Νέα παραίτηση επιτελάρχη του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού
Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013
 |
| Ο παραιτηθείς επιτελάρχης του TDK, Αtilla Kezek |
Ο Αντιναύαρχος Kezek φέρεται να δήλωσε πως «η θέση μας βρίσκεται δίπλα στους καταδικασθέντες συναδέλφους μας και καθήκον μας να συμπαρασταθούμε σε όσους δεν απαλλάχθηκαν των κατηγοριών».
Πληροφορίες αναφέρουν ότι λόγω της υπόθεσης Balyoz αναμένεται η παραίτηση ακόμη πέντε ή έξι ανωτάτων αξιωματικών του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού. Ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την απόφαση του τουρκικού Εφετείου, συγγενείς των καταδικασθέντων στελεχών του TDK συγκεντρώθηκαν στο Ναύσταθμο Gölcük και άφησαν τις επωμίδες και τα πιλήκια στο μνημείο του Atatürk.
Πηγή
13 σχόλια:
Oἱ κρουαζιέρες ὡς το Σούνιο ὅμως,θεσμός.
"Oἱ κρουαζιέρες ὡς το Σούνιο ὅμως,θεσμός."
άλλο η εθνική πολιτική μιας χώρας, με τον φορέα που την εκτελεί. και εδώ ανεξάρτητα κυβερνήσεων και δκτων η πολιτική της κότας εφαρμόζεται ανελλιπώς.
μηδενιστής
Ξέρει κανείς πόσοι ανώτατοι του ΤΝ έχουν παραιτηθεί την τελευταία 3ετία;
Ο Τούρκος δεν αλλάζει. Και το Κ.Κ. Τουρκίας (θεός σχωρέστο) να ανέβαινε στην εξουσία, πάλι βόλτες στο Αιγαίο θα έκοβαν με αεροπλάνα και βαπόρια. Κακά τα ψέματα, χωρίς ίχνος λαϊκισμού, μόνο οι πύραυλοι συνετίζουν τους πασάδες. Αλλά όταν αμολάς τον πύραυλο, πρέπει να είσαι έτοιμος να παίξεις και ξύλο σε μεγαλύτερη κλίμακα. Αλλιώς θα πας άκλαυτος σαν το 1897. Οπότε ή προετοιμάζεσαι για χοντρό ξύλο ή παραχωρείς το μισό Αιγαίο και ησυχάζεις - μέχρι να σου ζητήσουν σε λίγο και το άλλο μισό πακέτο με τη Θράκη.
Και εν τέλει, τι εμπιστοσύνη να έχει κανείς σε έναν λαό που ένας του δικτάτορας (Μεταξάς) είχε περισσότερη αξιοπρέπεια και κουράγιο από γενιές δημοκρατικά εκλεγμένων πρωθυπουργών; Έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν άραγε; Αλίμονό μας αν μας αξίζει τέτοια ηγεσία.
@ΦΚΜΚ
είπες καλή κουβέντα για τον μπαρμπαγιάννη;;;;;; βλέπω καλά;;;;
μηδενιστής
@Μηδενιστή
Ἀπ΄ὅτι κατάλαβα ἐγώ,δέν ἐπαίνεσε τον Μεταξὰ,ἐπί της οὐσίας τους «δημοκράτες» Τσιριμώκους ἔθαψε,που εἴπαν για τον Μεταξὰ:ἦταν ὁ μόνος Ἕλληνας που μπορούσε να πεί ναί,ἀλλά εἴπε ὅχι.
@μηδενιστή
Μέρες που έρχονται με πιάνει θλίψη ρε μηδενιστή. Σκέφτομαι ότι ένας δικτατορίσκος, άνθρωπος του βασιλιά και των Εγγλέζων, που κυβερνούσε με ένα υπουργικό συμβούλιο για σφαλιάρες και με μιαν αστυνομία φτιαγμένη με σεμινάρια της Γκεστάπο, όταν ήλθε η ώρα της αλήθειας δεν κώλωσε, δεν άρχισε τα τηλέφωνα στους Εγγλέζους και στους Γερμανούς, δεν είπε "να το σκεφτούμε, μπορεί ίσως, να πάμε σε διεθνές δικαστήριο, να πάρουμε τις σημαίες, ευχαριστώ τους Αμερικάνους, η Κύπρος κείται μακράν" και άλλα τέτοια πατριωτικά που ακούσαμε μεταπολιτευτικά από δημοκρατικά εκλεγμένους ταγούς. Τέσσερις λέξεις είπε: alors c'est la guerre. Κακά τα ψέματα, όποιος και να ήταν εκείνη τη στιγμή εξέφραζε τους Έλληνες όλους (σχεδόν όλους, κάμποσοι τα έκαναν πάνω τους και έψαχναν διαμεσολαβήσεις της Γερμανίας). Και διερωτώμαι: Στις σχέσεις μας με τους άθλιους γείτονες (στη συμβίωση με τους οποίους μας καταδίκασε η βλακεία και η ανικανότητα των αριστοκρατών γαιοκτημόνων, των "δυνατών", στο Βυζάντιο), πότε βρέθηκε μεταπολεμικά εκπρόσωπος του κοινοβουλίου να εκφράσει τον λαό; Ποτέ, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Λοιπόν, πάω μια σκέψη παρακάτω: Πώς γίνεται να είναι όλοι στα λόγια πατριώτες και στην πράξη να ψηφίζουν πολικούς - κότες; Μήπως τελικά όντως οι "άχρηστοι πολιτικοί", οι "πουλημένοι", οι "μασώνοι" κλπ δεν είναι παρά καθρέφτης της κοινωνίας, του εαυτού μας δηλαδή; Θα αντέχαμε άραγε έναν εκλεγμένο πολιτικό που θα έλεγε σε κάποια από τις άπειρες προκλήσεις των πασάδων: alors c'est la guerre; Ή θα έλεγε, ελληνικότατα τούτη τη φορά, "άσταδιάλα ρε" σε κάτι απίθανους Μπερίσες και Γκρουέφσκι που μας ζαλίζουν κατά καιρούς τα @@ και δεν αξίζουν ούτε το σάλιο που θα τους φτύσεις; Μήπως τελικά ως λαός είμαστε ένα σύνολο από παρτάκιες και ωχαδελφιστές που εκτονώνουμε τα όσα ίχνη πατριωτισμού μας έμειναν σε νίκες στη Γιουροβίζιον και σε ποδόσφαιρο; Γιατί οι άλλες νίκες σημαίνουν ότι πρέπει να ρισκάρουμε τη ζωή μας και την άνεσή μας, οπότε... Τέτοια πράγματα σκέφτομαι αυτές τις μέρες, μηδενιστή, και παρηγοριά δε βρίσκω. Όπως τα έγραψε ο Καρυωτάκης είναι: λαός για σφαλιάρες.
Μικράν, μικράν, κατάπτυστον
ψυχὴν ἔχουν αἱ μᾶζαι,
ἰδιοτελῆ καρδίαν,
καὶ παρειὰν ἀναίσθητον
εἰς τοὺς κολάφους.
(http://www.myriobiblos.gr/greekliterature/karyotakis_kalvos.html)
ΥΓ. Μπράβο στους Τούρκους αξιωματικούς. Η αξιοπρέπεια του ναυτικού πάνω από την καριέρα. Ακόμα και για μια υπόθεση σκοτεινή και ύποπτη, όπως η Balyoz. Δε θέλω να κάνω συγκρίσεις.
@ΦΚΜΚ
συμφωνώ μαζί σου. ειδικά για το ΤΗΚ.
παρηγοριά θες; κοίτα εδω μέσα. λίγοι και καλοί. και ο λεό με 300 ανέβηκε μόνος τους, για να ξεφτιλίσει τους άλλους 8,000 που δήθεν είχαν θρησκευτική εμποροπανήγυρη.
μηδενιστής
"Μήπως τελικά όντως οι "άχρηστοι πολιτικοί", οι "πουλημένοι", οι "μασώνοι" κλπ δεν είναι παρά καθρέφτης της κοινωνίας, του εαυτού μας δηλαδή;"
ΦΚΜΚ αυτή είναι όλη η ουσία.
@ΦΚΜΚ
Ορθότατος,απο την αρχή έως το τέλος....
Μέντωρ
αμα σαν κοσμος πιασουμε και λιανισουμε στο ξυλο βουλευτες τις οικογενειες και τα παιδια τους γιατι πιστευω οτι την αλλη μερα θα αλλαξουν ολα???
οπως και στον πολεμο μια ρουκετα σε καταστρεφει ετσι και στη ζωη μια αναποδη "ρουκετα" σε βαζει στη θεση σου
Το εξης παραδοξο παντως ειναι site που δειχνουν οπλα,νεκρους και μιλανε για συραξεις να βγαζουν αρθρα κατα γιαουρτιου σε πολιτικο ως πραξη βιας!
Καουμπόη δεν κατάλαβα γιατί δε θέλεις να κάνεις συγκρίσεις.
Υπάρχουν και Ελληνες αξιωματικοί του ΠΝ που τα βροντήξανε: ο Θεοδωρουλάκης στον Παπαντωνίου, ο Φενέκος στο Βενιζέλο κλπ.
Το Ναυτικό έχει παράδοση αξιοπρέπειας και ανεξαρτησίας απέναντι στην πολιτική ηγεσία.
@Ανώνυμο 18 Οκτωβρίου 2013 - 4:52:00 μ.μ. EEST
Απάντηση από τον Διονύσιο Σολωμό "Η Γυναίκα της Ζάκυθος"
Και οι δίκαιοι κατά τη θεία Γραφή πόσοι είναι; Και συλλογίζοντας αυτό επαίξανε τα μάτια μου στα χέρια μου οπού ήτανε απιθωμένα στο φιλιατρό.
Και θέλοντας να μετρήσω με τα δάχτυλα τους δίκαιους, ασήκωσα από το φιλιατρό το χέρι μου το ζερβί, και κοιτώντας τα δάχτυλα του δεξιού είπα: Τάχα να είναι πολλά;
Και αρχίνησα και εσύγκρενα τον αριθμό των δικαίων οπού εγνώριζα με αυτά τα πέντε δάχτυλα, και βρίσκοντας πως ετούτα επερισσεύανε ελιγόστεψα το δάχτυλο το λιανό, κρύβοντας το ανάμεσα στο φιλιατρό και στην απαλάμη μου.
Και έστεκα και εθεωρούσα τα τέσσερα δάχτυλα για πολληώρα, και αιστάνθηκα μεγάλη λαχτάρα, γιατί είδα πως ήμουνα στενεμένος να λιγοστέψω, και κοντά στο λιανό μου δάχτυλο, έβαλα το σιμοτινό του στην ίδια θέση.
Εμνέσκανε το λοιπόν από κάτου από τα μάτια μου τα τρία δάχτυλα μοναχά, και τα εχτυπούσα ανήσυχα απάνου στο φιλιατρό για να βοηθήσω, το νου μου να εύρει κάνε τρεις δίκαιους.
Αλλά επειδή αρχινήσανε τα σωθικά μου να τρέμουνε σαν τη θάλασσα που δεν ησυχάζει ποτέ,
ασήκωσα τα τρία μου έρμα δάχτυλα και έκαμα το σταυρό μου.
Δημοσίευση σχολίου