Λείψανο και Κρανίο

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

του Λάζαρου Μαύρου

Του ηρωικώς αγωνισμένου και ευκλεώς πεσόντος κατά των Περσών κατακτητών, Ονήσιλου, δεν εξόρυξαν νύκτωρ το μνήμα, ούτ’ εξαφάνισαν τα λείψανα. Αποκεφάλισαν τη σορό του. Και κρέμασαν το κρανίο του στην πύλη της Αμαθούντος. Οι περσόδουλοι, οι μηδίσαντες, οι στενότατα προσεγγισμένοι με τους Μήδους κατακτητές, οι ηγέτες των Αμαθουσίων: «Ονησίλου Αμαθούσιοι αποταμόντες την κεφαλήν εκόμισαν ες Αμαθούντα και μιν ανεκρέμασαν υπέρ των πυλέων. Κρεμαμένης δε της κεφαλής και ήδη εούσης κοίλης εσμός μελισσέων εσδύς ες αυτήν κηρίων μιν ενέπλησε», έγραφε στο V-114 της Ιστορίης του ο Ηρόδοτος. Στο κρεμασμένο κρανίο του Ονήσιλου, σμήνος μελισσών εγκατέστησε την κυψέλη του. Και, χεσμένοι από τον φόβο τους οι Αμαθούσιοι συνεργάτες των κατακτητών, έτρεχαν στο μαντείο, εκλιπαρούντες χρησμούς για το τι έπρεπε να πράξουν…

Έτος 499 προ Χριστού. Στων συνελλήνων αδελφών την Ιωνική Επανάσταση, συμμέτοχος ο της κύπριδος Σαλαμίνος Ονήσιλος. Εκθρονίσας προς τούτο και τον μηδίσαντα αδελφό του, τον περσόδουλο Γόργο. Υπέρ του απελευθερωτικού των Κυπρίων αγώνος κατά των Μήδων. Μαζί με τον Αριστόκυπρο των Σόλων, συνεπαναστάτη. Εκεί στους Σόλους και στο Μερσινάκι τους, όπου, 2454 χρόνια αργότερα, τη 15η Δεκεμβρίου 1955, έπεσε πολεμώντας, ο πρώτος σε μάχη ήρωας της ΕΟΚΑ, Χαράλαμπος Μούσκος 23χρ., ξάδελφος του Εθνάρχη Μακαρίου, και ήταν χθες η 54η επέτειος της θυσίας του.

Ονήσιλος και Αριστόκυπρος, στο τότε Ενιαίο Απελευθερωτικό Δόγμα, με το «όμαιμόν τε και ομόγλωσσον, και θεών ιδρύματα τε κοινά και θυσίαι ήθεά τε ομότροπα» (Ηρ. VIII-144) των αδελφών Ιώνων, του Αρισταγόρα της Μιλήτου, εναντίον των Μήδων κατακτητών του Δαρείου: «Κύπριοι δε εθελονταί σφι πάντες προσεγένοντο πλην Αμαθουσίων», έγραψε ο Ηρόδοτος στο V-104 και: «Απέστησαν μεν γαρ και ούτοι ώδε από Μήδων… Ονήσιλος δε ήρχε Σαλαμίνος και ανέπειθε πάντας Κυπρίους συναπιστάσθαι». Εννέα χρόνια πριν από τον Μαραθώνα. Δεκαεννέα χρόνια πριν από του 300 Λακεδαιμονίους και τους 700 Θεσπιείς των Θερμοπυλών, πριν από τον θρίαμβο της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας και την τελική νικηφόρα πεζομαχία στις Πλαταιές του επόμενου έτους…

Άγνωστον , εισέτι, ποία συγκεκριμένα δίποδα διέπραξαν την παρελθούσα Παρασκευή 11.XII.2009 το ανοσιούργημα της νύκτωρ εκταφής και εξαφάνισης του λειψάνου του ονησίλειου Τάσσου Παπαδόπουλου. Γνωστοί όμως και κατάπτυστοι, επί 2508 ελληνικά χρόνια (από το 499 π.Χρ. έως το 2009 μ.Χρ.) οι συνεργάτες των κατακτητών Αμαθούσιοι…

ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP