Ψάχνοντας μιά κόκκινη γραμμή..

του Αντιφωνητή

ΕΝΔΕΚΑ χρόνια τώρα γράφουμε γιά τήν τούρκικη πολιτική στό ζήτημα τῶν πομάκικων πανηγυριῶν, μά ἐλάχιστοι ἁρμόδιοι συγκινοῦνται. Δέν συγκινήθηκαν οὔτε ὅταν ἀποκαλύψαμε ὅτι πᾶνε νά τά μεταμορφώσουν σέ γιορτές γιά τήν ὀθωμανική κατάληψη τῆς Θράκης! Οὔτε ὅταν μεταφράσαμε τά λόγια Τούρκου ὁμιλητῆ πού ἦρθε πέρυσι γιά νά καυχηθεῖ ἀπό μικροφώνου γιά τήν κατάκτηση τῆς Κύπρου!

Σήμερα δημοσιεύουμε τήν πρόσκληση τοῦ σωματείου «ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΧΙΛΙΑ (ΣΕΤΣΕΚ)» πού διοργανώνει ἀπό τό 1997 τό πανηγύρι στά ὅρια τῶν νομῶν Ροδόπης καί Ἕβρου, στήν ὁποία πρόσκληση διαβάζουμε γιά μία ἐκδήλωση «ὅπου ἀναβιώνουν τά αἰσθήματα ἡρωισμοῦ, ἀρετῆς καί τιμιότητας τοῦ Τουρκικοῦ ἔθνους…»!

Καταλαβαίνετε λοιπόν τό σημεῖο στό ὁποῖο ἔχει φτάσει τό θράσσος τῶν διοργανωτῶν (πρόεδρος ὁ Ἀλή Πεντζάλ, γραμματέας ὁ Ἀχμέτ Καραχουσεΐν). Πῆραν μιά ξεχασμένη τοπική ἐμποροπανήγυρη τῶν Πομάκων καί τήν μετέτρεψαν σέ φιέστα τουρκισμοῦ, συχνά μέ τίς εὐλογίες καί τήν οἰκονομική ἐνίσχυση τῶν Ἑλλήνων ἰθυνόντων.

Ἄραγε ὑπάρχει κάπου μιά κόκκινη γραμμή, πέραν τῆς ὁποίας οἱ ἑλληνικές Ἀρχές ἐπεμβαίνουν καί τά θρασίμια πατάσσονται;