Μια εικόνα χίλιες λέξεις...

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

Να προσέξουμε τη φωτογραφία και να διαβάσουμε με προσοχή το κείμενο που ακολουθεί, για να αντιληφθούμε τί ακριβώς γίνεται το διάστημα αυτό στην περιοχή του τουρκικού Κουρδιστάν, και να βγάλουμε το συμπέρασμα αν αυτή η Τουρκία μπορεί να απειλεί, με τον θρασύ τρόπο που το κάνει, την Ελλάδα.

του Σάββα Καλεντερίδη

Φέτος έγιναν για 41η φορά τα εγκαίνια της "Έκθεσης Ανατολικής Ανατολής" στην πόλη Τάτβαν, του τουρκικού Κουρδιστάν (Tatvan Doğu Anadolu Fuarı). Η έκθεση συνδιοργανώνεται από το Επαρχείο του Τάτβαν (Tatvan Kaymakamlığı), που ανήκει στο υπουργείο εσωτερικών και αποτελεί, μαζί με τις νομαρχίες, την πιο σκοταδιστική υπηρεσία μέσα από την οποία φακελώνονται οι "άλλοι" (οι έπαρχοι, όπως και οι νομάρχες τοποθετούνται από το υπουργείο εσωτερικών), και από τον Δήμο του Τάτβαν, που ελέγχεται από το Κόμμα Δημοκρατικής Κοινωνίας (DTP), που πρόσκειται φιλικά στο ΡΚΚ.
Το πρόγραμμα των εγκαινίων καθώς και άλλες λεπτομέρειες της έκθεσης, ρυθμίστηκαν από τους υπαλλήλους του Δήμου, με τα εξής αποτελέσματα.

Πρώτον, στα εγκαίνια δεν παίχτηκε ο εθνικός ύμνος της Τουρκίας.
Δεύτερον, δεν κρεμάστηκε πουθενά η τουρκική σημαία.
Τρίτον, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή προς τιμήν των νεκρών της κουρδικής επανάστασης, απ' όπου και η φωτογραφία.

Στη διάρκεια της τήρησης ενός λεπτού σιγής στους ήρωες της κουρδικής επανάστασης, όλοι σηκώθηκαν όρθιοι, εκτός από τον δυστυχή έπαρχο, κ.κ. Şefik Güldibi.
Στα εγκαίνια της έκθεσης, εκτός του επάρχου κ. Γκιούλντιμπι και του δημάρχου κ. Οκ, παραβρέθηκαν οι βουλευτές του DTP, Sakık, Yaman και Karabaş και άλλοι επίσημοι της κουρδικής πλευράς.
Ένα άλλο ευτράπελο των εγκαινίων ήταν η παρέμβαση της υπεύθυνης διοργάνωσης της έκθεσης, Hülya Dağ, η οποία απάιτησε να αποσυρθεί η τουρκική σημαία από το χώρο, όταν επιχείρησαν να την περιφέρουν κύκλοι που ελέγχονται από το τουρκικό κράτος.


Πηγή: www.internethaber.com μέσω ινφογνώμονα

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP