Πολυπολιτισμικότητα : Το τέλος μας ουτοπίας

Εκπομπή Προσεγγίσεις :Ο π. Γεώργιος Μεταλληνός, ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, εξετάζει το μοντέλο πολυπολιτισμικότητας που επιχειρείται να εφαρμοσθεί στην ελληνική κοινωνία, με καλεσμένο τον συγγραφέα κ. Γιάννη Η. Κολοβό.

Ο κ.Κολοβός είναι ο συγγραφέας του βιβλίου Το τέλος μιας ουτοπίας-Η κατάρρευση των πολυπολιτισμικών κοινωνιών στην Δυτική Ευρώπη (προλογίζει ο καθηγηής Κ.Ρωμανός). Η εκπομπή αναφέρεται στο θέμα της λαθρομετανάστευσης στην χώρα μας και στην άνωθεν επιβολή του κοινωνικού μοντέλου της πολυπολιτισμικότητας .Ενδιαφέρουσες αναφορές στην τρέχουσα κατάσταση στις άλλες ευρωπαικές κοινωνίες αλλά και στους πραγματικούς αριθμούς λαθρομεταναστών που βρίσκονται στην Ελλάδα .

"Σκοπός του βιβλίου αυτού δεν είναι να αντικρούσει την «πολυπολιτισμικότητα» ως θεωρητικό κατασκεύασμα καθώς, όπως υπογραμμίζει και ο καθηγητής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Duke Edward Tiryakian, «δεν υπάρχει επιστημονική μέθοδος που να παρέχει κριτήρια βάσει των οποίων μία κοινωνική φιλοσοφία είναι πιο έγκυρη από μία άλλη». Όμως, μπορεί η εφαρμογή αυτής της κοινωνικής φιλοσοφίας στην πράξη να δείξει αν αυτή λειτουργεί αποτελεσματικά ή όχι. Επιπλέον, τα θεωρητικά κατασκευάσματα έχουν το μειονέκτημα ότι μπορεί να φαίνονται σωστά ... στην θεωρία. Το πόσο σωστά είναι επιβεβαιώνεται από την πρακτική εφαρμογή τους. Και το βιβλίο αυτό εκεί αποσκοπεί. Να καταδείξει την παταγώδη αποτυχία της πολυπολιτισμικότητας όπου και όπως και αν εφαρμόσθηκε στην Δυτική Ευρώπη."

Σχετικές αναφορές από τον καθηγητή κ. Νεοκλή Σαρρή:
[1] Τομές 20.10.09 2/5 - Το σοσιαλιστικό όραμα της παιδείας
[2] Τομές 20.10.09 3/5 - Ο ελληνισμός σβήνει
[3] Τομές 10.3.09 4/4 - Η επέλαση των βαρβάρων

Διαβάστε περισσότερα...

Eπέκταση βεληνεκούς για τους J-600;

Εκτοξευτής F-600T με Βαλλιστικό Βλήμα Βραχέως Βεληνεκούς (SRBM) J-600T Yildirim

Πληροφορίες αναφέρουν ότι η τουρκική αμυντική βιομηχανία με πρωτοπόρο τη Roketsan εργάζεται πάνω στη βελτίωση των χαρακτηριστικών του Yildirim (αναφέρεται ως Yildirim II με εκτιμώμενο βεληνεκές 250-300km), αν και σύμφωνα με Κινέζους αξιωματούχους της CPMIEC (με την εταιρία που υπεγράφη η συμφωνία μεταφοράς τεχνογνωσίας το 1998 ύψους $300 εκατ. για την κατασκευή τουλάχιστον 200 βλημάτων) στην έκθεση αμυντικού υλικού ΙDEF ΄07, η διμερής συμφωνία δεν κάλυπτε μεταφορά τεχνογνωσίας για το B-611M, της βελτιωμένης έκδοσης του Β-611, με βεληνεκές 250km. H επέκταση βεληνεκούς σε τέτοιας κατηγορίας βλήματα (SRBM) δε θεωρείται ιδιαίτερα δύσκολη διαδικασία ωστόσο η επιχειρησιακή τους αξία στο πεδίο της μάχης παραμένει αμελητέα.

Σε υπηρεσία με τον Τουρκικό Στρατό
Στην παρέλαση της 30ης Αυγούστου 2007, ο Τουρκικός Στρατός παρουσίασε επίσημα το Βαλλιστικό Βλήμα Μικρού Βεληνεκούς (SRBM) J-600Τ
Yildirim ("Αστραπή") και τρεις εκτοξευτές F-600T σε σασί MAN 26.372 6x6 και παραλλαγή ερήμου, που χρησιμοποιεί κυρίως στα οχήματά του που επιχειρούν στις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας (και την Κύπρο), με τον αριθμό πλαισίου των οχημάτων να αναφέρει χρονολογία παραγωγής τον Μάρτιο του 2001. Στις 7 Ιουλίου 2007 είχαν δηλωθεί στις αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΗΕ (United Nations Register of Conventional Arms) συνολικά 6 οχήματα εκτόξευσης και 97 βλήματα Yildirim, τα οποία εδρεύουν στην 58η Μοίρα Πυροβολικού στο Polatli της Άγκυρας. Στη φετινή παρέλαση παρουσιάστηκε ουλαμός 6 εκτοξευτών F-600T με ισάριθμα βλήματα.

Η ανάπτυξη των Yildirim
Kαταρχήν να διευκρινιστεί ότι τα Υildirim εντάσσονται στη κατηγορία των SRBM (<1000km)>και όχι των Βαλλιστικών Βλημάτων Μέσου Βεληνεκούς (MRBM), όπως λανθασμένα αναφέρει μερίδα του ελληνικού Τύπου ενώ τα οχήματα έχουν κωδικοποιηθεί ως F-600T και τα βλήματα ως J-600T (από τη κωδική ονομασία J προγράμματος και το διαμέτρημα, αντίστοιχα).
Η προσπάθεια ανάπτυξης πυραυλικής τεχνολογίας από την Άγκυρα ανάγεται στις αρχές της δεκαετίας του 1980, οπότε φημολογείται η έναρξη συνεργασίας της Τουρκίας με το Πακιστάν. Τον Απρίλιο του 1990, η Άγκυρα ανακοίνωσε τη δοκιμή του ASR-227, ενός πυραύλου μικρού βεληνεκούς, χωρίς ωστόσο να δώσει στη δημοσιότητα τα τεχνικά χαρακτηριστικά του. Η ανάπτυξη του ASR-227 βασίστηκε στην εγχώρια έρευνα και κατασκευάστηκε με υλικά πακιστανικής προέλευσης. Το 1996 η Τουρκία υπέγραψε σύμβαση για την απόκτηση 72 πυραύλων MGM-140 ATACMS από τις ΗΠΑ για τους 12 εκτοξευτές MLRS. Η δυσανάλογη σχέση βλημάτων και εκτοξευτών πιθανολογείται ότι οφείλεται στις προσπάθειες αντιγραφής του πυραύλου από την εγχώρια αμυντική βιομηχανία.
Παράλληλα γίνεται γνωστή η συμφωνία προμήθειας από την Κίνα μιας πυροβολαρχίας πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων (ΠΕΠ) WS-1 βεληνεκούς 80km και ταυτόχρονα μεταφορά τεχνογνωσίας για την εγχώρια παραγωγή και τελική συναρμολόγηση άλλων πέντε πυροβολαρχιών από τη κρατική ΜΚΕΚ. Η ύπαρξη 24 επιπλέον εκτοξευτών της βελτιωμένης έκδοσης T-300Β Kasirga ("Τυφώνας"), όπως ονομάζονται από τον Τουρκικό Στρατό, μέγιστου βεληνεκούς 180km, αποκαλύφθηκε μόλις το 2006.
Στις 26 Δεκεμβρίου 1999 η Τουρκία προχώρησε στη δοκιμαστική εκτόξευση του πρώτου βαλλιστικού της βλήματος στο πεδίο βολής Sile της Μαύρης Θάλασσας, επιτυγχάνοντας βεληνεκές 120km. Η αποκάλυψη έγινε από δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας "Μilliyet" της 14ης Ιανουαρίου 2002, το οποίο ανέφερε ότι η εκτόξευση του τουρκικής κατασκευής βλήματος J ήταν επιτυχής και εντυπωσίασε όσους την παρακολούθησαν. Καθώς η υπανάπτυκτη και ασταθής Τουρκία έμπαινε στο κλειστό κλάμπ των χωρών που κατέχουν τέτοια τεχνολογία, το άρθρο ήταν αρκετό για να πυροδοτήσει διεθνώς, από το έγκριτο Jane's ("Turkey tests ‘Project J’ missile"), και στην Ελλάδα, με εκτενές δημοσίευμα της «Στρατηγικής» (τ. 89, Φεβρουάριος 2002).
Το 2003 το βλήμα πετύχε, στη τρίτη δοκιμαστική του εκτόξευση, βεληνεκές 152km οπότε και ολοκληρώθηκε (επίσημα) η ανάπτυξη.
Τουρκικές πηγές αναφέρουν ότι ο Υildirim βασίζεται στο βλήμα Β611, το οποίο ανέπτυξε η Εταιρεία Αεροδιαστημικής Επιστήμης και Βιομηχανίας της Κίνας (CASIC). Το Β611 είναι SRBM ενός σταδίου, στερεών καυσίμων, με επιδόσεις γενικά συγκρίσιμες του ρωσικού Iskander-E, και βεληνεκές 150km. Στηριζόμενο στην τεχνολογία του DF-15 (M-7), το B611 μεταφέρει πολεμική κεφαλή Υψηλής Εκρηκτικότητας (ΗΕ) βάρους 480kg, ή εναλλακτικά με βομβίδες ή νάρκες, αντιαρματικές ή κατά προσωπικού εφόσον απαιτηθεί από το χρήστη. Θεωρείται βαλλιστικό βλήμα χαμηλού κόστους με μικρό πιθανού κυκλικού σφάλματος (CEP) που ενσωματώνει τεχνολογία περιορισμού της ανακλαστικής επιφάνειας ραντάρ (RCS).

Πηγή : http://strategy-geopolitics4.blogspot.com/2009/10/e-yildirim.html

Διαβάστε περισσότερα...

Πορεία στο Διάστημα χωρίς πολιτική πυξίδα

Του Μ.Ηλιάδη ,ΚτΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Πρώτη δοκιμή του Link-16 για την Πολεμική Αεροπορία

ΕΜΒ-145 ΑΕW και F-16 Block52 Adv ετοιμάζονται για απογείωση. Μια νέα εποχή ξεκινά για την ΠΑ. φωτογραφία Γιάννης Ρηγόπουλος

Στην εποχή των δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων πέρασε και επισήμως η Πολεμική Αεροπορία εχθές ,καθώς έλαβε χώρα η πρώτη δοκιμή διασύνδεσης των νέων F-16 Block 52 Adv με τα ιπτάμενα ραντάρ EMB-145 ΑΕW όπως αναφέρει το defencenet.

Κατά την διάρκεια της δοκιμής που διήρκησε μια ώρα συμμετείχαν συνολικά 6 F-16 (5 μονοθέσια, ένα διθέσιο) καθώς και ένα EMB-145. Τα νέα μαχητικά της 335 Μοίρας είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τα τερματικά MIDS-LVT (MIDS Low Volume Terminal) που φέρουν, ανταλλάσσοντας πληροφορίες (θέσεις στόχων κτλ) μεταξύ τους αλλά και με το ιπτάμενο ραντάρ της 380 Μοίρας "Ουρανός" το οποίο φέρει το ίδιο τερματικό. Η δοκιμή πέραν του όγκου και της ταχύτητας μεταφοράς δεδομένων εξέτασε και την αντοχή του συστήματος σε ηλεκτρονικά αντίμετρα. Τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η χρήση εξελιγμένων συστημάτων data-link είναι εξαιρετικής σημασίας καθώς η ταχύτατη ανταλλαγή πακέτων δεδομένων προσφέρει στον ιπτάμενο μεταξύ άλλων :

• ανώτερη επίγνωση τακτικής κατάστασης (situational awareness)
• την δυνατότητα στοχοποίησης εχθρικών μαχητικών χωρίς να κάνει χρήση των αισθητήρων του αεροσκάφους του -με ότι αυτό συνεπάγεται-
  
• επικοινωνίες ανθεκτικές σε ηλεκτρονικά αντίμετρα
  

,παράλληλα με την ανάπτυξη κατάλληλων τακτικών για την μεγιστοποίηση των παραπάνω πλεονεκτημάτων. Μέσω οθόνης στο πιλοτήριο κάθε ιπτάμενος έχει την ευκαιρία να ελέγχει συνεχώς την θέση του σε σχέση με φίλια και εχθρικά αεροσκάφη, λοιπές απειλές καθώς και την ανάθεση των στόχων σε κάθε ένα από τα ελληνικά αεροσκάφη.

Να σημειωθεί ότι τα ΕΜΒ-145 είχαν την ευκαιρία να κάνουν χρήση τoυ Link-16 αρκετές φορές στο παρελθόν σε συνεργασία με μαχητικά συμμαχικών χωρών όπως πχ με τα μαχητικά Rafale του αεροπλανοφόρου Charles De Gaulle κατά την διάρκεια άσκησης στην Κρήτη το 2008 . Προς το παρόν τα μόνα συστήματα των Ελληνικών ΕΔ με δυνατότητα Link-16 είναι τα 4 Erieye EMB-145 της 380, τα καινούργια F-16 Block52 Adv που παραλαμβάνουμε και οι 6 μοίρες Patriot PAC-3 της ΠΑ.

To "027" απογειώνεται απο το Lajes ( Αζόρες) καθ' οδόν προς τον Άραξο. Φωτογραφία : Paulo

Σε ότι αφορά τα νέα μαχητικά της 335 Μοίρας, έχουν παραληφθεί μέχρι στιγμής 21 αεροσκάφη και απομένει η παραλαβή 4 διθέσιων και 5 μονοθέσιων F-16.Οι αφίξεις των νέων μαχητκών θα ολοκληρωθούν εντός των προσεχών εβδομάδων ανεβάζοντας έτσι την δύναμη της 335 σε 30 μαχητικά. Άγνωστες παραμένουν οι προθέσεις της ΠΑ για το αν θα παραμείνουν όλα τα α/φ στον Άραξο ή αν θα επανενεργοποιηθεί κάποια εκ των 334 ή 342 Μοιρών για να στεγάσει αριθμό F-16Bl52+ Adv.

Διαβάστε περισσότερα...

100 Χρόνια από την παραγγελία του θωρακισμένου καταδρομικού ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΒΕΡΩΦ

Αν κάποιος ενδιαφερόμενος, θελήσει να επισκεφθεί τον ιστότοπο του Πολεμικού Ναυτικού, θα παρατηρήσει δεξιά την ύπαρξη μιας σύνδεσης με την ένδειξη ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ.
Η σύνδεση αυτή, αναφέρεται σε σημαντικά ιστορικά γεγονότα του Πολεμικού Ναυτικού, κυρίως κατορθώματα, αλλά και σταθμούς με την είσοδο σε υπηρεσία, ή παραλαβή πολεμικών μονάδων.

Για την ημερομηνία 30 Οκτωβρίου, αναφέρει "Δεν υπάρχει κάποια επέτειος σήμερα για το Πολεμικό Ναυτικό". Κι όμως η σημερινή ημέρα, είναι μια μοναδικής ιστορικής σημασίας επέτειος, καθώς στις 30 Οκτωβρίου 1909, το ελληνικό Έθνος, προέβη σε μια σοβαρή και δυναμική πρωτοβουλία, που έμελλε να αποδειχθεί σωτήρια για την τύχη της θαλάσσιας κυριαρχίας του Ελληνισμού.

Στις 30 Οκτωβρίου 1909, υπεγράφη στην Αθήνα, η σύμβαση για την αγορά του υπό ναυπήγηση θωρακισμένου καταδρομικού Β, τύπου Pisa, κόστους 25 εκατομμυρίων χρυσών γαλλικών φράγκων (συμπεριλαμβανομένου του κόστους πυρομαχικών και τορπιλλών). Η αγορά αυτή αποτελούσε έναν από τους όρους που έθεσε ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος, προς την πολιτική ηγεσία, κατά το κίνημα που προηγήθηκε στις 15 Αυγούστου 1909. Η έλλειψη πόρων ξεπεράστηκε αποφασιστικά με την χρήση του κληροδοτήματος του ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ, ο οποίος έγραψε στην διαθήκη του

«Αφίνω εις το έθνος μου είκοσι Νο 20 μερίδια, το δε εκκαθαρισθησόμενον ποσόν, οφείλει να κατατεθή εις την Εθν. Τράπεζαν της Ελλάδος επί τόκω, ίνα δια του τόκου και του κεφαλαίου η Ελλ. Κυβέρνησις ναυπηγήση ισχυρόν καταδρομικόν πλοίον, διεσκευασμένον ούτως ώστε να χρησιμεύση και ως ανωτέρα εκπαιδευτική σχολή δοκίμων του Βασιλ. Ναυτικού, προς τε πρακτικήν και θεωρητική τελειοποίησιν αυτών. Το πλοίον αυτό θα φέρη το όνομά μου, το περίσσευμα το οποίον θέλει προκύψει θα μένη κατατεθειμένον εντόκως παρά τη Τραπέζη, ίνα χρησιμεύση δια τον αυτόν σκοπόν, εις κατασκευήν δηλαδή νέου τοιούτου πλοίου, όταν το πρώτον καταστή άχρηστον»

.. Με το ποσό των 7 εκατομμυρίων χρυσών γαλλικών φράγκων του κληροδοτήματος, έγινε δυνατή η άμεση αγορά του πλοίου, με την κατάθεση της προκαταβολής, για το οποίο ενδιαφέρον είχε δείξει και η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Καταλύτης λοιπόν σε αυτήν την ευτυχή κατάληξη ήταν η "επέμβαση" του μεγάλου ευεργέτη, του οποίου επίσης εφέτος εορτάζονται τα 110 χρόνια από τον θάνατό του και του οποίου το όνομα έλαβε το πλοίο.

Από εκεί και πέρα, η ιστορία είναι γνωστή. Ο Ναύαρχος Κουντουριώτης και το πλήρωμα του ΑΒΕΡΩΦ, πρωταγωνίστησαν στις ναυμαχίες της Άκρας Έλλης και της Λήμνου, με τις οποίες παγιώθηκε η ελληνική θαλάσσια κυριαρχία στο Αιγαίο και οδήγησε στην απελευθέρωση του συνόλου των νησιών του Αιγαίου Πελάγους (προσωρινά δυστυχώς για την Ίμβρο και Τένεδο).

Δυστυχώς δεν έχει γίνει γνωστή κάποια είδους εκδήλωση για την μνήμη του Γεωργίου Αβέρωφ, ενώ στο παρελθόν είχαμε στηλιτεύσει την άθλια και απαράδεκτη κατάσταση στην οποία βρίσκεται το μαυσωλείο του, σε περίοπτη μάλιστα θέση, στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών. Παράλληλα, ενώ είχαν γίνει κάποιες αναφορές για λαμπρό εορτασμό του γεγονότος από το ΠΝ, η ιστορική επέτειος παρήλθε αθόρυβα.
Το παράδειγμα της αγοράς του ενδόξου αυτού πλοίου, είναι ιδιαίτερα σημαντικό και χρήσιμο σήμερα, όπου η τουρκική επεκτατική και αναθεωρητική πολιτική, κινδυνεύει να αναιρέσει τα οφέλη που οι Έλληνες ναυτικοί προσέφεραν το 1912 στην Ελλάδα, με την απελευθέρωση και κυριαρχία στην ζωτική αυτή θαλάσσια περιοχή. Η θρασύδειλη τουρκική τακτική των τραμπουκισμών κινδυνεύει να λυγίσει την ελληνική άμυνα, εξαιτίας της ανικανότητας των πολιτικών ηγετών, οι οποίοι επιδεικνύουν μια απίστευτη φοβία και ανευθυνότητα στον χειρισμό των εθνικών θεμάτων.

Η αδιαφορία της πρόσφατης πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, για το αντικείμενο του χαρτοφυλακίου, σε συνδυασμό με την πλήρη ανικανότητα διαχείρισης των υποθέσεων, έχουν περιεγάγει σήμερα το Πολεμικό Ναυτικό σε δεινή θέση, καθώς η παραλαβή παραγγελθέντων υποβρυχίων εκκρεμεί επικίνδυνα, ενώ η εξέλιξη των προγραμματισμένων εξοπλιστικών κινήσεων στα πλαίσια του μακροπρόθεσμου σχεδιασμού επιχειρησιακών απαιτήσεων, παρέμεινε στο στάδιο της έκφρασης ενδιαφέροντος, χωρίς ουσιαστική προώθηση των διαδικασιών.

Έτσι αυτή την στιγμή το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό, έχει παραγγείλει και αναμένει την παράδοση 12 κορβετών Mil-Gem εγχώριας σχεδίασης και κατασκευής και 6 υποβρυχίων Type 214 αναερόβιας προώθησης (όμοια με αυτά που πριν 10 χρόνια παρήγγειλε η Ελλάδα και σήμερα αρνείται να παραλάβει). Ως αντιστάθμισμα η Ελλάδα σκέφτεται την παραλαβή 4 υποβρυχίων Type 214 που ίσως τελικά μειωθούν σε 3, αναμένει την παραλαβή 2 πυραυλακάτων Super Vita και τέλος 3 εκσυγχρονισμένα υποβρύχια Type 209. Παραγγελία μεγάλων μονάδων μάχης (φρεγατών) ή έστω εκσυγχρονισμού των 4 φρεγατών ΜΕΚΟ 200, δεν έχει αξιωθεί ακόμη να δρομολογήσει.
Άραγε το Πολεμικό Ναυτικό, θα βρει σήμερα τον μεγάλο εθνικό ευεργέτη, ο οποίος θα προσφέρει ανιδιοτελώς τμήμα του πλούτου που έχει συσσωρεύσει, για να προσφέρει στην Ελλάδα έναν ΓΕΩΡΓΙΟ ΑΒΕΡΩΦ ΙΙ; Όπως είναι προφανές επανάληψη φαινομένων τύπου Στρατιωτικού Συνδέσμου, δεν νοείται στην σημερινή εποχή. Πάντως η εφοπλιστική οικογένεια, η μεγάλη αυτή ναυτική οικογένεια της Ελλάδας, όπως και άλλοι οικονομικοί παράγοντες (βλέπε περίπτωση Ολυμπιακής) είναι πιστεύουμε σε θέση να αναλάβουν μια πρωτοβουλία αυτής της μορφής, η οποία θα πραγματοποιήσει ένα τέτοιο όνειρο για το σημερινό Πολεμικό Ναυτικό και την Ελλάδα.

Σχετικά άρθρα :

• Μνημόσυνο στο άνθρωπο Γεώργιο Αβέρωφ: 110 χρόνια από τον θάνατό του
• Γεώργιος Αβέρωφ : Τιμή όχι μόνο στα πλοία, αλλά και σε αυτούς χάρις στους οποίους αποκτήθηκαν

Διαβάστε περισσότερα...

Τουρκία: καλή η ΕΕ, αλλά όχι και να αφήσουμε την Κύπρο

H ΕΕ αποτελεί για την Τουρκία έναν πολύ σημαντικό στόχο, «αλλά όχι στόχο εκ των ων ουκ άνευ και σίγουρα όχι μία διαδικασία για την οποία θα παραγνωρίσουμε ένα νησί σαν την Κύπρο που μας κληροδοτήθηκε».Aυτό τόνισε, μεταξύ άλλων, ο Τούρκος υπουργός Επικρατείας και επικεφαλής των διαπραγματεύσεων με την ΕΕ Εγκεμέν Μπαγίς σε αποκλειστική συνέντευξή του στην τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Γενί Ντουζέν».

Ο κ. Μπαγίς δηλώνει περισσότερο αισιόδοξος από ποτέ στην παρούσα συγκυρία, διότι «για πρώτη φορά υπάρχουν τόσο στην Αθήνα, όσο και στην Άγκυρα σταθερές, ισχυρές και θαρραλέες κυβερνήσεις».

Προσθέτει ότι θα επισκεφθεί την Αθήνα στις 5 Νοεμβρίου και θα έχει συναντήσεις με τον Έλληνα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, καθώς και με την Ντόρα Μπακογιάννη (η οποία, όπως αναφέρει η Τ/Κ δημοσιογράφος, «αναμένεται να γίνει αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης)!!!. «Με τον τρόπο αυτό θα δώσω το μήνυμα ότι η Τουρκία εξακολουθεί να έχει την πρόθεση να βρίσκεται ένα βήμα μπροστά», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Τούρκος υπουργός.

Επίσης, εκφράζει την προθυμία της Τουρκίας να ανοίξει τα λιμάνια της στους Ε/Κ, «αρκεί να πραγματοποιηθούν οι υποσχέσεις που της δόθηκαν» από την ΕΕ περί άρσης της λεγόμενης απομόνωσης των Τ/Κ.

Ο κ. Μπαγίς προειδοποιεί τους Ε/Κ «να ξεφύγουν από τη λογική ότι, επειδή η Τουρκία επιδιώκει τη λύση, μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν».Τονίζει πως σημασία έχει να βρεθεί λύση στο Κυπριακό, προσθέτοντας ότι η Τουρκία θα υποστηρίξει μία κοινή συμφωνία των δύο ηγετών.Παράλληλα, εκφράζει την απόλυτη πεποίθησή του ότι «ο κ. Ταλάτ, ο οποίος έχει αναλώσει τα χρόνια του σε έναν αγώνα, δεν πρόκειται να φέρει προς έγκριση σε δημοψήφισμα μία λύση που οι συμπολίτες του δεν θα αποδεχθούν και την οποία δεν θα μπορούν να χωνέψουν».

Στο θέμα αυτό επανέρχεται σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, αναφέροντας ότι «η Άγκυρα θα συνεχίσει να υποστηρίζει μία λύση που ο κ. Ταλάτ θα μπορέσει να καταστήσει αποδεκτή από το λαό του. Όμως, δεν θα ήταν ρεαλιστικό να αναμένει κάποιος από την Άγκυρα να υποστηρίξει μία λύση, την οποία ούτε καν το λαό του δεν θα μπορούσε να πείσει να αποδεχθεί. Ελπίζουμε ότι η ε/κ πλευρά δεν θα χρησιμοποιήσει την ευρωπαϊκή υποψηφιότητα της Τουρκίας ως όπλο εναντίον μας για να επιτύχει μία λύση, όπως τη θέλει».
Ο Τούρκος υπουργός αποδέχεται ότι, στο πλαίσιο του δημοκρατικού παιχνιδιού, ο κ. Ταλάτ μπορεί να χάσει τις επόμενες «προεδρικές εκλογές» επισημαίνει, όμως, ταυτόχρονα ότι ενδεχόμενη επικράτηση του αντιπάλου του δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα μόνο στην τουρκική πλευρά, αλλά και στην ε/κ, καθώς και στην ΕΕ.

Πηγή: www. antinews.gr , ΑΠΕ-ΜΠΕ

(Σημ "Εν κρυπτώ" : Φυσικά κομίζει γλαύκας είς τας Αθήνας με τις δηλώσεις περι Κύπρου ο Τούρκος υπουργός. Αντιθέτως πρόκειται για την πρώτη κίνηση ανοιχτής στήριξης της υποψηφιότητας Ντ.Μπακογιάννη της ΝΔ απο Τούρκο παράγοντα (ας πούμε ότι ο Ιλχάν λειτουργεί ως Έλληνας πολιτευτής..), καθότι η σημειολογία της προγραμματισμένης συνάντησης Ντόρας-Μπαγίς λίγο πρίν στηθούν κάλπες,είναι προφανής.Να υπενθυμίσουμε όι η ψηφοφορία για την εκλογή αρχηγού στην ΝΔ θα γίνει στις 6 Δεκεμβρίου. )

Διαβάστε περισσότερα...

Επανένταξη δύο πυραυλάκατων στο Πολεμικό Ναυτικό

Δυο πυραυλάκατοι επανεντάχθηκαν σήμερα στη δύναμη του στόλου κατά τη διάρκεια ειδικής τελετής, που πραγματοποιήθηκε στα ναυπηγεία Ελευσίνας.

Πρόκειται για τις πυραυλακάτους «Μπλέσας» και «Μυκόνιος», στις οποίες έγιναν εργασίες εκσυγχρονισμού μέσης ζωής.

Στην τελετή παρέστησαν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θόδωρος Πάγκαλος, εκπρόσωποι του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, ο αρχηγός στόλου αντιναύαρχος Ιωάννης Καραΐσκος, εκπρόσωποι κομμάτων και άλλοι επίσημοι.

Η πυραυλάκατος «Μπλέσας» φέρει το όνομα του πλωτάρχη Γ. Μπλέσα, κυβερνήτη του αντιτορπιλικού «Βασίλισσα Ολγα» που χάθηκε κατά τη βύθιση του σκάφους μετά από γερμανική αεροπορική επίθεση στις 26.9.1943 στο Λακκί Λέρου.

Η πυραυλάκατος «Μυκόνιος» φέρει το όνομα του υποπλοιάρχου Σ. Μυκόνιου που χάθηκε κατά τη βύθιση του υποβρυχίου «Κατσώνης» στη Σκιάθο, στις 14.9.1943.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ

Φωτογραφίες :

Διαβάστε περισσότερα...

Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής: Χθές και σήμερα

Ομιλία του Κώστα Καραϊσκου στο Ινστιτούτο Αριστοτέλης (Θεσσαλονίκη, 23/10/09)

…Το ζήτημα ως τίτλος, ως γενικό πλαίσιο, είναι χιλιοειπωμένο αλλά νομίζω ότι ποτέ δεν εκτέθηκε συστηματικά, διαχρονικά και λεπτομερειακά. Επειδή όμως η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια, αποφασίσαμε ως “Αντιφωνητής” να αναζητήσουμε και κατόπιν να εκθέσουμε στην τοπική μα και στην ελλαδική κοινωνία μερικά στοιχεία επιπλέον από όσα λέγονται - ή μάλλον ψιθυρίζονται.

Γιατί ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα που αφορά το σύνολο του μειονοτικού ζητήματος στη Θράκη είναι ότι όλα συζητούνται σε παρέες και καφενεία. Το μείζον δηλαδή θέμα της περιοχής βρίσκεται εκτός δημοσίου διαλόγου και πολιτικής ατζέντας, λες και δεν υπάρχει. Ειδικά η πτυχή αυτή για την οποία σήμερα μιλάμε, η δράση του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, θίγεται σπανίως και μονάχα είτε από κάποιον τολμητία πολιτευτή είτε σε κάποιαν ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών (που μπορεί και να μην κοινοποιηθεί ποτέ στο κοινό) είτε σε κάποιο ανώδυνο παραπολιτικό σχόλιο του Τύπου.

Θυμάμαι παλιότερες προσπάθειες που αφορούσαν την έγερση ενός πανώ σε μια παρέλαση ή την κυκλοφορία μιας αφίσας, ενέργειες που γινόντουσαν σε συνθήκες μυστικότητας και συνωμοτισμού, λες και βρισκόμασταν σε κάποιο εχθρικό κράτος. Και δεν μιλάμε για εποχές απομακρυσμένες χρονικά, όταν οι κρατικοί μηχανισμοί μπορούσαν να συνθλίψουν κάθε ανεπιθύμητη πρωτοβουλία πολιτών, αλλά για την τελευταία 20ετία. Σήμερα που, δόξα τω Θεώ, η ελευθερία του λόγου είναι κεκτημένο της ελλαδικής κοινωνίας, τουλάχιστον από τους εχθρούς της πατρίδας μας οι οποίοι ελεύθερα βρίζουν και προσβάλλουν οτιδήποτε ελληνικό, νομίζω ότι και οι Έλληνες πατριώτες που ανησυχούν για τον τόπο τους μπορούν να εκφράζουν τους προβληματισμούς τους και να μιλούν για όποιο ζήτημα επιθυμούν, ασχέτως αν αυτό άπτεται των διεθνών σχέσεων της χώρας ή της εξωτερικής της πολιτικής. Όταν διακυβεύεται τοπικά η κοινωνική γαλήνη, η δημοκρατία, η ασφάλεια, το ίδιο το μέλλον της περιοχής, εμείς τουλάχιστον δεν μπορούμε να ανεχόμαστε την ύπαρξη θεμάτων ταμπού.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον η ιστοσελίδα που εγκαινιάσαμε στο Διαδίκτυο μα και η καμπάνια μας όλη έχει σήμα της τον …ελέφαντα. Όπως ενδεχομένως γνωρίζετε υπάρχει ένα ποίημα του Τέρυ Κέτερινγκ, με τίτλο “Ο ελέφαντας στο δωμάτιο”. Λέει περίπου:

Υπάρχει ένας ελέφαντας στο δωμάτιο.
Είναι μεγάλος και κάθεται γονατιστά, γι’ αυτό είναι δύσκολο να τον αποφύγεις.
Παρόλα αυτά στριμωχνόμαστε από δίπλα του με φράσεις όπως “Τι κάνεις;” και “Είμαι μιά χαρά!” και χίλιες άλλες κοινότυπες φλυαρίες.
Μιλάμε για τον καιρό. Μιλάμε για τη δουλειά. Μιλάμε για όλα τ’ άλλα, εκτός από τον ελέφαντα στο δωμάτιο.
Υπάρχει ένας ελέφαντας στο δωμάτιο. Όλοι το ξέρουμε πως είναι εκεί. Σκεφτόμαστε τον ελέφαντα καθώς μιλάμε μεταξύ μας. Είναι συνέχεια στο μυαλό μας. Γιατί, βλέπεις, είναι ένας πολύ μεγάλος ελέφαντας. Μας έχει πληγώσει όλους. Αλλά δε μιλάμε για τον ελέφαντα στο δωμάτιο.

Το ποίημα βέβαια έχει γραφεί για άλλη περίσταση, όμως έρχεται κουτί για την δική μας. Έχουμε έναν παράγοντα της τοπικής ζωής στη Θράκη τέτοιου εκτοπίσματος και όλοι κάνουν σαν να μην υπάρχει. Ε, λοιπόν σήμερα θα μιλήσουμε για την παρουσία του, ξεκινώντας από τη μέρα που ήρθε στο δωμάτιό μας.

1923
Το 1923, αμέσως μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και την Συνθήκη της Λωζάνης, ήρθε με το έτσι θέλω κι εγκαταστάθηκε στην Κομοτηνή ένας Τούρκος διπλωμάτης, χωρίς καμμία συμφωνία, χωρίς καμμία αμοιβαιότητα, μόνο με τον αέρα του νικητή στην πρόσφατη σύρραξη. Σύντομα ο αέρας του αυτός άρχισε να γίνεται αισθητός στη Θράκη.

Ο Γενικός Διοικητής Θράκης Γ. Μπούμπουλης, σε έγγραφό του προς το Υπουργείο Εξωτερικών το 1926 επεσήμαινε:

“η μόνη οργάνωσι κατά της ασφαλείας του Κράτους γίνεται παρά του Τούρκου Προξένου, αλλ’ ευτυχώς λόγω της αμερολήπτου και πατρικής διοικήσεώς μας του τουρκικού στοιχείου, ούτος κατέστη ανίκανος να εύρη κατάλληλον έδαφος. Δια τον λόγον τούτον προσπαθεί ίνα δια ψευδών διαμαρτυριών, φθάση εκβιάζων το τουρκικόν στοιχείον εις το ποθούμενόν του. Το ότι πάντοτε ενεργεί κακή τη πίστη εφάνη εμπράκτως εκ του τελευταίου επεισοδίου το οποίον ήθελε να δημιουργήση μετά του στρατού ότι δήθεν οι στρατιώται εφώναζον “Κάτω η Τουρκία”, “Κάτω ο Κεμάλ”. Τούτο εν γνώσει ότι δεν είναι αληθές το εδημιούργησε δια να φανατίση το τουρκικόν στοιχείον αλλά δυστυχώς δι’ αυτόν εύρε τούτον απαθέστατον και δεν ηδυνήθη να το εξεγείρη.

Αυτή είναι η Πολιτεία του Τούρκου προξένου…

Λίγο μετά, από κοινού με την Τουρκική πρεσβεία της Αθήνας, ο Τούρκος Πρόξενος Κομοτηνής διαμαρτυρήθηκε για τη δράση των αποκαλούμενων “παλαιομουσουλμάνων” και ζήτησε την απέλασή τους.
“Οι παλαιομουσουλμάνοι” είχαν καταφύγει στη Θράκη, λόγω της αντίθεσής τους με τον Μουσταφά Κεμάλ και ανέπτυξαν δραστηριότητα εναντίον των κεμαλικών ιδεών, με κορυφαίο τον τελευταίο σεϊχουλισλάμη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τον Μουσταφά Σαμπρή Εφέντη.

Τις διαμαρτυρίες ακολούθησε υπόμνημα του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Tevfik Rusdu Aras που ζητούσε την εξορία των “παλαιομουσουλμάνων” και αποκάλυπτε την υποχωρητικότητα της ελληνικής κυβέρνησης. Τον Δεκέμβριο του 1927 θα εκδοθεί απόφαση (που προσωρινά ανεστάλη) για να εκτοπιστούν στη Λαμία.

Χαρακτηριστικό είναι το τηλεγράφημα (6/12/1927) που απέστειλε στον τότε Υπουργό Εξωτερικών ο δικηγόρος Ι. Πολιουδάκης, το οποίο αναφερόταν “στην αναστάτωση της κοινής γνώμης του θρακικού λαού” για την εξορία των έξι αντικεμαλικών, τονίζοντας τον ρόλο του τουρκικού προξενείου:

“Κοινή γνώμη θρακικού λαού ανάστατος επί εξορία εξ αντικεμαλικών τούρκων διαμένοντων εν Θράκη. Αυτοί δια τας υπηρεσίας των προς το ελληνικόν κράτος κατεδικάσθησαν υπό Κεμάλ εις θάνατον. Διαμένοντες Ξάνθην, εκδίδοντες τουρκικήν εφημερίδαν, αγωνιζόμενοι κατά κεμαλικής προπαγάνδας, κατά των ψευδολογιών τας οποίας γράφουν τουρκικαί εφημερίες Κωνσταντινουπόλεως και Αγκύρας, υπερασπιζόμενοι απόψεις Ελληνισμού, τουρκικόν προξενείον ως φαίνεται εισηγήθη αρμοδίως εξορισθώσιν. Αφέθη αυτώ ελεύθερον έδαφος προς δράσιν. Λαός διατελεί εν δικαία εξεγέρσει, διότι βλέπει ότι αντί ευγνωμοσύνης ποτίζονται οι άνθρωποι αυτοί χολήν και αντί περιθάλψεως δέχονται λακτίσματα από το Έθνος υπέρ ου ηγωνίσθησαν κατά κοινού εχθρού, εξοριζόμενοι. Είναι ο Πατριάρχης των Τούρκων Μουσταφά Σαμπρί, μετά του υιού του Χαξή Βέης, Συνταγματάρχης πυροβολικού, όστις κατά Ευρωπαϊκόν πόλεμον προκινδυνεύσας έσωσεν Έλληνας από σφαγήν, Τεφήκ Βέης φιλέλλην Τούρκος λαογράφος και ποιητής, Ιτζέτ Βέης δημοσιογράφος, άλλοτε υποδιοικητής Δαρδανελλίων, σώσας από σφαγήν Έλληνας περιφέρειάς του, Δαούτ Βέης, αρχηγός Κιρκασίων, προσενέγκων Ελληνικώ Στρατώ Μ. Ασίας τρόφιμα, ξυλείαν 500.000 δραχμ. δωρεάν και δι΄ ιδίων δαπανών επιβιβάσας πρόσφυγας Πανόρμου πλοία κατόπιν μάχης προς Τουρκικόν στρατόν. Λαός διατελεί κατάπληκτος δι΄ εξορίαν τούτων. Όλοι διερωτούν: Είμεθα κράτος ελεύθερον ή υποτελείς τω Κεμάλ; Δια τούτο αναγκαζόμεθα θα φαινόμεθα τόσον αγνώμονες προς τους ευεργέτες μας; Ετοιμάζονται διαμαρτυρίαι λαού προς Βουλήν και Κυβέρνησιν. Πολιουδάκης Δικηγόρος” .

Η εφημερίδα Μακεδονία στις 26/2/1928 έγραφε χαρακτηριστικά για το ζήτημα με το τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής:

“Υπό τα όμματα του “διαπρεπούς” γενικού διοικητού κ. Ζαφειρόπουλου και υπό την άμεσον αυτού “αυστηράν” επίβλεψιν, σημειούται καθ΄ όλην την Δυτικήν Θράκην, όργια μουσουλμάνων τα οποία δέον να εφελκύσουν την προσοχήν της Κυβερνήσεως, διότι θίγουν - διατί να μην είπω υπονομεύουσι - την κρατικήν και εθνικήν μας υπόστασιν. Από έτους και πλέον εγνώσθη και διεπιστώθη ότι η κεμαλική προπαγάνδα οργιάζει εις την Δυτικήν Θράκην. Το Τουρκικόν προξενείον Κομοτηνής αποτελεί το Κέντρον των κινήσεων και των κατευθύνσεων. Το Προξενείον τούτο υποστηρίζει ηθικώς και υλικώς τους διαφόρους πράκτορας, οι οποίοι περιέρχονται τα τουρκικά χωρία και εκβιάζουν τους κατοίκους ενεργούντες εράνους υπέρ της τουρκικής αεροπορικής αμύνης. Εξηκριβώθη ότι συνελέγησαν σεβαστά ποσά και απεστάλησαν εις Άγκυραν. Το έργον των πρακτόρων του Κεμάλ δεν περιορίζεται εις το σημείον τούτο. Η θρασύτης των έφθασε μέχρι του σημείου, ώστε να τρομοκρατούν και αυτούς τους πρόσφυγας, εν συνεννοήσει και συμπράξει μετά των διαφόρων επιχειρηματιών και διαδίδουν και βεβαιούν ότι η Δυτική Θράκη θα καταληφθή λίαν προσεχώς υπό των Τούρκων και ότι όσοι υποστηρίζουν τους Έλληνας και όσοι δεν εκτελούν το καθήκον των θα πάθουν όσα έπαθαν εις την Μικράν Ασίαν εκείνοι οι οποίοι έπραξαν τα ίδια. Η οργάνωσις των κεμαλικών με κέντρον το Προξενείον της Κομοτηνής εντείνεται ολοένα και νομίζομεν ότι πρέπει να επιστήση την προσοχήν της Κυβερνήσεως, διότι η εξάπλωσις της προπαγάνδας, με τας φανεράς πωλήσεις λαχείων του τουρκικού στόλου, λαμβάνει την χροιάν σκανδάλου.

Άλλη μαρτυρία της εποχής εκείνης δίνει η “Εφημερίς των Βαλκανίων” που εξεδίδετο επίσης στη Θεσσαλονίκη. Έγραφε λοιπόν στις 28/2/1928:

“Ωσάν όμως μη ήρκουν, ιδρύθη εσχάτως εν Ξάνθη λέσχη υπό την επωνυμίαν “Σωματείον της Νεολαίας”. Το σωματείον τούτο είναι παράρτημα του εν Τουρκία κυβερνητικού λαϊκού κόμματος, του οποίου, ως γνωστόν, πρόεδρος είναι ο Μουσταφά Κεμάλ. Σκοπός του σωματείου τούτου είναι η διάδοσις του κεμαλισμού και η διά παντός μέσου διάσπασις των κρατικών θεμελίων. Το σωματείον τούτο προσπαθεί διά διαφόρων μέσων να ενσπείρει διχονοίας μεταξύ Τούρκων και ελλήνων και διανοίξει χάσμα μεταξύ των μουσουλμάνων και κρατικών υπηρεσιών, ώστε να δικαιολογή τον εν Κωνσταντινουπόλει και Αγκύρα δημιουργούμενον εκάστοτε θόρυβον περί καταπιέσεων των μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης. Είναι ανάγκη να φροντίση το Κράτος με πολλήν προσοχήν ώστε να μηδενίσει πάσας τας ενεργείας των κεμαλικών, προπαντός είναι ανάγκη να προσέξη ιδιαιτέρως τους διαφόρους υπαλλήλους οι οποίοι για λόγους ευπιστίας και ελαφρότητος παραγνωρίζουν την σοβαρότητα της καταστάσεως και επιτρέπουν ακώλυτον την δράσιν των πρακτόρων του κεμαλισμού. Θα πρέπει να προσέξει τους διαφόρους υπαλλήλους, που για λόγους ευπιστίας και ελαφρότητας παραγνωρίζουν τη σοβαρότητα της κατάστασης και επιτρέπουν ανενόχλητα τους κεμαλικούς πράκτορες να συνεχίζουν το έργο τους”.

Βλέπετε ότι δεν αναφέρει ρητά το Προξενείο της Κομοτηνής, όμως είναι ευνόητο το ποιος υλοποίησε την πολιτική του κεμαλισμού στην περιοχή. Ένα άλλο αξιοσημείωτο είναι η περιγραφή της κατάστασης από την πλευρά της πλειονότητας, που θυμίζει δυστυχώς πάρα πολύ την σημερινή κι ας πέρασαν 80 χρόνια…

Το 1930 ήρθε η ώρα της πρώτης ελληνοτουρκικής φιλίας, Βενιζέλου - Κεμάλ και υπογράφτηκαν μια σειρά από συμφωνίες. Ένα ζήτημα που προέκυψε από το σύμφωνο φιλίας του 1930 ήταν η ίδρυση Γενικού τουρκικού Προξενείου στην Κομοτηνή, το οποίο είχε ξεκινήσει αρχικώς ως διπλωματικό γραφείο. Αυτό που μέχρι και σήμερα αποκρύπτουν από τον ελληνικό λαό, όποτε γίνεται λόγος για τη συμφωνία εκείνη, είναι ότι είχε και μία άλλη ιδιαίτερη θρακική πτυχή, την έξωση από τη Θράκη και την Ελλάδα των 150 φιλελλήνων παλαιομουσουλμάνων, για χάρη του κεμαλισμού. Σε έγγραφο της βρετανικής πρεσβείας στην Άγκυρα αναφέρεται ότι ο πρεσβευτής της Ελλάδας στην Τουρκία Σπ. Πολυχρονιάδης είχε αποκαλύψει στο βρετανό διπλωμάτη D.Clerk, ότι οι απελάσεις των “παλαιομουσουλμάνων” ήταν τμήμα ενός προγράμματος αμοιβαίας συνεννόησης και συνδιαλλαγής που είχε προκύψει από την ελληνοτουρκική προσέγγιση και ότι η Τουρκία από την πλευρά της πρόκειται να υιοθετήσει μια πιο ελαστική στάση απέναντι στην ελληνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη. Ο Σπ. Πολυχρονιάδης όμως είχε αποκαλύψει ότι “εάν οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας δεν είχαν πάρει χαρακτήρα εγκαρδιότητας, θα είχε ακολουθήσει διωγμός της ελληνικής μειονότητας και εξασθένηση της”, ενώ τελικά, όπως αποδείχτηκε, ούτε η απέλαση των παλαιομουσουλμάνων αλλά ούτε και το “φιλικό κλίμα” της εποχής βελτίωσε τη θέση των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης. Το τι συνέβη με τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης το γνωρίζουμε όλοι καλά και θα αναφερθούμε ακροθιγώς παρακάτω. Προς το παρόν όμως ας δούμε τι έγινε στη Θράκη την περίοδο που συζητάμε.
Και αξίζει να το δούμε μέσα από τα λεγόμενα της Ittihad - i Ιslam” (”Ένωση Μουσουλμάνων”).

Το ισλαμικό αυτό σωματείο ιδρύθηκε στην Κομοτηνή στις 22 Δεκεμβρίου 1933 και πρόεδρος του ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα ο Κιρκάσιος φυγάς, Hafuz Ali Resat. Σκοποί της ένωσης ήταν η θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των μουσουλμάνων και η σύσφιξη των σχέσεων όλων όσων ασπαζόταν τη διδασκαλία του Κορανίου, τις συνήθειες και τις παραδόσεις του μουσουλμανισμού. Μέλη της μπορούσαν να γίνουν οι μουσουλμάνοι Έλληνες πολίτες ενώ “δικαίωμα εγγραφής εις την Ένωσιν έχοσιν άπαντες οι μουσουλμάνοι τη θρησκείαν και πιστοί του ελληνικού κράτους υπήκοοι”. Για την επιτυχία των σκοπών της η Ένωση εργάστηκε με ζήλο για να μην περάσει η υποχρεωτική χρήση του λατινικού αλφαβήτου, που επέβαλε η Ελληνική και η Τουρκική πολιτική, με την προσέγγιση των δύο χωρών το 1930, καθώς και για να απαγορευτεί η είσοδος δασκάλων από την Τουρκία, προκειμένου να διδάξουν στα μειονοτικά σχολεία. Κατήγγειλε δημόσια αρκετές φορές το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής και διαμαρτυρήθηκε όταν μετά από μια σειρά ενεργειών, “ότι στο όνομα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης τείνει να μεταβληθεί η μουσουλμανική σε τουρκική μειονότητα”.

Το 1936 αναλαμβάνει Γενικός Διοικητής Θράκης ο Αθανάσιος Σουλιώτης - Νικολαϊδης, παλιός συνεργάτης του Ίωνα Δραγούμη. Αντιλαμβάνεται την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην περιοχή, αναφέρει στους προϊσταμένους του το μεγάλο ζήτημα της τουρκικής προπαγάνδας, στη Θράκη, μέσω του τουρκικού προξενείου και ιδρύει στα πλαίσια της Γενικής Διοίκησης το Τμήμα Πολιτικών Υποθέσεων, που μέχρι σήμερα έχει αρμοδιότητα την παρακολούθηση της εφαρμογής των διατάξεων της Συνθήκης της Λωζάνης για τις μειονότητες, με λίγα λόγια την παρακολούθηση της δραστηριότητας του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής.

Πάντως για τη δράση του τελευταίου δεν υπάρχει ίσως πιο κραυγαλέο παράδειγμα από εκείνο της προβοκάτσιας του 1955 με τη βόμβα στο “σπίτι του Ατατούρκ” στη Θεσσαλονίκη από τον Κομοτηναίο φοιτητή Οκτάι Ενγκίν. Όλοι γνωρίζουμε ότι η καταστροφή του ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης μεθοδεύτηκε από το τουρκικό κράτος με τα Σεπτεμβριανά που ξέσπασαν από την δήθεν επίθεση στο τουρκικό Προξενείο της Θεσσαλονίκης, το θεωρούμενο και πατρικό σπίτι του Μουσταφά Κεμάλ. Πώς όμως μεταφέρθηκαν οι δύο εκρηκτικοί μηχανισμοί στην Ελλάδα κι έφτασαν στα χέρια του Ενγκίν; Με τον διπλωματικό σάκο του Προξενείου! Και πώς φυγαδεύτηκε στην Τουρκία ο δράστης όταν απελευθερώθηκε μετά τη σύλληψή του από τις ελληνικές Αρχές; Μέσα στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου του Προξένου Κομοτηνής! Μιλάμε δηλαδή όχι για διπλωματική υπηρεσία αλλά για εγκληματική οργάνωση κι εμείς ακόμα καθόμαστε και μιλάμε για προξενικό δίκαιο, για διπλωματικά πρωτόκολλα και άλλα ανυπόστατα…

Δεν θέλω άλλο να σας κουράσω με ιστορικές αναφορές αλλά θεωρώ ότι ήταν χρήσιμη μία σύντομη αναδρομή σε ορισμένα πεπραγμένα της υπηρεσίας αυτής στον τόπο μας. Ας έρθουμε λοιπόν στο σήμερα να δούμε ποιοι λόγοι υποτίθεται ότι επιβάλλουν την παραμονή της στον σβέρκο μας.

1) Το Προξενείο κάθε χώρας πρωτίστως απευθύνεται στους δικούς της πολίτες. Υπάρχουν σήμερα Τούρκοι πολίτες στη Θράκη; Ίσως μερικές δεκάδες; Τότε ποια είναι η …πελατεία του καταστήματος; Άλλο θέμα: η έκδοση βίζας. Η βίζα για την Τουρκία έχει καταργηθεί, άρα; Πόσες γραφειοκρατικές δουλειές απομένουν και μάλιστα χρειάζονται δεκάδες εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο και καμμιά εικοσαριά υπαλλήλους; Σε δυό ώρες δρόμο βρίσκεται το Προξενείο της Θεσσαλονίκης, ποια λοιπόν είναι η αποστολή της υπηρεσίας αυτής; Κι αν ακόμη υπάρχει έργο που πρέπει να διεκπεραιωθεί, ας διατηρηθεί ένα γραφείο όπου θα αποσπώνται 1-2 υπάλληλοι από τη Θεσσαλονίκη να εξυπηρετούν τον κόσμο.
2) Υποτίθεται ότι το τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής επιβλέπει την εφαρμογή της Συνθήκης της Λωζάνης. Ποια Συνθήκη, αυτήν που την κουρέλιασε από την πρώτη μέρα της υπογραφής της; Που δεν άφησε ούτε μία διάταξή της που να μην την παραβιάσει; Πού είναι η αυτοδιοίκηση της Ίμβρου και της Τενέδου; Πού είναι τα δικαιώματα των μειονοτικών, οι περιουσίες των χριστιανικών βακουφίων, κτλ κτλ; Αυτοί δεχόμαστε να επιτηρούν, μετά τα τόσα τους εγκλήματα, την εφαρμογή της ίδιας Συνθήκης από εμάς;

3) Λέγεται από κάποιους κύκλους ότι το Προξενείο γενικώς εγγυάται τα δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας. Αυτό πραγματικά μόνον ως ανέκδοτο μπορεί κανείς να το εκλάβει, κάτι που λέγεται για να γελάσουμε. Γιατί θα κλαίγαμε αν ήμασταν Κούρδοι, αν ήμασταν Ρωμηοί, αν ήμασταν Τούρκοι δημοκράτες. Δεν επεκτείνομαι περισσότερο.
Άρα λοιπόν δεν υφίσταται καμμία αντικειμενική αιτία για τη συνέχιση της λειτουργίας του Προξενείου στην Κομοτηνή. Ας δούμε ποιοι λόγοι επιβάλλουν την απομάκρυνσή του.
Οι πολιτικές του παρεμβάσεις σε προεκλογικές περιόδους είναι ίσως η πιο γνωστή του δραστηριότητα. Η λεγόμενη “γραμμή” διοχετεύεται μέσα από την άτυπη “Συμβουλευτική Επιτροπή” της μειονότητας και έγινε ολοφάνερη τον παρελθόντα Ιούνιο με το “Λευκό” στις Ευρωεκλογές. Μπορεί βέβαια να μην συγκέντρωσε πάνω από 8.000 ψήφους, όμως η δυναμική είναι πολύ μεγαλύτερη, για λόγους που δεν είναι της παρούσης να αναπτύξω. Υπάρχουν τοπικά ελάχιστοι πολιτικοί που στηλιτεύουν δημοσίως την πολιτική αυτή του Προξενείου (Παναγιώτης Σγουρίδης, Ευριπίδης Στυλιανίδης…), καθώς οι περισσότεροι προτιμούν να λουφάξουν, έστω κι αν αδικηθούν, επιδιώκοντας την εύνοια του προξενικού μηχανισμού την επόμενη φορά. Και δεν είναι βέβαια αυτή η μοναδική του παρέμβαση στα εσωτερικά μας.
Ακόμα πιο επικίνδυνη είναι η δράση του Προξενείου και των ανθρώπων του σε βάρος των μη τουρκογενών μουσουλμάνων της περιοχής. Πομάκοι και Ρομά που αποφασίζουν να διαφοροποιηθούν από τη γραμμή “μουσουλμάνος = Τούρκος”, βρίσκουν τον μπελά τους, όχι βέβαια από μεμονωμένους ιδιώτες. Όταν ο Στρατός διοργανώνει δωρεάν ιατρικές εξετάσεις για τους πληθυσμούς στα απομακρυσμένα πομακοχώρια, από πίσω έτρεχε η Συμβουλευτική για την ίδια ακριβώς “προσφορά”, μην τυχόν και φανεί ότι η Ελλάδα προσφέρει στους Πομάκους κάτι παραπάνω από την Τουρκία. Οι ίδιοι θα τρέξουν να ακυρώσουν τη δημιουργία ενός πολιτιστικού συλλόγου από φιλέλληνες Πομάκους, μην τυχόν και δημιουργηθεί άλλος πόλος συσπείρωσης πλην του προξενικού. Για να μην μιλήσουμε για τον τρόπο με τον οποίο προωθείται, φανατικά και κόντρα στη θέληση των περισσοτέρων γονέων, η μειονοτική εκπαίδευση, σε βάρος της δημόσιας, προκειμένου να διατηρηθεί ένα εκπαιδευτικό απαρτχάιντ μεταξύ των παιδιών χριστιανών και μουσουλμάνων. Ακόμα και για τα παιδιά που αποφοιτώντας από ελληνικό σχολείο εισάγονται σε ελληνικά πανεπιστήμια, ο Σύλλογος Επιστημόνων Μειονότητας, που συχνά δρα ως εργαλείο του Προξενείου, έχει ιδρύσει ανά την Ελλάδα συλλόγους νεολαίας, προκειμένου να διατηρήσει έναν έλεγχο πάνω τους. Μην τυχόν και ξεφύγει κανένας - ιδίως αν έχει πάρει και υποτροφία από το Προξενείο. Κι όταν αργότερα ο νέος βγει στην αγορά εργασίας, ποιος θα τον χρηματοδοτήσει, αν αδυνατούν οι οικείοι του; Μα… η Μητέρα Πατρίδα είναι πάλι εδώ! Το γκέττο έτσι διαιωνίζεται και εμείς παραμυθιαζόμαστε με θεωρίες περί πολυπολιτισμικότητας και άλλα φαντάσματα…

Ας δούμε και τα τυχόν προβλήματα που θα δημιουργούσε η εξωπέταξή του από τον τόπο μας. Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν χρειάζεται καμμία ιδιαίτερη διαδικασία ή δικαιολογία για να το κλείσουμε, φτάνει να το θέλουμε. Είναι βεβαίως αλήθεια ότι σε περίπτωση απομάκρυνσής του η Τουρκία θα διώξει το Προξενείο μας στην Κωνσταντινούπολη. Αυτό είναι πράγματι ένα σοβαρό ζήτημα. Όμως κάποια στιγμή πρέπει να ζυγίσουμε το εκεί και το εδώ διακύβευμα. Η Τουρκία σήμερα χρειάζεται την ελληνική παρουσία στην Πόλη, για να την χρησιμοποιεί ως άλλοθι μειονοτικής πολιτικής έναντι μιας πρακτικά εξαφανισμένης μειονότητας. Ο ρόλος του εκεί Προξενείου μας, εκτός του ότι είναι πάντοτε εντός προξενικού δικαίου, βαρύνει αναλογικά ελάχιστα σε σχέση με ό,τι γνωρίζουμε να συμβαίνει στην ελληνική Θράκη. Η ζυγαριά κλίνει αναφανδόν υπέρ της εδώ πλευράς.

Στο εσωτερικό της Θράκης είναι επίσης αλήθεια ότι θα υπάρξουν αρκετοί τουρκόφρονες που θα δυσαρεστηθούν με μία τέτοιαν εξέλιξη. Εδώ όμως είναι το δικό μας χρέος. Είναι ανάγκη να περιορίσουμε τη δυσαρέσκεια μόνον στους υστερόβουλους και τους αυτοπροσφερόμενους για πράκτορες της Τουρκίας, και να μην επιτρέψουμε στους τελευταίους να το παρουσιάσουν ως πρόβλημα του καθενός μουσουλμάνου πολίτη.

Πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθεί και ο τουρκικής καταγωγής (ή συνείδησης) μουσουλμάνος της Θράκης ότι ως Ελλάδα έχουμε κάποια συμφέροντα αδιαπραγμάτευτα και δεν είναι όλα υπό συζήτηση. Να αντιληφθεί ότι άλλο η τουρκική συνείδηση κι άλλο η υιοθέτηση μιας επεκτατικής, αλυτρωτικής ή αναθεωρητικής πολιτικής από το πολιτικό κατεστημένο της Άγκυρας. Να νιώσει ότι ανεξαρτήτως καταγωγής, γλώσσας, θρησκείας και κουλτούρας είναι πολίτης της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης - κι εδώ μπορεί να λύσει όλα του τα προβλήματα. Η ειρήνη κινδυνεύει ακριβώς από τη δράση της Τουρκίας, και όσο δεν αφοπλίζουμε τούτον τον μηχανισμό που βρίσκεται μέσα στο σπίτι μας είμαστε ανά πάσα στιγμή όμηροι των όποιων προθέσεών του (βλ. προβοκάτσια του 1955). Ο στρουθοκαμηλισμός και η υποχωρητικότητα μόνο αποθρασύνουν τον αντίπαλο και φέρνουν κοντύτερα τον όποιον κίνδυνο.

Μακάρι να μπορούσε να θεραπευθεί αλλιώς το πρόβλημα και να μην χρειαζόταν νυστέρι. Όμως ο τεράστιος μηχανισμός που έχει εγκατασταθεί δεν είναι δυνατόν να ελεγχθεί. Κάποιοι μιλούν για περιορισμό του εκάστοτε Προξένου στα αυστηρά διπλωματικά του καθήκοντα. Όμως μια άλλη λειτουργία του Προξενείου θα προϋπέθετε μιαν άλλη Τουρκία, καταλήγουμε δηλαδή πάλι στο γνωστό ευχολόγιο για “ευρωπαϊκή Τουρκία” κτλ. Ακόμη και μία παροδική συμμόρφωση με την διπλωματική δεοντολογία δεν παρέχει καμμία εγγύηση για το αύριο, εφόσον η γείτων είναι αυτή που όλοι γνωρίζουμε.

Ρωτούν ορισμένοι: Μα μπορούμε εμείς, απλοί πολίτες, να κάνουμε όσα δεν κάνουν η πολιτεία και οι θεσμικοί της εκπρόσωποι; Με ποιόν τρόπο; Με ποια μέσα; Ποιος θα μας ακούσει; Η απάντηση είναι ναι! Αν είμαστε σοβαροί και επίμονοι, θα πετύχουμε. Όχι βεβαίως αύριο. Μπορεί να ξεκινήσει σήμερα η ζύμωση που, την κατάλληλη χρονική στιγμή, θα αποφέρει καρπούς; Αυτό ας πράξουμε προς το παρόν. Ενημέρωση, διεκδίκηση και εγρήγορση. Τίποτε δεν πάει χαμένο!

Αντιφωνητής

Διαβάστε περισσότερα...

Καταζητείται..

Του Γιάννη Καλαιτζή

Διαβάστε περισσότερα...

Έκρηξη στην πολυκατοικία που διαμένει η Μ. Γιαννάκου

Αυτοσχέδιος ωρολογιακός εκρηκτικός μηχανισμός εξερράγη στις 4.32 τα ξημερώματα, στην είσοδο της πολυκατοικίας που βρίσκεται το διαμέρισμα της πρώην υπουργού και βουλευτού της ΝΔ Μαριέττας Γιαννάκου, στην οδό Δεμερτζή 12, στα Πατήσια.

Λίγο νωρίτερα, στις 4.12 και 4.15, άγνωστος είχε τηλεφωνήσει στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» και το τηλεοπτικό κανάλι «Alter» και είχε πει ότι σε 20 λεπτά επρόκειτο να εκραγεί βόμβα στο σπίτι της κ. Γιαννάκου. Ειδοποιήθηκε η αστυνομία και αποκλείστηκε η περιοχή για να μην υπάρξουν τραυματισμοί.

Ο μηχανισμός ήταν μέσα σε έναν σάκο στην είσοδο της πολυκατοικίας και σύμφωνα με τους πυροτεχνουργούς ήταν μικρής ισχύος.

Από την έκρηξη έσπασε η τζαμαρία της εισόδου και προκλήθηκαν ζημιές σε ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο. Έρευνες για τη βομβιστική επίθεση γίνονται από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία.

www.kathimerini.grμε πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Επίθεση στο ΑΤ Αγ.Παρασκευής : Καλωσήλθατε στην πραγματικότητα κύριε υπουργέ..

Στον απόηχο της προχθεσινής τρομοκρατικής επίθεσης στο ΑΤ Αγίας Παρασκευής και ενώ η κατάσταση της υγείας ορισμένων εκ των τραυματισθέντων αστυνομικών είναι ακόμα κρίσιμη, ο υπουργός Μ.Χρυσοχοίδης προέβη σε βαρυσήμαντες δηλώσεις από ραδιοφώνου. Όμως οι δηλώσεις του υπουργού κινήθηκαν σε εντελώς αντίθετο μήκος κύματος με αυτό που θα περίμενε κανείς, ειδικά μετά από μια τόσο σοβαρή τρομοκρατική ενέργεια η οποία σηματοδοτεί την κλιμάκωση της δράσης των τρομοκρατικών ομάδων τύπου Σέχτας που δραστηριοποιούνται στην χώρα μας. (ζυγώνει επέτειος Πολυτεχνείου και Δεκέμβρης..)

Πιο συγκεκριμένα ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης σε χθεσινές του δηλώσεις σε ραδιοφωνικό σταθμό έκανε την ακόλουθη εξωφρενική δήλωση : «τα Αστυνομικά Τμήματα είναι κέντρα εξυπηρέτησης των πολιτών και δεν πρόκειται να μετατραπούν σε φρούρια» προαναγγέλλοντας την σταδιακή απόσυρση των εξωτερικών φρουρών από τις σκοπιές των τμημάτων αφήνοντάς τα ουσιαστικά ακάλυπτα..

Συνεχίζοντας τις επικοινωνιακές ακροβασίες των προηγούμενων ημερών (συνάντηση με ακροαριστερούς προβοκάτορες/αποπομπή Τσιατούρα και απολογία για την προσαγωγή Παπαχρήστου) ο υπουργός κινούμενος με μία λογική «πονάει δόντι-κόβει κεφάλι» εξήγγειλε την κατάργηση ενός ζωτικού στοιχείου ασφαλείας για τους εργαζόμενους αστυνομικούς και κατέστησε σαφές ότι τον ενδιαφέρει περισσότερο ο κατευνασμός των ακροαριστερών ποινικών
και του ΣΥΡΙΖΑ παρά η εφαρμογή των νόμων και η επαναφορά της τάξης (σύνδρομο Προκόπη Παυλόπουλου).

Κινούμενος στο ίδιο μήκος κύματος με τον υπουργό ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών δήλωσε σε συνέντευξη στον ΑΝΤ1 «Είναι λάθος η στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας. Πρέπει να υπάρχει ισορροπία». Σύμφωνα με τον κ. Φωτόπουλο είναι όλα θέμα κόστους, οικονομικού και πολιτικού, ενώ όπως τόνισε, δεν τιμά την αστυνομία ότι μια εβδομάδα τώρα είναι χωρίς ηγεσία.

Ο τρόπος με τον οποίο έγινε η τρομοκρατική επίθεση, η έλλειψη αντίδρασης των νεαρών αστυνομικών αλλά και οι χθεσινές δηλώσεις συνδικαλιστών και πολιτικής ηγεσίας εγείρουν ορισμένα πολύ σοβαρά θέματα, τα οποία δυστυχώς δεν τονίστηκαν όσο πρέπει :

1) Είναι πασιφανές ότι η αντίδραση Χρυσοχοίδη μετά από την επίθεση είναι προϊόν πανικού και καταδεικνύει ότι μόνο με επικοινωνιακά παιχνιδάκια δεν μπορείς να ασκήσεις πολιτική στον ευαίσθητο τομέα της ασφάλειας.Επιπλεόν ο υπουργός δίνει την εντύπωση ότι σύρεται από τις εξελίξεις και προβαίνει σε κινήσεις που έχουν μικρή σχέση με την "άμεση και αποφασιστική απάντηση στην τρομοκρατία" που εξήγγειλε προ ημερών..Όταν έχεις 6 αστυνομικούς τραυματίες στο νοσοκομείο απο τρομοκρατική ενέργεια ΔΕΝ απαντάς στους τρομοκράτες αποσύροντας της φρουρές και τις κάμερες από τα τμήματα.. Ο Μ.Χρυσοχοίδης αυτοπαγιδεύτηκε στην εικόνα του "υπουργού που εξάρθρωσε την τρομοκρατία" και προέβη σε εύκολες εξαγγελίες με αποτέλεσμα να προσγειωθεί ανώμαλα..(την επικοινωνιακή αρπακόλα του υπουργού είχαμε στηλιτεύσει πρίν απο μερικές μέρες με την ευκαιρία της προσαγωγής Παπαχρήστου(σχόλια) και των δηλώσεων περί "μικρών παιδιών")

2) Σε ότι έχει να κάνει με την λεγόμενη "στρατικοποίηση της Αστυνομίας" (η οποία είναι ανύπαρκτη και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στην τελευταία τρομοκρατική επίθεση) είναι προφανές ότι υπάρχει μια μεγάλη παρανόηση για τους ρόλους των υπηρεσιών εσωτερικής ασφαλείας. Ορθώς ο συνδικαλιστής της Αστυνομίας είπε ότι δεν πρέπει να στρατικοποιηθεί η Αστυνομία.Γιατί σαφώς, πουθενά στον κόσμο δεν είναι η Αστυνομία «στρατιωτικοποιημένη» Υπηρεσία. Για το ρόλο αυτό (στις σοβαρές χώρες) υπάρχουν οργανισμοί όπως η Gendarmerie (Γαλλία), οι Carabinieri (Ιταλία) που αποτέλεσε το πρότυπο της Κρητικής Χωροφυλακής και της μετέπειτα Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής (γι'αυτό και οι δύο ήταν επιτυχημένες στο έργο τους), η Guardia Civil (Ισπανία), η Royal Canadian Mounted Police (Καναδάς), η Polícia Militar (Βραζιλία), η Жандармерия (Βουλγαρία)/Жандармериja (Σερβία), η Marechaussee (Ολλανδία), η Żandarmeria (Πολωνία) και πάει λέγοντας. Μόνο εμείς και οι Βέλγοι καταργήσαμε τις δικές μας (οι Βέλγοι λίαν προσφάτως γιά διαφθορά λόγω της υπόθεσης Dutroux), εμείς λόγω «αριστερών» αντανακλαστικών.

Η επερχόμενη κατάργηση της Αγροφυλακής,αντί για την αναβάθμιση της σε τοπική αστυνομία (κατά το Ισπανικό πρότυπο της Policia Local), είναι ενδεικτική της αφασίας και της προχειρότητας με την οποία αντιμετωπίζονται αυτά τα θέματα.Οπότε ουσιαστικά τα ρίχνουμε όλα στις πλάτες της Αστυνομίας και μετά μιλάμε γιά την «δημοσιοϋπαλληλοποίησή της».

3) Το γεγονός ότι εβλήθησαν 99 σφαίρες απο τα 2 ΑΚ-47 της επίθεσης χωρίς να ανταποδώσει κανένας εκ των παρόντων αστυνομικών είναι επίσης ενδεικτικό της νοοτροπίας με την οποία προικίζει τους νέους αστυνομικούς 1) το σύστημα εκπαίδευσης και 2) η στάση της πολιτικής ηγεσίας (χωρίς σε καμία περίπτωση να έχουν ουδεμία ευθύνη αυτά τα παιδιά). Οι δύο δράστες της προχθεσινής επίθεσης ξεκίνησαν μαζί να βάλουν κατά ριπάς εναντίον των αστυνομικών και πιθανότατα έγινε ταυτόχρονη παύση για αλλαγή γεμιστήρα (με δεδομένο ότι κάθε γεμιστήρας του συγκεκριμένου όπλου φέρει μέχρι 30 φυσίγγια, προκύπτει ότι τουλάχιστον οι δράστες χρησιμοποίησαν και δεύτερο). Η απειρία των οπλοφόρων πιθανότατα καθυστέρησε ακόμα περισσότερο την αλλαγή γεμιστήρα, και αν υποθέσουμε ότι το 1 φυσίγγιο που βρέθηκε οφείλεται σε εμπλοκή ενός από τα δύο όπλα αντιλαμβανόμαστε ότι οι 6 οπλισμένοι νεαροί αστυνομικοί είχαν περιθώριο να ανταποδώσουν τα πυρά απλά σάστισαν απο την σφοδρότητα της επίθεσης και δεν προσπάθησαν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους , ίσως και για να μην βρούν τον μπελά τους σε περίπτωση εξουδετέρωσης των δραστών...(το υπάρχον νομικό καθεστώς τιμωρεί τους αστυνομικούς που κάνουν χρήση του υπηρεσιακού τους όπλου ακόμα και όταν είναι σε αυτοάμυνα). Να υπενθυμίσουμε ότι μέχρι πρίν απο λίγες μέρες οι νέοι δόκιμοι αστυνομικοί περνούσαν "στρατικοποίηση" στην Αυλώνα.

Για τους παραπάνω λόγους ίσως οι συνδικαλιστές της αστυνομίας θα έπρεπε να πάψουν να γλύφουν την πολιτική ηγεσία για να κρατήσουν τις καρέκλες τους και να πιέσουν επιτέλους ώστε οι έννοιες combat mindset , situational awareness κτλ να γίνουν μέρος ενός προγράμματος ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ εκπαίδευσης των οπλοφορούντων δόκιμων αστυνομικών για να μην οδεύουν στους δρόμους ώς πρόβατα στην σφαγή αυτοί οι νέοι άνθρωποι..

Διαβάστε περισσότερα...

Βουλγαρικές επιθέσεις εναντίον των Σκοπίων

Για “απαράδεκτες εδαφικές διεκδικήσεις εναντίον της Βουλγαρίας”, έκανε λόγο ο πρόεδρος της Βουλγαρίας, Γκεόργκι Παρβάνοφ, απαντώντας σε πρόσφατες δηλώσεις του ομολόγου του της ΠΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεφσκι, ο οποίος, από την Αυστραλία όπου πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη, έκανε λόγο για “Μακεδόνες του Βαρδάρη, του Αιγαίου και του Πίριν”.

Σε ανακοίνωση που δόθηκε στη δημοσιότητα από το Γραφείο Τύπου της βουλγαρικής προεδρίας, ο κ. Παρβάνοφ εκφράζει την απορία του για τις θέσεις αυτές του κ. Γκρούεφσκι και αναφέρει χαρακτηριστικά: “Εκτιμώ τη θέση αυτή ως έκφραση εδαφικών διεκδικήσεων, η οποία είναι απαράδεκτη, ιδιαίτερα υπό το πρίσμα της βούλησής της (σ.σ. της ΠΓΔΜ) για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση”.

Ο Βούλγαρος πρόεδρος, ο οποίος πραγματοποιεί εδώ και μερικές ημέρες επίσκεψη στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, προειδοποίησε, μάλιστα, ότι η στήριξη της χώρας του
στην ευρωπαϊκή προοπτική της ΠΓΔΜ δεν είναι “άνευ όρων”. “Η υποστήριξή μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη συμπεριφορά των ίδιων των γειτόνων μας και από την άμεση άρση παρόμοιων διεκδικήσεων”, τόνισε ο κ. Παρβάνοφ και κάλεσε την ΠΓΔΜ να τηρεί με σεβασμό τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις προσχώρησής της στην “ευρωπαϊκή οικογένεια”. Όπως χαρακτηριστικά είπε, ένα μέρος των κριτηρίων αυτών “έχει άμεση σχέση με την καλή γειτονία και με την αποτροπή της ‘εισαγωγής’ άλυτων προβλημάτων στην ενωμένη Ευρώπη”.

Από την πλευρά του, ο υφυπουργός Εξωτερικών της Βουλγαρίας, Μαρίν Ράικοφ, ο οποίος συνοδεύει τον κ. Παρβάνοφ στην επίσκεψή του, δήλωσε, ότι η ΠΓΔΜ “θα λάβει ημερομηνία έναρξης των διαπραγματεύσεων για την ένταξή της στην ΕΕ, μόλις λύσει τα προβλήματα με τους γείτονες της”. Σχολιάζοντας τις δηλώσεις του κ. Γκρούεφσκι, ο Βούλγαρος υφυπουργός Εξωτερικών είπε χαρακτηριστικά πως “τέτοιου είδους δηλώσεις έρχονται, κατηγορηματικά, σε αντίφαση με τις προσδοκίες μας αναφορικά με την καλή βούληση που καλείται να δείξει η Δημοκρατία της Μακεδονίας στην πορεία επίλυσης των προβλημάτων με τους γείτονές της”. Ως προϋπόθεση για τη συνέχιση της βουλγαρικής στήριξης στην ευρωπαϊκή προοπτική της ΠΓΔΜ, ο κ. Ράικοφ ανέφερε την ανάγκη, να εγκαταλείψει η ηγεσία της ΠΓΔΜ “τη γλώσσα του μίσους και τις αδέξια κρυμμένες διεκδικήσεις, που είναι ασυμβίβαστες με την ευρωπαϊκή συμπεριφορά”. Το κρατικό ραδιόφωνο της Βουλγαρίας έκανε λόγο για νέα όξυνση στις σχέσεις Σόφιας- Σκοπίων και Βούλγαροι πολιτικοί αναλυτές παρομοιάζουν τις δηλώσεις Παρβάνοφ με “πολιτικό σεισμό” πολλών Ρίχτερ, που ταρακούνησε τις σχέσεις Σόφιας- Σκοπίων. Οι ίδιοι επισημαίνουν στα σχόλιά τους τον ασυνήθιστα οξύ τόνο της βουλγαρικής αντίδρασης απέναντι στις δηλώσεις του κ. Γκρούεφσκι, καθώς, όπως επισημαίνουν, η Σόφια συνήθιζε έως τώρα να αντιμετωπίζει ψύχραιμα και συγκρατημένα τις όποιες προκλήσεις πολιτικών παραγόντων της ΠΓΔΜ, τα τελευταία χρόνια

www.antinews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Νεοκλής Σαρρής : Tομές 20/10

Mέρος 1ο: Η οθωμανική κληρονομιά. Σύμφωνα με τον Αχμέτ Νταβούτογλου στο «Στρατηγικό βάθος», η Τουρκία λόγω Οθωμανικής κληρονομιάς θα πρέπει να ελέγχει την «Ευρωασιοαφρικανική» ήπειρο (ξεχνώντας βέβαια τα εγκλήματα πολέμου της Οθωμανικής αυτοκρατορίας κατά της ανθρωπότητας, που είναι η εξολόθρευση των χριστιανικών πληθυσμών). Δηλώνει επίσης ότι "Επιθυμούμε μία νέα Βαλκανική, που θα θεμελιώνεται στις πολιτικές αξίες, την οικονομική αλληλεξάρτηση, τη συνεργασία και την πολιτιστική αρμονία. Όλα αυτά εξασφαλίζονταν στα Οθωμανικά Βαλκάνια. Εμείς θα αναβιώσουμε την εποχή αυτή, τα Οθωμανικά Βαλκάνια ήταν μία πετυχημένη ιστορία και τώρα πρέπει να αναγεννηθούν".
Πραγματικά, η «αμερικανική» εξωτερική πολιτική της Τουρκίας έχει επιτύχει εκπληκτικές προόδους στον έλεγχο μιας κολοσσιαίας περιοχής, με παραδείγματα όπως:

• ο τρόπος με τον οποίον σύρθηκαν οι Αρμένιοι από τους Αμερικανούς να υπογράψουν συμφωνία αποκατάστασης των διπλωματικών σχέσεων της χώρας τους με την Τουρκία, απεμπολώντας άνευ ανταλλάγματος την εθνική υπόθεσή τους - την απλή αναγνώριση της γενοκτονίας που διέπραξε σε βάρος του αρμενικού έθνους η Οθωμανική Τουρκία το 1915 - και αμέσως μετά την υπογραφή, την πολιτική τους ταπείνωση από τον Ερντογάν με την χρησιμοποίηση αυτής της συμφωνίας ως μοχλό πίεσης για το θέμα του Ναγκόρνο Καραμπάχ
• η συμμαχία με τα Σκόπια
• η στρατιωτική συμμαχία με την Αλβανία, με την αξιοποίηση της παραχωρηθείσης από την Ελλάδα το 1914 νήσου Σάσων στην Αλβανία, ως τουρκικής ναυτικής βάσης
• η μετατροπή της Συρίας σε δορυφόρο χώρα της Τουρκίας
• η πολιτιστική και οικονομική τουρκική επικυριαρχία στο κουρδικό Ιράκ
• η επέμβαση στο Ανατολικό Τουρκεστάν της Κίνας μέσω των Ουιγούρων Τούρκων

Έναντι αυτής της πολιτικής, ποιές είναι οι ενέργειες των κακομοίρηδων που διαχειρίζονται τα θέματα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής;


Mέρος 2ο: Το σοσιαλιστικό όραμα της παιδείας
Ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου υποστηρίζει την πλήρη ένταξη της Τουρκίας (των 70.000.000 μουσουλμάνων) στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εκφράζοντας μια αμερικανική πολιτική "His Masters Voice", το ενδιαφέρον του για τον ελληνισμό ενδεχομένως εστιάζεται στην παροχή ελληνικής υπηκοότητας και ψήφου στους νομιμοποιούμενους μετανάστες στην Ελλάδα, εξασφαλίζοντας μια μονοδιάστατη τοπική αυτοδιοίκηση.

Η αφαίρεση της λέξης «Εθνικής» από το Υπουργείο Παιδείας, που υποδηλώνει την μη παροχή εθνικής παιδείας στους μετανάστες, όταν σε άλλες χώρες που παρέχουν υπηκοότητα απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ανάπτυξη εθνικής συνείδησης (εξαίρεση αποτελούν οι μουσουλμάνοι και ιδιαίτερα οι Τούρκοι, οι οποίοι δεν αναπτύσσουν εθνική συνείδηση και δεν εντάσσονται σε άλλες κοινωνίες), φανερώνει το σοσιαλιστικό όραμα της παιδείας.

Με την από-εθνικοποίηση της Παιδείας, την από-εθνικοποίηση της Ιστορίας, την πρόταση για δεύτερη επίσημη γλώσσα, καταλαβαίνεις ότι η Ελλάδα τελείωσε! Και ο ελληνικός λαός απέδειξε με την ψήφο του ότι δεν ενδιαφέρεται για τα εθνικά θέματα.

(Μέσα στο πλαίσιο αυτών των ανατροπών επισημαίνεται ότι έλλειψη εμπιστοσύνης προς το πρόσωπο του νέου ΠΑΣΟΚ δημιουργεί μέχρι και η ανατροπή του savoir faire, όπως πχ η εμφάνιση της κα. Μπιρμπίλη στην ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης, που φανερώνει την έλλειψη γνώσεων των ενδυματολογικών συμβολισμών, μια κακή ανατροφή και μια κακή αντίληψη περί της εξουσίας)

Mέρος 3ο : Ο ελληνισμός σβήνει
Η πλειοψηφία του ελληνικού λαού απέδειξε με την ψήφο του πως δεν ενδιαφέρεται για τα εθνικά θέματα. Και όταν δείχνει ενδιαφέρον τρομοκρατείται. Τρομοκρατία ασκείται και στις ένοπλες δυνάμεις για όσους εκφράζουν πατριωτικά αισθήματα, ενώ ξένοι και Έλληνες ιστορικοί και ακαδημαϊκοί δάσκαλοι στηρίζουν απόψεις περί κατασκευασμένης ελληνικής ταυτότητας. Μέσα σ αυτό το κλίμα προβλέπεται ότι η Ελλάδα θα πάψει να υπάρχει και ίσως μετά από αρκετούς αιώνες κάποιοι επιχειρήσουν την ανασύσταση του ελληνικού πνεύματος με κάποια άλλη μορφή. Και όλα αυτά γιατί συγκεκριμένα κέντρα εξουσίας αποφάσισαν (και κατάφεραν) το σπάσιμο της «σκληρής» ελληνικής ταυτότητας.

Mέρος 4ο : Το θέμα και η έννοια της πλειοψηφίας
Το θέμα της πλειοψηφίας σε βάρος της έννοιας της δημοκρατίας και της ξεχαρβάλωσης των πολιτικών θεσμών. Η έννοια της πλειοψηφίας στον εκμαυλισμό και τον εκχυδαϊσμό της ελληνικής πραγματικότητας.

Mέρος 5ο : Προσφέρονται στην Ελλάδα άπαντες...
Σχολιάζεται η δήλωση του πρωθυπουργού της Ελλάδας Γ. Α. Παπανδρέου κατά την πρώτη του επίσκεψη στη Τουρκία: "Πρέπει να απελευθερώσουμε την Κύπρο από εξαρτήσεις από τις μητέρες πατρίδες, από στρατεύματα κατοχής, από διαιρέσεις και τείχη".

Υπενθυμίζεται ο έλεγχος που ασκείται στην Ελλάδα από ανθρωπάκια της αμερικανικής διπλωματίας, μέσω πολιτικών, καθηγητών, κέντρων ερευνών, ινστιτούτων, δημοσιογράφων κ.α., όπου προσφέρονται άπαντες να εξυπηρετήσουν τις αμερικανικές οδηγίες. Ως παράδειγμα αναφέρεται η περίπτωση του καθηγητή Δημ. Βεζανή την περίοδο της Χούντας, όπου όταν οι αμερικανοί ανακάλυψαν παλαιότερες πατριωτικές του δηλώσεις, δεν του επέτρεψαν την τελευταία στιγμή να ορκιστεί υπουργός.

Διαβάστε περισσότερα...

Παρουσία Έλληνα πρέσβη σε εκδήλωση του Rumi Forum

Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας ΖΑΜΑΝ ο Έλληνας Πρέσβης στις ΗΠΑ συμμετείχε σε "εκδήλωση-απονομή βραβείων" της ΜΚΟ Rumi Forum.

Επειδή παρακολουθούμε εκ του σύνεγγυς τις εξελίξεις στην Τουρκία (χωρίς βερμπαλισμούς και εθνικιστικές κορώνες) θεωρούμε το γεγονός "ΑΚΡΩΣ ΣΟΒΑΡΟ & ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ" τόσο για την εικόνα της Ελλάδος στο εξωτερικό (και ειδικότερα στις ΗΠΑ) όσο και για την πολιτική της νέας κυβέρνησης στα Εθνικά μας θέματα.

Αμφιβάλλουμε αν στο ΥΠΕΞ έχουν καταλάβει τι έχει συμβεί καθώς η πρόσκληση συμμετοχής στον Έλληνα Πρέσβη εστάλει (λογικά) το διάστημα της τοποθέτησης των κκ Δρούτσα και Κουβέλη στο ΥΠΕΞ. Αυτό όμως δημιουργεί πολλά ερωτήματα για το κατα πόσο το ΥΠΕΞ μπορεί να διανύει περιόδους ολιγωρίας λόγω εκλογών;

Εν oλίγοις, η ΜΚΟ Rumi Forum δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '90 από οπαδούς του Fethullah Gulen με έδρα τη Washington προκειμένου να δημιουργηθεί εντός των ΗΠΑ ένα δίκτυο ακαδημαικών, πολιτικών, διανοουμένων και θρησκευτικών ηγετών οι οποίοι θα "προωθήσουν" το νεο-οθωμανικό δόγμα Gulen ως επίσημη επιλογή της Δύσης για τη μεταρρύθμιση του Μουσουλμανικού κόσμου. Ενώ το ΑΤC (Toυρκο-Αμερικανικό Συμβούλιο)στελεχώνεται κυρίως από διευθυντικά στελέχη μεγάλων αμυντικών βιομηχανιών με σχέσεις εξάρτησης με τις ΤΕΔ λόγω εξοπλιστικών προγραμμάτων και θεωρείται λόμπυ των κεμαλιστών, το RUMI FORUM λειτουργεί ως λόμπυ του κυβερνώντος ΑΚP (Ερντογάν) και του δικτύου Gulen.

Tα ερωτήματα που τίθενται προς το κ. Δρούτσα (Αναπληρώτη ΥΠΕΞ) είναι:

1. Γνώριζε την παρουσία του κ. Πρέσβη στην εν λόγω εκδήλωση;Από την απάντηση αυτή θα βγουν σημαντικά συμπεράσματα.
2. Ο κ. Πρέσβης παρέστη με δική του πρωτοβουλία ή ζήτησε την άδεια από τους πολιτικούς προισταμένους του; Τους νυν ή τους πρώην; Και τι συμβόλιζε η παρουσία του;
3. Στην εκδήλωση συμμετείχε και ο Πρέσβης των Σκοπίων. Με ποιον τίτλο αυτός προσφωνήθηκε; Πρέσβης της Δημοκρατίας της Μακεδόνίας ή FYROM; Και ποια ήταν η αντίδραση του Έλληνα Πρέσβη;
4. Η ανάκτηση της διπλωματικής παρουσίας της Ελλάδος στη διεθνή σκηνή σημαίνει μεταξύ άλλων και συμμετοχή στις εκδηλώσεις των Τουρκικών Λόμπυ στις ΗΠΑ;
5. Πως εκτιμάτε την απουσία του Πρέσβη της Αρμενίας και του Ισραήλ στην εν λόγω εκδήλωση; (Με βάση τα δημοσιεύματα της εφημερίδας ΖΑΜΑΝ)

Σημ: Θα κατατεθεί επερώτηση στη Βουλή. Και περιμένουμε πειστικές απαντήσεις. Θέλουμε να ελπίζουμε ότι πρόκειται για συντακτικό λάθος της εφημερίδας ΖΑΜΑΝ.
Καθαρα λόγια. Καθαρές απαντήσεις.

Πηγή : http://endotourkika.blogspot.com/2009/10/blog-post.html

Διαβάστε περισσότερα...

Συμμετοχή Εφέδρων στην στρατιωτική παρέλαση

Την Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009, 33 έφεδροι αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και οπλίτες, από διάφορα σώματα και κλάδους των ενόπλων δυνάμεων συμμετείχαν στην μεγάλη στρατιωτική παρέλαση που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στην παραλιακή λεωφόρο Μεγάλου Αλεξάνδρου της Θεσσαλονίκης , τιμώντας αυτούς που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας μας. Σε πείσμα των καιρών που θέλουν μια νεολαία αδιάφορη για τα κοινά και απομακρυσμένη από οτιδήποτε έχει σχέση με τις έννοιες έθνος και την πατρίδα, οι πολίτες-οπλίτες της Λέσχης Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων αποδεικνύουν ότι υπάρχουν ακόμα Έλληνες που κλείνουν τα αυτιά τους στις σειρήνες του ιδιωτεύειν και στα κελεύσματα αυτών που μας θέλουν άχρωμους, νερόβραστους και απαθείς. Αποτελούν ζωντανή απόδειξη της έννοιας Πολίτη –Οπλίτη και μακάρι να ακολουθήσει περισσότερος κόσμος το παράδειγμά τους..

Από εμάς ένα μεγάλο εύγε!.

Διαβάστε περισσότερα...

«Εδώ το βίντεο που προκάλεσε αντιδράσεις στους "πατριώτες"»

Ένα διαφορετικό θέμα από το πολύ καλό taxalia.Γιατί κάποιοι ξεπέρασαν τα εσκαμμένα ..Θα αποφύγουμε να αναρτήσουμε το εν λόγω βίντεο 1)για να μην σας ανεβάσουμε την πίεση πρωί πρωί β)για να μην κάνουμε διαφήμιση και εμείς σε αυτό τον αχαρακτήριστο "κύριο" ..

http://taxalia.blogspot.com/2009/10/blog-post_29.html

Διαβάστε περισσότερα...

Εκπομπή Αθέατος Κόσμος 27/10 : Ίμια Μέρος Τρίτο

Η τρίτη και τελευταία εκπομπή του δημοσιογράφου Κ. Χαρδαβέλλα για την κρίση των Ιμίων και τα αποτελέσματα της οποίας ζούμε μέχρι και σήμερα. Συμμετείχαν ο στρατηγός ε.α Δημήτριος Σπυρίδων πρώην ΑΣΔΕΝάρχης ,ταξίαρχος ε.α Σπύρος Κίκερης, ο πρώην υπουργός Αιγαίου Αριστοτέλης Παυλίδης,ο βουλευτής ΛΑΟΣ Άδωνις Γεωργιάδης,ο δικηγόρος Βασίλης Καπερνάρος και ο δημοσιογράφος Νίκος Βαφειάδης. Τα βίντεο ανέβασε στο youtube για ακόμα μία φορά ο χρήστης evonymos. Επί τροχάδην τα πιο σημαντικά σημεία της εξαιρετικά ενδιαφέρουσας εκπομπής ήταν :

• H δημοσιογραφική αποστολή της ομάδας του Κ.Χαρδαβέλλα στα Ίμια κατά την οποία το Ελληνικό Λιμενικό απαγόρευσε στους ρεπόρτερ να ανέβουν στο νησί..Καρέ καρέ η προσέγγιση στην βραχονησίδα και η κλήση των Λιμενικών.

• Συνέντευξη του Τούρκου διοικητή των βατραχανθρώπων που ανέβηκαν στην Δυτική Ίμια που φωτίζει κατά την γνώμη μας τι ακριβώς έγινε με το ελικόπτερο ΠΝ21 και τους τρείς ήρωες Βλαχάκο-Καραθανάση-Γιαλοψό. Τι διαταγές είχαν οι Τούρκοι βατραχάνθρωποι?

• Στρατηγός Σπυρίδων : Προετοιμασία και ετοιμότητα 2 ομάδων αμφίβιων καταδρομών για να ανεβούν στις βραχονησίδες , το 4σέλιδο σχέδιο δράσης και πως τελικά κατέληξαν στις κοντινές νησίδες Πίτα και Καλόλιμνο. Οι εντολές για άμεσο πύρ σε περίπτωση που ανέβαιναν Τούρκοι στο νησί, οι πληροφορίες για επικείμενη ενέργεια των Τούρκων και η στοχοποίηση του λιμένα Αλικαρνασσού και Ιμίων από το Ελληνικό
πυροβολικό.Κατα την επιστράτευση στα νησιά προσήλθαν στις μονάδες περισσότεροι ακρίτες απ'οσοι εκλήθησαν!

• Συνέντευξη πρώην διοικητή ΜΥΑ(βατραχάνθρωποι του Λιμενικού) της μονάδας δηλαδή που ανέλαβε την εποπτεία της περιοχής των Ιμίων μετά την κρίση. Αναφορά στο επεισόδιο του Απριλίου 1996 όταν ομάδα Ελληνοαμερικανών έκανε ανέβηκε για τρισάγιο στην Δυτική Ίμια και άφησε στο τόπο Ελληνική σημαία. Δ/κτης Κολιτσόπουλος : "Μας διέταξαν να κάψουμε την ελληνική σημαία"!!!!!

• Μαρτυρία του Καλύμνιου ψαρά Μιχάλη Αρβίθη ο οποίος μετέφερε τον τότε δήμαρχο Καλύμνου στα Ίμια για να στήσει την σημαία. Ο κύριος (με κάππα κεφαλαίο,να είναι καλά ο άνθρωπος) Αρβίθης όλως τυχαίως ανέσυρε και μέρος του ελικοπτέρου ΠΝ21 μετά την πτώση του. Αναφορά του ψαρά στις τρύπες που είχε το εν λόγω κομμάτι του ε/π και οι απειλές που δέχτηκε "για να ξεχάσει αυτή την λεπτομέρεια". Πρόθεση κατάθεσης επερώτησης στο κοινοβούλιο για το συγκεκριμένο θέμα από τον παρευρισκόμενο βουλευτή ΛΑΟΣ Άδωνι Γεωργιάδη.

• Παρέμβαση του νύν Δημάρχου Καλύμνου Ρούσσου ο οποίος έκοψε το επίδομα 3.000 ευρώ στον βοσκό Βεζυρόπουλου που σταμάτησε κατόπιν να πηγαίνει στα Ίμια. Ως αποτέλεσμα η ελληνική οικονομική δραστηριότητα, η οποία εδραίωνε την ελληνική κυριαρχία στο βραχονήσι, έπαψε και από μπλέ έγινε πλέον γκρίζο.

Και τις τρείς εκπομπές μπορείτε πλέον να τις δείτε κάνοντας κλικ στο κουμπί "Φάκελος Ίμια" στα δεξιά της σελίδας.

Διαβάστε περισσότερα...

ΕΠΚ : Το άγνωστο Ελληνικό τυφέκιο εφόδου

Το πολυβόλο της Εταιρίας Ελληνικού Πυριτιδοποιείου Καλυκοποιείου (ΕΕΠΚ ή ΕΠΚ), σημερινής ΠΥΡΚΑΛ, αποτέλεσε ένα πρωτοποριακό για την εποχή του όπλο, που ωστόσο έμεινε άγνωστο, λόγω των συγκυριών που εμπόδισαν την παραγωγή του

Από τα μέσα του 19ου αιώνα και την τυποποίηση των μέτρων και σταθμών μέσα στα πλαίσια της βιομηχανικής επανάστασης, έγινε σαφές πως ο πόλεμος θα άλλαζε ριζικά την παραδοσιακή μορφή του. Αμήχανοι οι στρατιωτικοί πειραματίστηκαν με τις ζωές των υφισταμένων τους προκειμένου να βρουν τον καλύτερο τρόπο για να αξιοποιούν τις νέες τεχνολογικές καινοτομίες που τους προσέφεραν οι βιομηχανίες. Μα οι εφευρέτες βρίσκονταν πάντα ένα βήμα πιο μπροστά και τα συντηρητικά μυαλά ποτέ δεν κατάφερναν να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις, κάτι που μοιάζει να συμβαίνει και σήμερα.

Το πρώτο αυτόματο πολυβόλο εμφανίστηκε ήδη στα 1885 και η δημιουργία ενός ανάλογου φορητού όπλου ήταν καθαρά θέμα χρόνου. Τα αρχικά σχέδια απέτυχαν κυρίως λόγω πρακτικών προβλημάτων, αλλά ήδη μέχρι τις αρχές του νέου αιώνα κάποια πρώτα αυτόματα τυφέκια(Madsen, Cei-Rigotti)είχαν εμφανιστεί αν και δεν μπήκαν σε υπηρεσία και πολύ δικαιολογημένα. Η τεχνολογία και η στρατιωτική φιλοσοφία της εποχής οδήγησε κατ’ αρχάς στη δημιουργία του οπλοπολυβόλου, ενώ στη Ρωσία το πρώτο αυτόματο τουφέκι (Fedorov Avtomat) μπήκε κιόλας σε υπηρεσία στα 1915.

Η ιστορία έχει καταγράψει τους Γερμανούς ως το πρώτο έθνος που, αφομοιώνοντας τις εμπειρίες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δημιούργησε στα μέσα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το πρώτο επιτυχημένο ατομικό οπλοπολυβόλο (StG 44), που ένας ενθουσιασμένος Χίτλερ βάφτισε Sturmgewehr-τουφέκι εφόδου, όρος που παραμένει ακόμα σε πολλές χώρες. Τέλος ακολούθησε το θρυλικό ρωσικό οπλοπολυβόλο Καλάσνικοφ (ΑΚ-47) και σήμερα πλέον τα όπλα αυτού του είδους αποτελούν θεσμό σε κάθε στρατό του κόσμου.

Ανάπτυξη

Το 1937, η ΕΕΠΚ πρότεινε στην Ελληνική κυβέρνηση να επεκτείνει τις δραστηριότητες της και στον τομέα της παραγωγής όπλων. Τα ανθηρά οικονομικά της εταιρίας και η επίκαιρη τότε προσπάθεια της Ελλάδας να επανεξοπλιστεί, καθιστούσαν τη στιγμή ιδανική. Αμέσως ξεκίνησε η ανάπτυξη ενός σύγχρονου όπλου Ελληνικής σχεδίασης, που θα ακολουθούσε το πνεύμα της εποχής. Ένας μικρός αριθμός πρωτοτύπων κατασκευάστηκε στα [1939]] και παραδόξως μαρτυρούν ένα Ελληνικό τουφέκι εφόδου, τρία χρόνια πριν από το πρώτο αντίστοιχο Γερμανικό σχέδιο.

Κατά πάσα πιθανότητα, τα πυρομαχικά που θα χρησιμοποιούσε το όπλο, αποτελούσαν απλή τροποποίηση του κάλυκα Μάνλιχερ (6,5mm x 54mm) μειωμένου σε μήκος στα 36 mm και προσαρμοσμένου να δέχεται βολίδες Γερμανικού τύπου, των 7,92 mm, διαμέτρημα προς το οποίο ήδη στρεφόταν την εποχή εκείνη ο Ελληνικός Στρατός. Δημιουργήθηκε έτσι το φυσίγγιο ΕΕΠΚ 7,92mm x 36mm, το οποίο έμοιαζε πολύ με το Γερμανικό 7.92x33mm Kurz, που αποτέλεσε το αρχέτυπο φυσιγγίου όλων των όπλων αυτής της κατηγορίας. Η ανάπτυξη των δύο φυσιγγίων υπήρξε παράλληλη, αλλά συνεργασία της ΕΠΚ με τη Γερμανική POLKE που δημιούργησε το 7.92x33mm Kurz δεν είναι γνωστό να υπήρξε, αν και ούτε μπορεί να αποκλειστεί. Πάντως η POLKE ξεκίνησε τις εργασίες της πάνω στο πρόγραμμα αυτό στα 1938, με φιλοσοφία ακριβώς ανάλογη της ΕΠΚ: αρχικά μείωσαν το μήκος κάλυκα του βασικού Γερμανικού φυσιγγίου 7,92 x 57mm Mauser στα 35 mm και κατόπιν στα 30 mm για να καταλήξουν στα 33 mm.

Το όλο πρόγραμμα περιελάμβανε την κατασκευή νέων εγκαταστάσεων και υποδομής για την παραγωγή του όπλου σε μεγάλες ποσότητες, αλλά κατά την είσοδο της Ελλάδας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στις 28 Οκτωβρίου 1940 οι εγκαταστάσεις αυτές βρισκόταν ακόμα υπό κατασκευή και το όπλο δεν πρόλαβε να μπει ποτέ σε μαζική παραγωγή. Ο πόλεμος και η Κατοχή εμπόδισαν τα σχέδια της εταιρίας και η καταστροφή των εργοστασίων από τους υποχωρούντες Γερμανούς, μαζί με την οικονομική κατάσταση της μεταπολεμικής Ελλάδας κατέστησε αδύνατη την αξιοποίηση του Ελληνικού πολυβόλου, φαινόμενο συνηθισμένο για όπλα Ελληνικής ανάπτυξης μέχρι και σήμερα.

Η αναχορηγία θα πρέπει να γινόταν με αποσπώμενο γεμιστήρα, οριζοντίως από τα αριστερά, προκειμένου να μην εμποδίζει το χειριστή κατά την εκ του πρηνηδόν βολή. Οι άδειοι κάλυκες εξολκύονταν προς τα δεξιά. Διέθετε συμβατικό κλισιοσκόπιο και ανοικτή σκοπευτική ακίδα. Ο μοχλός κλείστρου βρισκόταν στα δεξιά. Πιστολοειδής λαβή σκανδάλης και δεύτερη λαβή στη θέση του απόντος χειροφυλακτήρα σημαίνουν ότι ο χειριστής θα το κρατούσε όπως τα μεσοπολεμικά υποπολυβόλα Τόμσον. Ο αορτήρας τοποθετούνταν στην κάτω πλευρά του όπλου. Με ιδανικό βάρος και διαστάσεις, εμπεριείχε τις προδιαγραφές της επιτυχίας στο σχέδιό του, αν και δε θα μάθουμε ποτέ κατά πόσο επρόκειτο για μία πραγματικά υγιή και χωρίς σοβαρά λειτουργικά ελαττώματα κατασκευή. Ωστόσο, όλα σχεδόν τα πρωτοποριακά σχέδια όπλων χρειάστηκε να περάσουν κάποιες «παιδικές ασθένειες» και να ενηλικιωθούν, διδασκόμενα από την εμπειρία. Ευκαιρία που έχασε το πολυβόλο της ΕΠΚ.

Στην Κατοχή, η ΕΕΠΚ πέρασε στα χέρια των Γερμανών, μαζί με τις εγκαταστάσεις της άθικτες. Υποχωρώντας στα 1944, οι Γερμανοί κατέστρεψαν ό,τι δεν μπορούσαν να πάρουν μαζί τους. Από τα 10 με 15 πρωτότυπα τεμάχια που κατασκευάστηκαν, κανένα δεν είναι γνωστό να σώζεται σήμερα.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%

Διαβάστε περισσότερα...

Εορταστικές εκδηλώσεις για το «ΌΧΙ» στην Αλβανία

Επίκεντρο των εκδηλώσεων για την επέτειο του «ΟΧΙ» ήταν το Στρατιωτικό Νεκροταφείο στο Βουλιαράτι, όπου με εκδηλώσεις μνήμης τιμήθηκαν οι πεσόντες στο έπος του 40.

Την ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Έλληνας Πρέσβης στα Τίρανα Νικόλαος Πάϊζος, ο οποίος μετέφερε μήνυμα του υφυπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας κ. Σ. Κουβέλη.

Ο κ. Πάϊζος τόνισε ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο πλευρό της Ομογένειας, για την οποία «αισθανόμαστε υπερήφανοι».

Ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Δημήτριος τέλεσε τρισάγιο στο Στρατιωτικό Νεκροταφείο, όπου παραβρέθηκαν ο Πρόξενος Αργυροκάστρου Ιωάννης Ριζόπουλος, υπό την αιγίδα του οποίου οργανώθηκε η εκδήλωση, ο Πρόεδρος του ΚΕΑΔ Βαγγέλης Ντούλες, ο Πρόεδρος της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» Βασίλης Μπολάνος, ο υπουργός Εργασίας της Αλβανίας Σπύρος Ξέρας, εκπρόσωποι της Ελληνικής αντιπροσωπείας του ΝΑΤΟ στα Τίρανα, ο τέως αντιπρόεδρος της Βουλής
Γιώργος Σούρλας, ο πρώην υπουργός Αντώνης Φούσας, έπαρχοι, και δήμαρχοι της περιοχής.

Νωρίτερα τελέστηκε δοξολογία στο ναό Αγίου Αθανασίου και ακολούθησε μαθητική παρέλαση, στην οποία προπορεύονταν οι σημαίες της Ελλάδας και της Αλβανίας.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

"Ανέτρεψα μια συνθηκολόγηση που θα αποσταθεροποιούσε την περιοχή"..

Συνέντευξη του υποψήφιου προέδρου της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά με αναφορές στο θέμα του Σκοπιανού(1.28) και το τι έγινε το 1993 ,τις σχέσεις με το ΛΑΟΣ (5.05) και την πρώην ΥΠΕΞ Ντόρα Μπακογιάννη.



Παλαιότερη ανάρτηση γα την οπτική των Σκοπιανών :
Μιλόσοσκι: H επιστροφή Σαμαρά αποτελεί προαναγγελία πίεσης στην ΠΓΔΜ

Διαβάστε περισσότερα...

Mήνυμα Παπούλια στην ΠΓΔΜ για το ζήτημα της ονομασίας

«Ας μην αυταπατώνται ότι η Ελλάδα θα υποκύψει σε οποιαδήποτε πίεση. Η Ελλάδα προσέφερε ό, τι ήταν να προσφέρει», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Σαφές μήνυμα στην ηγεσία της ΠΓΔΜ να εγκαταλείψει τις αλυτρωτικές της θέσεις και να συμβάλλει στην επίλυση του θέματος της ονομασίας της γείτονος, έστειλε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι η Ελλάδα «προσέφερε ό, τι ήταν να προσφέρει».

Μιλώντας σήμερα το βράδυ στο επίσημο δείπνο που παρατέθηκε προς τιμήν του στη Λέσχη Αξιωματικών Θεσσαλονίκης στο Τρίτο Σώμα Στρατού, ο Πρόεδρος τόνισε πως η Ελλάδα «ηγείται της προσπάθειας για την προσαρμογή και ένταξη όλων των γειτονικών κρατών στις ευρωατλαντικές αξίες και δομές».

Πρόσθεσε ότι «είναι προς το συμφέρον όλων των γειτόνων μας η εγκατάλειψη αναχρονιστικών αντιλήψεων, αλυτρωτικών θέσεων και εθνικιστικών εμμονών».

«Απευθύνομαι ειδικά στην ηγεσία της γειτονικής FYROM για να εκφράσω τη βούληση της ελληνικής πλευράς, όπως αποτυπώνεται στην Ενδιάμεση Συμφωνία, να συμβάλλει στην επίλυση του προβλήματος της ονομασίας», τόνισε ο Κάρολος Παπούλιας.

Και ξεκαθάρισε:

«Μία ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό που θα ισχύει έναντι όλων είναι η κόκκινη εθνική γραμμή που επιτρέπει στη γειτονική χώρα να διανύσει την απόσταση που τη χωρίζει από τις ευρωπαϊκές δομές. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Ας μην αυταπατώνται ότι η Ελλάδα θα υποκύψει σε οποιαδήποτε πίεση. Η Ελλάδα προσέφερε ό, τι ήταν να προσφέρει».

Ο Πρόεδρος εξήρε το αποφασιστικό ρόλο του Τρίτου Σώματος Στρατού στην απελευθέρωση της Μακεδονίας το 1912, καθώς και στον ηρωικό αντιναζιστικό αγώνα στα οχυρά του Ρούπελ, Ιστήμπεη, Περιθώρι, οροσειρά Μπέλλες.

Στάθηκε ιδιαίτερα στο έπος του ‘40 και της Εθνικής Αντίστασης:

«Ο αγώνας των Ελλήνων στα βουνά της Πίνδου και στις οροσειρές της Αλβανίας, που επί μήνες αντιστάθηκαν ηρωικά, πλημμύρισε όλον τον κόσμο με αισθήματα θαυμασμού για τους άνδρες και τις γυναίκες, που ξεπέρασαν φόβους, ανθρώπινες αδυναμίες, όρια. Σπάνια συναντά κανείς στις σελίδες της ιστορίας παραδείγματα παρόμοιας υπεράνθρωπης ψυχικής αντοχής. Η ηρωική αντίσταση των Ελλήνων έγινε παράδειγμα για τους λαούς της Ευρώπης που βρίσκονταν ήδη κάτω από την καταπίεση της ναζιστικής και φασιστικής θηριωδίας. Η 28η Οκτωβρίου θα παραμείνει ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού έθνους», υπογράμμισε.

Τέλος ο Πρόεδρος επεσήμανε πως στις μέρες μας, η ειρήνη και η σταθερότητα είναι βαθιά εμπεδωμένες και αυτονόητες μέσα στο ευρωπαϊκό περιβάλλον στο οποίο η πατρίδα μας είναι βαθιά ριζωμένη και συμπλήρωσε λέγοντας πως η Ελλάδα βρίσκεται στην πρωτοπορία της προσπάθειας για τη μετατροπή της νοτιοανατολικής Ευρώπης σε περιοχή διακρατικής οικονομικής συνεργασίας, πολιτισμικού διαλόγου, φιλίας των λαών.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Άξιον Εστί - Πορεία προς το Μέτωπο

Η "Πορεία προς το μέτωπο" από το Άξιον Εστί του μεγάλου Οδυσσέα Ελύτη.
Απαγέλλει ο Μάνος Κατράκης.

Διαβάστε περισσότερα...