Πολύ ενδιαφέρουσες ειδήσεις από τον Ε.Σ.
Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013
Το κύριο θέμα του συγκεκριμένου τεύχους είναι η υπαγόμενη στην Α.Σ.Δ.Υ.Σ., Διοίκηση Στρατιωτικών Εργοστασίων. Η συγκεκριμένη Διοίκηση επιτελεί αθόρυβα ένα πολυποίκιλο και κρισιμότατο έργο, το οποίο γίνεται ακόμη σημαντικότερο σε περιόδους οικονομικής στενότητας όπως αυτή που διανύουμε, καθώς δίνει λύσεις εκ των έσω σε μια πληθώρα αναγκών του Ε.Σ. Στο αφιέρωμα του περιοδικού παρατίθενται ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες και αριθμητικά στοιχεία για το έργο και τις δραστηριότητες των διαφόρων εργοστασίων της.
Μεταξύ άλλων ξεχωρίσαμε την φωτογραφία του εξωφύλλου (υπάρχει και στις σελίδες 34-35) στην οποία απεικονίζονται τρία πρωτότυπα τροποποιημένων Τ/Θ οχημάτων στα οποία έχουν προσαρμοστεί διάφορα οπλικά συστήματα με τις σχετικές μελέτες και εργασίες να πραγματοποιούνται στο 308ο Προκεχωρημένο Εργοστάσιο Βάσης. Συγκεκριμένα, δεξιά και αριστερά διακρίνονται ένα ΤΟΜΑ BMP-1 και ένα ΤΟΜΠ Μ-113Α1 στα οποία έχει τοποθετηθεί το δίδυμο Α/Α πυροβόλο Zu-23-2 των 23mm. Στο κέντρο διακρίνεται ένα άλλο M-113A1 στο οποίο έχει τοποθετηθεί εξέδρα με πυροβόλο περιστρεφόμενων καννών τύπου M-61A1 Vulcan των 20mm, προερχόμενο πιθανότατα από αποσυρθέν μαχητικό της Π.Α. Υπενθυμίζεται ότι ένα παρόμοιο σχέδιο είχε παρουσιάσει και η εταιρεία Soukos Robots χωρίς όμως συνέχεια (το σχέδιο εκείνο περιελάμβανε και πρόταση ενίσχυσης της θωράκισης του M-113). Τώρα το σχέδιο αυτό φαίνεται να αναβιώνει εκ των έσω.
Ενδιαφέρουσα είναι και η φωτογραφία στη σελίδα 27 του περιοδικού, όπου απεικονίζεται ένα πλήρως ανακατασκευασμένο όχημα μέσης περισυλλογής σειράς "Μ" των 5 τόνων, στο οποίο έχουν εφαρμοστεί διάφορες βελτιώσεις (νέοι βραχίονες στήριξης στη θέση των παλαιών, νέα κιβώτια εργαλείων, προστατευτικό κάλυμμα για τον χειριστή του γερανού κλπ.) σχεδιασμένες και υλοποιημένες από το 303ο Προκεχωρημένο Εργοστάσιο Βάσης.
Άλλα αξιόλογα σημεία του περιοδικού:
- σελ.15: επίδειξη βολής με πολυβόλο FN MAG-58 τοποθετημένο σε Α/Α έστορα, κατά την επιθεώρηση του 601ου Α/Μ Τ.Π. και του 71ου Α/Μ Τ.ΥΠ. από τον Υποδιοικητή του Β' Σ.Σ.
- σελ.16: στοιχεία και φωτογραφίες από τις δραστηριότητες της 32ης ΤΑΞΠΝ, συμπεριλαμβανομένης και της πρώτης δοκιμής στατικής φόρτωσης των νέων ελικοπτέρων NH-90 με προσωπικό του 575 T.ΠΝ.
- σελ.19: φωτογραφία τροποποιημένου τυφεκίου G-3A4 στα χέρια στελέχους της 96ης Α.Δ.Τ.Ε. κατά την Τ.Α.Μ.Σ. "Θεμιστοκλής".
- σελ.20: αξιοποίηση εξομοιωτών βολής φορητού οπλισμού από προσωπικό της 30ης Μ/Κ ΤΑΞΠΖ για εξάσκηση και σε νυχτερινές βολές, αλλά και από Εθνοφύλακες.
- σελ.25: Φωτογραφίες από την εργοστασιακή ανακατασκευή οχημάτων και καννών Α/Κ πυροβόλων Μ-109A1B/A2 των 155mm και από την εγκατάσταση του Σ.Δ.Ε. "Ηνίοχος" στα πρόσφατα αφιχθέντα M-577A1G και σε οχήματα M/S 240GD για τις 21η και 23 ΤΘ.Τ., από το 301ο Εργοστάσιο Βάσης.
- σελ.29: Ενημέρωση για πολύ ενδιαφέρουσες καινοτόμες κατασκευές/μετασκευές επί αρμάτων από το 304ο Προκεχωρημένο Εργοστάσιο Βάσης (την γνωστή τροποποίηση Leopard-2A4 με πυροβόλο των 105mm, την αναβάθμιση του γεφυροφόρου Leopard-1 Biber και την μετασκευή άρματος Leopard-1A4 σε πυροσβεστικό για χρήση σε Πεδία Βολής).
- σελ.41: αναφορά σε δύο πολύ ενδιαφέροντα φυσίγγια που για κάποια περίοδο βρέθηκαν στην υπηρεσία του Ε.Σ. (το τσεχοσλοβακικό Μ52 των 7,62x45mm και το 7,65x17mm Browning).
Το περιοδικό σε ηλεκτρονική μορφή (αρχείο pdf) μπορείτε να το βρείτε εδώ:
Παράλληλα με τα παραπάνω, ο έγκυρος ιστότοπος DefencePoint.gr ενημέρωσε και για άλλες πολύ ενδιαφέρουσες και θετικές κινήσεις από το προσωπικό του Ε.Σ.:
-Έναρξη της διαδικασίας συντήρησης του πυροβόλου L55 διαμετρήματος 120mm και μήκους σωλήνα 55 διαμετρημάτων που εξοπλίζει τα Leopard 2HEL, από το τεχνικό προσωπικό της Ταξιαρχίας χωρίς την υποστήριξη από προσωπικό των προμηθευτών.
-Εκπαιδευτικά ομοιώματα βλημάτων των 120mm (που έχουν ίδιο βάρος και ίδιες διαστάσεις με τα πυρομαχικά μάχης) τα οποία κατασκευάστηκαν από στρατιωτικό εργοστάσιο με βάση τα σχέδια και τις προδιαγραφές της 23ης ΤΘ.Τ. σε αριθμούς που επαρκούν για την πλήρωση των τυποποιημένων παλετών συσκευασίας πυρομαχικών και χρησιμοποιούνται για την εκπαίδευση των πληρωμάτων των αρμάτων μάχης Leopard-2HEL στη διαχείριση (φόρτωση, εκφόρτωση, μεταφορά) των παλετών πυρομαχικών και στη διαδικασία αναχορηγίας φόρτωσης των βληματοθηκών.
-Προσωπικό της 23ης ΤΘ.Τ. κατασκεύασε στο στρατόπεδο της Μονάδας υποδομές που προσομοιάζουν ξηρά και υδάτινα κωλύματα και οι οποίες ήδη χρησιμοποιούνται για την εκπαίδευση του προσωπικού της οργανικής της υπομονάδας Μηχανικού (23ος Λ.ΜΧ.).
Αυτά έρχονται να συμπληρώσουν τα ευχάριστα νέα από τους πειραματισμούς του Ε.Σ. με UAVs δικής του κατασκευής (εδώ) αλλά και από την ορθολογικότερη αξιοποίηση των αεροσκαφών Embraer της Π.Α. (εδώ).
Όλα τα αυτά προαναφερθέντα "μικρά" αλλά μόνο θετικά μπορούν να αποτιμηθούν και θεωρούμε ότι μας διακαιώνουν πλήρως για τις συνεχείς αναφορές μας στην αξιέπαινη προσπάθεια που καταβάλουν η ηγεσία και το προσωπικό όλων των βαθμίδων των Ενόπλων Δυνάμεων για τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση του υπάρχοντος υλικού και τη βελτίωση της εκπαίδευσης. Επίσης διαψεύδουν εκείνους που αρέσκονται να παρουσιάζουν τις Ένοπλες Δυνάμεις ως έναν "οργανισμό" υπό πλήρη διάλυση.
Πηγή
18 σχόλια:
Καλή η διαφήμιση αλλά καλύτερα να μαθαίναμε οτι έχουμε Α/Α σε τομπ στο πεδίο της μάχης...
μηδενιστής
Όποιος έχει δει το Zu-23 να βάλλει, καταλαβαίνει την αξία του όπλου ειδικά για αντιαποβατικό αγώνα.
Η τοποθέτησή του σε ΤΟΜΠ λύνει το πρόβλημα της ευκινησίας. Από την άλλη μεριά όμως, αν πάθει ζημιά το ΤΟΜΠ αχρηστεύεται και το όπλο (ενώ στο ρυμολκούμενο αλλάζεις απλά ρυμουλκό). Δεν ξέρω λεπτομέρειες, αλλά ελπίζω να έχει προβλεφθεί τρόπος για εύκολη αφαίρεση του όπλου (δηλαδή όχι συγκόλληση αλλά πείροι / βίδες κλπ.)
Όσο για την αξιοποίηση των M61 Vulcan, είναι επίσης καλή ιδέα αλλά πρέπει να εξεταστεί το πρόβλημα της αναχορηγίας πυρομαχικών γιατί ρίχνει 6.000/λεπτό (συγκριτικά το ZU έχει πρακτική ταχυβολία 400/λεπτό και μέγιστη 2.000/λεπτό).
Και κανένα Η/Ο σκοπευτικό δε θα ήταν άσχημο. Οι Τούρκοι δε θάρθουν μέρα...
"Και κανένα Η/Ο σκοπευτικό δε θα ήταν άσχημο. Οι Τούρκοι δε θάρθουν μέρα..."
Σοφή κουβέντα.
Φαντάζομαι το ηλεκτροοπτικό σκοπευτικό , το ηλεκτρικό σύστημα κίνησης του πυροβόλου και η τοποθέτηση μπροστά ή περιμετρικά ασπιδίων , θα είναι τα επόμενα βήματα (πολλαπλασιαστές μαχητικης αξίας) . Προς το παρών , ας τα δούμε σε Μ113 μαζικά και βλέπουμε .
Το σύστημα με το M61 είναι της Soukos Robots ή άλλο;
Με τι σκοπευτικά;
Πόσοι χειριστές;
Για Α/Α χρήση;
Για αντιαποβατικά;
Για κυνηγούς ΤΟΜΑ;
ή
Για κατοικημένους τόπους;
Σέλευκος
@ Ανώνυμος 12 Νοεμβρίου 2013 - 7:54:00 μ.μ. EET :
Δεν είναι το ίδιο. Η Soukos Robots είχε την αποθήκη πυρομαχικών εσωτερικά και Η/Ο σύστημα σκόπευσης.
Προσωπικά, θα προτιμούσα να δω τα ZU-23-2 με Η/Ο σκοπευτικά και ενδεχομένως και προαιρετικό σύστημα τηλεχειρισμού από το εσωτερικό του οχήματος, περίπου όπως αυτό:
http://shushpanzer-ru.livejournal.com/1381037.html
Αν πετυχει η ιστορια με τα ΤΟΜΠ σωθηκαν τα νησια μας απο αποβασεις - αεραποβασεις
Δ.Ν.
Αντιαεροπορική χρήση οποιουδήποτε πυροβόλου χωρίς τη χρήση αισθητήρων για τον προσδιορισμό απόστασης/πορείας του στόχου και υπολογιστή που να εξάγει "βαλλιστική λύση" (δηλαδή σκόπευση) δεν έχει θέση στο σύγχρονο πεδίο της μάχης.
Η εποχή του "βαράω οπτικά στο περίπου και ότι πιάσω" έληξε από την εποχή της αεριοπροώθησης. Γι' αυτό θεωρώ ότι ακόμα και αν ονομαστούν "αντιαεροπορικά" τα όποια Zu-23/M-61, αν δεν έχουν έστω ένα αποστασιόμετρο με υπολογιστή βολής, στην πράξη θα χρησιμεύουν για όλα τα άλλα εκτός από Α/Α.
Για αντιαποβατική χρήση βέβαια είναι καταστρεπτικότατα όπως και για γενική υποστήριξη πεζικού. Μην ξεχνάτε ότι το μαζικό πυρ άσχετα με το αν προκαλεί απώλειες καθηλώνει και ρίχνει το ηθικό του αντιπάλου και αναπτερώνει το φίλιο ηθικό, πράγμα ουσιώδους σημασίας.
Εγώ έχω να πω ένα μπράβο στα στελέχη του ΕΣ που λαμβάνουν πρωτοβουλίες και παρ' όλες τις δυσκολίες που είμαι σίγουρος ότι αντιμετωπίζουν (κυρίως τις γραφειοκρατικές) μετατρέπουν τις ιδέες τους σε πραγματικότητα.
Εγώ έχω την εξής ιδέα: Από τα αποσυρόμενα πλοία του ΠΝ γιατί δεν αφαιρούνται τα αντιπυραυλικά συστήματα και να τοποθετηθούν π.χ. σε αεροδρόμια; Είναι σχετικά αυτόνομα και χρειάζονται μόνο ηλεκτρική παροχή ισχύος και μια κονσόλα ελέγχου. Θα μπορούσαν μάλιστα να γίνουν εποχούμενα (σε κάποιο πήγμα άρματος προφανώς) για την μη προβλεψιμότητα της θέσης τους από τον αντίπαλο.
@ Μάριος:
Αν εννοείς τα Phalanx, το ΠΝ νομίζω τα "ανακυκλώνει", τοποθετώντας τα σε νέες μονάδες μετά την απόσυρση των παλαιών στις οποίες ήταν τοποθετημένα.
Το αμερικανικό σύστημα Centurion/C-RAM ενσωματώνει Phalanx επί ρυμουλκούμενου - με γεννήτρια και διασύνδεση με κέντρο ελέγχου πυρός, ενώ έχει προσαρμοστεί και σε φορτηγό όχημα Oshkosh ΗΕΜΤΤ
Πιο εφικτό κατά τη γνώμη μου θα ήταν να τοποθετηθούν αποσυρθέντα μονά ή/και δίδυμα Bofors L/70 του ΠΝ, ή ακόμα και Άρτεμις 30 σε επίσης αποσυρθέντα οχήματα Μ107/110. Bέβαια, για ΑΑ χρήση απαιτείται το λιγότερο ηλεκτροοπτικό ΣΕΠ, το δε ιδανικό θα ήταν η ενσωμάτωση και ραντάρ, ακόμα και σε επίπεδο ΚΔΠ πυροβολαρχίας με φερόμενο επί οχήματος κλωβό, π.χ. Skyguard.
Δηλαδή -όπως και σε άλλους τομείς της ελληνικής κοινωνίας- έπρεπε να μας χτυπήσει η κρίση για να αποκτήσουμε ρεαλισμό;
To Zu-23, εαν πας στο army.gr, δεν αναφερεται καν ως Α/Α. Μονο για υποστηριξη πεζικου. Οσο για "αποσυρομενα αντιπυραυλικά συστήματα" απο πλοία του ΠΝ , δεν υπαρχουν τετοια. Εδω υπηρχαν μεχρι προτινος φρεγατες χωρις αντιπυραυλικά (Φαλανξ) και φυσικα ολες οι Combatante II/III...
Πάντως το θέμα της τροφοδοσίας πυρομαχικών πρέπει να εξεταστεί σοβαρά.
Το πενηντάρι πολυβόλο (M2HB Browning) που χρησιμοποιείται ως τώρα σε τέτοιους ρόλους επί των ΤΟΜΠ έχει ταχυβολία 400 ως 600 ανά λεπτό. Το ZU έχει από ίδια (400) ως πενταπλάσια (2000) ταχυβολία και το Vulcan περίπου δεκαπλάσια (6000).
Αν συνυπολογίσουμε και το μέγεθος και βάρος του πυρομαχικού που είναι χοντρικά διπλάσιο (20 ή 23 χιλ αντί για 12,7 χιλ), μιλάμε για τεράστια αύξηση των απαιτήσεων σε πυρομαχικά. Δηλαδή για ίση διάρκεια βολής το ZU χρειάζεται από 2 ως 10 φορές μεγαλύτερο βάρος πυρομαχικών, ενώ το Vulcan μπορεί να χρειάζεται και εικοσαπλάσιο.
Αυτό δεν το γράφω για να πω ότι είναι λάθος οι κινησεις αυτές. Απαραίτητες είναι, και μπράβο σε αυτούς που τις σκέφτηκαν και τις υλοποίησαν. Αλλά πρέπει να σκεφτούμε και την "ουρά" ΔΜ που χρειάζονται.
Χοντρικά(πολύ χοντρικά)
Το 20Χ102 του Μ61Α1(vulcan) έχει το διπλάσιο συνολικό βάρος φυσιγγίου και το διπλάσιο βάρος βλήματος , από το πενηντάρι σε συνδηασμό με μεγαλύτερη ταχύτητα (+100m/sec) , και δεκαπλάσια ταχυβολία , η οποία όμως επιτυγχάνεται μετά τα πρώτα 0.4 δευτερόλεπτα . Στο πρώτο μισό δευτερόλεπτο , (το οποίο θα είναι μια λογική διάρκεια ριπής σε αντιαποβατικό ρόλο) , προλαβαίνει να ρίξει 18 βλήματα (68 σύνολο στο 1δευτερόλεπτο + 100 βλήματα κάθε επόμενο) .
Το φυσίγγιο 23Χ152Β του ZSU , έχει χονδρικά διπλάσιο συνολικό βάρος και διπλάσιο βάρος βλήματος σε σχέση με το 20Χ102 , ενώ και η ταχύτητά του είναι πολύ λίγο μικρότερη . Σαν φυσίγγιο είναι περίπου(+-) αντίστοιχο με το δυτικό 25Χ137.
Η προσωπική μου άποψη , είναι ότι για ρόλο αντιαποβατικό - αντιαελικοπτερικό - υποστήριξης πεζικου , τα ZSU προσφέρουν την καλύτερη σχέση τιμής προς απόδοση και άρα την καλύτερη λύση για μετατροπή σε εποχούμενα .
Μην ξεχνάμε ότι επιπλεον ,
Πρώτον έχουν αποδείξει και αποδυκνείουν την αξία τους σε αυτόν τον ρόλο ακόμα και την στιγμή που μιλάμε αν τον κόσμο.
και Δεύτερον , είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα , το οποίο τοποθετείται όπως είναι σε πήγμα και λειτουργεί αμέσως αλλά επιπλέον υπάρχει και φοβερή τεχνογνωσία παγκοσμίως για βελτιώσεις σε πολύ χαμηλές τιμές (ανατολικό μπλοκ-Ασία) , οι οποίες το κάνουν να πετάει .
Σε αντίθεση με το παραπάνω , το Μ61Α1 , είναι απλά ένα πυροβόλο , το οποίο απαιτεί καινούρια (ή παλιά) βάση για να αποκτήσει δυνατότητα κατεύθυνσης , ενώ είναι και πάρα πολύ πολύπλοκο , αφού απαιτεί ηλεκτρική υποβοήθηση και μηχανική τροφοδοσία πυρομαχικών (σε αντίθεση με το ZSU που παίρνει ταινία) .
Πάντως βλέποντας πιο προσεκτικά τις διαθέσιμες φωτό, διέκρινα ότι στο Μ113 το ZU-23-2 είναι τοποθετημένο πάνω από τη θυρίδα του διαμερίσματος προσωπικού, ενώ διατηρείται ο πυργίσκος του αρχηγού. Θεωρώ πιο λογικό το πυροβόλο να είχε τοποθετηθεί στη θέση του πυργίσκου, ώστε να είναι δυνατή η μεταβίβαση κυτίων πυρομαχικών για επαναγέμισή του από τη θυρίδα του διαμερίσματος προσωπικού και όχι από την ανοικτή ράμπα όπως αναγκαστικά θα γίνεται με την παρούσα διαμόρφωση.
Νομίζω ότι στο σύγχρονο πεδίο μάχης, δεδομένου της ποιότητας απειλής, δεν μπορούμε να μιλάμε για αξιόλογο α/α ρόλο συστήματος που δεν διαθέτει η/ο ΣΕΠ και ΚΔΠ διασυνδεδεμένο με RADAR. Το να μετατρέπονται τα Zu-23 και τα M61A1 σε α/κ συστήματα δεν σημαίνει αναγκαία πως αναβαθμίζεται η α/α ικανότητά μας, πόσο μάλλον ότι σώνονται τα νησιά από απειλές αέρος και θαλάσσης. Ο μεγάλος αριθμός ρ/κ Zu-23 δίνει τη δυνατότητα σε σκέψεις αναβάθμισης της δυνατότητας κίνησής τους σε α/κ σύστημα αλλά η αναβάθμιση της α/α τους δυνατότητας είναι τελείως διαφορετικό θέμα. Παρομοίως με το διαθέσιμο αριθμό Μ61Α1 από αποσυρόμενα α/φη.
Το κύριο βάρος εγγύς α/α υποστήριξης τον έχουν οι ΜΕΑΠ και καταλληλότερα μέσα είναι τα Κ/Β όχι τα α/α πυροβόλα ειδικά δίχως ΣΕΠ/ΚΔΠ. Πανηγυρίζουμε για κάτι που έπρεπε να είχε γίνει πριν πάρα πολλά χρόνια, μη πω δεκαετίες, και να είχε ήδη αναβαθμιστεί; Ως προς τον α/α ρόλο μήπως πρέπει να στραφούμε σε περαιτέρω ανάπτυξη κι αναβάθμιση α/α πυραυλικών συστημάτων τύπου ASRAD; Ως προς τον αντιαποβατικό ρόλο ή και παροχής όγκου πυρός που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και πάλι η απουσία η/ο συστήματος καθιστά τη χρήση τους προβληματική, εκτός αν πιστεύει κανείς πως η πιθανή εμπλοκή τους θα γίνει ημέρα για να μην αναφερθώ στο άκρως πιθανό ενδεχόμενο χρήσης καπνογόνων βλημάτων που θα δημιουργούν πρόβλημα εντοπισμού, διευκρίνησης, αξιολόγησης, ιεράρχησης κι επιλογής στόχων κοκ με ότι σημαίνουν όλα αυτά για την κατεύθυνση κι αποτελεσματικότητα των πυρών τέτοιου είδους όπλων.
Σε όσα σωστά επισημάνθηκαν στα προηγούμενα σχόλια να προσθέσω και το εξής. Το Zu-23 παρέχει όγκο πυρός αλλά με αξιόλογη διασπορά που αυξάνεται δραματικά τόσο από την απόσταση όσο κι από τη διάρκεια βολής. Η συνδυασμένη χρήση τους παράγει μεν αξιόλογο φράγμα πυρός σε αέρα αποτελεσματικό για χαμηλά ιπτάμενους στόχους (κυρίως ε/π) αλλά που η απουσία ΣΕΠ/ΚΔΠ και παραγόντων μειωμένης ορατότητας (νυχτερινές επιχειρήσεις/χρήση καπνογόνων) μειώνουν τη δυνατότητα αυτή. Το ίδιο ισχύει για πυρά εγγύς υποστήριξης κι αντιαποβατικού ρόλου.
Το Μ61Α1 σε αντίθεση με το Zu-23 έχει τη δυνατότητα περισσότερο στοχευμένων πυρών λόγω μικρότερης διασποράς γεγονός που θεωρώ πως αξίζει να εξετασθεί η εκμετάλλευσή του σε ειδικότερο ρόλο με την ανάλογη αναβάθμιση των δυνατοτήτων ελέγχου πυρός. Με το ίδιο σκεπτικό θα έλεγα ότι θα μπορούσε να εξεταστεί και η αναβάθμιση αριθμού Rh202.
Πέραν των συστημάτων και των δυνατοτήτων τους, κρίσιμος παράγοντας είναι και ο αριθμός αλλά και ο τύπος διαθέσιμων πυρομαχικών.
@Γεράκι
Η διασπορά του ZSU , οφείλεται περισσότερο στην σταθερότητα της πλατφόρμας σαν σύνολο και δευτερευόντως σε άλλους λόγους . Αν τοποθετηθεί επι οχήματος , μπορεί να γίνει πολύ πιο ακριβές , μόνο και μόνο από την αύξηση της σταθερότητας .
Το ZSU , είναι ένα σύστημα πυροβόλων σε μία πλατφόρμα .
Το Μ61Α1 ,είναι απλά ένα πυροβόλο . Η σύγκριση θα μπορούσε να γίνει μεταξύ του Μ61Α1 και του 2A14 ή του ΖSU-23-2 με το Μ167 VADS , αλλά δεν μπορούμε να συγκρίνουμε ένα ολοκληρωμένο σύστημα με ένα απλό πυροβόλο.
Συμφωνώ με τον pro. Πιστεύω κι εγώ ότι η πλατφορμα του Zu δεν είναι αρκετά σταθερή λαμβάνοντας υπ' ό΄ψιν την διόλου ευκαταφρόνητη ανάκρουση/ κραδασμούς από τη βολή.
Δημοσίευση σχολίου