12 Οκτωβρίου 1944: Απελευθέρωση της Αθήνας

Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

Ήταν ένα ηλιόλουστο πρωινό Πέμπτης, όταν οι καμπάνες των εκκλησιών άρχισαν να χτυπούν χαρμόσυνα, καλώντας τους Αθηναίους να ξεχυθούν στους δρόμους και να πανηγυρίσουν το τέλος της γερμανικής κατοχής.

Όλο το βράδυ, μικρές φάλαγγες γερμανικών αυτοκινήτων ξεκινούσαν προς το Βορρά και στις 6:30 το πρωί άρχισε η αποχώρηση του κυρίως σώματος. Στις 8, οι ελάχιστοι Γερμανοί που είχαν απομείνει, συγκεντρώθηκαν στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, όπου σε μία βιαστική τελετή, ο στρατηγός Φέλμι κατέθεσε στεφάνι.

Το μόνο που απέμενε ήταν η υποστολή της ναζιστικής σημαίας από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Ένας στρατιώτης κατέβασε τη σβάστικα χωρίς καμία επισημότητα στις 9:15, σημαίνοντας το τέλος της κατοχής που διήρκεσε 1.625 μέρες και την αρχή ενός τρελού πανηγυριού στους δρόμους της Αθήνας. Χιλιάδες κόσμου με τη γαλανόλευκη στα χέρια αλληλοασπάζονταν, αναφωνώντας «Χριστός Ανέστη», παιδιά σκαρφάλωναν στις οροφές των τραμ, ενώ απ' άκρη σ' άκρη αντηχούσε ο Εθνικός Ύμνος.

Η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, υπό τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, έφτασε στην Αθήνα έξι μέρες αργότερα, στις 18 Οκτωβρίου, και αφού προηγουμένως βεβαιώθηκε ότι ο ΕΛΑΣ τήρησε τη Συμφωνία της Καζέρτας, κατά την οποία θα συμμορφωνόταν προς τις διαταγές του βρετανού αρχιστράτηγου Σκόμπι.

Ωστόσο, αυτό ήταν μόνο μία ελπίδα που θα διαψευδόταν 45 μέρες αργότερα με το ξέσπασμα των Δεκεμβριανών. Τα όπλα θα αντηχούσαν ξανά στους δρόμους της πρωτεύουσας, αλλά αυτή τη φορά θα ήταν στραμμένα κατά αδελφών...

Πηγή

Διαβάστε αναλυτικό αφιέρωμα της εφημερίδας "Καθημερινή" στην απελευθέρωση της Αθήνας εδώ

28 σχόλια:

Ανώνυμος 13 Οκτωβρίου 2013 στις 12:09:00 π.μ. EEST  

Απελευθέρωση από τους Γερμανούς με ταυτόχρονη απόβαση και κατάληψη της χώρας από τους Αγγλους.
Οι οποίοι την πούλησαν το 1947 στους Αμερικάνους.
Κατά τα άλλα έχουμε Εθνική ανεξαρτησία.

Ανώνυμος 13 Οκτωβρίου 2013 στις 12:59:00 π.μ. EEST  

κανονικα σημερα δεν επρεπε να ειναι η εθνικη εορτη και η παρελαση; Ποια αλλη χωρα γιορταζει την ημερα που μπήκε σε πολεμο και οχι την ημερα που τελειωσε;

ΟΠΛΙΤΗΣ 13 Οκτωβρίου 2013 στις 7:10:00 π.μ. EEST  

Έφευγαν οι γερμανοί για να έρθουν οι '' κόκκινοι'', πανέτοιμοι για το δεύτερο γύρο για τη βίαιη κατάληψη της εξουσίας.Μεθοδικά και με δεδομένη, τουλάχιστον τη συμπάθεια ενός μεγάλου ποσοστού του λαού, παραπλανώντας τον με εύηχα συνθήματα όπως ''λαοκρατία'', ''δικαιοσύνη'', ''ψωμί'',σχεδίασαν τη μεγαλύτερη και τη πιό αποφασιστική μάχη, αυτή των Αθηνών.

Ανώνυμος 13 Οκτωβρίου 2013 στις 11:58:00 π.μ. EEST  

Προς 13 Οκτωβρίου 2013 - 12:59:00 π.μ.
Προφανώς αγαπητέ αγνοείς το γεγονός ή σκόπιμα το διαστρέφεις...
Η 28η Οκτωβρίου είναι η μεγάλη μέρα του "ΟΧΙ" κι όχι απλά η έναρξη του Ελληνοιταλικού πολέμου όπως λες...
Αλλά τί να λέμε! Με τόσα "ΝΑΙ" που ακούστηκαν έκτοτε (ΕΑΜ-ΕΛΑΣ 1944-49, ΧΟΥΝΤΑ Συνταγματαρχών, ΒΑΣΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΥ 1983 Αντρέας Παπαντρέου, Σημίτης, Γιωργάκης Παπαντρέου, Κουβέλης - Βενιζέλος - Σαμαράς...) συνήθισες και στράβωσε η μυαλούδα σου...

Ανώνυμος 13 Οκτωβρίου 2013 στις 12:35:00 μ.μ. EEST  

Στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δεν σχεδίασαν και ούτε αντιλήφθηκαν πόσο αποφασιστική ήταν η μάχη των Αθηνών.

Εξού και επέτρεπαν για ημέρες στους Άγγλους να αποβιβάζουν στρατό σε Πειραιά και Τατόι, εξού και τις ισχυρές και μάχιμες δυνάμεις του ΕΛΑΣ δεν τις μετέφεραν στην Αθήνα, παρά τις κατηύθυναν στην ενδοχώρα σε ανούσιες από τακτικής και πολιτικής άποψης κινήσεις, εξού και στη μάχη της Αθήνας συμμετείχε ουσιαστικά ο ΕΛΑΣ Αθηνών με ελάχιστες ενισχύσεις και εντολή στη μεγαλύτερη διάρκεια των συγκρούσεων του Δεκέμβρη να μην χτυπάνε Άγγλους (κι ας ισοπέδωνε η RAF τις λαϊκές συνοικίες-προπύργια του ΕΑΜ).

Η ηγεσία του ΕΑΜ της εποχής υπήρξε ανεπαρκέστατη. Η συμμόρφωση της με τις κατευθύνσης της Μόσχας δεν επέτρεπε ευθεία ρήξη με τους Άγγλους και κατάληψη της εξουσίας.

Η ρητορική που κάνει λόγο για γενικό σχεδιασμό και προετοιμασία από πλευράς ΕΑΜ, για αποφασιστική σύγκρουση στην Αθήνα είναι ανεδαφική, ιστορικά αναπόδεικτη και εξυπηρετεί μόνο τον μύθο περί εξουσιομανών κομουνιστών που καραδοκούσαν να αρπάξουν την εξουσία ως άλλοι 'Ιζνογκουντ.

υ.γ.: Όσο αφορά τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου αντί της 12ης Οκτωβρίου, συνάδει με το αντιστασιακό πνεύμα του ελληνικού λαού. Στη συνείδηση του λαού η επιλογή της αντίστασης και του αγώνα είναι η αποφασιστική, ηρωϊκή επιλογή. Και πράγματι όταν ο λαός παίρνει τη μοίρα στα χέρια του και καθορίζει την τύχη του, τότε γράφει την ιστορία του. Τα υπόλοιπα μπορεί να είναι πολιτική, στρατηγική κλπ. Γι΄αυτό και εορτάζουμε η 25η Μαρτίου και όχι την 3η Φεβρουαρίου (υπογραφή του Πρωτόκλλου του Λονδίνου που αναγνώριζε της ανεξαρτησία της Ελλάδος, 1830) ή την ημέρα της ναυμαχίας του Ναυαρίνου.

Όλα τα κράτη της κατεχόμενης από τους Ναζί Ευρώπης απελευθερώθηκαν κάποια ημέρα. Πόσα όμως όταν ήρθε η ώρα αποφάσισαν να αντισταθούν στον ισχυρότερο εχθρό και η απόφαση αυτή έλαβε τον χαρακτήρα παλαϊκού ξεσηκωμού; Και πόσα τελικά συνέτριψαν τον ισχυρότερο εχθρό;

Χιτζάζ

Esperos 13 Οκτωβρίου 2013 στις 3:21:00 μ.μ. EEST  

1. Καλά κάνουμε και γιορτάζουμε την πρώτη μέρα που μπήκαμε στον πόλεμο και δεν παραδώσαμε τη χώρα σε καμιά ομάδα Γερμανών μοτοσικλετιστών. Όσοι γιορτάζουν το τέλος,συχνά δε θέλουν να θυμούνται"τι έκανες στον πόλεμο μπαμπά".
2.Θα τα πω μια φορά και όποιος κατάλαβε κατάλαβε. Άμα τη σχεδίαζαν τη μάχη, Οπλίτη θα την κέρδιζαν και δε θα σύρονταν σε Βάρκιζες και άλλες αηδίες. Λάθος σου τα είπαν στην ΕΗΔ. Άλλοι τη σχεδίασαν τη μάχη των Αθηνών και την εκτέλεσαν με όργανα του χωροφύλακες που εκτελούσαν μαζί με τους Γερμανούς τα μπλόκα, τους δοσίλογους και τους ταγματασφαλίτες που τους έβγαλαν από στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους Εγγλέζους. Ψάξε να δεις από που ρίχτηκαν οι πυροβολισμοί στα Δεκεμβριανά και τι ρόλο έπαιξε ο πατήρ Έβερτ, που αργότερα εμφανίστηκε έως και κρυπτοαντιστασιακός(!). Και δε χρειαζόταν να καταλάβει το ΕΑΜ καμιά εξουσία. Αυτοί ήταν η εξουσία, οι δυο Ταξιαρχίες της Μ.Ανατολής είχαν διαλυθεί για να συνθέσουν τον Ιερό Λόχο που αποτελούνταν αποκλειστικά από σκληρούς μεταξικούς (όχι τυχαία σχεδόν όλοι αξιωματικοί). Δεν υπήρχε άλλος ελληνικός στρατός. Το ΕΑΜ έχασε επειδή στην αρχή δεν είχε αποφασίσει να κερδίσει με τα όπλα και έψαχνε νομιμότητα. Αν είχε παρακάμψει εξ αρχής τις διαπραγματεύσεις (όπως έπρεπε) και καταλάμβανε την πόλη καθώς και τα γύρω αεροδρόμια μαζί με το λιμάνι, οι Βρετανοί θα περνούσαν στο plan B που περιλάμβανε άδειασμα του βασιλιά και των λακέδων του και διαπραγματεύσεις με το ΕΑΜ για την διασφάλιση των συμφερόντων τους (και μη νομίζετε ότι δεν είχαν προσβάσεις στο ΕΑΜ οι Εγγλέζοι ή ότι εξ αρχής το ΕΑΜ είχε αποκλειστικά φιλοσοβιετικό και μόνο προσανατολισμό...). Όταν όμως είδαν ότι οι αντάρτες ψάχνονται, έδρασαν γρήγορα και αποφασιστικά χωρίς να διστάσουν να συμμαχήσουν με αυτούς που οι ίδιοι κατηγορούσαν ως προδότες ως τότε, τους συνεργάτες των Γερμανών. Κάμποσοι από τους τελευταίους έχουν βολέψει ακόμη τα εγγόνια τους σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σε βουλευτικές έδρες και κυβερνητικές θέσεις. Οι Εγγλέζοι παρέδωσαν στους Αμερικάνους και η δεξιά πανηγυρίζει ακόμη που "σώθηκε ο τόπος" από τους κόκκινους. Το λες και σαξές στόρυ...

Ανώνυμος 13 Οκτωβρίου 2013 στις 5:13:00 μ.μ. EEST  

απο που και ως που ειχε αντιστασιακο πνευμα ο ελληνικός λαός αφού όταν μπηκε στον πολεμο ειχε χούντα;
Και στην πραγματικότητα λίγοι ήταν αυτοι που πολεμησαν τους γερμανούς, οι περισσότεροι κοιταγαν να αγοράσουν τιποτα σπιτια με 2 ντενεκέδες λάδι και να συμμαχισουν με τους Γερμανούς για να τους δώσουν όπλα να σκοτώνουν τους κομμουνιστές...

AXEΡΩΝ 13 Οκτωβρίου 2013 στις 6:36:00 μ.μ. EEST  

@Esperos
Συμφωνῶ με την ἐκτίμηση σου για την μάχη της Ἀθήνας,ὡς προς το το στατιωτικό σκέλος.
Ἣ ἐρώτηση ὅμως εἶναι:και ἄν νικούσαν οἱ κόκκινοι,το καλό ποιό θα ἦταν;

ΟΠΛΙΤΗΣ 13 Οκτωβρίου 2013 στις 7:03:00 μ.μ. EEST  

Προς Esperos
Συνήθως αποφεύγω τις αντιπαραθέσεις μέσω διαδικτύου,όμως η με ειρωνική διάθεση, αναφορά σου περί ΕΗΔ, θεωρώ ότι σου οφείλω μία απάντηση.
Τουλάχιστον από το 1989 που είμαι σε θέση να γνωρίζω, ποτέ δεν έχει γίνει αναφορά όχι μόνο στη μάχη των Αθηνών μα και στον ''εμφύλιο '' ή συμμοριτοπόλεμο (για άλλους), κατά την ώρα της ΕΗΔ.
Στη αντίπερα όχθη εως πρότινος, ο τηλεοπτικός δίαυλος-όργανο του ΚΚΕ, έκανε συχνές αναφορές στα προαναφερόμενα γεγονότα, υποδαυλίζοντας τουλάχιστον πάθη.
Αν ισχυρίζεσαι ότι έχεις προσωπική εμπειρία από τέτοια ''κατήχηση'' κατά τη διάρκεια της θητείας,ή υπηρέτησες πριν το 1974 οπότε δεν μπορώ να το αντικρούσω λόγω του νεαρού της ηλικίας τότε, ή το πιθανότερον να ψεύδεσαι όπως το συνηθίζουν οι ''νεόκοποι'' ''επαναστάτες'' αριστεροί μεσοαστοί.
Επίσης την ιστορία του Ελληνικού Στρατού στη μέση ανατολή πρέπει να τη μελετήσεις ξανά, όσο για τη μάχη των Αθηνών, η συζήτηση είναι μακρά και όχι του παρόντος.

Ανώνυμος 13 Οκτωβρίου 2013 στις 7:17:00 μ.μ. EEST  

επειδη θα αρχίσουν τα "εθνικά" τα διάφορα φασιστοειδή, κυριακή απόγευμα η νεά ΔΤ είχε την εκπομπή "μηχανή του χρόνου". εκεί λοιπόν "πατροδολατρες" που θα μιλησετε για το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, μας ξαναθύμισαν τις σφαγές στα Γιαννιτσά από το πούλο και την παρέα του με τον σφαγέα λοχία σούμπερτ--που ευτυχώς μετά τον πόλεμο τον εκτέλεσαν στην Ελλάδα-- και ΔΕΝ γλύτωσε όπως άλλοι και άλλοι.
από ποιον περίμενε ο λαός λευτεριά και εκδίκηση; μήπως από τους γερμανοτσολιάδες;
ο Μητσοτσάκης --και είναι προς τιμή του--σε εκπομπη του Γιάννη Τζανετάκου είπε: ας μη γελιώμαστε. οι μόνοι που έκαναν αντίσταση ήταν οι κομμουνιστες, που με το αίμα τους πότισαν το δέντρο της λευτεριάς. λοιπόν σκάστε!!! οι κομμουνιστές θέλανε δημοκρατία και όχι βασιλιά!!!!! ήταν νωπό το ΄22 και οι χιλιάδες φυλακίσεις και εξορίες. ποιός έλληνας μωρέ θα παρέδινε φυλακισμένους αντιφρονούντες στα χέρια σφαγέων, όπως με τους φυλακισμένους στην Ακροναυπλία; ποιός έλληνας θα εκτελούσε έλληνες σε συνεργασία με τους κατακτητές; μονο οι προδότες. γιαυτό το ΕΑΜ πήρε τα όπλα και τους τσάκισε. μήπως περιμέναμε από τους εγγλέζους;
13/10/2013 12:09,
13/10/2013 12:59,
χιτζάζ και
σίγουρα πολλοί άλλοι, ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ, μιλήστε παιδιά, γιατί αν περιμένουμε σχόλια, όπως του ΟΠΛΙΤΗ σε λίγο θα θαυμάζουμε και τη χα

Ανώνυμος 13 Οκτωβρίου 2013 στις 7:43:00 μ.μ. EEST  

1. Οδυσσεά κλείσε ραντεβού σε οφθαλμ. κλινική από αυτά που θα διαβάσεις με την εν λόγω αναρτηση.
2. ΟΠΛΙΤΗ ζεις εσύ μας οδηγείς.
ακούς οι κόκκινοι εξουσία? αφού υπήρχε ο πούλος με την παρέα του, οι ράλληδες, οι μπουραντάδες, οι χίτες, οι τσολιάδες και οι εγγλέζοι. μήπως να έμεναν οι ναζίδες καμιά 40ρια χρόνια ακόμη να μας έκαναν ανθρώπους? όσοι φυσικά θα είχαν απομείνει, εννοείται.

Οδυσσέας 13 Οκτωβρίου 2013 στις 8:15:00 μ.μ. EEST  

Προειδοποίηση:
Ο ιστότοπος αυτός απευυθύνεται σε Έλληνες που θεωρούν τους εαυτούς τους πατριώτες ασχέτως πολιτικών καταβολών.
Η ανάρτηση είναι επετειακή και δεν θα επιτραπεί η αναβίωση εμφυλιοπολεμικών παθών.
Όποιος θέλει να μιλήσει με ιστορικούς όρους, είναι ευπρόσδεκτος. Όποιος θέλει να μιλήσει με όρους καφενείου, όχι.

Ανώνυμος 13 Οκτωβρίου 2013 στις 8:38:00 μ.μ. EEST  

Αμα νικουσαν οι κομμουνιστες το αποτελεσμα το ξερουμε ολοι πιο θα ηταν.Οτι και στη Σ.Ενωση,Αλβανια,Ρουμανια.Φτωχια,πορνεια,μαφια,εξαθλιωση κτλπ
Εκτος αμα το εδω ΚΚΕ δεν ακολουθουσε την Σ.Ενωση(ας γελασω!!)
Καταλαβαινετε για τι καταστροφη της χωρας μιλαμε?

Αρκει να μιλησετε με ατομα απο χωρες που ζησαν την φρικη του κομμουνισμου.Εγω επειδη ξερω πολλους Πολωνους,Ρουμανους,Ρωσους ουτε ενας δεν βρεθηκε που να μου πει οτι ηταν καλυτερα.Μα ουτε ενας??

Δεν θα ξεχασψ μια κοπελα μου απο Πολωνια.Οταν επιασα κουβεντα με την μανα της για κομμουνισμο μονο που δεν με πεταξε απο το μπαλκονι
Κρατησα καποια βασικα πραγματα που μου ειπε
-Αντι για χαρτι υγειας εφημεριδες!
-Απαγορευση εξοδου απο τη χωρα!
-Εκλογες δεν γινονται!αμα πεσεις σε τρελο ηγετη προσευχησου!
-Τα σουπερ μαρκετ ειχαν ελαχιστα προιοντα
-Οποιος ηταν εναντιον του καθεστωτος..δεν θελετε να ξερετε που χανοταν
Και πολλα αλλα.Αυτα απο ανθρωπους που ζησανε τον "παραδεισο"

Απο την αλλη αναγνωριζω οτι ο Ναζισμος ειναι απειρως χειροτερος απο τον κομμουνισμο.
Αλλα τι σημασια εχει εφοσον μιλαμε για 2φασιστικες μορφες εξουσιας???

Φανταστειτε οσοι υποστηριζετε ΚΚΕ ενα απλο παραδειγμα
ΕΝας ηγετης Β.Κορεας εκλεγεται και υστερα εκλογες δεν ξαναχει!
τι κανουμε σαν ΕΛλαδα?

Ζητω η Δημοκρατια!αυτο εχω να πω





E.A.V. 13 Οκτωβρίου 2013 στις 11:27:00 μ.μ. EEST  

Η 12 Οκτωβρίου είναι μια μέρα μνήμης και εθνικής ανάτασης.

Ούτε εμφύλια πάθη, που μας συνοδεύουν σχεδόν σε κάθε μας βήμα, ούτε ξένοι, ούτε υστερόβουλες δηλώσεις έγιναν για να μας βυθίσουν στην διαίρεση και στην διχόνοια.

Όλοι οι Έλληνες, ΟΛΟΙ ξεχύθηκαν στους δρόμους και ξεδίπλωσαν μαζί με τις σημαίες που έκρυβαν βαθιά στο μπαούλο και τα μύχια αισθήματα της χαράς, της λύτρωσης και της ελπίδας για το μέλλον. Δεν υπήρχαν νέοι ή γέροι, πλούσιοι ή φτωχοί, κομμουνιστές ή εθνικιστές. Όλοι γίναμε για μια μέρα αδέρφια, ίσοι, ομότιμοι και ισόβαθμοι στην χαρά, τη νίκη και την ευτυχία!

Ο ατομικισμός, που πάντα μας χαρακτηρίζει, μας ωθεί στο διχασμό, την καχυποψία και στην πονηριά, για μια μέρα παραμερίστηκε και μας επέτρεψε να ζήσουμε, όπως θα έπρεπε να ζούμε και να δημιουργούμε την κάθε μέρα, τον κάθε χρόνο: με σεβασμό, αγάπη και ενότητα.

Λίγες φορές στη ζωή μου έχω γνωρίσει στην χώρα μου τέτοιο παλμό. Συνήθως μετά από μια πολυπόθητη και ανέλπιστη κατάκτηση ή μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση ή κίνδυνο. Ο παλμός ήταν εκεί την ημέρα που ο ελληνικός στρατός παρέλασε στην Κωνσταντινούπολη το 1919, όταν καλούνταν οι κλάσεις εφέδρων το 1940, όταν οι Γερμανοί (οι πιο μισητοί από όλους τους κατακτητές που πάτησαν στη χώρα μας το '41-'44) πήραν άρον άρον τη σημαία τους από την Ακρόπολη και έφυγαν σαν κλέφτες που ήταν. Αλλά και μετά, σε κάθε κρίση που αντιμετωπίσαμε (το '50 με την Κύπρο, το '63 πάλι με την Κύπρο, το '74, το '87 με το Σισμικ το '96 με τα Ίμια) και πάλι ο παλμός του λαού μας παραμέρισε διαφορές και έδειξε ότι και ήθελε και μπορούσε.

Ζήτω η μέρα της απελευθέρωσης! Και ζήτω ο ελληνισμός! Μακάρι να ζούσαμε κάθε μέρα την 12η Οκτωβρίου!

ΟΠΛΙΤΗΣ 13 Οκτωβρίου 2013 στις 11:38:00 μ.μ. EEST  

Τρίτο και τελευταίο σχόλιο,προσπαθώντας να τεκμηριώσω τη άποψη περί μεθοδικότητας του σχεδιασμού για τη κατάληψη της Αθήνας, άρα της εξουσίας.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ανταρτών δεν ήταν κομμουνιστές, πύκνωσαν όμως τις τάξεις του κομματικού στρατού του ΚΚΕ, αγνοώντας τους απώτερους σκοπούς του, διότι οι ηγέτες αυτού στόχευσαν και πέτυχαν σε εντυπωσιακό βαθμό, στους συνειρμούς που θα προξενούσαν ονομασίες όπως Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο και Ελληνικός Λαικός Στρατός.Η συνδρομή του κομματικού μηχανισμού στην οργάνωση, ήταν ανεκτίμητη, διότι γνώριζαν άριστα πως πρέπει να κινούνται οι συνωμότες.
Αντικειμενικοί σκοποί του κομματικού στρατού, μετά από την επιβεβλημένη ''διαφώτιση - καθοδήγηση'', ήταν πρώτον η απόκτηση πολεμικής εμπειρίας και η δοκιμή στη πράξη του συστήματος διαρχίας στρατιωτικού διοικητή με πολιτικού καθοδηγητή.Στη συνέχεια ήταν η ενσωμάτωση ή διάλυση των υπολοίπων ανταρτικών ομάδων συνήθως με φυσική εξόντωση των αντιπάλων.
Το επόμενο βήμα ήταν η προξένηση κλίματος αναταραχής στις ένοπλες δυνάμεις που συγκροτήθηκαν στη μέση ανατολή.Αυτό επιτεύχθηκε,με πανουργία, χρησιμοποιώντας ουσιαστικά τους απότακτους αξιωματικούς του 1935, που διψούσαν για εκδίκηση, αγνοώντας τους μύχιους σκοπούς του ΚΚΕ, καθώς και σεβαστό αριθμό οπλιτών που εξαπατήθηκαν.Τα αποτελέσματα είναι γνωστά, διάλυση μονάδων, που ειδικά η 1η Ταξχια είχε ανδραγαθήσει στο Ελ Αλαμέιν, εγκλεισμός ως κοινοί ποινικοί ή αιχμάλωτοι πολέμου σε στρδα συγκεντρώσεως, προς ικανοποίηση των μοχθηρών ''σύμμαχων'' εγγλέζων.
Εκεί που φάνηκαν ότι τους λείπει η αποφασιστικότητα, είναι στη μάχη των Αθηνών.Είναι κατανοητό όμως,δεδομένου του τρόπου λειτουργίας του κόμματος, ένα κόμμα που εκτελεί τις διαταγές της ''Μεγάλης Πατρίδος'' της ''Σοβιετικής Μητέρας'' χωρίς δεύτερη σκέψη κατά απόλυτο τρόπο, εκείνες τις μέρες εκλιπαρούσε για ένα νεύμα του στρατιωτικού ακολούθου - τοποτηρητή του Πατερούλη Στάλιν.Ένα νεύμα που θα σήμαινε τη συγκατάθεση, άρα την άρση οποιονδήποτε επιφυλάξεων προξενήσεως πληγμάτων κατά των καπιταλιστών εγγλέζων.Η αμφιταλάντευση αυτή στάθηκε μοιραία διότι η απόφαση της κινητοποιήσεως του όγκου των δυνάμεων πάρθηκε καθυστερημένα όταν ήδη η πλάστιγγα είχε γείρει προς τους αντιπάλους τους.Επιπρόσθετα πολλοί ''ελασίτες'' προτίμησαν να καταδιώκουν πολίτες σε συνεργασία με τη ΟΠΛΑ, παρά να αντιπαρατεθούν με τους ''μοναρχοφασιστικό στρατό'' και τους ''αποικιοκράτες''.
Εν κατακλείδι, αν το ΚΚΕ πράγματι στόχευε στη ευημερία του λαού, θα λάμβανε μέρος στις εκλογές του 1946. αποσπώντας ίσως ένα μεγάλο μέρος των ψήφων καταστώντας το ρυθμιστικό παράγοντα των πολιτικών εξελίξεων.Την επιλογή αυτή κάνανε τα ΚΚ της Ιταλίας και της Γαλλίας.Η τυχοδιωκτική στάση του, οδήγησε στα γνωστά αποτελέσματα καθώς και στη ατιμωρησία των προδοτών, συνεργατών των κατακτητών και των μαυραγοριτών που έσπευσαν μέσα στη γενικότερη αναταραχή να φορέσουν την ενδυμασία του εθνικόφρονα.Συγγνώμη για την έκταση του σχολίου, μα κουράστηκα όλα αυτά τα χρόνια να ακούω για τους ''καλούς κομμουνιστές'' και για τους ''φασίστες'' όλους τους άλλους που δεν συμφωνούν μαζί τους.

Φτωχός και μόνος κάου - μπόυ 14 Οκτωβρίου 2013 στις 2:47:00 π.μ. EEST  

"Η συντριπτική πλειοψηφία των ανταρτών δεν ήταν κομμουνιστές". Προφανώς. Ούτε όλοι στην ΠΑΟ ήταν αρχικά γερμανοτσολιάδες. Ούτε οι Μπαφραλήδες οπλαρχηγοί ήταν αρχικά γερμανόφιλοι. Ούτε ο Ζέρβας ήταν φιλοβασιλικός στην αρχή, το αντίθετο. Μετά έγινε αλλά κόστισε πολύ στους Εγγλέζους σε λίρες. Μετά το 1943 η τράπουλα είχε μοιραστεί.

"Η συνδρομή του κομματικού μηχανισμού στην οργάνωση, ήταν ανεκτίμητη, διότι γνώριζαν άριστα πως πρέπει να κινούνται οι συνωμότες". Ποιος κομματικός μηχανισμός; Όλοι φυλακή ήταν επί Μεταξά, πρακτικά ο μηχανισμός ξαναστήθηκε εξ αρχής μέσα στην Κατοχή σχεδόν από το μηδέν και με τους μισούς να υποψιάζονται τους άλλους μισούς εξαιτίας της προδοτικής Προσωρινής Διοίκησης που είχαν στήσει ο Μανιαδάκης με τον Παξινό από το 1939-1941.

"Στη συνέχεια ήταν η ενσωμάτωση ή διάλυση των υπολοίπων ανταρτικών ομάδων συνήθως με φυσική εξόντωση των αντιπάλων". Οι οποίοι έσπευδαν να τα βρουν με τους Γερμανούς για να αμυνθούν από τον κακό ΕΛΑΣ. Γνωστό το επιχείρημα των ταγματασφαλιτών. Για κάποιους από αυτούς δεν το έχαψαν ούτε τα στρατοδικεία.

"Το επόμενο βήμα ήταν η προξένηση κλίματος αναταραχής στις ένοπλες δυνάμεις που συγκροτήθηκαν στη μέση ανατολή.Αυτό επιτεύχθηκε,με πανουργία, χρησιμοποιώντας ουσιαστικά τους απότακτους αξιωματικούς του 1935, που διψούσαν για εκδίκηση, αγνοώντας τους μύχιους σκοπούς του ΚΚΕ, καθώς και σεβαστό αριθμό οπλιτών που εξαπατήθηκαν" Ναι, πως, το ΕΑΜ φταίει που όλο το μεταξικό συνάφι το έσκασε αλλόφρον για την Μέση Ανατολή και από εκεί συνέχισε να λειτουργεί όπως και πριν. Άφηνε ο άλλος πίσω οικογένεια και έπαιζε το κεφάλι του κορώνα γράμματα για να φτάσει στη Μέση Ανατολή και τι έβρισκε εκεί; Τον Τσουδερό και την παρέα του μαζί με τους αστεράτους του παλατιού. Κανένας δεν εξαπατήθηκε. Αγανάκτησαν, μπούχτισαν να τους διοικούν άνθρωποι που ιδεολογικά δε διέφεραν από τον εχθρό. Προφανώς και κάποιοι επηρεάστηκαν από το ΚΚΕ, τι πιο φυσιολογικό με αυτά που έβλεπαν; Οι απότακτοι πάλι του 35 δεν πήγαν όλοι μαζικά στην ίδια πλευρά. Να υπενθυμίσω ότι ως και ο διαβόητος συνταγματάρχης Γεώργιος Πούλος αντιβασιλικός ξεκίνησε. Όσο για το κίνημα σε στρατό και ναυτικό, το ΚΚΕ ουσιαστικά τα άδειασε (Συνέδριο του Λιβάνου) αφήνοντας και τους δικούς του ανθρώπους ξεκρέμαστους. Διάβασε το Πολιτικό Ημερολόγιο του Σεφέρη για το ποιον των ανθρώπων της κυβέρνησης και του στρατού. Τα περιγράφει από μέσα.

Το ΕΑΜ δεν περίμενε τίποτα από τη Σοβιετική Ένωση. Ούτε στιγμή δεν είχε το ΟΚ των Σοβιετικών και το γνώριζε καλά. Περίμενε να εφαρμοστεί η νομιμότητα και η συμφωνία της Καζέρτας. Και θα εφαρμόζονταν, γιατί κανείς δεν τον ήθελε τον εμφύλιο. Εκτός από τους ταγματασφαλίτες και τα νέα αφεντικά τους, τους Άγγλους. Η ΟΠΛΑ έκανε πάντως μισή δουλειά, αν λάβουμε υπ'όψη τα ποσοστά της ΧΑ σήμερα. Έπρεπε να είναι αποτελεσματικότερη.

Ο εμφύλιος έχει πολύ περίπλοκο φόντο και ακόμα πιο σύνθετο πλέγμα αιτίων και συνθηκών που τον προκάλεσαν. Μια σοβαρή συζήτηση απαιτεί λιγότερους αφορισμούς και περισσότερη επιχειρηματολογία από όλους μας για να μη γίνει καφενές (ομολογώ ότι μπαίνω και εγώ σε πειρασμό, όπως στο τελευταίο σχόλιο στην πιο πάνω παράγραφο) Και βέβαια ξεφεύγει πολύ από τα δεδομένα της ανάρτησης

Οδυσσέας 14 Οκτωβρίου 2013 στις 9:38:00 π.μ. EEST  

@ EAV:
Προσυπογράφω θερμά το σχόλιό σου και ελπίζω αυτό το πνεύμα να επικρατεί πάντα και στις συζητήσεις μας εδώ.

@ ΦΚΜΚ:
Σωστά γράφεις ότι ο εμφύλιος έχει περίπλοκο φόντο και σύνθετα αίτια, ώστε η συζήτηση να απαιτεί λιγότερους αφορισμούς από όλους μας. Να πιάσω λοιπόν εγώ ένα θέμα - ταμπού, που κι εσύ το περνάς επιδερμικά.
Έγραψε σωστά ο Οπλίτης ότι αντικειμενικός σκοπός του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ήταν μεταξύ άλλων "η ενσωμάτωση ή διάλυση των υπολοίπων ανταρτικών ομάδων συνήθως με φυσική εξόντωση των αντιπάλων".
Εσύ απαξιώνεις το επιχείρημα γράφοντας "οι οποίοι έσπευδαν να τα βρουν με τους Γερμανούς για να αμυνθούν από τον κακό ΕΛΑΣ. Γνωστό το επιχείρημα των ταγματασφαλιτών. Για κάποιους από αυτούς δεν το έχαψαν ούτε τα στρατοδικεία".
Στην πραγματικότητα όμως δεν απαντάς. Το ερώτημα είναι αν ισχύει το επιχείρημα, όχι ποιος το χρησιμοποίησε. Μπορεί να το χρησιμοποίησαν χίλιοι ταγματασφαλίτες ως δικαιολογία και να ίσχυε για πεντακόσιους. Αλλά το θέμα είναι ότι ίσχυε. Γιατί είναι ιστορικά αδιαμφισβήτητο ότι ο ΕΛΑΣ ήδη από την άνοιξη του 1943, υλοποιώντας κομματική απόφαση του Δεκεμβρίου 1942, άρχισε να διαλύει κάθε άλλη ανταρτική ομάδα σε Πελοπόννησο και Ρούμελη, με σκοπό να μονοπωλήσει την Εθνική Αντίσταση. Το αποτέλεσμα ήταν όσοι (ειδικά στην ύπαιθρο) δεν ήθελαν να ενταχθούν στον ΕΛΑΣ επειδή διαφωνούσαν με την πολιτική του ατζέντα, να εξαναγκαστούν τελικά να ενταχθούν στα τάγματα ασφαλείας γιατί αλλιώς τους περίμενε απλά η σφαγή (πολύ ενδιαφέρον σχετικό ανάγνωσμα η "Ορθοκωστά" του Βαλτινού, σου τη συνιστώ).
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων, το 5/42 Σύνταγμα του Ψαρρού που αφοπλίστηκε από τον ΕΛΑΣ δύο φορές το 1943, πριν διαλυθεί οριστικά από επίθεση του ΕΛΑΣ τον Απρίλιο του 1944, με θύμα τον ίδιο τον Ψαρρό. Είναι γνωστό ότι μεγάλο μέρος της δύναμης του Ψαρρού (όσοι γλίτωσαν) πέρασαν τον Κορινθιακό με καϊκια και εντάχθηκαν στα τάγματα ασφαλείας της Πελοποννήσου για να εκδικηθούν. Και μιλάμε για ανθρώπους που δεν ήταν "μοναρχοφασίστες", ούτε καν δεξιοί, αλλά κατά βάση βενιζελικοί και μάλιστα "σοσιαλίζοντες" (κρίνοντας από το πολιτικό πρόγραμμα της ΕΚΚΑ των Καρτάλη - Ψαρρού). Αυτοί οι άνθρωποι εξωθήθηκαν από τον ΕΛΑΣ στα τάγματα ασφαλείας. Το ότι μετά από αυτούς επικαλέστηκαν την ίδια δικαιολογία όλοι οι συνεργάτες των Γερμανών, δεν αναιρεί τη δική τους αλήθεια.
Περιμένω με ενδιαφέρον τον αντίλογο και ελπίζω να μην πάμε σε γηπεδικούς τόνους και μετανιώσω που άνοιξα ένα θέμα "ταμπού". Οι αρχαίοι μας διδάσκουν ότι στις τραγωδίες δεν υπάρχουν καλοί και κακοί.

Ανώνυμος 14 Οκτωβρίου 2013 στις 9:49:00 π.μ. EEST  

Γράφτηκε σε προηγούμενο σχόλιο ότι: "οι κομμουνιστές θέλανε δημοκρατία και όχι βασιλιά!!!!!". Προφάνως εννοείς το κόμμα γιατί ο λάος ακόμα και οι αγωνιστές του ΕΛΑΣ δεν ήταν όλοι κομμουνιστές.
Λάθος λοιπόν. Οι κομμουνιστές ήθελαν κομμουνισμό και όχι δημοκρατία.

Ανώνυμος 14 Οκτωβρίου 2013 στις 11:43:00 π.μ. EEST  

@Χιτζάζ,

''Η ηγεσία της εποχής του ΕΑΜ υπήρξε ανεπαρκέστατη.Η συμμόρφωση με τις κατευθύνσεις της Μόσχας δεν επέτρεπε ευθεία ρήξη με τους Άγγλους και κατάληψη της εξουσίας''.

Έχω την εντύπωση οτι ο Στάλιν έπραξε το πρέπον,καθότι μια αντίθετη ενέργεια θα πυροδοτούσε το ΄Γ.Π.Π.Ακόμη και η άτυπη ''συμφωνία των ποσοστών'' ήταν ο προάγγελος των προθέσεων και των συμφωνιών μεταξύ των Συμμάχων.Άρα υπο αυτή την έννοια,μόνο ανευθυνότητα δε μπορώ να προσάψω.Ο δικός μου ψόγος περί ανευθυνότητας(άλλος ίσως προσέθετε κι άλλους προσδιορισμούς),αποτυπώνεται στην επιχειρηματολογία του @Οδυσσέα που με βρίσκει σύμφωνο....Και κάτι τελευταίο,όσον αφορά αποκλειστικά στο ΚΚΕ(το τονίζω,για να μην υπάρχουν παρερμηνείες),δε θα έλεγα οτι η επιχειρηματολογία περί εξουσιομανίας του την εποχή εκείνη είναι ανεδαφική....


Μέντωρ

AXEΡΩΝ 14 Οκτωβρίου 2013 στις 1:22:00 μ.μ. EEST  

@E.A.V
«Μακάρι να ζούσαμε κάθε μέρα την 12η Οκτωβρίου!»
Καταλαβαίνω πώς το θέτεις,ἀλλά 4 χρόνια Κατοχῆς με ὅλες της τις παρενέργειες,του ἑμφυλίου συμπεριλαμβανομένου,δέν ἀποζημιώνονται με μία μέρα λυτρώσεως.
Σκέφτομαι κάποιες φορές,ποιά θα ἦταν ἅραγε ἡ συνέχεια,ἄν ὁ Παπάγος ἦταν ἐπιθετικώτερος τον Νοέμβριο του΄40,θα εἴχαμε ξεμπερδέψει ἑγκαίρως με τους Ἰταλούς,ὥστε να ἀντιμετωπίσουμε τους Γερμανούς με τον κύριο ὅγκο των δυνάμεων μας,και να ἀντέξουμε ὥσπου να πάρει προτεραιότητα ἡ ἐπιχείρηση Μπαρμπαρόσσα;

E.A.V. 14 Οκτωβρίου 2013 στις 2:45:00 μ.μ. EEST  

@ΑΧΕΡΩΝ

Μια ευχή αποκαλύπτει περισσότερο την πικρία ότι στην κανονική ζωή συνήθως συμβαίνουν τα αντίθετα.

Φοβάμαι ότι με "αν" δεν γράφεται ιστορία εκ των υστέρων.

Αν ο Παπάγος ήταν επιθετικότερος, μπορεί να νικούσαμε την Ιταλία στην Ήπειρο και να εκβιάζαμε μια συμφωνία με τον Άξονα που θα μας άφηνε εκτός Β΄ΠΠ, όπως η Ισπανία ή η Ελβετία. Μπορεί όμως να έδινε στους Ιταλούς τη δυνατότητα να χρησιμοποιούσαν τις μηχανοκίνητες δυνάμεις τους και να συνέτριβαν τον στρατό μας, που ήδη βρισκόταν στα όριά του από απόψεως εφοδιασμού. Τότε; Μικρασιατική καταστροφή μέρος ΙΙ.
Εικασίες ασφαλώς, που σε καμία περίπτωση δεν τεκμηριώνονται. Όπως δεν τεκμαίρεται ότι νίκη του ελληνικού στρατού στην Ήπειρο θα σήμαινε αυτόματα ότι ο γερμανικός στρατός δεν θα εξεστράτευε στα Βαλκάνια για να θωρακίσει το μαλακό υπογάστριό του ενόψει "Μπαρμπαρόσσα". Ή ακόμα ότι οι Άγγλοι θα άφηναν ένα τέτοιο σενάριο να εξελιχθεί χάνοντας τις πενιχρές επενδύσεις τους (κοινοπολιτειακά στρατεύματα και ιντελλιτζενς σέρβις) να μείνουν ανεκμετάλλευτες. Οι υπερδυνάμεις δεν αυτοκτονούν ούτε φθείρονται για χάρη των μικρών συμμάχων τους. Επιδιώκουν απλά το αντίθετο!

Σχολίασα για χάρη της επετείου αλλά δεν έχω αυταπάτες για τον χαρακτήρα των Ελλήνων: τόσα χρόνια καχυποψίας, καταπίεσης, πολιτικής (και πολιτειακής) αντιπαράθεσης ζητούσαν κάποια στιγμή την εκτόνωσή τους. Ακόμα κι αν ο Μεταξάς σαν άλλος Φράνκο ζούσε μέχρι το 1960, πάλι κάποια στιγμή θα ζούσαμε καταστάσεις εμφυλίου. Ίσως όχι τόσο αιματηρού ή πολεμικού αλλά σίγουρα σε επίπεδο κοινωνίας και πολιτείας.
Λυπάμαι που το παραδέχομαι αλλά αυτή είναι η άποψή μου.

Στο τέλος, δεν μας φταίνε ούτε οι Σοβιετικοί, ούτε οι Άγγλοι (και οι Αμερικάνοι αργότερα) ούτε οι Γερμανοί. Ένας ενωμένος λαός, με πίστη στους θεσμούς του, εμπιστοσύνη στην ηγεσία του, σε απόλυτη συναίσθηση του σήμερα και με ορθολογικό και θαρραλέο σχέδιο για το αύριο, δεν παρασύρεται και δεν χειραγωγείται από κανέναν. Ανεξάρτητα από μεγέθη και αριθμούς παραμένει σταθερός και αρνούμενος να αλλοτριωθεί και να χαθεί στις συμπληγάδες του διεθνούς πολιτικού γίγνεσθαι.

Ανώνυμος 14 Οκτωβρίου 2013 στις 4:47:00 μ.μ. EEST  

Διαβάζεις τα σχόλια και σε πιάνει θλίψη,τόσα χρόνια μετά και δεν έχουν καταλάβει τι έγινε τότε.
Ο ένας μιλάει ότι μετά τους Γερμανούς ήρθαν οι κόκκινοι και ξεχνάει ότι τον αρχηγό των κόκκινων μας τον κουβάλησαν με λάγκακστερ οι Αγγλοι.
Αλλος λέει γιατί άφησαν οι κόκκινοι φασίστες τους Αγγλους να αποβιβαστούν και ξεχνάει την Γιάλτα και το χαρτάκι της.
Ξεχνάνε ότι ο Στάλιν στο οποίο είχαν τυφλή εμπιστοσύνη οι κόκκινοι φασίστες τους είχε πουλήσει προ πολλού και είχει διατάξει τον κόκκινο στρατό του να μην περάσει τα σύνορα της Βουλγαρίας όπως προέβλεπαν οι ζώνες επιρροής της Γιάλτας.
Αφησε τα κόκκινα ζώα να εξοντωθούν και να καταστρέψουν την χώρα όπως ήθελαν και οι Αγγλοι για να τηρήσει την Γιάλτα.
Τα ζώα εδώ ήταν για αυτόν και τα συμφέροντά του απλά αναλώσιμοι χρήσιμοι ηλίθιοι.

Ανώνυμος 14 Οκτωβρίου 2013 στις 7:03:00 μ.μ. EEST  

@E.A.V.

Ένα μεγάλο εύγε κι απο εμένα για την υπενθύμιση της ουσίας της συγκεκριμένης ημερομηνίας.Πραγματικά είναι λυπηρό και εξοργιστικό ταυτόχρονα,μια επέτειος χαρούμενης μνήμης να μετατρέπεται κάθε φορά σε πεδίο των γνωστών αντιπαραθέσεων.Φαίνεται οτι θα αργήσουμε για αρκετά χρόνια ακόμη να αποτινάξουμε τα απωθημένα του παρελθόντος......


Μέντωρ

AXEΡΩΝ 14 Οκτωβρίου 2013 στις 7:07:00 μ.μ. EEST  

@E.A.V
Δέν διαφωνῶ ἐπί της οὐσίας των λεγομένων σου,και ἀκόμη λιγώτερο με το νόημα της εὐχῆς σου,εἰδικά ἐκεί που ἔχει περιέλθει ἡ ἑθνικοπολιτική κατάσταση σήμερα.
Θα μου ἐπιτρέψεις ὅμως να παρατηρήσω ὅτι τα «ἄν» μπορεί να μήν γράφουν ἱστορία,ἀλλά παρ΄ὅλα αὐτά,διδάσκουν.
Και ἑν προκειμένω δέν μίλησα για τίποτε περισσότερο ἀπό κάποια πρωτοβουλία σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή.
Το ὁποιοδήποτε «ἄν»,μπορεί να γίνει γεγονός,ὑπο την προϋπόθεση της σωστῆς διαγνώσεως και ὑλοποιήσεως.
Τέλος,τον Νοέμβριο του 1940 ὁ Ε.Σ δέν διέτρεχε κίνδυνο Μικρασιατικῆς Καταστροφῆς μέρος ΙΙ,ἀλλά μᾶλλον ὁ Ἰταλικός πήγαινε για Καπορέττο ΙΙ.

E.A.V. 14 Οκτωβρίου 2013 στις 8:19:00 μ.μ. EEST  

@ΑΧΕΡΩΝ

Δεν βλέπω διαφωνία μεταξύ μας. Ασφαλώς και η ιστορία είναι στείρα αν δεν εξάγεις συμπεράσματα από αυτήν.

Πρέπει όμως να πω ότι ακόμα δεν καταλαβαίνω πώς όταν δύο ή περισσότεροι Έλληνες ξεκινάνε κουβέντα σε ένα καφενείο ή blog, μέσα σε λιγότερο από τρία λεπτά είναι έτοιμοι να φάνε τα μουστάκια τους για ένα θέμα που έγινε πριν 40-50-80 χρόνια!
Μπήκαμε στον 21ο αιώνα και ακόμα άτομα 15 χρονών είναι έτοιμα να σκοτωθούνε μεταξύ τους για τον βασιλιά, τον Βενιζέλο (τον Ελ), τον Μεταξά ή τον Ζαχαριάδη.
Δεν μπορεί η νεότητα να χαλιναγωγηθεί -και ο Έλληνας γεννιέται και πεθαίνει νέος κατά τον Αριστοτέλη- αλλά θα ήθελα να βλέπω τους ανθρώπους της γενιάς μας να βάζουν περισσότερη ικμάδα και προσπάθεια στο σήμερα παρά στο χθες.

Ανώνυμος 14 Οκτωβρίου 2013 στις 10:20:00 μ.μ. EEST  

Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να πάρω το μέρος των φασιστών, αριστερών και δεξιών.
Των ανθρώπων που πίστευαν στην Σοβιετική Ένωση και πολέμησαν για τον διαμελισμό της χώρας τους ή τους ταγματασφαλίτες, συνεργάτες των Γερμανών κατά την διάρκεια της Κατοχής, ανθρώπων που επιθυμούσαν την επαναφορά του βασιλιά.
Σας αρέσει ή όχι, το Κέντρο (και ο Ελ.Βενιζέλος) δημιούργησε την Ελλάδα του 20ού αιώνα.
Πατριώτες και όχι φασίστες, βασιλόφρονες ή κομμουνιστές.
Όπως ήταν οι Κρητικοί.
Εκεί δεν τόλμησε να δράσει ο ΕΛΑΣ, ενώ ΟΥΔΕΙΣ δεν μπορεί να τους κατηγορήσει για συνεργάτες των Γερμανών, έχοντας χύσει ποταμούς αίματος στην Αντίσταση, με πολύ βαρύ τίμημα.

Vangelis M. 15 Οκτωβρίου 2013 στις 12:38:00 μ.μ. EEST  

Για μενα το ενδοξο 1940 - 1944 που εχτισε με αιμα η πλειοψηφια των Ελληνων στιγματιζεται απο την συνεργασια μικρης μεριδας (δοσιλογοι και Γερμανοτσολιαδες) με τους κατακτητες και την στυγνη εκμεταλλευση της αποδιοργανωσης που εφερε η κατακτηση και η λεηλασια των τροφιμων απο τους Γερμανους απο αλλη μια μικρη μεριδα Ελληνων (μαυραγοριτες). Στιγματιζεται επισης απο την μεταπολεμικη συμφορα της εμφυλιας συγκρουσης που απο τοτε επρεπε να ειχε αποκλειστει ως ενδεχομενο απο ολους τους Ελληνες. Αυτα ομως τα ενδοξα και τα τραγικα τα εκαναν οι προγονοι μας.

Αν εχει καποιο μηνυμα η επετειος αυτο θα πρεπει να ειναι οτι οταν και εμεις θα θεωρουμαστε προγονοι να μην μπορουν οι απογονοι μας να χαρακτηριζουν καποια απο τα πεπραγμενα μας ως τραγικα.

Καιρος να φροντισουμε γι αυτο γιατι δεν βλεπω να το αποφευγουμε.

Ανώνυμος 16 Οκτωβρίου 2013 στις 8:00:00 μ.μ. EEST  

ΦΚΜΚ

γιατί αποκαλείς την ΠΑΟ και τις ΕΑΟ γερμανοτσολιάδες? η αποστολή τους ήταν η αυτοάμυνα έναντι των Βουλγάρων και του ΕΛΑΣ το οποίο του επιτέθηκε σε κάποιο σημείο, εμείς οι οποίοι ζούμε στην Μακεδονία ξέρουμε τι εστί Βουλγαρία την περίοδο 1880-1945. γιατί τόσο εύκολα απορρίπτεις τους αγώνες αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι προσπάθησαν να εμποδίσουν τον εκβουλγαρισμό της Μακεδονίας για πολλοστή φορά? οι οποίοι εντάχθηκαν στο γενικό στρατηγείο ανταρτών και έλαβαν όπλα από αυτό.

Πέτρος K.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP