Η Σεγκολέν, ο Κιλιτσντάρογλου και ο Γιώργος

Σε αποκαλύψεις προέβη η Σεγκολέν Ρουαγιάλ σε συνάντηση που είχε με τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου στα πλαίσια της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Ο πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (ΡΛΚ) συναντήθηκε και με τον έλληνα πρωθυπουργό.

Την εβδομάδα που πέρασε πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι συνέδριο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, στο οποία έλαβαν μέρος οι αρχηγοί των σοσιαλιστικών κομμάτων που είναι μέλη της οργάνωσης. Το συνέδριο ασχολήθηκε με φλέγοντα ζητήματα, όπως η κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας και οι προοπτικές εξόδου από την κρίση, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και η αντιμετώπισή τους, η ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών κ.λπ. Στα πλαίσια του συνεδρίου έλαβαν χώρα και οι καθιερωμένες συναντήσεις μεταξύ προέδρων σοσιαλιστικών κομμάτων, αξιωματούχων της Σοσιαλιστικής Διεθνούς κ.ά.

Μια από τις εν λόγω συναντήσεις ήταν και εκείνη που πραγματοποιήθηκε μεταξύ της αντιπροέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Σεγκολέν Ρουαγιάλ και τον πρόεδρο του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος της Τουρκίας Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Η πρώην πρόεδρος του σοσιαλιστικού κόμματος Γαλλίας και υποψήφια για την Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας το 2007 είχε μια «εγκάρδια» συζήτηση με τον κ. Κιλιτσντάρογλου στα πλαίσια της δεξίωσης που παρατέθηκε προς τιμήν των συμμετεχόντων. Κατά την εν λόγω συνάντηση διημείφθησαν αρκετά ενδιαφέροντα. Η Σεγολέν Ρουαγιάλ φαίνεται να εκμυστηρεύτηκε ορισμένα σοβαρά σφάλματα στα οποία είχε υποπέσει κατά την προεκλογική της εκστρατεία. Απευθυνόμενη, λοιπόν, στον κ. Κιλιτσντάρογλου ομολόγησε ότι η απόφαση στήριξης της υποψηφιότητας της Τουρκίας για ένταξη στην ΕΕ απεδείχθη καταστροφική γι’ αυτήν. Και αυτό γιατί η Ρουαγιάλ θεώρησε τη στήριξη που παρείχε στην Τουρκία στο ευρωπαϊκό εγχείρημά της, ως μία από τα πρωταρχικά αίτια της αποτυχίας της στην αναμέτρησή της με τον Νικολά Σαρκοζί. (Ταράφ, 17/11/2010). Για να διασκεδάσει, ωστόσο, οποιαδήποτε υποψία πικρίας πρότεινε τη διεξαγωγή στην Τουρκία διεθνούς συνεδρίου για την γυναίκα, τομέας στον οποίο υστερούσε ανέκαθεν η Τουρκία, αλλά που έχει επιδεινωθεί αρκετά μετά την άνοδο των ισλαμιστών στην εξουσία.

Στα πλαίσια της ίδιας διοργάνωσης ο κ. Κιλιτσντάρογλου έγινε δεκτός και από τον Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς κ. Γεώργιο Παπανδρέου. Μετά τη συνάντηση ο κ. Κιλιτσντάρογλου δήλωσε ότι έκανε γνωστό στον κ. Πρόεδρο την επιθυμία του κόμματός του (ΡΛΚ) να συμμετέχει πιο ενεργά στις δραστηριότητες της εν λόγω οργάνωσης, καθώς και να αναλάβει τη διοργάνωση υψηλού επιπέδου συναντήσεων στην Τουρκία. Από τη μεριά του ο κ. Πρόεδρος επανέλαβε ότι η Ελλάδα στηρίζει την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας και εξέφρασε την πεποίθησή του ότι η εν λόγω πορεία θα συμβάλλει σημαντικά στην ανάπτυξη των Ελληνοτουρκικών σχέσεων. Δεν λησμόνησε ακόμη να προσκαλέσει τον κ. Κιλιτσντάρογλου στην Αθήνα.

Η πεποίθηση της κ. Ρουαγιάλ για το ότι η απόφαση στήριξης στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας συνέβαλε στην εκλογική της αποτυχία, δημιουργεί ερωτήματα γύρω από τη στάση των ευρωπαίων πολιτικών στο εν λόγω θέμα. Δεν θα έπρεπε η κ. Ρουαγιάλ να δώσει εξηγήσεις για ποιο λόγο στήριξε δημόσια την τουρκική υποψηφιότητα ενώ (θα έπρεπε να) γνωρίζει ότι η γαλλική κοινή γνώμη παρ’ όλες τις προσπάθειες του τουρκικού λόμπι στην Ευρώπη εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά επιφυλακτική στο εν λόγω ζήτημα. Καλόπιστοι, θα δεχτούμε ότι για λόγους αβροφροσύνης η κ. Ρουαγιάλ εκμυστηρεύτηκε τον «πόνο» της στον κ. Κιλιτσντάρογλου, τον οποίο μάλλον θεωρεί πολιτικό φίλο και ομοϊδεάτη της. Και εδώ έγκειται προφανώς η ατυχή επιλογή της κ. Ρουαγιάλ, καθώς φαίνεται ότι δεν γνωρίζει τον ιστορικό ρόλο που έχει διαδραματίσει το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (ΡΛΚ) στην Τουρκία, και τη σχέση του με τη Σοσιαλδημοκρατία.

Ακόμη και την περίοδο της περίφημης αριστερής στροφής του, αυτοπροσδιοριζόμενο στα «αριστερά του κέντρου», ή αργότερα με την αναρρίχηση στην ηγεσία του της «σοσιαλδημοκρατικής πτέρυγας» με αρχηγό τον Μπ. Ετζεβίτ, το ΡΛΚ άσκησε άλλου είδους πολιτικές με αποκορύφωμα την εισβολή της Κύπρου. Δεν έχει αντιληφθεί ακόμη η κ. Ρουαγιάλ ότι το κόμμα που ηγείται ο κ. Κιλιτσντάρογλου δεν έχει κατ’ ελάχιστο πια σχέση με τον αριστερό χώρο. Αλλά δεν είναι και η μόνη φαίνεται, χωρίς αυτό να αποτελεί φυσικά παρήγορο. Καθώς ο ίδιος ο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ο Έλληνας πρωθυπουργός, εξακολουθεί να στηρίζει άκριτα και αβασάνιστα την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ την ίδια στιγμή που η χώρα του δέχεται αφόρητες πιέσεις από την Άγκυρα και αμφισβητούνται κυριαρχικά της δικαιώματα. Ας μην λησμονούμε ότι οι πιέσεις αυτές λαμβάνουν χώρα σε στιγμές σοβαρής αδυναμίας της Αθήνας να ανταποκριθεί στις οικονομικές προκλήσεις των καιρών. Πραγματικά, αν η Άγκυρα θεωρείται σύμμαχος, πώς να αντιλαμβάνεται άραγε ο κ. πρωθυπουργός τις χώρες που δεν εντάσσονται στην κατηγορία των συμμάχων μας; Αλλά προφανώς ο ίδιος θεωρεί ότι όλες οι διαφορές με τη γείτονα έχουν λυθεί προς το συμφέρον της χώρας (;)!

Κ. Βοσπορίτης, ο νεώτερος