Θα γίνει πόλεμος στην Κορέα;

του Γιώργου Δελαστίκ

Υπάρχει πραγματικά κίνδυνος έκρηξης πολέμου στην Κορέα; Το ερώτημα αυτό απασχολεί για ακόμα μία φορά τη διεθνή κοινότητα μετά τα γεγονότα αυτής της εβδομάδας: πυρηνική δοκιμή της Βόρειας Κορέας, απόφαση της Νότιας Κορέας να συμμετάσχει στο αμερικανικό πρόγραμμα παράνομων νηοψιών σε βορειοκορεατικά πλοία, δήλωση του βορειοκορεατικού καθεστώτος ότι θα προβεί σε στρατιωτικό πλήγμα εναντίον της Νότιας Κορέας σε περίπτωση που οι Νοτιοκορεάτες όντως συμμετάσχουν σε νηοψία βορειοκορεατικού πλοίου.

Ακόμη χειρότερα, η Πιονγιάνγκ ανακοίνωσε ότι δεν δεσμεύεται πλέον από την εκεχειρία του 1953, που έδωσε τέλος στον πόλεμο της Κορέας, καθώς ουδέποτε υπεγράφη συνθήκη ειρήνης. Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι η Σεούλ, η πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας, απέχει μόλις 56 χιλιόμετρα από τα σύνορα των δύο χωρών και ότι η Βόρεια Κορέα έχει πυραύλους βεληνεκούς εκατοντάδων (ορισμένους μάλιστα και χιλιάδων) χιλιομέτρων αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να αδιαφορήσει για τις βορειοκορεατικές απειλές.

Η κατάσταση είναι ανησυχητική. Ο δεξιός πρόεδρος της Νότιας Κορέας Λι Μιουνγκ Μπακ έχει εγκαταλείψει το πολιτικό άνοιγμα προς τη Βόρεια Κορέα, που είχε ως άξονα των ενδοκορεατικών σχέσεων ο προκάτοχός του, ο κεντροαριστερός Ρο Μου Χιουν, μια πολιτική προσέγγισης που είχε εγκαινιάσει από το 1998 ο προηγούμενος πρόεδρος Κιμ Ντάε Γιουνγκ. Σίγουρα ήταν λανθασμένη και αψυχολόγητη η απόφαση της Σεούλ να δηλώσει συμμετοχή στις υπό αμερικανική ηγεσία νηοψίες βορειοκορεατικών πλοίων, αφού δικαίως το βορειοκορεατικό καθεστώς δήλωσε ότι θα θεωρήσει «πράξη πολέμου» οποιαδήποτε νηοψία και απείλησε με «ισχυρό στρατιωτικό πλήγμα».

Δεν είναι αδύνατο να προκληθούν πολεμικά επεισόδια. Αιματηρές αψιμαχίες π.χ. ανάμεσα στο βορειοκορεατικό και το νοτιοκορεατικό πολεμικό ναυτικό είχαμε τόσο το 1999 όσο και το 2002. Ας ελπίσουμε ότι οι Νοτιοκορεάτες δεν θα κάνουν την πολιτική ανοησία να συμμετάσχουν όντως σε νηοψία, γιατί είναι βέβαιο πως αποκλείεται η Βόρεια Κορέα να μην προχωρήσει στην πρόκληση πολεμικού επεισοδίου σε τέτοια περίπτωση.

Η Κορεατική Χερσόνησος όμως δεν προσφέρεται καθόλου για ένοπλα επεισόδια, τα οποία έχουν συχνά τη δική τους δυναμική και δεν υπακούουν πάντα σε λογικές εκτιμήσεις.

Είναι άκρως αμφίβολο αν οι νοτιοκορεατικές ένοπλες δυνάμεις μπορούν να αντιμετωπίσουν μόνες τους τον σκληροτράχηλο βορειοκορεατικό στρατό. Πιθανότατα θα απαιτηθεί άμεση ανάμειξη των αμερικανικών στρατευμάτων δύναμης 28.000 (!) ανδρών που σταθμεύουν στις αμερικανικές βάσεις στη Νότια Κορέα εδώ και... εξήντα χρόνια - βάσεις που είναι εξοπλισμένες και με πυρηνικά όπλα.

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι πόλεμος μεγάλης κλίμακας με τη Νότια Κορέα θα επιφέρει την ανατροπή του βορειοκορεατικού καθεστώτος μέσω της πλήρους στρατιωτικής ανάμειξης των ΗΠΑ. Κανένας στον κόσμο όμως δεν επιθυμεί να διαπιστώσει εμπράκτως αν ένα καθεστώς εξοπλισμένο με πυρηνικές βόμβες τις χρησιμοποιεί ή όχι την ώρα της ανατροπής του ή πόσες εκατοντάδες χιλιάδες Κορεάτες και από τις δύο πλευρές των συνόρων θα κληθούν να πληρώσουν με τη ζωή τους την άσκοπη ανατροπή του Κιμ Γιονγκ Ιλ από τους Αμερικανούς. Είδαμε την τραγωδία του Ιράκ και την εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων άμαχων Ιρακινών από τους Αμερικανούς κατακτητές, δεν υπάρχει κανένας λόγος να γνωρίσει η ανθρωπότητα στην Κορέα μια επανέκδοση αυτής της ανείπωτης φρίκης και μάλιστα σε πολύ χειρότερη εκδοχή, καθώς οι Βορειοκορεάτες είναι πολύ σκληρότεροι μαχητές από τους Ιρακινούς.

Ο Κιμ Γιονγκ Ιλ δεν πρόκειται να προκαλέσει πόλεμο αν δεν εξαναγκαστεί. Εχοντας όμως δει τι έπαθε ο Σαντάμ, που αφοπλίστηκε και υπάκουσε στους όρους του ΟΗΕ, ο Κιμ Γιονγκ Ιλ έχει προφανώς την πεποίθηση ότι μόνο στον βαθμό που όχι μόνο κατέχει πυρηνικά όπλα αλλά και κάνει διαρκώς επίδειξη της πυρηνικής του ισχύος, θα το σκεφθούν εκατό φορές οι Αμερικανοί πριν επιχειρήσουν την ανατροπή του.

Η εμπειρία του τα δεκαπέντε χρόνια που ηγείται της Βόρειας Κορέας μέχρι στιγμής τον δικαιώνει. Στο πλαίσιο αυτό κινείται και τώρα.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ
Να τηρήσουν οι ΗΠΑ όσα υποσχέθηκαν

Η κυβέρνηση Μπους προχώρησε συνειδητά σε «πολιτική ναρκοθέτηση» του κορεατικού ζητήματος για τον Ομπάμα λίγο πριν εγκαταλείψει την εξουσία. Τον Δεκέμβριο οδήγησε σε αδιέξοδο και διακοπή των συνομιλιών με τη Βόρεια Κορέα, παραβιάζοντας για πολλοστή φορά τις δεσμεύσεις που είχαν αναλάβει οι ΗΠΑ στη συμφωνία που είχαν κάνει με τη Βόρεια Κορέα από την εποχή του Μπιλ Κλίντον ακόμη, για να κλείσει η Πιονγιάνγκ το πυρηνικό εργοστάσιό της στο Γιονγκμπιόν (προμήθεια πετρελαίου, ηλεκτρισμού κ.λπ.). Πολύ πιο αποτελεσματικός δρόμος εκτόνωσης είναι η τήρηση των δεσμεύσεων των ΗΠΑ παρά η κλιμάκωση των αμερικανικών προκλήσεων με νηοψίες αποικιοκρατικού τύπου σε βορειοκορεατικά πλοία.

ΕΘΝΟΣ