Ο Πούτιν δεν πάει στη Σόφια λόγω Ελλάδας

(σημ ‘εν κρυπτώ‘ Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο απο το μπλόγκ του Σ.Καλεντερίδη, οι υπογραμίσεις δικές μας...)



Ο Πούτιν δεν πάει στη Σόφια λόγω Ελλάδας
Γράφει ειδικός συνεργάτης

Ένα τηλεφώνημα του υπουργού Ανάπτυξης κ. Χατζηδάκι ήταν φαίνεται η αφορμή, αν όχι η αιτία, ώστε να ματαιωθεί η συμμετοχή του Πούτιν στη Σόφια όπου πραγματοποιείται συνάντηση εκπροσώπων ή αρχηγών 26 κρατών για την ενεργειακή ασφάλεια. Στη Σόφια επρόκειτο να συναντηθεί και ο κ. Καραμανλής με τον Ρώσο πρωθυπουργό.
Συγκεκριμένα, ελληνική αντιπροσωπεία της ΔΕΠΑ και της ΔΕΣΦΑ (πετρέλαιο και φυσικό αέριο αντίστοιχα) έφθασε στη Μόσχα τη Μεγάλη βδομάδα με σκοπό να καταλήξει σε συμφωνία (σε υπηρεσιακό επίπεδο) για τον αγωγό φυσικού αερίου (South Stream) με τους Ρώσους εν όψει της Διάσκεψης στη Σόφια όπου θα υπέγραφαν τα τελικά κείμενα οι πολιτικές ηγεσίες Ρωσίας και Ελλάδας. Σύμφωνα με πληροφορίες, το βράδυ της Μ. Τετάρτης ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Χατζηδάκις τηλεφώνησε στην ελληνική αντιπροσωπεία και έδωσε εντολή να ματαιωθεί κάθε περαιτέρω συζήτηση με τους Ρώσους αφήνοντας έκπληκτο (και έκθετο) τον κ. Κανελλόπουλο (Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΣΦΑ) όπως και τα άλλα μέλη της ελληνικής Αποστολής. Έντονο εκνευρισμό έδειξε, την επομένη, και ο επικεφαλής της Ρωσικής αντιπροσωπείας κ. Στογιάνοφ όταν έμαθε την αλλαγή στάσης της ελληνικής πλευράς. Μετά την ελληνική υπαναχώρηση ήταν δεδομένο ότι ο Πούτιν δεν είχε λόγο να πάει στη Σόφια.
Είναι αυτονόητο ότι ο κ. Χατζηδάκις δεν μπορεί να ενήργησε αυτοβούλως αλλά εκτελούσε εντολή του κ. Καραμανλή διαφορετικά η παραμονή του στην κυβέρνηση θα ήταν αδιανόητη.
Όπως είναι γνωστό οι ΗΠΑ έχουν εκφράσει επανειλημμένα την αντίθεση τους στο ενεργειακό άνοιγμα της χώρας μας προς τη Ρωσία και ειδικότερα στην κατασκευή του αγωγού South Stream τον οποίο θεωρούν ανταγωνιστικό του Nabouco. Από αυτή την άποψη θα ήταν ενδιαφέρον να γίνει γνωστό αν το θέμα των αγωγών συζητήθηκε κατά τη συνάντηση Ομπάμα-Καραμανλή λίγο πριν από την επίσκεψη του αμερικανού προέδρου στην Τουρκία. Και αν η αναδίπλωση της κυβέρνησης οφείλεται στις γνωστές αμερικανικές πιέσεις που κορυφώθηκαν στη συνάντηση Καραμανλή με τον Ομπάμα. Πολιτικοί παρατηρητές διερωτώνται, συνεπώς, αν πρόκειται για πλήρη στρατηγική αναδίπλωση της κυβέρνησης ως προς τις σχέσεις με τη Ρωσία (είναι γνωστό, πάντως, ότι δεν υπάρχει πλέον η αρχική θερμότητα) ή αν η εμπλοκή έχει περιορισμένη σημασία. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις ενδέχεται η ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά ο κ. Καραμανλής να ήλπιζε σε μεγαλύτερη (και υπεσχημένη (....) βοήθεια από τον Πούτιν την οποία, όμως, ματαίως περίμενε.
Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι ο Βούλγαρος ΥΠΕΞ αλλά και το βουλγαρικό ραδιόφωνο εξέφρασαν (ηπίως και διπλωματικά) την απογοήτευση αν όχι τη δυσαρέσκεια και της Σόφιας για «εκκρεμότητες» που δεν επέτρεψαν να πραγματοποιηθεί η επίσκεψη Πούτιν και η υπογραφή συμφωνίας για τον αγωγό. Το βουλγαρικό ραδιόφωνο υποστήριξε ότι πρέπει να ικανοποιηθούν τα συμφέροντα «όλων των πλευρών» εννοώντας ότι αυτό, ως τώρα, δεν έχει επιτευχθεί. Αντιθέτως ο Ρώσος Υ/Ενέργειας κ. Σεργκέϊ Σματκό υποστηρίζει σε αισιόδοξες δηλώσεις του ότι ο επίμαχος αγωγός θα λειτουργήσει το αργότερο το 2015.

http://infognomonpolitics.blogspot.com/200...-post_3639.html

Σε συνδιασμό με αυτό το παλαιότερο άρθρο ,εξάγονται μερικά εξαιρετικά χρήσιμα συμπεράσματα..