Διατηρείστε αλώβητη την εμπιστοσύνη των Ελλήνων στις Ένοπλες Δυνάμεις

Ο -τότε- κυβερνήτης της φ/γ Μπουμπουλίνα,Στυλιανός
Φενέκος παραλαμβάνει αναμνηστική εικόνα από τον
Παντελή Μπούμπουλη, απόγονο της θρυλικής Υδραίας

Μια ενδιαφέρουσα παρέμβαση κάνει ο υποναύαρχος ε.α. Στέλιος Φενέκος στο ζήτημα της κατάστασης του Πολεμικού Ναυτικού, τοποθετούμενος στα ζητήματα που έθεσαν με τη γνωστή συνέντευξή τους στο ΣΚΑΪ, ο επίτιμος Α/ΓΕΝ ναύαρχος ε.α. Κ. Χρηστίδης και ο επίτιμος Αρχηγός Στόλου αντιναύαρχος ε.α. Κ. Μαζαράκης - Αινιάν. Παρ' ότι δε συμφωνούμε σε όλα τα σημεία της την αναδημοσιεύουμε, αφ' ενός γιατί αξίζει να προσεχθεί το σκεπτικό του και αφ' ετέρου γιατί το παρελθόν του κ. Φενέκου του δίνει αυξημένο κύρος.

Υπενθυμίζουμε ότι ο υποναύαρχος ε.α. Σ. Φενέκος υπήρξε από τους λίγους αξιωματικούς που στάθηκαν με αξιοπρέπεια απέναντι στην υποτιμητική στάση της πολιτικής ηγεσίας, υποβάλλοντάς την παραίτησή του τον Απρίλιο του 2010 σε ένδειξη διαμαρτυρίας για υποτιμητικά σχόλια που έκανε ο τότε υπουργός Ε. Βενιζέλος για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Ο Σ. Φενέκος είναι αντιπρόεδρος του νέου κόμματος "Κοινωνία Αξιών", και μακάρι να δούμε και άλλους ανθρώπους με το ήθος και τις ικανότητές του να ασχολούνται με την πολιτική...


Διατηρείστε αλώβητη την εμπιστοσύνη των Ελλήνων στις Ένοπλες Δυνάμεις

Παρακολούθησα με μεγάλο ενδιαφέρον την συνέντευξη των πρώην Α/ΓΕΝ και ΑΣ καθώς και του νυν Α/ΓΕΝ στην εκπομπή ‘’Νέοι Φάκελοι’’. Και αμέσως μετά, η Χρυσή Αυγή βρήκε την ευκαιρία για πολιτική εκμετάλλευση των λεγομένων τους.

Επιτρέψτε μου να τοποθετηθώ σε μερικά από όσα ελέχθησαν:

1. Οι Ασκήσεις στο στόλο είναι γεγονός ότι μειώθηκαν αριθμητικά, αυτό όμως δεν σημαίνει οπωσδήποτε ότι δεν είναι δυνατόν να υποκατασταθεί το έλλειμμα αυτό βελτιώνοντας τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των ασκήσεων που γίνονται. Αυτό μάλιστα έπρεπε να γίνει ούτως ή άλλως, αδιακρίτως κρίσεως ή όχι, γιατί πρέπει να σεβόμαστε το κάθε ευρώ από το δημόσιο χρήμα, είτε βρισκόμαστε στην εποχή των ‘’παχέων αγελάδων’’ είτε όχι.

Μάλιστα, για να μιλάμε συγκεκριμένα, είχαν γίνει έγκαιρα και πριν της κρίσης αρκετές μελέτες/προτάσεις για την βελτίωση των ασκήσεων του Στόλου. Σε αυτές τις μελέτες, το συμπέρασμα που προέκυπτε ήταν ότι πρέπει να γίνει καλύτερη εκμετάλλευση των κονδυλίων για τις ασκήσεις, με βελτίωση των ποιοτικών τους χαρακτηριστικών και συγκεκριμένα με βελτίωση της αποτελεσματικότητας του κύκλου ‘’Σχεδίαση, έλεγχος των ποιοτικών χαρακτηριστικών (από τις Σχολές Τακτικής & τις αρμόδιες διευθύνσεις) και διόρθωση, προσομοίωση, ξανά διόρθωση του αρχικού σχεδιασμού, πραγματική άσκηση στη θάλασσα, ανάλυση/αξιολόγηση στη ΣΕΝΤ & εξαγωγή συμπερασμάτων, επανασχεδίαση με βελτιωμένα πλέον ποιοτικά χαρακτηριστικά’’. Με τον τρόπο αυτό οι ασκήσεις είναι επικεντρωμένες καλύτερα σε συγκεκριμένους ποιοτικούς στόχους, λιγότερο κοστοβόρες, με αποτελεσματικότητα (παραγωγή του βέλτιστου επιθυμητού αποτελέσματος με τα λιγότερα δυνατόν χρήματα).

2. Συνεπώς έχει απόλυτο δίκιο ο νυν Α/ΓΕΝ στην προσέγγισή του ότι μπορούμε να διατηρήσουμε το επίπεδο επιχειρησιακής εκπαίδευσης με καλύτερο σχεδιασμό, προετοιμασία και υλοποίηση του, έστω κι αν έχουν μειωθεί οι ασκήσεις και τα διατιθέμενα χρήματα. Άλλωστε αποτελεσματικός είναι κάποιος όταν υπό συνθήκες μειωμένων πόρων μπορεί και επιτυγχάνει βέλτιστα αποτελέσματα.

3. Θα πρέπει βέβαια να αναγνωρίσουμε ότι είχαν δίκιο οι πρώην αρχηγοί, σε ότι αφορά την συντήρηση των πλοίων, τα ανταλλακτικά και τις υποδομές που καταρρέουν ελλείψει πόρων.

4. Όσον αφορά το ηθικό, θα συμφωνήσω με τον νυν Α/ΓΕΝ. ‘’Τα ηθικό των στελεχών είναι πρωταρχική ευθύνη του Αρχηγού να το διατηρήσει υψηλό’’. Χειρότερη προσέγγιση (από αυτήν που έγινε από τον πρώην αρχηγό), από τον αμεσότατο συσχετισμό του ηθικού με τις οικονομικές απολαβές, δεν υπήρχε. Ναι, οι οικονομικές απολαβές είναι σημαντικές, ώστε τα στελέχη των ΕΔ που απασχολούνται υπερωριακά, πολλές φορές εν κινδύνω, μακριά από τις οικογένειες τους, να είναι αναπόσπαστοι στο έργο τους και να μην ανησυχούν για την διαβίωση τους. Όμως, όταν δίναμε το όρκο μας για τα καθήκοντα που αναλαμβάναμε, τότε δεν τον σχετικοποιούσαμε με τις απολαβές. Και εκεί βασίσθηκε η εμπιστοσύνη των Ελλήνων στις ΕΔ, η οποία δομήθηκε σε γερά θεμέλια στα χρόνια μετά την μεταπολίτευση. Στην αφοσίωσή μας στα καθήκοντά μας.

Είναι εγκληματικό να σχετίζονται τόσο άκομψα (κατ΄ ελάχιστο), τα ζητήματα ηθικού με τις απολαβές. Είναι πρωταρχικό καθήκον κάθε αρχηγού να διαφυλάσσει τα δικαιώματα του προσωπικού του κλάδου του, γιατί τα στελέχη των ΕΔ δεν μπορούν να συνδικαλισθούν (τώρα όμως μετά την εγκληματική κομματικοποίηση των ΕΔ έχει ανοίξει κι εδώ ο ασκός του Αιόλου).

Συνεπώς, θα πρέπει πάντα να είναι το πρώτο μέλημα στην ατζέντα κάθε αρχηγού που παραλαμβάνει καθήκοντα. Και οφείλει να εξαντλήσει κάθε δυνατή παρέμβαση προς την πολιτική ηγεσία, σε όλα τα επίπεδα, για δικαιοσύνη στις απολαβές και στην μεταχείριση του προσωπικού. Και αν τελικά δεν βρει ‘’ευήκοα ώτα’’, οφείλει να παραιτηθεί και όχι να ‘’υπομένει’’ την απαξία και την υποτίμηση εις βάρος των ‘’άβουλων στελεχών’’.

Και βέβαια θα πρέπει να απαιτήσει να δοθεί λύση στο πλέον παράδοξο που συμβαίνει στις ΕΔ και που τις διαφοροποιεί από κάθε κριτήριο αξιοκρατίας και δικαιοσύνης: οι αμοιβές στις ΕΔ να μην σχετίζονται με τα έργα που κάνει ο καθένας αλλά με ανορθολογικά στοιχεία όπως να μετράνε πρωτίστως τα χρόνιας υπηρεσίας, οι ψεύτικες υπερωρίες, τα ψευδή επιδόματα, τα ψεύτικα οδοιπορικά, κλπ. Όλα αυτά δημιουργούν το εξής παράδοξο: αυτός που είχε τις ευθύνες αποφάσεων και διαχείρισης, αυτός που είναι σε μάχιμες θέσεις, ο πραγματικά ικανός δρών σε όλα τα επίπεδα , να έχει πολύ κατώτερο μισθό από πολλούς άλλους χωρίς ευθύνες και κινδύνους, σε δευτερεύουσες θέσεις, σε γραφεία, σε θέσεις αφανείς κλπ. Και να επιφορτίζεται υπέρμετρα με έργα και ευθύνες, επειδή ακριβώς δεν αποφεύγει να τις αναλάβει και είναι ικανός να τις φέρει σε πέρας..

5. Το ερώτημα συνεπώς, που εύλογα προκύπτει, είναι αυτό: ‘’γιατί εξακολουθεί να γίνεται, ακόμη και σήμερα, αποδεκτό αυτό, και ποτέ δεν ζητήθηκε εξορθολογισμός στις απολαβές, ώστε να αποκατασταθεί μια επαγγελματική αλλά και κοινωνική αδικία;’’

Αντίστοιχη βέβαια κοινωνική αδικία γίνεται παντού στο Δημόσιο, με τις μεγάλες αμοιβές που δεν δικαιολογούνται σε κάποιους τομείς και τις αδικαιολόγητες περικοπές σε κάποιους κλάδους που δεν έχουν συνδικαλισμό ή ισχυρά συνδικάτα. Και αυτή είναι η κατάρα της Δημόσιας διοίκησης: Οι κομματικοί στρατοί και το πελατειακό κράτος που ακόμη και σήμερα εξακολουθούν με προφάσεις και κρυψίνοια να συντηρούνται εις βάρος του σώματος όλης της Ελληνικής οικονομίας αλλά και της ασφάλειας της χώρας.

Προτρέπω λοιπόν όλους τους αξιωματικούς που έχουν, είτε θα αναλάβουν, τις ευθύνες να ηγηθούν στους κλάδους των ΕΔ: ‘’Σταθείτε αντάξιοι των υψηλών ευθυνών σας και του αξιώματος που κατέχετε. Το προσωπικό είναι το πρώτο και σημαντικότερο μέλημά σας από την πρώτη στιγμή που αναλαμβάνετε καθήκοντα. Δεν υπάρχουν περιθώρια αδράνειας και εφησυχασμών. Με ακεραιότητα, δικαιοσύνη και αξιοκρατία ηγηθείτε και διατηρείστε την εμπιστοσύνη των Ελλήνων στις ΕΔ αλώβητη.’’


Πηγή