Συρία: «Ολοκληρώθηκε η καταστροφή όλων των μηχανισμών παραγωγής χημικών όπλων»

Την πλήρη καταστροφή όλων των δηλωμένων μηχανισμών παραγωγής χημικών όπλων τους οποίους διέθετε το συριακό κράτος ανακοίνωσε ο Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (ΟΑΧΟ - OPCW) την Πέμπτη. Η ανακοίνωση έρχεται μία ημέρα πριν από τη λήξη της σχετικής προθεσμίας την οποία είχε θέσει ο ίδιος ο ΟΑΧΟ. Οι επιθεωρητές του είχαν φθάσει αρχικώς στη Συρία μετά τις καταγγελίες για χρήση χημικών όπλων από πλευράς του καθεστώτος κατά των ανταρτών της αντιπολίτευσης, με εκατοντάδες νεκρούς. Η συριακή κυβέρνηση αρνείται ότι έκανε χρήση τέτοιας μορφής όπλων και επιρρίπτει την ευθύνη στους αντάρτες.

Ο έλεγχος και η καταστροφή του χημικού οπλοστασίου του συριακού καθεστώτος αποτελούν τμήμα συμφωνίας μεταξύ της Ρωσίας και των ΗΠΑ, μετά την απειλή χρήσης βίας από πλευράς της Ουάσιγκτον κατά του καθεστώτος Άσαντ. Η Συρία έχει προθεσμία μέχρι τα μέσα του 2014 να καταστρέψει και όλα της τα αποθέματα σε χημικά όπλα.

Το οπλοστάσιο της πιστεύεται ότι αποτελείται από περισσότερους από 1.000 τόνους του νευροπαραλυτικού αερίου σαρίν, θειώδους αερίου μουστάρδας και άλλων απαγορευμένων ουσιών σε δεκάδες σημεία σε ολόκληρη τη χώρα.

«Επιθεωρήσαμε προσωπικά όλες τις εργασίες καταστροφής», δήλωσε στο δίκτυο BBC ο Τζέρι Σμιθ, επικεφαλής της επιχείρησης από πλευράς του ΟΑΧΟ.

«Η Συρία δεν είναι πλέον σε θέση να διεξαγάγει καμία περαιτέρω παραγωγή ή αναμειξη χημικών όπλων», πρόσθεσε.

Σε δήλωσή της, η αποστολή του ΟΑΧΟ σημειώνει ότι επισκέφθηκε και έλεγξε 21 από τις 23 τοποθεσίες παραγωγής χημικών όπλων στη Συρία.

Οι άλλες δύο ήταν δύσκολες στην πρόσβαση, ωστόσο ο εξοπλισμός τους είχε ήδη μεταφερθεί σε άλλα σημεία, δήλωσε η αποστολή.

Ο κ. Σμιθ χαρακτήρισε την επιβεβαίωση της καταστροφής των μονάδων παραγωγής χημικών όπλων της Συρίας «ιδιαίτερα απαιτητική εργασία» εν μέσω εμφύλιας σύρραξης και με «στενό» χρονοδιάγραμμα.

www.naftemporiki.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Φωτογραφίες από την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη

Διέλευση σχηματισμου τριών Μirage 2000 της ΠΑ

Δημοσιεύθηκαν στο διαδίκτυο φωτογραφίες από την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη. Σύμφωνα με τον καλό ιστότοπο hellarmforces2010 που τις δημοσίευσε, οι νέες παρουσίες σε αυτήν την παρέλαση ήταν:


•Αυτοκινούμενα πυροβόλα της έκδοσης M-109A3GEA1.
•Οχήματα Μ-1115GR-φορείς βομβιδοβόλου GMG .
•Ασθενοφόρα οχήματα M-1116GR.
•Αντιαεροπορικά πυροβόλα Rh-202 του Ε.Σ. (μετά από πολλά χρόνια).
•Όλα τα οχήματα της πυροβολαρχίας Patriot PAC-3 συμπεριλαμβανομένου και ενός σπάνιου οχήματος μεταφοράς βαρέων ανταλλακτικών (σημειώνεται ότι το προσωπικό της πυροβολαρχίας έφερε κράνη kevlar, προστατευτικά γυαλιά και αραβίδες Μ-4Α1).
•Μεταγωγικά ελικόπτερα ΝΗ-90.
•Λόχος "σύγχρονου μαχητή" της 71ης Α/Μ ΤΑΞΠΖ τα στελέχη του οποίου μεταξύ άλλων έφεραν επιαγκωνίδες, επιγονατίδες, γάντια, προστατευτικά γυαλιά, ΔΝΟ PVS-14A, στολές και καπέλα παραλλαγής ερήμου ελληνικού σχεδίου, άρβυλα ερήμου κλπ.
•Τμήμα της ΔΥΚ με διάφορα νέα υλικά.

Από πλευράς μας να δώσουμε συγχαρητήρια στα στελέχη των ΕΔ για την εξαιρετική εμφάνιση, και ιδίως στα πληρώματα των ιπτάμενων μέσων που εκτέλεσαν τις διελεύσεις τους παρά τις δυσμενείς συνθήκες ορατότητας. Ακολουθεί επιλογή φωτογραφιών:

Μπορείτε να δείτε το σύνολο των φωτογραφιών στον ιστότοπο hellarmforces2010.blogspot.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Με τον κ. Πάγκαλο θα ασχοληθεί κανένας εισαγγελέας;

Με εκπληκτική επιπολαιότητα, αν δεν πρόκειται για κάτι χειρότερο, ο πρώην βουλευτής και υπουργός Θ. Πάγκαλος δήλωσε σήμερα δημοσίως ότι η ΕΥΠ «είχε καταφέρει να παρακολουθεί όχι μόνο τον αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα, αλλά και τον αμερικανό πρέσβη στην Άγκυρα», κατά την περίοδο που ήταν υπουργός Εξωτερικών (σημ. πρόκειται για την περίοδο 1996-1999 που έληξε με την παραίτησή του λόγω του φιάσκου Οτσαλάν).

Μάλιστα, μιλώντας στο ραδιοσταθμό ΒΗΜΑ FM, ο κ. Πάγκαλος διευκρίνισε και τεχνικές λεπτομέρειες (!), λέγοντας ότι η ΕΥΠ «παρακολουθούσε με μηχανήματα και αντέγραφε σε μαγνητοταινίες τις δύο πρεσβείες, της Άγκυρας και της Αθήνας». Προσέθεσε ότι γνώση του θέματος είχαν ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών, ο υπουργός Άμυνας και ο αρμόδιος για την ΕΥΠ υπουργός.

Στα σημερινά ΜΜΕ η διήγηση του κ. Πάγκαλου μεταδίδεται με όλες τις γραφικές λεπτομέρειές της (το πρωινό κουλούρι κλπ.) - εμείς αρνούμαστε να τις αναπαραγάγουμε. Πρέπει επιτέλους σε αυτό τον τόπο να ξεχωρίσουμε τα σοβαρά θέματα από τον χαβαλέ. Και όσοι άσκησαν υψίστης σημασίας δημόσια αξιώματα πρέπει να αρχίσουν να σοβαρεύονται, τουλάχιστον όταν αναφέρονται στα θέματα της αρμοδιότητός τους δημοσίως. Αλλιώς πρέπει να υφίστανται τις κυρώσεις του νόμου.

Ο κ. Πάγκαλος έχει διανύσει μια μεγάλη πολιτική διαδρομή, με λίγες επιτυχίες και αρκετές παταγώδεις αποτυχίες. Περίοπτη θέση στη διαδρομή αυτή έχουν οπωσδήποτε, η συμμετοχή του στο χειρισμό της κρίσης των Ιμίων (κυρίως με παρουσία σε τηλεοπτικά πλατώ και με εκκλήσεις προς τον άνεμο να παρασύρει τη σημαία) και ο ρόλος του ως "μεγάλου τραγουδιστή" στην τραγωδία που οδήγησε τον Α. Οτσαλάν στην Τουρκία. Από το 2012 παραμένει εκτός Βουλής, αφού το Μάιο του 2012 αποφάσισε (μάλλον σοφά...) να μην εκτεθεί στη λαϊκή ψήφο.

Παρ' όλα αυτά ο κ. Πάγκαλος παραμένει τακτικός θαμώνας των ΜΜΕ, καθώς η πνευματώδης ευφράδειά του και η ροπή του προς τον εντυπωσιασμό θεωρείται πως ανεβάζουν τις ακροαματικότητες. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο κ. Πάγκαλος φαίνεται να έχει αποκτήσει κάποιου είδους "ακαταλόγιστο" για όσα λέει: "εντάξει μωρέ, έτσι είναι ο Πάγκαλος". Όμως αυτό το ακαταλόγιστο έχει και όρια, και τα έσχατα όρια είναι τα εθνικά απόρρητα. Δεν μπορεί αυτά να τίθενται σε κίνδυνο, επειδή ο κ. Πάγκαλος νοστάλγησε τη δημοσιότητα. Από ασυλλόγιστες (;) αποκαλύψεις τέτοιου τύπου μπορούν να κινδυνέψουν ζωές και καριέρες εμπλεκομένων προσώπων (η περίπτωση του Στηβ Λάλας δεν είναι και τόσο μακρινή) ή να ακυρωθούν τα αποτελέσματα των κόπων τους και των κινδύνων που διέτρεξαν.

Και δεν θέλουμε καν να σκεφτούμε το ενδεχόμενο, η παρέμβαση του κ. Πάγκαλου να μην ήταν ασυλλόγιστη, αλλά υπολογισμένη. Ούτε θέλουμε να πιστέψουμε ότι ήταν ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα με στόχο να "εξισορροπήσει" την αποκάλυψη του περιοδικού Spiegel περί υποδομών παρακολούθησης στην αμερικανική πρεσβεία...

Πάντως ασχέτως των κινήτρων του κ. Πάγκαλου, ο Ποινικός Κώδικας είναι σαφής: "Όποιος με πρόθεσή του και παράνομα παραδίδει ή αφήνει να περιέλθουν στην κατοχή ή τη γνώση άλλου έγγραφα, σχέδια ή άλλα πράγματα ή ειδήσεις που τα συμφέροντα της πολιτείας ή των συμμάχων της επιβάλλουν να τηρηθούν απόρρητα απέναντι σε ξένη κυβέρνηση, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών" (άρθρο 146).

Μήπως ήρθε η ώρα να κινηθεί κάποιος εισαγγελέας;

Διαβάστε περισσότερα...

Spiegel: Κοριοί της NSA και στην Αθήνα

Και η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα κατονομάζεται ως κέντρο υποκλοπών και παρακολούθησης επικοινωνιών, σύμφωνα με έγγραφο της NSA που δημοσίευσε το γερμανικό περιοδικό Spiegel.

Το εν λόγω έγγραφο είναι μεταξύ των στοιχείων που διέρρευσαν από τον πρώην συνεργάτη των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών Έντουαρντ Σνόουντεν.

Όπως επισημαίνεται σε αυτό, στην αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα υπάρχουν εκτός από ειδικές μονάδες συλλογής πληροφοριών (SCS) και εξοπλισμός που λειτουργεί εξ αποστάσεως χωρίς να απαιτείται η παρουσία προσωπικού.

Όπως γράφει σήμερα η εφημερίδα «Τα Νέα», ο εξοπλισμός, ο οποίος μπορεί να υποκλέπτει επικοινωνίες κινητών τηλεφώνων, ασύρματων δικτύων και δορυφορικών επικοινωνιών, τοποθετείται στους υψηλότερους ορόφους ή και στην ταράτσα των πρεσβειών και καλύπτεται με πάνελ ή κατασκευές για προστασία από τα αδιάκριτα βλέμματα.

Μια τέτοια κατασκευή από λευκά δομικά υλικά, σύμφωνα με την εφημερίδα, διακρίνεται και στην οροφή της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, στο παλαιό κτήριο, προς την πλευρά της οδού Πέτρου Κόκκαλη που καταλήγει στη Βασ. Σοφίας.

www.naftemporiki.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Καύσιμα, αεροπλάνα και μηχανοκίνητα

Του Σάββα Δ. Βλάσση*

Το τραγικό επίπεδο του πολιτικού μας κόσμου, εκδηλώθηκε για άλλη μια φορά με αφορμή την στρατιωτική παρέλαση και την επαναφορά σε αυτήν της συμμετοχής μηχανοκινήτων τμημάτων. Τελευταίο «επεισόδιο», η απόφαση του Βαγγέλη Βενιζέλου να μην παραστεί στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, ερμηνευόμενη ως ένδειξη δυσαρέσκειας για την ανατροπή της αποφάσεώς του, όταν ως υπουργός Εθνικής Αμύνης κατήργησε την συμμετοχή μηχανοκινήτων, για λόγους οικονομίας. Σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ την Κυριακή 27 Οκτωβρίου, ο γραμματέας επικοινωνίας του ΠΑΣΟΚ Δ. Καρύδης δήλωσε: «Αποτελεί πρόκληση στις θυσίες του ελληνικού λαού, από 4 άρματα και ένα αεροπλάνο που θα έπαιρναν αρχικά μέρος, τελικά να λαμβάνουν μέρος 20 άρματα -κάποια εκ των οποίων θα μεταφερθούν απο την Ξάνθη- 12 αεροπλάνα και ελικόπτερα».
Τα πράγματα είναι μάλλον απλά αλλά η πολιτική εκμετάλλευση και ο λαϊκισμός διαστρεβλώνουν την αλήθεια. Στις 14 Οκτωβρίου, ο ΥΕΘΑ Δ. Αβραμόπουλος, μιλώντας στους διαπιστευμένους στο ΥΠΕΘΑ δημοσιογράφους, αποκάλυψε ότι εκείνο το πρωί είχε δεχθεί προσφορά δωρεάς των καυσίμων που απαιτούντο για την παρέλαση, από γνωστό επιχειρηματία. Ο υπουργός ανέφερε ότι η πρότασή του για επαναφορά των μηχανοκινήτων στην παρέλαση, είχε υπολογισθεί ότι συνεπαγόταν επιπλέον οικονομική επιβάρυνση 35.000 ευρώ. Σύμφωνα με «διαρροές» των ημερών εκείνων, τις οποίες ο κ. Καρύδης δείχνει να υιοθετεί - επιβεβαιώνει, η αρχική πρόβλεψη ήταν η συμβολική συμμετοχή μόνο 4 αρμάτων και του μαχητικού F-16 Demo της Πολεμικής Αεροπορίας. Πηγές μας, είχαν αμφισβητήσει τότε την βάση της πληροφορίας αυτής. Ωστόσο, αυτό που έχει σημασία, είναι ότι την ημέρα εκείνη, ο ΥΕΘΑ είχε τονίσει σαφώς στους δημοσιογράφους πως εφόσον το επιτρέψει η δωρεά των καυσίμων (δεν είχε διευκρινισθεί ακόμη το ύψος της) ο αριθμός των μηχανοκινήτων και των αεροσκαφών, ενδέχεται να αυξηθεί (Αβραμόπουλος εφ' όλης της ύλης). Αυτό, δεν προβλήθηκε από τους δημοσιογράφους. Είναι προφανές ότι η συμμετοχή πολύ περισσοτέρων τεθωρακισμένων, οχημάτων, ελικοπτέρων και αεροσκαφών, κατέστη εφικτή χάρη στο ύψος της δωρεάς καυσίμων. Ως εκ τούτου, αντιδράσεις τύπου Βενιζέλου, κρίνονται ως άστοχες.

Ένα άλλο ζήτημα το οποίο νομίζω ότι πρέπει να διευκρινιστεί άπαξ διά παντός, είναι η άποψη που καλλιεργούν ορισμένοι δημοσιογράφοι, ότι είναι δυσβάσταχτο, υπερβολικό ή περιττό το κόστος της συμμετοχής μαχητικών αεροσκαφών στην παρέλαση, εξαιτίας της δεδομένης υψηλής καταναλώσεως καυσίμου. Η θέση αυτή μπορεί να αποδοθεί σε άγνοια, εσφαλμένη ενημέρωση, είτε σε προσπάθεια παραπλανητικού λαϊκισμού προς δημιουργία εντυπώσεων. Η αλήθεια είναι ότι η συμμετοχή αεροσκαφών σε παρέλαση, ΑΝΕΚΑΘΕΝ, σχεδιαζόταν ως μέρος του προγράμματος εκπαιδεύσεως των Μοιρών και όχι ως έκτακτο έργο. Ως εκ τούτου, το κόστος του καυσίμου, έχει προϋπολογισθεί ως μέρος των καυσίμων εκπαιδεύσεως και όχι ως έκτακτη δαπάνη. Με άλλα λόγια, οι πτήσεις αυτές προγραμματίζονται έτσι ώστε να καλύπτουν μέρος του τακτικού προγράμματος εκπαιδεύσεως. Εντάσσονται λοιπόν σε αυτό και κάθε άλλο παρά «στην τύχη», εκτελούνται.

Εξηγούμεθα. Κάθε ιπτάμενος, εκπαιδεύεται και συντηρείται στην ικανότητα χειρισμού του αεροσκάφους, μέσα από μία σειρά καθορισμένων και πολύ συγκεκριμένων ειδών πτήσεως. Πρόκειται συγκεκριμένα για 20 είδη πτήσεως (χαρακτηρισμένα από Σ-1 ως Σ-20) καθορισμένα από το ΓΕΑ, στα οποία οφείλει να εκπαιδεύεται ένας ιπτάμενος. Κάθε Μοίρα, τηρεί μητρώο πτήσεων για κάθε ιπτάμενο, συμπληρώνοντας κάθε φορά συγκεκριμένα είδη πτήσεως που αυτός εκτελεί. Με απλά λόγια, κάθε φορά που ένας ιπτάμενος πετάει, συμπληρώνεται και ένα «κουτάκι» (ένα slot) στον πίνακα του προγράμματος ωρών πτήσεων που πρέπει να εκτελεί σε εξαμηνιαία βάση. Αυτά τα 20 είδη πτήσεων - ασκήσεων, αφορούν ναυτιλία, πτήση σχηματισμού, ακροβατικά, νυκτερινή πτήση, χαμηλή ναυτιλία, πτήση δι’ οργάνων, αερομαχίες κ.λπ. 

Αν νομίζει κάποιος ότι οι τριάδες των μαχητικών που εκτελούν διελεύσεις σε μία παρέλαση, είναι «για πλάκα», κάνει μεγάλο λάθος. Για τους επικεφαλής, είναι από τις πλέον απαιτητικές πτήσεις, καθώς η ακρίβεια και ο συγχρονισμός, βάσει των οδηγιών που δίνονται από τον υπεύθυνο αξιωματικό στο έδαφος, είναι κρίσιμης σημασίας. Στις πτήσεις αυτές, τα αεροσκάφη απογειώνονται και αφού ανέλθουν σε μεγάλο ύψος, ώστε να επιτευχθεί εξοικονόμιση καυσίμου, «σχηματίζονται» ανά τριάδες ή τετράδες, εκτελούν τις διελεύσεις άνωθεν του χώρου παρελάσεως και στην συνέχεια, μέχρι την προσγείωση, εκτελούν άλλου είδους ασκήσεις. Έτσι, μία «πτήση παρελάσεως», συνήθως περιλαμβάνει 3-5 διαφορετικές ασκήσεις πτήσεων, όπως πτήση σχηματισμού, πτήση δι’ οργάνων, ναυτιλία κ.λπ. Ακόμη και η πτήση σε σχηματισμό, δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση, όπως ίσως φαίνεται στον αδαή. Γνωρίζει κανείς τις απαιτήσεις της πτήσεως σε κλειστό σχηματισμό; Έχει παρατηρήσει, πόσα ατυχήματα συμβαίνουν σε τέτοιες «απλές» πτήσεις, εξαιτίας προσκρούσεως αεροσκαφών μεταξύ τους; Η νέφωση που επικρατούσε στην φετινή παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, έδωσε μια γεύση του βαθμού απαιτητικότητος τέτοιων πτήσεων.

Είναι μύθος λοιπόν ότι τα καύσιμα που καταναλώνονται από τα ιπτάμενα μέσα γενικώς, στις παρελάσεις, είναι «πεταμένα λεφτά». Οι ιπτάμενοι συμπληρώνουν με αυτές τις πτήσεις την εκπαίδευσή τους, βάσει του υφισταμένου εκπαιδευτικού προγράμματος των Μοιρών. Εφόσον δε, τα καύσιμα διατίθενται δωρεάν, τότε όχι μόνο δεν τίθεται θέμα σπατάλης, αλλά έχουμε εξοικονόμηση καυσίμου!

*Ο Σάββας Δ. Βλάσσης είναι εκδότης του περιοδικού ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ

Διαβάστε περισσότερα...

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου!

Χρόνια πολλά σε σε όλους τους Έλληνες απανταχού της γης!

Κλαυθμώνος, 1952..

Διαβάστε περισσότερα...

Ένας πιλότος επιστρέφει

Ο περίφημος εμβολισμός ιταλικού βομβαρδιστικού
Cant Z 1007 bis Alcione από τον Ανθυποσμηναγό
 Μαρίνο Μητραλέξη

Ο Αεροπορικός πόλεμος του 40-41 παραμένει ακόμα εν πολλοίς άγνωστος. Την οπτική γωνία των Ιταλών μας δίνει μια Ιταλική ταινία του 1942 του μετέπειτα γνωστού νεορεαλιστή κινηματογραφιστή Ρομπέρτο Ροσελίνι. Δείχνει πλάνα από Ιταλική Μοίρα βομβαρδιστικών, λογοκριμένα φυσικά και με την έγκριση της Ιταλικής φασιστικής υπηρεσίας προπαγάνδας. Ένα σπάνιο ντοκουμέντο που μας βάζει στο κλίμα της εποχής του πολέμου στο μέτωπο της Αλβανίας. Τότε που κατά πως λέει ο Οδυσσέας Ελύτης:

"τραβουσαμε μπροστά να κερδίσουμε δρόμο, πριχού ξημερώσει και μας βάλουνε στόχο τ' αεροπλάνα"

Διαβάστε περισσότερα...

Εθνικός Αμυντικός Σχεδιασμός και δίκτυο χερσαίων συγκοινωνιών

Το Συγκρότημα Στρατηγικών Μεταφορών εδρεύει στο
σημείo όπου τέμνονται οι δύο άξονες του εθνικού
οδικού δικτύου (Εγνατία και ΠΑΘΕ).

Στις 29 Νοεμβρίου πέφτουν οι τίτλοι τέλους για το Στρατηγείο του Β΄Σώματος Στρατού και ταυτόχρονα ανοίγει μία νέα σελίδα για τον Ελληνικό Στρατό. Η 1η Στρατιά αναδεικνύεται σε πραγματική στρατηγική εφεδρεία, αναλαμβάνοντας πλέον απ΄ευθείας τη διοίκηση όλων των Σχηματισμών του υπό κατάργηση Β΄ΣΣ, συγκεκριμένα της 1ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού, της Ι Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού (1η Ταξιαρχία Καταδρομών-Αλεξιπτωτιστών, 32 Ταξιαρχία Πεζοναυτών, 71 Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία) και της II Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού (33η και 34η Μηχανοκίνητες Ταξιαρχίες), με την τελευταία να προικοδοτείται από το υπό κατάργηση Α΄Σώμα Στρατού με την XXIV Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία που έχει ως έδρα το Λιτόχωρο Πιερίας. Από την εξέλιξη αυτή προκύπτουν τα εξής σημαντικά δεδομένα: Πρώτον, η στρατηγική εφεδρεία παραμένει συγκεντρωμένη. Η συσσωρευμένη εμπειρία που απέκτησε το Β΄ΣΣ μεταλαμπαδεύεται στο Επιχειρησιακό Στρατηγείο της Ι Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού και οι επίλεκτοι Σχηματισμοί που προορίζονται για αερομεταφερόμενες, αεροκίνητες και αμφίβιες επιχειρήσεις, δεν διασκορπίζονται. Δεύτερον, με την κατάργηση του ενδιάμεσου επιπέδου διοικήσεως (του Σώματος Στρατού) επιτυγχάνεται μεγαλύτερη ευελιξία καθώς μειώνεται ο χρόνος αντίδρασης και ελαχιστοποιείται η πιθανότητα λάθους ή παρερμηνειών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στη διαχείριση του ανθρωπίνου δυναμικού και των μέσων διοικήσεως και υποστηρίξεως.

Με την υλοποίηση της Νέας Δομής Δυνάμεων, η διοικητική πυραμίδα της 1ης Στρατιάς θα έχει ως εξής:  

Το οργανόγραμμα της 1ης Στρατιάς [πλην Γ΄ΣΣ (NRDC-GR) και Δ΄ΣΣ].

Ποιοί λόγοι επέβαλαν όμως τη δημιουργία της 1ης Στρατιάς και αγνοούν οι θιασώτες της κατάργησής της;

«Στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο έγινε ένα φοβερό λάθος με το οποίο οι ιστορικοί και στρατηγικοί μελετητές δεν ασχολούνται. Ο στρατός πολεμούσε στην Αλβανία. Στα οχυρά, όταν εισέβαλαν οι Γερμανοί, πολεμούσε άλλο κομμάτι του. Κανείς βέβαια δεν περίμενε ότι η Γιουγκοσλαβία θα σαρωνόταν και οι μηχανοκίνητες δυνάμεις του Χίτλερ θα έμπαιναν από τον Αξιό. Έγινε αυτό. Άρα έχουμε την αντιδιαστολή σχεδίασης και υλοποίησης. Δεν είχε προβλεφθεί σχέδιο για αυτό. Άρα έπρεπε να γίνει στρατηγικός ελιγμός. Διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε άνθρωπος για να τον κάνει. Δεν υπήρχε το αρμόδιο εξειδικευμένο πολεμικό στρατηγείο για να το κάνει αυτό. Κι έτσι μια απλούστατη στρατηγική κίνηση, μια μονάδα να πιάσει τον Όλυμπο να μην περάσουν οι Γερμανοί αμαχητί, δεν έγινε.

Το Γενικό Στρατηγείο βρισκόταν στο Μεγάλη Βρετανία στην Αθήνα. Δεν είχε ούτε τους αρμόδιους επιτελείς, ούτε τον όγκο των εκτιμήσεων αυτών, δεν είχε όμως και την πείρα για να δεί τα πράγματα. Εδώ δεν είδε το Αλβανικό Μέτωπο. Διέταξε τον Κατσιμήτρο να υποχωρήσει, που αν το έκανε θα ήταν καταστροφικό. Σας λέω μόνο τούτο, ότι δεν είχε αίσθηση του χώρου. Ο Στρατάρχης Παπάγος δεν πήγε ποτέ στο μέτωπο. Αυτά τα λάθη βέβαια μας τα κάλυψε η ιδιοφυΐα του Κατσιμήτρου, ο οποίος παράκουσε τις εντολές και νίκησε. Όμως το έλλειμμα του στρατηγικού ελιγμού παρέμεινε.

Γι’αυτό δημιουργήθηκε μετά τον πόλεμο η 1η Στρατιά. Με ποιες αρμοδιότητες; Πρώτον να υλοποιήσει τον στρατηγικό ελιγμό στον χερσαίο χώρο μέχρι την Λήμνο, δεύτερον να επέμβει αποφασιστικά στον αγώνα με τις στρατηγικές της εφεδρείες που είναι οι τεθωρακισμένες και μηχανοκίνητες ταξιαρχίες που συγκροτήθηκαν με την πρώτη αναδιοργάνωση και τρίτον αν παρουσιαστεί κάπου αλλού απειλή, παραδείγματος χάριν από την Αλβανία, να έχει την εμπειρία, την μελέτη, την υποδομή και τα σχέδια έτοιμα για να μετακινήσει τις δυνάμεις όπως πρέπει.

Το τελευταίο δε και σοβαρότερο, από την Αττική μέχρι το μέτωπο του Έβρου, δεν ασχολείται το Δ΄ ΣΣ ή το ΓΕΕΘΑ. Ασχολείται η Στρατιά με την μεγάλη όπως λέγεται στρατηγικώς περιοχή Ζώνη Συγκοινωνιών, την οποία πρεπει να κρατάει ούτως ώστε τα εφόδια, οι εφεδρείες να κινούνται ακωλύτως από την Αττική που βρίσκεται η μάζα του λαού μας, προς τα μέτωπα. Σε αυτό τον χώρο ο εχθρός θα αναπτύξει δυνάμεις ανορθόδοξου πολέμου οι οποίες θα μας δημιουργήσουν εμπόδια. Τα εμπόδια αυτά είναι αποστολή της 1ης Στρατιάς να τα ισοπεδώσει και να τα ανατρέψει. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και η Διοικητική Μέριμνα η οποία είναι δουλεια της Στρατιάς. Στην περίπτωση κατάργησης της Στρατιάς, εφόσον μιλάμε για διακλαδικότητα, θα έπρεπε να καταργηθεί το ισοδύναμο της στο Ναυτικό και την Αεροπορία, δηλαδή το Αρχηγείο Στόλου και και το Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας. Όμως οι Α/ΓΕΑ και Α/ΓΕΝ και πολύ σωστά έπραξαν δεν δέχθηκαν ούτε κουβέντα επάνω σε αυτό το θέμα (…)

Η 1η Στρατιά έχει 50-70 επιτελείς οι οποίοι είναι όλος ο αφρός, η ακμή των επιτελών μας από πλευρά πείρας και εμπειρίας σχεδιάσεως. Μιλάμε δηλαδή για ένα καθαρά πολεμικό στρατηγείο. Καμία οικονομία δεν εξασφαλίζεται . Εάν θέλαμε οικονομία θα πηγαίναμε στο ΓΕΣ για παράδειγμα που έχει 5.000 προσωπικό, που μέχρι και στους διαδρόμους έχουν κάνει γραφεία…»

Από συνέντευξη του εκλιπόντος Αντιστρατήγου Δημητρίου Δήμου στον Σάββα Βλάσση.

Η πολύπαθη αναδιοργάνωση του Ελληνικού Στρατού προβλέπει μεταξύ άλλων τα εξής:

Α. Κατάργηση του Στρατηγείου του Α΄ΣΣ με έδρα την Κοζάνη, μετάπτωση της VIII Mεραρχίας ΠΖ με έδρα τα Ιωάννινα σε Ταξιαρχία, μεταστάθμευση της 9ης Mηχανοποιημένης Ταξιαρχίας από τη Φλώρινα στη Κοζάνη, κατάργηση της 15ης Ταξιαρχίας Πεζικού με έδρα την Καστοριά, μετάπτωση της 10ης Ταξιαρχίας Πεζικού με έδρα τις Σέρρες σε Σύνταγμα και απόδοση όλων των Σχηματισμών στο Γ΄ΣΣ/NRDC-GR της Θεσσαλονίκης (του οποίου ο εθνικός ρόλος αναβαθμίζεται), πλην της ΧΧΙV Tεθωρακισμένης Ταξιαρχίας με έδρα το Λιτόχωρο που περνά στην 1η Στρατιά.

Β. Κατάργηση του Στρατηγείου του Β΄ΣΣ με έδρα τη Βέροια και απόδοση όλων των Σχηματισμών στην 1η Στρατιά.

Μία προσεκτική ματιά στον παρακάτω χάρτη είναι αρκετή για να αντιληφθούμε την επίδραση που είχε η κατασκευή της Εγνατίας Οδού στον Εθνικό Αμυντικό Σχεδιασμό. Με την αξιοποίηση του Συγκροτήματος Στρατηγικών Μεταφορών με έδρα τη Νέα Χαλκηδόνα του Νομού Θεσσαλονίκης, οι μηχανοκίνητες και τεθωρακισμένες εφεδρείες του ΕΣ μπορούν να καλύψουν σε ελάχιστο χρόνο το σύνολο των βορείων συνόρων:

Χάρτης της Εγνατίας Οδού και των Κάθετων Αξόνων με τους Σχηματισμούς μετά την υλοποίηση της αναδιοργάνωσης. Με μπλε χρώμα, οι Σχηματισμοί που αποκτά η 1η Στρατιά και με κίτρινο, οι Σχηματισμοί που αποκτά το Γ΄ΣΣ/NRDG-GR.

Θέατρο πολέμου Έβρος

Το μέτωπο ενός δυνητικού ελληνοτουρκικού πολέμου στη Θράκη θα έχει κατά την έναρξη των επιχειρήσεων ένα ανάπτυγμα 150 χιλιομέτρων, όσο περίπου το μήκος των σημερινών Ελληνοτουρκικών συνόρων, που διαμορφώνονται από την κοίτη του ποταμού Έβρου. H Δυτική Θράκη, είναι περιοχή περιορισμένου πλάτους και έκτασης, ημιορεινού εδάφους και περιορισμένου οδικού δικτύου, αν εξαιρεθεί η Εγνατία Οδός. Για την ακρίβεια, ο Νομός Έβρου συνδέεται συγκοινωνιακά με την υπόλοιπη Ελλάδα και διασχίζεται από τρεις βασικούς συγκοινωνιακούς άξονες: την Εγνατία οδό, τον κάθετο οδικό άξονα Αρδάνιο-Ορμένιο και τη σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης-Αλεξανδρούπολης-Ορμένιου.

• Η Εγνατία Οδός είναι ο πλέον σημαντικός οδικός άξονας πο διασχίζει τη Βόρεια Ελλάδα από την Ηγουμενίτσα μέχρι τη Θεσσαλονίκη και από εκεί μέχρι τους Κήπους του Έβρου, με διατομή δύο κυρίων λωρίδων και βοηθητικής λωρίδας κυκλοφορία, ανά κατεύθυνση. Αποτελεί σημαντικότατο και κρισιμότατο εθνικό άξονα, ο οποίος από στρατιωτικής άποψης επιτρέπει την ταχεία οδική μεταφορά δυνάμεων από δυτικά προς τα ανατολικά (και αντίστροφα). Στο Νομό Έβρου η Εγνατία εισέρχεται από δυτικά, στο ύψος του χωριού Μέστη και φτάνει ανατολικά μέχρι το χωριό Κήποι, όπου το ομώνυμο τελωνείο και η πύλη εισόδου-εξόδου προς και από τη γείτονα χώρα. Το συνολικό μήκος Εγνατίας εντός του νομού Έβρου, δηλαδή της διαδρομής Μέστη-Κήποι, ανέρχεται σε 69 χλμ.

• Κάθετος τnς Εγνατίας Οδού, στο ύψος του χωρίου Αρδάνιο (πριν τους Kήπους) είναι ο οδικός άξονας Αρδάνιο-Ορμένιο (ελληνο- βουλγαρικά σύνορα), μήκους 124 χλμ. Ο δρόμος κινείται σε με­γάλο μήκος σχεδόν παράλληλα με τον ποταμό Έβρο. Είναι διατο­μής μιας λωρίδας κυκλοφορίας συν μιας βοηθητικής λωρίδας ανά κατεύθυνση. Αποτελεί τον κύριο οδικό άξονα της περιοχής και απ’ αυτόν διεξάγονται σχεδόν όλες οι οδικές μεταφορές από Βορρά προς Νότο και αντίστροφα. Μέγιστο μειονέκτημα του δρόμου από στρατιωτικής πλευράς είναι η εγγύτητα της χάραξης του με την παρέβρια περιοχή.

• Σχεδόν παράλληλα με τον οδικό άξονα κινείται και η σιδηροδρομική γραμμή Αλεξανδρούπολη-Ορμένιο, η οποία στο μεγαλύτερο μέρος της κινείται παράλληλα με τον κάθετο οδικό άξονα και μάλιστα ανατολικότερα και εγγύτερα προς τον ποταμό. Δεν είναι άλλωστε λίγα τα σημεία που κινείται δίπλα στο ποτάμι και γι αυτό συμβαίνει το απαράδεκτο φαινόμενο να κατακλύζεται από νερά και διακόπτεται συχνά η σιδηροδρομική συγκοινωνία λόγω των πλημμυρών του ποταμού. Δυστυχώς, η ίδια η σιδηροδρομική γραμμή χρησιμοποιείται, ως ένα βαθμό, ως τεχνητό ανάχωμα (π,χ. στο χωριό Πραγγί) για μην πλημμυρίζουν οικισμοί.

Σε περίοδο επιχειρήσεων, το κάθετο σιδηροδρομικό δίκτυο του νομού Έβρου είναι πλήρως εκτε­θειμένο στα πυρά του εξ Ανατολών αντιπάλου και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προώθηση εφεδρειών προς το μέτωπο του βόρειου Έβρου.

Σε περίοδο επιχειρήσεων, οι δύο άξονες που εξυπηρετούν κάθετα την περιοχή του Έβρου, δη­λαδή η σιδηροδρομική γραμμή και ο κάθετος οδικός άξονας, καθί­στανται επιχειρησιακά ανεκμετάλλευτοι λόγω της εγγύτητάς τους με το ποτάμι και την όριο γραμμή. Είναι προφανές ότι εφόδια και δυνάμεις δεν μπορούν να μεταφέρονται παράλληλα με τα σύνορα και σε απόσταση μόλις λίγων εκατοντάδων μέτρων ή λίγων χιλιο­μέτρων απ’ αυτά.

Η σύνδεση του σιδηροδρομικού δικτύου με τα μεγάλα λιμάνια της χώρας, Βόλου, Καβάλας, Αλεξανδρούπολης, Πάτρας, Λαυρίου και Θεσσαλονίκης (σύνδεση και με τον 6ο προβλήτα του λιμένα), παράλληλα με την ολοκλήρωση και εκσυγχρονισμό του βασικού σιδηροδρομικού άξονα Πάτρα – Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Ειδομένη – Προμαχώνας (ΠΑΘΕ-Π), αποτελούν σήμερα τη βασική προτεραιότητα της ΕΡΓΟΣΕ και ευνοούν την μετακίνηση εφεδρείων από το νότο προς το βορρά. Ειδικότερα:

• Στις 11 Ιουλίου, η ΕΡΓΟΣΕ ανακοίνωσε τη δημοπράτηση της μελέτης για την κατασκευή μονής σιδηροδρομικής γραμμής, μήκους 31,8 χλμ., που θα συνδέει του Νέου Εμπορικό Λιμένα της Καβάλας («Φίλιππος Β’» στη Νέα Καρβάλη) με την υφιστάμενη σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκη – Αλεξανδρούπολη στο ύψος των Τοξοτών Ξάνθης. Η νέα σιδηροδρομική γραμμή θα αποτελέσει το ανατολικότερο τμήμα της (μελλοντικής) νέας σιδηροδρομικής γραμμής που θα συνδέει τη Θεσσαλονίκη και επεκτείνεται με «παραλιακή» όδευση σε γενική «παραλληλία» με την Εγνατία Οδό.

• Στις 20 Σεπτεμβρίου, η ΕΡΓΟΣΕ υπέγραψε σύμβαση €3,1 εκατ. για την υλοποίηση του έργου «Σιδηροδρομική σύνδεση του νέου προβλήτα εμπορευματοκιβωτίων Λιμένα Αλεξανδρούπολης» που αφορά την κατασκευή τερματικής σιδηροδρομικής γραμμής του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων στον Λιμένα Αλεξανδρούπολης, η οποία θα συνδέει το σύμπλεγμα των γραμμών που αναπτύσσεται στο λιμάνι με τον χώρο του σταθμού των εμπορευματοκιβωτίων, μια απόσταση μόλις 325 μέτρων! Η υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου θεωρείται μεγάλη αναπτυξιακή παρέμβαση για τη Θράκη αλλά και για τη χώρα συνολικά καθώς θέτει τις βάσεις για την παράκαμψη των Στενών του Βοσπόρου από την εμπορική ναυτιλία και τη διοχέτευση των φορτίων μέσου του σιδηροδρόμου στο επίνειο του Νομού Έβρου.

Ο ΕΣ κατέθεσε ολοκληρωμένη μελέτη για τον κάθετο
οδικό  άξονα Μέστης – Σαππών – Ορμενίου. Με έντονο
μαύρο χρώμα  η θέση του φράκτη στο προγεφύρωμα
του Κάραγατς.

Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι παρά την αναβάθμιση του δικτύου συγκοινωνιών, ο βόρειος Έβρος παραμένει αποκομμένος από την υπόλοιπη Ελλάδα. Ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας Στρατηγός ε.α. Φρ. Φράγκος είχε αποκαλύψει σε συνέντευξή του ότι ομάδα του Μηχανικού ολοκλήρωσε την αναγνωριστική μελέτη του κάθετου οδικού άξονα Μέστης – Σαππών – Ορμενίου, μήκους 120 χιλιομέτρων, για το οποίο έχει κατατεθεί ήδη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και τρεις προτάσεις χρηματοδότησης, μεταξύ των οποίων χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ ή ακόμα και προσφορά των μηχανημάτων του ΕΣ γιατη μείωση του κόστους κατασκευής, χωρίς όμως μέχρι στιγμής ανταπόκριση από την Πολιτεία. Η κατασκευή ενός νέου κάθετου άξονα διατομής μίας κύριας και μιας βοηθητικής λωρίδας ανά κατεύθυνση με σύγχρονα γεωμετρικά χαρακτηριστικά αποτελεί ύψιστη εθνική ανάγκη. Στο ορεινό κομμάτι αναγκαιεί η κατασκευή δίδυμων σηράγγων για την παράκαμψη των ορεινών διαβά­σεων, αλλά και τη συντόμευση της διαδρομής, θα πρέπει να κατασκευ­αστεί ξεχωριστή σήραγγα ανά ρεύμα κυκλοφορίας, προκειμένου να μην καθίσταται εύκολη η ολική διακοπή της κυκλοφορίας με μια πετυχημένη αεροπορική προσβολή ενός στομίου σήραγγας. Επίσης, θα ήταν καλό, οι σήραγγες να απέχουν μεταξύ τους λίγες εκατοντάδες μέτρα για την απο­τροπή της ταυτόχρονης προσβολής των στομίων τους. Σήραγγες μήκους κάποιων εκατοντάδων μέτρων με επαρκή αερισμό και οδούς διαφυγής (όπως προβλέπουν οι σύγχρονες προδιαγραφές) αποτελούν άριστα κατα­φύγια για ολόκληρες μονάδες που προωθούνται προς τον βόρειο Έβρο, μπορούν να πραγματοποι­ούν στάσεις για συντήρηση και ανάπαυση του προσωπικού τους, υπό την άριστη προστασία του ορεινού όγκου που διασχίζει η σήραγγα. Συνεπώς, η αναγκαιότητα υλοποίησης ενός τέτοιου σχεδίου οδικών υποδομών, θα συνέβαλλε τα μέγιστα στην επιχειρησιακή ικανότητα των Ενόπλων Δυνά­μεων, αλλά ταυτόχρονα θα λειτουργούσε και ως παράγοντας ανάπτυξης και άρσης της απομόνωσης των κατοίκων της περιοχής, όπως διαχρονικά επιδιώκει το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής.

(Με πληροφορίες από το άρθρο “Η ελληνική αντίδραση στο σχέδιο «BALYOZ»” του περιοδικού Στρατιωτική Ισορροπία, τ.4, Ιούνιος 2010).

strategyreports

Διαβάστε περισσότερα...

101 χρόνια ελεύθερης Θεσσαλονίκης

του Σπύρου Κουζινόπουλου

Mε την είσοδο του ελληνικού στρατού στη Θεσσαλονίκη, τη Mητρόπολη του μακεδονικού ελληνισμού, εκείνο τον σημαδιακό Οκτώβριο του 1912, λήγει μια μακρά περίοδος 482 ετών Οθωμανικής κυριαρχίας. Γι’ αυτό και οι… πανηγυρισμοί είναι ξέφρενοι και χιλιάδες λαού ξεχύνονται στους δρόμους και τις πλατείες για να δουν από κοντά τους ηρωικούς έλληνες στρατιώτες, να τους καλωσορίσουν στην πόλη του αγίου Δημητρίου και να τους ευχαριστήσουν που τους χάρισαν την ελευθερία τους.

Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της 26ης Oκτωβρίου 1912, κι ενώ ακόμη δεν είχε υπογραφεί από τον Xασάν Tαχσίν πασά το πρωτόκολλο παράδοσης του τουρκικού στρατού και της Θεσσαλονίκης, εισήλθαν στην πόλη από την παραθαλάσσια περιοχή του Mπέχτσιναρ, τμήματα Mακεδονομάχων πολεμιστών που τελούσαν υπό τις διαταγές του μετέπειτα στρατηγού Kων. Mαζαράκη.1 Oι Mακεδονομάχοι, γνωρίζοντας καλά τον τόπο, ήταν οι πρόσκοποι του αποσπάσματος και οι οδηγοί του. Tο τμήμα εκείνο εγκαταστάθηκε σε ξενοδοχείο κοντά στο διοικητήριο.

Στο μικτό αυτό απόσπασμα, όπως προαναφέραμε, υπηρετούσε και ο μετέπειτα υπουργός και πολιτευτής Θεσσαλονίκης Aλέξανδρος Zάννας.

Στις 2 το πρωί της 27ης Oκτωβρίου, λίγη ώρα μετά την υπογραφή της παράδοσης, η 4η ίλη του 1ου Συντάγματος Iππικού υπό τον ίλαρχο Bερύκιο εισερχόταν στην περιοχή του Mπέχτσιναρ, όπου αιχμαλώτισε ένα λόχο τουρκικού στρατού. Ένας δε ουλαμός αυτής της ίλης, προχωρώντας μέσα στην πόλη, έφτασε στην πλατεία Eλευθερίας και ο επικεφαλής αξιωματικός με δύο υπαξιωματικούς εισήλθαν στο μεγάλο καφενείο του Σαράντη Πεντζίκη, όπου έγιναν δεκτοί από τους λίγους θαμώνες με δάκρυα χαράς και «Xριστός Aνέστη».
Σύμφωνα με τον παλαιό πολεμιστή Xαρίλαο N. Xαρίση, που μας παρέδωσε πολύτιμες πληροφορίες για τις πρώτες ώρες της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης,2 επικεφαλής του ουλαμού αυτού, ήταν ο έφεδρος ανθυπίλαρχος Iωάννης Pάλλης, πατέρας του τέως πρωθυπουργού, υπουργού και προέδρου του κόμματος της Nέας Δημοκρατίας Γεωργίου Pάλλη. O ανθυπίλαρχος I. Pάλλης ήταν ο πρώτος αξιωματικός του ελληνικού στρατού που ευλογήθηκε από το Mητροπολίτη Θεσσαλονίκης Γεννάδιο, ο οποίος τον αγκάλιασε και κλαίγοντας από συγκίνηση τον ασπάσθηκε, λέγοντας: «Eυλογημένος να είσαι και από τον Θεόν και από εμέ, τον ταπεινόν εν Xριστώ διάκονον».3
Mια από τις πρώτες ενέργειες του μητροπολίτη Γενναδίου ήταν να αποστείλει σημειώματα σε όλα τα μέλη του κοινοτικού συμβουλίου της ελληνικής ορθόδοξης κοινότητας ενημερώνοντάς τα για το ευτυχές γεγονός και ζητώντας να προσέλθουν τα ξημερώματα στο μητροπολιτικό μεγαρο, για να υποδεχθούν τα υπόλοιπα τμήματα του ελληνικού στρατού και την ηγεσία του στρατεύματος που θα εισέρχονταν στην πόλη.

Πράγματι νωρίς το πρωί έφτασε στη Θεσσαλονίκη από τη σημερινή οδό 26ης Oκτωβρίου το Aπόσπασμα Eυζώνων με επικεφαλής το διοικητή του συνταγματάρχη Kωνσταντινόπουλο, ενώ ακολουθούσαν τμήματα Πεζικού. Kάποια από τα τμήματα αυτά, εισήλθαν από την περιοχή του παλαιού σιδηροδρομικού σταθμού, ενώ μεταξύ των πρώτων που μπήκαν ήταν ο Mακεδονομάχος λοχαγός του Πυροβολικού υπό το ψευδώνυμο A.Aντωνίου (Eξαδάκτυλος), μαζί με τον Ίωνα Δραγούμη, διευθυντή τότε του πολιτικού γραφείου του Yπουργείου Eξωτερικών, οι οποίοι και ύψωσαν την ελληνική σημαία στον ιστό του κτιρίου του ελληνικού προξενείου, όπου σήμερα στεγάζεται το Mουσείο Mακεδονικού Aγώνα.
Aπό ανέκδοτη έκθεση με την υπογραφή του Ί. Δραγούμη προς τον υπουργό Eξωτερικών Λάμπρο Kορομηλά, που δημοσιεύουμε αυτούσια στο παράρτημα του βιβλίου μας, προκύπτει ότι ο Δραγούμης με το συνταγματάρχη Δούσμανη και τους λοχαγούς Mεταξά και Eξαδάκτυλο εισήλθαν στη Θεσσαλονίκη στις οκτώ παρά τέταρτο το πρωί της 27ης Oκτωβρίου. Όπως δε γράφει, μια από τις πρώτες του ενέργειες, ήταν να μεταβεί στο Pώσο γενικό πρόξενο Bελάϊεφ, ενώ στη συνέχεια, παίρνοντάς τον μαζί του, πήγαν στον Άγγλο γενικό πρόξενο που ήταν ο πρύτανης του διπλωματικού σώματος, προβαίνοντας σε διάβημα «διότι είχον μάθει ότι οι πρόξενοι εσκέπτοντο να αποβιβάσωσι διεθνή αγήματα προς κατάληψιν και φρούρησιν της πόλεως, ιδίως κατόπιν επιμονής του Aυστριακού γενικού Προξένου κ. Kραλ».
Στην πλατεία Bαρδαρίου, τη σημερινή πλατεία Δημοκρατίας, χιλιάδες λαού, κυρίως νέοι, κι ανάμεσά τους εκατοντάδες μαθητές των ελληνικών σχολείων υποδέχθηκαν με ελληνικές σημαίες και ξέφρενους πανηγυρισμούς τους στρατιώτες μας. Aς ανατρέξουμε όμως και πάλι στις αναμνήσεις του X. Xαρίση, που είχε την τύχη να ζήσει τις συγκλονιστικές εκείνες ιστορικές στιγμές, για να παρακολουθήσουμε την είσοδο του πρώτου ελληνικού τμήματος στη Θεσσαλονίκη:
«Προηγούντο», γράφει, «περί τους είκοσι σαλπιγκτάς και έπετο ο αξιωματικός σημαιοφόρος, με αναπεπταμένην την σημαίαν και τους παραστάτας, με εφ’ όπλου λόγχη. Hκολούθει έφιππος ο συνταγματάρχης Kωνσταντινόπουλος, με επίσης έφιππον τον υπασπιστήν του και εν συνεχεία ο υποδιοικητής με δύο άλλους αξιωματικούς, μετ’ αυτόν δε ηκολούθουν οι λόχοι με τους λοχαγούς και τους διμοιρίτας. Όλοι με γυμνά τα ξίφη των, με πρόσωπα ηλιοκαμένα και λάμποντα από ψυχικήν χαράν.
»Όταν φθάσαμε τους σαλπιγκτάς με τον σημαιοφόρον και τον έφιππον διοικητήν του Συντάγματος, έλαβον χώραν σκηναί ασυλλήπτου ενθουσιασμού. Tριακόσιοι μαθηταί με τα μπλε πηλήκια και ένα πλήθος Eλλήνων, τους περικυκλώσαμε και ανεμίζοντας τα πηλήκια στον αέρα, ζητωκραυγάζαμε έξαλλοι. Zήτω η Eλλάς, Zήτω ο διάδοχος Kωνσταντίνος, Zήτω ο γενναίος ελληνικός στρατός. Όλοι φιλήσαμε την πολεμικήν σημαίαν με δάκρυα χαράς. Kαι επειδή δεν ήτο δυνατόν να σφίξουμε το χέρι του εφίππου συνταγματάρχου, άλλοι θωπεύανε τις μπότες του και όλοι μαζί βαδίζοντες μεταξύ των τετράδων των Eυζώνων και έχοντες εν κύκλω τον συνταγματάρχην, ζητωκραυγάζαμε συνεχώς.
»O έφιππος συνταγματάρχης, με τον αρειμάνιον μύστακά του, που έθιγε τα μήλα των παρειών του, γελούσε διαρκώς από έντονη εθνική υπερηφάνεια. Mε το δεξί του χέρι, ύψωνε διαρκώς το ξίφος του, προς τα άνω και μας χαιρετούσε».4
Mε την είσοδο του στρατιωτικού τμήματος στην οδό Eγνατίας άρχισαν να καταφθάνουν από όλα τα σημεία της πόλης πλήθη λαού, ενώ στα μπαλκόνια και τα παράθυρα εμφανίστηκαν χιλιάδες ελληνικές σημαίες.5 «Tο ελληνικόν χρώμα εκυριάρχει παντού, αι δε οδοί της Θεσσαλονίκης έλαβον όψιν πανηγυρικήν», περιγράφει η Aγγελική Mεταλλινού, αναφέροντας μάλιστα ότι την πρώτη ελληνική σημαία και μάλιστα από την 26η Oκτωβρίου, πριν ακόμη εισέλθει ο ελληνικός στρατός στην πόλη, την είχε τοποθετήσει στην Eγνατία οδό ο θαρραλέος οδοντίατρος κ. Xατζηνικολάου.
Πού βρέθηκε τόσος κόσμος στους δρόμους; Πώς πληροφορήθηκαν οι έλληνες κάτοικοι της πόλης το ευτυχές γεγονός;
Σύμφωνα με τον αλησμόνητο δημοσιογράφο Aρίστο Xασηρτζόγλου, μια από τις καλύτερες «πένες» που ανέδειξε ο Tύπος της Θεσσαλονίκης, λίγο μετά τις 10 τη νύχτα της 26ης Oκτωβρίου, κι ενώ διάχυτες ήταν οι φήμες ότι επίκειται η είσοδος του ελληνικού στρατού στην πόλη, μια παρέα Θεσσαλονικέων αποτελούμενη από τον ισόβιο πρόεδρο του «Hρακλή» Aπόστολο Kοσμόπουλο, (πατέρα του δημάρχου Kων. Kοσμόπουλου), τον ίδιο το δημοσιογράφο Xασηρτζόγλου και το γυμναστή στο «Παπάφειο» Aλέκο Πετρίδη αποφάσισαν να διακινδυνεύσουν μια βόλτα μέχρι το Xατζή μπαξέ, για «να ιδούν τι γίνεται έξω».
Ξεκίνησαν λοιπόν από την ιστορική μπιραρία «Όλυμπος Παλάς», όπου ήταν συγκεντρωμένοι, προχώρησαν προς το Mπεάζ Kουλέ, όπως λεγόταν ακόμη τότε ο Λευκός Πύργος και στρίβοντας τη λεωφόρο Xαμηδιέ (Bασιλίσσης Σοφίας), κατευθύνθηκαν στο Σιντριβάνι. Aπό εκεί βγήκαν στην Eγνατία και στο Tαχτά Kουλέ, κι έφτασαν ως τον Tοπ Xανέ και το Bαρδάρι.
Ήταν όλοι «με άγρυπνη προσοχή, με μάτια φακούς, με τσιτωμένο αυτί, δίποδα λαγωνικά σε παράτολμες (όπως νόμιζαν) ανιχνεύσεις, μέσα σε μια βουβή νύχτα», σύμφωνα με το ξεδίπλωμα των αναμνήσεων του Aρ. Xασηρτζόγλου, όπως αυτές δημοσιεύθηκαν τον Oκτώβριο του 1962, στο μεγάλο επετειακό αφιέρωμα της «Mακεδονίας» για την πεντηκονταετηρίδα της απελευθέρωσης.

Oι τρεις φίλοι, που μετά την περιπλάνηση αυτή αποφάσισαν να γυρίσουν, παραξενεύθηκαν, καθώς –αντίθετα απ’ ό,τι συνέβαινε τα προηγούμενα βράδια– πουθενά δε συνάντησαν ούτε στρατιωτική περίπολο ούτε «τζανταρμάδες» (χωροφύλακες) ούτε «πασβάντηδες» (νυχτοφύλακες).
«Πουθενά ψυχή ζωντανή. Kι ούτε ίχνος ή ήχος. Bουβαμάρα και ησυχία παντού. Nέκρα πέρα ως πέρα. Oι έρημοι δρόμοι και τα κλειστά και άφωτα σπίτια, θύμιζαν τις φανταστικές νεκρές πολιτείες παληών παραμυθιών», έγραφε ο Xασηρτζόγλου.
Έτσι, οι τρεις φίλοι ξαναγύρισαν στο διανυκτευρεύον «Όλυμπος Παλάς», λέγοντας στους θαμώνες που τους περιτριγύρισαν αμέσως ότι τίποτα δεν κυκλοφορεί στους δρόμους. Δεν πέρασε όμως πολλή ώρα και ακούστηκε ποδοβολητό αλόγων. Kι όταν άνοιξε η βαριά δρύινη και δίφυλλη τζαμόπορτα του κέντρου, εμφανίστηκαν τρεις τέσσερις αξιωματικοί του ελληνικού στρατού που τους χαιρέτησαν εγκάρδια.
«Γεια σας», είπαν λεβέντικα και βρόντηξαν τα σπιρούνια τους.
«Tόσο απλά και συνηθισμένα, ήρθε στους ραγιάδες της Θεσσαλονίκης το πρώτο μήνυμα της ελευθερίας», έγραφε ο γνωστός Θεσσαλονικιός δημοσιογράφος.6
Aκολούθησαν γέλια, δάκρυα, αγκαλιές, φιλιά, «Xριστός ανέστη» και κεράσματα για τους προπομπούς αυτούς της λευτεριάς. Σε λίγο τα χαρμόσυνα νέα κυκλοφορούσαν σε όλη την πόλη και οι κάτοικοι δειλά δειλά στην αρχή και με θάρρος αργότερα άρχισαν να κρεμούν τις σημαίες. Σε λίγο δεν έμεινε σπίτι χωρίς σημαία και το πρωί του Σαββάτου η Θεσσαλονίκη ήταν πνιγμένη στο γαλάζιο και το λευκό.
Για το τι ακολούθησε, μας πληροφορεί η Aγγελική Mεταλλινού, της οποίας η μαρτυρία έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς δημοσίευσε τις αναμνήσεις της από τα συγκλονιστικά γεγονότα τριάντα χρόνια αργότερα, το 1942, σε μια εποχή που η μακεδονική πρωτεύουσα βρισκόταν και πάλι υπό κατοχή, γερμανική τη φορά αυτή.

«Mετά το κοσμοϊστορικόν γεγονός της παραδόσεως της πόλεως υπό των Tούρκων, άπαντες οι κώδωνες των εκκλησιών, ήρξαντο να κρούωσι χαρμοσύνως ημέραν Σάββατον 27ης Oκτωβρίου, χιλιάδες δε κατοίκων νέων και γερόντων, μετέβησαν σύσσωμοι εις τον σιδηροδρομικόν σταθμόν Θεσσαλονίκης προς προϋπάντησιν των γενναίων πολεμιστών μας… Nέοι πάσης τάξεως και ηλικίας υπεδέχθησαν τους ελευθερωτάς μας με δάκρυα εις τους οφθαλμούς, εναγκαλιζόμενοι και κατασπαζόμενοι αυτούς. Kονιάκ, λουκούμια, σοκολάτες και άρτος ακόμη, διενέμοντο αφειδώς εις τους κεκμηκότας ως εκ της πολυημέρου πορείας διά την αιφνιδιαστικήν κατάληψιν της πόλεως στρατιώτας. Eν γένει, το τι εγίνετο τότε, είνε ανώτερον πάσης περιγραφής. Xριστός Aνέστη παλληκάρια μας, Xριστός Aνέστη λεβέντηδες, εβούιζεν πανταχού. Δάκρυα χαράς, δάκρυα γέλωτος, φωναί, ιαχαί, ζητωκραυγαί ουρανομήκεις, ήτο ο επίλογος των διαφόρων χαρμοσύνων σκηνών, αίτινες ελάμβανον χώραν καθ’ άπασαν την πόλιν.
»Aι γυναίκες και δη αι γεροντότεραι, με δάκρυα εις τους οφθαλμούς, ενηγκαλίζοντο και κατησπάζοντο τους μαχητάς, άπασαι δε σχεδόν αι οικίαι της πόλεώς μας εδέχθησαν μετά θερμοτάτων εκδηλώσεων πατριωτισμού τους αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και οπλίτας… οι οποίοι δεν ήσαν πλέον άνθρωποι εις τα όμματα των Θεσσαλονικέων, ήσαν ημίθεοι. Oι περισσότεροι τουλάχιστον των κατοίκων, διά πρώτην φοράν είχον το ευτύχημα να αντικρύσουν Έλληνας αξιωματικούς και στρατιώτας, ώστε δικαία πάσα φρενήρης εκδήλωσίς των».7
Tο πρωί της 27ης Oκτωβρίου, μετά την παράδοση της Θεσσαλονίκης, ο έφεδρος υπολοχαγός του πεζικού Γεώργιος Π. Παρασκευόπουλος, αργότερα γενικός γραμματέας του Δήμου Aθηναίων, έλαβε έγγραφη άδεια να μεταβεί στην πόλη, για υπηρεσιακούς λόγους, και εντυπωσιασμένος από όσα αντίκρισε στην απελευθερωμένη πια Θεσσαλονίκη σημειώνει:
«Όταν έφθασα εις τον σταθμόν και ήτο 8.30 π.μ., είδα πλείστους στρατιώτας και αξιωματικούς περιφερομένους εκεί. H συγκίνησίς μου μεγάλη», γράφει ο Παρασκευόπουλος και συνεχίζει: «Oι Έλληνες της Θεσσαλονίκης, βλέποντες αξιωματικούς και στρατιώτας, δεν εγνώριζον πώς να εκδηλώσουν την χαράν των. Eκ του σταθμού κατήλθον, συνοδευόμενος υπό των στρατιωτών μου, εις το κέντρον της πόλεως, όπου τα ξενοδοχεία. Eισήλθον εις εν τούτων. Mόλις είδον αξιωματικόν οι εν αυτώ ευρισκόμενοι και πανηγυρίζοντες την ελευθερίαν Έλληνες, ηγέρθησαν ως εις άνθρωπος κραυγάζοντες: “Zήτω ο ελληνικός στρατός! Zήτω ο διάδοχος! Zήτω το έθνος!”
»Kαι δακρύοντες, ήρχοντο και κατεφίλουν και εμέ και τους άνδρας.
»“Σήμερον εμείς έχουμε Πάσχα. Xριστός Aνέστη, κύριε υπολοχαγέ! Aνάσταση έχουμε”».

«Mολονότι κατάκοποι, κακουχημένοι, πειναλέοι, εστάθη αδύνατον από την συγκίνησιν να γευματίσωμεν. Kαι όμως μας προσέφεραν οι καλοί εκείνοι Έλληνες ό,τι είχε το ξενοδοχείον, όταν δε εφεύγαμε, μας προέπεμψαν εν ζητωκραυγαίς, εν ενθουσιασμώ απεριγράπτω».
O έφεδρος υπολοχαγός διηγείται κι ένα περιστατικό για τις … επιπτώσεις που λίγο έλειψε να έχει ο πατριωτικός ενθουσιασμός ενός κουρέα της Θεσσαλονίκης:
«Eισελθών εις κουρείον τι, εγενόμην δεκτός υπό του κουρέως με εξαιρετικήν εγκαρδιότητα.
»Eλάτε να σας περιποιηθώ εγώ, κύριε αξιωματικέ. Πρώτη φορά βλέπω αξιωματικόν από την Eλλάδα.
»Kαι ο καλός κουρεύς, τόσον είχε συγκινηθή, ώστε με δυσκολίαν εχειρίζετο το ξυράφι του, τρέμων από την συγκίνησιν, αν δε δεν τον καθίστουν προσεκτικόν, ήτο ενδεχόμενον να εφιλοδωρούμην με καμμίαν ξυραφιά ειρηνικωτάτην, κατόπιν τόσων άλλων κακουχιών του πολέμου».8
Aπό τους πανηγυρικούς εορτασμούς για την απελευθέρωση της πόλης, δεν μπορούσαν να απουσιάζουν και οι επαγγελματίες της Θεσσαλονίκης, προσφέροντας αξέχαστη φιλοξενία στους καταπονημένους ελευθερωτές. Έτσι, όπως είδαμε και προηγουμένως, οι κουρείς, τη μέρα εκείνη αλλά και τις επόμενες, κούρευαν και ξύριζαν δωρεάν τους γενναίους μαχητές του ελληνικού στρατού, ενώ κατάμεστα ήταν και τα περίφημα τότε τουρκικά «Λουκουματζίδικα», καθώς οι νηστικοί τις τελευταίες μέρες στρατιώτες θέλησαν με γλυκίσματα να κορέσουν την πείνα τους, με συνέπεια πολλοί από αυτούς να έχουν στη συνέχεια στομαχικές διαταραχές.
Eπίσης, σύντομα τα καφενεία γέμισαν από στρατιώτες και πολίτες, με τους τελευταίους να κερνούν συνεχώς καφέ, μπίρα, μεζέδες, ούζο, κονιάκ και γλυκίσματα. Πολλοί δε καταστηματάρχες, όπως ο ενθουσιώδης πατριώτης Δημήτριος Σαραγιώτης, από το πρωί είχαν ανοίξει τις πόρτες των καφενείων τους και τοποθετώντας τεράστιες σημαίες στις εισόδους δέχονταν δωρεάν τους ελευθερωτές.
Ήταν τέτοια η φιλοξενία των κατοίκων, ώστε πολλοί στρατιώτες άρχισαν να… παραπατούν επιστρέφοντας στις μονάδες τους. Όπως δε σημείωνε στο ημερολόγιο του ο δεκανέας Kωνσταντίνος Λινάρδος, ήταν τόση η περιποίηση των κατοίκων της Mπάλτζας, στα σπίτια των οποίων, λόγω της καταρρακτώδους βροχής που έπεφτε, διαμοιράσθηκαν οι άνδρες του 3ου Λόχου του 7ου Συντάγματος τη νύχτα της 27ης Oκτωβρίου, ώστε «μόλις εισήλθομεν εις το χωρίον, έπιον 1 1/2 παγούρι ούζο και έμεινα εις νάρκην 2 ημέρας. Ξεμέθυσα τη Δευτέρα 29 Oκτωβρίου, και το απόγευμα της ίδιας ημέρας ήλθον εκ Θεσσαλονίκης και μας έφερον την εφημερίδα “Mακεδονία”, ήτις περιέγραφε την παράδοσιν της πόλεως και την είσοδον του Διαδόχου».9

Eπιστρέφουμε όμως στην περιγραφή του Xαρίση και την πορεία που ακολούθησαν τα τμήματα των ευζώνων κατά την είσοδό τους στη Θεσσαλονίκη. Mόλις λοιπόν το πρώτο αυτό ελληνικό Σώμα Στρατού, που εισήλθε στην ελεύθερη πλέον Θεσσαλονίκη, έφτασε διά της Eγνατίας οδού στη γωνία με την οδό Σαμπρή πασά, τη σημερινή Bενιζέλου, έστριψε προς την κατεύθυνση της θάλασσας, με προτροπή των μαθητών, προκειμένου οι ελευθερωτές να περάσουν πρώτα από το σύμβολο της πόλης, το Λευκό Πύργο, πριν κατευθυνθούν στους στρατώνες τους.
«H διαδρομή ήτο μικρή», αφηγείται ο X. Xαρίσης, «και σε λίγο φθάσαμε εις την πλατείαν Eλευθερίας με τα μεγάλα καφενεία και ξενοδοχεία δεξιά και αριστερά, που όλα ήσαν ελληνικά. Nέα πλήθη Eλλήνων, τώρα προσετέθησαν μαζί με τας ουρανομήκεις ζητωκραυγάς. Zήτω η Eλλάς, Zήτω ο στρατηλάτης διάδοχος Kωνσταντίνος, Zήτω ο γενναίος ελληνικός στρατός. H ατμόσφαιρα της πλατείας Eλευθερίας, εδονείτο από τας ζητωκραυγάς και τους αλλαλαγμούς χαράς των Eλλήνων της Θεσσαλονίκης.
»Tα ξενοδοχεία όλα σημαιοστολισμένα με πελωρίας ελληνικάς σημαίας, έδιδον έναν παλμόν εθνικόν και όλοι ζητωκραύγαζαν….
»Όταν εισήλθωμεν εις την παραλιακήν λεωφόρον και εδώ τα μεγάλα ξενοδοχεία με το μεγαλύτερον εξ αυτών, το “Σπλέντιτ Παλλάς”, σημαιοστόλιστα και κατάμεστα Eλλήνων στα μπαλκόνια.10 Aι γυναίκες πετούσαν άνθη εις τους Eυζώνους με δάκρυα χαράς και ζητωκραυγάς.
»H διαδρομή μέχρι τον Λευκόν Πύργον ήτο μια πραγματική αποθέωσις, που δύσκολα περιγράφεται με λέξεις. Eις την πλατείαν του Λευκού Πύργου μια άλλη κοσμοπλημμύρα κατέβηκε συν γυναιξί και τέκνοις από την νυν οδόν Bασιλίσσης Σοφίας τότε γνωστή ως οδός Xαμηδιέ. Kαι εδώ τα παλαιά καφενεία της πλατείας, όλα ελληνικά, ήσαν σημαιοστολισμένα με πελώριες ελληνικές σημαίες».

«Mε τα διαρκή σαλπίσματα των σαλπιγκτών σε λίγο φθάσαμε εις τους μικρούς στρατώνας, όπου νυν αι αποθήκαι υλικού του Γ΄ Σώματος Στρατού. Oι στρατώνες εκείνοι, με τα μονώροφα κτίρια, ήσαν κενοί από Tούρκους και όλες αι θύρες των ήσαν ανοικτές. Προφανώς εγκατελήφθησαν το ίδιο εκείνο βράδυ της 26ης Oκτωβρίου από τον τουρκικόν στρατόν, που έπρεπε κατά το πρωτόκολλον της παραδόσεως της πόλεως να συγκεντρωθή εις το Mεγάλο Kαραμπουρνού».11
Aπό τις πρώτες ενέργειες του Aποσπάσματος Eυζώνων ήταν να καταλάβει το διοικητήριο, το τελωνείο, το ταχυδρομείο και όλα τα δημόσια κτίρια. Aπό το πρωί επίσης είχε καταληφθεί το τηλεγραφείο, στο δε διοικητήριο εγκαταστάθηκαν έλληνες αξιωματικοί.
Oι ξένοι που βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη τις πρώτες ημέρες της απελευθέρωσης, εντυπωσιάσθηκαν όχι μόνο από την υποδοχή την οποία επεφύλαξαν οι κάτοικοι στους ελευθερωτές τους, αλλά και από τη στάση του ελληνικού στρατού.
Όπως σημείωνε στα τηλεγραφήματα που έστελνε στους «Tάιμς» του Λονδίνου ο απεσταλμένος τους Kρώφορντ Πράις καταγράφοντας αργότερα τις εντυπώσεις του σε ένα τόμο, «ενόμιζέ τις ότι ο ελληνικός στρατός νικηφόρος επανέκαμπτε εις τας Aθήνας, μετά ευτυχή εκστρατείαν εις την αλλοδαπήν. Eφαίνετο ακατανόητον, πώς ήτο δυνατόν τουρκική ήττα να εορτάζεται κατά τοιούτον τρόπον εις μίαν μέχρι χθες τουρκικήν πόλιν. Πράγματι, εκείνο το οποίον συνέβαινεν, ήτο κάτι πλέον από εορτασμόν πολεμικής νίκης. Ήτο ο εορτασμός της απελευθερώσεως του ελληνικού πληθυσμού από την δουλείαν της τουρκικής διοικήσεως».12
Για τους έλληνες στρατιώτες ο βρετανός πολεμικός ανταποκριτής σημείωνε ότι «η κρατούσα εν τω ελληνικώ στρατώ τάξις ήτο εξαίρετος», ενώ την ίδια στιγμή, αντιπαραβάλλοντας την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν τα ελληνικά και τα τουρκικά στρατεύματα, παρατηρούσε ότι «τα κατάκοπα, τελείως αποτεθαρρημένα και απείθαρχα τουρκικά στρατεύματα, άτινα εστερημένα σκηνών ελίμωττον έξωθεν της Θεσσαλονίκης, παρείχαν σαφεστάτην εξήγησιν διατί οι Έλληνες κατόρθωσαν να επιτύχουν του σκοπού των δι’ ενός άλματος».13
O λαός της πρωτεύουσας του μακεδονικού ελληνισμού με δάκρυα στα μάτια παραληρούσε από ενθουσιασμό. «Oι δρόμοι της Θεσσαλονίκης, είχαν γεμίσει από τα πεταγμένα φέσια των Eλλήνων», θα γράψει μερικά χρόνια αργότερα ο μεγάλος των γραμμάτων της Θεσσαλονίκης Γιώργος Bαφόπουλος.14

Στις 11 το πρωί της Kυριακής 28 Oκτωβρίου 1912 έφθασε στη Θεσσαλονίκη με ειδική αμαξοστοιχία και ο αρχιστράτηγος διάδοχος Kωνσταντίνος, τον οποίο υποδέχθηκαν στο σιδηροδρομικό σταθμό οι μέραρχοι Kλεομένης και Mανουσογιαννάκης, ο μητροπολίτης Γεννάδιος και μεγάλο πλήθος κόσμου, ενώ ένα Σύνταγμα Πεζικού και μια διμοιρία ευζώνων είχαν παραταχθεί και απέδιδαν τιμές.
Mετά την επιθεώρηση του στρατού, ο αρχιστράτηγος έφιππος, ακολουθούμενος από τους επίσης έφιππους αξιωματικούς του Eπιτελείου κι ένα τμήμα του Iππικού, μετέβη στο διοικητήριο, από όπου, μετά από ολιγόωρη ανάπαυση και την ανύψωση της ελληνικής σημαίας, κατευθύνθηκε προς τον σημαιοστόλιστο ναό του Aγίου Mηνά, όπου είχε παραταχθεί ένας λόχος Eυζώνων, για να λάβει μέρος στην επίσημη δοξολογία. Tον αρχιστράτηγο υποδέχθηκαν ο Mητροπολίτης Θεσσαλονίκης Γεννάδιος φορώντας ολόχρυση στολή, επικεφαλής του κλήρου, καθώς και ο νέος νομάρχης Θεσσαλονίκης Περικλής Aργυρόπουλος,15 που, αν και είχε φτάσει στη Θεσσαλονίκη το προηγούμενο βράδυ από το Bόλο, είχε προλάβει να στείλει προσκλήσεις στους προξένους της Γαλλίας, Aγγλίας, Pωσίας, Γερμανίας, Aυστρίας, Περσίας και Δανίας, οι οποίοι ήταν παρόντες.
Eπίσης παραβρίσκονταν ο πρωθιερέας της αρμενικής κοινότητας, ο βούλγαρος αρχιμανδρίτης, ο σέρβος πρωθιερέας, ο αρχιραββίνος, οι αντιπρόσωποι της ελληνικής κοινότητας, οι διευθυντές των τραπεζών, ο καθηγητικός σύλλογος, οι διευθυντές των εφημερίδων και άλλοι επίσημοι. Mετά το τέλος της δοξολογίας ο Mητροπολίτης εκφώνησε πατριωτικό λόγο, ενώ στη συνέχεια ο διάδοχος με τη συνοδεία του μετέβησαν στην επίσημη αίθουσα του διοικητηρίου, όπου προσήλθαν για να συγχαρούν τον εκπρόσωπο του ελληνικού κράτους όλες οι ξένες διπλωματικές αντιπροσωπίες που υπήρχαν στη Θεσσαλονίκη και οι αρχιερείς.16
Tο βράδυ της Kυριακής έφτασε στην πόλη και η II Mεραρχία κατάκοπη, νηστική και κάτω από συνεχή βροχή, που είχε καταμουσκέψει τους στρατιώτες, οι οποίοι παρ’ όλα αυτά παρέλασαν υπό τις ιαχές των πολιτών. Oι κακουχίες, αλλά κυρίως η βροχή, είχαν σαν συνέπεια πολλοί στρατιώτες να αρρωστήσουν από βρογχοπνευμονίες, γρίπη ή ρευματισμούς, γεμίζοντας τα ήδη γεμάτα από τραυματίες νοσοκομεία της πόλης.17
Διαβάζουμε σχετικά στο ημερολόγιο του δεκανέα Kωνσταντίνου Λινάρδου: «Δευτέρα 29 Oκτωβρίου: Bροχαί κατακλυσμιαίαι. Διότι ανεπαύθημεν επί τριήμερον, ήρχισαν να αναφαίνονται τα κρυολογήματα, πλευρίτιδες, βρογχίτιδες. 60 εκ του λόχου μας ασθενείς».18

Tη Δευτέρα 29 Oκτωβρίου έφθασε με ειδική αμαξοστοιχία από τη Bέροια, όπου βρισκόταν, και ο βασιλιάς Γεώργιος με τη σύζυγό του Όλγα και τα άλλα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Στο σταθμό είχαν παραταχθεί το ιππικό και δυνάμεις Eυζώνων, ενώ πλήθος κόσμου είχε καταλάβει τα πεζοδρόμια.
Aς παρακολουθήσουμε την ανταπόκριση που μετέδωσαν για την άφιξη του βασιλιά Γεωργίου στην απελευθερωμένη μακεδονική πρωτεύουσα οι ανταποκριτές τότε στη Θεσσαλονίκη της εφημερίδας του Λονδίνου «Nτέιλι Tέλεγκραφ» και του ειδησεογραφικού πρακτορείου «Σέντραλ Nιούς» Γ. Στήβενς και H. Bούδλεϋ :
«Eις την Θεσσαλονίκην είχον ήδη αρχίσει από της προτεραίας αι προετοιμασίαι διά την υποδοχήν. Oλόκληρος η πόλις είχε διακοσμηθή πλουσίως και εορταστικώς, την δε πρωίαν της Δευτέρας παρ’ όλην την πίπτουσαν βροχήν, είχε προσλάβη όψιν πρωτοφανώς πανηγυρικήν. Eίχον ήδη αρχίση χιλιάδες λαού να χύνωνται προς τας οδούς τας φερούσας εις τον σιδηροδρομικόν σταθμόν, όστις μετ’ ολίγον εκ μόνων των αφιχθέντων επισήμων, είχεν υπερπληρωθή ασφυκτικώς.
»Eις το εσωτερικόν αυτού είχον παραταχθή οι Eύζωνοι εις διπλήν γραμμήν, έξωθεν δε το ιππικόν κατά τετράδας. Kαθ’ όλον το μήκος των οδών, οπόθεν έμελλε να διέλθη η βασιλική πομπή ήσαν επίσης παρατεταγμένα διάφορα σώματα στρατού και επί των πεζοδρομίων αι μυριάδες του κόσμου».19
Λίγο μετά την άφιξή του ο Γεώργιος, αφού χαιρέτησε τους Mητροπολίτες Aθηνών και Θεσσαλονίκης, που τον ανέμεναν μαζί με τους εκπροσώπους της ελληνικής κοινότητας, τους εκδότες των εφημερίδων, τους αξιωματικούς του Eπιτελείου και τους αρχηγούς των ξένων δογμάτων, κατευθύνθηκε, κάτω από τα χειροκροτήματα χιλιάδων λαού που βρισκόταν στους δρόμους της πόλης, στο Λευκό Πύργο. Eκεί, στο φρούριο-σύμβολο της Θεσσαλονίκης υψώθηκε η σημαία, ενώ ακούγονταν και 21 χαιρετιστήριοι κανονιοβολισμοί.
Mετά το τέλος της τελετής η έφιππη βασιλική συνοδεία τριγύρισε την πόλη, για να τη γνωρίσει, και κατέληξε στο αρχοντικό του Kλέωνα Xατζηλαζάρου, όπου και διέμεινε.20
O Γεώργιος το ίδιο βράδυ προσκάλεσε επίλεκτα μέλη της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης, τα παρασημοφόρησε και τα ευχαρίστησε για τις υπηρεσίες που πρόσφεραν στο Έθνος.21
Oι παρασημοφορηθέντες ήταν: O μητροπολίτης Γεννάδιος, ο πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας Περικλής Xατζηλάζαρος, ο κτηματίας Aλ. Άββοτ που είχε επίσης διατελέσει πρόεδρος της κοινότητας, ο κτηματίας Nικόλαος Mπίτσιος, οι δικηγόροι Φιλώτας Παπαγεωργίου, Kωνσταντίνος Tάττης και Mάρκος Θεοδωρίδης, ο κτηματίας Γεώργιος Hρακλείδης, ο ιατρός Δημήτριος Zάννας, ο κτηματίας Δημοσθένης Aγγελάκης, ο τέως δήμαρχος Nικόλαος Mάνος, ο επιχειρηματίας Kωνσταντίνος Pώμπαπας, ο βιομήχανος Kωνσταντίνος Παπαγεωργίου και ο έμπορος Aθανάσιος Σερέφας.
Eπίσης παρασημοφορήθηκαν οι ιδρυτές και διευθυντές των ημερησίων εφημερίδων Iωάννης Kούσκουρας της «Nέας Aλήθειας» και Kωνσταντίνος Bελλίδης της «Mακεδονίας», καθώς και οι διευθυντές των γυμνασίων της Θεσσαλονίκης: K. Λαμπρίδης του Πρώτου Γυμνασίου Aρρένων, Δημ. Xαρδαλιάς του Διδασκαλείου Aρρένων, Πολυξένη Aντωνίου του Γυμνασίου Θηλέων, Eυαγγελία Mιχαηλίδου του Διδασκαλείου Θηλέων. Tέλος, οι ιδρυτές και διευθυντές των ομώνυμων εμπορικών σχολών Aθανάσιος Kωνσταντινίδης και Στέφανος Nούκας.22

H είδηση για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης προκαλεί μεγάλο ενθουσιασμό και στους αξιωματικούς και στρατιώτες των μονάδων εκείνων που δεν είχαν εισέλθει ακόμη στην πόλη του Aϊ-Δημήτρη. Tο χαρμόσυνο νέο έκανε τους ταλαιπωρημένους στρατιώτες να ξεχάσουν την κούραση, την πείνα και την ψείρα.
O έφεδρος λοχαγός Πέτρος Bρυζάκης, η διμοιρία του οποίου καταταλαιπωρημένη και μουσκεμένη είχε φτάσει την Kυριακή 28 Oκτωβρίου σε ένα χωριό δίπλα στον Aξιό, περιγράφει πώς αισθάνθηκαν οι άντρες του μόλις πληροφορήθηκαν ότι ο ελληνικός στρατός κατέλαβε τη Θεσσαλονίκη και συνέλαβε 25.000 τούρκους στρατιώτες αιχμαλώτους:
«Ποία χαρά, ποίος ενθουσιασμός. Eμείς είμεθα οι μουσκεμένοι, οι κατακουρασμένοι, οι απογοητευμένοι; Tι μεταβολή είναι αυτή; Mου φαίνεται πως ποτέ δεν ήμουν καλλίτερα από εκείνη τη στιγμή. Eίμαι μεθυσμένος από αγαλλίασι και ενθουσιασμό. H Θεσσαλονίκη λοιπόν δική μας, ελεύθερη, ελληνική; Tι κατόρθωμα, τι θρίαμβος εθνικός! Όλας τας κακουχίας τας λησμονούμε. Aνάπτομε φωτιά σ’ ένα παλιόσπιτο, στεγνώνουμε, ψήνομε κρέας στα κάρβουνα και δημιουργείται για μας μια βραδιά από τας σπανίας της εκστρατείας. Tην άλλη μέρα, καλοκαιρία, διανομή συσσιτίου και άρτου. Aρνιά πολλά ψήνονται και το βράδυ, ως επισφράγισις της ευτυχίας μας, έρχεται η είδησις ότι ο βασιλιάς μας εισήλθε στη Θεσσαλονίκη νικητής, θριαμβευτής!»23
«Eκείνη τη νύχτα, όπως και τις επόμενες, η Θεσσαλονίκη δεν κοιμήθηκε», όπως αφηγούνταν ο δημοσιογράφος Aρίστος Xασηρτζόγλου. «H ελληνική μπιραρία του “Όλυμπος Παλάς” κι αντικριστά η ζωηρότερη του Πεντζίκη δεν έκλεισαν όλη τη νύχτα. Kι ήταν κατάφωτες έως το πρωί, γεμάτες από τον ελληνικό κόσμο της Θεσσαλονίκης. Kυριευμένοι από τα ίδια δυνατά συναισθήματα στριμωγμένοι κοντά-κοντά και ζεστά-ζεστά ο ένας πλάι στον άλλον θαμπωμένοι από μια Eλλάδα ολοζώντανη και δυνατή που είχε ξαναβρεί τα φτερά τα πρωτινά της τα μεγάλα, οι Έλληνες της Θεσσαλονίκης, επιστήμονες, έμποροι, δάσκαλοι, καθηγηταί, εργάται, τεχνίται, πρόκριτοι, υπάλληλοι, κτηματίαι, πλούσιοι και πτωχοί, γιόρταζαν την λευτεριά, που τους ήρθε προτού να έρθη ο στρατός της ο νικηφόρος και ελευθερωτής.
“O Aϊ-Δημήτρης έκανε το θαύμα του”, έλεγαν οι γεροντότεροι. “Στην ημέρα της γιορτής του μπήκε η βούλα στο χαρτί που ελευθέρωσε τη Θεσσαλονίκη”».24

Κρήτες χωροφύλακες στη Θεσσαλονίκη (η φωτογραφία είναι από το βιβλίο του Μ. Μαζάουερ “Θεσσαλονίκη, η πόλη των φαντασμάτων”, εκδόσεις ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ)

_______
Σ Η Μ Ε Ι Ω Σ Ε Ι Σ
1. Eπρόκειτο για μικτό απόσπασμα, γνωστό τότε ως «απόσπασμα Mαζαράκη», στο οποίο υπηρετούσε μεγάλος αριθμός από τους γενναίους εθελοντές που έλαβαν μέρος στο Mακεδονικό Aγώνα καθώς και τμήματα Πεζικού του στρατού.
2. X. N. Xαρίσης, Iστορικαί αναμνήσεις επί τη πεντηκονταετηρίδι της απελευθερώσεως της Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη 1962.
3. Στο ίδιο, σ. 14.
4. Στο ίδιο, σ. 18.
5. Γ. Σταμπουλής, H ζωή των Θεσσαλονικέων πριν και μετά το 1912, Θεσσαλονίκη 1984, σ. 300-303.
6. Aρ. Xασηρτζόγλου, «Όπως τα είδα και τα έζησα», εφημ. «Mακεδονία», 26 Oκτωβρίου 1962, σ. 17.
7. Aγγ. Mεταλλινού, H Θεσσαλονίκη το 1912, Θεσσαλονίκη 1942, σ. 19-23.
8. Γ.Π. Παρασκευόπουλος, «H είσοδος του στρατού μας εις την πόλιν όπως την περιγράφει ένας πολεμιστής», εφημ. «Mακεδονία», 26 Oκτωβρίου 1962, σ. 18.
9. Γ. Xιονίδης, «Ένα ανέκδοτο ντοκουμέντο του πολέμου 1912», περ. Mακεδονική Zωή, 1969, τεύχ. 41, σ. 32.
10. Στο «Σπλέντιτ Παλάς», που την εκμετάλλευσή του είχε ο καταγόμενος από την Kοζάνη πατριώτης Kων. Pώμπαπας, κατέλυσε την επόμενη μέρα, μετά την είσοδό του στη Θεσσαλονίκη, ο διάδοχος Kωνσταντίνος με τους πρίγκιπες Nικόλαο, Aνδρέα, Xριστόφορο, τον επίδοξο διάδοχο πρίγκιπα Γεώργιο και τους αξιωματικούς του Γενικού Eπιτελείου, το στρατηγό Π. Δαγκλή, το συνταγματάρχη B. Δούσμανη, το λοχαγό I. Mεταξά κ.ά. Στο χώρο του ίδιου ξενοδοχείου χτίστηκε μερικά χρόνια αργότερα το επίσης ονομαστό και στενά συνδεδεμένο με τη νεότερη ιστορία της πόλης ξενοδοχείο «Mεντιτερανέ», που τόσο επιπόλαια γκρεμίστηκε λίγο μετά τους σεισμούς του 1978.
11. X. N. Xαρίσης, ό.π., σ. 20-22.
12. Kρώφορντ Πράις, Oι βαλκανικοί αγώνες – πολιτική και στρατιωτική ιστορία των εν Mακεδονία βαλκανικών πολέμων, Aθήνα 1915 και ανατύπωση από «Eκάτη», χ.χ., σ. 110.
13. Στο ίδιο, σ. 111.
14. Γ.Θ. Bαφόπουλος, «Tο παραμύθι της Θεσσαλονίκης», περ. Nέα Eστία, αφιέρωμα στα 2.300 χρόνια της Θεσσαλονίκης, Aθήνα 1985, σ. 27.
15. Φτάνοντας ο Aργυρόπουλος στη Θεσσαλονίκη πληροφορείται από τον Δραγούμη ότι ο βουλγαρικός στρατός βρίσκεται ήδη στο Γιαλατζίκ, όπως ονομαζόταν τότε το Φίλυρο, ενώ είχε υπογραφεί από τον Tαχσίν πασά η παράδοση της πόλης στους Έλληνες, αλλά παρ’ όλα αυτά ο διάδοχος Kωνσταντίνος εξακολουθούσε να παραμένει ακόμη στο Tόψιν, τη σημερινή Γέφυρα. Aποφασίζουν λοιπόν να στείλουν αμέσως αγγελιοφόρο στον Kωνσταντίνο ζητώντας του να επισπεύσει την είσοδο του στρατού στην πρωτεύουσα του μακεδονικού ελληνισμού. Γράφει για το θέμα αυτό ο Aργυρόπουλος: «…μετέβημεν εις τον σταθμόν, όπου μας εδέχθη υπάλληλος Tούρκος ή μάλλον Eβραίος. Tου εζήτησα αμαξοστοιχίαν διά το Tόψιν. “Kαι ποιος είσθε, κύριε;”, μου λέγει. Δεν εδίστασα, του επανέλαβα την διαταγήν εγγράφως, υπογράφων Nομάρχης Θεσσαλονίκης. Δεν ήμουν. O υπάλληλος δεν αμφιταλαντεύθηκε πλέον και συνεμορφώθη με την διαταγήν μου». (Περικλής Aργυρόπουλος, Πολιτική διοίκησις και αυτοδιοίκησις εις την βόρειον Eλλάδα, 1912-1965, Θεσσαλονίκη 1965, σ. 90.
16. Aγγ. Mεταλλινού, ό.π., σ. 25-26.
17. Γ. Σταμπουλής, ό.π., σ. 307.
18. Γ. Xιονίδης, ό.π., σ. 32.
19. Tάσος Mιχαλακέας, Bίβλος Eλευθερίου Bενιζέλου-Iστορική σύνθεσις 1912-1914, Aθήνα 1964, σ. 209-210.
20. Eκτός από την έπαυλη Xατζηλαζάρου, προσφέρθηκαν από την ελληνική κοινότητα Θεσσαλονίκης και άλλα αρχοντικά στα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Έτσι στον αρχιστράτηγο Kωνσταντίνο δόθηκε η έπαυλη του ευπατρίδη Nικολάου Mπίτσιου, στη γωνία της Λεωφόρου Bασ. Όλγας και της οδού Πέτρου Συνδίκα, στον πρίγκιπα Nικόλαο, που διορίσθηκε πρώτος στρατιωτικός διοικητής Θεσσαλονίκης, παραχωρήθηκε το αρχοντικό του τούρκου καπνεμπόρου Kαπαντζή βέη, ενώ όταν ανήλθε στο θρόνο ο Kωνσταντίνος, μετά τη δολοφονία του βασιλιά Γεωργίου, ο Δήμος Θεσσαλονίκης του πρόσφερε ως δώρο την ωραιότατη έπαυλη του ισραηλίτη τραπεζίτη Γιακώ Mοδιάνο επί της Λεωφόρου Bασιλίσσης Όλγας, για τη διαμονή του όποτε ερχόταν στη Θεσσαλονίκη.
21. Γ. Σταμπουλής, ό.π., σ. 309.
22. X. Xαρίσης, ό.π., σ. 49-50.
23. Πέτρος Bρυζάκης, Πολεμικές εικόνες 1912-1913, Aθήναι 1914 και ανατύπωση από τις εκδόσεις «Hλιοφόρος» 1995, σ. 65-66.
24. Aρ. Xασηρτζόγλου, ό.π., σ. 17.

Πηγή: farosthermaikou.blogspot.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ διαδηλώσεις στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου;

"Να οργανώσουμε την ανατροπή για μια κυβέρνηση
που θα υπηρετεί τον λαό" μας καλεί ο ΣΥΡΙΖΑ στο
 μήνυμα του για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου..

Σοβαρά ερωτηματικά έχει προκαλέσει το μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, και συγκεκριμένα η κατακλείδα του που δηλώνει ότι "και στη φετινή επέτειο ο λαός μας θα εκφράσει με μαζικό και ειρηνικό τρόπο το δικό του "Όχι" και ερμηνεύεται ως εξαγγελία διαδηλώσεων κατά τη διάρκεια των παρελάσεων.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σ. Κεδίκογλου εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση στην αξιωματική αντιπολίτευση, κατηγορώντας την ότι καλεί σε διαδηλώσεις κατά τη διάρκεια των παρελάσεων με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης. Δήλωσε χαρακτηριστικά: "Ο κ. Τσίπρας, αφού κατάλαβε ότι παρά τις συνεχείς "επαναστατικές" εκκλήσεις του και τον διχαστικό του λόγο, δεν μπορεί να συγκινήσει ούτε τους δικούς του, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τη συμμετοχή γονιών και μαθητών στην εθνική επέτειο για να οργανώσει την ανατροπή της κυβέρνησης". Χαρακτήρισε δε την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ πρωτοφανή, εμπρηστική, και προσβλητική για το δημοκρατικό πολίτευμα και την Ιστορία του ελληνικού λαού.

Επειδή η διατύπωση του μηνύματος του ΣΥΡΙΖΑ είναι (σκοπίμως;) αφαιρετική, εμείς δεν θα σπεύσουμε να προδικάσουμε τις προθέσεις του κόμματος. Αλλά με δεδομένη την ανάμειξη βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στη ματαίωση της παρέλασης της Θεσσαλονίκης το 2011, αλλά και την εκπεφρασμένη αντίθεση του κόμματος στις μαθητικές παρελάσεις, θα θέσουμε το ερώτημα: Επιδιώκει ή οργανώνει ο ΣΥΡΙΖΑ διαδηλώσεις στη διάρκεια των παρελάσεων της 28ης Οκτωβρίου;

Αν όχι, ας βγει μια ανακοίνωση του κόμματος που να διαψεύδει κάθε τέτοια πρόθεση.
Αν ναι, τότε θα επαναλάβουμε κάτι που γράψαμε πριν δυο χρόνια:

"Όποιος νομίζει ότι οι παρελάσεις και οι επέτειοι είναι γιορτές, που μπορούμε να τις μετατρέπουμε σε διαδηλώσεις κατά το γούστο μας, έχει καταλάβει λάθος. Οι παρελάσεις δεν είναι δικαίωμά μας. Είναι υποχρέωσή μας. Είναι μέρος της ιερής μας υποχρέωσης ως Ελλήνων να θυμόμαστε και να τιμουμε αυτούς που πολέμησαν και σκοτώθηκαν για να είμαστε εμείς ελεύθεροι. Όποιος θέλει να διαδηλώσει και να διαμαρτυρηθεί, έχει άλλες 363 μέρες να το κάνει. Στις 28 Οκτωβρίου τιμούμε τη μνήμη όσων πολέμησαν και σκοτώθηκαν για αυτήν την πατρίδα το 1940."

Διαβάστε περισσότερα...

Διευρύνεται η ομάδα των χωρών της ΕΕ που ζητούν μέτρα για το μεταναστευτικό

Το θέμα της παράνομης μετανάστευσης θα κυριαρχήσει την Παρασκευή, δεύτερη ημέρα της Συνόδου Κορυφής.

Στο θέμα έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση μετά τα τραγικά ναυάγια ανοιχτά της Λαμπεντούζα που στοίχισαν τη ζωή σε εκατοντάδες μετανάστες. Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, έχει διευρυνθεί η ομάδα των χωρών που ζητούν λήψη μέτρων για την παράνομη μετανάστευση και την πρόληψη παρόμοιων τραγικών συμβάντων.

Η Ελλάδα, η Κύπρος, η Μάλτα, η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ουγγαρία, η Σλοβενία και η Κροατία ζητούν την ενίσχυση της Κοινοτικής Υπηρεσίας Φύλαξης Συνόρων (Frontex) και τη σύσταση μιας ειδικής Ομάδας Δράσης για την παράνομη μετανάστευση υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Στην ομάδα των χωρών αυτών, ενδέχεται να προστεθεί και η Γαλλία, ανέφεραν διπλωματικές πηγές.

Η Σύνοδος Κορυφής ξεκίνησε την Πέμπτη και πραγματοποιείται στη σκιά των αποκαλύψεων για τις παρακολουθήσεις των τηλεφωνικών συνομιλιών της γερμανίδας καγκελαρίου.

Η Κομισιόν τόνισε ότι η ΕΕ πρέπει να μιλήσει με μια φωνή «ισχυρή και ενιαία» στην κυβέρνηση των ΗΠΑ για το θέμα των υποκλοπών, ενώ τη στήριξή τους στη Μέρκελ εξέφρασαν ευρωπαίοι ηγέτες.

Στη Σύνοδο συζητείται, επίσης, το θέμα της αντιμετώπισης της ανεργίας των νέων.

Όπως σημείωναν διπλωματικές πηγές, στο επίκεντρο βρίσκεται η άμεση εφαρμογή των προγραμμάτων για την καταπολέμηση της ανεργίας των νέων, ώστε να τεθούν σε λειτουργία, από 1ης Ιανουαρίου 2014, η Πρωτοβουλία για την Απασχόληση των Νέων και το Ταμείο Εγγύησης για τους Νέους.

Οι ευρωπαίοι ηγέτες αναζητούν τρόπους για να διευκολυνθεί η πρόσβαση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στη χρηματοδότηση, στη βάση της έκθεσης της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.

Στόχος είναι να διπλασιαστούν τα κονδύλια που διαθέτει η ΕΤΕπ για δανεισμό προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

www.in.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Γιατί μπαίνει στο στόχαστρο ο Hakan Fidan;

Του Κώστα Ράπτη

Στις 10 Οκτωβρίου άρθρο δημοσιευμένο στη Wall Street Journal υπό τον τίτλο “Ο Τούρκος αρχικατάσκοπος σχεδιάζει δική του πορεία ως προς τη Συρία” κατηγορούσε τον Hakan Findan, επικεφαλής της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών ΜΙΤ και άνθρωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού Tayyip Erdoğan, ότι προ τριετίας διαβίβασε στην Τεχεράνη ευαίσθητες πληροφορίες που είχαν συλλέξει οι ΗΠΑ και το Ισραήλ σχετικά με το Ιράν. Στο ίδιο άρθρο τονιζόταν το γεγονός ότι η (προωθούμενη από τον Findan) στήριξη της Τουρκίας προς ισλαμιστές αντάρτες στη Βόρεια Συρία, ως αντίβαρο προς το κουρδικό στοιχείο, δημιουργεί όλο και περισσότερες τριβές μεταξύ της Άγκυρας και της Ουάσιγκτον. Χαρακτηριστικά, ο Αμερικανός πρώην πρεσβευτής στην Τουρκία Jim Jeffrey τόνιζε ότι, αν και η αμερικανική πλευρά χρειάζεται να συνεργάζεται με τον Findan επειδή “μπορεί να κάνει τη δουλειά”, δεν θα πρέπει “να θεωρείται φίλος των ΗΠΑ, διότι δεν είναι”.

Στις 16 Οκτωβρίου, ένα πολύ πιο εντυπωσιακό δημοσίευμα, με την υπογραφή του γνωστού αρθρογράφου David Ignatius, ακολούθησε στη Washington Post. Σε αυτό υποστηριζόταν, με βάση μη κατονομαζόμενες αμερικανικές και ισραηλινές πηγές, ότι σε αντίποινα για την αιματηρή ισραηλινή επιδρομή στο τουρκικό πλοίο Mavi Marmara, ο Findan παρέδωσε στο Ιράν πληροφορίες για δέκα πράκτορες του Ισραήλ οι οποίοι και συνελήφθησαν. Οι εν λόγω πράκτορες ήσαν Ιρανοί και συναντούσαν τους Ισραηλινούς “χειριστές” τους στην Τουρκία, εξ ού και η ενημέρωση της ΜΙΤ.

Μάλιστα, το ίδιο άρθρο πρόσθετε ότι το περιστατικό αυτό ήταν και ο κύριος λόγος για τον οποίο ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Benjamin Netanyahu αρνούνταν επί περίπου τρία έτη να ζητήσει συγγνώμη – όπως απαιτούσε η Άγκυρα, προκειμένου να εξομαλυνθούν οι σχέσεις μετά την επιδρομή στο Mavi Marmara. Ο Findan αποτελούσε αντικείμενο ισραηλινής καχυποψίας ήδη από την εποχή του διορισμού του στην ηγεσία της ΜΙΤ, λίγα 24ωρα πριν από το επεισόδιο του Mavi Marmara. Η εφημερίδα Haaretz είχε γράψει ότι ισραηλινοί αξιωματούχοι εξέταζαν τον περιορισμό της κοινοποίησης πληροφοριών προς τις τουρκικές υπηρεσίες, για τον φόβο τις διαρροής τους σε εχθρικά κράτη ή οργανώσεις, ενώ στις 17 Οκτωβρίου οι International New York Times σε ανταπόκρισή τους από την Ιερουσαλήμ παρέθεταν τις παρατηρήσεις του πρώην αρχηγού της Mossad, Danny Yatom σχετικά με τη μετατροπή της Τουρκίας από προνομιακό κόμβο επαφών των ισραηλινών πρακτόρων με άτομα από γειτονικά εχθρικά κράτη, σε εστία των ισραηλινών φόβων για διαρροή πληροφοριών.

Παραδόξως, οι σχέσεις των αμερικανικών υπηρεσιών με τον Findan δεν φαίνεται να έχουν διαταραχθεί: χαρακτηριστικά, ο επικεφαλής της ΜΙΤ ήταν παρών στην συνάντηση Obama-Erdoğan τον Μάιο στο Οβάλ Γραφείο.

Από την πλευρά της η εκπρόσωπος του State Department, Jen Psaki περιορίσθηκε, όταν ρωτήθηκε σχετικά, να δηλώσει ότι η Τουρκία είναι σύμμαχος των ΗΠΑ και οι δύο χώρες συνεργάζονται σε μία σειρά θεμάτων σε όλα τα υπηρεσιακά επίπεδα.

Ωστόσο, η τουρκική αποκαλυπτική εφημερίδα Taraf υποστήριξε ότι η Άγκυρα έχει ήδη πληρώσει το τίμημα της εικαζόμενης συνεργασίας των μυστικών υπηρεσιών της με τις ιρανικές, καθώς το (πάντοτε δεκτικό στις ισραηλινές ευαισθησίες) αμερικανικό Κογκρέσο ακύρωσε την προγραμματισμένη παράδοση στην Τουρκία 10 μη επανδρωμένων αεροσκαφών Predator.

Οι επίσημες τουρκικές αντιδράσεις στα δημοσιεύματα της Wall Street Journal και της Washington Post υπήρξαν υποτονικές – βοηθούσης και της εορταστικής περιόδου για το Κουρμπάν Μπαϊράμι. Όμως ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Ahmet Davutoğlu δήλωσε από την ιδιωτική του κατοικία στο Ικόνιο ότι το άρθρο της Washington Post αποτελούσε δείγμα “μαύρης προπαγάνδας” και χαρακτήρισε “ενδιαφέρον” το timing της δημοσίευσής του.

Υπενθυμίζεται ότι η “τριανδρία Erdoğan-Findan-Davutoğlu” θεωρείται ότι αποτελεί τον ισχυρότερο πόλο εξουσίας τη στιγμή αυτή στην Τουρκία – σε αντικατάσταση της παλαιότερης “τριανδρίας Erdoğan-Gül-Arınç”. Αντίθετα, όμως, από τα δύο συνιδρυτικά στελέχη του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης που διατηρούν φιλικές σχέσεις με το κίνημα του εξόριστου στις ΗΠΑ ιεροκήρυκα Fethullah Gülen (και τα μέσα ενημέρωσης της επιρροής του), ο Fidan έχει βρεθεί στο στόχαστρό του. Ήδη, το Φεβρουάριο του 2012 επιχειρήθηκε, σε ό,τι αποκλήθηκε “δικαστικό πραξικόπημα”, να ασκηθεί δίωξη εναντίον του Fidan για επαφές με “τρομοκρατική οργάνωση” (ήτοι το ΡΚΚ), εξ ού και ο Erdoğan νομοθέτησε την παροχή απόλυτης ασυλίας στα στελέχη των μυστικών υπηρεσιών.

Πρώην αξιωματικός του στρατού, που το 2001 στράφηκε στην ακαδημαϊκή σταδιοδρομία, ο Fidan αποτελεί από το 2009 τον κύριο χειριστή (και κατά πληροφορίες) τον θερμότερο συνήγορο του διαλόγου με τους Κούρδους αυτονομιστές. Τα στοιχεία για την εναντίον του δίωξη είχαν προέλθει από τις υπηρεσίες πληροφοριών της αστυνομίας, οι οποίες βρίσκονται σε ανταγωνισμό με τη ΜΙΤ και φέρονται να ελέγχονται από το κίνημα του Gülen.

Ο τουρκικός Τύπος απορεί επίσης για το timing της συρροής δημοσιευμάτων κατά του Findan και την ερμηνεύει ως μία προσπάθεια του διεθνούς παράγοντα να “ελεγχθεί” και να αποδυναμωθεί ο ίδιος ο Erdogan, ενόψει των αλλεπάλληλων εκλογών του 2014 (δημοτικές, προεδρικές, δημοψήφισμα επί του νέου Συντάγματος). Κυρίως όμως συναρτούν την επικοινωνιακή επίθεση με τέσσερα δεδομένα: το πρώτο είναι η δυσφορία και ανησυχία του ΝΑΤΟ για την εκδηλωμένη πρόθεση της Τουρκίας να προμηθευτεί αντιπυραυλικά συστήματα από την Κίνα.

Το δεύτερο είναι η επιμονή της Άγκυρας για “αλλαγή καθεστώτος με οποιουσδήποτε όρους” στην Δαμασκό, την ώρα που η διεθνής ανησυχία για τη δράση των τζιχαντιστών εντείνεται και η ρωσο-αμερικανική συνεννόηση για τη συριακή κρίση δημιουργεί νέα δεδομένα.

Το τρίτο είναι η διαφαινόμενη προοπτική μιας εξομάλυνσης των ιρανο-αμερικανικών σχέσεων, και άρα η επιθυμία να κρατηθεί έξω από το παιχνίδι η Τουρκία, η οποία λ.χ. το 2010 είχε από κοινού με τη Βραζιλία αναλάβει μια φιλόδοξη προσπάθεια μεσολάβησης στο ζήτημα του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος. Το τέταρτο είναι βέβαια το γεγονός ότι παρά την τηλεφωνική “απολογία” Netanyahu προς Erdoğan, με τη μεσολάβηση του Barack Obama, η εξομάλυνση των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων δεν έχει ακόμη επέλθει και η σχετική διαπραγμάτευση (για τις τυχόν αποζημιώσεις προς τα θύματα του Mavi Marmara κ.ο.κ.) καρκινοβατεί.

Άλλωστε η υπογραφή του David Ignatius στο επίμαχο δημοσίευμα θυμίζει σε όλους τους Τούρκους ότι ο γνωστός δημοσιογράφος ήταν ο συντονιστής του πάνελ στο Νταβός όπου το 2009 ο Erdoğan εξαπέλυσε μύδρους κατά του Ισραηλινού προέδρου Shimon Peres για την επιχείρηση “Συμπαγής Μόλυβδος” εναντίον της Γάζας, σηματοδοτώντας την ρήξη στην τουρκο-ισραηλινή συμμαχία. (Η εφημερίδα Sabah “ανακάλυψε” επίσης την αρμενική καταγωγή του Ignatius).

Έχει ενδιαφέρον πάντως, το ότι σε συνομιλία του με Τούρκους δημοσιογράφους την Τρίτη ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών του Ισραήλ Yigal Palmor υποστήριξε ότι ο Ignatius δεν έχει ισραηλινές πηγές και ότι το άρθρο του πλήττει εξίσου με την Τουρκία και το εβραϊκό κράτος, το οποίο επενδύει στην επαναπροσέγγιση των δύο πλευρών. Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι η συγγνώμη Netanyahu δεν έφερε κάποια αλλαγή στην τουρκική στάση και ότι η Άγκυρα δείχνει να μην ενδιαφέρεται για μιαν αίσια ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων.

Σε κάθε περίπτωση το Κουρδικό αποδεικνύεται το ζήτημα στο οποίο “κουμπώνουν” όλες οι πτυχές της “υπόθεσης Findan”, εφόσον ο επικεφαλής της ΜΙΤ και εξ απορρήτων του Erdoğan υπήρξε ο αρχιτέκτονας του ανοίγματος προς το ΡΚΚ. Άλλωστε και οι τουρκικές διευκολύνσεις προς τους τζιχαντιστές στη Συρία και η καταγγελλόμενη συνεργασία με το Ιράν (χώρα που κατά τα λοιπά ανταγωνίζεται την Τουρκία στη συριακή κρίση) μόνο σε συνάρτηση με την ανάγκη ελέγχου του κουρδικού στοιχείου μπορούν να ερμηνευθούν. Όπως άλλωστε και η συνεχιζόμενη ψυχρότητα με το Ισραήλ, δεδομένης της πυκνής παρουσίας των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών σε όλες τις κουρδικές περιοχές.

Πηγή: Κεφάλαιο

Διαβάστε περισσότερα...

Κοινό μέτωπο του ευρωπαϊκού νότου για μέτρα της ΕΕ κατά της λαθρομετανάστευσης

Οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου συντονίζουν τη δράση τους, με στόχο να προωθήσουν σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης πολιτικές που θα τις ανακουφίζουν από το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης. Ήδη έχει διαπιστωθεί σύμπλευση Ελλάδας και Ιταλίας στο θέμα αυτό μετά τις δύο συναντήσεις των πρωθυπουργών Α. Σαμαρά και Ε. Λέτα, ενώ ο Έλληνας πρωθυπουργός είχε τη Δευτέρα συνάντηση και με τον πρωθυπουργό της Μάλτας J. Muscat, ενώ σήμερα μίλησε τηλεφωνικά για το ίδιο θέμα με τον πρωθυπουργό της Ισπανίας Μ. Ραχόι.

Πρώτος στόχος των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου είναι να θέσουν με έμφαση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 24ης και 25ης Οκτωβρίου το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, ως ένα πρόβλημα που αποσταθεροποιεί την κοινωνική τους συνοχή και ειρήνη, και να ζητήσουν τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων από την ΕΕ, που θα φτάνουν ως τον επαναπατρισμό των παράνομων μεταναστών (και όχι την επαναπροώθησή τους στις χώρες εισόδου όπως προβλέπεται σήμερα με το Δουβλίνο ΙΙ). Στα ζητήματα αυτά υπάρχει διάσταση μεταξύ Βορρά και Νότου της ΕΕ, αλλά η συγκυρία είναι ευνοϊκή, καθώς κατά το έτος 2014 η Ελλάδα και η Ιταλία θα ασκήσουν διαδοχικά την προεδρία της ΕΕ, έχοντας τη δυνατότητα να διαμορφώσουν την ατζέντα της προεδρίας.

Το ζήτημα των μέτρων κατά της λαθρομετανάστευσης ενδιαφέρει ιδιαίτερα τον Ιταλό πρωθυπουργό Ε. Λέτα, ο οποίος βρέθηκε υπό πίεση να λάβει μέτρα μετά το ναυάγιο της Λαμπεντούζα. Σε συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ο Ιταλός πρωθυπουργός ζήτησε να καταστεί το μεταναστευτικό κύριο θέμα της ευρωπαϊκής ημερήσιας διάταξης με σκοπό να υπάρξει κοινή αντιμετώπισή του σε επίπεδο ΕΕ, και θύμισε ότι ήδη κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα τον Αύγουστο είχε συζητήσει αναλυτικά το ζήτημα της κοινής δράσης με την ελληνική κυβέρνηση.

Ο πρόεδρος της Επιτροπής, που ως Πορτογάλος κατάγεται επίσης από τον ευρωπαϊκό Νότο, συμφώνησε ότι το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό και τόνισε ότι «η αλληλεγγύη είναι επιβεβλημένη». Ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο υπενθύμισε ότι έχουν γίνει ήδη κάποιες κινήσεις, όπως η δημιουργία της υπηρεσίας ελέγχου των συνόρων Frontex, «αλλά πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα». «Υπάρχουν και άλλες χώρες, όπως η Ελλάδα, η Μάλτα και η Βουλγαρία, οι οποίες δέχονται μεγάλη μεταναστευτική πίεση. Χρειάζεται μια κοινή πολιτική, όλης της Ευρώπης, για την μετανάστευση και το δικαίωμα ασύλου», τόνισε ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Κατά τη συνάντηση Λέτα - Σαμαρά τη Δευτέρα 21 Οκτωβρίου στη Ρώμη, ο πρωθυπουργός της Ιταλίας τόνισε ότι το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης θα είναι βασικό θέμα στην ατζέντα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 24ης και 25ης Οκτωβρίου, προσθέτοντας ότι ανάμεσα στα κύρια ζητούμενα είναι η ενίσχυση της δύναμης Frontex για την επιτήρηση των ευρωπαϊκών συνόρων και η ενεργοποίηση του προγράμματος EuroSur, ενώ σημείωσε πως η ιταλική αποστολή Mare Nostrum θα ολοκληρωθεί την 2α Δεκεμβρίου, με την έναρξη του προγράμματος EuroSur. Ο κ. Λέτα προσέθεσε ότι άλλο ένα κεντρικό ζήτημα θα είναι η επανεξέταση των διαδικασιών χορήγησης πολιτικού ασύλου.

Από την πλευρά του ο Α. Σαμαράς χαρακτήρισε ιδιαίτερα σημαντική την ανάληψη κοινής δράσης με την Ιταλία, ενόψει και των δύο προεδριών των δύο χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2014, ώστε η ΕΕ να αλλάξει πολιτική για την αντιμετώπιση του φαινομένου της παράνομης μετανάστευσης. «Η παράνομη μετανάστευση δεν είναι απλώς ένα πρόβλημα και μια πρόκληση, διότι οι τραγωδίες δεν λαμβάνουν χώρα μόνον όταν υπάρχουν ναυάγια, αλλά και όταν οι άνθρωποι αυτοί φτάνουν στην στεριά», τόνισε ο πρωθυπουργός και προσέθεσε: «Πρόκειται για ανθρώπους χωρίς μέλλον και χωρίς παρελθόν, οι οποίοι φτάνουν στις χώρες μας αφήνοντας πίσω τους εμπόλεμες καταστάσεις και κράτη με οικονομικά προβλήματα. Δεν είμαστε, όμως, σε θέση να τους απορροφήσουμε και δημιουργείται αστάθεια». Ο Α. Σαμαράς έθεσε ως προτεραιότητες: νέες πολιτικές επαναπροώθησης στις χώρες προέλευσης, νέες διαδικασίες για την διαπίστωση της ταυτότητας των μεταναστών και την ενίσχυση της Frontex.

Διαβάστε περισσότερα...

"Επίκαιρη" άσκηση "Αστραπή" του Στόλου στο Αιγαίο

Έντονη είναι η παρουσία του Πολεμικού Ναυτικού στο Αιγαίο, καθώς εξελίσσεται από σήμερα η άσκηση "Αστραπή" της Διοίκησης Φρεγατών. Σύμφωνα με τον ιστότοπο defencepoint.gr, οι 11 από τις 13 φρεγάτες που διαθέτει σε υπηρεσία το Πολεμικό Ναυτικό συμμετέχουν στη διήμερη άσκηση, μαζί με ελικόπτερα, πλοία γενικής υποστήριξης και άλλες μονάδες του Στόλου. Δεν είναι σαφές αν η άσκηση γίνεται "ενισχυμένη" εκτός προγράμματος, λόγω της τουρκικής εξαγγελίας ερευνών σε ελληνικά χωρικά ύδατα στην περιοχή της Καλύμνου. Το βέβαιο είναι ότι "των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν", και βάζουμε στοίχημα ότι για μερικά από τα ελληνικά πλοία η διήμερη άσκηση θα διαρκέσει λίγο παραπάνω...

Σε κάθε περίπτωση η ετοιμότητα κινητοποίησης του Στόλου για τρίτη φορά μέσα στον ίδιο μήνα (πρώτα "Παρμενίων", έπειτα "Πυρπολητής" και τώρα "Αστραπή") είναι καθησυχαστική στους δύσκολους αυτούς καιρούς, καθώς διαψεύδει τους καταστροφολόγους που μιλούσαν για μεγάλο αριθμό ακινητοποιημένων πλοίων, και στέλνει τα κατάλληλα μηνύματα σε τυχόν "πονηρούς" γείτονες.

Πάντως αν η κινητοποίηση του Στόλου συνιστά μια σιωπηλή (πλην εύγλωττη) απάντηση της τουρκικής NAVTEX σε στρατιωτικό επίπεδο, η πλήρης εξουδετέρωση της τουρκικής πρόκλησης απαιτεί και κάποια αντίδραση διπλωματικού χαρακτήρα σε διεθνές επίπεδο. Η οποία ακόμη αναμένεται από το υπουργείο Εξωτερικών...

Περισσότερες λεπτομέρειες για την άσκηση "Αστραπή" μπορείτε να διαβάσετε στο σχετικό δημοσίευμα του defencepoint.gr.

Διαβάστε περισσότερα...

Σαμοθράκη: Η Εφεδρεία είναι εδώ!

Χθες Δευτέρα, 21 Οκτωβρίου 2013, πραγματοποιήθηκε η τελική φάση της Τακτικής Άσκησης Μετά Στρατευμάτων «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ 2013» της Τακτικής Διοίκησης του 41ου Συντάγματος Πεζικού «ΣΑΡΑΝΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ» (ν. Σαμοθράκη), παρουσία του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Αντιστρατήγου κ. Αθανάσιου Τσέλιου. Κατά την διάρκεια της άσκησης πραγματοποιήθηκαν βολές με πραγματικά πυρά, ημέρα και νύχτα, με το σύνολο των διατιθέμενων όπλων και μέσων του Σχηματισμού, με συμμετοχή εφέδρων και εθνοφυλάκων.

Το σενάριο της άσκησης περιλάμβανε εξάλειψη εχθρικού αεροπρογεφυρώματος, υποδοχή ενισχύσεων, άμυνα επί της ακτής κατά εχθρικών αποβατικών δυνάμεων. Αξίζει να τονιστεί η έμφαση του ΓΕΣ στην εκπαίδευση στα ανωτέρω αντικείμενα σε νυχτερινές ΤΑΜΣ, καθώς είναι περίπου βέβαιο ότι ανάλογες θα είναι οι συνθήκες στα νησιά σε περίπτωση πολέμου. Ας σημειωθεί επίσης η επιμέλεια που επιδείχθηκε στην επεξεργασία των φωτογραφιών (απόκρυψη πινακίδων κλπ.)

Ακολουθούν φωτογραφίες από την άσκηση, όπως δημοσιεύθηκαν στην ιστοσελίδα του ΓΕΣ:



















































ΥΓ: Αναρτάται εδώ η φωτογραφία που έστειλε ο "Ευστάθιος Παλαιολόγος" σχετικά με το κράνος Μ1

Διαβάστε περισσότερα...