Στον αδικοχαμένο έφεδρο υπολοχαγό

Tου Λάζαρου Μαύρου

Ε Τ Ο Σ 2000: Δημοσκόπηση φανέρωνε τότε ότι η Εθνική Φρουρά είχε κατακτήσει τα πρωτεία της εμπιστοσύνης του λαού, ανάμεσα σε όλους τους άλλους θεσμούς της πολιτείας, με ποσοστό 87%. Δεν χρειάζεται καν να διενεργηθεί σήμερα παρόμοια έρευνα για να δείξει το πασίγνωστο: Την κατακόρυφη πτώση. Από την ακμή στην παρακμή. Από την ανθοφορία, στη σαπίλα. Από την τότε άμιλλα μεταξύ πολιτών - οπλιτών, ποιοι θα παραμείνουν εθελοντικά υπηρετούντες περισσότερο στις μονάδες της ως έφεδροι και εθνοφύλακες, πέρα από τη νόμω προβλεπόμενη χρονική διάρκεια, μέχρι την εσχάτως ογκούμενη, επαίσχυντη δόλια φυγοστρατία.

Α Δ Ο Κ Η Τ Η απώλεια πολυτιμότατης ζωής, του 43χρονου έφεδρου υπολοχαγού Ιάκωβου Χατζησπύρου, από ανατροπή υπηρεσιακού οχήματος εν ώρα υπηρεσίας, προκάλεσε την έκφραση της απόγνωσης που αισθάνεται η πλειονότητα του λαού, για την κατάντια στην οποία οδήγησαν την αμυντική θωράκιση του τόπου και την ΕΦ οι εν εξουσίαις πολιτεύοντες την τελευταία δεκαετία. Οι πολιτικές τους επιλογές: Από την εξαΰλωση, το 2001, του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας-Κύπρου κι από τη γάγγραινα του Σχεδίου Ανάν 2002-2004, ώς την υπονόμευση της συνείδησης καθήκοντος των πολιτών προς την πατρίδα, με τις ψηφοθηρικές δημαγωγίες περί 14μηνης και 19μηνης θητείας. Από το πετσόκομμα των κονδυλίων της άμυνας και την κατάργηση της άσκησης «Νικηφόρος», ώς την αφαίρεση ακόμα και των… γεμιστήρων από τα τυφέκια στην περσινή παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου. Από την παρακμή του δημοκρατικού πολιτεύματος, με το 40,6% της αποχής, ώς την παρακμή της φιλοπατρίας με το 20% της φυγοστρατίας. Από την εκρηκτική εξάπλωση των ναρκωτικών, ώς την εξόντωση κάθε ικμάδας συνειδητής και πειθαρχημένης εκτέλεσης του καθήκοντος. Διαπραχθέντα και παραχθέντα, ων ουκ έστι αριθμός. Σε μια κοινωνία της κατάπτωσης των αξιών. Που σύρεται στον εξευτελισμό της επίδειξης νομιμοφροσύνη προς τα όργανα του Αττίλα, στις διόδους προς τα κατεχόμενα. Και κουρελιάζεται η αξιοπρέπειά της από τους κατακτητές στον Λιμνίτη…

Τ Ο ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ ατύχημα με το στρατιωτικό όχημα ίσως αποδειχθεί απλό ατύχημα, «κακή στιγμή» ή προϊόν αστοχίας, ασύγγνωστης αδιαφορίας ή εγκληματικής αμέλειας των συγκεκριμένων προσώπων που είχαν, ιεραρχικώς, υπηρεσιακό καθήκον επαρκούς συντήρησης και διαρκούς ελέγχου, ενός από τα πιο αξιόπιστα για στρατούς οχήματα. Είναι όμως βέβαιο ότι το «ανέμενε» ο λαός, ως μοιραία συνέπεια της πολιτικής. Γι’ αυτό και ξεσπά εκφράζοντας την απέχθειά του για τη γενικότερη σαπίλα. Και κραυγάζει την απόγνωσή του. Εις ώτα, όμως, μη ακουόντων. Οίτινες «ζουν στην κοσμάρα τους»: Επίδοξοι αποστρατιωτικοποιητές του θύματος της υπερεξοπλιζόμενης Τουρκίας!

ΣΗΜΕΡΙΝΗ