Νέα συμφωνία Κύπρου-Ισραήλ προκαλεί τουρκικές αντιδράσεις

Νέα αντίδραση εκ μέρους της Αγκυρας αναμένεται να προκαλέσει η συμφωνία που ετοιμάζονται να υπογράψουν η Κυπριακή Δημοκρατία και το Ισραήλ για τον συντονισμό τους σε θέματα αεροπορικής και ναυτικής έρευνας και διάσωσης. Πρόκειται για τη δεύτερη συμφωνία μεταξύ των δύο κρατών μετά από αυτή για την οριοθέτηση των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών τους. Ηδη, η τουρκική εφημερίδα «Bugun» έγραψε ότι το Ισραήλ επεκτείνει τις συμμαχίες του εναντίον της Τουρκίας.

Η νέα συμφωνία, την οποία απεκάλυψε χθες η κυπριακή εφημερίδα «Πολίτης», χαρακτηρίζεται ως πολύ σημαντική διότι κατοχυρώνει την παρουσία της Κύπρου στις διεθνείς επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και επειδή θα ταυτίζεται με το FIR Λευκωσίας.

Η κυπριακή κυβέρνηση έχει μάλιστα ήδη ολοκληρώσει ανάλογες συμφωνίες τόσο με τον Λίβανο (το 2008) όσο και με τη Συρία (το 2009), ακολουθώντας το μοντέλο που καθιέρωσε στις διαπραγματεύσεις και για την οριοθέτηση των ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το θέμα του FIR Λευκωσίας έχει απασχολήσει έντονα και τις συνομιλίες για το Κυπριακό, με τους Τουρκοκυπρίους να έχουν καταθέσει στο παρελθόν πρόταση για δύο FIR.

Η Κύπρος είχε αναλάβει τη διεθνή ευθύνη για παροχή έρευνας και διάσωσης από το 2002. Ωστόσο, ο ανεπαρκής εξοπλισμός της είχε ουσιαστικά επιτρέψει στην Τουρκία να ασκεί de facto το δικαίωμα αυτό. Η Λευκωσία προχώρησε πρόσφατα στην αγορά πέντε ελικοπτέρων για να καλύψει το κενό.


Άγγελος Αθανασόπουλος-ΒΗΜΑ

Διαβάστε περισσότερα...

Η Κύπρος διδάσκει Εθνική Πολιτική

Toυ ΦΚ

Ποιος το πίστευε. Και ξαφνικά η Κύπρος έγινε μεγάλος παίχτης. Εν μια νυκτί. Η γερμανική πρεσβεία στη Λευκωσία, ενημέρωσε το προεδρικό ότι η Άγγελα Μέρκελ θέλει να επισκεφθεί το νησί.

Αυτό λίγες μόνο μέρες μετά την επίσκεψη του Ρώσου προέδρου Ντιμίτρι Μεντβέντεφ. Με το που κυκλοφόρησε το νέο, ο Σύριος πρόεδρος ειδοποίησε την δική του πρεσβεία να μεταφέρει στον πρόεδρο της Κύπρου, Δημήτρη Χριστόφια «ότι επιθυμεί να τον δει πριν την κυρία Μέρκελ».

Προχθές ολοκληρώθηκε και η «έκτακτη» επίσκεψη του Λιβάνιου πρωθυπουργού. Η πλειονότητα των Κυπρίων πολιτών διερωτούνται «τι έγινε και ξαφνικά όλοι αυτοί μας θυμήθηκαν;». Οι πιο υποψιασμένοι ήξεραν.

Το βράδυ της Παρασκευής έσκασε και η βόμβα: Ο κ. Χριστόφιας ειδοποίησε τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν «ότι δεν έχει χρόνο να μεταβεί στην Νέα Υόρκη γιατί πρέπει να παρευρεθεί στην σύνοδο κορυφής της ΕΕ και αμέσως μετά, θα υποδεχθεί τον Σύριο ομόλογο του, Μπασιάρ Αλ Ασσαντ». Προηγήθηκε επείγουσα πρόσκληση του Κι Μουν προς την κυπριακή κυβέρνηση και την τουρκοκυπριακή ηγεσία για τριμερή συνάντηση, με στόχο την επίλυση του Κυπριακού.

Τριάντα έξι χρόνια τώρα οι Κύπριοι χιλιοπαρακαλούσαν για μια τέτοια πρόσκληση. Και πανηγύριζαν όταν κάποιος έλληνας αξιωματούχος (ανεπίσημα πάντα για να μην ενοχληθούν οι Τούρκοι) επισκεπτόταν την Λευκωσία. Σπανίως πήγαιναν στο νησί αξιωματούχοι από άλλες χώρες, για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Και τώρα ο κ. Χριστόφιας δήλωσε ότι είναι πολύ busy για να δει τον γ.γ. του ΟΗΕ!! Τι μεσολάβησε;;;

Οι γεωτρήσεις έδειξαν πετρέλαιο. Πολύ πετρέλαιο. Στα ανοικτά της Κύπρου με την Συρία, τον Λίβανο και την Αίγυπτο. Μόνο που το μεγαλύτερο μέρος πέφτει εντός της κυπριακής υφαλοκρηπίδας. Ρώσοι, Γερμανοί και λοιποί συνωστίζονται για να εξασφαλίσουν συμφωνίες προς όφελος εταιριών της χώρας τους. Τα οικονομικά συμφέροντα ανέκαθεν υπαγόρευαν την εξωτερική πολιτική. Γι’ αυτό και η κ. Μέρκελ δεν διστάζει να επισκεφθεί την «μικρή» Κύπρο. Ο Δ. Χριστόφιας κατάλαβε που πάει το πράγμα και άνοιξε το παιχνίδι. Θέλετε κομμάτι από την πίτα; Βάλτε πλάτες να κλείσει το Κυπριακό, είπε. Την πρώτη επίσημη πλάτη έβαλε η Ρωσία. Αμέσως τσίμπησε και το Βερολίνο. Η Ουάσινγκτον, που παρακολουθεί τις εξελίξεις με ιδιαίτερη αμηχανία, χτύπησε την πόρτα της Λευκωσίας μέσω του Μπαν Κι Μουν. Μόνο που η Λευκωσία είπε no thanks guys, δεν βιαζόμαστε και άρχισε να στρώνει το χαλί βάζοντας τους δικούς της όρους.

Τα βλέπει αυτά ο Γιώργος; Έτσι θα μπορούσε να παίζεται το παιχνίδι. Όχι να μοιράζεται το Αιγαίο στα δύο. Ας πάρει κανένα μάθημα από τους «μικρούς».

ΦΚ

ΥΓ: Α, και George. Και η Κύπρος είναι υπό επιτήρηση λόγω υψηλού ελλείμματος. Η Κομισιόν έστειλε ραβασάκι ότι «μέσα σε 3 χρόνια πρέπει να μειώσετε το έλλειμμα στο 3%». Η Λευκωσία απάντησε «εμείς είμαστε αριστερή κυβέρνηση και κάνουμε κοινωνική πολιτική. Δεν υπάρχει περίπτωση να κόψουμε μισθούς και συντάξεις. Θα μειώσουμε το έλλειμμα, αλλά σε 5 χρόνια». Και αμέσως ανακοίνωσε έκτακτο επίδομα για όλους ύψους 300 ευρώ. Για να τους σπάσει τα νεύρα. Εκνευρίστηκαν οι Βρυξέλλες που πήγαν να απειλήσουν με κυρώσεις. Για να πάρουν την αποθεωτική απάντηση «εάν μας πιέσετε, θα βάζουμε βέτο σε όποια απόφαση πάει να περάσει η ΕΕ μέχρι την δευτέρα παρουσία». Φοβήθηκαν οι Βρυξέλλες ότι η «κομμουνιστική κυβέρνηση της Κύπρου» δεν το’ χει και πολύ να αποφασίσει έξοδο από την ευρωζώνη και σιώπησαν. Βρε, τσαμπουκά οι μικροί!!!

Αλήθεια, με τις γεωτρήσεις στο Αιγαίο, τι γίνεται;

http://www.antinews.gr/?p=77989

Διαβάστε περισσότερα...

«ΑΟΖ με την Κύπρο, τώρα»...

Των Bασίλειου Μαρκεζίνη, Θεόδωρου Καρυώτη*

Η διά μονομερούς δηλώσεως δημιουργία της κυπριακής ΑΟΖ το 2004 από τον πρόεδρο Παπαδόπουλο ήταν πραγματικά ηγετική κίνηση. Αν και η Τουρκία διεμαρτυρήθη, η απόφαση έγινε αμέσως αποδεκτή και από την Ε.Ε. και από τις ΗΠΑ.
Επανειλημμένες προσεγγίσεις του όμως προς την ελληνική πλευρά, να οριοθετήσει μαζί με την Κύπρο την ΑΟΖ, έμειναν αναπάντητες. Η πρόσφατη απόφαση της...
μεγαλονήσου να οριοθετήσει την ΑΟΖ με το Ισραήλ δεν αφήνει πλέον καμία δικαιολογία στην Ελλάδα να μην ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά της.
Εδώ και 30 χρόνια η χώρα μας επιμένει ότι η μοναδική διαφορά με την Τουρκία -η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου- είναι νομικής φύσης. Η έννοια της υφαλοκρηπίδας όμως έχει, εδώ και 25 χρόνια, υπερκεραστεί απ' αυτήν της ΑΟΖ.

Με βάση τα άρθρα 55-57 της νέας Σύμβασης του 1982, ως ΑΟΖ ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης περιοχή σε πλάτος μέχρι 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης και εντός της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πηγών, ζώντων ή μη, των υδάτων, του βυθού και του υπεδάφους της θάλασσας.

Επίσης η Σύμβαση αναφέρει ρητά (άρθρο 121, παράγραφος 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Επομένως, η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ίδια επιχειρήματα για την ΑΟΖ που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι, δηλαδή, τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι κάθονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Επιπλέον, η νέα Σύμβαση έχει καταργήσει τη γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας και έτσι η Τουρκία έχει χάσει άλλο ένα επιχείρημα.
Κλειδί σ' αυτή την οριοθέτηση είναι το Καστελόριζο, νησί το οποίο κατοικείται και, κατά συνέπεια, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι και διαθέτει ΑΟΖ και ότι είναι νησί της Ε.Ε. Εάν η Ελλάδα δεχτεί να προχωρήσει σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο χωρίς τον υπολογισμό του Καστελόριζου, η εμφανής συνέπεια θα είναι η Ελλάδα να μην έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο!

Οι τελευταίες μελέτες που έχουν γίνει δείχνουν ότι υπάρχουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου και πετρελαίου στο τρίγωνο Καστελόριζου-Κρήτης-Κύπρου. Οι περισσότερες από αυτές τις μελέτες έγιναν από αμερικανικές εταιρείες που προφανώς ειδοποίησαν τους Τούρκους γι' αυτό και, πιθανώς, είναι ζήτημα χρόνου προτού οι τελευταίοι αρχίσουν να προκαλούν την Ελλάδα με έρευνες στην περιοχή.

Τελευταία ακούγονται πολλά γύρω από την παλαιά αμερικανική ιδέα περί συνεκμεταλλεύσεως. Η συνεκμετάλλευση δεν οδηγεί πουθενά, δεν λύνει κανένα πρόβλημα, και γι' αυτό ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε από άλλες χωρές που αντιμετώπισαν τα προβλήματα που έχουμε με την Τουρκία. Συνεκμετάλλευση λοιπόν θα είναι τραγικό λάθος με επιπτώσεις και σε άλλους τομείς των διμερών σχέσεων, ανοίγοντας την όρεξη της Τουρκίας και για άλλους οικονομικούς πόρους, όπως την αλιεία.
Εν όψει των ανωτέρω, η Ελλάδα, ακολουθούσα το παράδειγμα άλλων χωρών (π.χ. ΗΠΑ, Ρωσία, οι περισσότερες χώρες της Ε.Ε., Ισραήλ) να διακηρύξει την κυριαρχία της σε ΑΟΖ με βάση τη Σύμβαση του 1982.

Τα ανωτέρω μπορούν να γίνουν με την ψήφιση νόμου που να δημιουργεί ΑΟΖ στις ελληνικές θάλασσες και εν συνεχεία να ανακοινωθεί στον ΟΗΕ. Μετά θα έρθουμε σε διαπραγματεύσεις με την Κύπρο και την Αίγυπτο προς καθορισμό της διαχωριστικής γραμμής.
Βεβαίως, η Τουρκία δεν θα αναγνωρίσει τέτοια κίνηση, όπως έπραξε και πρόσφατα με την Κύπρο. Νομικώς όμως αυτό είναι αδιάφορο. Σ' αυτή την περίπτωση όμως θα πρέπει να της υπενθυμίσουμε ότι η προσχώρησή της στη Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας είναι μια από τις προϋποθέσεις για την πλήρη ένταξή της στην Ε.Ε.
Βεβαίως, η «χώρα των μηδενικών διαφορών» θα μπορούσε, αγνοώντας το Διεθνές Δίκαιο, να επανέλθει στις παράνομες παραβιάσεις του εναερίου και υδάτινου χώρου μας. Επιθυμεί όμως να καταστρέψει την εικόνα ότι «έχει αλλάξει», που και η ίδια αλλά και οι εν Ελλάδι υποστηρικτές της, εδώ και χρόνια, προσπαθούν να δημιουργήσουν;

* Ο Β. Μαρκεζίνης είναι ακαδημαϊκός και ο Θ. Καρυώτης καθηγητής Πανεπιστημίου

http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=236189

Διαβάστε περισσότερα...

Περίφραξη Ασφαλείας στον Έβρο. Η μόνη λύση

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ορφανίδης

Τα στοιχεία γίνονται όλο και πιο απογοητευτικά, το δε πρόβλημα όχι μόνο παραμένει, αλλά και εντείνεται. Προ μηνών, οι αρμόδιοι διατυμπάνιζαν την ανάπτυξη Ευρωπαίων συνοριοφυλάκων στον Έβρο, στο πλαίσιο της FRONTEX. Οι όποιες ελπίδες για μείωση του πρωτοφανούς κύματος λαθρομεταναστών που εισβάλλει καθημερινώς από την Τουρκία, διαψεύστηκαν σύντομα. Από την αρχή του έτους μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου, 50.000 λαθρομετανάστες είχαν περάσει μόνο από τα χερσαία σύνορα της χώρας. Αν και τα φώτα της δημοσιότητας έχουν φύγει από το «μέτωπο» του Αιγαίου, οι πληροφορίες για μείωση του ρεύματος από εκεί, δεν επιβεβαιώνονται. Έτσι, η Ελλάδα έχει μετατραπεί ουσιαστικά την ΜΟΝΗ πύλη της ΕΕ από την οποία περνούν τα κύματα εξαθλιωμένων υπάρξεων που συρρέουν στην Τουρκία από τον υπανάπτυκτο κόσμο.
Στην προηγουμένη δέσμη μέτρων που ελήφθησαν από την ελληνική κυβέρνηση, κατόπιν πιέσεων των υπολοίπων εταίρων, οι δυτικοί λιμένες της χώρας φυλάσσονται πλέον αυστηρότερα, απαγορεύοντας πλέον την «εξαγωγή» των λαθρομεταναστών στις άλλες χώρες της ΕΕ και την ανακούφιση της Ελλάδας. Το αποτέλεσμα είναι οι λαθρομετανάστες να παραμένουν «παγιδευμένοι» στην χώρα, μετατρέποντας την Ελλάδα σε «αποθήκη» της Ευρώπης.

Τον περασμένο Αύγουστο, η ελληνική κυβέρνηση παρουσίασε το Action Plan για την διαχείριση των λαθρομεταναστών, το οποίο εγκρίθηκε από την ΕΕ. Σε αυτό, προβλέπεται κυρίως η δημιουργία Κέντρων Πρώτης Υποδοχής (ΚΕΠΥ) και συγκεκριμένα σε πρώτη φάση, μέχρι το θέρος του 2011, στον Έβρο, την Λέσβο, την Σάμο και τα Δωδεκάνησα. Η ΕΕ ενέκρινε την διάθεση κονδυλίων 200 εκατ. ευρώ σε περίοδο 3,5 ετών, για τον σκοπό αυτό. Την φύλαξη αυτών των ιδιότυπων χώρων κράτησης (στρατόπεδα συγκεντρώσεως για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους) θα αναλάβει η Αστυνομία. Το προσωπικό θα περιλαμβάνει ένα σωρό ειδικότητες ιατρικού προσωπικού, πλέον των κοινωνικών λειτουργών, ψυχολόγων, ειδικών παιδαγωγών, ειδικών επιστημόνων, «διαπολισμικών διαμεσολαβητών», διερμηνέων διαφόρων γλωσσών, κ.λπ.

Όλα αυτά, προκειμένου να αποφύγει η Ελλάδα τις κατηγορίες των διεθνών οργανώσεων και ΜΚΟ, περί «απάνθρωπης» μεταχείρισης των λαθρομεταναστών. Εννοείται ότι το πρόβλημα ΔΕΝ ΘΑ ΛΥΘΕΙ, διότι όλα αυτά, δεν αποτελούν λύσεις αλλά απλά ΜΕΤΡΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ του προβλήματος. Στα ΚΕΠΥ, οι λαθρομετανάστες θα παραμένουν 15 ημέρες κι αναλόγως της κατάστασης υγείας και του αν υποβάλλουν αίτηση ασύλου, θα έχουν την ανάλογη μεταχείριση.

Τα δεδομένα είναι απλά:

• Η ροή λαθρομεταναστών από τον Έβρο, παρουσιάζει αύξηση 370% σε σχέση με πέρυσι.
• Το 75% (σύμφωνα με άλλες πηγές το 90%) των λαθρομεταναστών που διεισδύουν στην ΕΕ εισέρχεται από την Ελλάδα, μέσω Τουρκίας.
• Δεν υπάρχει καμμία απολύτως ένδειξη ότι το φαινόμενο πρόκειται να ελαττωθεί – αντιθέτως, εντείνεται.
• Η οικονομική επιβάρυνση του Ελληνικού Κράτους, σε ετήσια βάση, λόγω του προβλήματος, υπολογίζεται σε 10 δισ. ευρώ!
• Είναι διαπιστωμένο ότι η Τουρκία δεν επιδεικνύει καμμία ουσιαστική διάθεση συνεργασίας. Αντιθέτως, υποθάλπει το πρόβλημα κι ενθαρρύνει τα δίκτυα διακινήσεως, διότι καρπούται τεράστια κονδύλια από την ΕΕ, οι κρατικοί μηχανισμοί «λαδώνονται» με τεράστια ποσά από τα κυκλώματα της μαφίας, ενώ εξυπηρετείται και ο στρατηγικός στόχος περί δημιουργίας οξύτατου κοινωνικού προβλήματος στην Ελλάδα, τον κοινωνικό ιστό της οποίας επιδιώκει να διαβρώσει ανεπανόρθωτα.
• Οι επίσημες ελληνοτουρκικές επαφές, δεν έχουν αποδώσει τίποτα ουσιαστικό.
• Το μόνο όφελος από την διάθεση προσωπικού της FRONTEX στην Ελλάδα, είναι ότι πλέον υπάρχει άμεση πιστοποίηση των ελληνικών παρατηρήσεων για τον σκοτεινό ρόλο που διαδραματίζει η Τουρκία.

Είναι καιρός πλέον, ακόμη και για τον πλέον διστακτικό, να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ! Απαιτούνται ουσιαστικά μέτρα, ικανά για ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΔΟΣΗ, πέρα από ιδεολογικοκοινωνικές ευαισθησίες «κοινωνικών φορέων», ψευτοανθρωπιστικών - εμπορικών οργανώσεων και ΜΚΟ, οι οποίες ουδόλως πρέπει να ενδιαφέρουν όταν τίθεται ζήτημα Εθνικού συμφέροντος.

Ένα μέτρο που μπορεί να εφαρμοσθεί άμεσα, είναι η ανέγερση Περίφραξης Ασφαλείας κατά μήκος των σημείων διεισδύσεως των ελληνοτουρκικών συνόρων, με επιτήρηση τόσο από ηλεκτρονικά μέσα, όσο και περιπολίες στρατιωτών και συνοριοφυλάκων.

Πρόκειται για ένα ΔΡΑΣΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, το οποίο αποδίδει διαπιστωμένα, εάν κρίνει κανείς από τα αποτελέσματα που είχε στην περίπτωση του Ισραήλ, το οποίο επεχείρησε να θωρακίσει με δραστικό τρόπο τα σύνορά του από τις διεισδύσεις ισλαμιστών τρομοκρατών. Η μέχρι σήμερα εμπειρία των ισραηλινών αρχών, διαπιστώνει ότι ο βαθμός ασφαλείας που εξασφαλίσθηκε από το Security Fence είναι σχεδόν 100%.

Πλεονεκτήματα του μέτρου:

• Υψηλή και άμεση απόδοση.
• Οικονομική διαχείριση ανθρωπίνων πόρων για επιτήρηση των συνόρων.
• Αποδέσμευση των Ενόπλων Δυνάμεων από πάρεργα που ταλαιπωρούν το προσωπικό κι επιδρούν αρνητικά στο ηθικό.
• Επίδειξη αποφασιστικότητας με πολιτικοδιπλωματικές προεκτάσεις, ιδίως εναντίον της μονίμως κακόπιστης κι εχθρικής Τουρκίας.
• Εξασφάλιση χρόνου και πολιτικού κεφαλαίου για ουσιαστικές διαπραγματεύσεις από θέση ισχύος, με την Τουρκία.

Μειονεκτήματα ουσιαστικά, δεν υπάρχουν. Θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη η επίδειξη ψευτοευαισθησίας και η πρόκληση αντιδράσεων από τις γνωστές θορυβοποιούσες μειονότητες, περί «Τείχους Ντροπής», «Μεσαιωνικού σκοταδισμού», «Απάνθρωπων μέτρων» και άλλα αβάσιμα και αόριστα φληναφήματα που έχουμε συνηθίσει στην δημοκρατία μας. Αλλά όλα αυτά δεν αποτελούν παρά παροδικό θόρυβο, ο οποίος σύντομα καταλαγιάζει όταν γίνονται αντιληπτά τα άμεσα αποτελέσματα και η απόδοση του μέτρου.
Είναι ευνόητο ότι η Περίφραξη Ασφαλείας θα αποτελεί προσωρινό μέτρο. Ανά πάσα στιγμή, όταν καταστεί αντιληπτό ότι το πρόβλημα έχει εξαλειφθεί, η περίφραξη μπορεί να περιορισθεί ή και να καταργηθεί.

Αρκετά με τις ιδεοληψίες, τα ψευτοϊδεώδη και τις ποικίλες ευαισθησίες στο όνομα του επιλεκτικού ανθρωπισμού. Εκεί απέναντι, στην Τουρκία, διεξάγεται το μεγαλύτερο λαθρεμπόριο ανθρωπίνων ψυχών με τεράστια κέρδη. Η Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να καταστεί συνυπεύθυνη και υπόλογη. Η Ελλάδα, σε συνεργασία με τους Ευρωπαίους εταίρους, πρέπει να αντιδράσει δυναμικά με ουσιαστικά, χειροπιαστά μέτρα, αντί να κυνηγά ανεμόμυλους σαν τον Δον Κιχώτη… Οι αρμόδιοι πρέπει να κατανοήσουν ότι ο λαός ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΖΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΛΥΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. Υπόλογοι είναι στον ελληνικό λαό και όχι στις ΜΚΟ και τις κάθε λογής διεθνείς οργανώσεις που θησαυρίζουν με τον ανθρώπινο πόνο.

Διαβάστε περισσότερα...

Φόρος τιμής

του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη (αναδημοσίευση από το Antinews)

Πριν λίγες ημέρες έφυγε από τη ζωή η Λοχαγός του ΕΛΑΣ Βικτωρία Παπανικολάου, το γένος Κουτσαύτη, σε ηλικία 89 ετών. Φίλη μου και θεια του κολλητού μου, του Ξενοφώντα. Είχε τελειώσει το Σχολαρχείο αλλά οι σπουδές της στη δραματική σχολή διακόπηκαν από την πολιτική και τον πόλεμο.

Η κομψή, καλλιεργημένη γιαγιά που της χάρισα τον «Αρχηγό των Ατάκτων» του Χαριτόπουλου και άστραψαν τα μάτια της, πριν 66 χρόνια ήταν Λοχαγός του ΕΛΑΣ κι οδηγούσε το τμήμα της στις μάχες του αληθινού Δεκέμβρη. Της έλεγα πάντα πως αν ζούσα τότε θα ήμουν στην άλλη όχθη, μαζί με τον Χριστόδουλο Τσιγάντε στον «Ιερό Λόχο» κι ύστερα στα ΛΟΚ και με μια απαξιωτική χειρονομία, που ‘σβηνε σαν σφουγγάρι την φράση μου, μου ‘λεγε κοιτώντας με στα μάτια και χαμογελώντας: «επειδή έχεις ψυχή θα ‘σουν μαζί μας στα οδοφράγματα». Τον πρώτη της άντρα τον τουφέκισαν οι Γερμανοί στην Καισαριανή κι αυτό έκανε το ατσάλι μέσα της ανοξείδωτο. Ήταν μέλος του ΚΚΕ από το 1940 ως το τέλος της ζωής της.

Μια φορά, με την αυτοπεποίθηση της απόλυτης αλήθειας των 28 τότε χρόνων μου, της «ανέλυα» την ταύτιση του εθνικού με το κοινωνικό, πως δεν μπορείς να είσαι πατριώτης αν δεν έχεις κοινωνική συνείδηση και το αντίστροφο. «Κι εμείς τί νομίζεις ότι κάναμε τότε;» μου είπε κοφτά.

Την πιάσανε το ’48 κι έμεινε κρατούμενη στις Φυλακές Αβέρωφ ως το ‘ 52. Για ένα διάστημα ήταν συγκρατούμενη με την Έλλη Παπά, την γυναίκα του Νίκου Μπελογιάννη, που έφυγε κι αυτή πέρυσι από τη ζωή. Με την αποφυλάκισή της δεν έμεινε σε πολιτική αργία. ΕΔΑ και μετά το ’74 στο νόμιμο πια ΚΚΕ, μέσα σε όλα, στην ΕΕΔΥΕ, στην ΟΓΕ, γραμματέας και πρόεδρος στο Παράρτημα Βούλας της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ κι ακόμη και στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές, στα 89 της, υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος στο ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για το Δήμο Βούλας!

Το ’62 έχασε με τραγικό τρόπο, σε τροχαίο, το μοναχογιό της αλλά άντεξε και χάρισε την αγάπη της στ’ ανήψια της την Μπέτυ και τον Ξενοφώντα, που μεγάλωσε σαν παιδιά της.

Απολάμβανα τις διαφωνίες μας, γιατί ως το τέλος είχε ψυχή εξεγερμένου εφήβου και μυαλό ξυράφι.Κάθε φορά που συναντιόμασταν, αφού ανταλλάσσαμε πολιτικά πειράγματα, πριν φύγω, είχαμε ένα μικρό «τελετουργικό», εκείνη μου πουλούσε ένα κουπόνι του Κόμματος κι εγώ το αγόραζα.

Πριν τέσσερα χρόνια, όταν έκλεινε τα 85 με κάλεσε ο φίλος μου στα γενέθλια της. Της τραγουδήσανε και τη Διεθνή στα γαλλικά, όπως την είχε πρωτομάθει. Κάπου εκεί, επειδή είχα δουλειά κι είχα αργήσει, της λέω « Βικτώρια, εγώ να φεύγω, γιατί όπου να ‘ναι θα βγούνε τα κονσερβοκούτια». Έκανε στα ψέμματα πως θύμωσε, μου εξήγησε εν τάχει την ιδεολογική μου πλάνη, μου πούλησε το κουπόνι μου κι έφυγα.

Το 1989 με την πτώση για λίγο ζορίστηκε, σκοτείνιασε αλλά μύρισε λίγο από το φρέσκο θυμάρι της νιότης της κι έμεινε ακλόνητη. «Για μας», μου είπε μια μέρα τότε, «ο μαρξισμός ήταν κάτι καινούργιο, άφθαρτο, ένας επιστημονικός τρόπος να πολεμήσουμε την φτώχεια και την αδικία». Την ήττα της Ελλάδας και την γερμανοϊταλική και βουλγάρικη κατοχή τα ένοιωθε ως προσωπική ατίμωση κι έτσι πήρε τα όπλα και πέρασε δια πυρός και σιδήρου όλη την άγρια περιπέτεια της γενιάς της. Στο κοινωνικό καθεστώς σε πολλά, φυσικά, λιγότερα απ’ όσα νομίζετε, δεν τα βρίσκαμε κι επέμενε στην ορθότητα της θεωρίας που έλεγε ότι εφαρμόστηκε λάθος.

Όταν όμως μιλούσαμε για τα εθνικά θέματα μπορούσαμε να συνεννοηθούμε μια χαρά. «Εσένα σε αγαπάω γιατί αγωνίζεσαι για την Κύπρο», μου έλεγε όταν ήθελε να προσπεράσουμε τις διαφωνίες μας.

Πολιτική κηδεία ήταν η επιθυμία της κι ήταν εκεί τ’ ανήψια της που μεγάλωσε σαν παιδιά της, τα παιδιά τους, που είχε σαν εγγόνια της, φίλοι, τιμητική φρουρά από το Κόμμα κι ο Στρατής Κόρακας. Το φέρετρο σκεπασμένο το μισό με το σφυροδρέπανο του ΚΚΕ και το άλλο μισό με την Ελληνική Σημαία και πριν την σκεπάσει η γη άκουσε πάλι το τραγούδι της.

Αν ακούσετε ότι έγινε εξέγερση στον Παράδεισο, να ‘στε σίγουροι ότι η Βικτωρία θα είναι μέλος της Επαναστικής Επιτροπής.

Πήγα κι εγώ να αποδώσω φόρο τιμής από την άλλη όχθη. Στις πνευματώδεις αψιμαχίες μας και στα πολιτικά πειράγματα που ανταλλάσσαμε, κρατήσαμε κι οι δυο την θέση μας.

Εκείνη στα οδοφράγματα κι εγώ νοερώς στον «Ιερό Λόχο». Αυτή όμως η ασπρομάλλα έφηβος μου έμαθε ότι τα πράγματα δεν είναι άσπρο μαύρο.


Το ποτάμι που μας χωρίζει τελικά ρέει μέσα στην κοινή μας Πατρίδα. Κι απ’ τη μια κι απ’ την άλλη όχθη του υπάρχουν Άνθρωποι, Έλληνες. Και θα ‘λεγα, στους δύσκολους καιρούς που ήρθαν, ότι ψηλαφώ αυτό που μπορεί να μας ενώνει για πάντα: το καθήκον να είσαι πάντα με τον αδύνατο, με το Λαό και να υπερασπίζεσαι την Ελευθερία του.

Διαβάστε περισσότερα...

We’ll make fighter jets! (and spaceships too…)

by Burak Bekdil

The Defense Industry Executive Committee... Even the mention of the name radiates an ultimate level of seriousness that one feels an urge to stand up and button an unbuttoned jacket. This is the panel that brings together the prime minister, defense minister, chief of the General Staff and defense procurement chief for final discussions on what weapon systems Turkey should be buying, from which supplier and under what terms and conditions.

One can imagine grey, grim office rooms decorated with giant-size Turkish flags, distasteful seats for the very important committee members, humorless discussions bogged down with complex details concerning war toys on endless shopping lists. But behind this gloomy façade, the meetings can be fun! Especially when the committee members sit down over humorless meetings but produce humorous decisions.

Wednesday was a particularly entertaining day for the Turkish defense industry. Not because the important men in suits and uniform gathered for another humorless meeting, but because they agreed to do something “humor-ful.”

After the meeting, Defense Minister Vecdi Gönül proudly announced that the committee had pushed the button for feasibility studies for the design, development and production of Turkey’s first “entirely indigenous and national” fighter jet!

The new generation “Made in Turkey” fighters will replace Turkey’s aging F-4 aircraft, and will operate together with the F-16s – which Turkey already has in its inventory – and the F-35s (widely known as the Joint Strike Fighter) – which Turkey plans to buy from a U.S.-led international consortium. The committee has decided to task the local aviation company TAI with the “conceptual design” work. With the project, Turkey will join the small league of half a dozen or so countries that has the capabilities to design and produce their own fighter jets.

Wonderful news! I cannot help prematurely suggesting to christen the Turkish fighter “the Fatih” or “the Yavuz” – or just “the Sultan.” With some Italian help it could well be dubbed “the Mamma li Turchi!” Since the proposed aircraft will boast state-of-the-art features specifically for air-to-air missions (dogfights and combat), an alternative name could be “the 1453,” with a hidden message to our friends across the Aegean.

Things may take an even more humorous turn with the involvement of TAI, our national aerospace powerhouse. I could not hide my smile in front of the defense official friend upon Minister Gönül’s announcement, especially when I remembered that TAI had been bogged down with developing a simple trainer for the past several (oh, more than several!) years. The Hurkus, TAI’s basic trainer, is yet to make a maiden flight, but a photo at the TAI premises shows it flying over Turkish skies thanks to Turkish engineering miracles – not aircraft making but photo-shopping!

Apparently, trainer aircraft and drones are systems too complex for Turkish engineering. On the other hand, kites and model planes would be too simple. I would suggest something in between for a nice start, rather than an agile fighter jet with air-to-air combat role. Maybe big model planes or kites equipped with rockets would do. Should Minister Gönül insist on a fighter aircraft flying over our skies and safeguarding the homeland, TAI’s engineers will have to do overtime on more photo-shopping projects.

But “the Sultan” – I increasingly warming to the name – will certainly capture the average voter who would be content with a photo-shopped warplane. He won’t care if there really is a Turkish-made aircraft. Just the news of it will suffice to thrill him – and make him proud of his government. See from now on how the “yellow newspapers” will cover the “big news.”

In early 2000s, a cartoon in a Turkish magazine depicted two defense procurement officials apologetically telling an angry minister of defense that their national tank prototype “had derailed during field tests.” I cut the cartoon and sent it, with compliments, to the procurement chief, Murad Bayar. The always polite and gentlemanly Mr. Bayar later told me that that cartoon was adorning an office wall where the head of the project for the design and development of Turkey’s first main battle tank works – on strict orders that it should remain framed there until Turkey’s first national tank, the Altay, is up and running.

But what happened to the Altay after more than a decade? The government earmarked a generous $500 million for the design and development of four prototypes, one of which will eventually become the Altay. There is a minor problem, though. Of that money, $350 million went to a foreign technology supplier for what will become “Turkey’s first entirely Turkish tank!” I hope the project coordinator will forgive me for forcing him to face a boring cartoon for several years.

But I won’t give up. As soon as some creative cartoonist depicts two procurement officers apologetically telling an angry minister of defense that the prototype for our first national fighter jet has failed to glide underwater during sea tests, I’ll send it along to Mr. Bayar – with compliments, as always.

www.hurriyetdailynews.com/n.php?n=we8217ll-make-fighter-jets-and-spaceships-too8230--2010-12-16

Διαβάστε περισσότερα...

Εμβάθυνση της στρατιωτικής συνεργασίας Τουρκίας-ΠΓΔΜ

Συμφωνία στρατιωτικοοικονομικής συνεργασίας μεταξύ της Τουρκίας και της ΠΓΔΜ υπέγραψαν χθες στα Σκόπια οι υπουργοί Άμυνας των δύο χωρών. Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Vecdi Gonul μετά την υπογραφή της συμφωνίας, η οποία προβλέπει χορήγηση τουρκικής στρατιωτικής βοήθειας ύψους $1 εκατ. προς τις Ένοπλες Δυνάμεις της ΠΓΔΜ (ARM) για το 2011, δήλωσε ότι αυτή αποτελεί ένα βήμα προς τα εμπρός στην ήδη πολύ καλή συνεργασία μεταξύ των χωρών. Πρόσθεσε ότι παρά το γεγονός ότι η ΠΓΔΜ και η Τουρκία δεν έχουν κοινά σύνορα, ο τουρκικός λαός εκλαμβάνει την ΠΓΔΜ ως τον κοντινότερο γείτονα.
«Η Τουρκία δεν είναι μόνο η πρώτη χώρα που αναγνώρισε τη “Μακεδονία” και απέστειλε πρέσβη, αλλά επίσης αναγνώρισε τη χώρα μαζί με το ιστορικό της παρελθόν των 1.000 ετών και όχι με κάποιο αρκτικόλεξο» ανέφερε ο Gonul. Από την πλευρά του, ο υπουργός Άμυνας της ΠΓΔΜ Zoran Konjanovsk δήλωσε ότι η Τουρκία αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εταίρους που βοηθούν στην βελτίωση των δυνατοτήτων των Eνόπλων Δυνάμεων της ΠΓΔΜ, προσθέτοντας ότι για την επίτευξη του στόχου για ένταξη στο ΝΑΤΟ «έχουμε ανάγκη από φίλους και η Τουρκία είναι ένας από τους ισχυρότερους εταίρους που υποστηρίζουν τη χώρα στην πορεία της προς τη Συμμαχία».

Κατά τη διάρκεια της διήμερης επίσκεψης ο Gonul συναντήθηκε και με τον πρόεδρο της ΠΓΔΜ Gjorgji Ivanov καθώς και με τον πρωθυπουργό της χώρας Nikola Gruevski. Η συνεργασία των δύο χωρών στον τομέα της άμυνας ξεκίνησε το 1993 και από τότε μέχρι σήμερα, το ύψος της στρατιωτικής βοήθειας που η Τουρκία έχει χορηγήσει στην ΠΓΔΜ, ανέρχεται στα $16 εκατ.

http://www.strategyreport.gr/?p=5662

Βλέπε επίσης :

Η κινητικότητα στα Βόρεια σύνορά μας
Τουρκο-αλβανική στρατιωτική συνεργασία : Πρόκληση για την Ελληνική ασφάλεια

Διαβάστε περισσότερα...

Σοβαρές εξελίξεις στο Κουρδικó;

Του Σάββα Ιακωβίδη

Ξεχάστε τα επεισόδια με τους χούλιγκαν στο Παπαδόπουλος-Ελευθερία και τις τουρκικές υλακές κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σημαντικότερα και επαναστατικά γεγονότα ενδέχεται να συντελεσθούν σύντομα στην περιοχή μας, με δραματικές και σεισμικές εκτυλίξεις σε όλη την Ευρύτερη Μέση Ανατολή και την Ευρασία. Το περ. Σαββατοκύριακο σημειώθηκε στο Ντιγιάρμπακιρ ένα γεγονός ύψιστης και πολυδιάστατης σημασίας, που πέρασε απαρατήρητο από τον κυπριακό και ελλαδικό πολιτικό μικρόκοσμο. Το Συνέδριο για τη Δημοκρατική Κοινωνία στο Ντιγιάρμπαρκιρ υιοθέτησε σχέδιο για τη Δημοκρατική Αυτονομία εντός των συνόρων της Τουρκίας με δικαίωμα αυτοοργάνωσης των Κούρδων. Το σχέδιο εισηγείται ένα νέο συμβόλαιο μεταξύ Τούρκων και Κούρδων, με τη λειτουργία τοπικού Κουρδικού Κοινοβουλίου καθώς και ελεύθερα κουρδικά τοπικά συμβούλια.

Η Άγκυρα πανικοβλήθηκε και ο Τούρκος πρόεδρος Γκιουλ αποφάσισε να περάσει τις δύο τελευταίες ημέρες του χρόνου στο Ντιγιάρμπακιρ για να εκτονωθεί η κατάσταση, εξαιτίας της επίσημης χρήσης της κουρδικής γλώσσας από δήμους της ΝΑ Τουρκίας, της δημιουργίας δίγλωσσων επιγραφών και του αιτήματος για δημοκρατική αυτονομία. Εξάλλου, ο Γενικός Εισαγγελέας της Τουρκίας, Αμντουραχμάν Γιαλτσίνκαγια, διέταξε έρευνα κατά του φιλοκουρδικού Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας. Ο βουλευτής του κόμματος, Μπενγκί Γιλντίζ, δήλωσε στην τουρκική «Χουριέτ» (22/12/2010) πως «αν η κυβέρνηση δεν λάβει σοβαρά υπόψη τις θέσεις μας, αν μας κλείσει, τότε κάποιοι μπορεί να πουν ότι "τα όπλα θα πάρουν τη θέση του διαλόγου", όπως έγινε πριν από λίγους μήνες». Εννοούσε αιματηρές επιθέσεις Κούρδων ανταρτών εναντίον φυλακίων και το θάνατο δεκάδων στρατιωτών.

Οι εξελίξεις αυτές πρέπει να διασυνδεθούν προς άλλες, εξίσου κρίσιμες, που αναμένονται στο Βόρειο Ιράκ, όπου από ετών λειτουργεί κουρδικό κράτος, με πρωτεύουσα το Ερμπίλ, στην καρδιά του πετρελαιοφόρου Κιρκούκ, που οι Κούρδοι διεκδικούν παλαιόθεν. Εκεί έπρεπε να γίνει απογραφή πληθυσμού από το 2007. Αναβλήθηκε γι’ αυτόν το μήνα. Αν και εφόσον η απογραφή πραγματοποιηθεί, θα επισημοποιήσει την κουρδική πλειοψηφία, η οποία, δικαιωματικά, θα διεκδικήσει τη λειτουργία αυτόνομου και ανεξάρτητου, πια, κράτους, στο βόρειο Ιράκ. Όμως, τα σχέδια των Κούρδων προεκτείνονται και προς την Τουρκία. Χάρτες, που από καιρό έχουν αναρτηθεί στα γραφεία του αυτόνομου κουρδικού κράτους, δείχνουν μιαν ακανόνιστη έκταση που καταλαμβάνει μέγα μέρος του Βόρειου Ιράκ με το Κιρκούκ, όλη σχεδόν την ανατολική Τουρκία και καταλήγει ανάμεσα στην Αλεξανδρέττα και τη Μερσίνα. Ας προσεχθεί τούτο το βαρυσήμαντο: Εδώ και αρκετά χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη μια μεθοδική διαδικασία «κουρδοποίησης» της συγκεκριμένης περιοχής, ειδικά της Μερσίνας, που βρίσκεται απέναντι από την Κύπρο.

Σταδιακά, όπως γράφει ο Γεώργιος Φίλης (διδάκτωρ γεωπολιτικής και εκδότης του περιοδικού «Στρατιωτική Ισορροπία και Γεωπολιτική», τ. 10), το κουρδικό στοιχείο, οικονομικά και πληθυσμιακά ελέγχει ήδη την περιοχή και τη Μερσίνα. Τι επιδιώκουν οι Κούρδοι; Αν ανακηρύξουν ανεξάρτητο κράτος στο Βόρειο Ιράκ, θα διεκδικήσουν εδάφη από την Τουρκία και διέξοδο στη θάλασσα. Αυτό θα σημαίνει δύο σεισμικές και καταλυτικές εξελίξεις για ολόκληρη την περιοχή: Πρώτον, την κατάρρευση του Ιράκ και την τριχοτόμησή του, με όλα τα συνεπακόλουθα για την περιοχή. Δεύτερον, τη διχοτόμηση της Τουρκίας, που είναι ο χειρότερος εφιάλτης της. Ανακύπτουν δύο ερωτήματα: Πώς θα αντιδράσει η Τουρκία; Θα αντιδράσει κατά τη γνωστή και πάγια δολοφονική τακτική της: Επιχειρώντας να εξολοθρεύσει το κουρδικό στοιχείο και κατακαίοντας κουρδικές πόλεις και χωριά. Με αποτέλεσμα μιαν ευρύτερη ανάφλεξη με ανάμειξη και άλλων παραγόντων.
Το δεύτερο ερώτημα αφορά τις ΗΠΑ: Πώς θα αντιδράσουν σε ανακήρυξη κουρδικού κράτους και σε διχοτόμηση της Τουρκίας; Η απάντηση ίσως βρίσκεται σε ανάλυση Αμερικανού ειδικού (Peters Ralf: «Blood Brothers: How a better Middle East Would Like» Armed Forces Journal, July 5, 2006), όπου επισημαίνεται ωμά: «Ένα ελεύθερο Κουρδιστάν, εκτεινόμενο από το Ντιγιάρμπακιρ στην Ταυρική, θα αποτελεί το πλέον φιλοδυτικό κράτος στην περιοχή μεταξύ Βουλγαρίας και Ιαπωνίας». Και μιλάμε για έναν κουρδικό πληθυσμό 27-36 εκατομμυρίων. Τέτοιες πιθανές εξελίξεις θα αναδιατάξουν δραματικά, γεωγραφικά, πολιτικά, ενεργειακά, γεωπολιτικά όλη την περιοχή και θα επηρεάσουν αμεσότατα την Ελλάδα και την Κύπρο.


http://www.sigmalive.com/simerini/columns/antistaseis/339329

Διαβάστε περισσότερα...

Χρόνια πολλά!

Το Εν Κρυπτώ σας εύχεται απο καρδιάς καλές γιορτές και χρόνια πολλά!

Διαβάστε περισσότερα...

Υπό διωγμόν η Πομακική γλώσσα

Άλλο ένα ρατσιστικό περιστατικό, από τα χιλιάδες που συμβαίνουν, με στόχο την εξαφάνιση της Πομακικής γλώσσας.
Στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο Κομοτηνής, σε νοσηλευτικό θάλαμο με έξι τουρκόφωνες γυναίκες ασθενείς, νοσηλευόταν και μια Πομάκα, από χωριό της περιοχής του Κέχρου. Το απόγευμα, η Πομάκα, δέχτηκε επισκέψεις από δύο συγγενείς της. Η Πομάκα μιλούσεμε τους συγγενείς της την μοναδική γλώσσα την οποία γνωρίζει από την παιδική της ηλικία, την Πομακική.
Η κουβέντα όμως δεν διήρκεσε πολύ, καθώς η διπλανή τουρκόφωνη ασθενής, πετάχτηκε και τους διέκοψε βίαια, λέγοντάς στους στην Τούρκικη γλώσσα «Ε, ε! Σταματήστε! Σταματήστε να μιλάτε Πομακικά! Γιατί μιλάτε Πομακικά; Τι είσαστε εσείς και μιλάτε γλώσσα που εμείς δεν καταλαβαίνουμε! Πρέπει να μιλάτε Τούρκικα. Εδώ, όλοι μιλάνε Τούρκικα! Να ξέρετε, τα χώματα αυτά είναι Τούρκικα!»...

Οι υπόλοιπες ασθενείς, δυστυχώς, συντάχθηκαν μαζί της, άλλες ενεργητικά και άλλες παθητικά.
Οι δύο επισκέπτες προσπάθησαν να αμυνθούν έναντι της λεκτικής επίθεσης, αλλά μάταια… και σε λίγο χρονικό διάστημα αποχώρησαν από τον θάλαμο πληγωμένοι, απογοητευμένοι και ντροπιασμένοι, επειδή μιλούσαν τη μητρική τους γλώσσα.

Οι διαχρονικά δασκαλεμένες συμπεριφορές τέτοιου τύπου, αποσκοπούν στην κάμψη του φρονήματος των Πομάκων και στον εκφοβισμό τους. Αυτή είναι η κυρίαρχη κουλτούρα των τουρκοφρόνων, την οποία στηρίζουν με χίλιους δυο τρόπους η πολιτεία, η μειονοτική εκπαίδευση και, φυσικά, η αδιάφορη θρακική κοινωνία…

Κατά τα άλλα, στις 26 Σεπτεμβρίου 2010, γιορτάσθηκε η Ευρωπαϊκή Ημέρα Γλωσσών…
Ο εορτασμός του χρόνου θα πρέπει να έχει επίκεντρο τα Πομακοχώρια και την Πομακική γλώσσα!

www.zagalisa.gr, infognomon

Διαβάστε περισσότερα...

Περί θητείας : Μικρό Ιστορικό

Καθολική στρατιωτική θητεία και επαγγελματικός στρατός: Ένα μικρό ιστορικό

Γράφει ο Βελισάριος

Η καθολική υποχρεωτική στρατιωτική θητεία ξεκίνησε στη Γαλλία με τη Γαλλική Επανάσταση, και αξιοποιήθηκε αρχικά από τους Γάλλους στρατηγούς, και κατ΄εξοχήν από το Ναπολέοντα, για να αντισταθούν παρ' ελπίδαν τότε, στους ξένους μοναρχικούς στρατούς που εισέβαλαν στη Γαλλία, και εν συνεχεία να τους τρομοκρατήσουν μέχρι το 1815. Οι Γερμανοί – οι πλέον ταπεινωμένοι από τους Ναπολεόντειους πολέμους – συνειδητοποίησαν πρώτοι την αξία της καθολικής στράτευσης, τις βαθιές αλλαγές που αυτή επέφερε στη διεξαγωγή του πολέμου, και τις κοινωνικές μεταβολές που αυτή προκαλούσε στο εσωτερικό των κοινωνιών. Την υιοθέτησαν και τη διαχειρίστηκαν – στρατιωτικά και πολιτικά.΄Επιπλέον, ανάδυση της καθολικής στράτευσης συνδέθηκε στενά με την βιομηχανική επανάσταση, που καθιστούσε δυνατή τη μαζική παραγωγή τυποποιημένου οπλισμού, που επέτρεπε τον αποτελεσματικό εξοπλισμό τέτοιου είδους στρατών.

Η υιοθέτηση της καθολικής στράτευσης, ειδικά μετά τους Πολέμους της Γερμανικής Διαδοχής, υιοθετήθηκε σταδιακά από όλες τις ηπειρωτικές ευρωπαϊκές χώρες. Εδώ έχει σημασία να παρατηρήσει κανείς ότι η καθολική στράτευση δεν υιοθετήθηκε από δύο προηγμένες χώρες: τη Βρετανία και τις ΗΠΑ, κι αυτό για λόγους υψηλής στρατηγικής και εσωτερικής πολιτικής. Η Βρετανία θεωρούσε ότι σαν νησί δεν ήταν εκτεθειμένη στην άμεση απειλή εισβολής ισχυρών στρατών στο έδαφός της – απειλή από την οποία την εξασφάλιζε το ναυτικό της. Επιπλέον, η Βρετανία επιζητούσε κυρίως την κυριαρχία της σε αποικίες ανά τον κόσμο, που στρατιωτικώς εξαφαλιζόταν από ισχυρό ναυτικό, κι από μικρές, σχετικά, χερσαίες δυνάμεις με προσανατολισμό στις υπερπόντιες εκστρατείες. Αυτός ο Βρετανικός στρατός είναι και το ιστορικό αρχέτυπο του “μικρού κι ευέλικτου” στρατού που έχει επανέλθει στην επικαιρότητα. Από την άλλη, στις ΗΠΑ, η (σχεδόν) καθολική, και πάντως υποχρεωτική στράτευση επιβλήθηκε εκτάκτως μόνον κατά τον Αμερικάνικό Εμφύλιο, και καταργήθηκε αμέσως μετά. Οι αιτίες ήταν δύο: αφ΄ενός η ισχυρότατη (ακόμη τότε) πολιτική παράδοση του ασθενούς κεντρικού κράτους (και των τοπικών εθνοφυλακών – militia), καθώς και το απλούστατο γεγονός ότι οι ΗΠΑ δεν απειλούταν από καμία ισχυρή χώρα, λόγω της γεωγραφικής της απομόνωσης, οπότε απλούστατα δεν υπήρχε και κανείς λόγος ύπαρξης ισχυρού στρατού.

Ο Α΄ΠΠ οδήγησε την καθολική υποχρεωτική στράτευση σε πλήρη επικράτηση στην Ευρώπη, ενώ αμέσως μετά τη λήξη του εμφανίστηκαν οι πρώτες στρατιωτικές ενστάσεις προς αυτόν. Η δραματική εμπειρία του πολέμου, η σοβαρή υποχώρηση της πειθαρχίας κατά το τέλος του πολέμου, καθώς και η αυξανόμενες απαιτήσεις σε εκπαίδευση και πολυπλοκότητα, ιδίως κατά το τέλος του Α' ΠΠ, οδήγησαν ορισμένους σημαντικούς στρατιωτικούς (τον Ντε Γκωλ στη Γαλλία και τον Φον Σέεκτ στη Γερμανία) να εισηγηθούν την υιοθέτηση μικρών (δηλαδή μικρότερων από τους τεράστιους του Α΄ΠΠ) και επαγγελματικών στρατών (αλλά όχι “ευέλικτων” - αυτό είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία). Ο Β΄ΠΠ διέψευσε κατηγορηματικά τις ανησυχίες τους, καθώς ένας στρατός βασιζόμενος στην καθολική στράτευση έθεσε το ιστορικό μέτρο για την στρατιωτική απόδοση – τουλάχιστον στη νεώτερη ιστορία.

Μεταπολεμικά, διεθνώς το θέμα του συστήματος στράτευσης επηρεάστηκε από ορισμένους βασικούς παράγοντες:

Ο Ψυχρός Πόλεμος και ιδίως η αντιπαράθεση στην Ευρώπη επέβαλε την ύπαρξη εξαιρετικά μεγάλων στρατών, που με τη σειρά τους απαιτούσαν καθολική στράτευση. Μόνη εξαίρεση στον κανόνα οι ΗΠΑ, που αδυνατώντας, για λόγους πολιτικής παράδοσης να επιβάλουν καθολική στράτευση (αλλά βασιζόμενες στο σύστημα της επιλεκτικής καθολικής στράτευσης, από το οποίο, μην ξεχνάμε, προέρχεται και η συνήθης ακυρολεξία: “κληρωτός”), που έφερναν έτσι τη Δυτική πλευρά σε μειονεκτική θέση και στην ανάγκη προσφυγής στα πυρηνικά όπλα.
Ο πόλεμος του Βιετνάμ, με τη φθορά που επέβαλε στις Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ, και κυρίως στο πολιτικό τους κύρος στο εσωτερικό, έστρεψαν την πολιτική και στρατιωτική τους ηγεσία στην επιλογή του επαγγελματικού στρατού. Δύο βασικές παρατηρήσεις, σχετικά:

α) Η επιλογή της στροφής από υποχρεωτικά (αλλά όχι καθολικά) στρατεύσιμους σε επαγγελματίες δεν αφορούσε καμία διαπίστωση υστέρησης σε ικανότητα των στρατευσίμων. Όλες οι σχετικές συζητήσεις της δεκαετίας του '70 μετά το Βιετνάμ, αφορούσαν, ουσιαστικά, την “μόνωση” των ενόπλων δυνάμεων από την κοινωνία ώστε να είναι μεγαλύτερη η αντοχή του στρατού (και η ανοχή της κοινωνίας) σε μακρές εκστρατείες. Αυτό αποτελούσε την απλή αναγνώριση του “εκστρατευτικού” ρόλου των αμερικανικών ΕΔ από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, ρόλος αναγνωρισμένος από τη Μεγάλη Βρετανία (με αντίστοιχη γεωπολιτική θεώρηση) ήδη από αιώνες.

β) Η ύπαρξη και ανάπτυξη πυρηνικών όπλων έθεσε την όλη συζήτηση της υψηλής στρατηγικής σε νέα βάση, αφού στην πράξη απομάκρυνε τον ενδεχόμενο μείζονος πολεμικής σύγκρουσης μεταξύ των μεγάλων συμβατικών στρατών (κατά τα πρότυπα των παγκοσμίων πολέμων, ή των μεγάλων ευρωπαϊκών πολέμων του 19ου αιώνα). Η συσχέτιση ισχύος των συμβατικών δυνάμεων, ιδίως στο πεδίο της Ευρώπης, δεν έχασε τη σημασία της αλλά παρέμενε κρίσιμη για την έναρξη και την εξέλιξη οποιασδήποτε κλιμάκωσης, και λιγότερο για την συνολική έκβασή της. Αντίθετα, σε περιφερειακά θέατρα συγκρούσεων, που δε συνδέονταν αυτόματα με πυρηνική κλιμάκωση, και οι συμβατικές δυνάμεις παρέμεναν ο κρίσιμος παράγων ισχύος, η καθολική υποχρεωτική στράτευση διατήρήθηκε ως αυτονόητη αναγκαιότητα.

Τέλος, η λήξη του Ψυχρού Πολέμου οδήγησε σε μία νέα πραγματικότητα: η κατάρρευση του Ανατολικού Συνασπισμού οδήγησε στη λήξη της αντιπαράθεσης στην Ευρώπη. Με τη σειρά του, αυτό οδήγησε στην εξάλειψη της ανάγκης για παρουσία ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων στην Κεντρική Ευρώπη, ενώ επέτρεψε στους νικητές – δηλαδή στους αμερικανούς – πολύ μεγαλύτερη ευχέρεια επεμβάσεων παγκοσμίως, κυρίως έναντι σαφώς υποδεέστερων αντιπάλων, ενισχύοντας πολύ περισσότερο τον εκστρατευτικό ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεών τους. Η αποστράτευση των ευρωπαϊκών στρατιωτικών δυνάμεων, που κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου προστάτευαν τα πάτρια εδάφη τους, καθώς και η παρότρυνση (ή απαίτηση) για μεγαλύτερη εμπλοκή τους σε υπερπόντιες επεμβάσεις οδήγησε κι αυτές στην αναζήτηση εθελοντών επαγγελματιών για τις ανάγκες της επάνδρωσης, αφού μπορούσε να πείσει κανείς Ολλανδούς πολίτες να στρατεύονται υποχρεωτικά για να προστατεύσουν την Ολλανδία από τα σοβιετικά στρατεύματα μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα από τα σύνορά τους, αλλά δύσκολα θα μπορούσε να τους πείσει να στρατευθούν υποχρεωτικά για να εκστρατεύσουν στον Αφγανιστάν..

Στο δεύτερο μέρος : Η στρατηγική και στρατιωτική όψη της θητείας

Διαβάστε περισσότερα...

Περί Θητείας

Το θέμα της στρατιωτικής θητείας απετέλεσε το τελευταίο διάστημα το αντικείμενο αρκετών αναρτήσεων στο Εν Κρυπτώ, χωρίς να λείψουν οι έντονες αντιπαραθέσεις. (1,2,3). Υποστηρικτές του στρατεύματος κληρωτών, θιασώτες του επαγγελματικού μοντέλου και αμφιταλαντευόμενοι σχολιαστές διασταύρωσαν τα ξίφη τους υπέρ της μιας η της άλλης άποψης.

To ζήτημα της Θητείας έχει διάφορες πτυχές : Ιδεολογική, στρατηγική και στρατιωτική. Και στην περίπτωσή μας, έχει κι ένα συγκεκριμένο πλαίσιο αναφοράς: την Ελλάδα, και τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Με βάση τα παραπάνω και έχοντας ως δεδομένο ότι ο δημόσιος διάλογος για το θέμα είναι πάντα ευπρόσδεκτος αποφασίσαμε να κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα σε τρία μέρη τα οποία και θα δημοσιευτούν τις επόμενες μέρες :

Μέρος πρώτο : Ένα μικρό ιστορικό
Μέρος δεύτερο : Η στρατηγική και στρατιωτική όψη της θητείας
Mέρος τρίτο : Η ελληνική περίπτωση

Διαβάστε περισσότερα...

«Aυτοδιάθεση» για... ένωση με την Aλβανία

Tου Γιώργου Δελαστίκ

Περιπετειώδεις και άγνωστης έκβασης ενδέχεται να αποδειχθούν οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης στο Kόσοβο, μετά τις βουλευτικές εκλογές της περασμένης Kυριακής, τις πρώτες που διεξήχθησαν μετά την αμφιλεγόμενη ανεξαρτητοποίηση αυτής της πρώην σερβικής επαρχίας. Kανένα κόμμα δεν συγκέντρωσε απόλυτη πλειοψηφία εδρών. Tο πρώτο κόμμα, το Δημοκρατικό Kόμμα του απερχόμενου πρωθυπουργού Xασίμ Θάτσι, πήρε το 33,5% των ψήφων υπερτερώντας κατά δέκα ολόκληρες εκατοστιαίες μονάδες της Δημοκρατικής Eνωσης Kοσόβου που βγήκε δεύτερο κόμμα με 23,6% έχοντας επικεφαλής τον Iσά Mουσταφά, δήμαρχο της πρωτεύουσας Πρίστινα. Δυναμική είσοδο στη Bουλή έκανε το κίνημα «Aυτοδιάθεση» με ηγέτη τον Aλμπίν Kούρτι, που πρωτοεμφανίστηκε στον κομματικό στίβο και κατέκτησε κατευθείαν την τρίτη θέση με 12,2%, απειλώντας να τινάξει στον αέρα το πολιτικό σκηνικό του Kοσόβου στο εγγύς μέλλον.

Κρατούμενος
Ξεπέρασε το 10% και το κόμμα του πρώην πρωθυπουργού του Kοσόβου Pαμούς Xαραντινάς, ο οποίος βρίσκεται κρατούμενος στη Xάγη όπου δικάζεται για εγκλήματα πολέμου από το δικαστήριο του OHE. Kαταφέρνοντας να υπερβεί το υψηλό όριο του 5% «τρύπωσε» στο κοινοβούλιο και ένας ζάπλουτος Kοσοβάρος επιχειρηματίας με ελβετικό διαβατήριο ονόματι Mπετζέτ Πατσόλι, ο οποίος ηγείται του κόμματος Συμμαχία για ένα Nέο Kόσοβο που φυσικά ίδρυσε ο ίδιος και το οποίο στρέφεται αποκλειστικά γύρω από το άτομό του.

O σχηματισμός κυβέρνησης στο Kόσοβο είναι, προφανώς, κάτι που αφήνει αδιάφορους τους μη άμεσα ενδιαφερόμενους Eυρωπαίους. Σε κρατικό επίπεδο, μόνο η Aλβανία και η Σερβία, λίγο και η ΠΓΔM, έχουν άμεσο συμφέρον να παρακολουθούν τις εκεί εξελίξεις αναφορικά με το σχηματισμό και τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης. Πόσο μάλλον που η πολιτική κουλτούρα των Aλβανών συμπεριλαμβάνει ατελείωτους καβγάδες, παζάρια, χρηματικές και πολιτικές συναλλαγές χωρίς αρχές και όρια - εν ολίγοις κυβέρνηση θα σχηματιστεί οπωσδήποτε στο Kόσοβο και η σύνθεσή της δεν θα προκαθορίζει σε τίποτα τις ιδεολογικοπολιτικές κατευθύνσεις της πέραν της νομής της εξουσίας και του διαμοιρασμού των υλικών αγαθών που αυτή συνεπιφέρει.

Aντιθέτως, ενδιαφέρον παρουσιάζουν κάποιες συγκαλυμμένα απειλητικές δηλώσεις του Xασίμ Θάτσι, στον απεσταλμένο της γερμναικής Frankfurter Allgemeine που αφορούν την Eυρώπη και τα Bαλκάνια.

H άρνηση πέντε χωρών της E.E. να αναγνωρίσουν το Kόσοβο ως ανεξάρτητο κράτος (Eλλάδα, Kύπρος, Iσπανία, Pουμανία, Σλοβακία) «δίνει ώθηση στα εθνικιστικά αισθήματα στο Kόσοβο» είπε ο Θάτσι. Δεν σταμάτησε εκεί.

Προειδοποίησε «τα κράτη της E.E. που δεν μας αναγνωρίζουν» να προχωρήσουν το ταχύτερο δυνατό σε αναγνώριση του Kοσόβου «επειδή περαιτέρω δισταγμοί στην ενσωμάτωση της χώρας του στη Δύση απειλούν την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή» αναφέρει το ρεπορτάζ της εφημερίδας.

«Aν η E.E. δεν ενεργήσει γρήγορα, μπορεί η απάντησή της να έρθει πολύ αργά», είπε ο Θάτσι. Kαι όταν ο Γερμανός δημοσιογράφος τον ρώτησε τι εννοεί με αυτό, ο Kοσοβάρος πρωθυπουργός απάντησε ότι «αν τίποτα δεν κινηθεί, θα μπορούσαν στο μέλλον να καθορίζουν ποια θέματα βρίσκονται στην ατζέντα του Kοσόβου άλλοι παράγοντες, όχι πλέον η E.E.».

Προτεκτοράτο των HΠA
O Θάτσι εννοεί φυσικά ότι οι «άλλοι παράγοντες» θα είναι οι Aμερικανοί. «H αμερικανική οικονομική και πολιτική επιρροή στο Kόσοβο δεν έχει όμοιά της» γράφει η απεσταλμένη της γαλλικής Le Monde στην Πρίστινα. «H πρεσβεία των HΠA είναι εντυπωσιακή, έχει καμιά εξηνταριά (!) διπλωμάτες έναντι δύο που έχει η Γαλλία», σημειώνει με νόημα η Γαλλίδα δημοσιογράφος, υποδηλώνοντας ότι η αμερικανική πρεσβεία στο Kόσοβο είναι κέντρο άλλων δραστηριοτήτων - προφανώς κατασκοπίας, χωρίς να το λέει - σε όλα τα Bαλκάνια.

«H ενσωμάτωση του Kοσόβου στο NATO και την E.E. είναι η αποστολή που μου μένει να εκπληρώσω» της λέει ο Θάτσι. «Στο γραφείο του, όμως, ψάχνει κανείς μάταια να βρει ένα ευρωπαϊκό σύμβολο. Στην είσοδο θρονιάζονται μεγαλοπρεπώς η σημαία του Kοσόβου και εκείνη των... HΠA», σημειώνει η δημοσιογράφος της Le Monde.

«Aυτοδιάθεση»
Tο πραγματικά νέο φαινόμενο όμως αυτών των εκλογών είναι η εμφάνιση και η εκλογική επιτυχία με 12,2% του κινήματος «Aυτοδιάθεση» εξαιτίας των θέσεων που αυτό πρεσβεύει.

Σπάζοντας όλα τα πολιτικά ταμπού στο Kόσοβο, η «Aυτοδιάθεση» τάσσεται υπέρ της άμεσης αποχώρησης όλων των ξένων στρατευμάτων από το Kόσοβο, υπέρ της κατάργησης του «Συντάγματος Aχτισάαρι» και της ανακήρυξης του Kοσόβου σε καθαρά αλβανικό κράτος, υπέρ της απομάκρυνσης όλων των ξένων οργανώσεων - με μυστήριους συχνά ρόλους - που έχουν εγκατασταθεί εκεί. Tο σημαντικότερο από όλα είναι ότι η «Aυτοδιάθεση» τάσσεται χωρίς περιστροφές υπέρ της ένωσης του Kοσόβου με την Aλβανία σε ένα ενιαίο αλβανικό κράτος.

Tο γεγονός ότι ένα κόμμα με αυτές τις «εξτρεμιστικές» για το Kόσοβο θέσεις προβλήθηκε τις τελευταίες ημέρες εντυπωσιακά από τον γερμανικό Tύπο, δεξιό και σοσιαλδημοκρατικό, μας προκαλεί την εντύπωση ότι το επόμενο διάστημα θα χρειαστεί να ασχοληθούμε περισσότερο με την «Aυτοδιάθεση».

Κραυγαλέα νοθεία
H κατανομή των εδρών στο 120μελές κοινοβούλιο του Kοσόβου δεν είχε ανακοινωθεί μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές. Θα υπάρξουν επίσης αμφισβητήσεις, νομικά βάσιμες, για αρκετές έδρες, όπου ιδίως το κόμμα του Θάτσι προχώρησε σε κραυγαλέα νοθεία.

Σε εκλογικό τμήμα «τα ψηφοδέλτια στην κάλπη ήταν περισσότερα από τις υπογραφές των ψηφοφόρων στις εκλογικές καταστάσεις» αναφέρει χαρακτηριστικά ανακοίνωση της αμερικανικής πρεσβείας στην Πρίστινα.

Σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις παρουσιάστηκε να έχει ψηφίσει το 94% των ψηφοφόρων (τη στιγμή που ο γενικός μέσος όρος συμμετοχής στις εκλογές ήταν μόλις 47,8%) και κατά «σύμπτωση» το ποσοστό του Θάτσι στα εκλογικά αυτά τμήματα ήταν... 92%.

O Θάτσι θα πάρει το πολύ 40 έδρες με το αποτέλεσμα που έφερε, οπότε θα του λείπουν τουλάχιστον 20 για να σχηματίσει κυβέρνηση. Eκπρόσωποι των τριών μεγαλύτερων κομμάτων μετά από εκείνο του Θάτσι (Δημοκρατική Eνωση, Aυτοδιάθεση, Συμμαχία για το Mέλλον του Kοσόβου) έσπευσαν να δηλώσουν μετά τις εκλογές ότι δεν προτίθενται να συνεργαστούν με το Δημοκρατικό Kόμμα του Θάτσι.

Aν όντως ισχύσει αυτό, τότε οι μοναδικοί δυνάμει σύμμαχοι που απομένουν στον Θάτσι είναι ο Eλβετοκοσοβάρος επιχειρηματίας Πατσόλι, που θα πάρει γύρω στις 8 έδρες και οι... Σερβοκοσοβάροι, των οποίων ο κύριος όγκος δεν ψήφισε στις εκλογές, αλλά το Σύνταγμα του Kοσόβου που έφτιαξε ο Φινλανδός Aχτισάαρι προβλέπει γι’ αυτούς υποχρεωτικά 10 έδρες από τις 120, έστω και αν ψήφισαν... δέκα Σερβοκοσοβάροι ψηφοφόροι!

http://www.imerisia.gr/

Διαβάστε περισσότερα...

Παπανικολής : Από το Y2 (1928) στο S120 (2010)

Tα παιχνίδια της ιστορίας..

H είδηση περί άφιξης στην Ελλάδα, του υποβρυχίου Παπανικολής, του πρώτου από τα 6 παραγγελθέντα υποβρύχια Type 214 του Πολεμικού Ναυτικού, συνοδεύτηκε από έντονες αντιπαραθέσεις σχετικά με τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν κατά την διάρκεια του πολυήμερου πλου προς τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας (βλέπε : Ξεκινά τις δοκιμές στο Αιγαίο το «Παπανικολής»). Eνώ η ιστορία που ξεκίνησε στις 15 Φεβρουαρίου 2000, με την υπογραφή της πρώτης σύμβασης για 3 υποβρύχια Type 214, αρχίζει να εισέρχεται στην τελική της φάση αποφασίσαμε να κάνουμε μια μικρή αναδρομή στο ιστορικό παρελθόν των ελληνικών υποβρυχίων και συγκεκριμένα στις αναποδιές που συνάντησε ο παλαιότερος "συνονόματος" του S-120, το θρυλικό Υ-2 Παπανικολής το οποίο δόξασε το Πολεμικό Ναυτικό και την χώρα μας κατά την διάρκεια του Β'ΠΠ.

Την δεκαετία του '20 το τότε Βασιλικό Πολεμικό Ναυτικό αγοράζει 6 καινούργια υποβρύχια, τα οποία στην συνέχεια παρουσίασαν ποικίλης φύσεως προβλήματα. Ένα εξ΄αυτών έλαβε το όνομα "Παπανικολής".

Η ιστορία ξεκινά τον Μάιο του 1924 οπότε και παραγγέλλονται σε γαλλικά ναυπηγεία, 2 υποβρύχια τύπου Laubeuf-Schneider, για να αυξηθεί έως το 1926 με διαδοχικές παραγγελίες ο αριθμός των παραγγελθέντων σε 6. Τα υποβρύχια αυτά, αποτελούσαν τον δεύτερο τύπο υποβρυχίου που έθεσε σε επιχειρησιακή χρήση το Πολεμικό Ναυτικό, μετά από τα πρώτα 2 (ΔΕΛΦΙΝ, ΞΙΦΙΑΣ) και πάλι γαλλικά, που είχαν παραγγελθεί το 1910-1911. Από αυτά το ΔΕΛΦΙΝ, έδρασε επιχειρησιακά στην διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων και μάλιστα υπήρξε το πρώτο παγκοσμίως υποβρύχιο που επιχείρησε εκτόξευση τορπίλης στην διάρκεια επιχειρήσεων.

Τα πρώτα 2 γαλλικά υποβρύχια της παραγγελίας του 1924, ονομάστηκαν ΚΑΤΣΩΝΗΣ και ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ και κατά την διάρκεια της ναυπήγησής τους, ο γαλλικός οίκος αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα με αποτέλεσμα να μετατίθεται διαρκώς η ημερομηνία ολοκλήρωσή τους. Στην διάρκεια των δοκιμών που πραγματοποιήθηκαν στην Γαλλία, υπό την επίβλεψη των Γάλλων, τα υποβρύχια παρουσίασαν διάφορα τεχνικά προβλήματα και αστοχίες υλικού, σε διάφορα υποσυστήματα και τους κινητήρες τους. Το καλοκαίρι του 1927 έγινε γνωστό, ότι το πρώτο υποβρύχιο που επρόκειτο να παραδοθεί, το ΚΑΤΣΩΝΗΣ, δεν ήταν σε θέση να αναπτύξει την προβλεπομένη από την σύμβαση ταχύτητα και η αποστολή των Ελλήνων αξιωματικών αρνήθηκε την παραλαβή του.


Από την άλλη πλευρά τα γαλλικά ναυπηγεία αντιμετωπίζοντας οικονομικά προβλήματα, αρνούντο να καταβάλουν τις προβλεπόμενες ρήτρες βάσει της σύμβασης. Τελικά, το ελληνικό Δημόσιο και ο γαλλικός ναυπηγικός οίκος, κατέφυγαν σε διαιτησία, οπότε επήλθε συμβιβασμός μεταξύ των δύο πλευρών και η παραλαβή έγινε κανονικά, ενώ η άφιξη στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε μόλις τον Ιούνιο του 1928(!). Χαρακτηριστικό όμως της σοβαρότητας των προβλημάτων που αντιμετώπισε το ΚΑΤΣΩΝΗΣ, είναι ότι το δεύτερο κατά σειρά υποβρύχιο ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ, το οποίο και αυτό αντιμετώπισε προβλήματα με τις επιδόσεις ταχύτητας, είχε ήδη καταφθάσει στην Ελλάδα από τον Δεκέμβριο του 1927!

Το ναυπηγικό πρόγραμμα 6 υποβρυχίων όμως, συνέχισε να συναντά προβλήματα. Έτσι τον Ιούνιο του 1926 και ενώ είχε σταλεί στην Γαλλία, το πλήρωμα του υπό ναυπήγηση ΓΛΑΥΚΟΣ για την εκπαίδευση σε αυτό και την τελική παραλαβή, έγινε γνωστό από τις εφημερίδες ότι το πλήρωμα των ναυτών στασίασε, επηρεαζόμενο από την κομμουνιστική προπαγάνδα στην Γαλλία και αρνήθηκε την υπηρεσία στο υποβρύχιο. Επίσης και τα υπόλοιπα 4 υποβρύχια αντιμετώπισαν ποικίλα προβλήματα, αλλά και με τις προδιαγραφές ταχύτητας, οπότε το ελληνικό Δημόσιο κατέφυγε σε συμβιβαστικές λύσεις με τα γαλλικά ναυπηγεία ως προς το ποσό των ποινικών ρητρών που εισέπραξε από αυτά. Τον Ιούλιο του 1929, στο ΓΛΑΥΚΟΣ σημειώθηκε ατύχημα, στο οποίο τραυματίστηκαν 3 μέλη του πληρώματός του.

Ταυτόχρονα και η επιχειρησιακή εκπαίδευση των υποβρυχίων στο Πολεμικό Ναυτικό, παρουσίασε προβλήματα, με την εμφάνιση βλαβών, τα οποία μάλιστα απασχόλησαν και το ελληνικό κοινοβούλιο. Τον Μάρτιο του 1928, αναφέρθηκε ότι «εκάη το επαγώγιμον» του ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ, πιθανόν εξαιτίας αμελείας του πληρώματος. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, έγινε γνωστό ότι η συμμετοχή του ιδίου υποβρυχίου σε γυμνάσια, αναβλήθηκε εξαιτίας βλάβης που εντοπίστηκε λίγο πριν την έναρξή τους σε «ένα εξάρτημα της αντλίας σαρώσεως του αριστερού πετρελαιοκινητήρος» εξαιτίας αμελείας. Ακολούθως λίγες ημέρες αργότερα παρατηρήθηκε «διαρροή ενός καρφιού εντός της αριστεράς εξωτερικής πετρελαιοδεξαμενής» για να ακολουθήσουν κι άλλες, οπότε το υποβρύχιο ακινητοποιήθηκε.

Παρ’ όλο που το Πολεμικό Ναυτικό από το 1935 ήδη, εξέταζε το ενδεχόμενο αντικατάστασης των 2 πρώτων υποβρυχίων εξαιτίας της λήξης του ορίου ζωής, εν τούτοις τα υποβρύχια αυτά πολέμησαν και δόξασαν το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μετά από τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που εν τω μεταξύ είχε καταβάλει το προσωπικό για την διατήρησή του και την πολεμική του δράση.

Ολοκληρώνοντας την ιστορική αυτή αναδρομή, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι την σημαία που υψώθηκε στο υποβρύχιο ΚΑΤΣΩΝΗΣ το 1928, η οποία ήταν πολυτελεστάτη, είχαν προσφέρει τα χωριά και η πόλη της Λειβαδιάς, έπειτα από εράνους που είχαν διενεργήσει γι’ αυτόν τον σκοπό. Η προσφορά αυτή απετέλεσε μια αγνή ένδειξη τιμής του τόπου καταγωγής του περίφημου Ναυάρχου Λάμπρου Κατσώνη.

Ίσως η ιδέα επανάληψης σήμερα μιας παρόμοιας ευγενικής χειρονομίας για το υπό παράδοση σύγχρονο υποβρύχιο S-123 ΚΑΤΣΩΝΗΣ, να συμβάλλει όχι μόνο στην ιστορική μνήμη, αλλά και στην ευδόκιμη υπηρεσία των νέων υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού, στα πρότυπα των πλοίων που με τα ίδια ονόματα, τίμησαν κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι πρόγονοι των σημερινών πληρωμάτων της Διοίκησης Υποβρυχίων.

Διαβάστε περισσότερα...

Υποδοχή του "Παπανικολή" στον Ναύσταθμο Σαλαμίνας

21/12/2010 : Φωτογραφίες απο την υποδοχή του.."διαλυμένου" κατα κάποιους S-120 στον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Eυχόμαστε ολόψυχα καλά ταξίδια και καλό κυνήγι..

Περισσότερες φωτογραφίες :

Διαβάστε περισσότερα...

Ομάδα Αεροπορικών Επιδείξεων με F-16 (F-16 Demo Team)

H Ομάδα Αεροπορικών Επιδείξεων με F-16 (F-16 Demo Team) δημιουργήθηκε το Φεβρουάριο του 2010, συνεχίζοντας την ένδοξη ιστορία των ακροβατικών σμηνών της ΠΑ: «Καρέ των Άσσων», «Acro Team», «Ελληνική Φλόγα», «Νέα Ελληνική Φλόγα» καθώς και του μεμονωμένου Αεροσκάφους Αεροπορικών Επιδείξεων Τ-6Α Texan II.

Αποτελεί ένα φιλόδοξο πρόγραμμα εκτέλεσης αεροπορικών επιδείξεων, που σκοπό έχει την ανύψωση του ηθικού του προσωπικού όχι μόνο της ΠΑ αλλά των ΕΔ γενικότερα. Επιπλέον στόχος είναι η διάδοση και καλλιέργεια της αεροπορικής ιδέας στην Ελληνική κοινωνία μέσω της προβολής του έργου της Πολεμικής Αεροπορίας. Το πρόγραμμα εκπαίδευσης διάρκειας 28 ημερών, ξεκίνησε στις 4 Ιανουαρίου 2010 και ολοκληρώθηκε την 1η Φεβρουαρίου 2010 στην 115 Πτέρυγα Μάχης στην Αεροπορική Βάση Σούδας.

Η ομάδα εκπαιδεύτηκε από εκπαιδευτές της «Viper West F-16 Demo Team», που εδρεύει στην Αεροπορική Βάση Hill της πολιτείας Utah και είναι μία από τις ομάδες Αεροπορικών Επιδείξεων της Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Για το κομμάτι των αεροπορικών επιδείξεων επιλέγησαν δύο Ιπτάμενοι Αξιωματικοί, ένας από την 340 Μ και ένας από την 343 Μ.


Εξαιρετικά σημαντικό και ουσιαστικό ρόλο στην επιτυχία του εγχειρήματος διαδραματίζουν και τα υπόλοιπα μέλη της F-16 Demo Team. Ο λόγος για τον Αξιωματικό Παρατηρητή Ασφαλείας Εδάφους, ο οποίος είναι υπεύθυνος με για τον συνεχή έλεγχο ασφαλούς εκτέλεσης του πτητικού προγράμματος, της τήρησης των περιορισμών ύψους πτήσης ενώ επεμβαίνει και δίνει οδηγίες για διακοπή των ελιγμών αν κρίνει ότι κάτι δεν εκτελείται σωστά. Για την κατανόηση του προγράμματος επίδειξης και των ελιγμών που εκτελούνται υπάρχει ένας Αξιωματικός Αφηγητής ο οποίος περιγράφει και εξηγεί στο κοινό τα ακροβατικά που εκτελούνται. Αυτός πλαισιώνεται από τον Υπεύθυνο βιντεοσκόπησης ο οποίος καταγράφει με κάμερα την αεροπορική επίδειξη.


Την ομάδα συμπληρώνουν τρεις Τεχνικοί, οι οποίοι εκτός από την προετοιμασία των αεροσκαφών επίδειξης για πτήση εκτελούν σε συγχρονισμό και σε συνεννόηση με τον Ιπτάμενο, τους ελέγχους, τις διαδικασίες και τα σήματα προσφέροντας ένα πολύ όμορφο θέαμα στο κοινό που παρακολουθεί την επίδειξη.

Το χαρακτηριστικό κλήσης που χρησιμοποιείται από την Ομάδα Αεροπορικών Επιδείξεων με F-16 είναι «Ζεύς».

Στις 7 Νοεμβρίου 2010, η ομάδα F-16 Demo Team της Πολεμικής Αεροπορίας πραγματοποίησε την πρώτη επίσημη αεροπορική επίδειξη στην 114 Πτέρυγα Μάχης στην Αεροπορική Βάση της Τανάγρας, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την εορτή των προστατών της Πολεμικής Αεροπορίας Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ.

http://www.haf.gr/el/f-16%20demoteam/default.asp

Φωτογραφίες του Αντώνη Τσαγκαράτου και του Γιώργου Ψαρρά από το τρέχον τεύχος του HAFy

Διαβάστε περισσότερα...

Όταν σκάβεις το λάκκο του άλλου..

..πέφτεις στο λάκκο που σου σκάβουν τα 20 εκατομμύρια Κούρδοι.

του Σάββα Καλεντερίδη

Η Τουρκία, με ιδιαίτερη ένταση τα τελευταία χρόνια, εφαρμόζοντας μεθόδους εξαγοράς και όπου αυτό δεν φέρνει αποτέλεσμα μεθόδους τρομοκρατίας κυρίως επί των Πομάκων και των Ρομά, προσπαθεί να δημιουργήσει μια εθνική μειονότητα στη Θράκη, παρότι αυτή έχει χαρακτηριστεί ως θρησκευτική μειονότητα με βάση τη συνθήκη της Λοζάνης. Και χαρακτηρίστηκε ως θρησκευτική (μουσουλμανική) μειονότητα, ακριβώς επειδή οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της Θράκης δεν έχουν κοινή εθνική καταγωγή, είναι δηλαδή Πομάκοι, Ρομά και Τούρκοι.

Η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη τις ψυχροπολεμικές ΝΑΤΟϊκές φοβίες, με βάση τις οποίες οι σλαβόφωνοι Πομάκοι υπήρχε κίνδυνος να αποτελέσουν ένα Δούρειο Ίππο του κομμουνιστικού μπλοκ σε μια νατοϊκή χώρα, όπως ήταν η Ελλάδα, κατόρθωσε, εκμεταλλευόμενη τις μυωπικές αν όχι ξενόδουλες κυβενρήσεις της Αθήνας, να επιβάλλει τη διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας στους Πομάκους και τους Ρομά, ανοίγοντας έτσι την κεκρόπορτα για τον εκτουρκισμό του τους.

Τα τελευταία χρόνια, ο εκάστοτε Τούρκος πρόεξενος αλλά και ανώτατοι αξιωματούχοι της Τουρκίας, ξεπερνώντας κάθε όριο διπλωματικής και πολιτικής δεοντολογίας και ευπρέπειας, ακολουθούν φανερά μια ρατσιστική-φασιστική πολιτική βίαιου εκτουρκισμού των Πομάκων και των Ρομά της ελληνικής Θράκης, υπό την ακατανόητη ανοχή του ελληνικού κράτους, το οποίο, να σημειωθεί, επί δεκαετίες παρακολουθεί την Τουρκία να εφαρμόζει συστηματική πολιτική εθνοκάθαρσης των Ελλήνων της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου, χωρίς να λαμβάνει κανένα πολιτικό μέτρο στη λογική της αμοιβαιότητας -αν και είναι τραγικό να μιλά κανείς για αμοιβαιότητα στη βαρβαρότητα- για να διατηρήσει την πληθυσμιακή ισορροπία που προβλέπει η Συνθήκη της Λοζάνης.

Ενώ λοιπόν η κατάσταση έχει όπως προαναφέρθηκε, στην Τουρκία βρίσκεται σε εξέλιξη ένα ζήτημα που θα οδηγήσει, αργά ή γρήγορα, ήπια ή με αναταράξεις, σε μεγάλες ανατροπές στο εσωτερικό αλλά και στον περίγυρο της Τουρκίας.

Μιλάμε για το Κουρδικό, ένα όπλο που η Ελλάδα αφήρεσε από τη διπλωματική και πολιτική της φαρέτρα, στέλνοντας τον ηγέτη του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, Αμπντουλλάχ Οτζαλάν,στα χέρια των Τούρκων διωκτών του.

Τις μέρες αυτές, όπως γράψαμε και χθες, βρίσκονται σε εξέλιξη σοβαρές διεργασίες για την αυτονομία των Κούρδων της Τουρκίας. Μια από τις συζητήσεις που έγιναν τις μέρες αυτές για το θέμα, είναι και αυτή του ηγετικού στελέχους και Γενικού Γραμαμτέα του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης, Cihan Paçacı, με τη δημοσιογράφο Nergis DEMİRKAYA, για την ιστοσελίδα İNTERNETHABER.

Ένα από τα ζητήματα που θίχτηκαν κατά τη διάρκεια της συζήτησης, είναι και αυτό της ταυτότητας των Κούρδων. Παραθέτουμε σε κατά λέξη μετάφραση τις θέσεις του Πατσατζή για το θέμα, σημειώνοντας την υποκρισία και την πολιτική δυο μέτρων και δυο σταθμών που ακολουθεί η Τουρκία και σ' αυτό το θέμα, εξ ου και ο τίτλος της ανάρτησής μας:

Ερώτηση: Και καλά. πώς θα επιλυθεί το Κουρδικό Πρόβλημα;

Απάντηση : Με το να ονομάζουμε το πρόβλημα Κουρδικό, κάνουμε ήδη το πρώτο λάθος. Αν επιβληθεί ένα αίτημα σε εθνοτική βάση, τότε δημιουργείται μια νέα εθνική μειονότητα στην Τουρκία. Οι μειονότητες που κατοικούν στην Τουρκία καθορίστηκαν με τη συνθήκη της Λοζάνης (αυτή που παραβιάζουν οι Τούρκοι στ Θράκη, σ.τ.μ.). Όλοι οι άλλοι κάτοικοι της Τουρκίας, αποτελούν ο καθένας μέλος του υπερήφανου Τουρκικού έθνους. Στην ίδια κατηγορία συμπεριλαμβάνονται και οι κουρδικής καταγωγής πολίτες. Αν τα αιτήματά τους παρουσιαστούν ως κοινωνικά, (σε περίπτωση που τους παραχωρηθούν) τότε δημιουργείται μια νέα μειονότητα και αυτό το λάθος οδηγεί μια περιοχή σε αυτονομία και ανοίγει ο δρόμος για δημιουργία κράτους σε επόμενη φάση. Εμείς ζήσαμε μαζί (με τους Κούρδους) επί χίλια χρόνια. Δώσαμε και πήραμε νυφες. Ο καθένας από μας αν ψάξει τρεις γεννιές πίσω, δεν ξέρει τί θα βρεί για την καταγωγή του. Εμείς που ζούμε σε αυτή τη γεωγραφική περιοχή, λέμε ότι έχουμε τουρκική ταυτότητα. Η τουρκική ταυτότητα δεν βασίζεται στη γενετική και τη φυλετική καταγωγή. Είναι μια πολιτισμική, μια ανώτερη ταυτότητα".

Εμείς από την πλευρά μας να σημειώσουμε ότι οι θέσεις που αναπτύσσει και υποστηρίζει, όσον αφορά τις μειονότητες που αφορούν την Τουρκία και καθορίζονται με βάση τη συνθήκη της Λοζάνης, ο Πατσατζή, είναι οι θέσεις του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, του Γενικού Επιτελείου και του τουρκικού βαθέος κράτους.

Να σημειώσουμε επίσης ότι οι ίδιοι αυτοί φορείς, καταπάτησαν βάναυσα τη συνθήκη της Λοζάνης, εφαρμόζοντας με τον πιο βάρβαρο τρόπο την πολιτική της συστηματικής εθνοκάθαρσης εναντίον των Ελλήνων της Πολης, της Ίμβρου και της Τενέδου και συνεχίζουν να την καταπατούν στη Θράκη, χρησιμοποιώντας τα φαντάσματα του ισλαμοκεμαλικού φασισμού, που εμφανίζονται πότε με τη μορφή του ίδιου του Τούρκου πρωθυπουργού, που μιλά για τουρκική μειονότητα, πότε με τη μορφή υπουργών, προξένων, ξευδομουφτήδων και άλλων φασιστοειδών πρακτόρων της Άγκυρας.

Όμως είπαμε, όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου, πέφτει στο λάκκο που του σκάβουν τα 20 εκατομμύρια Κούρδοι.

* Στην φωτογραφία ο Γενικός Γραμματέας του Εθνικιστικού Κόμματος ΜΗΡ, Τζιχάν Πατσατζή, υπό το βλέμμα τριών αρχιφασιστών: Τουρκές-Κεμάλ-Μπαχτσελί

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/12/20.html

Διαβάστε περισσότερα...

Πώς μπορούν να πιάσουν τόπο 18 εκ. Ευρώ...

Σε ελληνικά χέρια βρίσκεται πλέον και η δεύτερη παρτίδα αυτοκινούμενων πυροβόλων Μ-109Α3GEA2, από το σύνολο των 223 που αποκτήθηκαν από τα γερμανικά αποθέματα, έναντι εξαιρετικά χαμηλού τιμήματος (18 εκ. Ευρώ ή 80.000 Ευρώ ανά πυροβόλο). Τα 80 Μ-109 ξεφορτώθηκαν στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης την περασμένη Παρασκευή 17/12 και ως τα τέλη του χρόνου αναμένεται να ακολουθήσει η τρίτη παρτίδα, καθώς και πρόσθετα φορτία ανταλλακτικών. Η είδηση δημοσιεύτηκε στον αμυντικό τύπο, αλλά γενικά πέρασε «στα ψιλά». Κακώς, γιατί πρόκειται μάλλον για τη σημαντικότερη αναβάθμιση της μαχητικής ισχύος του ΕΣ εδώ και δεκαετίες, σημαντικότερη ίσως και από την ευρεία ανανέωση του αρματικού του δυναμικού που επιτεύχθηκε κατά τη δεκαετία του ’90. Υπερβολή; Μάλλον όχι.

Η παραλαβή των Μ-109Α3GEA2 επιφέρει δύο κρίσιμες αλλαγές στον ΕΣ:

Η πρώτη αλλαγή αφορά τις ηπειρωτικές μονάδες που θα αξιοποιήσουν τα παραλαμβανόμενα πυροβόλα, αντικαθιστώντας με αυτά τα αμερικανικής προέλευσης Μ 109Α1Β/Α2. Οι μονάδες αυτές θα κάνουν ένα μικρό τεχνολογικό άλμα, καθώς τα γερμανικά πυροβόλα εκτός του 30% μεγαλύτερου βεληνεκούς (24, 7 έναντι 18,1 χλμ) ενσωματώνουν πλήθος εκσυγχρονισμών, σε αντίθεση με τα αμερικανικά Μ109 που παραμένουν στο τεχνολογικό επίπεδο που τα παρέλαβε ο ΕΣ το 1970-1980. Ειδικά το σύστημα AURORA που διαθέτουν τα Μ-109Α3GEA2 επιτρέπει τον αυτόνομο καθορισμό της θέσης του πυροβόλου και συνεπώς πολύ μεγαλύτερη ευελιξία στη χρήση του. Σε συνδυασμό με τα ΚΔΠ του ΕΣ (εκκρεμεί προμήθεια πρόσθετων Μ-577 από τις ΗΠΑ), προκύπτει μια εκθετική βελτίωση του ελέγχου πυρός για όλες τις Α/Κ ΜΜΠ του ηπειρωτικού χώρου, η οποία μεταφράζεται σε ισχυρότερη υποστήριξη πυροβολικού για όλες τις κρίσιμες ταξιαρχίες, ειδικά στον Έβρο. Τον ίδιο σκοπό εξυπηρετεί η αύξηση του αριθμού των σωλήνων ανά μοίρα (από 12 στους 18), που καθίσταται εφικτή λόγω της πληθώρας του υλικού. Τέλος, δευτερεύον (αλλά καθόλου αμελητέο σε περίοδο επιχειρήσεων) κέρδος είναι η ηλεκτρική υποβοήθηση της διαδικασίας γέμισης του πυροβόλου με το σύστημα ΑΗΚ, που μειώνει την κόπωση του πληρώματος και έτσι επιτρέπει στο πυροβόλο να διατηρήσει υψηλότερο ρυθμό βολής. Συνολικά, οι Α/Κ μοίρες των ηπειρωτικών ταξιαρχιών του ΕΣ θα «ανέβουν κατηγορία», με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό.

Η δεύτερη αλλαγή είναι ακόμα κρισιμότερη, και αφορά τις νησιωτικές μονάδες που θα υποδεχθούν τα Μ 109Α1Β/Α2. Οι μονάδες αυτές στην πλειονότητά τους είναι σήμερα εξοπλισμένες με ρυμουλκούμενα πυροβόλα, γεγονός που περιορίζει δραματικά την ευκινησία τους. Αντιμετωπίζοντας συγκέντρωση πολλαπλάσιων τουρκικών πυροβόλων, υποστηριζόμενων από ραντάρ αντιπυροβολικού, στη μικρασιατική ακτή, οι μονάδες αυτές θα ήταν ουσιαστικά καταδικασμένες να σιγήσουν πολύ σύντομα. Ο εξοπλισμός τους με αυτοκινούμενα πυροβόλα (που παρεμπιπτόντως μειώνει και τις ανάγκες επάνδρωσης τους στο μισό περίπου) αλλάζει αυτά τα δεδομένα. Παρ’ ότι το πρόβλημα της υπεροπλίας του τουρκικού πυροβολικού παραμένει (και μάλιστα με νέα μέσα επιτήρησης όπως τα UAVs), τα Μ-109 θα δώσουν τη δυνατότητα στις νησιωτικές μοίρες πυροβολικού, ακολουθώντας κατάλληλες τακτικές, να επιβιώσουν και να παρεμβαίνουν στον αγώνα με τα πυρά τους. Τα συγκεκριμένα πυροβόλα υστερούν βέβαια σε βεληνεκές σε σύγκριση με τα τουρκικά, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Το ζητούμενο από τις νησιωτικές μοίρες δεν είναι οι αποστολές αντιπυροβολικού αλλά πρωτίστως η προσβολή των αποβατικών δυνάμεων και η άμεση υποστήριξη των μαχόμενων τμημάτων.

Όποιος έχει δει τα αποτελέσματα των βομβιδοφόρων της ΠΥΡΚΑΛ σε μια έκταση (χερσαία ή θαλάσσια), γνωρίζει ότι η παρέμβαση του πυροβολικού μπορεί να είναι καταλυτική για την απόκρουση μιας αποβατικής ενέργειας.

Πολύ περισσότερο σήμερα, που η μειωμένη επάνδρωση έχει οδηγήσει στο κλείσιμο μονάδων και την ελλιπή κάλυψη κάποιων τομέων, η «μακρά χειρ» του πυροβολικού μπορεί να αναπληρώσει (ως ένα σημείο) την καχεξία των μονάδων της πρώτης γραμμής. Επομένως η μηχανοκίνηση του πυροβολικού των νησιωτικών μοιρών έχει στρατηγική αξία, γιατί αντισταθμίζει την υποβάθμιση που παρατηρείται σε άλλους τομείς και έτσι αναβαθμίζει, ή έστω διατηρεί σε υψηλό επίπεδο, την αποτρεπτική εικόνα της χώρας.

Έτσι μπορούμε να προσδοκούμε ότι μέχρι το καλοκαίρι του 2010 το πυροβολικό μάχης του ΕΣ θα έχει αλλάξει ριζικά μορφή. Ας θυμηθούμε τώρα ξανά πόσο κόστισε αυτή η κρισιμότατη αύξηση της μαχητικής ικανότητας του ΕΣ: μόλις 18 εκατομμύρια Ευρώ, την ώρα που για άλλα, ήσσονος σημασίας θέματα, το ελληνικό κράτος ξοδεύει πολλαπλάσια ποσά. Και για να κάνουμε μια απλή σύγκριση, το 2000 το ελληνικό κράτος πλήρωσε 20,3 δις δρχ. (δηλ. σχεδόν 60 εκ. Ευρώ) για 12 (δώδεκα) σλοβακικά Α/Κ πυροβόλα Zuzana, τα οποία είχαν κριθεί από το ΓΕΣ ακατάλληλα και κατέληξαν στην Κύπρο. Σήμερα, με το 1/3 αυτού του ποσού, αναγεννάται ολόκληρο το ελληνικό πυροβολικό...

Το δίδαγμα που βγαίνει από την υπόθεση των γερμανικών Μ-109 είναι ότι μερικές φορές δεν «δει χρημάτων» αλλά οξυδέρκειας, εφευρετικότητας και αίσθησης καθήκοντος. Τα εύσημα για αυτή τη σημαντική επιτυχία αξίζουν πρωτίστως στους αξιωματικούς που εντόπισαν την ευκαιρία και παρακολούθησαν το θέμα επί μία πενταετία μέσα από διπλωματικές και γραφειοκρατικές συμπληγάδες, αλλά και στους πολιτικούς που υλοποίησαν την προμήθεια, δηλαδή τον Ι. Πλακιωτάκη που ως υφυπουργός Εθν. Αμυνας υπέγραψε την αρχική έγκριση προμήθειας το 2009 και τον νυν υπουργό Άμυνας Ε. Βενιζέλο που υπέγραψε τη διακρατική σύμβαση το 2010. Ας αποτελέσει αυτό το θέμα παράδειγμα και για άλλα...

Διαβάστε περισσότερα...

Ξεκινά τις δοκιμές στο Αιγαίο το «Παπανικολής»

Την προσεχή Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου πρόκειται να ξεκινήσουν οι επιχειρησιακές δοκιμές του υποβρυχίου στο Αιγαίο. Το υποβρύχιο θα ενταχθεί επισήμως στον στόλο σε σχετική τελετή που θα λάβει χώρα αύριο στον ναύσταθμο Σαλαμίνας.

Εν όψει της αυριανής επίσημης τελετής επισκευάστηκε η μικρή ζημιά που υπέστη κατά τον πλου επιστροφής του στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, το «Παπανικολής» προσορμίσθηκε σύμφωνα με το πρόγραμμα χθες, ώρα 21:00, στα ναυπηγεία ΕΝΑΕ προκειμένου να αντικατασταθεί μικρό τμήμα επικαλυπτικής λαμαρίνας που αποκολλήθηκε από τον πυργίσκο του υποβρυχίου λόγω εξαιρετικά δυσμενών καιρικών συνθηκών στο Βισκαϊκό Κόλπο (άνεμοι 8-9 Μποφόρ
και ύψος κύματος μεγαλύτερο των έξι μέτρων) και ενώ έπλεε στην επιφάνεια. Όπως έγινε γνωστό η ζημιά επισκευάστηκε με έξοδα της κατασκευάστριας εταιρίας καθότι το υποβρύχιο βρίσκεται στην περίοδο της εγγύησης.

Το ΓΕΝ έδωσε στην δημοσιότητα σχετική ανακοίνωση :

"Από το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού ανακοινώνεται ότι μία ημέρα πριν την τελετή εισδοχής του υποβρυχίου «Παπανικολής» στο Στόλο και αφού το πλοίο επί δύο και πλέον μήνες έπλευσε, ελέγχοντας όλα τα μέσα που διαθέτει υπό ακραίες καιρικές συνθήκες, από τη θάλασσα της Νορβηγίας στο Κίελο και από εκεί μέσω Ατλαντικού και Μεσογείου στην Ελλάδα, κάποιοι κύκλοι κάνουν την ύστατη προσπάθεια να υπονομεύσουν και να απαξιώσουν το πιο σύγχρονο και άρτιο πλοίο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Η μυθολογία όμως «περί του υποβρυχίου που γέρνει» διαψεύστηκε με τον πιο πανηγυρικό τρόπο.

Το ΓΕΝ δηλώνει κατόπιν αυτού κατηγορηματικά ότι το «σημερινό ρεπορτάζ» της δημοσιογραφικής σελίδας defencenet.gr δεν είναι ακριβές και δεν έχει καμία «πηγή» στο εσωτερικό του Πολεμικού Ναυτικού (όπως στην αρχική εκδοχή του ανέφερε) ούτε έγινε κάποια προσπάθεια διασταύρωσης του πριν αναρτηθεί στο διαδίκτυο.

Το υποβρύχιο «Παπανικολής» προσορμίστηκε σύμφωνα με το πρόγραμμα χθες, ώρα 21:00, στα ναυπηγεία ΕΝΑΕ (Σκαραμαγκάς) προκειμένου να αντικατασταθεί μικρό τμήμα επικαλυπτικής λαμαρίνας που αποκολλήθηκε από τον πυργίσκο του υποβρυχίου λόγω εξαιρετικά δυσμενών καιρικών συνθηκών στη Βόρεια Θάλασσα και στο Βισκαϊκό Κόλπο (άνεμοι 8-9 Μποφόρ και ύψος κύματος μεγαλύτερο των έξι μέτρων). Το έλασσον αυτό συμβάν είναι απολύτως φυσιολογικό για τέτοιες καιρικές συνθήκες και δεν έχει καμία σχέση με την επιχειρησιακή λειτουργία του πλοίου που δοκιμάστηκε και επιβεβαιώθηκε με τον πιο απαιτητικό τρόπο.

Περιττεύει δε να σημειωθεί ότι όλα αυτά δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με «μεγάλες αβαρίες» που καθιστούν «μη επιχειρησιακό» το υποβρύχιο, όπως αναφέρει το δημοσίευμα. Το υποβρύχιο «Παπανικολής» εντάσσεται ήδη άμεσα στην επιχειρησιακή λειτουργία του Στόλου, σύμφωνα με το πρόγραμμα που έχει ήδη εκδοθεί."

Διαβάστε περισσότερα...

Την έναρξη διαδικασιών για την χάραζη ΑΟΖ ζητά η αξιωματική αντιπολίτευση

Ο Αντιπρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Δ.Αβραμόπουλος με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής κ.Ντίνο Βρεττό ζητά, εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας, να κινηθούν οι διαδικασίες για συζήτηση στην Επιτροπή του ζητήματος της χάραξης Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών για τη χώρα μας, με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας.

Ο Αντιπρόεδρος της ΝΔ τονίζει ότι το ζήτημα είναι ζωτικής σημασίας για την προάσπιση των εθνικών δικαίων και συμφερόντων μας και σημειώνει ότι έχει δημιουργηθεί ανησυχία και προβληματισμός στην ελληνική κοινή γνώμη, τόσο από συγκεκριμένα περιστατικά όπως, η εντεινόμενη δραστηριότητα τουρκικών ερευνητικών σκαφών στο χώρο του Αιγαίου και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και η άρνηση της Αλβανίας να επικυρώσει διμερή συμφωνία με τη χώρα μας για την κήρυξη Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών, όσο και από δημοσιεύματα του ημερήσιου και εβδομαδιαίου τύπου για διεξαγωγή διαβουλεύσεων, εντός των Διερευνητικών Επαφών που ξεφεύγουν από την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

http://www.antinews.gr/?p=76803

Διαβάστε περισσότερα...

Έντονες τουρκικές αντιδράσεις για την συμφωνία Κύπρου-Ισραήλ

Λύσσαξε στην κυριολεξία η Τουρκία μετά την υπογραφή της συμφωνίας Κύπρου-Ισραήλ, για την οριοθέτηση της μεταξύ τους ΑΟΖ.

Η Άγκυρα, που κατέχει το 40% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, αντέδρασε στην υπογραφή της συμφωνίας και κάλεσε στο υπουργείο εξωτερικών τον Gaby Levy, πρέσβη του Ισραήλ στην Άγκυρα για επιδοση νότας διαμαρτυρίας. Η Άγκυρα γνωστοποίησε στον πρέσβη του Ισραήλ ότι η Τουρκία είναι κάθετα αντίθετη με την υπογραφή μιας τέτοιας συμφωνίας, πριν την εξεύρεση μόνιμης συνολικής λύσης για το θέμα του Κυπριακού. Να σημειωθεί ότι η Κύπρος υπέγραψε αντίστοιχη συμφωνία με την Αίγυπτο και με το Λίβανο.

Όσον αφορά τη γενικότερη πολιτική της Τουρκίας για το θέμα, η Άγκυρα δείχνει φανερά ενοχλημένη από τη διαδικασία οριοθέτησης των ΑΟΖ μεταξύ των χωρών της Αν. Μεσογείου και προσπαθεί να την τορπιλίσει, με το επιχείρημα ότι χωρίς να υπογραφεί μόνιμη συμφωνία μεταξύ Ισραήλ-Παλαιστινίων, Ισραήλ-Λιβάνου και Ισραήλ-Συρίας, δεν είναι δυνατόν να επιχειρείται η ρύθμιση του θέματος των μεταξύ τους ΑΟΖ.

Σύμφωνα με σημερινά δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου, η Τουρκία, δια του υφυπουργού εξωτερικών Feridun Sinirlioğlu, φέρεται να δήλωσε στον πρέσβη του Ισραήλ ότι είναι αποφασισμένη να επέμβει με στρατιωτικά μέσα σε οποιαδήποτε απόπειρα 'μονομερούς' εκμετάλλευσης του υποθαλάσσιου πλούτου της Αν. Μεσογείου, χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν η πολιτική της Άγκυρας στο θέμα αυτό!

Με βάση τις εξελίξεις στο θέμα, ίσως να δίνεται μια απάντηση για την αγωνία εμπλοκής της Τουρκίας στο Μεσανατολικό και το Παλαιστινιακό, με πολιτικά ή ανθρωπιστικά μέσα (βλέπε Μαβί Μαρμαρά), αφού η διευθέτηση των ΑΟΖ μεταξύ των χωρών της περιοχής, αποδυναμώνει αισθητά τις θέσεις της Άγκυρας έναντι της Λευκωσίας και της Κύπρου στο καυτό θέμα της διεθέτησης της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος-Κύπρου, Ελλάδος-Αιγύπτου και Ελλάδος-Τουρκίας.

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/12/blog-post_9652.html

Διαβάστε περισσότερα...

Άντρο πρακτόρων της ΜΙΤ η τράπεζα Ziraat στην Βαγδάτη

Του Μάνου Ηλιάδη

Εγκαταλείπωντας την στρατηγική της "ήπιας ισχύος" που χρησιμοποιεί σε Ελλάδα και Βαλκάνια, το υποκατάστημα του τουρκικού ιδρύματος στο Ιράκ έχει μετατραπεί σε βάση επιχειρήσεων.

Εκτός απο οικονομικό προγεφύρωμα για διείσδυση της Τουρκίας στα Βαλκάνια και στην Ελλάδα, όπως είχαμε αναφέρει στον "ΚτΕ" της 21ης Οκτωβρίου 2010, η τουρκική τράπεζα Ζιραάτ (Ziraat Bankasi) φαίνεται ότι έχει και άλλες, πολύ πιο σκοτείνες δραστηριότητες.

Aπο την εφημερίδα ο Κόσμος του Επενδυτή (www.kte.gr)

Διαβάστε περισσότερα...

Οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου-Ισραήλ

Υπεγράφη το πρωί συμφωνία για οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ.

Η συμφωνία θεωρείται εξαιρετικής σημασίας αφού καθορίζει και τα σύνορα της Αποκλειστικής Ζώνης της εκάστοτε χώρας στο μεταξύ τους θαλάσσιο χώρο αλλά διασφαλίζει περεταίρω τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου.

Η συμφωνία υπεγράφη στο Υπουργείο Εξωτερικών από τον Κύπριο ΥΠΕΞ Μάρκο Κυπριανού και τον Ισραηλινό Υπουργό Εθνικών Υποδομών Ουζί Λαντάου, παρουσία και του Υπουργού Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού Αντώνη Πασχαλίδη και αντιπροσωπιών των δύο χωρών.

Όπως αναφέρει επίσημη ανακοίνωση, της υπογραφής της συμφωνίας προηγήθηκε συνάντηση μεταξύ των κ.κ Κυπριανού και Λαντάου και Πασχαλίδη. Εξάλλου, το μεσημέρι ο κ. Κυπριανού θα παραθέσει γεύμα προς τιμήν του Ισραηλινού Υπουργού.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η συμφωνία αποτελεί ένα βήμα περαιτέρω κατοχύρωσης της ΑΟΖ της Κύπρου και την εκμετάλλευση των υδρογοναναθράκων που υπάρχουν στην Οικονομική Ζώνη, ενώ γεμίζει το κενό μεταξύ Αιγύπτου και Λιβάνου, με τις οποίες η Κύπρος έχει ήδη υπογράψει σχετικές διμερείς συμφωνίες.

Μετά την υπογραφή, η συμφωνία αναμένεται να επικυρωθεί από τα Κοινοβούλια των δύο χωρών.

Η σημερινή συμφωνία έχει και πολιτική σημασία αφού απαντά στις αμφισβητήσεις της Τουρκίας για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

http://www.ikypros.com/easyconsole.cfm/id/7524

Διαβάστε περισσότερα...

Nταβούτογλου : «Κάνουμε ήδη μπίζνες με τους Έλληνες στο Αιγαίο»..

Αίσθηση και ερωτηματικά δημιουργεί προφανώς η δήλωση του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου ως προς το ενδεχόμενο ελληνοτουρκικής συνεργασίας για εκμετάλλευση τυχόν κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο.

Ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας, σύμφωνα με τα όσα μετέδωσε αργά το βράδυ της Πέμπτης το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου, αν είναι έτοιμος να κάνει μπίζνες (“ready to do business”) με τον Έλληνα πρωθυπουργό για το Αιγαίο, υποστήριξε ότι «βεβαίως, ήδη το κάνουμε!», δημιουργώντας αίσθηση και τροφοδοτώντας και πάλι τα γνωστά σενάρια τα οποία έχει διαψεύσει κατηγορηματικά ο ίδιος ο κ. Γιώργος Παπανδρέου.

Η δήλωση έγινε στη διάρκεια δεξίωσης που παρέθεσε την Τρίτη το βράδυ ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στα Ηνωμένα Έθνη, πρέσβης Αναστάσης Μητσιάλης, στο Ίδρυμα “Αλέξανδρος Ωνάση”, με την ευκαιρία της εορταστικής περιόδου.

Στην δεξίωση παρέστησαν αξιωματούχοι του ΟΗΕ, αντιπρόσωποι των πέντε μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας και δεκάδων άλλων χωρών, ακαδημαϊκοί, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, δημοσιογράφοι, οικονομικοί παράγοντες και στελέχη ελληνοαμερικανικών φορέων.

Ο κ. Νταβούτογλου, συνοδευόμενος από το μόνιμο αντιπρόσωπο της χώρας του στον ΟΗΕ, Ερτογρούλ Απακάν, ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του κ. Μητσιάλη και είχε παράλληλα την ευκαιρία να ξεναγηθεί στο χώρο της έκθεσης «Ήρωες: Θνητοί και μύθοι στην Αρχαία Ελλάδα» από τον Έλληνα Μόνιμο Αντιπρόσωπο στον ΟΗΕ, εκτελεστικό διευθυντή του Ιδρύματος Ωνάση στη Νέα Υόρκη, πρέσβη Λουκά Τσίλα και εκπρόσωπο του Μουσείου Γουόλτερς στη Βαλτιμόρη, όπου πρωτοπαρουσιάστηκε η έκθεση.

Μιλώντας στους δημοσιογράφους, ο Αχμέτ Νταβούτογλου, ανέφερε: «Με μεγάλη μου ευχαρίστηση επισκέπτομαι την έκθεση και βρίσκομαι μαζί με φίλους από την Ελλάδα και την ελληνική κοινότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτή είναι η κοινή μας κληρονομιά. Ευχαριστώ για την πρόσκληση. Θα μείνω στη Νέα Υόρκη για 24 ώρες και ήρθα για την ειδική συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας για το Ιράκ. Αλλά, αυτή ήταν μια καλή ευκαιρία (να επισκεφθώ την έκθεση). Ένιωσα σα να βρίσκομαι στη Μεσόγειο, στην Τροία ή στην Αθήνα, στις δύο απέναντι ακτές του Αιγαίου. Είδα έργα από την Τροία, από την ελληνική παράδοση και ως ακαδημαϊκός απόλαυσα την έκθεση και ως γείτονας της Ελλάδας είμαι ευτυχής που βρίσκομαι εδώ».

Κατά τη διάρκεια της δεξίωσης, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας αντάλλαξε χειραψίες με τους προσκεκλημένους, ανάμεσά τους και ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας στον ΟΗΕ, πρέσβης Μηνάς Χατζημιχαήλ και αρκετοί ομογενείς.

Τέλος, αναφερόμενος στη συνάντηση που είχε νωρίτερα με το Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Κι-μουν, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, είπε: «Υπάρχουν πολλά κοινά ζητήματα. Συζητήσαμε για το κυπριακό πρόβλημα, το Ιράκ, τις συνομιλίες για τα πυρηνικά του Ιράν, το Σουδάν και αρκετά άλλα. Αυτά είναι στην ατζέντα του Συμβουλίου Ασφαλείας και η Τουρκία ως μέλος (η διετής θητεία της στο Σώμα λήγει στο τέλος της τρέχουσας χρονιάς) μοιράζεται τις απόψεις της γι’ αυτά τα διεθνή θέματα».

http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=95805

Διαβάστε περισσότερα...

Τουρκία : Προς κατασκευή μαχητικού αεροσκάφους

Ιστοσελίδα Κanal D 16-12-2010

Έρχεται το πρώτο τουρκικό μαχητικό. Ο Βετζντί Γκιονούλ ανακοίνωσε…

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Βετζντί Γκιονούλ, αναφέροντας πως έδωσε οδηγίες για να αρχίσει ο σχεδιασμός για πρώτη φορά στην Τουρκία ενός τουρκικού μαχητικού αεροπλάνου, είπε πως ¨Το αεροπλάνο θα είναι νέας γενιάς. Θα μπορεί να υπηρετεί μαζί με τα F16 και τα F35 με τρόπο που να αντιμετωπίσει το τέλος των καθηκόντων του F4¨.

Ο υπουργός Γκιονούλ στην ανακοίνωση που έκανε μετά την σύνοδο της Εκτελεστικής επιτροπής της Αμυντικής Βιομηχανίας, ανέφερε πως εξουσιοδότησε την Διεύθυνση Αμυντικών Βιομηχανιών να υπογράψει συμφωνία με τις ανάδοχες εταιρίες για τα σχέδια των οποίων οι αξιολογήσεις έχουν ολοκληρωθεί.

Με βάση την ανακοίνωση του Γκιονούλ, για να αντιμετωπιστεί η ανάγκη εκσυγχρονισμού των υποβρυχίων κλάσης ay της Διοίκησης Ναυτικών Δυνάμεων, και μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης των προσφερόμενων προτάσεων, αποφασίστηκε να αρχίσουν συνομιλίες για συμφωνία με την Savunma Teknolojileri ve Mühendislik A.Ş.

Επίσης η Εκτελεστική επιτροπή αποφάσισε την έναρξη τριών σχεδίων στα πλαίσια της αντιμετώπισης των αναγκών των Τ.Ε.Δ. Το σχέδιο ¨600 για την προμήθεια πλοίου για το Λιμενικό¨ που αφορά πλοία για δύσκολες συνθήκες με ικανότητα ελιγμών, το σχέδιο ¨Εξέλιξης κινητήρων τουρμποτζέτ¨ στα πλαίσια των αναγκών της αεροπορίας και το σχέδιο ¨Ανάπτυξης Ομάδας Εθνικής Ισχύος¨ που αφορά οχήματα εδάφους και θάλασσας με πρώτο το άρμα.

Πιστεύουμε πως οι τιμές των προτάσεων πρέπει να πέσουν πιο κάτω.

Ο Γκιονούλ ακολούθως απάντησε σε ερωτήσεις δημοσιογράφων :

Στην ερώτηση κατά πόσο επαρκείς είναι οι προτάσεις στον διαγωνισμό για τα ελικόπτερα γενικής χρήσης, απάντησε πως ¨Υπάρχουν κάποια θέματα, αλλά το βασικό θέμα είναι η τιμή¨.

Ο Γκιονούλ απαντώντας σε άλλη ερώτηση είπε πως θα συνεχιστούνε οι συζητήσεις με την αμερικανική Σικόρσκυ και την ιταλική Agusta Westland και πως με βάση υπολογισμούς οι τιμές θα πρέπει να πέσουν πιο κάτω.

Όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις είπε πως η αρμοδιότητα που δόθηκε στην Διεύθυνση Αμυντικών Βιομηχανιών αφορά ¨ένα εύλογο διάστημα¨, αλλά δεν ορίστηκε συγκεκριμένη μέρα τέλους του διαστήματος αυτού.

Το F35 πιθανώς είναι το τελευταίο σχέδιο που παράγουμε στο εξωτερικό

Ο υπουργός Γκιονούλ, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την κατασκευή πολεμικού αεροπλάνου, είπε πως ¨έδωσε οδηγίες για να αρχίσει ο σχεδιασμός για πρώτη φορά στην Τουρκία ενός μαχητικού αεροπλάνου¨

Ο Γκιονούλ είπε πως το αεροπλάνο θα είναι νέας γενιάς και ανέφερε πως ¨ Θα μπορεί να υπηρετεί μαζί με τα F16 και τα F35 με τρόπο που να αντιμετωπίσει το τέλος των καθηκόντων του F4¨.

Ο Γκιονούλ απαντώντας σε ερώτηση για το F35 είπε πως δεν είναι ένα σχέδιο από το εξωτερικό, αλλά μια συμπαραγωγή από 9 χώρες και ανέφερε πως ¨Εμείς έχουμε ένα μερίδιο παραγωγής 6-7 δις $. Το F35 μάλλον είναι το τελευταίο σχέδιο που παράγουμε από κοινού με το εξωτερικό¨.

Σε ερώτηση αν υπάρχει συνεργασία ή όχι με την Νότια Κορέα στο θέμα της παραγωγής μαχητικού αεροπλάνου, ο Γκιονούλ είπε πως αυτή τη στιγμή σχέδια για παραγωγή μαχητικών αεροπλάνων μπορούνε να πραγματοποιήσουν 5-6 χώρες στον κόσμο, και πως η Νότια Κορέα όπως και η Τουρκία έχει την πρόθεση κατασκευής πολεμικού αεροπλάνου.

Ο Γκιονούλ είπε : ¨ Η Νότια Κορέα πάνω κάτω είναι στο ίδιο σημείο με εμάς, από σχεδιαστικής απόψεως είναι ένα δύο χρόνια μπροστά. Μπορούμε να παράγουμε από κοινού, αυτήν την εναλλακτική δεν την παραμελούμε, αλλά αυτή τη στιγμή η απόφαση μας είναι η παραγωγή ενός πλήρως εθνικού και πρωτότυπου αεροπλάνου.

Στην ερώτηση ¨Μπορούμε να πούμε πως το Γιουροφάιτερ βρίσκεται πλήρως εκτός τουρκικής επικαιρότητας ;¨, ο Γκιονούλ είπε πως ήταν περίοδος που βρισκόταν στην επικαιρότητα αλλά πλέον δεν βρίσκεται. Επίσης ανέφερε πως και η Eurocopter δεν βρίσκεται εντός επικαιρότητας.

http://tourkikanea.wordpress.com/2010/12/

* στην φωτογραφία καλλιτεχνική απεικόνιση προτεινόμενης σχεδίασης για το Κορεάτικο πρόγραμμα ΚF-X

Διαβάστε περισσότερα...