Τα συνθήματα και γιατί εκπαιδεύονται οι εθνοφρουροί

του Σάββα Ιακωβίδη

Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ του στρατού είναι η διασφάλιση της ελευθερίας, της κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας, των συμφερόντων και της ασφάλειας του τόπου. Οφείλει να εκπαιδεύεται συνεχώς, ακριβώς για να εμποδίσει με κάθε μέσο και τρόπο εχθρούς ή επίβουλους γείτονες να απειλήσουν την πατρίδα, δηλαδή το άθροισμα ιστορίας, πολιτισμού, αγώνων, αξιοπρέπειας, τιμής, θυσιών, περηφάνιας, αξιών-αρχών και αγάπης για τις ρίζες και τις καταβολές μας.

Ποια είναι η αποστολή της Εθνικής Φρουράς, ως της ζείδωρης έκφρασης των αγώνων και των θυσιών του κυπριακού Ελληνισμού; Είναι η υπεράσπιση της Κύπρου, με την ευψυχία των Ελλήνων, έναντι της τουρκικής επιβουλής. , αΌσοι υπηρετήσαμε στην Ε.Φ., κατά τη βασική μας εκπαίδευση αναφωνήσαμε άπειρες φορές συνθήματα για την αδελφούλα μας τη Βόρεια Ήπειρο, για την Αγιά Σοφιά αλλά και κατά της Τουρκιάς. Πώς να το κάνουμε; Η Τουρκία κατέχει την πατρίδα μας. Θα την… αγαπήσουμε για να μη μας πουν σοβινιστές και ξενόφοβους;

Τα συνθήματα που αναφωνούνται από τους νεοσύλλεκτους δεν έχουν ξενοφοβικές ή ρατσιστικές προεκτάσεις, όπως ηλιθιωδώς υποβάλλουν ή γράφουν κομματικοί και δημοσιογραφικοί κάλαμοι. Αναφωνούνται για να τονωθεί το ηθικόν και το φρόνημα των εθνοφρουρών. Η απαίτηση η Ελλάδα να σκεπάσει κι εμάς, είναι επίσημη πολιτική. Γιατί ενοχλούνται το ΑΚΕΛ, η ΕΔΟΝ και η «Χαραυγή»; Εκπαίδευση, φρόνημα και πειθαρχία είναι το ισχυρό τρίπτυχο, που συμπληρώνει στο έπακρο αυτό που λέμε «ψυχή». Τα πιο σύγχρονα οπλικά συστήματα είναι άχρηστα, αν οι χειριζόμενοι αυτά δεν έχουν ηθικόν ακμαιότατον, φρόνημα υψηλόν, σιδηρά πειθαρχία και άριστη εκπαίδευση, αλλά «να το λέει η ψυχή τους». Επειδή, λοιπόν, αναφωνήθηκε ένα σύνθημα, «Καλός Τούρκος είναι ο νεκρός Τούρκος», όλοι οι αδελφοί των Τούρκων εξανέστησαν. Πιο πολύ απ’ όλους το ΑΚΕΛ, η ΕΔΟΝ, η «Χαραυγή», ο «Πολίτης» και άλλοι περίεργοι επαναπροσεγγιστές.

Ποιοι δεν αντέδρασαν καθόλου; Οι Τούρκοι! Ούτε ένα δημοσίευμα, ούτε μια δήλωση. Γιατί; Επειδή και οι Τούρκοι στρατιώτες εκπαιδεύονται για να σκοτώνουν, όπως εκπαιδεύονται οι Αμερικανοί, οι Ρώσοι, οι Βρετανοί, οι Ισραηλινοί, ακόμα και οι ουδέτεροι αλλά πανίσχυροι Ελβετοί. Όλες αυτές οι ολολύζουσες Ιερεμιάδες καμώνονται ότι δεν γνωρίζουν σε ποιον κόσμο ζούμε. Θέλουν να κάνουν τους εθνοφρουρούς μας αγελαία μαμμόθρεφτα, στα οποία δίνεται τώρα και διά του Υπουργού Άμυνας το δικαίωμα να καταδίδουν, ως άθλιοι ρουφιάνοι, αξιωματικούς ή εκπαιδευτές τους! Τέτοιο κατάντημα και τέτοια ξεφτίλα. Με μαμμόθρεφτα και βουτυρόπαιδα δεν διασφαλίζεται η πατρίδα. Ασφαλώς κανείς δεν θέλει τον πόλεμο. Και κανείς δεν θέλει τα παιδιά του να σκοτωθούν. Αλλά δεν ζούμε σε ειρηνικό και αγγελικό κόσμο. Από την αυγή της ζωής και της ιστορίας οι άνθρωποι πολεμούν και σκοτώνονται. Δυστυχώς.
Το ΑΚΕΛ, όμως, η ΕΔΟΝ, η «Χαραυγή», ο «Πολίτης», ανακάλυψαν την τασιηνόπιττα του φανατισμού, της μισαλλοδοξίας και της ξενοφοβίας.

Να το πούμε ξεκάθαρα και απλά για να το καταλάβουν: Οι στρατιώτες όλων των στρατών του κόσμου εκπαιδεύονται για να σκοτώσουν εχθρούς, αν χρειαστεί. Το ίδιο ακριβώς εκπαιδεύονται οι εθνοφρουροί, οι έφεδροι και οι εθνοφύλακες. Εκπαιδεύονται για να σκοτώσουν Τούρκους. Έτσι αντιστάθηκαν κατά την τουρκική εισβολή. Δεν προσέφεραν γαρύφαλλα στα μεχμετζίκ αλλά φωτιά και μολύβι, ακριβώς για να υπερασπίσουν και να διασώσουν αυτήν την πατρίδα, που οι νεόκοποι πουρκουάδες και κωμικοί ψευτοπασιφιστές τουρκολάγνοι και παραιτημένοι τη θέλουν ξεφτιλισμένη, απονευρωμένη και αναξιοπρεπώς χεσμένη μπροστά στον Τούρκο.


Ελλάς, Ελλάς, οφείλεις, ναι, να σκεπάσεις κι εμάς!

ΑΠΟ την εποχή των ελληνικών τριήρεων του Κίμωνα, που και νεκρός νίκησε τον περσικό στόλο έξω από το Κίτιον, μέχρι σήμερα, οι Έλληνες της Κύπρου έχουν εστραμμένα τα βλέμματα και τις ελπίδες τους πάντοτε προς δυσμάς. Θεωρούν, και δικαίως, ότι η Ελλάδα είναι και οφείλει να είναι το πιο γνήσιο, ανιδιοτελές και σημαντικό στήριγμά μας για την επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού.

Η Ελλάδα έχει συμβατικές αλλά, προπάντων, ύψιστες εθνικές υποχρεώσεις και δεσμεύσεις έναντι των Ελλήνων της Κύπρου. Δεν ήταν εύκρατες οι σχέσεις Ελλάδας-Κύπρου, μετά την κολοβή και δοτή ανεξαρτησία. Ευθύνονται τόσο η Αθήνα όσο και η Λευκωσία. Το 1974, οι Έλληνες της Κύπρου ένιωσαν μέχρι τα τρίσβαθα της ψυχής τους ανείπωτη πίκρα. Ο Καραμανλής μάς είπε ότι η Κύπρος έκειτο μακράν… Και σφαγιάστηκε και ματοκυλίστηκε από τον βάρβαρο Αττίλα. Οι Έλληνες της Κύπρου, εδώ και πάνω από 2.500 χρόνια, διατήρησαν αλώβητο τον πόθο της ένωσής τους με την Ελλάδα. Χιλιάδες Κύπριοι πολέμησαν σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες του Έθνους και με το αίμα τους σφράγισαν εσαεί το όμαιμον, το ομόθρησκο και το ομόγλωσσο. Και την κοινή ελληνική Ιστορία.

Όλοι οι Κύπριοι; Όχι, βέβαια. Θυμόμαστε τις ύβρεις, τους προπηλακισμούς, τους χαρακτηρισμούς, που διατεταγμένοι αριστεροί εκσφενδόνιζαν κατά των Ελλήνων αξιωματικών και στρατιωτών της μεραρχίας. Μετά το πραξικόπημα της χούντας κατά του Μακαρίου, ξεκίνησε νέος κύκλος ύβρεων κατά της Ελλάδας. Πέρασαν πολλά χρόνια για να ηρεμήσουν οι υβριστές και, σήμερα που είναι κυβέρνηση, αναμέλπουν δοξαστικά και αίνους για τη στενή συνεργασία με την Ελλάδα. Εκφράζουν θερμότατες ευχαριστίες για την πολυδιάστατη υποστήριξή της - και στην αμυντική μας θωράκιση. Από της δημιουργίας της Εθνικής Φρουράς, ένα από τα κλασικά, πλέον, συνθήματα, που αναφωνούσαν οι νεοσύλλεκτοι, ήταν: «Ελλάς, Ελλάς, σκέπασε κι εμάς, της Κύπρου τα παιδιά σου ποτέ μην τα ξεχνάς». Το σύνθημα αυτό είχε, διαχρονικά, και διαφορετική χροιά. Πριν από το 1974, ήταν η αποτύπωση του πόθου της Ένωσης. Μετά την καταστροφή, ήταν η εναγώνια επίκληση στην Ελλάδα για βοήθεια στον αγώνα επιβίωσης του Ελληνισμού της Κύπρου.

Σήμερα, και μετά την άνοδο στην εξουσία κομμουνιστή Προέδρου, το ΑΚΕΛ βάλθηκε να απονευρώσει πλήρως το φρόνημα των εθνοφρουρών μας. Ο γράφων ζήτησε από το Υπουργείο Άμυνας ποια συνθήματα επιτρέπεται να αναφωνούνται από τους νεοσύλλεκτους. Αρνήθηκαν να μας πουν. Γνωρίζουμε, όμως, ότι απαγορεύτηκαν όλα τα συνθήματα, ακόμα και το πιο πάνω! Είναι γνωστή η διαχρονική απέχθεια του ΑΚΕΛ προς καθετί που ενθυμίζει Ελλάδα ή ελληνικό. Αλλά, τι; Δεν είναι ο Πρόεδρος Χριστόφιας που είχε ευχαριστήσει θερμότατα (5.3.2008) τον Καραμανλή, για τη συμπαράσταση της Ελλάδας στον αγώνα του κυπριακού λαού; Δεν είναι ο Πρόεδρος που συχνά-πυκνά εκθειάζει, και καλώς, τις πολύ στενές σχέσεις με την Ελλάδα; Τι κάνουν οι νεοσύλλεκτοι, όταν αναφωνούν το πιο πάνω σύνθημα; Επικαλούνται την παντοειδή υποστήριξή της προς τους Έλληνες της Κύπρου.

Αν δεν μας βοηθήσει η Ελλάδα, ποιος θα το κάνει; Μήπως η Κούβα; Ή η Συρία και η Λιβύη;
Το ΑΚΕΛ, η ΕΔΟΝ και κάποιοι ξεσαλωμένοι μεταμοντέρνοι πλην ιδεολογικά ξελιγωμένοι και νεοτερικά τυφλωμένοι θεωρούν το πιο πάνω σύνθημα-επίκληση ως εκδήλωση, τάχα, σοβινισμού και εθνικισμού. Το ΑΚΕΛ ενεργεί διεθνιστικά, όχι εθνικά και πατριωτικά. Γι’ αυτό και μεθοδεύει απογαλακτισμό από την Ελλάδα ως το εθνικό μας αποκούμπι. Αλλ’ η Ελλάδα, είτε αρέσει είτε όχι, οφείλει να μας καλύπτει πολιτικά, διπλωματικά και στρατιωτικά. Διότι η σωτηρία ή η καταστροφή της από τους πεφιλημένους αδελφούς των Κύπριων πουρκουάδων και τον «κουμπάρο» του Καραμανλή, αρχίζει ή θα σταματήσει από την Κύπρο.

ΣΗΜΕΡΙΝΗ