Έσπασαν τη μαρμάρινη πλάκα στο ύψωμα 731

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

Στις γνωστές αρνήσεις της Αλβανίας να δεχθεί την ανέγερση μνημείων για τους έλληνες στρατιώτες και αξιωματικούς που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια των μαχών του πολέμου 1940 – 41, προστίθεται και ο βανδαλισμός της μικρής αναμνηστικής πλάκας που τοποθέτησαν Θεσσαλοί, συντοπίτες, των νεκρών του περίφημου υψώματος 731, στην περιοχή της Κλεισούρας.

Εκεί αποκρούστηκε η αιχμή της μεγάλης ιταλικής «Εαρινής Επίθεσης» την οποία επόπτευε ο ίδιος ο Μπενίτο Μουσολίνι. Το 731 δέχθηκε καταιγιστικό βομβαρδισμό από αέρα και στεριά. Θεωρείται ότι στο 731 έπεσαν οι περισσότερες οβίδες του πολέμου. Το τοπίο άλλαξε, τα δένδρα ξεριζώθηκαν και το ανάγλυφο μεταβλήθηκε καθώς μειώθηκε το ύψος της κορυφής κατά πέντε μέτρα.

Σύμφωνα με τα λόγια του πατρός Νικοδήμου, ιερέα της Ιεράς Μητροπόλεως Αργυροκάστρου, "το 731 αποτελεί τις Θερμοπύλες του Νέου Ελληνισμού. Μόνο που απο το 731 οι Βάρβαροι δεν διάβηκαν στο τέλος".
Αν και το ελληνικό κράτος δεν έπραξε το καθήκον του απέναντι στους νέους που θυσίασαν ότι πολυτιμότερο είχαν για την Πατρίδα, αυτό δεν σημαίνει ότι οι ελάχιστοι μνημειακοί χώροι θα βανδαλίζονται και τα ιερά οστά των στρατιωτών μας θα σαπίζουν στις βροχές ή θα γίνονται αντικείμενο εμπορίας. Αυτοί οι οποίοι ισχυρίζονται ότι ήταν «εχθροί» του Άξονα και «σύμμαχοι» των Συμμάχων, ας αφήσουν τουλάχιστον τους νικητές νεκρούς μας, ήσυχους.

http://www.nenanews.eu/society/175--731.html

1 σχόλια:

Ανώνυμος 17 Οκτωβρίου 2009 στις 7:41:00 μ.μ. EEST  

Μα οι Αλβανοί, που είναι στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνοι, ήταν συνεργάτες και των Φασιστών και των Ναζί. Υπήρχε ποτέ περίπτωση να σεβαστούν τους Έλληνες;
Στα σημερινά σχολικά βιβλία της ιστορίας τους, διδάσκουν χίλιες δύο κακίες και ανακρίβειες περί Ελλήνων.
Οι παροιμίες τα λένε όλα.
" Παλιός εχθρός φίλος δεν γίνεται"
Ο Θεός να συγχωρέσει τις ψυχές των αποθαμένων μας ηρώων του υψώματος 731. ΑΘΑΝΑΤΟΙ! Τους ευχαριστούμε αιώνια.
" Έλληνας "

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP