Έστω και μία φορά να γίνει αυτό, αν δεν σε ενημερώσουν γιατί και για ποιο λόγο γίνεται αυτό, πληροφορίες αρκετές και ικανές δεν είχαμε για να μπορούμε να κάνουμε σωστή εκτίμηση της καταστάσεως. Με τις πληροφορίες, τις λίγες που μπορούσα να έχω υπήρχε πιθανότης, να έχουν ετοιμαστεί να κάνουν απόβαση σε κάποιο ελληνικό νησί, Ρόδο, Μυτιλήνη ή ό,τιδήποτε άλλο. Επομένως δεν είχα τις πληροφορίες για να κάνω μία σωστή εκτίμηση καταστάσεως. Και όταν λαμβάνεται ένα σήμα το οποίο ακυρώνεται, και μετά ξαναλαμβάνεται σήμα να πλεύσεις πάλι στην Κύπρο, νομίζω ότι επέρχεται μία σύγχυσις ως προς το τι ακριβώς θέλουν και γιατί στέλνουν τέτοια σήματα. Επομένως, είτε το χαρακτηρίσω, είτε όχι "σύγχυση", η σύγχυση επέρχεται σε αυτούς που λαμβάνουν τέτοια σήματα.

Αν υπάρχουν ευθύνες για την Κυπριακή τραγωδία, πιστεύετε ότι ανήκουν σε πολιτικούς περισσότερο ή στρατιωτικούς παράγοντες;

Την περίοδο αυτή, ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν ξέρω πώς χαρακτηρίζεται, είχαμε και στρατιωτικούς που κάναν τους πολιτικούς. Αν ήταν μόνο στρατιωτικοί, υπό πολιτική διακυβέρνηση, ίσως ήταν οι αποφάσεις διαφορετικές. Αλλά, αυτοί που μας κυβερνούσαν, και νομίζω ήταν την περίοδο την συγκεκριμένη μόνο ο Αραπάκης. Τουλάχιστον από αυτά που έχω διαβάσει μόνο αυτός συνομιλούσε με τον Σίσκο ή με τους Αμερικανούς. Δεν νομίζω ότι υπήρχε πολιτική εξουσία για να συνομιλήσει. Έστω και αν προερχόταν από πολιτικούς. Ο Κυπραίος αν θυμάμαι καλά που ήταν Υπουργός Εξωτερικών, εξαφανισμένος ήταν, όπως και όλοι οι υπόλοιποι. Και ο πρωθυπουργός τα ίδια. Είχαν μείνει οι Αρχηγοί μόνο των γενικών επιτελείων, από όσο γνωρίζω. Άρα η ευθύνη ήταν σε αυτούς που μας κυβερνούσαν. Και ποίοι μας κυβερνούσαν; Οι στρατιωτικοί ! Έτσι συγκεκριμένα και απλά. Πλην όμως και στις 15 Αυγούστου, όταν ξαναλάβαμε σήμα να πλεύσουμε υπό πολεμικάς συνθήκας, όταν έγινε ο Αττίλας 2, τότε ήταν ο Καραμανλής. Ναι μεν μπορεί να μην είχε τα στοιχεία που θα έπρεπε για να αποφασίσει σωστά ή όχι, αλλά και στην περίπτωση αυτή, πάλι δεν ενεπλάκη ο Ε.Σ. με τους Τούρκους. Τώρα από κει και πέρα, οι στρατιωτικοί κυβερνούσαν, η ευθύνη πέφτει σε αυτούς. Βέβαια δεν υπήρχαν και πολιτικοί για να προσάψω ευθύνες σε πολιτικούς. Ο Καραμανλής μετά τις 25 όταν παρέλαβε, οι συνθήκες δεν ήταν ομαλές. Δεν προσπαθώ να τον δικαιολογήσω, γιατί δεν με απασχολεί ιδιαίτερα κανένας. Εγώ κάνω μία εκτίμηση, αλλά από ότι έχω δει από πιο παλιά έως και σήμερα, είτε είναι στρατιωτικοί είτε πολιτικοί, τις ίδιες αποφάσεις λαμβάνουν. Μη εμπλοκή εις πόλεμο. Ανεξαρτήτως ποιο είναι το σωστό. Δεν είναι θέμα να πούμε ότι δεν λαμβάνουν σωστή απόφαση ή όχι. Αλλά καλό θα ήταν να ήμασταν λίγο πιο επιθετικοί.

Αν τελικά τα υποβρύχια είχαν εμπλακεί με τα τουρκικά πλοία, θα μπορούσαν να επιφέρουν αποφασιστικό πλήγμα κατά της απόβασης στην Κύπρο;

Το υποβρύχιο διέθετε 13 τορπίλες. Αν είχα ποσοστό επιτυχίας 50% που είναι κάτι πολύ μικρό, σημαίνει ότι θα είχαν ακινητοποιηθεί ή βληθεί ή βυθιστεί 3 -4 ή και πέντε αντιτορπιλικά. Για εμένα αυτό ήταν ικανό να σταματήσει ό,τιδήποτε άλλο, γιατί δεν θα είχαν την υποστήριξη που χρειαζόντουσαν. Και αφού είμασταν δύο υποβρύχια, υπολογίζω ότι θα είχαμε επιφέρει ζημιά σε 6 έως 8 πλοία δικά τους. Νομίζω ότι δεν θα μπορούσαν να συνεχίσουν.

Όταν λάβατε το σήμα κύριε Γαβριήλ για την ανακοπή της πορείας του υποβρυχίου προς την Κύπρο, βρεθήκατε σε κάποιο δίλημμα να μην υπακούσετε; Τι πιστεύετε ότι θα είχε γίνει αν δεν υπακούγατε και πλέατε προς την Κύπρο;

Σε δίλημμα, βρέθηκα. Αυτό δεν σημαίνει ότι έπρεπε να παραβώ το σήμα. Διότι δεν είχα τα στοιχεία, δεν μπορούσα να εκτιμήσω την όλη κατάσταση με πληροφορίες, τι ακριβώς γινόταν. Τα στοιχεία αυτά όμως τα είχαν στο Αρχηγείο του Ναυτικού. Επομένως όσο και μέσα μου να ήθελα να παραβώ την εντολή, τελικά επεκράτησε η λογική του ότι δεν έπρεπε να την παραβώ και υπάκουσα στην εντολή. Χωρίς τούτο να σημαίνει ότι τελικά ήταν το σωστό. Και ως απεδείχθη μάλλον δεν ήταν το πιο σωστό που μπορούσε να γίνει. Αλλά είναι πολύ δύσκολο για έναν κυβερνήτη υποβρυχίου, προτού γίνει ένας πόλεμος, να προκαλέσει έναν πόλεμο μεταξύ Ελλάδος - Τουρκιας και να είναι αυτός ο οποίος θα είναι η αιτία να γίνει ένας πόλεμος. Εάν μεν νικούσαμε, σωστά θα είχα αποφασίσει. Εάν χάναμε, θα είχα αποφασίσει λάθος. Είναι μεγάλο το δίλημμα και μεγάλη η απόφαση που πρέπει να λάβεις για να παραβείς μια τέτοια εντολή. Εν καιρώ πολέμου υπάρχει η πιθανότητα να παραβείς αρκετές εντολές. Αλλά προτού κηρυχτεί πόλεμος, δεν νομίζω - γιατί μετά από τόσα χρόνια το σκέπτομαι και με απασχολεί - ότι θα έπρεπε να παραβώ την εντολή που είχα λάβει από το Αρχηγείο Ναυτικού, γιατί δεν είχα τις πληροφορίες, που έπρεπε να έχω.

Διαβάστε περισσότερα...

Ξαναρχίζει ο πόλεμος Τουρκίας-ΡΚΚ μέσω Συρίας; Oλόκληρη η σχετική ανακοίνωση του τουρκικού ΓΕΕΘΑ

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013


Πέρα από σποραδικές αναφορές μόνον όταν τύχει και διαρρεύσει κανένα βίντεο από τις φρικαλεότητες που λαμβάνουν χώρα στον Συριακό εμφύλιο, λίγοι πλέον στην Ελλάδα ασχολούνται με το τί συμβαίνει στην Συρία αλλά και στους Χριστιανούς ορθόδοξους της χώρας, αρκετοί των οποίων έχουν διαβατήρια της Ελληνικής Δημοκρατίας. Για τους απαχθέντες και πιθανόν δολοφονηθέντες ιεράρχες δεν ασχολείται σχεδόν κανείς,εκτός ίσως από την ομάδα διαχείρισης κρίσεων του ΥπΕΞ αλλά και αυτό δεν είναι βέβαιο πια. Ένα πράγμα που δε μπορεί ν' αμφισβητήσει κανείς στον Σάββα Καλεντερίδη είναι η βαθιά γνώση της Τουρκίας αλλά και του Κουρδικού ζητήματος -άσχετα αν συμφωνεί  ή διαφωνεί μαζί του- και να που αυτά τα δύο συναντώνται στον Συριακό εμφύλιο. Και το εύλογο ερώτημα είναι το εξής: Ελληνική πολιτική υπάρχει για το ζήτημα αυτό; Ασχολείται κανείς πάνω από το επίπεδο Συμβούλου Πρεσβείας Β ή του κρυπτογράφου βάρδιας; Ακολουθεί η ανάρτηση του skal:

Έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές στο ρόλο που παίζουν οι μυστικές υπηρεσίες και ο στρατός της Τουρκίας στη δράση των ένοπλων εγκληματικών ομάδων στη Συρία και κυρίως της οργάνωσης Μέτωπο Αλ Νούσρα, που αποτελεί παρακλάδι της Άλ Κάιντα.
Χθες δύναμη ενόπλων του Στρατού Λαϊκής Άμυνας (YPG) που ανήκει στο Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας (PYD), επιτέθηκε και κατέλαβε φυλάκιο της Αλ Νούσρα στην πόλη Σερεκάνιγιε του Δυτικού Κουρδιστάν (Β. Συρία), που βρίσκεται πολύ κοντά στα σύνορα με την Τουρκία, σκοτώνοντας 15 ισλαμιστές τρομοκράτες και καταλαμβάνοντας αρκετά συνοριακά φυλάκια, καθώς και τη συνοριακή πύλη με την Τουρκία
Να σημειωθεί ότι το τουρκικό κράτος ήταν αυτό που στήριζε με κάθε τρόπο τις δυνάμεις των ισλαμιστών τρομοκρατών, ιδιαίτερα στην περιοχή αυτή, έχοντας ως στόχο να αποκόψει την ενότητα στη λεπτή λωρίδα που ξεκινά από τα σύνορα με το Ιράκ και φθάνει μέχρι την Αλεξανδρέττα και τη θάλασσα της Μεσογείου.
Σήμερα, το τουρκικό ΓΕΕΘΑ καταγγέλλει επίθεση με ρουκέτες από θέσεις που κατέχει ο YPG, σε φυλάκιο του τουρκικού στρατού, στην πόλη Τζεϊλάνπιναρ, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την πόλη Σερεκάνιγιε.
Η ανακοίνωση του τουρκικού ΓΕΕΘΑ έχει ως εξής:

"Στα σύνορα Τουρκίας- Συρίας, στο εξωτερικό τείχος ασφαλείας και την αυλή του φυλακίου της συνοριακής πύλης Şanlıurfa/Ceylanpınar, στις 17 Ιουλίου και περί ώραν 14:20, έπεσαν δυο ρουκέτες RPG-7 που είχαν κατεύθυνση την πόλη Rasulayn (Σερεκάνιγιε, σ.τ.μ.) της Συρίας. Από το γεγονός δεν υπήρξαν απώλειες. Στην εξέλιξη της κατάστασης και στα πλαίσια της εφαρμογής των Κανόνων Εμπλοκής, οι δυνάμεις μας απάντησαν με πυρά φορητού οπλισμού, πολυβόλων και όλμων, εναντίον των θέσεων του PYD που βρίσκονται απέναντι από το συνοριακό φυλάκιο. Δεν έγινε γνωστό αν υπήρχαν απώλειες από τα δικά μας πυρά.
Οι μάχες στην πόλη Resulayn περατώθηκαν στις 15.30 και ανακοινώθηκε ο έλεγχος της πόλης από την τρομοκρατική διαμελιστική οργάνωση (PYD). Όσο συνεχιζόταν οι μάχες το προσωπικό του Συνοριακού Φυλακίου εκκένωσε την περιοχή και αποσύρθηκε στο Διοικητήριο του Λόχου, που βρίσκεται σε απόσταση 15-20 μέτρων από το συνοριακό φυλάκιο, του οποίου την ασφάλεια ανέλαβαν Τεθωρακισμένα ΤροχοφόραΟχήματα, που είναι ταγμένα σε οχυρά θέση.
Η εξελίξεις είναι υπό παρακολούθηση από τις δυνάμεις μας".

Πηγή Ινφογνώμων


Διαβάστε περισσότερα...

Τον μοναδικό επιζήσαντα του ΝORATLAS 52-133 τίμησε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής

Τον παλαιό καταδρομέα Αθανάσιο Ζαφειρίου, ο οποίος είναι ο μόνος επιζήσας από την συντριβή του ελληνικού ΝORATLAS 52-133, που ερχόταν στην Κύπρο για βοήθεια κατά την τουρκική εισβολή, τίμησε ο πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής, Γιαννάκης Ομήρου.

Το ΝORATLAS 52-133 χτυπήθηκε από ελληνοκυπριακά πυρά, πριν προσγειωθεί στο αεροδρόμιο Λευκωσίας, γιατί μέσα στην νύχτα είχε εκληφθεί ως τουρκικό.

Στην διάρκεια συγκινητικής τελετής ο κ. Ομήρου ανέφερε ότι στο πρόσωπο του Αθανάσιου Ζαφειρίου «τιμούμε και όλα τα αδέλφια μας που ήρθαν εδώ για να υπερασπίσουν την Κυπριακή Δημοκρατία και έχασαν τη ζωή τους σε εκείνο το τραγικό λάθος της ασυνεννοησίας».

Ο κ. Ζαφειρίου ευχαριστώντας τον πρόεδρο της Βουλής για την τιμή, ανέφερε:

«Ήρθα εκείνη τη βραδιά κι εάν χρειαστεί μπορώ να έρθω και σήμερα όπως και τότε».
Παρά τις αναπηρίες, έχω πολύ δύναμη και πολύ ηθικό, πρόσθεσε. Ευχαρίστησε δε τους γιατρούς που τον νοσήλευσαν στην Κύπρο, όπως και αυτούς του 401 στρατιωτικού νοσοκομείου στην Ελλάδα που τον νοσήλευσαν για 3 χρόνια.

Πηγή: AMΠE

Διαβάστε περισσότερα...

Σαμαράς προς Γκρούεφσκι: Ανάγκη πραγματικής και όχι κατ' επίφασιν λύσης

Θέμα πολιτικής βούλησης και όχι διαδικασίας είναι η επίλυση του προβλήματος σχετικά με την ονομασία της ΠΓΔΜ, επισημαίνει ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, απαντώντας σε επιστολή του ομολόγου του Ν. Γκρούεφσκι, με την οποία υποβάλλεται πρόταση σύστασης ενός νέου μηχανισμού αναζήτησης της λύσης.

Ο έλληνας πρωθυπουργός, απαντώντας στην πρόσκληση για απευθείας συνάντηση των δύο ηγετών, επισημαίνει ότι η υφιστάμενη διαδικασία για επίλυση του ζητήματος, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, έχει την αμέριστη υποστήριξη της Ελλάδας και το γεγονός πως το πρόβλημα έχει μείνει άλυτο επί 18 χρόνια προφανώς δημιουργεί αμφιβολίες για το αν η δέσμευση της ΠΓΔΜ στη διαδικασία Νίμιτς είναι «πραγματική ή προσχηματική».

Στην απάντησή του, ο κ. Σαμαράς σημειώνει ότι η πρόταση του Γκρούεφσκι για ορισμό δύο νέων διαπραγματευτικών ομάδων με πολιτική εντολή δεν προσφέρει προστιθέμενη αξία στην υπάρχουσα διαδικασία, δεδομένου ότι η Ελλάδα έχει ήδη παράσχει πλήρη πολιτική εντολή στον εκπρόσωπό της που μετέχει στη διαδικασία Νίμιτς και δεδομένου ότι η Ελλάδα ήδη έκανε ορισμένες ενδεικτικές κινήσεις καλής θέλησης - όπως όταν συμφώνησε στην απόδοση του καθεστώτος υποψήφιας χώρας στην ΠΓΔΜ.

«Αν επομένως, η διαδικασία είχε συνοδευτεί, από την άλλη πλευρά, από την ίδια πολιτική βούληση, πολιτικό θάρρος και επιθυμία για επίλυση, το ζήτημα θα είχε προ πολλού διευθετηθεί», σημειώνεται.

Σε ό,τι αφορά στο σκέλος για επαφές των δύο πρωθυπουργών, ο κ. Σαμαράς επισημαίνει ότι ανάλογες συναντήσεις, για να μην εξελιχθούν σε «ασκήσεις δημοσίων σχέσεων», θα πρέπει να συνοδεύονται από χειροπιαστά στοιχεία πολιτικής δέσμευσης ενώ παρατηρεί πως με έκπληξη αντελήφθη την οπτική Γκρουέφσκι για τον φορέα που εμποδίζει την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της χώρας του.

Υπενθυμίζοντας ότι, ούτε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ούτε η σύνοδος Κορυφής υποστήριξαν ή έστω ασχολήθηκαν με το αίτημα της ΠΓΔΜ, ο έλληνας πρωθυπουργός υπογραμμίζει ότι η Ε.Ε. διέπεται από θεμελιώδεις αξίες, ακρογωνιαίος λίθος των οποίων είναι οι σχέσεις καλής γειτονίας.

Ως εκ τούτου, επισημαίνεται, οι σχέσεις καλής γειτονίας που συνδέονται αναπόσπαστα με την εξεύρεση λύσης στο θέμα της ονομασίας, κατά αυτονόητο τρόπο τίθενται ως προαπαιτούμενο της ενταξιακής διαδικασίας όλων των χωρών και άρα κατέχουν περίοπτη θέση στις προτεραιότητες της ΕΕ.

Ο κ. Σαμαράς υπενθυμίζει, τέλος, στον κ. Γκρούεφσκι πως μολονότι «κατά τα τελευταία χρόνια, από τη χώρα σας εκπορεύεται μια ρητορική και πράξεις που θέτουν εμπόδια, στρέφουν τον λαό σας κατ΄ ουσίαν κατά της Ελλάδος, κατηγορώντας την συστηματικά για όλα τα δεινά», παρά ταύτα λοιπόν, η ελληνική κυβέρνηση υπέβαλε προ μηνών ένα διμερές Μνημόνιο που βασιζόταν στη διαδικασία Νίμιτς - η υπογραφή του οποίου όχι μόνο θα επιτάχυνε την εξεύρεση λύσης αλλά και θα επέφερε σημαντικές αλλαγές στις διμερείς και τις ευρύτερες σχέσεις».

«Στην πρόταση αυτή επί της ουσίας, δυστυχώς δεν απαντήσατε και σας καλώ να την επανεξετάσετε διότι η λύση του προβλήματος θα είναι προς όφελος των δύο χωρών μας, εφόσον με τον εποικοδομητικό τρόπο και η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ συμβάλει σε μια πραγματική και όχι κατ΄επίφασιν λύση», υπογραμμίζει ο κ. Σαμαράς.

Πηγή: ΑΜΠΕ / www.naftemporiki.gr





Διαβάστε περισσότερα...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP