Παιχνίδια πρόκλησης κρίσης για να μη χαθούν οι εντυπώσεις

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Του Σταυρου Λυγερου

Το γεωτρύπανο της αμερικανικής εταιρείας Noble Energy έχει ήδη εγκατασταθεί στο θαλάσσιο «οικόπεδο 12» της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Οι προσπάθειες της Αγκυρας να ματαιώσει τις γεωτρήσεις έπεσαν στο κενό. Ούτε η Λευκωσία ούτε η Noble Energy υπέκυψαν στις απειλές. Η απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας έχει στο παρελθόν αποφέρει στην Τουρκία σημαντικά πολιτικά κέρδη. Εθισμένη σε αυτή την τακτική, την ακολούθησε και τώρα.

Αυτή τη φορά, όμως, η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει μόνο τη στήριξη της φοβικής Αθήνας. ΗΠΑ, Ε.Ε. και Ρωσία έχουν επισήμως υποστηρίξει το δικαίωμά της να εκμεταλλευθεί τα όποια ενεργειακά κοιτάσματα. Στο πλευρό της Λευκωσίας είναι ενεργά και το Ισραήλ, επειδή αυτό υπαγορεύουν και τα γεωπολιτικά και τα γεωοικονομικά συμφέροντά του. Για το Ισραήλ, η ασφαλής δίοδος προς τη Δύση είναι ζωτικός παράγοντας ασφαλείας. Η ρήξη με τη νεοοθωμανική Τουρκία τού στέρησε ένα σύμμαχο, που του εξασφάλιζε στρατηγικό βάθος. Εκτός αυτού, ήλθε και η αλλαγή καθεστώτος στην Αίγυπτο να υπενθυμίσει στους Ισραηλινούς την εγγενή αστάθεια των συμφωνιών τους με μουσουλμανικές χώρες. Οι εξελίξεις αυτές υποχρέωσαν το Ισραήλ να επανεκτιμήσει την αξία που έχουν η ελεύθερη Κύπρος και η Ελλάδα ως ασφαλής δίοδος προς τη Δύση. Εξ ου και η προσέγγισή του με τον ελληνικό παράγοντα.

Εκτός αυτού, το Ισραήλ έχει ανάγκη την Κύπρο για την εξαγωγή του φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Η λύση που προτείνουν οι Ισραηλινοί και συμφέρει τη Λευκωσία είναι το ισραηλινό και το κυπριακό αέριο να μεταφερθεί με αγωγό σε μονάδα υγροποίησής του στη νότια Κύπρο, απ' όπου στη συνέχεια με πλοία θα μεταφέρεται στην Ευρώπη. Στην πραγματικότητα, η σύγκλιση συμφερόντων ωθεί το Ισραήλ και την Κυπριακή Δημοκρατία να οικοδομήσουν στρατηγική σχέση.

Ετσι όπως έχει διαμορφωθεί το διεθνές κλίμα, καθιστά επικίνδυνο τυχοδιωκτισμό οποιαδήποτε προσπάθεια της Αγκυρας να εμποδίσει τις γεωτρήσεις με χρήση στρατιωτικής βίας. Από την άλλη πλευρά, όμως, έχει εκτεθεί. Εάν οι απειλές της αποδειχθούν χωρίς αντίκρισμα, το προφίλ του επίδοξου ηγέτη των μουσουλμάνων θα ρηγματωθεί. Οι δηλώσεις Ερντογάν ότι δεν θα επιτρέψει στο Ισραήλ να εκμεταλλευθεί τους ενεργειακούς πόρους της περιοχής και ότι ο τουρκικός στόλος θα περιπολεί στην ανατολική Μεσόγειο, ώστε το Ισραήλ να μην κάνει ό,τι θέλει, είναι γενικόλογες ρητορείες.

Ολα δείχνουν ότι, παρά την αλαζονεία και τον μεγαλοϊδεατισμό του, ο Ερντογάν έχει πάρει το μήνυμα. Μπορεί για λόγους εντυπώσεων να στείλει τουρκικές φρεγάτες και μαχητικά στην περιοχή των γεωτρήσεων, αλλά μέχρι εκεί. Για να υποστυλώσει το κύρος της, η Αγκυρα προχωράει σε δύο πρόσθετες κινήσεις.

Η πρώτη είναι η ανακοίνωση ότι εάν πραγματοποιηθούν οι γεωτρήσεις, η Τουρκία και το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος θα οριοθετήσουν τη μεταξύ τους υφαλοκρηπίδα. Η κίνηση αυτή είναι πολιτικό παράγωγο της αναγνώρισης του ψευδοκράτους από την Αγκυρα. Με άλλα λόγια, η πρώτη απάντηση του Ερντογάν είναι εύκολη και χωρίς ρίσκο.

Η δεύτερη κίνηση είναι η αναγγελία ότι ειδικά νορβηγικά σκάφη θα πραγματοποιήσουν για λογαριασμό της Τουρκίας έρευνες σε περιοχές νοτιοανατολικά του συμπλέγματος του Καστελλορίζου, που με βάση τον κανόνα της μέσης γραμμής ανήκουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ.

Υπενθυμίζουμε ότι στις αρχές του 2011 η Τουρκία χώρισε 11 θαλάσσια οικόπεδα νότια, νοτιοδυτικά και νοτιοανατολικά της Αττάλειας. Ορισμένα απ' αυτά εισέρχονται βαθιά στην ελληνική και κυπριακή υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ. Η Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου είχε από τότε ζητήσει προσφορές για τη διεξαγωγή ερευνών. Η τωρινή αναγγελία είναι συνέχεια εκείνης της ανακοίνωσης.

Υπενθυμίζουμε ακόμα ότι στις 13 και 14 Νοεμβρίου 2008 είχαν εκδοθεί δύο τουρκικές αναγγελίες για διεξαγωγή γεωλογικών ερευνών στη θαλάσσια περιοχή νοτίως του Καστελλόριζου, επίσης από νορβηγικό σκάφος. Ηταν μία πράξη-προειδοποίηση των Τούρκων ότι θα αμφισβητήσουν εμπράκτως την υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ που εξασφαλίζει στην Ελλάδα η ύπαρξη του Καστελλόριζου. Μερικές ημέρες πριν, τον Οκτώβριο 2008, ο τότε αρχηγός του τουρκικού Ναυτικού, Μετίν Ατάτς, είχε δηλώσει: «Εκτιμώ ότι η ανατολική Μεσόγειος θα καταστεί εστία προστριβών και συγκρούσεων, επειδή προσεχώς θα αποκτήσει σπουδαιότητα. Λόγω των πετρελαίων που διαθέτει, θα μετατραπεί σ' έναν δεύτερο Κόλπο. Η Τουρκία πρέπει να επαγρυπνεί και να αντιδράσει».

Οι Τούρκοι μένουν πιστοί στην τακτική που έχουν ακολουθήσει στο Αιγαίο από τη δεκαετία 1970. Χρησιμοποιούν τη διεξαγωγή ερευνών ως μηχανισμό πρόκλησης κρίσης. Στον πάγιο αυτό στόχο, τώρα προστίθεται και η συγκυριακή πολιτική σκοπιμότητα του Ερντογάν να επιτύχει μια εύκολη νίκη για να εξισορροπήσει τις εντυπώσεις από τη διαφαινόμενη αναδίπλωσή του στο μέτωπο των κυπριακών γεωτρήσεων.

6 σχόλια:

Ηλίας από Κομοτηνή 20 Σεπτεμβρίου 2011 στις 4:06:00 μ.μ. EEST  

Ένα βασικό λάθος που γίνεται σχετικά με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ είναι πως θεωρείται από πολλούς πως αυτή θα γίνει με βάση τη μέση γραμμή. Στην πραγματικότητα αυτό δεν ισχύει. Η μέση γραμμή ως μέθοδος οριοθέτησης δεν αναφέρεται πουθενά στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), η οποία καθορίζει τα σχετικά ζητήματα της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ. Συνεπώς οι ισχυρισμοί ότι οι περιοχές νοτίως-νοτιονατολικά του Καστελόριζου, οι οποίοι συνήθως συνοδεύονται από σχετικούς χάρτες, (θα) ανήκουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ είναι εντελώς αυθαίρετοι και λανθασμένοι.

Ανώνυμος 21 Σεπτεμβρίου 2011 στις 11:11:00 π.μ. EEST  

Μέση γραμμή εφαρμόζεται στην χάραξη θαλασσίων συνόρων σε περιπτώσεις που η απόσταση μεταξύ παράκτιων κρατών είναι μικρότερη απο 12 ν.μ . Αυτό σημαίνει πως στα Δωδεκάνησα που οι αποστάσεις είναι συνήθως μικρότερες απο 12 ναυτικά μίλια τα θαλάσσια σύνορα ορίζονται απο την μέση γραμμή.
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις για παράδειγμα στην Κρήτη, τα χωρικά ύδατα σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας είναι στα 12νμ και απο εκεί και πέρα μιλάμε για διεθνή ύδατα.
Σχετικά με την ΑΟΖ για να δημιουργήσεις τον δικό σου χάρτη αρκεί να πάρεις έναν διαβήτη και να τον ανοίξεις τόσο όσο η κλίμακα των 200 μιλίων. Περιμετρικά με κέντρα σημεία της αιγιαλίτιδας ζώνης χάραξε τόξα. Τα σημεία τομής ορίζουν την ΑΟΖ. Το αντίστοιχο μπορείς να κάνεις ακολουθώντας την αιγιαλίτιδα ζώνη της γείτονος. Θα παρατηρήσεις ευκολα την νοτιοανατολική έκταση της ΑΟΖ που ορίζεται απο την Μεγίστη, όπως και το "δόντι" που κάνει η αντίστοιχη Τουρκική φτάνωντας σε κάποιο βάθος στην Ελληνική και Κυπριακή ΑΟΖ.
Συνεπώς αυτά που λες εσύ είναι αυθαίρετα και λανθασμένα....

Ηλίας από Κομοτηνή 21 Σεπτεμβρίου 2011 στις 9:34:00 μ.μ. EEST  

Ανώνυμος 21-9-2011 11:11:00
Συμφωνώ με αυτά που γράφεις στο πρώτο τμήμα του σχολίου σου. Στη συνέχεια όμως μου περιγράφεις την κατασκευή των ορίων ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας με τη μέθοδο της μέσης γραμμής, για την οποία έγραψα ακριβώς ότι δεν ισχύει! Και αυτό γιατί η μέση γραμμή δεν αναφέρεται πουθενά στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) ως μέθοδος οριοθέτησης της ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας. Για του λόγου το αληθές, σου προτείνω να διαβάσεις το Ν. 2321/1995 (ΦΕΚ 136/Α/23-6-1995) με τον οποίο η ελληνική Βουλή κύρωσε την ανωτέρω Σύμβαση. Εκεί θα δεις ότι, για την οριοθέτηση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας ανάμεσα σε κράτη με έναντι ή προσκείμενες ακτές, όπως συμβαίνει σε όλη τη Μεσόγειο (άρθρα 74 και 83 αντίστοιχα) δύο είναι οι προτεινόμενες λύσεις: συμφωνία μεταξύ των κρατών ή προσφυγή σε διεθνή διαιτησία. Ούτε λόγος για μέση γραμμή…

Ηλίας από Κομοτηνή 22 Σεπτεμβρίου 2011 στις 1:28:00 π.μ. EEST  

Ανώνυμος 21-9-2011
Τα όσα γράφεις στην αρχή του σχολίου σου είναι γνωστά και συμφωνώ με αυτά. Στη συνέχεια όμως μου εξηγείς πώς να χαράξω το όριο της ΑΟΖ με τη μέθοδο της μέσης γραμμής, για την οποία έγραψα ότι δεν ισχύει! Και δεν ισχύει διότι στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS, κυρωθείσα από την ελληνική βουλή με το Ν. 2321/95 – ΦΕΚ 136/Α/1995) αναφέρεται ότι για την οριοθέτηση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας (άρθρα 74 και 83 αντίστοιχα) μεταξύ Κρατών με έναντι ή προσκείμενες ακτές (όπως συμβαίνει σε όλη τη Μεσόγειο) είτε θα υπάρξει συμφωνία μεταξύ των κρατών για την οριοθέτηση, είτε τα κράτη θα καταφύγουν σε διεθνή διαιτησία. Ούτε λέξη για μέση γραμμή. Ο χάρτης λοιπόν που αναφέρεις ότι θα προκύψει (και τον οποίο έχω δει πολλές φορές έως τώρα) προεξοφλεί τόσο πως η οριοθέτηση θα γίνει με τη μέση γραμμή όσο και ότι είναι σίγουρο πως στο Καστελόριζο θα αποδοθεί πλήρης ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα. Και οι δύο αυτές παραδοχές είναι αυθαίρετες. Για την πρώτη εξήγησα γιατί, ενώ στη δεύτερη το σκεπτικό της απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για την ουκρανική νήσο των Φιδιών στη Μαύρη Θάλασσα (οριοθέτηση μεταξύ Ουκρανίας και Ρουμανίας, έκδοση απόφασης το 2009), στην οποία νήσο δεν αποδόθηκε ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα, δείχνει ότι υπάρχει δυσμενές νομικό προηγούμενο για τις θέσεις της χώρας μας.

Μίλων Φιρίκης 22 Σεπτεμβρίου 2011 στις 8:34:00 π.μ. EEST  

Μπορεί και να κάνω λάθος, αλλά η κατανομή των θαλάσσιων πεδίων ανά χώρα ΄γίνεται με την μέθοδο των πολυγώνων Thiessen.

Ουσιαστικά κάθε τετραγωνικό θάλασσας αποδίδεται στο κράτος με το εγγύτερο εθνικό έδαφος.

Σχετικά με το σχόλιο του ανωνύμου: Είναι ορθά τα όσα γράφεις. Απλώς η μέση γραμμή εφαρμόζεται όχι στα 12νμ αλλά όπου Απόσταση=<2χΧ.Ω.
αν οι όμορες χώρες εφαρμόζουν ισομεγέθη ΧΩ

Ανώνυμος 8 Οκτωβρίου 2011 στις 1:49:00 π.μ. EEST  

"είναι εντελώς αυθαίρετοι και λανθασμένοι"

Ακριβώς όπως η επεκτατική και ρεβιζιονιστική πολιτική της Άγκυρας. Κανένα πρόβλημα δηλαδή!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP