Τουρκοπανηγύρια: Ἕνα βῆµα ἔγινε, πᾶµε γιά τό δεύτερο;

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

[απο τον εξαιρετικό Αντιφωνητή]

ΕΝΔΕΚΑ χρόνια µετά τό πρῶτο µας δηµοσίευµα γιά τήν τούρκικη πολιτική στό ζήτηµα τῶν ποµάκικων πανηγυριῶν, ἐκδηλώθηκε ἀπό τήν ἑλληνική πολιτεία ἡ πρώτη ἀντίδραση!

Ἀφοῦ λοιπόν κάθε χρόνο γράφαµε γιά ὅσα συντελοῦνται ἀπό τούς διοργανωτές (µέ ἔργα καί λόγια) στήν κατεύθυνση τοῦ ἐκτουρκισµοῦ. κι ἀφοῦ ἀποκαλύψαµε πρίν µερικά χρόνια ὅτι πᾶνε νά τά µεταµορφώσουν σέ γιορτές γιά τήν ὀθωµανική κατάληψη τῆς Θράκης. κι ἀφοῦ ἐφέτος παρουσιάσαµε τήν πρόσκληση τοῦ σωµατείου «ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΧΙΛΙΑ (ΣΕΤΣΕΚ)» πού διοργανώνει ἀπό τό 1997 τό πανηγύρι στά ὅρια τῶν νοµῶν Ροδόπης καί Ἕβρου, στήν ὁποία πρόσκληση ἔγραφε γιά ἐκδήλωση «ὅπου ἀναβιώνουν τά αἰσθήµατα ἡρωισµοῦ, ἀρετῆς καί τιµιότητας τοῦ Τουρκικοῦ ἔθνους…», φαίνεται ὅτι τό ποτήρι (ἐπιτέλους) ξεχείλισε.

Φέτος ἀπεῖχαν - πλήν τοῦ Γ. Ντόλιου! - ὅλοι οἱ πλειονοτικοί ἄρχοντες, σέ µία - ἄς ἐλπίσουµε - ἔνδειξη πώς τέθηκε κάποια κόκκινη γραµµή ἀπέναντι στό θράσσος τῶν διοργανωτῶν (πρόεδρος ὁ Ἀλή Πεντζάλ, γραµµατέας ὁ Ἀχµέτ Καραχουσεΐν). Ἐπειδή ὅµως τό ζητούµενο δέν εἶναι νά τούς ἀδειάσουµε ἁπλῶς τή γωνιά καί νά κάνουν ἥσυχοι τή «δουλειά» τους, χρειάζονται καί κάποιες παράλληλες ἐνέργειες. Πρέπει νά κοπεῖ κάθε εἴδους ἀνοχή / ἐξυπηρέτηση πρός τούς ἰθύνοντες, ὥστε νά ἐµπεδώσουν τό µήνυµα τοῦ Περιφερειάρχη περί ἑλληνικοῦ κράτους στή Θράκη. Κι ἕνα τέτοιο στοιχειῶδες πρῶτο µέτρο θά πρέπει νά ἀφορᾶ τίς βίζες τῶν ἐρίτιµων µουσαφιραίων µας.

Γιά ποιόν λόγο οἱ ἁρµόδιες ὑπηρεσίες τοῦ ΥΠΕΞ δίνουν βίζα στό µπουλούκι αὐτό (νοµάρχες, δήµαρχοι, ἰµάµηδες, χορευτές, τραγουδιστές, παλαιστές, νταουλτζῆδες) πού κουβαλιέται γιά νά σφραγίσει κάθε χρόνο τόν τούρκικο χαρακτήρα τῆς διοργάνωσης; Μήπως δέν εἶναι γνωστό ὅτι πολλοί ἀπό αὐτούς, πού ἐδῶ µιλᾶνε µόνο γιά ἀγάπες, λουλούδια κτλ, συµµετέχουν σέ ἀντίστοιχες γιορτές στήν Προύσσα ὑπό τή σηµαία τῆς «ἀνεξάρτητης Δυτικῆς Θράκης»; Δίνουµε ἕνα παράδειγµα ἐξώφθαλµης …ἀδιαφορίας, νά τό πῶ; Ἀνικανότητας; Δέν ξέρω…

Πέρυσι τέτοιον καιρό εἴχαµε γράψει γιά ἕναν Τουρκαλά πού ἦρθε στό πανηγύρι τοῦ Ἀκρίτα (Ἀλάντεπε) καί ἀπό µικροφώνου ἔπλεξε ἕνα ἐγκώµιο γιά τόν τούρκικο στρατό, λέγοντας πώς «ἄν ἤθελε θά καταλάµβανε τό 1974 ὅλη τήν Κύπρο»! Τότε καί τό γράψαµε καί βάλαµε καί τή φωτογραφία του (βλ. φωτό). Κι ὄχι µόνο κανείς δέν ἀντέδρασε τότε ἀλλά φέτος οἱ …«τροχονόµοι» πού µοιράζουν βίζες τοῦ ἐπέτρεψαν νά ξανάρθει! Ἦρθε λοιπόν στό πανηγύρι τοῦ Χίλια καί τά «ξαναέριξε» µέ …ποιητικό οἶστρο ἀπό µικροφώνου: «…Ἄς σταµατήσουν οἱ φουρτοῦνες στόν κόσµο. Οἱ δρόµοι εἶναι τῶν Τούρκων. Οἱ δρόµοι εἶναι τῶν τουρκικῶν λιονταριῶν (στρατιωτῶν). Οἱ 40 αὐτοί πέρασαν τό Τσανάκκαλε καί ἔγιναν µῦθος. Αὐτοί ἤπιαν ἀπό τό κρασί τοῦ θανάτου…» Ὁ ἄνθρωπος γιά µιάν ἀκόµη φορά ἐξυµνεῖ τήν πολεµική ἀρετή τῶν Τούρκων µέσα στήν Ἑλλάδα καί µέ ἀφορµή τήν κατάκτησή της! Τό πρόβληµα ὅµως εἶναι µ’ αὐτόν ἤ µέ τίς ἑλληνικές ὑπηρεσίες καί τούς «ἁρµόδιους» ὑπαλλήλους τους;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP