Το Κουρδικό αντάρτικο και η ελληνική ασφάλεια..

Επειδή πολλές φορές τα αυτονόητα στην Ελλάδα τυγχάνει να μην είναι και τόσο αυτονόητα..Ένα -όχι και τόσο αθώο- ερώτημα το οποίο τίθεται συχνά είναι "γιατί να ασχολείται κάποιος με το λεγόμενο Κουρδικό ζήτημα"; Πώς επηρεάζει την ασφάλεια του μέσου Έλληνα πολίτη η κατάσταση στο Τουρκικό Κουρδιστάν; Την απάντηση στο ερώτημα αυτό έδωσε με τον καλύτερο τρόπο ο Αιντίν Αρσλάν ,κυβερνήτης των ΝΑ περιοχών της Τουρκίας στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας. Πιο συγκεκριμένα σε δηλώσεις του στα τουρκικά ΜΜΕ ο κ.Αρσλάν είχε δηλώσει οτι η οικονομική αιμορραγία του τουρκικού καθεστώτος λόγω της ανάγκης αντιμετώπισης του Κουρδικού αντάρτικου ανέρχεται στο αστρονομικό ποσό των 84 δισ δολάρια, μόνο για τα 14 έτη απο το 1984 εώς το 1998..

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία απο το 1984 δαπανά ετησίως περι τα
6 δισεκατομμύρια δολάρια για την καταστολή των δραστηριοτήτων του ΡΚΚ στο Τουρκικό Κουρδιστάν με σχετικά μικρή επιτυχία όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος..Το ποσό αυτό μάλιστα μετά απο μια μικρή κάμψη το 1997 βαίνει διαρκώς αυξανόμενο, δοκιμάζοντας τις αντοχές της τουρκικής οικονομίας και στενεύοντας σημαντικά τον προϋπολογισμό των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. . Τούτων λεχθέντων δεν είναι πολύ δύσκολο να γίνει μια εκτίμηση για το πού θα βρισκόταν η ισορροπία δυνάμεων μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας αν αυτά τα δεκάδες δις δολάρια (πλέον των 100 δισ ,σήμερα) δαπανώνταν πχ για επιπλέον 300 μαχητικά αεροσκάφη...

Στην συγκεκριμένη συνέντευξη λίγο μετά την σύλληψη Οτσαλάν ο Αρσλάν είχε δηλώσει περιχαρής πως η "τρομοκρατική δραστηριότητα" είχε περιοριστεί κατα 70% . Ως γνωστόν στο γνωστό φιάσκο που κατέληξε στην σύλληψη του Κούρδου ηγέτη είχαν συμβάλει τα μέγιστα και Έλληνες πολιτικοί, ο ρόλος των οποίων στην πολύκροτη υπόθεση δεν έχει διερευνηθεί πλήρως. Εν έτη 2009 περισσότερα απο 10 χρόνια μετά απο την συνέντευξη Αρσλάν, η φοβική Ελληνική πολιτική ηγεσία, συνεπής στην πολιτική του κατευνασμού, ανακάλυψε ξαφνικά "κουρδική τρομοκρατία" , τα μαχητικά της γείτονος δημιουργούν εκρηκτικές συνθήκες στο Αιγαίο και η συζήτηση για παραχωρήσεις απο Ελληνική πλευράς βρίσκεται ήδη στην ημερήσια διάταξη απο τους πολιτικούς συντρόφους του "μεγάλου τραγουδιστή" (ο οποίος έγινε και αντιπρόεδρος της Ελληνική κυβερνήσεως). Η διαπίστωση θλιβερή αλλά πέρα για πέρα αληθής. Η ειρήνη στο Αιγαίο δεν περνάει πλέον "απο τα βουνά του Κουρδιστάν", αλλά απο τα γραφεία της Άγκυρας.