Σε τζαμί μετατρέπει έναν ακόμη βυζαντινό ναό η Τουρκία

Μονή Στουδίου, ένα από τα σημαντικότερα βυζαντινά
μνημεία της Κωνστανταντινούπολης.

Σε τζαμί σκοπεύει να μετρέψει η τουρκική κυβέρνηση τη Μονή Στουδίου, ένα από τα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία της Κωνστανταντινούπολης. Η αναπαλαίωση της Μονής, της οποίας όρθια στέκονται σήμερα μόνο τα ερείπια από τους τοίχους της, θα περατωθεί το 2014 για να μετατραπεί στη συνέχεια σε τζαμί.

Η τουρκική κυβέρνηση έχει ήδη αποχαρακτηρίσει το μνημείο από μουσείο, ανοίγοντας στο δρόμο στη μετατροπή του σε τζαμί. Η επιχείρηση μετατροπής βυζαντινών ναών σε τεμένη -κυρίως εκείνων που έχουν συμβολική αξία στο συλλογικό θυμικό της Τουρκίας- βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη τα τελευταία χρόνια, προς ικανοποίηση της ισλαμιστικής βάσης του κόμματος του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η τουρκική κυβέρνηση έχει ήδη μετατρέψει σε τεμένη ακόμη δύο ιστορικές βυζαντινές εκκλησίες, την Αγία Σοφία της Νίκαιας και την ομώνυμο βυζαντινό ναό της Τραπεζούντας, ενώ το τελευεταίο διαστημα εντάθηκαν και πάλι οι πιέσεις για τη λειτουργία της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης ως τζαμί.

Η Μονή του Αγίου Ιωάννη Στουδίου ή απλά Μονή Στουδίου, το μοναστήρι των «άγρυπνων μοναχών», ήταν από τα σπουδαιότερα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας χτισμένο στον έβδομο λόφο της Κωνσταντινούπολης. Η συμβολή του στη θρησκευτική, πολιτική και πολιτιστική ζωή της Πόλης ήταν σημαντική και αποτέλεσε επί αιώνες πνευματικό κέντρο της Αυτοκρατορίας και του ορθόδοξου κόσμου. Τρεις αυτοκράτορες αποσύρθηκαν στη μονή και τρεις Στουδίτες έγιναν Οικουμενικοί Πατριάρχες.

Ιδρύθηκε μάλλον πριν το 454 από τον συγκλητικό Στούδιο. Το 1481, η βασιλική της μονής μετετράπη σε τέμενος από τον ιπποκόμο του Σουλτάνου Βαγιαζήτ Β’, Αλβανό Ιμραχόρ Ιλιάς Μπέη και για αυτό ονομάστηκε Ιμραχόρ τζαμί, δηλαδή «Τζαμί του ιπποκόμου». Το 1782 κάηκε, το 1894 επλήγη από το σεισμό και το 1920 κάηκε ξανά. Σήμερα σώζονται μόνο τα ερείπιά της μονής. Το μοναδικής αξίας ψηφιδωτό δάπεδο του 13ου αιώνα με τα γεωμετρικά σχήματα και τις αναπαραστάσεις ζώων δεν έχει καμία προστασία και προσπαθεί να αντισταθεί στη φθορά του χρόνου και των καιρικών φαινομένων. Τα υπολείμματα του άλλοτε τεράστιου μοναστικού συγκροτήματος που ήταν διασκορπισμένα γύρω από το ναό έχουν χρησιμοποιηθεί αλόγιστα από τους περίοικους ως οικοδομικά υλικά, κυρίως μετά τη μεγάλη πυρκαγιά του 1920.

www.in.gr