Ξεπεσμένοι φύλαρχοι

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Toυ Ν.Ζ

Είναι προφανές: Οι Γερμανοί (τουλάχιστον) μας σπρώχνουν έξω από το ευρώ! Δεν μπορούν να μας βγάλουν. Και γι’ αυτό μας «αναγκάζουν» να βγούμε:

Αρχικά ενθαρρύνουν την κερδοσκοπία πάνω στα κρατικά ομόλογα των ασθενέστερων μελών της Ένωσης. Τα επιτόκια δανεισμού τους ανεβαίνουν και τα πετάνε έξω από τις διεθνείς αγορές… Έτσι τα υποχρεώνουν να ενταχθούν σε «Μηχανισμό Στήριξης».

Ύστερα τους θέτουν όρους ασφυξίας – Μνημόνια – που μειώνουν κάπως το έλλειμμα, αλλά βυθίζουν την Οικονομία σε πρωτόγνωρη ύφεση και εκτοξεύουν το χρέος. Δεν τα διασώζουν. Τους στερούν κάθε πιθανότητα διάσωσης…

Και τέλος, τα οδηγούν σε «ελεγχόμενη χρεοκοπία» και τους κάνουν μια «αναδιάρθρωση χρέους», με μείωση των χρωστούμενων (και βελτίωση των όρων αποπληρωμής). Το αντάλλαγμα είναι να βγουν τα ασθενέστερα μέλη «οικειοθελώς» από το κοινό νόμισμα. Και με την ασαφή υπόσχεση, ότι θα μπορέσουν να επιτρέψουν, κάποια στιγμή στο μέλλον, αφού «βάλουν σε τάξη τα οικονομικά τους». Και αφού υποτιμήσουν το εθνικό τους νόμισμα. Γιατί χωρίς υποτίμηση δεν θα σώζονται πια…

• Όλες οι χώρες που έχουν πρόβλημα χρέους-δανεισμού, το πρώτο που κάνουν είναι υποτίμηση. Η Ελλάδα είναι, ίσως, η μόνη χώρα που ανέλαβε ποτέ το ΔΝΤ να «στρώσει» και που δεν μπορεί να κάνει υποτίμηση (γιατί ανήκει στο ευρώ).

• Όταν μια χώρα με εθνικό νόμισμα είναι υπερχρεωμένη, τότε η υποτίμηση απορροφά ένα μέρος της «προσαρμογής». Και το υπόλοιπο μπορεί να γίνει ευκολότερα με ήπιες δόσεις περικοπών και φορολογίας. Αντίθετα, όταν δεν υπάρχει δυνατότητα υποτίμησης (λόγω ένταξης σε κοινό νόμισμα) οι περικοπές και η υπέρ-φορολόγηση είναι αναγκαστικά πολύ πιο δραστικές και γονατίζουν την Οικονομία.

• Όταν μια χώρα έχει εγχώριο νόμισμα, τότε εκτός από δυνατότητα υποτίμησης έχει και έλεγχο πάνω στην προσφορά (εγχώριου) χρήματος. Κι έτσι μπορεί να «ανακουφίσει» τα (εγχώρια) χρέη με υψηλότερο πληθωρισμό. Αυτό δεν προσφέρει τίποτε στο δημόσιο δανεισμό (που είναι συνήθως σε ξένο νόμισμα), αλλά προσφέρει σημαντικές «ανάσες» στους ιδιώτες, που αποπληρώνουν τα χρέη τους με φθηνότερο (εγχώριο) νόμισμα.

Έτσι, μια χώρα με εθνικό νόμισμα, μπορεί να απορροφήσει το σοκ της «προσαρμογής» με «ονομαστικούς τρόπους»: Δηλαδή με υποτίμηση και με υψηλότερο πληθωρισμό. Οπότε η «πραγματική» προσαρμογή είναι ηπιότερη. Και οι αρνητικές παρενέργειες στην πραγματική οικονομία πολύ μικρότερες.

- Αντίθετα, μια χώρα που ανήκει σε κοινό νόμισμα δεν έχει δυνατότητα να αλλάξει την ισοτιμία της, ούτε να αλλάξει το ρυθμό του πληθωρισμού (αφού δεν ελέγχει την προσφορά χρήματος). Αναγκάζεται, λοιπόν, να απορροφήσει ολόκληρο το σοκ από την πραγματική οικονομία της. Οπότε και οι αρνητικές παρενέργειες μπορούν να τη «σκοτώσουν».

Τόσο μεγάλες περικοπές δαπανών και τόσο μεγάλες αυξήσεις στους φόρους, ιδιαίτερα όταν γίνονται σε περιόδους ύφεσης, δεν τις αντέχει κανείς. Πολύ περισσότερο οικονομίες ήδη εξασθενημένες…

Βέβαια, ακόμα και για χώρες που ανήκουν σε νομισματική ζώνη υπάρχει υγιής διέξοδος από την κρίση ελλειμμάτων-χρέους: Να συνδυάσουν μέτρα περικοπών της (δημόσιας) σπατάλης με μέτρα τόνωσης της (ιδιωτικής) Οικονομίας. Ώστε να αρχίσει η Οικονομία να παράγει εισοδήματα, να αρχίσει το κράτος να εισπράττει έσοδα, να αρχίσουν να μειώνονται τα ελλείμματα…

Και με μέτρα αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας. Ώστε να αρχίσει να μειώνεται το μεγάλο χρέος αυτοτελώς.

Υπάρχει λοιπόν, υγιής διέξοδος, αλλά την… απαγορεύουν!

Από την ώρα που σε βρουν αδύναμο σε υπονομεύουν στις διεθνείς αγορές (όπως κάνουν τώρα στην Ιρλανδία).

Κι ύστερα σε αναγκάζουν να υπογράψεις «Μνημόνιο» (όπως έκαναν στην Ελλάδα). Έτσι σε υποχρεώνουν σε δεινή λιτότητα - για να σε «σώσουν», υποτίθεται. Με αποτέλεσμα να σε σπρώχνουν στη χρεοκοπία μιαν ώρα αρχύτερα…

Κι εδώ ερχόμαστε στα δικά μας:

Οι Γερμανοί πρώτα ενθάρρυναν το δανεισμό μας για να απορροφάμε τα εμπορικά πλεονάσματά τους. Δηλαδή τα προϊόντα τους…

Και τώρα μας διώχνουν από το ευρώ, γιατί δεν μπορούμε πια να τους απορροφάμε πλεονάσματα και είμαστε, ίσως, πιο χρήσιμοι για να επενδύσουν σε μας, «κοψοχρονιά» - στις ερημωμένες οικονομίες μας. (σημ Εν Κρυπτώ : πχ, βλέπε ιδιωτικοποίηση κρατικών εταιριών αντι πινακίου φακής..)

Πρώτα έβγαλαν υπερκέρδη αντιμετωπίζοντάς μας ως πελάτες-καταναλωτές.

Και τώρα σχεδιάζουν να βγάλουν υπερκέρδη, αντιμετωπίζοντάς μας ως απελπισμένους τριτοκοσμικούς που διψάνε για ξένες επενδύσεις. Βέβαια, τα θέλαμε και τα πάθαμε.

Όμως, αυτή τη στιγμή στη χρεοκοπία δεν οδεύει μόνον η Ελληνική οικονομία. Χρεοκοπεί μαζί και η ελληνική πολιτική ελίτ (της «μεταπολίτευσης»).

Που δεν υπήρξε ποτέ «ελίτ» – με την κοινωνική σημασία του όρου.

Αλλά ήδη εξελίχθηκε σε… «αλήτ» – με την κυριολεκτική σημασία του όρου.

Τώρα, συσπειρώνεται απεγνωσμένα γύρω από το Μνημόνιο, κατεδαφίζει όσα έχτιζε ως τώρα, γκρεμίζει όσα την στήριζαν μέχρι σήμερα, πριονίζει το κλαδί πάνω στο οποίο καθόταν για δεκαετίες.

Και βλέπει τα κοινωνικά τις ερείσματα μέσα στη χώρα να συρρικνώνονται, ενώ οι ξένοι «προστάτες» της γυρίζουν την πλάτη.

Άμοιροι άνθρωποι: Για το λαό τους είναι «Κουίσλιγκς»…

Και για τους ξένους, αξιοθρήνητοι φύλαρχοι ενός «λαού απατεώνων».


«Φύλαρχοι», ούτε καν ηγέτες.

Και ξεπεσμένοι φύλαρχοι…

Γιατί σε λίγο, όποιοι – και όποιες – ταυτίστηκαν με το Μνημόνιο, θα αντιμετωπίζονται στην Ελλάδα, όπως προ τριακονταετίας όσοι ταυτίστηκαν με τη χούντα.

Αποσυνάγωγοι. Μιασματικοί. Πολιτικά «λεπροί»

14 σχόλια:

ΑΧΕΡΩΝ 21 Νοεμβρίου 2010 στις 5:02:00 μ.μ. EET  

Το προβλημα θα παραμεινει ασχετως αν γινουν αποσυναγωγοι οι μνημονιακοι του σημερα.Το κατεστημενο εχει εφεδρειες,και οσο για τον λαο,ειδατε τι σταση κρατησε στις αυτοδιοικητικες εκλογες.Παραφραζοντας τον Ριτσο,αυτος ο λαος,δεν γονατιζει,παρα μονο μπροστα στους εχθρους του.

Αρματιστής 21 Νοεμβρίου 2010 στις 6:54:00 μ.μ. EET  

Αγαπητό εν κρυπτώ

Από το άρθρο του Ν.Ζ. επισημαίνω τα ακόλουθα στοιχεία, που για μένα αποτελούν τη πεμπτουσία της ανάλυσης:
………………………………………………………………
Όταν μια χώρα με εθνικό νόμισμα είναι υπερχρεωμένη, τότε η υποτίμηση απορροφά ένα μέρος της «προσαρμογής». …. (διότι) ….. εκτός από δυνατότητα υποτίμησης έχει και έλεγχο πάνω στην προσφορά (εγχώριου) χρήματος. …… Έτσι … μπορεί να απορροφήσει το σοκ της «προσαρμογής» ….. με υποτίμηση και με υψηλότερο πληθωρισμό

Αντίθετα, μια χώρα που ανήκει σε κοινό νόμισμα δεν έχει δυνατότητα να αλλάξει την ισοτιμία της, ούτε να αλλάξει το ρυθμό του πληθωρισμού…. Αναγκάζεται, λοιπόν, να απορροφήσει ολόκληρο το σοκ από την πραγματική οικονομία της. Οπότε και οι αρνητικές παρενέργειες μπορούν να τη «σκοτώσουν».

Τόσο μεγάλες περικοπές δαπανών και τόσο μεγάλες αυξήσεις στους φόρους, ιδιαίτερα όταν γίνονται σε περιόδους ύφεσης, δεν τις αντέχει κανείς.

Βέβαια, ακόμα και για χώρες που ανήκουν σε νομισματική ζώνη υπάρχει υγιής διέξοδος από την κρίση ελλειμμάτων-χρέους: Να συνδυάσουν μέτρα περικοπών της (δημόσιας) σπατάλης με μέτρα τόνωσης της (ιδιωτικής) Οικονομίας. Ώστε να αρχίσει η Οικονομία να παράγει εισοδήματα, να αρχίσει το κράτος να εισπράττει έσοδα, ……… Και με μέτρα αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας. Ώστε να αρχίσει να μειώνεται το μεγάλο χρέος αυτοτελώς.

Υπάρχει λοιπόν, υγιής διέξοδος, αλλά την… απαγορεύουν!

Κι ύστερα σε αναγκάζουν να υπογράψεις «Μνημόνιο». Έτσι σε υποχρεώνουν σε δεινή λιτότητα - για να σε «σώσουν», υποτίθεται. Με αποτέλεσμα να σε σπρώχνουν στη χρεοκοπία μιαν ώρα αρχύτερα…
………………………………………………………………………………..

Ουσιαστικά το άρθρο μας λέει ότι:

• Αν είχαμε τη δραχμή, θα είχαμε μεγαλύτερη ευελιξία και ανεξαρτησία κινήσεων για την αντιμετώπιση της κρίσης, πέρα από το ότι θα είχαμε ανέπαφη την εθνική μας κυριαρχία (εθνικό νόμισμα έχουν τα κυρίαρχα κράτη).

• Το κοινό νόμισμα μας πνίγει.

Επίσης στα τρία δυνητικά μέτρα που αναφέρονται παραπάνω και που θα μπορούσαν να ληφθούν για την υγιή έξοδο της χώρας από τη κρίση, δηλαδή:

1) Το περιορισμό της δημόσιας σπατάλης.
2) Τη τόνωση της οικονομίας και
3) Την αξιοποίηση της δημόσια περιουσίας.

Θα πρέπει να συμπεριληφθεί και η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Δυστυχώς όμως η κυβέρνηση, δεν έκανε απολύτως τίποτε για την προώθηση και τη λήψη των μέτρων της παραπάνω τετράδας, εκτός ίσως από κάποιες επεμβάσεις στη σπατάλη που ακόμη δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα. Ειδικά δεν όμως δεν έχει λάβει κανένα μέτρο για την καταπολέμηση της αδικαιολόγητης σπατάλης, ή της σπατάλης που αφορά πολυτέλεια (ταξίδια, κινητά, μετακινήσεις με κυβερνητικά αεροσκάφη κλπ που καθημερινά καταγράφονται στα ψιλά του τύπου). Όσο αφορά τη φοροδιαφυγή, είδαμε πολλούς να λένε διάφορα αστεία, τον υπεύθυνο του ΣΔΟΕ να μας αναγγέλλει τη μια ότι έπιασε τους μεγαλογιατρούς του Κολωνακίου, την άλλη ότι έπιασε τις πισίνες, την παράλλη ότι έπιασε τους σκαφάτους και στη συνέχεια πολλά άλλα ευτράπελα. Τελευταία όμως εξαφανίστηκε από τις οθόνες διότι τελικά στο ταμείο, ύστερα από το «μεγάλο κυνήγι της φοροδιαφυγής», λεφτά δεν μπήκαν.

Αντί όμως των παραπάνω μέτρων, η κυβέρνηση αποφάσισε το οριζόντιο κόψιμο μισθών και συντάξεων και την αύξηση πέρα από κάθε όριο των φόρων κυρίως των εμμέσων. Αποτέλεσμα ύφεση, ανεργία, κλειστά μαγαζιά, οικονομική κατάρρευση φτώχια και καταστροφή. Και το σοβαρότερο μας έχουν απαξιώσει σαν κράτος.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Αρματιστής 21 Νοεμβρίου 2010 στις 8:20:00 μ.μ. EET  

Το ερώτημα είναι που πάμε και που μας πάνε. Υπάρχει διέξοδος; Υπάρχει κάποιος ηγέτης που μπορεί να σώσει την Ελλάδα από τη πλήρη κατάρρευση; Ποια είναι η μαγική συνταγή για να βγούμε από τη κρίση; Ο λαός καταλαβαίνει που οδηγούμαστε, ή έχει πλανηθεί τελείως από τους χειραγωγούς των καναλιών;

Τελικά μήπως είναι καλύτερη η χρεοκοπία, η έξοδος από το ευρώ, η επιστροφή στη δραχμούλα και να πάνε στον αγύριστο όλοι τους. Να γυρίσουμε στους εαυτούς μας και να προσπαθήσουμε να σώσουμε την Ελλάδα.

Οπωσδήποτε το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης καταρρέει, στη πραγματικότητα έχει απαξιωθεί απόλυτα στη συνείδηση των πολιτών. Με αποχή άνω του 50% στις πρόσφατες εκλογές, με άκυρα λευκά 10% και με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ να χάνουν από 1.000.000 και 500.000 ψήφους αντίστοιχα, από τις τελευταίες εθνικές εκλογές, είδαμε το μεν Παπανδρέου να δηλώνει ότι ο λαός τον εμπιστεύεται να συνεχίσει την εφαρμογή της αδιέξοδης πολιτικής του και το Σαμαρά να δηλώνει επίσης ότι η ΝΔ πέτυχε σε σύντομο χρόνο την ολική επαναφορά της. Μένω με ανοικτό το στόμα και αδυνατώ να αρθρώσω μια λογική πρόταση για το επίπεδο των πολιτικών μας.

Αρματιστής 21 Νοεμβρίου 2010 στις 9:24:00 μ.μ. EET  

Διαβάζω σε άλλο μπλογκ

«Ιδού πως πτωχεύσαμε και φτάσαμε να είμαστε οι παρίες της Ευρώπης. Με ένα διαλυμένο κράτος που δεν είναι ικανό ούτε τα έσοδά του να εισπράξει, με πολιτικούς αν όχι διεφθαρμένους σίγουρα ανίκανους διαχρονικά να διαχειριστούν το κράτος. …….. Αυτά όλα αποδεικνύει η έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου η οποία αναφέρει ότι το 2009 τα βεβαιωθέντα έσοδα διαμορφώθηκαν στα 89 δις ευρώ με το κράτος να μπορεί να εισπράξει μόλις 50,5 δις. Εξαιτίας δηλαδή όλων των παραπάνω το κράτος έχασε σχεδόν 40 δις ευρώ.»
(h**p://www.antinews.gr/?p=72465)

Οπωσδήποτε στα βεβαιωμένα δεν περιλαμβάνεται η ασύλληπτων διαστάσεων φοροδιαφυγή, τα έσοδα από τις παράνομες δραστηριότητες, το μαύρο χρήμα, οι κάθε είδους μίζες, τα φακελάκια κλπ. Μιλάμε για αυτά που δηλώθηκαν στην εφορία, ή που η ίδια η εφορία βεβαίωσε μέσα από τους μηχανισμούς της. Εννοείτε ότι και εδώ δεν βρίσκεται η αλήθεια, δεδομένου ότι η εφορία ύστερα από έλεγχο σου βεβαιώνει 100 και στη συνέχεια ύστερα από το σχετικό λάδωμα στα κατεβάζει στα 40.

Και στη συνέχεια οι ανίκανοι και οι φαύλοι που ζητούν τη ψήφο μας για να μας κυβερνήσουν και να μας «οδηγήσουν σε καλύτερες μέρες», εξ αιτίας της ανικανότητάς τους οδηγούν τη χώρα σε οικονομικό αδιέξοδο. Για να αντιμετωπίσουν τη κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν, έχουν τη πλέον «ευφυή οικονομική λύση»

• Μειώνουν ονομαστικά τους μισθούς και τις συντάξεις
• Καταργούν το 13ο και 14ο μισθό και τη 13η και 14η σύνταξη στο δημόσιο τομέα
• Μειώνουν τα επιδόματα
• Μειώνουν το κατώτερο μισθό στον ιδιωτικό τομέα
• Αυξάνουν το ΦΠΑ από 19% σε 23% και στα τρόφιμα και το ρεύμα από 11% σε 13%
• Αυξάνουν τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης στα καύσιμα και στα τσιγάρα
• Καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τις αντικαθιστούν με επιχειρησιακές.
• Απολύουν τους εργαζόμενους
• Ξεπουλούν τις δημόσιες επιχειρήσεις ακόμη και τις κερδοφόρες. Ορισμένες αφού προηγουμένως τις απαξίωσαν οι ίδιοι με τις πολιτικές τους, όπως τα ΕΑΣ την ΕΛΒΟ και την ΕΑΒ.

Αυτά τα μέτρα για να τα εφαρμόσουν, δεν ήταν ανάγκη να φοιτήσουν στο Χάρβαντ

Που μας έχουν οδηγήσει;
Είναι ανάγκη να το γράψω; Δεν βλέπετε την ύφεση, την άνοδο του πληθωρισμού, την μεγάλη ανεργία, τις απολύσεις, τα κλειστά μαγαζιά, τους άνεργους γονείς και φίλους σας, τα συσσίτια της εκκλησίας, τη φτώχια, την μείωση της αγοραστικής σας δύναμης κα;

Όλοι τα γνωρίζετε.
Αν θελήσουμε να μείνουμε στα της εθνικής άμυνας και ασφάλειας, όλοι γνωρίζουμε την έρημο Σαχάρα που έχει επικρατήσει στις προμήθειες των ΕΔ, ενώ οι ανάγκες σε κρίσιμους τομείς δεν είναι απλά πιεστικές, έπρεπε να είχαν ικανοποιηθεί πριν αρκετά χρόνια.

Η γενική κατάρρευση όμως της οικονομίας, μας οδηγεί σε εκπτώσεις σε κρίσιμα ζητήματα που άπτονται της κυριαρχίας μας. Γιατί λένε δεν υπάρχουν χρήματα και είμαστε υποχρεωμένοι στους δανειστές μας κλπ.

Το δυστύχημα όμως είναι ότι χρήματα υπάρχουν. Όχι τα χρήματα που έλεγε ο ΓΑΠ, αλλά αυτά που βλέπουμε όλοι γύρω μας, όλοι εμείς που βλέπουμε το πλούτο που κυκλοφορεί και το άχρηστο κράτος μας που δεν θέλει να βλέπει.

Ανώνυμος 21 Νοεμβρίου 2010 στις 9:44:00 μ.μ. EET  

Αν μας δώσουν πίσω τα κλεμμένα και τις αποζημιώσεις για τους ανθρώπους που μας σκοτώσανε και για τις πόλεις και τα χωριά που μας κάψανε, τότε ας μας "διώξουν" από το Ευρώ. Αν ο "κουφός εθνάρχης" είχε κάνει κάποια συμφωνία μαζί τους για να μην πληρώσουν, αυτή είναι άκυρη διότι έγινε ερήμην του Ελληνικού Λαού και πιο πολύ των θυμάτων της ναζιστικής θυριωδίας. Αν τους ζητήσουμε δε και τα πνευματικά δικαιώματα των ελληνικών λέξεων και εννοιών που χρησημοποιούν καθημερινά στην γλώσσα τους, τότε και όλη την Γερμανία αν πουλήσουν χιλιάδες φορές δεν μπορούν να μας ξεχρεώσουν. ¨Οσο για τους ντόπιους "γκαουλάϊτερ"!!! Να είναι σίγουροι πως και αυτοί θα έχουν την τύχη όλων των προηγούμενων. Την προδοσία πολλοί την αγάπησαν. Τον προδότη όμως ουδείς.

Ανώνυμος 22 Νοεμβρίου 2010 στις 12:09:00 μ.μ. EET  

ΗΡΕΜΑ...ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ...ΤΩΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΔΩΝ ..ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ!!!!!

./ΕΛ

Tommygun 22 Νοεμβρίου 2010 στις 2:27:00 μ.μ. EET  

Εγω μια απορια εχω: εχει κινηθει κανενας απο εσας στο εξωτερικο (τοσο για προσωπικους λογους, οσο και για λογους υγειας) για χρειαστηκε να τρεχει για συνεχεις μετατροπες δραχμης σε ευρω? Μαλλον οχι. Οι παλιοτεροι απο εσας θα θυμουνται τι διαδικασιες χρειαζονταν για να βγαλει κανεις συναλλαγμα και το τι πατεντες ανακαλυπτε ο καθενας, για να τα βγαλει περα.

Το ευρω αυτο καθ' εαυτο ηταν μια πολυ καλη ιδεα. Το προβλημα της εφαρμογης της ηταν οτι η Ευρωπη παραμενει -δυστυχως- ειναι δυο ταχυτητων: στην πρωτη λιγες χωρες, στην οπισθεν πολλες. Εκ των πραγματων, ο δυνατος θετει τους ορους του παιχνιδιου και ο αδυνατος υποχρεουται να τους ακολουθησει.

Ωστοσο δεν κακιζω τους Γερμανους. Ειναι επαγγελματιες και κοιτουν τα δικα τους συμφεροντα. Εαν εμεις δεν ειμαστε σε θεση να τα υπερασπιστουμε φταιμε εμεις και αποκλειστικα εμεις. Ουτε οι Γερμανοι φταινε, ουτε το ευρω.

Στην Ελλαδα εκταμιευτηκαν θηριωδη ποσα, τα οποια ειτε πηγαν στον γαμο του καραγκιοζη (αγροτικες επιδοτησεις), ειτε πηγαν στις τσεπες των δικων μας παιδιων. Παλι οι παλιοτεροι θα θυμοσασταν σε τη θεση βρισκοταν η Ισπανια την δεκαετια του '80. Αναλογιστειτε τι θα μπορουσαμε να ειχαμε κανει με αυτα τα χρηματα, εαν ειχαν επενδυθει σωστα.

Η χρεωκοπια, εαν υπηρχαν σοβαροι πολιτικοι στη ηγεσια της χωρας, θα ηταν απιστευτα αποτελεσματικο οπλο εκβιασμου προς την Ευρωπη. Για να χρησιμοποιηθει ομως αναλογα, πρεπει ο πολιτικος να εχει το αναλογο πολιτικο παραστημα και να εχει απολυτη συνειδηση των συνεπειων που θα επακολουθησουν.

Σταματηστε να πιπιλιζετε την καραμελα των πολεμικων επανορθωσεων. Τις ανταλλαξαμε (ο πληθυντικος πηγαινει προς την ηγεσια μας) εναντι κοινοτικου πακετου στηριξης καπου αρχες του '90 εαν δεν σφαλλω. Και εν πασει περιπτωσει, αυτο ειναι το προβλημα μας? Το οτι δεν δοθηκαν επανορθωσεις η το οτι δοθηκε ενας σκασμος λεφτα και φαγωθηκαν?

enkripto 22 Νοεμβρίου 2010 στις 2:50:00 μ.μ. EET  

"Σταματηστε να πιπιλιζετε την καραμελα των πολεμικων επανορθωσεων. Τις ανταλλαξαμε (ο πληθυντικος πηγαινει προς την ηγεσια μας) εναντι κοινοτικου πακετου στηριξης καπου αρχες του '90 εαν δεν σφαλλω. Και εν πασει περιπτωσει, αυτο ειναι το προβλημα μας? Το οτι δεν δοθηκαν επανορθωσεις η το οτι δοθηκε ενας σκασμος λεφτα και φαγωθηκαν?"

Είναι ΚΑΙ αυτό το πρόβλημα μας. Έναντι ποιου πακέτο στήριξης τις ανταλάξαμε και ποιός το αποφάσισε; μπορείς να γίνεις λίγο πιο σαφής;

Tommygun 22 Νοεμβρίου 2010 στις 7:20:00 μ.μ. EET  

Να γινω πιο ακριβης: επι τελευταιας θητειας του Ανδρεα Παπανδρεου, ως ανταλλαγμα για την εκταμιευση του Γ' Κοινοτικου Πακετου Στηριξης του 1994.

Το παραπανω αποτελει προσωπικη πεποιθηση. Εαν καποιος ξερει παραπανω απο εμενα στο θεμα αυτο και εχει καλυτερη τεκμηριωση, μετα χαρας περιμενω την αποψη του.

Αρματιστής 22 Νοεμβρίου 2010 στις 8:10:00 μ.μ. EET  

Φίλε Tommygun

Και βεβαίως το ευρώ θα μπορούσε να ήταν ένα πολύ καλό νόμισμα, αλλά γνωρίζεις κάποιο άλλο νόμισμα που να το το δημιούργησε μια οικονομική ένωση κρατών και να άντεξε στο χρόνο;; Οι ΗΠΑ πρώτα έγιναν κράτος και πολύ αργότερα, στην εποχή νομίζω του Λίνκολν, δημιούργησαν το δολάριο που γνωρίζουμε.

Εγώ δεν είμαι οικονομολόγος, αλλά διαβάζω κάποιους οικονομικούς, που παρομοιάζουν την δημιουργία του ευρώ σαν τον αμαξά που έβαλε το κάρο μπροστά από τα άλογα.

Η ΕΕ δεν είναι ομοσπονδία, αλλά μια ένωση κυρίαρχων κρατών που το καθένα προστατεύει με νύχια και δόντια τα συμφέροντά του. Κατά τη γνώμη μου ποτέ δεν θα γίνει ομοσπονδία και το πιθανότερο θα διαλυθεί και είναι κρίμα.

Δεν υφίσταται η λεγομένη κοινοτική αλληλεγγύη. Πόλεμος γίνεται και κάποια στιγμή συμβιβάζονται, πάντα όμως στη βάση των συμφερόντων των ισχυρών. Δεν υφίσταται κοινή πολιτική ασφάλειας και δεν υπάρχει αμυντικός βραχίονας. Και ούτε θα υπάρξει, όταν δύο μέλη διατηρούν πυρηνικό οπλοστάσιο.

Δεν υφίσταται οικονομική διακυβέρνηση. Βλέπεις πως οι ισχυρές χώρες πιέζουν την Ελλάδα, ιδιαίτερα η Γερμανία. Σε χρεοκοπία μας οδηγούν, αλλά στη χρεοκοπία που θέλουν αυτοί. Όταν θα μας έχουν διαλύσει και δεν μας έχουν αφήσει τίποτε. Μόνο τη δημόσια περιουσία, που θα είναι υποθηκευμένη και θα τη πάρουν για ένα κομάτι ψωμί.

Αν εσύ θέλεις το ευρώ για να ταξιδεύεις εύκολα στο εξωτερικό, εγώ δεν θα πάρω.

Το ευρώ για τις αδύναμες οικονομικά χώρες, είναι ένα κακό νόμισμα. Τις καταδικάζει σε διαρκή περιοριστική πολιτική. Μέχρι πότε μπορούν να αντέξουν; Δεν είναι μόνο ζήτημα διαφθοράς και ανικανότητας των πολιτικών μας τα δεινά που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Δεν βλέπεις ότι και η Ιρλανδία που είχε πάρει πολύ σκληρά περιοριστικά μέτρα πολύ πριν από μας, και μας την έφερναν σαν παράδειγμα, τελικά οδηγήθηκε και αυτή στο μηχανισμό "στήριξης";

Ένα νόμισμα που δεν ανήκει σε κυρίαρχο κράτος, αποτελεί κινούμενη άμμος για τα ασθενή κράτη, όταν ξεσπάσει οικονομική κρίση.

Εύχομαι και ελπίζω να διαψευστώ, αλλά είμαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή το ευρώ θα μας αφήσει χρόνους και ίσως είναι καλύτερα.

ΥΓ. Το ελπίζω πηγαίνει στη περίπτωση που κάτι αρχίσει να αλλάζει προς το καλύτερο στην ΕΕ και αρχίσει να κινείται η διαδικασία για την δημιουργία σε πρώτο χρόνο κοινής οικονομικής διακυβέρνησης και στη συνέχεια η μετάβαση στην ομοσπονδοποίηση.

Tommygun 22 Νοεμβρίου 2010 στις 9:51:00 μ.μ. EET  

Προς Αρματιστη:

Θα μου επιτρεψετε να σας μιλησω στον πληθυντικο, οσο καταθετω την αποψη μου.

Με ολο τον σεβασμο προς την γνωμη σας, θα μου επιτρεψετε να εξακολουθω να πιστευω οτι το ευρω ηταν το μικροτερο προβλημα μας και εξακολουθω να πστευω οτι εχει τα οφελη του. Το προβλημα ομως ειναι αλλο: σε μια χωρα που η φοροδιαφυγη ειναι κανονας, η ανισοτητα στους φορους ειναι κανονας, ο διαχωρισμος των πολιτων σε πατρικιους και πληβειους ειναι κανονας, και γενικα αυτη η χωρα πορευεται εναντια σε καθε λογικη προσπαθεια οικονομικης ανασυγκροτησης και ζει αποκλειστικα και μονο απο δανεικα χωρις να παραγει τιποτα απολυτως, δεν θα ειχε καμια απολυτως τυχη, ειτε θα ειχε το ευρω, ειτε θα ειχε την δραχμη, ειτε θα ειχε το σερβικο δηναριο.

Οσον αφορα το παραδειγμα σας σχετικα με την Αμερικη θα μου επιτρεψετε να σας πω οτι η Αγγλια εμεινε πιστη στην στερλινα. Απο φιλους μου που διαμενουν μονιμα εκει, δεν εχω την εντυπωση οτι βρισκονται και σε πολυ καλυτερη θεση οικονομικα. Απλως απορροφουν με μεγαλυτερη ανεση τους κραδασμους ακριβως επειδη τηρησαν τους θεσμους ενος οργανωμενου κρατους και δεν ηταν ξεφραγο αμπελι οπως εμεις.

Σας ευχομαι ολοψυχα να μην χρειαστει ποτε να ταξιδεψετε για τους λογους που ταξιδεψα εγω, αρχικα τουλαχιστον. Ωστοσο οταν μιλουσα για μετακινησεις στο εξωτερικο δεν εννοουσα αποκλειστικα και μονο για λογους ψυχαγωγιας. Ειναι και το εμποριο, οι διεθνεις μεταφορες και χιλιες δυο αλλες παραμετροι.

Δυστυχως το ελληνικο προβλημα ειναι ελλειμα ηγεσιας και μακροπροθεσμου πολιτικου σχεδιασμου, οχι νομισματος.

Αρματιστής 23 Νοεμβρίου 2010 στις 12:28:00 μ.μ. EET  

Αγαπητέ Tommygun

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Θα μπορούσα να σου πω ότι δεν χρειάζεται ο πληθυντικός, αλλά το αντιλαμβάνομαι αφού και εγώ, απόστρατος εξηντάρης πλέον, όταν συναντώ κάποιους συναδέλφους μιά και δύο τάξεις μεγαλύτερους από μένα, όχι κατ' ανάγκη και ηλικιακά, πάντα τους μιλώ στο πληθυντικό και τους προσφωνώ με το βαθμό τους. Ο στρατός όπως γνωρίζεις έχει, τους δικούς του κώδικες.

Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που γράφεις για το κράτος μας, που και εγώ σε ένα άρθρο μου είχα αναφέρει πριν λίγες μέρες. Πιστεύω όμως ότι αυτές οι αδυνάμιες που αναφέρεις, είναι που κάνουν το ευρώ ακόμη πιο επικίνδυνο νόμισμα για μια αδύναμη οικονομία. Και το δυστύχημα είναι ότι αυτές οι αδυναμίες δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να εξαλειφθούν ή τουλάχιστο να περιοριστούν. Κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα δεν έχει αναλάβει κάποια σαφή και συγκεκριμένη υποχρέωση, με συγκεκριμένους στόχους και χρονοδιάγραμμα για την εξάλειψή τους.

Ακόμη και αυτή τη δύσκολη στιγμή που διέρχεται η χώρα, διαπίστωσες κάποια ουσιαστική ενέργεια που να έχει σαν στόχο τη πάταξη της διαφθοράς; Τίποτε, διότι απλούστατα θα έπρεπε να αρχίσουν από τον εαυτό τους. Διαπίστωσες κάτι για τη φοροδιαφυγή; Ουδέν. Για την εμπέδωση της ισοπολιτείας; Τίποτε. Πως προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τη κρίση; Έχουν πάρει ένα χατζάρι και κόβουν κεφάλια. Το άρθρο περιγράφει τα μέτρα που θα έπρεπε να λάβουν. Αυτοί όμως ξέρουν μόνο τα εξής: Κόβω και εισπράτω από τους αδύναμους. Το αποτέλεσμα ύφεση ανεργία και καταστροφή. Συνεχώς βλέπω μαγαζιά να αδειάζουν και να βάζουν λουκέτο. Έχω και εγώ ένα μαγαζί. Το άνοιξα όταν έφυγα από το στρατό, κυρίως για να μπορώ να διαχειριστώ το χρόνο μου. Πιστεύω όμως, ότι για πολύ λίγο μπορώ να αντέξω ακόμα. Μιλάμε για τραγωδία και πιστεύω έχω κάποια γνώση.

Το ευρώ θα μπορούσε να ήταν ένα πολύ καλό νόμισμα για την Ελλάδα, μόνο στη περίπτωση που οι κυβερνώσες ελίτ διακρίνονταν από ικανότητα, επάρκεια, υπευθυνότητα, φιλοπατρία, αυστηρότητα στη διαχείριση του δημόσιου πλούτου, γνώση και πάνω απ' όλα για την ηθική τους. Όλα όμως στον υπερθετικό βάθμο. Έπρεπε να είμασταν Γερμανία στον κύβο. Δυστυχώς όμως οι Έλληνες πολιτικοί είναι φαύλοι και θεωρούν την Ελλάδα τσιφλίκι τους.

Ανώνυμος 23 Νοεμβρίου 2010 στις 5:25:00 μ.μ. EET  

@ Tommygun:
Ως προς την παραίτηση της Ελλάδας από τις γερμανικές αποζημιώσεις, αυτό που λες δεν ισχύει. Δεν υπήρξε καμία παραίτηση επί Ανδρέα Παπανδρέου το 1994. Άλλωστε το Γ΄ ΚΠΣ, στο οποίο αναφέρεσαι, δεν εκταμιεύτηκε το 1994, αλλά το 2000 (έναρξη). Το 1994 δεν υπήρχε ούτε ως ιδέα.
Βλ. ht tp://www.info3kps.gr/faq.asp

Tommygun 23 Νοεμβρίου 2010 στις 7:06:00 μ.μ. EET  

Προς Αρματιστη:

Σεβασμος αποδιδεται τοσο ηλικιακα, οσο και -πολυ περισσοτερο- ιεραρχικα. Ακριβως επειδη υπηρετησα ως ΔΕΑ (ΤΘ), γνωριζω ποση σημασια εχει η σωστη επιδειξη σεβασμου προς ανωτερους. Την ιδια σταση διατηρω απεναντι σε ανωτερους μου που ειναι εν ενεργεια στο στρατευμα και εχουμε διατηρησει επαφες.

Δεν εχω να προσθεσω τιποτα αλλο σ' αυτα που γραφετε, μια και ειναι πολυ γλαφυρη αναλυση των οσων συμβαινουν. Συμφωνουμε και αναγκαστικα περιμενουμε τις εξελιξεις. Νομιζω οτι η λαικη ρηση "Ο Θεος να βαλει το χερι του" δεν ηταν ποτε αλλοτε τοσο αμεση ως επικληση.

Προς ανωνυμο:
Συνεπως παραδεχομαι την πλανη μου, αναγνωριζω οτι εκανα λαθος και αναθεωρω την σταση μου επι του θεματος.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP