Κατ' αρχήν συμφωνία Παπανδρέου - Σαμαρά για κυβέρνηση συνεργασίας
Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011
Κατ' αρχήν συμφωνία μεταξύ Γ. Παπανδρέου και Α. Σαμαρά επιτεύχθηκε σήμερα σε συνάντηση υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας, για τη συγκρότηση νέας κυβέρνηση; με στόχο να οδηγήσει τη χώρα άμεσα σε εκλογές μετά την υλοποίηση των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 26ης Οκτωβρίου.
Της νέας κυβέρνησης θα ηγείται άλλος πρωθυπουργός, καθώς ο Γ. Παπανδρέου δήλωσε ότι δεν θα ηγηθεί της νέας κυβέρνησης.
Η ανακοίνωση της Προεδρίας της Δημοκρατίας έχει ως εξής:
"Υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια συναντήθηκαν σήμερα ο Πρωθυπουργός κ. Γιώργος Α.Παπανδρέου και ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Αντώνης Σαμαράς.
Στη συνάντηση συμφωνήθηκε να συγκροτηθεί μια νέα κυβέρνηση με στόχο να οδηγήσει τη χώρα άμεσα σε εκλογές μετά την υλοποίηση των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 26ης Οκτωβρίου. Για τον προσδιορισμό των υποχρεώσεων που απορρέουν για την υλοποίηση των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου και το χρονικό πλαίσιο που απαιτείται, θα γίνει άμεσα συνάντηση εκπροσώπων των δύο πλευρών.
Ο Πρωθυπουργός κ. Γιώργος Α. Παπανδρέου έχει ήδη δηλώσει ότι δεν θα ηγηθεί της νέας κυβέρνησης. Αύριο θα υπάρξει νέα επικοινωνία του Πρωθυπουργού και του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για το πρόσωπο του νέου Πρωθυπουργού και της νέας κυβέρνησης.
Αύριο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα συγκαλέσει σύσκεψη των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων".
17 σχόλια:
''Mὶα νὲα κυβὲρνηση ...που θα οδηγὴσει ὰμεσα σε εκλογὲς,αφου υλοποιηθοὺν οι προβλὲψεις της συμφωνὶας της 26ης Οκτωβρὶου.''
Δηλαδὴ αμὲτη-μουχαμὲτη μνημὸνιο,αλλὰ με ὰλλον Μανωλιὸ στην πρωθυπουργὶα.
Και γιατὶ να μην μεὶνει ο ΓΑΠ,που στο κὰτω-κὰτω ὲκανε την χρεωκοπὶα ὲργο ζωὴς;
Αλλὰ απὸ την ὰλλη πλευρὰ,ὰσε να ξεβρακωθοὺν ὸλοι οι δὴθεν αντιμνημονιακοὶ,ὼστε να τους πὰρει ὸλους μαζὶ το επερχὸμενο τσουνὰμι.
Παὶδες,ΤΩΡΑ θα κριθεὶ ο αγὼνας.
Και η 17η Νοεμβρὶου εὶναι κοντὰ.Ὰς την τιμὴσουμε για πρὼτη φορὰ στην ουσὶα.
ΠΑΕΙ ΚΑΙ Η ΝΔ...
ΤΗΝ ΠΗΡΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Ο ΓΑΠ...
ΜΠΡΑΒΟ ΑΝΤΩΝΑΚΗ...ΑΝΤΗΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕ!!!
Οι αρχηγοί των δύο "μεγάλων" κομμάτων, τα οποία δεν διαθέτουν τη λαϊκή νομιμοποίηση, όπως αυτό βεβαιώνεται από τις επανειλημμένες δημοσκοπήσεις και από τις μαζικές λαϊκές αντιδράσεις, αποφάσισαν να συγκροτηθεί μια κυβέρνηση της οποίας ακόμη δεν γνωρίζουμε τον πρωθυπουργό, αλλά γνωρίζουμε την αποστολή του.
Να αποδεχθεί, να υπογράψει και να θέσει σε εφαρμογή τη νέα δανειακή σύμβαση, τους όρους της οποίας ακόμη δεν γνωρίζουμε, αλλά μπορούμε να υποθέσουμε....
Δηλαδή:
1. Υπαγωγή όλου του δημοσίου χρέους στο Αγγλικό δίκαιο,
2. Αμετάκλητη παραίτηση της χώρας από την ασυλία της,
3. Εγκατάσταση τροικανών επιτρόπων στη κυβέρνηση με αρμοδιότητες υπερκείμενες του συντάγματος και της λαϊκής κυριαρχίας
Με άλλα λόγια, μετατροπή της πατρίδας μας σε προτεκτοράτο.
Ψυχραιμία.
Εκεί που έφτασαν τα πράγματα με τα καραγκιοζιλίκια του δημοψηφίσματος, τα περιθώρια αναδιαπραγμάτευσης με τους Ευρωπαίους εκμηδενίστηκαν.
Καλά έκανε ο Σαμαράς και δέχτηκε, έβαλε τη σωτηρία της χώρας πάνω από το προσωπικό του όφελος.
@ Ανώνυμος 7 Νοεμβρίου 2011 9:17:00 π.μ.
Το ζήτημα είναι, πως αντιλαμβάνεται ο καθένας μας τη σωτηρία της πατρίδας...
Και να το θέσω λίγο διαφορετικά:
"Μπορεί να καταλύεται η εθνική μας κυριαρχία, να εκβιάζεται και να ταπεινώνεται η πατρίδα μας, να παραβιάζεται το σύνταγμα μας και εμείς να ισχυριζόμαστε ότι όλα αυτά γίνονται για τη σωτηρία της πατρίδας;".
Υπόψη ότι εδώ και δύο χρόνια, συνεχώς σωζόμαστε.
@ Αρματιστή:
Αυτό που (προφανώς) θα δεχτεί ο Σαμαράς είναι αυτό που είναι στο τραπέζι, δηλαδή η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίο - η οποία δεν περιέχει όλα όσα λες. Ειναι γενική και χρειάζεται εξειδίκευση, το ίδιο και τα μέτρα που θα ληφθούν. Όπως λες κι εσύ, η δανειακή σύμβαση δεν έχει συναφθεί ακόμα. Θα δούμε την εξειδίκευση (δηλ. τη δανειακή σύμβαση και τα συνοδευτικά κείμενα) και θα κρίνουμε.
Εάν ισχύσει το κούρεμα 50%, η λογική λέει πως το σύνολο του χρέους θα υπαχθεί στο αγγλικό δίκαιο, ώστε και οι ιδιώτες να διασφαλίσουν πως πράγματι θα πάρουν το υπόλοιπο 50%. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει πως λήγει οριστικά η οποιαδήποτε συζήτηση για τα πλεονεκτήματα της επιστροφής στη δραχμή (ανεξαρτήτως αν αυτή η επιλογή θα αποτελούσε ρεαλιστική/καλή λύση ή όχι). Με αυτόν τον τρόπο χάνουμε και το τελευταίο διαπραγματευτικό μας χαρτί. Με ό,τι σημαίνει αυτό για το πόσο θα "σκύβουμε" σε κάθε επιταγή της τρόικας από τούδε και στο εξής. Όχι ότι θα κάνει και καμία διαφορά βέβαια, αφού ποτέ δε χρησιμοποιήσαμε και κανένα από τα "χαρτιά" μας.
Αγαπητέ Οδυσσέα
Αν και το «ύφος» του εν κρυπτώ δεν είναι να ασχολείται σε μεγάλη έκταση με την τρέχουσα πολιτική, επέτρεψε μου να απαντήσω, μια και τα ζητήματα που διακυβεύονται τη παρούσα χρονική περίοδο, αγγίζουν την κυριαρχία, την ανεξαρτησία και τη τιμή της πατρίδας μας.
Ο Σαμαράς ήδη έχει δεσμευτεί (και λυπάμαι) ότι θα ψηφίσει τη δανειακή σύμβαση. Το δήλωσε όταν ζήτησε τη παραίτηση του ΓΑΠ. Δηλαδή γουρούνι στο σακί, αφού η δανειακή σύμβαση ακόμη δεν έχει συνταχθεί. Τους όρους της δεν τους γνωρίζουμε, αλλά μπορούμε να τους υποπτευθούμε με βάση τη πρώτη δανειακή σύμβαση, που ακόμη δεν έχει κυρωθεί από τη βουλή. Έχω την άποψη ότι η νέα δανειακή σύμβαση θα περιλαμβάνει όρους περισσότερο επαχθέστερους από τη πρώτη.
Προσωπικά με κανένα τρόπο δεν αποδέχομαι τα διλήμματα:
«πτώχευση ή παραίτηση από την ασυλία» και «πτώχευση ή παράδοση της εθνικής κυριαρχίας στους επιτρόπους του Δ’ Ράιχ».
Χωρίς κανένα δισταγμό λέω:
«στάση πληρωμών και μονομερή διαγραφή τους χρέους». Άλλωστε, πιστεύω ότι συνεχίζοντας να ακολουθούμε τη ίδια λάθος συνταγή, ο δρόμος προς την έξοδο από το ευρώ και την ολοκληρωτική οικονομική καταστροφή, δεν είναι μακριά.
Τώρα. Πιστεύω ότι ο Σαμαράς έκανε ένα μεγάλο λάθος και ανέλαβε ευθύνες που δεν του ανήκουν, αποδεχόμενος το σχηματισμό της δοτής κυβέρνησης που βρίσκεται στα σκαριά και που ουσιαστικά σχηματίζετε κατ’ απαίτηση της ηγεμόνος της ΕΕ, που μάλιστα καθόρισε και τη χρονική της διάρκεια, δηλώνοντας ότι οι επόμενες εκλογές θα διεξαχθούν όταν το έργο αυτής της «δοτής» κυβέρνησης θα έχει ολοκληρωθεί (τι ξευτίλα και αυτή, και μένει και αναπάντητη).
Οδυσσέα. Γνωρίζεις πολύ καλά, ότι οι δοτές κυβερνήσεις ποτέ δεν είχαν καλή θέση στην ιστορική μνήμη. Και δυστυχώς, η δοτή κυβέρνηση που τώρα ετοιμάζεται, θα έχει τη στήριξη στη βουλή των δύο μεγάλων κομμάτων, που αυτά θα αποφασίζουν για τα μείζονα. Όχι όμως τη στήριξη του ΓΑΠ, ο οποίος αφού ολοκλήρωσε το ολέθριο έργο του, είναι πλέον ή βέβαιο ότι θα αναχωρήσει και από τη πολιτική και από την Ελλάδα.
Αρματιστή, η συμφωνία για σχηματισμό κυβέρνησης δε μπορεί να συνεπάγεται και αποδοχή της δανειακής σύμβασης, γιατί η δανειακή σύμβαση δεν υπάρχει ακόμα.
Ο,τιδήποτε μελλοντικό και να αποδεχτεί κανείς, το δέχεται εξ αντικειμένου μόνο επί της αρχής, αφού δεν υπάρχει συγκεκριμένο κείμενο. Όταν λέμε "θα δεχτώ τη δανειακή σύμβαση" αυτή η δανειακή σύμβαση πρέπει πρώτα να υπάρξει για να τη δεχτώ, και για να υπάρξει πρέπει να γίνει σχετική διαπραγμάτευση που να προβλέπει μέτρα κλπ.
Το μόνο που υπάρχει αυτή τη στιγμή, και προφανώς θα αναφερθεί στη συμφωνία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ότι το δέχονται και οι δύο, είναι η κοινή δήλωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 26ης Οκτωβρίου, που δε λέει για εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας (διάβασε προσεκτικά την παράγραφο 10) και απομένει να εξειδικευθεί.
Δε λέω ότι θα είναι εύκολο, ειδικά με τον εκβιασμό των Ευρωπαίων για την 6η δόση να εκκρεμεί. Μπορεί στο τέλος να καταπιούμε αμάσητα όλα όσα μας πουν, αλλά πάντως η συμφωνία Παπανδρέου - Σαμαρά από μόνη της δε σημαίνει κάτι τέτοιο.
Και κάτι τελευταίο: ενώ το δίλημμα "πτώχευση ή παράδοση εθνικής κυριαρχίας στους επιτρόπους του Δ΄ Ράιχ" που θέτεις ισχύει ακόμα και μπορεί να απαντηθεί κατά τα παραπάνω, το άλλο δίλημμα που θέτεις "πτώχευση ή παραίτηση από την ασυλία" δυστυχώς δεν ισχύει πια. Από την ασυλία παραιτηθήκαμε με το πρώτο Μνημόνιο, και το γεγονός αυτό κρίθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας (κακώς κάκιστα) σύμφωνο με το Σύνταγμα. Έτσι δεν ισχύει και αυτό που προτείνεις (μονομερής διαγραφή του χρέους) γιατί ήδη τα χρέη που πλήρωσαν για μας οι Ευρωπαίοι διέπονται από αγγλικό δίκαιο και είναι εξασφαλισμένα με ελληνικά εμπράγματα περιουσιακά στοιχεία. Και τέλος, γενικότερα η στάση πληρωμών ήταν εφικτή και επωφελής μέχρι το Μνημόνιο του 2010, αλλά όχι πια, ακριβώς επειδή το Μνημόνιο μας παγίδεψε από πολλές απόψεις. Μπορείς να διαβάσεις εδώ τη σχετική ανάλυση του καθηγητή Βαρουφάκη, ενός από τους λίγους που την άνοιξη του 2010 είχαν προτείνει στάση πληρωμών.
Αγαπητέ Οδυσσέα
Ο καιρός θα δείξει αν σφάλω.
Τα περί διαπραγμάτευσης που θα κάνει η Ελληνική πλευρά, δεν τα πιστεύω. Μακάρι να κάνουν. Διαπραγμάτευση, σημαίνει πολλά ΟΧΙ που δεν τα έχουμε ακούσει μέχρι σήμερα. Και ακόμη, ο λόγος της Μέρκελ σε συνάρτηση με τις δυνατότητες και τις αντοχές της Ελληνικής πολιτικής ελίτ, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για διαπραγμάτευση. Άλλωστε το Βατερλό του Παπανδρέου στις Κάνες, αποδεικνύουν αυτά που αναφέρω.
Τώρα αν μπορεί να κάνει πολιτική διαπραγμάτευση ένας «δοτός», είναι μέγα ζητούμενο. Μη ξεχνάς ότι το Δ’ Ράιχ έθεσε τα όρια. Η «δοτή» κυβέρνηση θα ολοκληρώσει το «έργο» της και ύστερα εκλογές.
Βεβαίως ο Σαμαράς λέει ότι θα διαπραγματευθεί. Μακάρι. Πότε; Όταν γίνουν εκλογές και ορκιστεί πρωθυπουργός! Οι δημοσκοπήσεις όμως δείχνουν άλλα πράγματα, που νομίζω ότι δεν θα διαφοροποιηθούν σημαντικά, τουλάχιστο στο προσεχές μέλλον.
Έχω την άποψη ότι το ΣτΕ δεν αποφάνθηκε επί της δανειακής σύμβασης, η οποία άλλωστε δεν έχει συζητηθεί και ούτε έχει κυρωθεί από τη βουλή. Την έχουν υπογράψει μόνο ο Παπακωνσταντίνου και ο Προβόπουλος. Εγώ πιστεύω ότι από την ασυλία του κράτους, καμιά κυβέρνηση, καμιά βουλή και κανένα ΣτΕ δεν μπορεί να παραιτηθεί και μάλιστα αμετάκλητα.
Τον Βαρουφάκη τον ακούω, διαβάζω αρκετά άρθρα του, πιστεύω ότι διαθέτει ορθό και πειστικό λόγο, το h--p://www.protagon.gr/ είναι στα αγαπημένα μου και το άρθρο που αναφέρεις το έχω διαβάσει. Όμως όσοι είναι οι οικονομολόγοι, άλλες τόσες είναι οι θεωρίες και οι απόψεις περί του πρακτέου στην Ελληνική κρίση. Αλλά οι οικονομολόγοι σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την πολιτική.
Φίλε Οδυσσέα (ελπίζω να μου επιτρέπεις το φίλε), το τι θα γίνει θα το μάθουμε σύντομα.
Εννοείται φίλε Αρματιστή, αμοιβαία τα φιλικά αισθήματα.
Να σημειώσω ότι ούτε εγώ είμαι αισιόδοξος για τη δυνατότητα αντίστασης του Σαμαρά ή του δοτού πρωθυπουργού ή όποιου άλλου Έλληνα πολιτικού στις πιέσεις των Ευρωπαίων. Αυτό που λέω είναι ότι τουλάχιστον από τυπικής πλευράς, η συγκρότηση αυτής της κυβέρνησης δεν είναι το τέλος της (όποιας) διαπραγμάτευσης αλλά η αρχή της.
Συμφωνώ ότι σύντομα θα δείξει...
Σεβαστἐς οι γνὠμες σας, αλλἀ για μἐνα, το μεγἀλο παιχνἰδι παἰζεται στην Ιταλἰα τὠρα, ὀχι στην Ελλἀδα. Εμεἰς μἀλλον χἀσαμε το χἐρι, ἰδιος με τα τελευταἰα του ΓΑΠ.
Για να αλλἀξει η Ευροπἀικη πολιτικἠ εξαρτὀμαστε απὀ τον Berlusconi ... Σωθἠκαμε...
Νομίζω πως από τη στιγμή που θα πάρει ο κατήφορος την Ιταλία, δε θα υπάρξει γυρισμός για την ευρωζώνη, όποιος και να είναι στο τιμόνι της ηγεσίας της.
Προσωπικά, μπορώ μόνο έναν τρόπο να σκεφτώ που θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί η κατάρρευση της ευρωζώνης όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Το ευρωομόλογο. Το οποίο για τους γνωστούς λόγους ανεπάρκειας των ευρωπαίων ηγετών δεν προχώρησε. Αυτό πιθανώς θα είχε κλείσει το πρόβλημα που αποτελεί η Ελλάς για την ευρωζώνη εν τη γενέσει του, ενώ το ίδιο θα ίσχυε και για τις υπόλοιπες προβληματικές χώρες, πιθανώς ακόμα και για τα μεγέθη της Ισπανίας και της Ιταλίας. Αλλά κλείνοντας την "κεκρόπορτα" που άνοιξε η Ελλάς, μπορεί τα προβλήματα μεγάλων χωρών όπως η Ιταλία και η Ισπανία να μην έρχονταν ποτέ στην επιφάνεια με τόσο "θορυβώδη" τρόπο.
Από εκεί και πέρα, ο κ.Βαρουφάκης έχει απόλυτο δίκιο σε όλα όσα γράφει. Ο κ. Βαρουφάκης είχε πιθανόν προβλέψει πως το μνημόνιο θα μας οδηγούσε στην σημερινή κατάσταση όπου έχουμε να επιλέξουμε τη μη χείριστη λύση: ξαφνικός θάνατος, ή αργός. Και από τη στιγμή που η γνώμη του ήταν αυτή και δε θα είχαμε τίποτα να χάσουμε (γιατί είτε με τον ξαφνικό ή με τον αργό θάνατο, στο τέλος πεθαίνεις), θα έπρεπε να είχαμε απειλήσει τότε (για ευρωομόλογο ή για κάποια άλλη ρεαλιστική αλλά μη δημοφιλή λύση) και ό,τι βγει. Αλλά, όπως έγραψε και ο Αρματιστής, ο κ.Βαρουφάκης δεν είναι πολιτικός. Το να "απειλήσεις", προϋποθέτει να έχεις βάσιμα επιχειρήματα τα οποία μπορούν να πείσουν ότι είσαι διατεθειμένος να υλοποιήσεις τις απειλές σου, αλλιώς το πιθανότερο οδηγείσαι σε αδιέξοδο το οποίο είναι άκρως επιζήμιο. Ας σκεφτούμε μόνο τις αδιέξοδες απειλές της Τουρκίας στο Ισραήλ για να καταλάβουμε το πως κούφιες απειλές μπορούν να αποβούν επιζήμιες και σε ποιον βαθμό. Στη δική μας περίπτωση (όπως και στην περίπτωση της Τουρκίας με το Ισραήλ), δεν υπήρχε απολύτως κανένα υπόβαθρο στο οποίο θα μπορούσε να βασιστεί μία τέτοια απειλή και αυτό το παραδέχεται και ο κ.Βαρουφάκης (ελλείματα σε όλους τους τομείς) και συνεπώς η κατάσταση μάλλον δε θα ήταν πολύ καλύτερη από τη σημερινή, αν και για το τι θα είχε γίνει μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν. Μα το θέμα είναι ότι από τη στιγμή που δεν ήμασταν σε θέση να εκβιάσουμε καταστάσεις, κατά τη γνώμη μου η ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση (σε Ελλάδα και Ευρώπη) πέφτει πρώτιστα σε αυτούς που είχαν τότε το καρπούζι και το μαχαίρι, δηλ. τους βορειοευρωπαίους ηγέτες
Αγαπητέ Οδυσσέα καλημέρα
Ειλικρινά δεν το θέλω, αλλά ο διάβολος δεν με αφήνει να αγιάσω.
Διαβάζω στο www.antinews.gr/2011/11/08/132308/, σημερινό άρθρο του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΛΑΙΤΣΑΚΗ στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ (δηλαδή στην εφημερίδα που υποστηρίζει τη ΝΔ και στην οποία μέχρι πριν λίγο καιρό, διευθυντής ήταν ο σημερινός εκπρόσωπος τύπου της ΝΔ).
Στο άρθρο περιγράφονται πολύ αναλυτικά οι επαχθείς για την εθνική μας κυριαρχία και υπόσταση όροι, που θα περιέχονται στη νέα δανειακή σύμβαση (αυτή που δεσμεύτηκε ότι θα υπογράψει ο κύριος Σαμαράς).
Είναι τα ίδια στοιχεία τα οποία προβάλλονται κυρίως στα περισσότερα μπλογκ, για τα οποία η επίσημη και καθεστωτική ενημέρωση τηρεί απόλυτη σιωπή και στα οποία αναφέρθηκα και εγώ.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Λίγα στοιχεία από αυτά που αναφέρει ο κύριος Παλαιτσάκης:
«Η συμφωνία …. της 26/102011 η οποία επετεύχθη …… -ερήμην της ελληνικής πλευράς- αυξάνει σημαντικά το τμήμα του ελληνικού χρέους που θα έχει τη μορφή των απευθείας διακρατικών δανείων από τις χώρες-μέλη της ευρωζώνης και των δανείων από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ήδη, με την πρώτη δανειακή σύμβαση που συνήφθη τον Μάιο του 2010 ….., το τμήμα του ελληνικού χρέους που παύει σταδιακά να αποτελείται από ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου και αρχίζει πλέον να καταλαμβάνεται από διακρατικά δάνεια και δάνεια από το ΔΝΤ φθάνει τα 110 δισ. ευρώ. Με τη νέα δανειακή σύμβαση των 130 δισ. ευρώ, που αποφασίστηκε να υπογράψει η Ελλάδα, στη Σύνοδο Κορυφής της 26-10-2011, το συνολικό … ελληνικό χρέος που θα καλύπτεται πλέον με διακρατικά δάνεια και δάνεια από το ΔΝΤ θα φθάσει τα 240 δισ. ευρώ.
Αυτό που θα συμβεί …. θα είναι η μετατροπή … του ελληνικού χρέους από ομολογιακό που εκδόθηκε με βάση το ελληνικό δίκαιο σε διακρατικό χρέος, ….. διέπεται από το αγγλικό δίκαιο, το οποίο εξασφαλίζει τους δανειστές έναντι του ελληνικού κράτους-οφειλέτη! …….
Το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους, …. άνω των 240 δισ. ευρώ, θα μετατραπεί από μη εγγυημένο σε εγγυημένο με την αξία περιουσιακών στοιχείων και δικαιωμάτων του ίδιου του Ελληνικού Δημοσίου! …..
Σημαντικά δικαιώματα της χώρας που απορρέουν από την εθνική κυριαρχία θα εκχωρηθούν πλήρως στους δανειστές, οι οποίοι θα αποκτήσουν δυνατότητες κατάσχεσης, εκποίησης ή ακόμη και εκμετάλλευσης περιουσιακών στοιχείων του Ελληνικού Δημοσίου με σκοπό να «συμμορφώσουν» την Ελλάδα όταν θα φθάσει και πάλι σε ένα σημείο αδυναμίας να αποπληρώσει το ήδη συναφθέν και το νέο επαχθές δάνειο! …..
Με τη νέα δανειακή σύμβαση των 130 δισ. ευρώ, το Δημόσιο θα αποδεχτεί την παραίτησή του από την ασυλία των περιουσιακών του δικαιωμάτων λόγω εθνικής κυριαρχίας, όπως ήδη έπραξε και με την προηγούμενη δανειακή σύμβαση των 110 δισ. ευρώ!
Το γεγονός ότι το Δίκαιο που διέπει το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού χρέους αλλάζει σταδιακά από ελληνικό σε αγγλικό σημαίνει επίσης ότι το Ελληνικό Δημόσιο χάνει πλέον το δικαίωμά του να προχωρήσει μονομερώς σε αναδιάρθρωση του χρέους αυτού με «κούρεμα» της αξίας του κατά όποιο ποσοστό θέλει!»
Οδυσσέα
Τα παραπάνω γράφονται σε μια εφημερίδα που υποστηρίζει τη ΝΔ.
Πιστεύω ότι ο Σαμαράς διέπραξε μέγα λάθος δηλώνοντας ότι θα υπογράψει και ανέλαβε βάρη που δεν του αναλογούσαν. Χώρια που η συγκρότηση "δοτής" κυβέρνησης μετατρέπεται σε κακόγουστη φάρσα.
Η γνώμη μου:
Αυτά που περιγράφονται στο άρθρο του κου Παλαιτσάκη, αποτελούν έγκλημα εσχάτης προδοσίας. Άλλο να χρωστάς σε τράπεζες και ιδιώτες και άλλο να χρωστάς σε κυρίαρχα κράτη και το ΔΝΤ. Αν δεν μπορείς να πληρώσεις (εκατοντάδες χρεοκοπίες κρατών έχουν πραγματοποιηθεί), οι τράπεζες θα σε κυνηγήσουν αλλά στο τέλος θα δεχθούν κάποια μέτρια ή βαθιά αναδιάρθρωση. Θα σε πτωχεύσουν, αλλά δεν θα χάσεις τη κυριαρχία σου. Αν μάλιστα η χώρα σου διαθέτει πολιτικούς και πολίτες που έχουν πατριωτισμό. Τα χρέη όμως προς κυρίαρχα κράτη δεν παραγράφονται ούτε κουρεύονται. Και αν δεν μπορείς να πληρώσεις κυρίαρχα κράτη, αυτά μπορούν να σου κάνουν τα πάντα για να εισπράξουν. Μπορούν να σε τεμαχίσουν και να σε πουλήσουν με το κομμάτι. Και φοβάμαι ότι κάτι τέτοιο ετοιμάζεται για την Ελλάδα.
Εύχομαι να είμαι υπερβολικός και να διαψευστώ. Εύχομαι να κάνω λάθος.
@ Αρματιστή:
Όπως γράφεις κι εσύ, οι επαχθείς για την εθνική μας κυριαρχία και υπόσταση όροι "ΘΑ περιέχονται" στη νέα δανειακή σύμβαση.
Δηλαδή δεν υπάρχουν σήμερα αυτοί οι όροι για να τους δεχτεί κάποιος ή για να περιληφθούν στη συμφωνία για τη νέα κυβέρνηση. Το μόνο που υπάρχει είναι η δήλωση της 26ης Οκτωβρίου και αυτή δε λέει τίποτα από όσα λέει ο Παλαιτσάκης.
Αυτό που κάνει ο Παλαιτσάκης είναι να ΥΠΟΘΕΤΕΙ ότι η νέα δανειακή σύμβαση θα περιέχει τους όρους της παλιάς (δηλ. του Μνημονίου). Αλλά αυτό δεν το έχουμε δει ακόμα. Αν συμβεί, θα μουτζώνω κι εγώ το Σαμαρά μαζί σου. Αλλά ακόμα δεν έχει συμβεί.
Ο Αρματιστής έχει δίκιο. Είναι λογικό ο Παλαιτσάκης να υποθέτει ότι οι όροι θα είναι παρόμοιοι με του 2010. Από τη στιγμή που μας δανείζουν κράτη, ο δανεισμός είναι λογικό να είναι στο ίδιο μοτίβο με τον προηγούμενο.
Όσο για τους ιδιώτες στους οποίους η οφειλή θα περικοπεί κατά 50%, νομίζω (μπορεί να κάνω και λάθος) πως προβλέπεται ένα 15% εξόφληση και ένα 35% το οποίο θα ξαναδανείσουν στην Ελλάδα. Η λογική λέει ότι για να συμφωνήσουν σε κάτι τέτοιο (δηλ. από τα χρήματά τους να πάρουν πίσω άμεσα μόνο το 15%, το 50% κάνει φτερά και το 35% μας το ξαναδανείζουν) ότι ΚΑΙ αυτό θα μετατραπεί σε εγγυημένο χρέος. Πιστεύω δηλαδή, πως αυτή η συμφωνία θα σημάνει τη μετατροπή του ΣΥΝΟΛΟΥ του χρέους σε εγγυημένο.
Τώρα, το αν το "εγγυημένο", σημαίνει τις εγγυήσεις που προβλέπει το αγγλικό δίκαιο ή κάποια παραλλαγή αυτού, είναι ίσως το μόνο που μπορεί να τεθεί σε διαπραγμάτευση από τη νέα κυβέρνηση. Μα σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχει κράτος ή ιδιώτης να δεχθεί να δανείσει χωρίς κάποιου είδους εγγύηση για την επένδυσή του και σε καμία περίπτωση δε θα ισχύσει το παλαιότερο μη-εγγυημένο καθεστώς.
Δημοσίευση σχολίου